ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟΗ επίσημη ιστοσελίδα του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου

Δε θα σταθούμε ιδιαίτερα στο γνωστό πια ύφος και επίπεδο αντιπαράθεσης στο οποίο μας έχει συνηθίσει η ηγεσία του σωματείου ξενοδοχοϋπαλλήλων. Ο καθένας παίρνει την ευθύνη για αυτά που λέει και κάνει. Το ότι φτάνουν όμως στο σημείο να απαξιώνουν τις μορφές πάλης και επικοινωνίας που αξιοποιούν τα σωματεία, την αγωνιστική παράδοση της εργατικής τάξης της χώρας μας και μάλιστα μια μέρα πριν την εργατική πρωτομαγιά, είναι ενδεικτικό της κατάντιας τους.

Η ουσία όμως είναι ότι με όσα γράφουν, υπερασπιζόμενοι τη στάση τους, επιβεβαιώνουν το περιεχόμενο της ανακοίνωσής μας. Ότι δηλαδή αποδέχονται πλήρως την απαίτηση των μεγαλοξενοδόχων και των άλλων επιχειρηματικών ομίλων, να δουλεύουν οι εργαζόμενοι και τις 7 μέρες της εβδομάδας και πάνε μάλιστα να το πλασάρουν ως αίτημα των εργαζομένων!

Ρεαλιστικό σήμερα, είναι ένας άνθρωπος να έχει δουλειά όλο το χρόνο, με ημέρες ανάπαυσης και άδειες, με μισθό από τον οποίο να ζει αυτός και η οικογένειά του, όχι να τελειώνει στις 15 του μήνα, πολύ περισσότερο να τη βγάλει και το χειμώνα άνεργος.

Ρεαλιστικό είναι να πηγαίνεις για δουλειά και να γυρνάς στο σπίτι γερός, όχι να μην ξέρεις αν θα γυρίσεις.

Όμως εμπόδιο σε αυτό που είναι ρεαλιστικό για να ζει ανθρώπινα ένας εργαζόμενος του κλάδου μας σήμερα, είναι το κέρδος του μεγαλοξενοδόχου.

Όταν λοιπόν κάποιος που εκπροσωπεί εργαζόμενους υπερασπίζεται αυτό που έχει επιβάλει η εργοδοσία σα ρεαλισμό, τότε έχει περάσει απέναντι!

Εμείς πάντως το ξαναλέμε. Δουλειά με όρους σκλαβιάς δε θα περάσει! Φροντίζουμε γι αυτό κουβεντιάζοντας με τους εργαζόμενους εκεί που δουλεύουν ενώ εσείς κάθεστε στα “τραπέζια του διαλόγου”.

Για τη ΔΑΣ Επισιτισμού – Τουρισμού – Ξενοδοχοϋπαλλήλων

Κώστας Φαρμακίδης, Ξενοδοχοϋπάλληλος, ο επονομαζόμενος και “αγρότης του Νησιού”!

Για άλλη μια φορά θρηνούμε ένα νεκρό συνάδελφό μας, 50 χρόνων, που δούλευε σε κατάστημα εμπορίας δομικών και μονωτικών υλικών στον Πειραιά και βρέθηκε στο κενό από τον πρώτο όροφο. Χωρίς μέτρα προστασίας εκτελούσε εργασίες αποθήκευσης υλικών στον όροφο. Χωρίς κιγκλιδώματα, χωρίς να τηρούνται οι απαραίτητες προδιαγραφές γι’ αυτού του είδους τις εργασίες.

Επιβεβαιώνεται με τον πιο τραγικό τρόπο ότι τα μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων αποτελούν κόστος για την εργοδοσία γι’ αυτό και δεν παίρνονται.

Δεν είναι η κακιά η ώρα! Είναι το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής που αφήνει εκτεθειμένους τους εργαζόμενους.

Δεν θα ανεχτούμε άλλο να χάνουν άδικα τη ζωή τους καθημερινά εργαζόμενοι.

Ενδεικτικό της υποστελέχωσης των υπηρεσιών και των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους είναι ότι δυόμιση ώρες μετά το τραγικό συμβάν, το ΚΕΠΕΚ που είναι υπεύθυνο για την αυτοψία στο χώρο, δεν είχε έρθει ακόμα.

Σε παρέμβασή του ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πειραιά που με αντιπροσωπεία της διοίκησης βρέθηκε από την πρώτη στιγμή στο χώρο, απαίτησε την άμεση διερεύνηση του δυστυχήματος.

Αποτυπώνεται με τον πιο σκληρό τρόπο η ανάγκη , με ευθύνη της κυβέρνησης, της ενίσχυσης με μόνιμο προσωπικό των ελεγκτικών μηχανισμών μιας και οι ελάχιστοι εργαζόμενοι σε αυτούς δεν επαρκούν για τους απαραίτητους ελέγχους ώστε να μην φτάνουμε να μετράμε κάθε μέρα και ένα νεκρό συνάδελφό μας.

Η Διοίκηση του ΕΚΠ εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στους οικείους του συναδέλφου μας. Απαιτούμε την άμεση διαλεύκανση του δυστυχήματος.

Σε κατάθεση στεφάνου στη μνήμη στη μνήμη των μαχητών του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, εργατών και κατοίκων που έχασαν την ζωή τους στη μάχη του Μαλτσινιώτη (μετέπειτα ΠΥΡΚΑΛ) , στις 2-3 Οκτώβρη 1944 από τους Γερμανούς, για το σαμποτάζ σε κινητήρες γερμανικών αεροπλάνων, προχώρησε σήμερα το μεσημέρι το Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδας, στο πλαίσιο του φετινού αγωνιστικού εορτασμού της Πρωτομαγιάς.

Στη διάρκεια της σεμνής εκδήλωσης τονίστηκε η σημασία που έχει η μνήμη και η γνώση της ιστορίας μπροστά στις εξελίξεις που υπάρχουν σε διεθνές επίπεδο.

Εδώ πέσαμε. Παιδιά του λαού. Γνωρίζετε γιατί.
Γυμνοί, κατάσαρκα φορώντας τις σημαίες,
-η Ελλάδα τις έρραψε με ουρανό και άσπρο κάμποτο -.
Ακούσατε τις ομοβροντίες στα μυστικόφωτα αττικά χαράματα .

Είδατε τα πουλιά, που πέταξαν αντίθετα στις σφαίρες
αγγίζοντας με τα φτερά τους ,τον ανατέλλοντα πυρφόρον.
Είδατε τα παράθυρα της γειτονιάς ν’ανοίγουνε στο μέλλον.

Εμείς , μερτικό δε ζητήσαμε…. Τίποτα… Μόνον
θυμηθείτε το: αν η ελευθερία
δεν βαδίσει στα χνάρια του αίματός μας,
εδώ θα μας σκοτώνουν κάθε μέρα. Γεια σας.

Γιαννης Ρίτσος – Σκοπευτήριο Καισαριανής

1η Μαΐου 2025 – Απεργία

Την 1^η Μάη περίπου ενάμιση αιώνα από τους μεγαλειώδεις εργατικούς αγώνες για μια ζωή χωρίς φτώχεια, πολέμους και εκμετάλλευση, που κατοχύρωσαν το 8ωρο και τις μεγάλες κατακτήσεις της εργατικής τάξης, οι εργαζόμενοι/ες συνεχίζουμε να βρισκόμαστε σ’ ένα σταυροδρόμι προκλήσεων, κινδύνων αλλά και δυνατοτήτων.

Στην επίθεση που δεχόμαστε καθημερινά και αναιρεί δικαιώματα, εντατικοποιεί την εργασία, μειώνει τους μισθούς μας σε συνδυασμό με την ακρίβεια, απαντάμε παίρνοντας τη σκυτάλη από τους μεγάλους αγώνες του προηγούμενου διαστήματος και συνεχίζουμε.

Δυναμικά συνεχίζουμε τους αγώνες μας απέναντι στους εμπορικούς πολέμους  για το μοίρασμα των αγορών και τα κέρδη των λίγων , των πολεμικών  εξοπλισμών, την κλιμάκωση του στη Μέση Ανατολή, τη συνέχιση των συγκρούσεων στην Ουκρανία. Δίνουμε τη δική μας απάντηση στην εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης και των υπόλοιπων κομμάτων, του κεφαλαίου, της Ε.Ε. και του Ν.Α.Τ.Ο.

Σε μία εποχή εκτίναξης της παραγωγικότητας της εργασίας, των μεγάλων επιστημονικών – τεχνολογικών επιτευγμάτων, του 5G και της A.I. (τεχνητής νοημοσύνης), των ασύλληπτων δυνατοτήτων της παραγωγής και της ανθρώπινης εργασίας, δεν αποδεχόμαστε το χειρότερο  μέλλον και τον εργασιακό μεσαίωνα που μας επιβάλλουν. Είναι πρόκληση την ίδια στιγμή που το Ν.Α.Τ.Ο. απαιτεί 5% του ΑΕΠ για τις πολεμικές δαπάνες και η Ε.Ε. εξαγγέλλει 800 δισ. ευρώ για τις πολεμικές βιομηχανίες να δηλώνουν ότι δεν υπάρχουν λεφτά για μισθούς, συντάξεις, παιδεία και υγεία.

Την ώρα που οι επιχειρηματικοί όμιλοι καταγράφουν κέρδη ρεκόρ είναι πρόκληση να επιβάλουν λιτότητα στο λαό, να βλέπουμε να καταργείται το 8ωρο,  με την αντεργατική νομοθεσία της σημερινής και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων και τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. Να δουλεύουμε με μισθούς που δε φτάνουν να καλύψουν ακόμα και τις βασικές μας ανάγκες και να είναι μειωμένοι κατά 40% τα τελευταία χρόνια.

Η σημερινή κυβέρνηση της Ν.Δ αλλά και οι προηγούμενες μιλάνε για τη «δημοσιονομική σταθερότητα» και χαρακτηρίζουν τις διεκδικήσεις μας για την ικανοποίηση των αναγκών μας «εκτός των αντοχών της Οικονομίας». Ανάγκες όπως στην υγεία που αδυνατούμε να καλύψουμε λόγω της εμπορευματοποίησή της και τη γενίκευση των απογευματινών χειρουργείων στα δημόσια νοσοκομεία, στην παιδεία, με τα φροντιστήρια αλλά και την υποχρηματοδότηση του σχολείου, που φτάνει να γίνεται επικίνδυνο για τα παιδιά μας από τη μη συντήρηση των κτιρίων. Τις ανάγκες μας για ασφαλείς, δημόσιες, φτηνές συγκοινωνίες με την ιδιωτικοποίηση και τον κατακερματισμό τους που είχε σαν αποτέλεσμα το έγκλημα στα Τέμπη και τις συγκρούσεις συρμών όλο και πιο συχνά, λόγω της έλλειψης συντήρησης, μέσων ασφάλειας και προσωπικού. Τον αποκλεισμό ενός σημαντικού τμήματος των εργαζομένων από την τέχνη, τον πολιτισμό και τον αθλητισμό, που αποτελούν βασικές κοινωνικές ανάγκες.

Στον δρόμο  του αγώνα  βρίσκεται η ελπίδα.

Αυτό επιβεβαιώνει η ιστορία των αγώνων. Από το Σικάγο του 1886 και τους αγώνες για το 8ωρο και την ματωμένη Πρωτομαγιά του 1936 στη Θεσσαλονίκη ως και σήμερα.

Η ιστορία έχει δείξει πως και στους πιο δύσκολους καιρούς, η ελπίδα για νέες αναμετρήσεις δε σβήνει. Δεν αποδεχόμαστε το χειρότερο μέλλον και τον εργασιακό μεσαίωνα που μας επιβάλλουν. Συνεχίζουμε τους αγώνες μας για την πρόσβαση στην υγεία, την υπεράσπιση της παιδείας και των δημόσιων αγαθών, στην αλληλεγγύη διεθνώς στην αντίσταση του παλαιστινιακού λαού.

Με ενότητα και οργάνωση, μπορεί να ακυρώνονται  και η τρομοκρατία και καταστολή και το αφήγημα ότι τα πράγματα δεν αλλάζουν απλά χρήζουν καλύτερης διαχείρισης

Αυτή η δύναμη του λαού μας φάνηκε στη συγκλονιστική απεργία στις 28 Φλεβάρη, 2 χρόνια μετά το έγκλημα των Τεμπών, και στις κινητοποιήσεις που ακολούθησαν.  Το κεντρικό σύνθημα των συγκεντρώσεων «η τα κέρδη τους η οι ζωές μας» δίνει την προοπτική των αγώνων ενάντια στις πραγματικές αιτίες .Αυτές οι κινητοποιήσεις αποτέλεσαν αποφασιστική καμπή στις εξελίξεις.

Τιμάμε την εργατική Πρωτομαγιά – δυναμώνουμε τους αγώνες των εργαζομένων

• Λεφτά για μισθούς, συντάξεις, παιδεία, υγεία και όχι για τους πολέμους.
• Απεμπλοκή από τους Ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τις πολεμικές συγκρούσεις.
• 7ωρο – 5θημερο – 35ωρο, Αυξήσεις στους μισθούς, επαναφορά 13^ου και 14^ου μισθού και σύνταξης, υπογραφή ΣΣΕ με διεύρυνση δικαιωμάτων.

• Κατάργηση των αντεργατικών νόμων που τσακίζουν τον εργάσιμο χρόνο, ποινικοποιούν τη συνδικαλιστική δράση και απαγορεύουν το δικαίωμα στην απεργία.
• Άμεσα μέτρα ενάντια στην ακρίβεια.
• Μέτρα για την ασφάλεια και την υγιεινή στους χώρους εργασίας.
• Αποκλειστικά Δημόσια δωρεάν υγεία και παιδεία για όλο το λαό.
• Λευτεριά στην Παλαιστίνη. Καμία συνεργασία με το Ισραήλ, το κράτος που συνεχίζει να δολοφονεί με τις πλάτες ΗΠΑ – ΝΑΤΟ και Ε.Ε.
• Ασφαλείς δημόσιες συγκοινωνίες. Το έγκλημα στα Τέμπη να μη συγκαλυφθεί. Να αποκαλυφθούν οι πραγματικοί ένοχοι και οι πολιτικές που οδήγησαν στο θάνατο 57 αθώους ανθρώπους.

Όλοι στην απεργία της 1^ης Μάη.

Όλες – όλοι στις συγκεντρώσεις στην Αθήνα στις 10:30π.μ. στο Σύνταγμα

Προσυγκέντρωση 9.30πμ Στύλοι Ολυμπίου Διός

Και στις άλλες Πόλεις της Χώρας

Θεσσαλονίκη, 10.30 π.μ., Άγαλμα Βενιζέλου

Πάτρα, 10.30 π.μ., πλατεία Γεωργίου

 Γιάννενα, 10.30 π.μ., Εργατικό Κέντρο

Ηράκλειο, 10 π.μ., πλατεία Ελευθερίας

Κομοτηνή, 11 π.μ., κεντρική πλατεία

Λάρισα, 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

Μυτιλήνη, 11 π.μ., πλατεία Σαπφούς

Τρίπολη, 10 π.μ., πλατεία Πετρινού