Εισηγητική ομιλία στη Σύσκεψη των Ομοσπονδιών, με θέμα:

«Συμπεράσματα του αγώνα μας ενάντια στο χτύπημα της Κοινωνικής Ασφάλισης και ο σχεδιασμός της δράσης μας για την κλιμάκωση της πάλης».

Πέμπτη 11 Φλεβάρη, ώρα 6 μ.μ., στο ξενοδοχείο Novotel

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες

Από το βήμα της σημερινής σύσκεψης θέλουμε ξανά να χαιρετίσουμε τους χιλιάδες που έδωσαν τη μάχη για την επιτυχία της γενικής απεργίας στις 4 Φλεβάρη και των απεργιακών συγκεντρώσεων.

Τους χιλιάδες, που βρίσκονται στο δρόμο και αγωνίζονται για να υπερασπιστούν τη ζωή των οικογενειών τους.

Χαιρετίζουμε τα δεκάδες σωματεία που ανταποκριθήκαν στην πρόσκληση μας και είναι σήμερα εδώ μαζί μας.

Ξέρουμε ότι με ορισμένα σωματεία, που είναι σήμερα εδώ, δε συμφωνούμε σε όλα τα ζητήματα. Θέλουμε όμως να μοιραστούμε τον προβληματισμό, να ακουστούν απόψεις, να μεταφερθεί εμπειρία, να φωτιστούν καλύτερα δυνατότητες και προϋποθέσεις στην κατεύθυνση της συνέχισης και κλιμάκωσης του αγώνα μας.

Να βγούμε πιο δυνατοί. Να ενισχυθεί το κοινό μέτωπο απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική. Μέσα από τη μάχη που δίνουμε να μετρήσουμε αποτελέσματα στο επίπεδο οργάνωσης στους χώρους δουλειάς.

Να γίνουν τα αιτήματα και το πλαίσιο πάλης μας επίκεντρο για την είσοδο στον αγώνα ακόμη περισσότερων. Σημείο αναφοράς και προετοιμασίας πιο δυναμικών αγώνων. Κριτήριο, για να ξεχωρίζουμε ποιοι είναι στο πλευρό μας και πιο παίζουν παιγνίδια στις πλάτες μας, να μην ξεγελαστούμε από κόλπα και ψέματα που καλλιεργούνται με έντεχνο τρόπο.

Να ξεχωρίσουμε τι κρύβεται πίσω από τις ανέξοδες υποσχέσεις που και τούτη την ώρα δεν λείπουν. Να μην ξεχάσουμε αυτό που ζούμε, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε.

Για παράδειγμα: Μπορούμε να δεχτούμε ότι μας «σώζουν» και την ίδια ώρα να αρνούνται να επαναφέρουν τον κατώτερο μισθό και τις ΣΣΕ, να δώσουν επίδομα στον άνεργο;

Να αρνούνται να επαναφέρουν την 13η και 14^η σύνταξη και να μας λένε ότι ενδιαφέρονται πως τα φέρνουμε βόλτα κόβοντας συντάξεις και παροχές ;

Μπορούμε να δεχτούμε να πληρώσουμε εμείς για να βγει λάδι ο βιομήχανος, ο τραπεζίτης, ο εφοπλιστής, ο μεγαλοεπιχειρηματίας, οι μονοπωλιακοί όμιλοι, οι μεγαλοαγρότες ;

Μπορούμε να δεχτούμε να κινδυνεύσει να πέσει το σπίτι που αποχτήσαμε με χίλιες δυο στερήσεις, στα χέρια της τράπεζας ; Να μας διαβεβαιώνουν ότι προστατεύεται και να βρίσκουμε στην πόρτα το χαρτί της κατάσχεσης; Το ίδιο να γίνεται με το μαγαζί του μικροεπαγγελματία, την οικογενειακή επιχείρηση του βιοτέχνη ;

Το πλαίσιο πάλης και τα αιτήματά είναι οι θέσεις μας, οι προτάσεις μας για το ασφαλιστικό, την υγεία, την παιδεία. Με δόλο η κυβέρνηση λέει, πως όσοι είμαστε στο δρόμο δεν έχουμε προτάσεις και ούτε λίγο ούτε πολύ κάνουμε «επαναστατική γυμναστική».

Προτάσεις έχουμε και για να γίνουν πράξη πρέπει να πληρώσει το κεφάλαιο.

Αυτό είναι το σημείο της σύγκρουσης που η κυβέρνηση έχει αναλάβει να υλοποιήσει για λογαριασμό του κεφαλαίου, φορτώνοντας τα βάρη στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.

Συνάδελφοι , συναδέλφισσες,

Ο σχεδιασμός που θα καταλήξουμε στη σημερινή σύσκεψη, μπορεί να γίνει ένα επιπλέον κίνητρο για να φουντώσει η συζήτηση στους χώρους δουλειάς, μέσα στα σωματεία, τις λαϊκές επιτροπές, σε κάθε χώρο, για το πώς θα οργανωθεί καλύτερα η πάλη μας, πως θα κινητοποιηθούν περισσότερες δυνάμεις που ακόμη δεν έχουν κάνει το βήμα.

Χωρίς να παραγνωρίζουμε δυσκολίες που υπάρχουν, ότι σε πολλούς χώρους και κλάδους παρά την αυξανόμενη δυσαρέσκεια ακόμη είναι μικρά τα ποσοστά στην απεργία, στην κινητοποίηση, στον αγώνα, στο επίπεδο οργάνωσης των εργαζομένων, εκτιμάμε ότι η γενική απεργία φανέρωσε μεγάλες δυνατότητες και θέλουμε με την παρέμβασή μας να βοηθήσουμε ώστε να απελευθερωθούν δυνάμεις:

• από τον φόβο της εργοδοσίας,

• των διλλημάτων και των τρομοκρατικών επιχειρημάτων της κυβέρνησης,

• από την αντιπολιτευτική ταχτική κομμάτων του συστήματος που κρατούν εργαζόμενους καθηλωμένους κάτω από μια παραπλανητική ρητορική που πολλαπλασιάζει τη θολούρα. Δεν θέλουμε και δεν θα επιτρέψουμε να μπερδευτεί κόσμος. Να τον χρησιμοποιήσουν κόμματα όπως η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ως σκαλοπάτι των πολιτικών τους στόχων.

Είναι υποκριτικό, ειδικά αυτά τα κόμματα αλλά και μικρότερα που είναι στην ίδια στρατηγική κατεύθυνση με το κεφάλαιο, την ΕΕ, να παρουσιάζονται ότι λένε κάτι διαφορετικό για το ασφαλιστικό τη στιγμή που έχουν ψηφίσει «με χέρια και με πόδια» όλα τα μνημόνια και τους αντεργατικούς νόμους. Η στάση τους δεν πρέπει να ξεγελάσει κανέναν.

Συναδέλφισσες & Συνάδελφοι,

Το κύριο είναι να συζητήσουμε μαχητικά, αγωνιστικά, για τη συνέχεια του αγώνα μας.

Η μεγάλη απεργιακή μάχη που δώσαμε στις 4 Φλεβάρη μας δίνει εφόδια και νέα ώθηση για να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα, για να γίνει το κίνημά μας, η συμμαχία μας, αποφασιστικός παράγοντας στις εξελίξεις.

Σήμερα, θέλουμε να γίνει όσο γίνεται πιο ουσιαστική και υπεύθυνη συζήτηση πάνω στα καίρια αυτά ζητήματα.

Στόχος μας, να μην επιτρέψουμε σε κυβέρνηση, μεγαλοεργοδοσία και ΕΕ, με ψέματα, αυταπάτες και βρώμικες μεθόδους, να χτυπήσουν και να υπονομεύσουν τη μεγάλη παρακαταθήκη της απεργίας, να περάσουν τα μέτρα.

Πρέπει να απορρίψουμε κατηγορηματικά το σχέδιο της κυβέρνησης, που προσπαθεί να παραπλανήσει τον ελληνικό λαό, να διασπάσει το αγωνιστικό μέτωπο χιλιάδων εργατοϋπαλλήλων, αγροτών, αυτοαπασχολουμένων, νέων και λαϊκών στρωμάτων που έχουν ξεσηκωθεί για να πάρει πίσω η κυβέρνηση το νομοσχέδιο – έκτρωμα για την κοινωνική ασφάλιση.

Πατώντας πάνω στις μεγάλες δυνατότητες που φανέρωσε η απεργία να δουλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις για ακόμη μεγαλύτερη κινητοποίηση του λαού μας κάτω από το αίτημα:

«Εδώ και τώρα η κυβέρνηση να πάρει πίσω το νόμο – λαιμητόμο».

Δεν διορθώνεται, δεν βελτιώνεται.

Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να παραμείνουμε αμετακίνητοι.

Το νομοσχέδιο δε σώζει ούτε το ασφαλιστικό σύστημα, ούτε προστατεύει τους αδύναμους. Είναι απροκάλυπτα ψέματα και υποκρισία να κόβουν το ΕΚΑΣ από χιλιάδες δικαιούχους, να μειώνουν αναπηρικές συντάξεις και να λένε ότι βοηθάνε τους αδύναμους. Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης υπηρετεί τις αξιώσεις του μεγάλου κεφαλαίου και μας μετατρέπει όλους σε αδύναμους, να αποδεχτούμε να ζούμε με τα ελάχιστα.

Στις 4 Φλεβάρη, από τη μια άκρη της Ελλάδας ως την άλλη, στάλθηκε ξεκάθαρο μήνυμα και απόφαση ότι δεν θα κάνουμε πίσω.

Η επιτυχία της γενικής απεργίας είναι από μόνη της βήμα κλιμάκωσης. Παρά τις προσπάθειες, τα κόλπα της κυβέρνησης να την υποβαθμίσει, να αλλοιώσει το περιεχόμενό της, ότι δήθεν είναι όπλο στα χέρια της στις διαπραγματεύσεις, που ξέρουμε ότι έχουν προδιαγεγραμμένο το αποτέλεσμα για την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, η γενική απεργία έδειξε ότι όταν οι εργατοϋπάλληλοι, οι αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι επιστήμονες, οι συνταξιούχοι, η νεολαία, συνειδητοποιήσουν ότι μόνο ο δικός τους αγώνας και η συμμαχία τους με επίκεντρο τις ανάγκες τους, τα συμφέροντά τους, μπορεί να βάλει εμπόδια την αντεργατική πολιτική, τότε αυξάνονται οι προϋποθέσεις για νίκες σήμερα, αλλά και στη συνέχεια.

Η απεργία στις 4 Φλεβάρη έδειξε τη δύναμη των εργατών, των ανέργων, των αγροτών, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Είναι παρακαταθήκη για τη συνέχεια.

Όλους αυτούς τους μήνες, συνδικάτα, ομοσπονδίες, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, κάναμε μεγάλη προσπάθεια να βγουν στο δρόμο όλοι αυτοί που βιώνουν τη βαρβαρότητα των μνημονίων, της αντιλαϊκής πολιτικής, της πολιτικής που «κόβει και ράβει» για να ικανοποιήσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου, συνθλίβοντας δικαιώματα, καταχτήσεις των εργαζομένων, μετατρέποντας τις ανάγκες τους σε καύσιμη ύλη για την περιβόητη ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας.

Εδώ και καιρό, τονίζαμε ότι το ασφαλιστικό είναι και πρέπει να γίνει για όλα τα λαϊκά στρώματα αιτία πολέμου.

Είναι πολύ θετικό ότι με τη γενική απεργία μετρήσαμε βήματα προς αυτή την κατεύθυνση.

Είναι ακόμη πιο θετικό και ελπιδοφόρο ότι δίπλα στην εργατική τάξη, την αγροτιά, βγήκαν στους δρόμους επαγγελματίες, επιστήμονες. Ότι έκλεισαν την ημέρα της απεργίας μαγαζιά, υπηρεσίες, εργοτάξια, εργοστάσια. Ότι έγιναν μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις. Στη Λάρισα, για παράδειγμα, ακόμη και σήμερα, συζητάνε για τη μεγάλη συγκέντρωση, την καθολική συμμετοχή.

Η γενική απεργία έβγαλε στο δρόμο τα τμήματα του λαού που μπορούν να συγκροτήσουν μια ισχυρή κοινωνική συμμαχία, που θα σταθεί απέναντι στο μαύρο μέτωπο κυβέρνησης – κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ.

Είναι μία από τις μεγάλες δυνατότητες που φανερώθηκαν. Σήμερα, φαίνεται πιο καθαρά η δύναμη μιας τέτοιας συμμαχίας. Μια τέτοια συμμαχία θα δώσει ακόμη μεγαλύτερη ώθηση στους αγώνες.

Τι μας έβγαλε στο δρόμο του αγώνα;

Το ασφαλιστικό που ισοπεδώνει και ανατρέπει όποιες καταχτήσεις, όπως απαιτεί το μεγάλο κεφάλαιο. Γιατί μας θέλουν να δουλεύουμε για ένα κομμάτι ψωμί, με ελάχιστες παροχές.

Μας έβγαλε το σχέδιο να πετάξουν έξω από τα χωράφια και την αγορά χιλιάδες αγρότες και αυτοαπασχολούμενους.

Μας έβγαλε η στρατηγική του κεφαλαίου και τα μέτρα που τη συνοδεύουν για να ανακάμψουν τα κέρδη τους σαρώνοντας τη ζωή μας, τα δικαιώματά μας, το μέλλον των παιδιών μας. Η άγρια φορολογία που τσακίζει κόκαλα και εξανεμίζει και τις ελάχιστες δυνατότητες να ανταποκριθούμε σε βασικές ανάγκες.

Απορρίπτουμε αυτή την πολιτική. Με αιχμή το ασφαλιστικό οργανώνουμε τον αγώνα, αποφασισμένοι να δώσουμε πλήγμα σε αυτή την πολιτική.

Από τη θέση αυτή υποστηρίζουμε τα αιτήματα των μπλόκων της αγροτιάς, των αυτοαπασχολούμενων. Όλοι μαζί για τις ανάγκες των παιδιών μας, των οικογενειών μας, των γυναικών μας.

Εμείς, για παράδειγμα από τη μεριά της Ομοσπονδίας Οικοδόμων εδώ και χρόνια, παλεύουμε ώστε δίπλα στον αγώνα του εργάτη στις κατασκευές να σταθεί και ο αυτοαπασχολούμενος που δραστηριοποιείται στον ίδιο κλάδο που και αυτός συνθλίβεται από την ανεργία.

Δίπλα στον μικρό αγρότη, που ξεκληρίζεται και βλέπει το βιος του να καταλήγει στην ιδιοκτησία μεγάλων συμφερόντων, να σταθεί ο εργάτης, ο επιστήμονας, ο αυτοαπασχολούμενος, ο επαγγελματοβιοτέχνης, που μετρά τις ίδιες συνέπειες στη ζωή του.

Όλοι αυτοί, να σταθούν δίπλα στον αγώνα, στα μπλόκα της αγροτιάς, τις απεργίες, στο εργοστάσιο, ενάντια στην τρομοκρατία και τις απειλές της εργοδοσίας. Ενάντια στους σχεδιασμούς των εκάστοτε κυβερνήσεων που διαδέχονται η μια την άλλη στη ίδια σκυταλοδρομία με τελικό νικητή το κεφάλαιο και τα συμφέροντά του.

Αυτός ο δρόμος, αυτή η προοπτική, μπορεί να κάνει αποτελεσματικότερο τον αγώνα μας. Αυτός είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουμε και να ενισχύσουμε.

Σίγουρα θα ήταν καλύτερα αν αυτή η δυναμική, είχε φανερωθεί νωρίτερα. Αν δεν είχε χαθεί πολύτιμος χρόνος.

Το επισημαίνουμε αυτό χωρίς καμιά διάθεση να γκρινιάξουμε ή να δείξουμε την ορθότητα αυτής της θέσης, που έτσι κι αλλιώς επιβεβαιώνει η ίδια η πείρα των αγώνων, αλλά για να ξεκαθαρίσουμε τούτη τη στιγμή ότι δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο, για ταλαντεύσεις και αυταπάτες για το χαρακτήρα της επίθεσης που δεχόμαστε. Δεν υπάρχουν περιθώρια για υποσχέσεις και προσδοκίες ότι θα βελτιωθεί η ζωή μας, οτι θα αναπληρωθούν οι απώλειές που είχαμε όταν θωρακιστεί η οικονομία, ότι θα γλιτώσουμε τα χειρότερα γιατί δίπλα στα αντιλαϊκό πακέτο θα εφαρμοστεί και ένα παράλληλο κυβερνητικό πρόγραμμα που θα αντισταθμίζει δήθεν τις βαριές συνέπειες, ότι μπορεί να ικανοποιηθούν οι ανάγκες μας από τη μια ή την άλλη κυβέρνηση, που ανεξάρτητα τις όποιες διαφορές έχουν μεταξύ τους, συγκλίνουν στο βασικό, στο να γίνουν οι εργαζόμενοι πάμφθηνοι, χωρίς δικαιώματα στην κοινωνική ασφάλιση, υγεία, παιδεία και να ριχτούν στη ζούγκλα της αγοράς εργασίας χιλιάδες αγρότες και αυτοαπασχολούμενοι.

Αντιασφαλιστικούς και αντεργατικούς νόμους έφτιαξαν, διατήρησαν και ψήφισαν όλες οι κυβερνήσεις, την περίοδο της ανάπτυξης, στην κρίση, με την ίδια επιχειρηματολογία και τα τρομοκρατικά διλήμματα.

Ως εδώ, δεν πάει άλλο. Τώρα ήρθε η ώρα να ακουστεί η δική μας φωνή. Δεν υπάρχει δρόμος προς τα πίσω.

Συναδέλφισσες & Συνάδελφοι,

Η κυβέρνηση προσπαθεί «με νύχια και με δόντια» να ανακόψει, να χειραγωγήσει τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων, του φτωχού λαού.

Πριν την απεργία έλεγε, πως οι αγώνες στηρίζουν τις διαπραγματεύσεις που κάνει με τους θεσμούς. Μετά, βλέποντας τη μεγαλειώδη μαζικότητα της απεργίας χρησιμοποιεί κι άλλα όπλα.

• Μιλάει για διακομματικές επιτροπές – απάτη για να καλλιεργήσει αυταπάτες και προσδοκίες.

• Παρουσιάζει δήθεν βελτιωτικές προτάσεις, τυρί στη φάκα, για να διασπάσουν το ενιαίο, καθολικό αίτημα για την απόσυρση του νομοσχεδίου, που ούτε διορθώνεται, ούτε βελτιώνεται.

• Χρησιμοποιεί παρελκυστική ταχτική για να κουράσει τους εργαζόμενους και τους αγώνες τους.

Από τα ΜΜΕ που διαθέτει εκτοξεύει και απειλές για να καλλιεργήσει το φόβο.

Έφτασαν στο σημείο, να γράφει η «Αυγή», εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, ότι η επιμονή των αγροτών στα μπλόκα και η άρνηση τους στο διάλογο εκμηδενίζει τις προϋποθέσεις για δημοκρατική διέξοδο.

Θα χρησιμοποιήσουν τις πιο βρώμικες μεθόδους για να διασπάσουν, να συκοφαντήσουν. Θα αξιοποιήσουν γνωστούς θύλακες υπονόμευσης ακόμα και με την προβοκάτσια, όπως είναι η Χ.Α. Γνωρίζονται πολύ καλά από τη συνύπαρξη τους στις πλατείες.

Τους απαντάμε:

Δε φοβόμαστε, δεν κουραζόμαστε. Δεν ξεγελιόμαστε.

Ξέρουμε ότι η κυβέρνηση έχει τη στήριξη της ΕΕ, του ΔΝΤ, των βιομηχάνων, του κεφαλαίου, για να υλοποιήσει τα αντεργατικά μέτρα. Ξέρουμε ότι αυτό που θα έρθει ως νομοσχέδιο για την κοινωνική ασφάλιση θα είναι πιθανότατα χειρότερο από το προσχέδιο που έστειλε η κυβέρνηση. Το πρόβλημά τους είναι η αντίσταση του λαού.

Γι αυτό το λόγο, έχουν δώσει και χρόνο στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ να κάνει τα παιχνιδάκια της. Να χρησιμοποιήσει το χρόνο ως σύμμαχο για να βγάλει σε πέρας τη βρώμικη δουλειά που έχει αναλάβει για λογαριασμό του κεφαλαίου, δηλαδή και τα μέτρα να περάσει και πολιτική σταθερότητα να εξασφαλίσει για το νέο κύκλο επίθεσης μετά το ασφαλιστικό, τις ιδιωτικοποιήσεις, το χτύπημα μισθών και εργασιακών σχέσεων, τη νομιμοποίηση της ανταπεργίας για τη μεγαλοεργοδοσία, το νόμο που θα βάζει εμπόδια στις απεργίες, στην λειτουργία των σωματείων και στη συνδικαλιστική παρέμβαση και δράση.

Η πολιτική σταθερότητα που θέλουν είναι σταθερότητα για να τσακίζουν δικαιώματα και ανάγκες της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, για να εξασφαλίσουν μεγαλύτερη κερδοφορία στους μονοπωλιακούς ομίλους.

Δεν έχει κανένα συμφέρον ο εργαζόμενος λαός από μια ισχυρή και σταθερή αντεργατική, αντιλαϊκή πολιτική.

Όσο πιο αδύναμη είναι η σταθερότητά τους τόσο το καλύτερο για το λαό.

Όσο πιο αδύναμοι είναι στην υλοποίηση των μέτρων, τόσο περισσότερο δημιουργούμε προϋποθέσεις να έχουμε νικηφόρα αποτελέσματα και χτίζουμε τις βάσεις για βαθιές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα, ώστε η ζωή μας να περάσει σε ανώτερο επίπεδο ευημερίας με βάση τον πλούτο που παράγουμε.

Κανένας να μην κουραστεί, κανείς να μην υποχωρήσει. Όσο χρειαστεί θα είμαστε στους δρόμους.

Συναδέλφισσες & Συνάδελφοι,

Από το βήμα της σημερινής σύσκεψης θέλουμε να καλέσουμε τις οργανώσεις, τους συλλόγους, τις επιτροπές αγώνα, σε αποφασισμένο αγώνα, πιο δυνατά, πιο μαζικά.

Απευθύνουμε κάλεσμα συμπόρευσης σε εργαζόμενους, άνεργους, φτωχούς αγρότες, στη νεολαία, τις γυναίκες, τους αυτοαπασχολούμενους, να διεκδικήσουμε και να απαιτήσουμε να πάρει πίσω η κυβέρνηση το νόμο – έκτρωμα.

Να διεκδικήσουμε μαζί τα δικαιώματά μας, την ικανοποίηση των αναγκών μας, την αναπλήρωση των απωλειών.

Τους καλούμε να συμπορευτούμε μαζί για να ασκήσουμε ακόμη μεγαλύτερη πίεση, για να νικήσουμε. Μπορούμε.

Γνωρίζουμε ότι η νίκη δεν είναι εύκολη.

Χρειάζεται συγκεκριμένες προϋποθέσεις.

1. Πρέπει να ξεπεραστούν παλιές αντιλήψεις. Να μην παραμένουν ελπίδες και προσδοκίες που διαψεύστηκαν από τη ζωή, αλλά αναγεννιούνται κάτω από την επίδραση των «κατά συρροή» ψεύτικων κυβερνητικών υποσχέσεων ότι κάπου στο απροσδιόριστο μέλλον θα υπάρξει φως στο τούνελ.

Να κλείσει η πόρτα της επιστροφής σε απατηλές ελπίδες, ότι χωρίς ρήξη, με μια κυβερνητική εναλλαγή στο σύστημα της εκμετάλλευσης μπορεί να υπάρξει αληθινή αλλαγή. Πόσες φορές δεν έκαναν την πλάτη του αγωνιζόμενου λαού σκαλοπάτι για να ανεβοκατεβαίνουν αντιλαϊκές κυβερνήσεις;

2. Είναι επείγουσα ανάγκη, να ξεπεραστούν συνδικαλιστικές ηγεσίες που εκφράζουν τη γραμμή και τα επιχειρήματα του ΣΕΒ, της κυβέρνησης και του κεφαλαίου, που δουλεύουν για τα κόμματά που ψήφισαν τα μνημόνια και θα ψηφίσουν και νέα.

Να παραμεριστούν συνδικαλιστικές ηγεσίες, όπως η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, που πασχίζουν να διατηρήσουν τις καρέκλες τους και δεν θέλουν να οργανώσουν, ούτε μπορούν, τους αγώνες των εργαζομένων γιατί είναι στην απέναντι όχθη.

Υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη από τη στάση τους στις 4 Φλεβάρη;

Η απεργία στις τράπεζες είχε μονοψήφια ποσοστά. Η ηγεσία της ΟΤΟΕ όμως εξασφαλίζει μερικές δεκάδες αντιπροσώπων για να διατηρήσει τους συσχετισμούς δύναμης υπερ του κυβερνητικού – εργοδοτικού συνδικαλισμού.

Πώς να εξηγήσει κανείς ότι εμφανίζονται με δύναμη στα συνέδρια της ΓΣΕΕ, αλλά στην απεργία είναι αδύναμοι; Το ερώτημα ρητορικό και η απάντηση γνωστή.

Το ίδιο, στα σούπερ μάρκετς, που αρκετά στην απεργία έμειναν ανοιχτά ως παραφωνία στο γενικό κλίμα. Εκεί, η ηγεσία της ομοσπονδίας με την βοήθεια της εργοδοσίας είναι μηχανισμός παραγωγής αντιπροσώπων και αλλοίωσης της πραγματικής κατάστασης και του επιπέδου οργάνωσης των εργαζομένων.

Θα μπορούσαμε να πούμε πάρα πολλά, αλλά να προσθέσουμε μόνο ένα:

Το επερχόμενο συνέδριο της ΓΣΕΕ, με απόφαση της πλειοψηφία, θα γίνει μακριά από την εργατική τάξη, στη Ρόδο. Γιατί; Για να μη δει κανείς τον εκφυλισμό τους, ότι συζητάνε έξω από τα προβλήματα και τις ανάγκες των εργατών.

Συνάδελφοι, δεν μπορεί να παραμείνουν έτσι τα πράγματα. Είναι εμπόδιο αυτή η κατάσταση . Ενισχύει τη λογική του «δεν γίνεται τίποτα», της μοιρολατρίας, της ηττοπάθειας.

Το περιεχόμενο και το πλαίσιο πάλης που θέτουν αυτές οι ηγεσίες όπωςη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ είναι επιζήμιο.

Δίνει χέρι βοήθειας στην επιχειρηματολογία της κυβέρνησης για να στήσει ένα νέο κοινωνικό διάλογο, που έχουμε γνωρίσει τα αποτελέσματά του.

Πολλαπλασιάζει τη θολούρα για τις αιτίες των προβλημάτων, για να κρύψει το ταξικό χαρακτήρα του ασφαλιστικού και όλων των προβλημάτων.

• Να κρύψει πως μόνο οι εργαζόμενοι πληρώνουν για το ασφαλιστικό, άμεσα με τις εισφορές τους και έμμεσα με την απλήρωτη δουλειά που παρακρατούν οι μεγαλοεργοδότες.

• Θέλουν να κρύψουν ότι με τα δικά μας λεφτά, με δικές μας εισφορές, στηρίζουν την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, πληρώνουν τις δόσεις στους θεσμούς και εμείς μετράμε κάθε μέρα απώλειες.

• Θέλουν να κρύψουν ότι τα αντιασφαλιστικά μέτρα είναι βούτυρο στο ψωμί των ιδιωτικών επιχειρηματικών συμφερόντων στον τομέα της υγείας, της ασφάλισης. Να κρύψουν ότι το κράτος με το κόψιμο συντάξεων, παροχών, επιδομάτων, προς τους ασφαλισμένους αποκτάει μεγαλύτερες προϋποθέσεις να χρηματοδοτήσει και να στηρίξει τα μονοπωλιακά συμφέροντα ώστε να εδραιώσει και να μεγαλώσει την κερδοφορία τους.

Μαζί με το αίτημα να αποσυρθεί ο νόμος – λαιμητόμος όλοι εμείς απαιτούμε και δείχνουμε τη μόνη λύση που υπάρχει, να πληρώσουν κράτος και μεγαλοεργοδοσία. Τέρμα στις θυσίες για την πλουτοκρατία.

Να πληρώσουν τα μονοπώλια, όχι ο λαός.

Να μη ριζώσει η δουλειά χωρίς δικαιώματα. Δε συμβιβαζόμαστε με τη επιστροφή στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.

• Κοινωνική ασφάλιση για όλους δημόσια και υποχρεωτική.

• ΣΣΕ κανένας κάτω από 751 ευρώ.

• Προστασία των ανέργων, κανένας άνεργος χωρίς επίδομα.

3. Επίσης, είναι ζωτικής σημασίας και προτεραιότητας να ανέβει ο βαθμός οργάνωσης στους χώρους δουλειάς, τις γειτονιές. Να αναζωογονηθεί η λειτουργία των σωματείων με τη μεγάλη μάζα της νεολαίας που δουλεύει με εργασιακές συνθήκες λάστιχο. Να γίνουμε πιο ικανοί να οργανώνουμε τον αγώνα, να ξεπερνάμε δυσκολίες, να αξιοποιούμε όλες τις δυνατότητες που υπάρχουν.

Τι προτείνουμε για τη συνέχεια

Είναι ήδη γνωστό ότι την αύριο έρχονται στην Αθήνα οι αγρότες.

Είναι επίσης, γνωστό ότι το Σάββατο θα γίνει Πανελλαδικό συλλαλητήριο, στις 11 π.μ., στην Ομόνοια.

Αυτό το 2ήμερο πρέπει να είναι 2ήμερο λαϊκού ξεσηκωμού.

Να κυριαρχήσει το σύνθημα: «Δεν παζαρεύουμε τη ζωή μας – Πάρτε πίσω το νόμο – λαιμητόμο».

Καλούμε πρωτοβάθμια σωματεία, συλλόγους νεολαίας, οργανώσεις γυναικών, αυτοαπασχολούμενων, συνταξιούχων, να ενώσουμε τη δύναμή μας στη μεγάλη Πανελλαδική συγκέντρωση των αγροτών και να στείλουμε μήνυμα πως αν τολμήσει η κυβέρνηση να φέρει το νομοσχέδιο στη Βουλή απαντάμε με 48ωρη γενικήαπεργία.

Από τώρα πρέπει να παρθούν αποφάσεις, να γίνει ενημέρωση, να υπάρξει μαχητική προετοιμασία.

Κάθε μέρα, κάθε ώρα, στο δρόμο, με ανεβασμένες μορφές μέσα από μαζικές συλλογικές διαδικασίες.

Ταυτόχρονα, επιδιώκουμε να ενταθούν, να πολλαπλασιαστούν οι παρεμβάσεις στους κλάδους. Να ενισχύεται ο προσανατολισμός της κλιμάκωσης του αγώνα με αποφάσεις Γενικών συνελεύσεων στους χώρους δουλειάς, στα σωματεία, με αγωνιστικές πρωτοβουλίες και μορφές πάλης που θα αντιστοιχούν στην επίθεση που δεχόμαστε.

Η κυβέρνηση είναι αδιάλλακτη και αποφασισμένη να προχωρήσει, έχει πλάτες από τον ΣΕΒ και την ΕΕ.

Και εμείς είμαστε αποφασισμένοι να αναμετρηθούμε, αξιοποιώντας όλα τα όπλα του αγώνα.

Έχουμε εμπιστοσύνη στη δύναμη του λαού και από εκεί πηγάζει η αντοχή μας για να φτάσουμε μέχρι την τελική νίκη.