Στα πλαίσια της 4ης Συνδιάσκεψης φανερώνεται ένα μικρό μέρος της πραγματικά τεράστιας δύναμης που έχει η εργατική τάξη. Μια δύναμη που μπορεί να εκφραστεί μόνο όταν, αλλά και όσο βαθαίνει το ταξικό περιεχόμενο της πάλης, όσο απορρίπτεται η λογική της ταξικής συνεργασίας που φορέας της είναι ο κυβερνητικός – εργοδοτικός συνδικαλισμός.
Μοναδικός δρόμος που μπορεί να δώσει λύση στα προβλήματα είναι ο δρόμος της ταξικής πάλης. Της πάλης για κάθε μικρό ή μεγαλύτερο πρόβλημα που συνδυάζεται με τη συσπείρωση δυνάμεων απέναντι στην εργοδοσία, το κράτος της και τους διακρατικούς της οργανισμούς. Της πάλης που έχει στην ημερήσια διάταξη την ανατροπή της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και διαμορφώνει το πλαίσιο αιτημάτων με βάση τις δυνατότητες της εποχής μας και όχι τις ανάγκες της κερδοφορίας. Αυτό είναι το δίκιο της τάξης μας, αυτός είναι ο δρόμος της τάξης μας και αυτό δεν κρίνεται από το συσχετισμό δυνάμεων. Απαιτείται να είμαστε σίγουροι γι΄ αυτόν το δρόμο, χρειάζεται υπομονή, επιμονή και εμπιστοσύνη στους συναδέλφους ότι ναι θα ακολουθήσουν, θα συσπειρωθούν ακόμα περισσότεροι, τόσοι που να αποδείξουν ότι οι εργάτες μπορούν χωρίς αφεντικά.
Αυτή δεν είμαι μια μάχη για το αύριο, είναι σημερινή μάχη. Ορισμένα βήματα έχουν γίνει στην περιοχή της Εύβοιας – Βοιωτίας στον κλάδο των Τ.Π. και σε ορισμένα από αυτά θα ήθελα να αναφερθώ.
Μέχρι και πριν μια 5ετία το συνδικάτο της περιοχής συσπείρωνε δυνάμεις μόνο σε 2-3 εργασιακούς χώρους. Ξεκίνησε μια δουλειά να απευθυνθούμε και αλλού στον κλάδο, σε άλλα εργοστάσια, να συσπειρώσουμε δυνάμεις και σε άλλους εργασιακούς χώρους, αξιοποιώντας όλες τις μορφές οργάνωσης. Ιδρύθηκαν 3 επιχειρησιακά σωματεία και μια επιτροπή του κλαδικού σε χώρο όπου υπάρχει εργοδοτικό σωματείο. Έχουμε τακτική παρουσία σε πολλούς χώρους δουλειάς επιδιώκοντας την επαφή με τους συναδέλφους του κλάδου. Με εξορμήσεις, περιοδείες, συνελεύσεις τμημάτων, συσκέψεις ανά χώρο δουλειάς στα γραφεία του συνδικάτου για να εξετάσουμε συγκεκριμένα ζητήματα του χώρου, επιδιώκοντας να εντάσσουμε στην όποια δράση τους ίδιους τους συναδέλφους. Αξιοποιούνται συνδικαλιστικές άδειες ενάντια στη λογική ότι όταν παίρνω συνδικαλιστική άδεια χάνω τους συναδέλφους. Έχουμε έρθει σε επαφή και γίνονται βήματα συσπείρωσης σε αυτά τα πλαίσια και σε άλλα επιχειρησιακά σωματεία, ενώ επιδιώκουμε την επικοινωνία με όλα τα επιχειρησιακά του κλάδου. Βήματα έχουν γίνει και σε άλλους εργασιακούς χώρους χωρίς μέχρι σήμερα να έχουν σχηματοποιηθεί.
Με αυτή τη δράση ανακλήθηκαν απολύσεις, πάρθηκαν πίσω μειώσεις, λήφθηκαν μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, πληρώθηκαν δεδουλευμένα, δόθηκαν άδειες που δε δίνονταν, ρεπό κ.α. Εργαζόμενοι που δούλευαν σε εργολάβο προσλήφθηκαν από την εργοδοσία του χώρου με κοινή κινητοποίηση όλων των συναδέλφων του χώρου. Τα αποτελέσματα πάντα ήταν ανάλογα με το βαθμό συσπείρωσης των ίδιων των εργαζομένων. Το συνδικάτο είναι αναγνωρίσιμο στην περιοχή σε πολλούς εργασιακούς χώρους, το υπολογίζει η εργοδοσία. Είναι σίγουρο ότι η κατάσταση θα ήταν διαφορετική αν δεν υπήρχε αυτή η δράση. Σε έναν από τους εργασιακούς χώρους που δημιουργήθηκε επιχειρησιακό σωματείο, στο ΖΟΥΡΑ, καταγράφηκε μεγάλος αγώνας απέναντι στα σχέδια της εργοδοσίας. Ένας αγώνας που συνεχίζεται εδώ και περισσότερο από έναν χρόνο, ενώ σε συνδυασμό με τη δράση της ταξικής ομοσπονδίας Γ.Τ.Π. αυτός ο αγώνας αξιοποιήθηκε σε όλο τον υποκλάδο της πτηνοτροφίας πανελλαδικά.
Πρέπει να επισημάνουμε ότι καταλυτικό ρόλο σε αυτή τη δράση που αναπτύχθηκε στον κλάδο είχαν οι μετανάστες εργάτες κυρίως από το Πακιστάν και την Ινδία, αλλά και από άλλες χώρες. Ενάντια στην ξενοφοβία και το ρατσισμό, που επίσης ήταν στο στόχαστρο της δράσης μας, όπως και ο κύριος φορέας αυτών των απόψεων η φασιστική – εγκληματική – ναζιστική οργάνωση της Χ.Α. Οι μετανάστες εργάτες μπήκαν στη μάχη με αυταπάρνηση βοηθώντας το σύνολο της δουλειάς. Από το να γίνει το Δ.Σ. στο οποίο συμμετέχουν ως εκλεγμένοι παρά τη δυσκολία της γλώσσας, η Γ.Σ., να φτιαχτεί ανακοίνωση στη γλώσσα τους, στην περιφρούρηση, στο άνοιγμα του συνδικάτου σε άλλους εργασιακούς χώρους του κλάδου, αλλά και εκτός κλάδου. Πριν λίγο καιρό βοήθησαν σε εκλογές κλαδικού συνδικάτου σε άλλη περιοχή με πολύ συγκεκριμένα αποτελέσματα στη συσπείρωση των μεταναστών συναδέλφων εκεί. Η δράση του συνδικάτου πήρε υπόψη τα ιδιαίτερα προβλήματα των μεταναστών. Έγινε παρέμβασης στο ΙΚΑ Οινοφύτων για να ανανεώσουμε το βιβλιάριο ασθενείας παιδιού συναδέλφου ετών 18 γιατί μόλις τα είχε κλείσει και δεν δικαιούταν πλέον ανανέωση του βιβλιαρίου λόγο της ρατσιστική πολιτική που στηρίζει και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Σήμερα 2 από αυτούς τους συναδέλφους μετανάστες είναι μαζί μας συμμετέχοντας στις εργασίες της 4ης Συνδιάσκεψης του ΠΑΜΕ, εκλεγμένοι από Γενικές Συνελεύσεις.
Σημαντικό ρόλο σε αυτή τη δράση που αναπτύχθηκε είχε και η αλληλεγγύη από τον κλάδο, αλλά και από άλλες εκτός κλάδου δυνάμεις που οργανώθηκε από το ΠΑΜΕ.
Από την άλλη καταλυτικά αρνητικός ήταν ο ρόλος του κυβερνητικού εργοδοτικού συνδικαλισμού. Παρά τα ψηφίσματα αλληλεγγύης που αναγκάστηκε σε ορισμένες περιπτώσεις να βγάλει, επί της ουσίας όχι απλά δε βοήθησε αλλά είχε συμβολή στην επίθεση της εργοδοσίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι π.χ. στον αγώνα στο ΖΟΥΡΑ τα επιχειρησιακά σωματεία της πτηνοτροφίας στην περιοχή όπου κυριαρχεί ο κυβερνητικός – εργοδοτικός συνδικαλισμός δεν έβγαλαν ούτε ένα ψήφισμα αλληλεγγύης, ενώ μέσα στους χώρους δουλειάς αναπαράγουν όλα τα επιχειρήματα της εργοδοσίας, όπως των κοινών συμφερόντων, να βάλουμε πλάτη, ότι οι αγώνες κλείνουν τα εργοστάσια, ότι δεν γίνεται τίποτα κ.α. Την ίδια στιγμή εκλεγμένος στη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας από ένα από αυτά τα επιχειρησιακά στήριξε το ψήφισμα αλληλεγγύης του ΕΚΕ.
Η μέχρι σήμερα δουλειά που πρέπει να συνεχιστεί δείχνει τις δυνατότητες, μέσα σε μια 5ετία υπερδιπλασιάστηκαν οι δυνάμεις του συνδικάτου. Πρέπει να ξεπεραστούν και οργανωτικά ζητήματα όπως η καθημερινή λειτουργία γραφείων του συνδικάτου, τα οικονομικά κ.α., που και αυτά ως ένα βαθμό σε κάποιες περιπτώσεις έχουν βελτιωθεί, αλλά δεν έχουν λυθεί.
Παρά τα συνολικά βήματα που έχουν γίνει, παραμένει βασικό πρόβλημα ο μικρός βαθμός οργάνωσης της εργατική τάξη συνολικά και στον κλάδο στην περιοχή. Το επόμενο διάστημα θα επιδιώξουμε να συσπειρώσουμε στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και άλλες δυνάμεις από τις ήδη υπάρχουσες, να οργανώσουμε πολλές νέες δυνάμεις, να αποκτήσουμε παρέμβαση σε όλους τους εργασιακούς χώρους του κλάδου, αξιοποιώντας όλες τις μορφές με παραδείγματα που προανέφερα, αλλά και με άλλες μορφές που θα προκύψουν.
Οι εργαζόμενοι μας περιμένουν για να κάνουμε μαζί μεγάλα βήματα για την άμεση ανακούφιση στη βασανιστική ζωή που ζούμε, για να κάνουμε μαζί μεγάλα βήματα για την ανατροπή της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.
