Συνάδελφοι, Συναγωνιστές,
Χαιρετίζω την 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη.
Κοιτώντας τις εξελίξεις στην Ηλεκτρική Ενέργεια θα διαπιστώσει κανείς ότι είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τις γενικότερες αναδιαρθρώσεις στην ενέργεια και τις συγκρούσεις και τις αντιθέσεις των επιχειρηματικών ομίλων για το ποιος θα έχει καλύτερη πρόσβαση σε αυτό το χρυσοφόρο κομμάτι με στόχο την μεγαλύτερη κερδοφορία.
Η διαφορά με τα προηγούμενα χρόνια είναι, ότι πλέον πρέπει η απελευθέρωση αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας να προχωρήσει με γρηγορότερους ρυθμούς, όμως η επιδίωξη των επενδυτών είναι η διασφάλιση της κερδοφορίας τους, με πετσόκομμα ακόμη περισσότερο των εναπομεινάντων εργασιακών και μισθολογικών κατακτήσεων.
Οι μορφές ιδιωτικοποίησης που προωθούνται, έχουν να κάνουν με ποια επιχειρηματικά συμφέροντα εξυπηρετεί η κάθε κυβέρνηση όπως π.χ. η κυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, προωθούσαν τη Μικρή ΔΕΗ, ενώ η σημερινή προωθεί τα ΝΟΜΕ (Δημοπρασία Ρεύματος) τα ΣΔΙΤ και δεν αποκλείεται με βάση τα Μνημόνια να επιστρέψουν στην Μικρή ΔΕΗ.
Οι αναδιαρθρώσεις που επιβλήθηκαν από την Ε.Ε. από τα τέλη της 10ετίας του 90 είχαν σαν αποτέλεσμα μεγάλες αλλαγές στις προσλήψεις προσωπικού, στις εργασιακές σχέσεις και φυσικά στην αύξηση της τιμής της Kwh, που επιβαρύνει φυσικά τα λαϊκά στρώματα.
Στην πορεία της ιδιωτικοποίησης προωθήθηκαν 5 διαφορετικές σχέσεις εργασίας (τακτικό προσωπικό, εργαζόμενοι σε εργολαβίες, 8μηνα, 2μηνα και εργαζόμενοι με μπλοκάκι κυρίως στο επιστημονικό προσωπικό.). αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να βάλει εμπόδια στην ενότητα των εργαζόμενων στην επιχείρηση. Στην διάσπαση των εργαζομένων συνέβαλε και ο κοινωνικός αυτοματισμός που καλλιεργήθηκε με βάση τοπικιστικά ζητήματα όσον αφορά το ζήτημα της εντοπιότητας ως κριτήριο στις προσλήψεις προσωπικού με οκτάμηνες συμβάσεις (με βάση τις απαλλοτριωμένες εκτάσεις και προτιμούνται κατά κύριο λόγο εργαζόμενοι από τα πληττόμενα χωριά.)
Ένα πολύ σημαντικό θέμα που απασχολεί τους εργαζόμενους στον κλάδο είναι τα ζητήματα Υγείας και Ασφάλειας στους χώρους εργασίας. Η παρέμβασή μας σ’ αυτό το πεδίο δράσης είναι μεγάλο. Μάλιστα με αφορμή κινητοποίηση για ένα ατύχημα στο μεγαλύτερο ορυχείο, η εργοδοσία μας αντιμετώπισε με την πρόσκληση αστυνομικής δύναμης, με τρομοκρατία για πρώτη φορά στα χρονικά μέσα στον χώρο δουλειάς. Για το πολύ σημαντικό αυτό ζήτημα παρεμβαίνουμε τακτικά με ανακοινώσεις, υπομνήματα και πρόσφατα με την πραγματοποίηση ημερίδας.
Με αδυναμίες παρεμβαίνουμε στους ανέργους, όμως είναι μέσα στον προσανατολισμό μας, για την ένταξή τους στο κίνημα με διαμορφωμένα αιτήματα.
Βασικό λοιπόν ζήτημα και καθήκον που έχουμε μπροστά μας είναι η ενότητα όλων των εργαζομένων.
Κάνουμε προσπάθεια όταν γίνονται απεργίες, η άλλες κινητοποιήσεις από εργαζόμενους που δουλεύουν στις εργολαβίες και είναι απλήρωτοι για μήνες, να τραβήξουμε στον αγώνα και το τακτικό προσωπικό. Είμαστε το μοναδικό σωματείο που έχουμε μέλη απ’όλο το προσωπικό ανεξαρτήτου εργασιακής σχέσης. Το βασικότερο όμως είναι το διεκδικητικό πλαίσιο του ΣΕΕΕΝ που συμβάλει στην ενότητα των εργαζομένων.
Ζητήματα που μπαίνουν σε προτεραιότητα στο πλαίσιο μας και αναπτύσσουμε δράση γι’αυτά αφορούν τις μειώσεις μισθών που επιβλήθηκαν τα τελευταία χρόνια από τα Μνημόνια, την κατάργηση των Σ.Σ.Ε.,στη λογική ανάκτησης των απωλειών αλλά και αιτήματα που αφορούν πάνω την γενικότερη αντιλαϊκή πολιτική (χαράτσια, κόψιμο ρεύματος) μαζί με τα ειδικότερα κλαδικά αιτήματα.
Θετικό βήμα είναι ότι στα πλαίσια της αλληλεγγύης και της συμμαχίας με εργαζόμενους και από άλλους κλάδους και με άλλα κοινωνικά στρώματα, είναι η οργάνωση του Λαϊκού Φροντιστηρίου όπου για μια 4ετία συμμετέχουν μαθητές που αδυνατούν οι οικογένειες τους να πληρώσουν τα πανάκριβα φροντιστήρια.
Επίσης ένα από τα βασικότερα καθήκοντα μας είναι προσανατολίσουμε τον αγώνα των εργαζομένων ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο και να εμποδίσουμε την προπαγάνδα του αντιπάλου που προσπαθεί να ενσωματώσει όποιες αντιδράσεις, να τους οδηγήσει να σηκώσουν ξένη σημαία. Η εργοδοσία κάνει κάθε φορά μεγάλη προσπάθεια να ταυτιστούν οι αγώνες τους με τα δικά της συμφέροντα. Άλλωστε η διοίκηση το ζητάει πλέον με πρόσφατη επιστολή που έστειλε προσωπικά σε κάθε εργαζόμενο που μας προτρέπει να βάλουμε πλάτη για να σωθεί η επιχείρησή μας.
Σ’ αυτή την προσπάθεια της η εργοδοσία έχει στο πλευρό της τον εργοδοτικό – κυβερνητικό συνδικαλισμό, που είχε καθοριστική συμβολή στο να περάσουν όλα τα αντιλαϊκά μέτρα.
Συνέβαλαν στο να περάσουν όλες οι αναδιαρθρώσεις στην Η.Ε. (τριχοτόμηση, διάλυση ασφαλιστικό, μετοχοποίηση) ότι στην ουσία επέβαλε η πολιτική της Ε.Ε. Ένα μεγάλο επίτευγμα τους είναι ότι βάθαιναν ακόμη πιο πολύ την πολυδιάσπαση. Κάνουν ότι μπορούν για να καταδείξουν ότι δεν είναι κοινά τα αιτήματα και τα συμφέροντα του τακτικού με του έκτακτου προσωπικού. Υπονομεύουν τους αγώνες ανοικτά και απροκάλυπτα ακόμα και όταν είναι με απόφαση της ΓΣΕΕ που παίρνει μετά από δική μας πίεση. Ετοιμάζονται και τώρα βάζοντας κάποια κλαδικά αιτήματα, να υπονομεύσουν την απεργία στις 8 Δεκέμβρη.
Αποκαλύψαμε τον ρόλο τους και συνεχίζουμε να τους αποκαλύπτουμε. Όμως το βασικό είναι ότι έγινε αισθητή, διακριτή η γραμμή που μας χωρίζει όμως δεν απέφερε ακόμα καρπούς όσον αφορά την αλλαγή συσχετισμού δύναμης.
Έχουμε ακόμα πολύ δουλειά ώστε να καταφέρουμε να συνδέουμε το ειδικά προβλήματα του κλάδου με τα γενικά.
Το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα η επίθεση θα ενταθεί. Τι θέλουμε λοιπόν από την απεργία της 8ης Δεκέμβρη. Πέρα από την αποτροπή των νέων αντεργατικών μέτρων που φέρνει η 2η αξιολόγηση να βάλουμε με μεγαλύτερη ένταση τη θέση μας ενάντια στην παραπέρα ιδιωτικοποίηση, την μείωση παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από λιγνίτη που θα έχει σαν αποτέλεσμα το χάσιμο χιλιάδων θέσεων εργασίας, με μεγαλύτερη ένταση την θέση μας για ΔΕΗ πλήρως κοινωνικοποιημένη. Για ρεύμα φθηνό για τον λαό.
