Σύνδεσμος Συνταξιούχων Δημοσίων Υπαλλήλων Αθήνας: Σχετικά με τις νέες εξαγγελίες του πρυθυπουργού
Τα ανακοινωθέντα μέτρα για χαμηλοσυνταξιούχους και ενοικιαστές αφορούν ένα ελάχιστο ποσοστό από τα ματωμένα πλεονάσματα που συγκεντρώνονται από το μόχθο του λαού μέσα από την υπερφορολόγηση και την εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής διαχρονικά.
Σύμφωνα με αυτές το μεγαλύτερο κομμάτι των πλεονασμάτων πηγαίνει στους εξοπλισμούς, την πολεμική οικονομία, την αποπληρωμή του χρέους, ενώ η μερίδα του λέοντος κατευθύνεται στους επιχειρηματικούς ομίλους οι οποίοι θα οικειοποιηθούν κι άλλα 500εκ.ευρώ από το πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.
Κι ενώ τα φορολογικά έσοδα είναι για το 2024 70δις ευρώ,τα μέτρα «ανακούφισης» που ανακοινώθηκαν, αφορούν 4δις ευρώ που είναι σταγόνα στον ωκεανό των αναγκών.
Συγκεκριμένα:
Στο αίτημα των συνταξιούχων για ουσιαστικές αυξήσεις στις συντάξεις, απόδοση 13ης και 14ης σύνταξης, η κυβέρνηση απαντά με 70 λεπτά την ημέρα σε μόνιμη βάση για τους χαμηλοσυνταξιούχους, τους ανασφάλιστους υπερήλικες και τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Έτσι στην ουσία βάζει φραγμό στο αίτημά για επαναφορά της 13ης και 14ης σύνταξης, που από το 2012 που καταργήθηκε ,μας έχει αφαιρεθεί το ποσόν των 60διςευρώ!!!!!
Επί πλέον συνεχίζει να ισχύει το χαράτσι της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης προς τον ΑΚΑΓΕ που το 2024 ανήλθε στο ποσό των 886εκ.ευρώ, ενώ οι κρατήσεις για την υγεία (6%) που επιβάλλονται στις κύριες και επικουρικές συντάξεις φθάνουν κάθε χρόνο τα 2δις ευρώ.
Η ίδια κοροϊδία ισχύει και για τη στέγαση που ενώ το κόστος τα τελευταία χρόνια έχει εκτοξευτεί στο 49% γονατίζοντας την λαϊκή οικογένεια, ενώ τρέχουν χιλιάδες πλειστηριασμοί, όταν οι μισθοί και οι συντάξεις είναι καθηλωμένες και ο μέσος μισθός είναι 9% μικρότερες από το 2011, «λύνει» το πρόβλημα με το επίδομα των 250 ευρώ
Ταυτόχρονα η γενικευμένη ακρίβεια στερεί από τα λαϊκά νοικοκυριά ακόμα και τα τελείως απαραίτητα είδη πρώτης ανάγκης, τρόφιμα, φάρμακα, υγεία.
Οι κοινωνικές δαπάνες παραμένουν παγωμένες και ενώ η θηλιά σφίγγει κι άλλο για το λαό, η κάνουλα για τα πολεμικά σχέδια ανοίγει πιο πολύ .Κι όλα αυτά με την υπογραφή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Συνάδελφοι
Η ακρίβεια, οι υψηλοί φόροι, οι χαμηλοί μισθοί ,η αδυναμία να προστατεύσουμε την υγεία μας, η κλιμάκωση της εκμετάλλευσης με περαιτέρω αύξηση ορίων ηλικίας με ακόμη πιο ευέλικτες σχέσεις εργασίας των παιδιών μας, κατάργηση ΣΣΕ, είναι «αιτία πολέμου»!!
Οι συνταξιούχοι σ’αυτάτα μέτρα απαντάμε αγωνιστικά.
Στο πλάϊ των παιδιών μας συνεχίζουμε στον δρόμο που άνοιξε η μεγάλη απεργία για το έγκλημα στα Τέμπη, με σημαία «ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας»
Καμιά θυσία για τα κέρδη των λίγων για τους πολέμους και τους εξοπλισμούς
Παλεύουμε για το σήμερα για την ικανοποίηση των αναγκών μας και για το αύριο για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση, πολέμους, φτώχεια, προσφυγιά.
Απαιτούμε
– Ουσιαστικές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις
– Επαναφορά 13ης και 14ης σύνταξης
– Ενσωμάτωση της Προσωπικής Διαφοράς
– Άμεση καταβολή των αναδρομικών του 11μηνου για 2015-2016 με πολιτική απόφαση σε όλους
– ΟΧΙ στην στήριξη και χρηματοδότηση των ιμπεριαλιστικών πολέμων
– Κατάργηση όλων των αντιλαϊκών νόμων
Κλαδικό Σωματείο Ενέργειας: Καταγγελία νέων απολύσεων από την Italgas – δίκτυα διανομής φυσικού αερίου
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Σε ένα ακόμα επεισόδιο εργοδοτικής τρομοκρατίας και αυταρχισμού προχώρησε την Τρίτη 29/4 η εργοδοσία στην ΕΝΑΟΝ της Italgas, με προφανή στόχο τη μείωση του μισθολογικού «κόστους» μη ανανεώνοντας τις συμβάσεις 6 και πλέον εργαζομένων μέσω εργολάβου, με πολυετή προσφορά στην εταιρεία και τα εταιρικά σχήματα που είχαν προηγηθεί της πώλησης των δικτύων διανομής φυσικού αερίου. Η ΕΝΑΟΝ, στο όνομα της ενιαιοποιήσης και αναδιοργάνωσης των δραστηριοτήτων της, αφού πρώτα κάνει λάστιχο τους εργαζόμενους, στη συνέχεια δηλώνει ότι η συγκεκριμένη φάση ολοκληρώθηκε και προχωράει σε μη ανανέωση συμβάσεων, ουσιαστικά σε απολύσεις. Αυτό έγινε το 2023, το 2024 και τώρα, τον Απρίλη του 2025. Ξεκαθαρίζουμε ότι τα χρονικά τους ορόσημα, όπως η “2η φάση ενιαιοποιήσης και αναδιοργάνωσης των δραστηριοτήτων της ΕΝΑΟΝ” επιστρέφονται ως απαράδεκτα.
Είναι βαθιά γελασμένοι μέτοχοι/κυβερνήσεις/εργοδότες αν νομίζουν ότι δεν θα δοθεί απάντηση από τους εργαζόμενους της ΕΝΑΟΝ και ΕΝΑΟΝ-ΕΔΑ απέναντι στις απολύσεις, όσοι νομίζουν ότι θα τις κρύψουν κάτω από το χαλί με ημερομηνίες, χρονικά ορόσημα, κριτήρια κλπ. που αφορούν το πώς θα φουσκώνουν οι τσέπες των μετόχων.
Όσο και να προσπαθεί ο κυβερνητικός- εργοδοτικός συνδικαλισμός με τις αυταπάτες να εγκλωβίσει τους εργαζόμενους, η πραγματικότητα δεν αλλάζει. Τα συμφέροντα των εργαζομένων δεν συναντιούνται πουθενά με των εργοδοτών!
ΠΑΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ!
Κανένας εφησυχασμός!
Αγώνας για κατάργηση των ελαστικών μορφών εργασίας και των εργολαβιών.
Αγώνας για σταθερή δουλειά με πλήρη και ισότιμα δικαιώματα για όλους τους εργαζόμενους.
Η κεντρική ομιλία για την συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς στην Αθήνα
Ομιλία για την συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς
Ψηλά τις κόκκινες σημαίες! Να «σπάσουμε» τη νύχτα που απλώνει στη ζωή μας το σύστημα της εκμετάλλευσης, των πολέμων και της φτώχειας. Να φωτίσουμε τον αγώνα για να ζήσουμε με βάση τις δυνατότητες που η ανάπτυξη της γνώσης και της τεχνολογίας, η ίδια η δουλειά μας έχει δημιουργήσει, για να καταργηθεί η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Από τον φετινό εορτασμό της πρωτομαγιάς, τιμάμε τον ηρωικό αγώνα εκατομμύριων εργατών, τους νεκρούς της τάξης μας. Τις κατακτήσεις τους, την ασίγαστη πάλη τους με το κεφάλαιο. Κρατάμε τις αρχές της ταξικής πάλης, την κινητήρια δύναμη της Ιστορίας. Δεν είναι φράσεις στα καταστατικά των Σωματείων μας, αλλά οδηγός της δράσης μας.
Τους τιμάμε στην Αθήνα, σε αυτόν τον δρόμο, που πριν 5 ακριβώς χρόνια, το ΠΑΜΕ, τα ταξικά συνδικάτα, «σπάσαμε» απαγορεύσεις, αγνοήσαμε τις προτροπές για εθνική συστράτευση και κλεισμένα στόματα λόγω της πανδημίας και στείλαμε μήνυμα στους εργάτες όλου του κόσμου ότι η ταξική πάλη δεν θα υποσταλεί ούτε λεπτό, σε οποιεσδήποτε συνθήκες.
Τους λέμε λοιπόν καθαρά ότι η εργατική τάξη, οι λαοί όλου του κόσμου δεν θα κάνουν καμία θυσία για τα κέρδη των λίγων, των επιχειρηματικών ομίλων, για τα γεράκια του πολέμου. Δεν θα ματώσουμε τα χέρια μας με το αίμα άλλων λαών, ούτε θα γίνουμε κρέας για τα κανόνια τους. Δεν θα βάλουμε τα «κεφάλια μέσα». Δεν θα συνταχθούμε με τους εκμεταλλευτές μας για να γίνουν ισχυρότεροι και να μας εκμεταλλεύονται περισσότερο. Δεν θα διαχωριστούμε οι εργάτες όλου του κόσμου μεταξύ μας παίρνοντας το μέρος του ενός ή του άλλου ληστή του πλούτου που παράγουμε.
Αντιπαλεύουμε την πολεμική εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, την πολεμική προετοιμασία και τους εξοπλισμούς, τις πολεμικές δαπάνες. Το πρόγραμμα REARM της ΕΕ όπως και το πρόγραμμα εξοπλισμών της ελληνικής κυβέρνησης σημαίνει περικοπή συντάξεων, μισθών και κοινωνικών παροχών. Σημαίνει νέα ληστεία των ασφαλιστικών ταμείων των εργαζομένων και μεγαλύτερη φοροληστεία για όλο το λαό. Σημαίνει νέες ιδιωτικοποιήσεις στο νερό, στις μεταφορές, στην ενέργεια.
Το λέμε καθαρά, δεν συναινούμε! Δυναμώνουμε τον αγώνα για αυξήσεις στους μισθούς και συλλογικές συμβάσεις εργασίας, κοινωνικές υπηρεσίες στελεχωμένες, σχολεία και υγεία με βάση τις δυνατότητες που διαμορφώνει η ανάπτυξη της επιστήμης, ασφαλείς και αναβαθμισμένες αποκλειστικά κρατικές μαζικές μεταφορές, νερό κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα.
Με τα αφεντικά μας δεν βρισκόμαστε στην ίδια πλευρά, δεν κάνουμε «θυσίες όλοι». Ποτέ και πουθενά δεν κάναμε μαζί θυσίες, ούτε στην καπιταλιστική κρίση, ούτε στην πανδημία, ούτε στην καπιταλιστική ανάπτυξη.
Σε έναν κόσμο που φλέγεται απ’ τις πολεμικές συγκρούσεις δεν θα εμπιστευτούμε ότι θα μας βγάλουν από τον κίνδυνο της καταστροφής αυτοί που μας οδήγησαν σε αυτήν, τα κόμματα του κεφαλαίου, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Ότι θα μας σώσουν από τους κινδύνους αυτοί που τους έθρεψαν για τα συμφέροντά τους. Αυτό το δρόμο υπηρετούν και οι δήθεν αντισυστημικοί κλακαδόροι της υπεράσπισης των πολεμικών εξοπλισμών και της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, οι υπερασπιστές της αντιλαϊκής πολιτικής του κεφαλαίου που τα βάζουν μόνο με τις λεγόμενες «παθογένειες» του κράτους και τους ανίκανους διαχειριστές. Όμως έχουμε τεράστια πείρα πια. Τέτοια δεκανίκια του συστήματος γνωρίσαμε πολλούς τα τελευταία χρόνια.
Καμία αυταπάτη. Δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στο κράτος του κεφαλαίου. Δεν αλλάζει. Το σύστημα αναβλύζει τη μπόχα της σαπίλας που μαυρίζει τις ζωές μας. Μόνη λύση η ανατροπή αυτής της βαρβαρότητας.
Λέμε στην κυβέρνηση που αρέσκεται να μιλάει για την αξιολόγηση, ότι οι εργάτες το έχουμε αξιολογήσει αυτό το κράτος και είναι βάρβαρο και αντιλαϊκό. Είναι δολοφονικό είτε σε καιρό πολέμου είτε σε καιρό ειρήνης. Είτε στέλνοντας το λαό να σκοτωθεί στα πολεμικά μέτωπα, είτε σκοτώνοντάς τον στα Τέμπη σε μεταφορικά μέσα – φέρετρα και στους εργασιακούς χώρους που έχουν μετατραπεί σε αρένες θανάτου.
Δεν μας ξεγελούν τα ψίχουλα που μας πετάνε ως αυξήσεις κι επιδόματα, όταν τα θηριώδη πλεονάσματα που δημιουργούνται από τη φοροληστεία μας κατευθύνονται στους πολεμικούς εξοπλισμούς, στο χρέος, και για την αύξηση των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων.
Έχουμε εμπιστοσύνη στον δικό μας αγώνα, στο δίκιο μας. Ξέρουμε ότι οι μόνοι αναγκαίοι και χρήσιμοι είναι οι εργάτες, οι βιοπαλαιστές της πόλης και του χωριού. Χωρίς εμάς δεν μπορεί να λειτουργήσει τίποτα. Για αυτό σήμερα που απεργούν οι εργαζόμενοι τα καράβια μένουν δεμένα, τα εργοστάσια και οι επιχειρήσεις μένουν κλειστές. Οι ιδιοκτήτες τους, οι μέτοχοι των μεγάλων επιχειρήσεων, τα πραγματικά παράσιτα της κοινωνίας, δεν προσφέρουν οτιδήποτε, παρά μόνο τσεπώνουν κέρδη, κέρδη από την εκμετάλλευση των εργατών.
Συνεχίζουμε την προσπάθεια για να γίνουν οι χώροι δουλειάς, κάστρα αγώνα. Για να ενισχυθεί και να διευρυνθεί το ΠΑΜΕ, ο ταξικός πόλος στο συνδικαλιστικό κίνημα. Για να συγκροτηθεί ένα πανελλαδικά συντονισμένο, ενιαίο κίνημα, το οποίο θα διαμορφώνει κοινές θέσεις και στόχους διεκδίκησης, προσπαθώντας να ανατρέψει την πολιτική που αφήνει ανικανοποίητες τις σύγχρονες ανάγκες μας.
Πριν λίγους μήνες, το Νοέμβρη του 2024, το ΠΑΜΕ πραγματοποίησε πανελλαδική σύσκεψη. Θέλουμε κι από αυτό το βήμα να χαιρετήσουμε τις 645 συνδικαλιστικές οργανώσεις του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα και τις πάνω από 80 οργανώσεις συνταξιούχων που πήραν μέρος και μετέφεραν ζωντανή μαχητική πείρα από την αγωνιστική δράση και τις πρωτοβουλίες τους στους χώρους δουλειάς. Ήταν η πιο ζωντανή και ελπιδοφόρα μαζική, αντικαπιταλιστική σύσκεψη εργατικών συνδικάτων των τελευταίων ετών, που έχει σφυρηλατηθεί μέσα από μικρότερες ή μεγαλύτερες μάχες της εργατικής τάξης κόντρα στην πολιτική της κυβέρνησης και των επιχειρηματικών ομίλων, κόντρα στην προδοτική στάση του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού στη ΓΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ και άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις.
Οι αγώνες που αναπτύχθηκαν όλα αυτά τα χρόνια έδωσαν πνοή στην οργάνωση των εργαζομένων, δυνάμωσαν την ελπίδα, έδειξαν τον δρόμο που πρέπει και μπορεί να ακολουθήσει η τάξη μας.
Απέναντι στη μοιρολατρία, στη λογική του “δεν γίνεται τίποτα”, “δεν αλλάζει τίποτα”, με τη σχεδιασμένη παρέμβασή μας και δράση, με το πλαίσιο πάλης και των αιτημάτων που βάζει στο επίκεντρο τις ανάγκες των πολλών και όχι τα κέρδη των λίγων, δώσαμε μεγάλες και σημαντικές μάχες:
Ενάντια στους πολεμικούς σχεδιασμούς της ελληνικής κυβέρνησης και της εμπλοκής της χώρας μας στους πολέμους, τη στήριξη του “κράτους – δολοφόνου” του Ισραήλ, με μεγάλες κινητοποιήσεις, διεθνείς δράσεις, σταματώντας πολεμικό υλικό στο λιμάνι του Πειραιά, στο Λαύριο και αλλού.
Με τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις καταδίκης του εγκλήματος στα Τέμπη, ενάντια στη συγκάλυψη ποινικών και πολιτικών ευθυνών, καθώς και για την ανάδειξη του πραγματικού ενόχου, του ίδιου του συστήματος της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Ήταν καθοριστική η συμβολή του ΠΑΜΕ και των ταξικών συνδικάτων για την οργάνωση της απεργίας στις 28 Φλεβάρη, της μεγαλύτερης απεργίας της μεταπολίτευσης, την οποία κυβέρνηση, αστική αντιπολίτευση, εργοδότες και εργατοπατέρες στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ προσπάθησαν να την εμποδίσουν.
Με τις μεγάλες απεργίες ενάντια στην επίθεση κυβέρνησης και κεφαλαίου, πολλές από αυτές χωρίς αποφάσεις της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, με τις αποφάσεις εκατοντάδων Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών, Σωματείων.
Σε όλες αυτές τις μάχες, αχρηστεύσαμε αντιλαϊκές διατάξεις, αφήσαμε στα χαρτιά την επίθεση στο δικαίωμα της απεργίας και της διαδήλωσης, τους νόμους Χατζηδάκη και Χρυσοχοϊδη, με τη στάση οργανωμένης απειθαρχίας που αποφασίσαμε σε συσκέψεις συνδικάτων και στις συνελεύσεις των σωματείων.
Δώσαμε όλες μας τις δυνάμεις για σταθερή δουλειά με δικαιώματα. Ο αγώνας των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ είναι φωτεινό παράδειγμα που σηματοδοτεί την απόφαση των εργαζομένων ότι δεν θα μείνουν με «σταυρωμένα τα χέρια», δεν θα μείνουν άπραγοι απέναντι στην καταστροφή της ζωής τους.
Οργανώθηκαν μεγάλοι αγώνες όπως των λιμενεργατών του Πειραιά που κέρδισαν μετά από 12 χρόνια αγώνα τα βαρέα τους ένσημα, των διανομέων της “efood” που κέρδισαν τη σταθερή δουλειά με δικαιώματα καταργώντας τα δουλεμπορικά στην πράξη, των Λιπασμάτων και των Πετρελαίων της Καβάλας, της “ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ” που έκαναν κουρελόχαρτο τους αντεργατικούς νόμους. Των μεταλλωρύχων της Χαλκιδικής που υπέγραψαν τη σύμβασή τους κόντρα σε θεούς και δαίμονες, των εργαζομένων της ΔΕΛΤΑ που υπογράψαν ΣΣΕ και να επανέφεραν και τις κλεμμένες από την κυβέρνηση τριετίες.
Δώσαμε μεγάλη μάχη ενάντια στους πλειστηριασμούς και τις εξώσεις, σώθηκαν εκατοντάδες σπίτια φτωχού λαϊκού κόσμου, τραντάχτηκαν λαϊκές γειτονιές και πόλεις από μαζικότατες συγκεντρώσεις, στου Ζωγράφου, στην Ελευσίνα, στην Πετρούπολη, στην Αθήνα και αλλού.
Πρωτοστατήσαμε στις μάχες για να μπορούμε να πηγαίνουμε στα κέντρα υγείας και στα νοσοκομεία και να βρίσκουμε γιατρούς και νοσηλευτές. Να στέλνουμε τα παιδιά μας στο σχολείο και να γυρνάνε ασφαλή χωρίς να βάζουμε το χέρι μας στην τσέπη.
Σταθήκαμε μαζί με τους φοιτητές στα μεγάλα συλλαλητήρια και τις καταλήψεις ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, με αγρότες και επαγγελματίες για να αντιμετωπίσουμε τα καταστροφικά αποτελέσματα μιας πολιτικής που μας αφήνει ανοχύρωτους μπροστά στις πλημμύρες και τις πυρκαγιές.
Σε τέτοιους αγώνες δυνάμωσε η οργάνωση, πολλαπλασιάστηκαν οι μαζικές συλλογικές και δημοκρατικές διαδικασίες. Με αυτήν την προσπάθεια δημιουργήθηκαν νέα σωματεία σε εργασιακούς χώρους, όπου δεν υπήρχαν, μαζικοποιήθηκαν υπάρχοντα σωματεία, ιδιαίτερα με νέους σε ηλικία εργαζόμενους και με μετανάστες. Τέτοια σωματεία που γεννήθηκαν μέσα στις μάχες είναι αυτά που δημιουργήθηκε στο εργοτάξιο στο Ελληνικό, στην «efood» και τη «Wolt», στην Teleperfomance, στη “ΔΕΛΤΑ”.
Αυτή η προσπάθεια οδήγησε στην αλλαγή συσχετισμών σε Εργατικά Κέντρα όπως στον Πειραιά, στην Λιβαδειά και στα Τρίκαλα, σε Ομοσπονδίες και πρωτοβάθμια σωματεία του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, όπως η ένωση των νοσοκομειακών γιατρών της Αττικής, η Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας, η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων, όπου ιδιαίτερα οι δευτεροβάθμιες οργανώσεις μεταμορφώθηκαν από νεκροταφεία σε κάστρα αγώνα, κυψέλες συσπείρωσης και δράσης σωματείων και εργαζομένων. Γι’ αυτό έχει μεγάλη σημασία η μάχη για την αλλαγή των συσχετισμών σε μεγάλα Εργατικά Κέντρα όπως της Αθήνας αλλά και Ομοσπονδίες.
Γιατί χρειαζόμαστε να δυναμώσει αποφασιστικά ένα τέτοιο κίνημα που σε συνθήκες ενδεχόμενης πολεμικής εμπλοκής ή και καπιταλιστικής κρίσης θα σηκώσει ψηλά τη σημαία των εργατικών συμφερόντων και όχι της υποταγής.
Το πιο κρίσιμο ζήτημα είναι να κατανοηθεί από πιο πολλούς ότι το βάρος της σύγκρουσης με την αντιλαϊκή πολιτική για την ανατροπή της πέφτει στις δικές μας πλάτες. Ότι το οξυγόνο μπορούμε να το κερδίσουμε μόνο αν ξεμπερδέψουμε με το σύστημα που φέρνει ασφυξία.
Η λύση είναι «μπροστά» και όχι σε δοκιμασμένες συνταγές που φέρνουν απογοήτευση και διαψεύσεις. Για να μην υπονομεύσουμε τους αγώνες μας με δήθεν «σωτήρες», με δήθεν «λύσεις» κυβερνητικής εναλλαγής εντός των τειχών της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, του καπιταλισμού που τις έχουμε ακριβοπληρώσει. Για να μη γίνει το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα σκαλοπάτι εναλλαγής των αστικών κυβερνήσεων αλλά ούτε και νεροκουβαλητής του εξωραϊσμού της αστικής εκμετάλλευσης όπως προτείνουν και οι διάφορες γνωστές ουρές της σοσιαλδημοκρατίας και διαχρονικοί κλακαδόροι των άμαζων συγκεντρώσεων της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.
Δίνουμε υπόσχεση ότι θα συνεχίσουμε πιο αποφασιστικά για να φτάσουμε εκεί που ορίζει το καθήκον μας, για το δίκιο της τάξης μας. Για να γράψουμε την πιο μεγάλη ιστορία. Την κατάργηση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης!
Ζήτω η Εργατική Πρωτομαγιά!
Τιμήθηκε η Εργατική Πρωτομαγιά με βροχή και αέρα στη Μυτιλήνη
Τιμήθηκε η Εργατική Πρωτομαγιά με βροχή και αέρα
Η σημερινή μέρα, γιορτάστηκε στη Μυτιλήνη όπως της αρμόζει, παρά την βροχή και τον αέρα που επικρατεί στο νησί μας από χθες.
Η πλατεία Σαπφούς άρχισε να «στολίζεται» από νωρίς με τραγούδια, πανό, σημαίες και στεφάνια, με τον εργατόκοσμο να έρχεται από κάθε γωνιά του νησιού, για να τιμήσει και φέτος την Εργατική Πρωτομαγιά, παρά τις αντίξοες συνθήκες που επικρατούσαν καθ’ όλη τη διάρκεια της συγκέντρωσης.
Η απεργιακή συγκέντρωση, ξεκίνησε με χαιρετισμό του Θοδωρή Δάντση, εκπαιδευτικό της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και διωκόμενο για την συμμετοχή του στην απεργία-αποχήα από την ατομική αξιολόγηση.
Χαιρετισμός πραγματοποίησαν ο Σωκράτης Κεσίδης φοιτητής και υποψήφιος με την Πανσπουδαστική Κίνηση Συνεργασίας (ΠΚΣ), η Χρύσα Γιαννοπούλου μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Προοδευτικών Γυναικών Μυτιλήνης, η Στέλλα Γανωτή μέλος του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων στον Τουρισμό-Επισιτισμό και ο Γιώργος Αλεξίου πρόεδρος του ΝΤ Λέσβου της ΑΔΕΔΥ.
Την κεντρική ομιλία έκανε ο Γιάννης Ζαφειρίου πρόεδρος του ΔΣ του Παλλεσβιακού Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου.
Ακόμη απαγγέλθηκαν ποιήματα από τους Μάκη Βενέτα και Καλλιόπη Τσιλικλή.
Στη συνέχεια, παρά τον άστατο καιρό, ακολούθησε πορεία με «βροχή» συνθημάτων η οποία κατέληξε στο Άγαλμα της Εθνικής Αντίστασης στον Μακρύ Γιαλό, όπου και έγινε κατάθεση στεφάνων από εργατικά και συνταξιοδοτικά σωματεία και φορείς.
Να υπενθυμίσουμε πως χθες Τετάρτη 30 Απρίλη, παρά τον άστατο καιρό, δεν πτοήθηκαν οι μουσικοί που τραγούδησαν και ο κόσμος που συμμετείχε στη συναυλία που διοργάνωσε το Παλλεσβιακό Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο με εργατικά τραγούδια.
Μαζική πρωτομαγιάτικη απεργιακή συγκέντρωση στη Ξάνθη
Ολοκληρώθηκε η συγκέντρωση στην κεντρική πλατεία με συμμετοχή της Ένωσης Ιδιωτικών Υπαλλήλων και Εμποροϋπαλλήλων Νομού Ξάνθης, του Σωματείου Συνταξιούχων ΙΚΑ και του Συλλόγου Οικότροφων Φοιτητών Ξάνθης.
Χαιρετισμό απεύθυνε εκ μέρους του Σωματείου Συνταξιούχων ΙΚΑ, η γραμματέας, Ζουμπουλιά Ραχμανίδου.
Στην κεντρική ομιλία ο πρόεδρος της ΕΙΥΕ, Νάσος Παπαδόπουλος μεταξύ άλλων είπε: «Με τις πρόβες πολέμου στην περιοχή μας να κάνουν «λιανά» πως ο 21ος αιώνας για αυτούς βάζει ως επίκεντρο το ξεκαθάρισμα των λογαριασμών τους, τα κέρδη τους, βάζοντας σε 2η μοίρα τις ζωές μας για δουλειά, Υγεία και Παιδεία. Καταδικάζουμε κάθε παραχώρηση που γίνεται στα εδάφη μας στα γεράκια του πολέμου, όπως στην Καβάλα όπου τα σωματεία κάνανε ένα “θερμό καλωσόρισμα”, ή σε λίγες μέρες στο Πετροχώρι, όπου θα συγκεντρωθούν Αμερικανοί, Βούλγαροι, Γάλλοι, Γεωργιανοί και Ισπανοί. (…) Αυτές οι ασκήσεις ουδεμία σχέση έχουν με την ασφάλεια των συνόρων και του λαού μας, όπως πολλοί καλοθελητές γράφουνε, αλλά αντίθετα μας καθιστούν στόχο αντιποίνων.»
Ενώ σε άλλο σημείο: «Μας οργίζει, την ίδια στιγμή που βλέπουμε την κυβέρνηση της Ν.Δ και τα υπόλοιπα κόμματα της ΕΕ να μας μιλάνε για την «ευελιξία της οικονομίας» ή για τη «δημοσιονομική σταθερότητα» και να χαρακτηρίζουν «εξαλλοσύνες» μια σειρά κατακτήσεις που τσάκισαν όλες οι κυβερνήσεις τα προηγούμενα χρόνια. (…)Δε θα πληρώσουμε εμείς τις ματωμένες μπίζνες, τους εμπορικούς και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των καπιταλιστών. Αυτό το σάπιο σύστημα, το κράτος των λίγων και οι διεθνείς συμμαχίες των ιμπεριαλιστών είναι εχθρικά για το λαό. Δεν αλλάζουν, δεν αποκτούν ανθρώπινο πρόσωπο.
Στον δρόμο της ανατροπής βρίσκεται η ελπίδα.
Παίρνουμε οξυγόνο από τη δύναμη του οργανωμένου αγώνα. Φωνάζουμε ακόμα πιο δυνατά το σύνθημα «Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», που γεννήθηκε μέσα στους αγώνες ενάντια στην πολιτική που θυσιάζει τις ζωές μας, για να αυξάνονται τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, ενάντια στην πολιτική της απελευθέρωσης και των ιδιωτικοποιήσεων, που γεννά νέα Τέμπη. Στη σημερινή εποχή των μεγάλων επιστημονικών – τεχνολογικών επιτευγμάτων, του 5G και της A.I. (τεχνητής νοημοσύνης), των ασύλληπτων δυνατοτήτων της παραγωγής και της ανθρώπινης εργασίας, δεν αποδεχόμαστε το ζοφερό μέλλον και τον εργασιακό μεσαίωνα που μας επιβάλλουν. Μπορούμε να αλλάξουμε τη ζωή μας στον δρόμο της σύγκρουσης και της ανατροπής.»
Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε πορεία στους δρόμους της πόλης, κάνοντας στάση έξω από την έδρα του Δ’ Σώματος Στρατού, όπου καταδικαστηκε η εμπλοκή της χώρας στα πολεμικά σχέδια.
Η πορεία κατέληξε στο μνημείο των καπνεργατών, όπου τηρήθηκε ενός λεπτού σιγής και έγινε κατάθεση λουλουδιών στο μνημείο.
To Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ρόδου τίμησε την Εργατική Πρωτομαγιά
Τιμούμε τους ιστορικούς αγώνες, τις θυσίες των εργατών
Δυναμώνουμε τον αγώνα για ζωή
χωρίς φτώχεια, εκμετάλλευση και πόλεμο
Με την μαχητική συμμετοχή των εργαζομένων, παρά τις δύσκολες καιρικές συνθήκες, το σωματείο ιδιωτικών υπαλλήλων Ρόδου τίμησε την Εργατική Πρωτομαγιά όπως αρμόζει στους αγώνες και τις θυσίες της τάξης μας, με απεργιακή συγκέντρωση.
Μαζί και με άλλα σωματεία και συνδικάτα όπως και το Νομαρχιακό τμήμα της ΑΔΕΔΥ στείλαμε μήνυμα ότι ο αγώνας δεν σταματάει ποτέ και ακούραστοι συνεχίζουμε!!
Από νωρίς με τραγούδια της τάξης μας, αλλά και τα συνθήματα μας δώσαμε παλμό και δώσαμε στην βροχερή και μουντή μέρα το φως των αγώνων των εργαζομένων.
Για ακόμα μια φορά αναδείχθηκε ότι οι εργαζόμενοι και ο λαός παίρνουμε οξυγόνο από τη δύναμη του οργανωμένου αγώνα.
Όταν βγαίνουμε μπροστά και ακόμα πιο δυνατά παλεύουμε ενάντια στην πολιτική που θυσιάζει τις ζωές μας, για να αυξάνονται τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, που γεννά νέα Τέμπη.
Μέσα και από την συγκέντρωση αναδείχθηκε η ανάγκη να διεκδικήσουμε υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων με ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, που να διασφαλίζουν συνθήκες υγείας και ασφάλειας στους χώρους εργασίας, ωράρια και προγράμματα που δε θα εξοντώνουν τους χιλιάδες εμποροϋπαλλήλους, για την υπεράσπιση της Κυριακάτικης Αργίας.
Στο δίλλημα που συνεχώς αναδεικνύεται μέσα από την καθημερινότητα που ζούμε στους χώρους δουλειάς “τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», οι εργαζόμενοι και σήμερα με τον πιο ουσιαστικό τρόπο δήλωσαν ότι επιλέγουν την ζωή.
Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ημαθίας – Πέλλας για τις Πρωτομαγιάτικες απεργιακές συγκεντρώσεις σε Έδεσσα και Γιαννιτσά
«Καμία θυσία για τα κέρδη των λίγων»
το μήνυμα των σημερινών απεργιακών συγκεντρώσεων των σωματείων και φορέων στην Πέλλα.
Τους αγώνες της εργατικής τάξης και τις αιματηρές θυσίες χιλιάδων εργατών στον δρόμο της απελευθέρωσης από τα δεσμά της εκμετάλλευσης τίμησαν σήμερα με τις Πρωτομαγιάτικες απεργιακές τους συγκεντρώσεις και τις δυναμικές πορείες τα σωματεία και οι φορείς σε Έδεσσα και Γιαννιτσά. Δεκάδες έστειλαν ηχηρό μήνυμα κλιμάκωσης της πάλης απέναντι στην εγκληματική πολιτική του κέρδους που γεννά φτώχεια και πολέμους για τους λαούς.
Με σύνθημα να αποτελέσει η φετινή εργατική Πρωτομαγιά σταθμό κλιμάκωσης των κινητοποιήσεων για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και δικαιώματα, για μέτρα ενάντια στην ακρίβεια και απεμπλοκή της χώρας από τις πολεμικές συγκρούσεις, εργαζόμενοι, βιοπαλαιστές αγρότες και αυτοαπασχολούμενοι, συνταξιούχοι, γυναίκες, νεολαία τίμησαν τους αγώνες και τους νεκρούς της εργατικής τάξης, δίνοντας την υπόσχεση να συνεχίσουν δυναμικά στο δρόμο που χάραξαν
Ή με τα κέρδη ή με τη ζωή. Άλλη επιλογή δεν υπάρχει.
Ο Χρήστος Κοντίδης στην Έδεσσα και η Αντιγόνη Καραπαναγιωτίδου στα Γιαννιτσά, μέλη και οι δύο του ΔΣ του Συνδικάτου Γάλακτος Τροφίμων και Ποτών Ημαθίας – Πέλλας, τόνισαν μεταξύ άλλων στις ομιλίες τους: « Η ανειρήνευτη ταξική πάλη μεταξύ των εργατών και των επιχειρηματικών ομίλων, αποτελεί τον τροχό που χρειάζεται εμείς οι εργαζόμενοι με τον αποφασιστικό μας αγώνα να γυρίσουμε μέχρι το τέλος. Μέχρι την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και την ανατροπή αυτού του σάπιου και απάνθρωπου συστήματος των κερδών. 139 χρόνια πριν, στην εποχή μετάβασης από τον ατμό στoν ηλεκτρισμό οι εργάτες κατέκτησαν το 8ωρο. Σήμερα, στην εποχή των ρομπότ και της τεχνητής νοημοσύνης δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με τα 13ωρα, τις δύο και τρείς δουλειές, τη δουλειά μέχρι το θάνατο που επιδιώκουν να χωνέψουμε η κυβέρνηση της ΝΔ, τα κόμματα των επιχειρηματιών και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Το σύνθημα 7ωρο- 5νθήμερο- 35ωρο είναι επίκαιρο. Στα δικά μας χέρια βρίσκεται η υπόθεση ώστε να κατακτηθεί, χωρίς μεσσίες, χωρίς τα τσιράκια της εργοδοσίας και του κράτους που είναι ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός που στην κρίση μας έλεγαν ότι οι απεργίες έφαγαν τα ψωμιά τους και μας ποτίζουν το δηλητήριο των κοινωνικών διαλόγων. Τώρα που η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι κυβερνήσεις στη χώρα μας προχωρούν στην πολεμική προετοιμασία και οικονομία δίνοντας 800 δισεκατομμύρια ευρώ, οι εκπρόσωποι τους στο συνδικαλιστικό κίνημα μας θέλουν να σκύψουμε το κεφάλι, να θυσιάσουμε τις ζωές μας για τα κέρδη τους μέσα στα εργοστάσια, τους χώρους δουλειάς αλλά και στα πολεμικά μέτωπα.
Οι σκληροί ταξικοί αγώνες που βάφτηκαν με το αίμα χιλιάδων εργατών και εργατριών φωτίζουν τους αγώνες του σήμερα για να γράψουμε τις επόμενες λαμπρές σελίδες στους αγώνες της τάξης μας. Σήμερα είναι μονόδρομος η ανάπτυξη του οργανωμένου αγώνα σε κάθε χώρο δουλειάς, της διεκδίκησης, της αναμέτρησης με την κάθε εργοδοσία. Όμως αυτό που βγαίνει ως συμπέρασμα είναι ότι το κάθε αγωνιστικό ρεύμα χρειάζεται να συνενωθεί σε ένα μεγάλο πανελλαδικό ποτάμι διεκδίκησης, αντεπίθεσης και ανατροπής. Σ ‘αυτό το δρόμο θα βαδίσουμε μαζί με τους σύμμαχους βιοπαλαιστές αγρότες, τους επαγγελματίες της πόλης και του χωριού σε αναμέτρηση με τον πραγματικό αντίπαλο που δεν είναι άλλος από τους επιχειρηματικούς ομίλους, τις κυβερνήσεις και τα κόμματα τους, τις ενώσεις τους. Στο δρόμο αυτό θα τσακιστεί η εργοδοτική τρομοκρατία και η κρατική καταστολή. Γ’ αυτό χρειάζεται τώρα να θεριέψει η αλληλεγγύη και η οργάνωση μέσα στους χώρους δουλειάς. Να γίνουν τα σωματεία μας κάστρα οργάνωσης, συμμετοχής και αντεπίθεσης».
Τιμάμε την εργατική Πρωτομαγιά δυναμώνουμε τον αγώνα της τάξης μας, βάζουμε μπροστά τα δικά μας αιτήματα για:
- Λεφτά για μισθούς, συντάξεις, παιδεία – Υγεία και όχι για του πολέμου τα σφαγεία.
- Για αυξήσεις στους μισθούς, επαναφορά 13ου και 14ου μισθού και σύνταξης.
- Υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας
- Άμεσα μέτρα ενάντια στην ακρίβεια.
- Απεμπλοκή από τους Ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τις πολεμικές συγκρούσεις. Δεν θα σκοτώνονται οι λαοί για του αφέντη το φαΐ.
- Λευτεριά στην Παλαιστίνη. Καμία συνεργασία με το Ισραήλ, το κράτος που συνεχίζει να δολοφονεί με τις πλάτες των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκής Ένωσης.
- 7ωρο – 5νθήμερο – 35ωρο , όπως επιτρέπει η ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας. Μέτρα για την ασφάλεια και την υγιεινή στους χώρους δουλειάς.
- Το έγκλημα στα Τέμπη να μην συγκαλυφθεί. Να αποκαλυφθούν οι πραγματικοί ένοχοι και οι πολιτικές που οδήγησαν στο θάνατο 57 συνανθρώπων μας.
- Καμία απόλυση εργαζομένων στα εκδοτήρια τις επόμενες μέρες.
Το μήνυμα και τη δύναμη του ανυποχώρητου οργανωμένου αγώνα ανέδειξαν με τους χαιρετισμούς τους και οι άλλοι ομιλητές. Ο Φάνης Κουτούφης, γραμματέας του Αγροτικού Συλλόγου «Ομόνοια» και η Δέσποινα Σίμου από την Ομάδα Γυναικών Έδεσσας – Σκύδρας.
Στις απεργιακές συγκεντρώσεις που έγιναν σε Έδεσσα και Γιαννιτσά, συνεχίστηκε η συγκέντρωση υπογραφών στήριξης του αιτήματος των εργαζομένων στα εκδοτήρια του σιδηροδρόμου για την παραμονή τους στην εργασία τους. Επίσης, συνεχίστηκε η συγκέντρωση οικονομικής βοήθειας για την πυρόπληκτη οικογένεια από τη Σκύδρα. Μάλιστα, στην συγκέντρωση στην Έδεσσα, έγινε παρέμβαση από την ίδια την οικογένεια, καθώς είναι μέλη του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ημαθίας – Πέλλας. Αναφέρθηκαν στη στήριξη και την αλληλεγγύη των εργαζομένων, στην προσπάθεια της οικογένειες να ορθοποδήσει.
Ακολούθησαν μαχητικές πορείες. Οι διαδηλωτές στο πέρασμα τους κάλεσαν σε ξεσηκωμό, βροντοφωνάζοντας «Κόκκινη Πρωτομαγιά – πρωτοπόρα εργατιά», «Στον ιμπεριαλισμό, καμιά υποταγή – Η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί», «Συλλογικές συμβάσεις, αυξήσεις στους μισθούς – Οχι στους πολέμους και τους εξοπλισμούς» κ.α.που τόνιζαν το νόημα της σημερινής μέρας και έδιναν την προοπτική της συνέχειας της οργάνωσης του αγώνα, της απάντησης στην βαρβαρότητα αυτού του συστήματος της εκμετάλλευσης. Η συγκέντρωση στα Γιαννιτσά, κατέληξε στο μνημείο Εθνικής Αντίστασης όπου οι εκπρόσωποι των σωματείων άφησαν γαρύφαλλα, δίνοντας την υπόσχεση να συνεχίσουν μέχρι το τέλος.
Η απεργιακή συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς στη Λήμνο
Η απεργιακή συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς στη Λήμνο
Εργαζόμενοι στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα της Λήμνου, αγρότες, επαγγελματίες και συνταξιούχοι, απόμαχοι της δουλειάς, συμμετείχαν στην απεργιακή συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς που διοργάνωσαν τα εργατικά σωματεία του νησιού.
Η συγκέντρωση ξεκίνησε με τραγούδια της πρωτομαγιάς που τραγούδησε ο μουσικός Δημήτρης Μαυράκης.
Την κεντρική ομιλία έκανε ο Σωκράτης Παπαστεργίου, γραμματέας της ΕΛΜΕ Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου. (επισυνάπτεται).
Ακολούθησε δυναμική πορεία μέσα από την αγορά της Μύρινας με συνθήματα όπως, «Κόκκινη Πρωτομαγιά – πρωτοπόρα εργατιά», «Από το Σικάγο στην Καισαριανή ζήτω η 1η Μάη κι η πάλη η ταξική», «Χρέος στο Σικάγο και στην Καισαριανή, είναι ο αγώνας για την ανατροπή», «Στον ιμπεριαλισμό, καμιά υποταγή η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί», «Αλληλεγγύη στην πάλη των λαών, κάτω η νέα τάξη των ιμπεριαλιστών», «Έξω το ΝΑΤΟ να φύγουνε οι Βάσεις καμιά συμμετοχή στις επεμβάσεις», «Δώστε λεφτά για υγεία και παιδεία και όχι για του ΝΑΤΟ τα σφαγεία».
Η πορεία κατέληξε στο μνημείο πεσόντων όπου κατατέθηκαν λουλούδια στη μνήμη των νεκρών ηρώων της εργατικής τάξης από τα Σωματεία της Λήμνου ενώ οι συμμετέχοντες στη συγκέντρωση έψαλαν το «Επέσατε θύματα».
Τιμήθηκε αγωνιστικά η 1η Μάη στην Απεργιακή Συγκέντρωση του Σωματείου Εργατοτεχνιτών Οικοδόμων Επαρχίας Ελασσόνας
Δυναμική και με παλμό ήταν η Πρωτομαγιάτικη Απεργιακή συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στην Ελασσόνα μετά από κάλεσμα του Σωματείου Εργατοτεχνιτών Οικοδόμων Επαρχίας Ελασσόνας και του Σωματείου Συνταξιούχων ΙΚΑ Ελασσόνας.
Στην πλατεία απέναντι από το ταχυδρομείο βρέθηκαν εργαζόμενοι διαφόρων κλάδων,αγρότες και κτηνοτρόφοι,αυτοαπασχολούμενοι και συνταξιούχοι τιμώντας αγωνιστικά την μέρα της εργατικής τάξης στέλνοντας ταυτόχρονα μήνυμα συνέχισης του αγώνα ενάντια στο σύστημα της εκμετάλευσης, της φτώχειας και των πολέμων.
Χαιρετισμό απηύθυναν ο πρόεδρος του Σωματείου Συνταξιούχων ΙΚΑ Ελασσόνας, Θόδωρης Συμεωνίδης και ο Βασίλής Καραναστάσης μέλος του Δ.Σ του Αγροτοκτηνοτρφικού Συλλόγου Ολύμπου ενώ την κεντρική ομιλία πραγματοποίησε ο Παναγιώτης Νούσιας εκ μέρους του νέου Δ.Σ του Σωματείου Εργατοτεχνιτών Οικοδόμων Επαρχίας Ελασσόνας.
Ακολούθησε μαχητική πορεία στους δρόμους της πόλης, που κατέληξε στο μνημείο της Εθνικής Αντίστασης όπου κατατέθηκαν στεφάνια.
