ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟΗ επίσημη ιστοσελίδα του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου

1^η ΜΑΗ – ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

 Έχει περάσει πάνω από ένας αιώνας από την 1^η Μάη στο Σικάγο το 1886 που η τάξη μας, η εργατική τάξη κέρδισε με το αίμα και τον αγώνα της καλύτερες συνθήκες εργασίας και οχτάωρο. Η 1^η Μάη μας μαθαίνει ότι τίποτα δε χαρίζεται όλα κατακτιούνται με οργάνωση και αγώνα. Τιμάμε τους ηρωικούς αγώνες του εργατικού κινήματος συνεχίζοντας σταθερά και αταλάντευτα τη σύγκρουση με τη μεγαλεργοδοσία, με τη πολιτική του κέρδους με της όλες τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ΝΔ, που τα τελευταία χρόνια έχουν κατεβάσει ένα σύνολο αντεργατικών νόμων που χειροτερεύουν τη ζωή μας.

 Στην 1^η Μάη φέτος ερχόμαστε αντιμέτωποι με νέες εξελίξεις. Τον πόλεμο που εντείνεται, τις αποφάσεις της ΕΕ εξοπλιστικά προγράμματα και το ΝΑΤΟ που απαιτεί 5% για πολεμικές δαπάνες. Όλα αυτά από τις τσέπες των εργαζόμενων και του λαού, τη στιγμή που οι επιχειρηματικοί όμιλοι στα τρόφιμα και στην Αχαΐα καταγράφουν το ένα ρεκόρ κερδών μετά το άλλο.

 Δε θα πληρώσουμε εμείς τα αιματοβαμμένα πλεονάσματα για τους εξοπλισμούς των καπιταλιστών. Δε θα ανεχτούμε τα ψίχουλα που δίνει η κυβέρνηση με την πενιχρή αύξηση του 1 ευρώ την ημέρα στον κατώτατο μισθό των ιδιωτικών υπαλλήλων και τα 50 λεπτά του ευρώ την ημέρα για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο ως “σταθερά βήματα για την ενίσχυση του εισοδήματος των πολιτών”. Δε θα συμβιβαστούμε με τα κοροϊδία για τους συνταξιούχους όταν τη “μερίδα του λέοντος” των 500 εκατ. ευρώ θα τα “ξεκοκαλίσει” το μεγάλο κεφάλαιο μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων.

 Είναι χρέος μας σήμερα να συνεχίσουμε την παρακαταθήκη του αγώνα των εργατών του Σικάγο ενάντια στο άδικο κράτος και το σάπιο σύστημα του κέρδους που μας οδηγεί στη φτώχεια, την εκμετάλλευση και τους πολέμους. Οι χώροι δουλειάς είναι νέες «Κοιλάδες των  Τεμπών», με πρόσφατο παράδειγμα το εργατικό δυστύχημα της 47χρονης εργαζόμενης στο πλοίο “AF Claudia” της AtticaGroup στο λιμάνι της Πάτρας. Όπου τα ελλιπή μέτρα ασφάλειας, η υποστελέχωση και η εντατικοποίηση της εργασίας αναδεικνύουν τις τραγικές συνέπειες για τους εργάτες της λογικής κόστους οφέλους.

 Ο μόνος δρόμος να σταματήσουν τα εξαντλητικά ωράρια, οι άθλιες συνθήκες εργασίας, η έλλειψη μέτρων ασφάλειας, η υπερεντατικοποίηση και να αποσπαστούν κατακτήσεις είναι όταν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι πρωτοστατούμε στην οργάνωση της πάλης.

 Σε όλους τους χώρους δουλειάς του κλάδου στην Αχαΐα οι συνάδελφοι να απεργήσουν και να συμμετάσχουν στη κινητοποίηση μαζί με το Εργατικό Κέντρο Πάτρας και τα ταξικά σωματεία. Να μην υποκύψουν σε εκβιασμούς και απειλές.

Η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία είναι απεργία.

 Οργανώνουμε τον αγώνα μας μαζί με το Συνδικάτο Εργαζομένων Ποτών – Τροφίμων ν. Αχαΐας στο πλευρό της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Γάλακτος Τροφίμων και Ποτών.  Η ενότητα μας, η ταξική αλληλεγγύη είναι το δικό μας όπλο!

ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ! 

ΌΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΝ 1Η ΜΑΗ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΜΕ ΤΟ ΕΚΠ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ  ΣΤΙΣ 10.30 ΠΜ. 

ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΑΙΜΑ ΕΡΓΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ!

Συμμετέχουμε στην παράσταση διαμαρτυρίας που καλεί το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου σήμερα 30 Απρίλη στις 6 το απόγευμα στο αεροδρόμιο Αθηνών και καλούμε όποιον συνάδελφο μπορεί να πάει.

Ένας ακόμα θάνατος εργαζόμενου έρχεται να προστεθεί στη μακριά λίστα των εργαζομένων που δεν θα γυρίσουν σπίτι τους από το μεροκάματο.

Σύμφωνα με την έκθεση της επιθεώρησης εργασίας, ο θάνατος του οφείλεται σε «παθολογικά αίτια» οπότε και δε χρίζει περαιτέρω διερεύνησης, όπως εκατοντάδες άλλα εργατικά «ατυχήματα» που στην πραγματικότητα όμως οφείλονται στις συνθήκες εργασίας.Η τεράστια υποστελέχωση που κυριαρχεί σε όλες τις εταιρείες στο αεροδρόμιο, η εντατικοποίηση, τα εξαντλητικά ωράρια (πολλές φορές δεν τηρείται ούτε η 11ωρη ανάπαυση μεταξύ των βαρδιών) χωρίς διάλειμμα, οι υπερωρίες, τα δουλεμένα ρεπό, οι ακανόνιστες βάρδιες σε συνδυασμό με την ελλιπή εκπαίδευση και τον ελαττωματικό, ασυντήρητο εξοπλισμό βρίσκονται πίσω από την αύξηση των εργατικών «ατυχημάτων» και των επαγγελματικών ασθενειών, όπως αποτυπώνεται το τελευταίο διάστημα.

Το κράτος χέρι χέρι με τους εργοδότες τους προσπαθούν να ρίξουν την ευθύνη για τον επαγγελματικό κίνδυνο στους ίδιους τους εργαζόμενους, λέγοντας ότι τάχα είναι απρόσεκτοι. Έχουν φτάσει μάλιστα στο σημείο να κάνουν ακόμα και «καμπάνιες», βάζοντας φανταχτερές αφίσες ή μακάβριους πίνακες καταγραφής των «ατυχημάτων» μέσα στους χώρους δουλειάς χωρίς να παίρνουν κανένα από τα αναγκαία μέτρα προστασίας γιατί, φυσικά ,κοστίζουν.

Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας!

Στο αεροδρόμιο της Αθήνας ένας από τους μεγαλύτερους εργασιακούς χώρους με τις πολλές διακρίσεις και ρεκόρ, τα σωματεία των εργαζομένων καταγράφουν εκατοντάδες «ατυχήματα» ενώ είναι ο τρίτος θάνατος εργαζόμενου στο αεροδρόμιο από «παθολογικά αίτια» που έχει γίνει γνωστός από το 2022. Μέσα εργάζονται περισσότεροι από 15000 εργαζόμενοι ενώ σε καθημερινή βάση το επισκέπτονται περισσότεροι από 60000 επιβάτες. Σε αυτόν τον μαζικό χώρο λοιπόν υπάρχει ένας μόνο σταθμός πρώτων βοηθειών και ένα ασθενοφόρο μονάχα για τη μεταφορά επιβατών ή εργαζομένων στο σταθμό πρώτων βοηθειών.Οι δε υπηρεσίες ελέγχου της επιθεώρησης εργασίας είναι υποστελεχωμένες, ενώ πολλές φορές δεν παρέχονται ούτε τα στοιχειώδη για την πραγματοποίηση ελέγχων στους χώρους (π.χ. αυτοκίνητο).

Σε όλη την περιοχή της Ανατολικής Αττικής, που περιλαμβάνονται πέρα από το αεροδρόμιο και τα 2 λιμάνια, εκατοντάδες ξενοδοχεία και τουριστικές επιχειρήσεις, μεγάλες και μικρές βιομηχανικές μονάδες και ζώνες, δεν υπάρχει δημόσιο γενικό νοσοκομείο ενώ τα κέντρα υγείας στην περιοχή υπολειτουργούν.

Απαιτούμε εδώ και τώρα να δημιουργηθεί Κέντρο Υγείας στο χώρο του Αεροδρομίου με υπηρεσίες Ιατρικής Εργασίας, που στην ευθύνη του θα έχει την παρακολούθηση των εργαζομένων και όχι την απλή καταγραφή του ιατρικού ιστορικού, να υπάρξει πλήρης διερεύνηση των αιτιών που οδήγησαν στο θάνατο του εργαζόμενου, κάτω από ποιες συνθήκες εργαζόταν (ωράρια, ημέρες εργασίας κλπ), εφαρμογή ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς (7ωρο- 5θήμερο- 35ωρο), δημιουργία Γενικού Δημόσιου Νοσοκομείου στην Ανατολική Αττική χωρίς καμία επιχειρηματική δραστηριότητα, αποφασιστική ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού και της υλικοτεχνικής υποδομής της επιθεώρησης εργασίας,κατάργηση των αντεργατικών νόμων που τσακίζουν το 8ωρο, ελαστικοποιούν την εργασία και ποινικοποιούν τη συνδικαλιστική δράση.

Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του εργαζόμενου.

Συνεχίζουμε στο δρόμο του αγώνα για την υπεράσπιση της ζωής και της υγείας μας!

Όλοι και όλες στην απεργία της 1^ης Μάη !

«Το κεφάλαιο το τρομάζει η έλλειψη κέρδους ή το πολύ μικρό κέρδος […]. Όταν το κεφάλαιο έχει το ανάλογο κέρδος, γίνεται τολμηρό. Με 10% κέρδος αισθάνεται τον εαυτό του σίγουρο και μπορεί να το χρησιμοποιήσει κανείς παντού, με 20% γίνεται ζωηρό, με 50% γίνεται θετικά παράτολμο, με 100% τσαλαπατάει όλους τους ανθρώπινους νόμους, με 300% δεν υπάρχει έγκλημα που να μη ριψοκινδυνεύσει να το πράξει»

Καρλ Μαρξ

Εργατική Πρωτομαγιά 2025

Οι Ζωές μας ή τα Κέρδη τους

Όλες και όλοι στην απεργιακή συγκέντρωση στις 10:30 στο Σύνταγμα.

Προσυγκέντρωση 9.00 Στήλοι Ολυμπίου Διός.

Τιμάμε αγωνιστικά την εργατική πρωτομαγιά, τις μάχες της εργατικής τάξης για να κάνει παρελθόν το σύστημα της εκμετάλλευσης. Αν το 1886 το αίτημα των εργατών ήταν το 8ωρο, σήμερα, με την ανάπτυξη της παραγωγής, της επιστήμης, της τεχνολογίας, οι εργαζόμενοι μπορούν να δουλεύουν λιγότερο, απολαμβάνοντας σταθερή και μόνιμη δουλειά, 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο, δωρεάν Υγεία και Παιδεία, δικαίωμα στην αναψυχή, στον πολιτισμό, στη συμμετοχή στην κοινωνική ζωή.

Σήμερα όμως οι καπιταλιστές και το κράτος τους προετοιμάζουν το πόλεμο που έχει ήδη ξεκινήσει και διευρύνεται. Η ΕΕ έχει περάσει σε πολεμική οικονομία, σχεδιάζοντας να αρπάξει από τους λαούς 800 δισεκατομμύρια, για να χρηματοδοτήσει πολεμικούς εξοπλισμούς και «επενδύσεις» για την πολεμική προετοιμασία σε όλους τους κλάδους της οικονομίας. Σήμερα πληρώνουμε τις βόμβες που αύριο θα μας σκοτώνουν. Δεν υπάρχει φρικαλεότητα που δεν θα επιχειρήσει το κεφάλαιο για το κατάλληλο κέρδος.

 Το σύστημα, οι κυβερνήσεις και τα κόμματα που το στηρίζουν μας λένε για μία ακόμα φορά «τα κεφάλια μέσα». Τα ίδια είπαν και την περίοδο της κρίσης. Τα ίδια είπαν και όταν ήρθε η ανάπτυξη. Κάθε φορά που βαφτίζουν κάποιο στόχο εθνικό, στέλνουν σε μας το λογαριασμό και μας ζητούν να βάλουμε πλάτη. Η πραγματικότητα είναι όμως ότι δεν υπάρχει κοινό συμφέρον ανάμεσα στους καταπιεστές και τους καταπιεσμένους, ούτε σε συνθήκες ειρήνης, ούτε σε συνθήκες πολέμου. Τα θύματα είμαστε πάντα εμείς, οι εργαζόμενοι, ενώ τα κέρδη τους σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο.

Η ελπίδα γεννιέται στο δρόμο του αγώνα σε σύγκρουση με το σύστημα της βαρβαρότητας που ζούμε. Τίποτα δεν είναι ίδιο μετά την ιστορική απεργία στις 28 Φεβρουαρίου, όπου εκατομμύρια απήργησαν και διαδήλωσαν σε όλη τη χώρα. Το σύνθημα «ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», που γεννήθηκε στις μεγάλες κινητοποιήσεις για να δικαιωθούν οι νεκροί του εγκλήματος των Τεμπών, αποτυπώνει την καθημερινή πραγματικότητα που ζει ο λαός μας. Ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της οργής για όλη μας τη ζωή, για την ασφυξία που μας έχουν επιβάλει. Στρίμωξε την κυβέρνηση της ΝΔ και αποκάλυψε ακόμα πιο εμφατικά ότι το κέρδος και οι πολιτικές της εμπορευματοποίησης – ιδιωτικοποίησης στον σιδηρόδρομο αλλά και στους δήμους, είναι δολοφονικές.

Εμείς που δουλεύουμε στο κράτος, στο δήμο μας, βλέπουμε κάθε μέρα πως στοιχίζεται αυτό το κράτος με τις ανάγκες του κεφαλαίου και τι σημαίνει αυτό για μας και τις οικογένειές μας. Μισθοί που τελειώνουν στα μέσα του μήνα, χρήματα μόνο για τους εργολάβους, πράσινες μπίζνες, εγκατάλειψη των υποδομών που πηγαίνουν τα παιδιά μας, αυταρχισμός, διεύρυνση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, εργασιακή ομηρία, κανένα μέτρο προστασίας της υγείας και της ασφάλειάς μας.

 Βγαίνουμε πιο αποφασιστικά στον δρόμο του αγώνα! Την ώρα που οι εξοπλισμοί εκτοξεύονται, οι επιχειρηματικοί όμιλοι καταγράφουν κέρδη ρεκόρ (25% αύξηση για τις τράπεζες, 770 εκατ. ευρώ για τους ενεργειακούς ομίλους, 10% αύξηση για τα σούπερ μάρκετ κ.ά.), τα τρισεκατομμύρια πάνε κι έρχονται στα χρηματιστήρια από τους δασμούς των ΗΠΑ ή τα αντίποινα της Κίνας, είναι πρόκληση να μας λένε ότι δεν υπάρχει «δημοσιονομικό κενό» για πραγματικές αυξήσεις, για το 13^ο και 14^ο μισθό και να γενικεύεται η 6ήμερη, 7ήμερη και 13ωρη εργασία. Να χαρακτηρίζουν “εξαλλοσύνες” τις διεκδικήσεις μας και εμείς να αδυνατούμε να καλύψουμε ακόμα και τις στοιχειώδεις ανάγκες μας, στην Υγεία, στο Σούπερ Μάρκετ, στην κατοικία. Να βρισκόμαστε μέσα σε χώρους εργασίας – παγίδες θανάτου, χωρίς εξοπλισμό, ΜΑΠ και οχήματα σαπάκια.

Τιμάμε την εργατική Πρωτομαγιά – δυναμώνουμε τον αγώνα της τάξης μας!

Παλεύουμε για όσα έχουμε ανάγκη για να ζούμε με αξιοπρέπεια, για να  βγάλουμε από το σβέρκο μας τα παράσιτα που κλέβουν τον δικό μας κόπο!

Μέχρι τη νίκη των εργατών! Ζήτω η εργατική πρωτομαγιά!

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση του Εργατικού Κέντρου Τρικάλων με θέμα: Εργατικά Ατυχήματα – Μέτρα Υγιεινής & Ασφάλειας  στους χώρους δουλειάς. Οι δύο εισηγήσεις από τους: Κατσίβελο Γιώργο – πρόεδρο του Σωματείου Λογιστών και Καλυβιώτη Νίκο τεχνικό ασφαλείας, καθώς και οι παρεμβάσεις των εκπροσώπων  των πρωτοβάθμιων σωματείων ανέδειξαν ότι:

Η εργατική τάξη της χώρας μας πληρώνει βαρύ φόρο αίματος στους χώρους δουλειάς, που έχουν μετατραπεί σε “αρένες θανάτου”. Σχεδόν κάθε δυο μέρες ένας/μία εργαζόμενος/η χάνει τη ζωή του από εργατικά “ατυχήματα” ( 172 ατυχήματα καταγράφηκαν στην περιοχή μας για το 2024), ενώ πολλαπλάσιοι είναι οι θάνατοι από επαγγελματικές ασθένειες (π.χ. από επαγγελτικό καρκίνο), που μένουν όμως αδιάγνωστες και εμφανίζονται από το κράτος ως “κοινή νόσος”. Χιλιάδες είναι οι εργαζόμενοι που τραυματίζονται ή υποφέρουν από μυοσκελετικές, ψυχικές και άλλες παθήσεις που οφείλονται στην εργασία. Θάνατοι από καρδιολογικά προβλήματα, εγκεφαλικά κ.ά., που χαρακτηρίζονται στις εκθέσεις της Επιθεώρησης Εργασίας “παθολογικά ατυχήματα”, στην πραγματικότητα οφείλονται στις συνθήκες εργασίας.

Οι εργοδότες και το κράτος τους προσπαθούν να ρίξουν την ευθύνη για τον επαγγελματικό κίνδυνο στους ίδιους τους εργαζόμενους, που τάχα δεν προσέχουν ή δεν έχουν “κουλτούρα”. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι η προστασία της υγείας και ασφάλειας αποτελεί ένα πεδίο όπου “μπορούν να τα βρουν” εργοδότες και εργαζόμενοι με “κοινά αποδεκτές λύσεις”. Όμως η πραγματικότητα είναι ότι η απουσία μέτρων προστασίας αποτελεί άλλη μια πλευρά της ταξικής εκμετάλλευσης.

Καθημερινά αποδεικνύεται ότι ο κρατικός έλεγχος είναι ανεπαρκής. Υπάρχουν ελάχιστοι επιθεωρητές Υγείας και Ασφάλειας. Για να ελεγχθούν έστω μια φορά όλοι οι χώροι εργασίας θα απαιτούνταν χρόνια! Συχνά, μετά από εργατικό ατύχημα, ο έλεγχος δεν προσανατολίζεται στην εργοδοτική ευθύνη, αλλά στον εργαζόμενο που έπαθε το “ατύχημα”, στον τεχνικό Ασφάλειας κ.ά.

Για αυτή την κατάσταση ευθύνονται όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ που υλοποίησαν και συνεχίζουν να υλοποιούν τις κατευθύνσεις της ΕΕ, την πολιτική που βάζει στο ζύγι του κόστους οφέλους την υγεία και τη ζωή μας προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων.

Συνεχίζουμε σταθερά στον δρόμο του αγώνα για την προστασία της ζωής και της υγείας μας!

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Η Πρωτομαγιά  είναι  ημέρα μνήμης, ημέρα που θα μας υπενθυμίζει ότι τίποτα δεν χαρίστηκε. Το δικαίωμα του ανθρώπου να δουλεύει για να ζει και όχι να ζει για να δουλεύει. Το 8ωρο και το δικαίωμα στην ξεκούραση και στον ελεύθερο χρόνο. Το δικαίωμα για μόνιμη, σταθερή, δημιουργική και αξιοπρεπώς αμειβόμενη εργασία. Οι Συλλογικές Συμβάσεις, το δικαίωμα της κοινωνικής ασφάλισης, η άδεια, η συνδικαλιστική ελευθερία στους χώρους δουλειάς.

Ημέρα που θα μας θυμίζει την εξέγερση του Σικάγου,  τη ματωμένη Κυριακή του 1905 στη Ρωσία,  τον Μάη του ’36 και τον «Επιτάφιο» του Ρίτσου,  τον τοίχο της Καισαριανής την Πρωτομαγιά του ’44. Ημέρα μνήμης για τους νεκρούς και τους σακατεμένους που έδωσαν  καθημερινά την μάχη για το μεροκάματο.

Τίποτα απ’ όλα όσα κατακτήθηκαν εδώ και ενάμιση αιώνα δεν χαρίστηκε. Είναι ποτισμένο με αμέτρητο μόχθο, ιδρώτα και αίμα. Τίποτα από ότι χάθηκε δεν θα επιστραφεί από μόνο του. Τίποτα απ’ όλα όσα έμειναν ανεκπλήρωτα δεν θα χαριστεί .Θα κερδηθεί από τον αγώνα και την ενότητα εκατομμυρίων εργαζομένων.

Για όλα αυτά δεν θυσιάζουμε τις ζωές μας για τα κέρδη των λίγων! Δυναμώνουμε την οργάνωσή μας μέσα στα σωματεία μαζί με τους μικρούς αυτοαπασχολούμενους και τους αγρότες. Παλεύουμε ενάντια στους εμπορικούς πολέμους των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, ενάντια στους ματωμένους εξοπλισμούς, ενάντια στους άδικους πολέμους που σφαγιάζονται οι λαοί.

Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας!

Όλες – όλοι στη συγκέντρωση των σωματείων και των φορέων της Λοκρίδας  στις 10:30 στην παραλία Λάρυμνας

ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Τι άλλο να σκεφτεί κανείς όταν διαβάζει: «Τα πρώτα δείγματα γραφής της νέας Υπουργού Παιδείας είναι θετικά. Οι πρωτοβουλίες της και οι επαφές με θεσμικούς φορείς δημιουργούν ελπίδες για αλλαγή πορείας».

Η παραπάνω δήλωση δεν ανήκει σε κάποιο δελτίο τύπου του Υπουργείου «Παιδείας» ή σε δημοσίευμα σε «φιλοκυβερνητικό» έντυπο. Ανήκει στον αιρετό του ΚΥΣΠΕ, εκλεγμένο με την παράταξη της ΔΑΚΕ, ΤάσοΑντωνιάδη.

Τέτοιες δηλώσεις αποτελούν το λιγότερο προσβολή για έναν κλάδο που βιώνει την προσπάθεια της κυβέρνησης και του Υπουργείου «Παιδείας» να ιδιωτικοποιήσει – κατηγοριοποιήσει την εκπαίδευση, που βιώνει την οικονομική εξαθλίωση, την ανασφάλεια των κτηριακών υποδομών, την ανέχεια με τους εξαθλιωμένους μισθούς και τις κατηργημένες σχολικές επιτροπές, τα υπερπληθή τμήματα, την επιβαρυμένη καθημερινότητα μαθητών και εκπαιδευτικών και άπειρων άλλων προβλημάτων που έχουν κληροδοτήσει τόσο οι προηγούμενες όσο και η νυν κυβέρνηση στους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τους γονείς.

Οι δηλώσεις του πρωθυπουργού την περασμένη Παρασκευή στο Υπουργείο «Παιδείας», ότι όποιος εκπαιδευτικός αρνείται από θέση αρχής την αξιολόγηση δεν έχει θέση στο εκπαιδευτικό σύστημα αποτελεί «θετικό δείγμα»;

Δημιουργεί «ελπίδες για αλλαγή πορείας» μια  ευθεία απειλή απολύσεων προς τη συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών, που κρατάνε όρθια τα σχολεία και η κυβέρνηση τους «επικροτεί» με χιλιάδες κλήσεις σε Πειθαρχικά Συμβούλια και γενικότερα διώξεις ακόμα και για τα στοιχειώδη, δηλαδή το να μιλήσουν για τον πόλεμο και την ειρήνη στα παιδιά ή να ζητήσουν το απαραίτητο προσωπικό για να λειτουργούν τα σχολεία;

Είναι δυνατόν, υποτίθεται «εκπρόσωπος του κλάδου», να εξωραΐζει την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, η οποία ακόμα ΔΕΝ έχει συναντηθεί με το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε., αλλά σε όλες τις παρεμβάσεις της συνεχίζει να προσπαθεί να επιβάλει μια  «αξιολόγηση» κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της υποβάθμισης του εκπαιδευτικού και των μαθητών, της κατηγοριοποίησης και της έντασης των ταξικών φραγμών, ακριβό εμπόρευμα για τις τσέπες της λαϊκής οικογένειας;

Η σύγχρονη κοινωνική απαίτηση για τη μορφωτική πρόοδο των παιδιών του λαού είναι συνυφασμένη με την πάλη για την στήριξη του έργου των εκπαιδευτικών, με τον αγώνα για να σταθούν όρθιοι και όχι σκυφτοί, μέσα κι έξω από τη σχολική τάξη. Αυτή η πάλη για το σχολείο των σύγχρονων αναγκών είναι στο επίκεντρο του αγώνα των εκπαιδευτικών και από αυτήν τησκοπιά υπερασπίζονται τον ρόλο τους ως παιδαγωγοί. Και περνάει μέσα από την οργανωμένη διεκδίκηση μαζί με τους εργαζόμενους, τους γονείς, τους μαθητές. Όχι μέσα από «παρακάλια» και κολακείες!

ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ Ο κος ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ;

Καταλαβαίνει και πολύ καλά μάλιστα!!!!   Έκαστος εφ’ωετάχθη!

Το σωματείο εργαζομένων ιδιωτικής εκπαίδευσης «Γαλάτεια Καζαντζάκη» συμμετέχει στην απεργία της 1^ης Μάη.

Την Πρωτομαγιά διεκδικούμε ζωή με αξία και δικαιώματα. Τιμούμε τους νεκρούς της εργατικής τάξης που οι ζωές τους ‘γίναν λίπασμα  για την κατάκτηση των σύγχρονων εργατικών δικαιωμάτων. Του 5θήμερου 8ωρου, της προστασίας της μητρότητας, της κοινωνικής ασφάλισης, των μέτρων ασφαλείας στους χώρους δουλειάς.

Η 1η Μάη γίνεται ο επόμενος αγωνιστικός σταθμός μας.

Συνάδελφοι τα τελευταία χρόνια η στοχευμένη υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου έχει φέρει τεράστια πελατεία στους εμπόρους της εκπαίδευσης. Περισσότερο κέρδος που βγάζουν χειροτερεύοντας τους όρους που εργαζόμαστε στα φροντιστήρια και στα ιδιωτικά σχολεία, μας θέλουν όσο πιο φτηνούς και όσο πιο ευέλικτους γίνεται.

Καθημερινά έχουμε να αναμετρηθούμε με την ακρίβεια, με το ανεπαρκέστατο δημόσιο σύστημα υγείας, που όλο και περισσότερο εμπορευματοποιείται, την έλλειψη μέτρων προστασίας στους χώρους δουλειάς, την ανύπαρκτη πολιτική προστασία.

Όλα αυτά έχουν κοινή αιτία. Η αιτία είναι ότι όλα γυρίζουν γύρω από τον αστερισμό του κέρδους. Κάθε μεγάλη ή μικρή μας ανάγκη έρχεται σε κόντρα με τη λογική κόστους-οφέλους, πολιτική που υλοποιείται σε όλες τις χώρες της Ε.Ε., πολιτική που καθορίζει το πότε ο ανταγωνισμός των μεγάλων συμφερόντων θα οδηγήσει σε γενικευμένο ιμπεριαλιστικό πόλεμο ή επιμέρους συγκρούσεις, πολιτική που “επιβάλλει” και το σφαγείο του ΝΑΤΟ.

Δε θα πληρώσουμε εμείς τις ματωμένες μπίζνες, τους εμπορικούς και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των καπιταλιστών. Αυτό το σάπιο σύστημα, το κράτος των λίγων και οι διεθνείς συμμαχίες των ιμπεριαλιστών είναι εχθρικά για το λαό. Δεν αλλάζουν, δεν αποκτούν ανθρώπινο πρόσωπο.

Στον δρόμο της ανατροπής βρίσκεται η ελπίδα.

Παίρνουμε οξυγόνο από τη δύναμη του οργανωμένου αγώνα. Φωνάζουμε ακόμα πιο δυνατά το σύνθημα «Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», που γεννήθηκε μέσα στους αγώνες.

Καλούμε όλες τις συναδέλφισσες/ συναδέλφους στην απεργιακή συγκέντρωση την Πέμπτη 10 π.μ. στην πλατεία Ελευθερίας
(θα ακολουθήσει λαϊκό γλέντι στις 13.30  στο θεατράκι του Καράβολα).

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ