Συνάδελφοι/ ες

Τα ταξικά σωματεία των νησιών Ικαρίας – Φούρνων (Συνδικάτο Οικοδόμων, Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων, Σωματείο Μισθωτών Συνταξιούχων, ΕΤΕ – ΔΕΗ Σάμου / Ικαρίας, Σωματείο Εργαζομένων στους Δήμου Ικαρίας και Φούρνων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ καθώς και τα υπόλοιπα σωματεία που αποτελούν μέρος της κοινωνικής συμμαχίας (Ένωση Δημοκρατικών Γυναικών Ικαρίας – ΟΓΕ, Σύλλογος Αυτοαπασχολούμενων, Εμπόρων, Βιοτεχνών, Επαγγελματιών Ικαρίας) στέλνουν αγωνιστικό χαιρετισμό για να βγούμε πιο δυνατοί από την 4η Συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ.

Από την τελευταία συνδιάσκεψη εως σήμερα – και συνεχίζοντας από εδώ και πέρα – δόθηκαν στο νησί σημαντικές απεργιακές μάχες, διοργανώθηκαν δεκάδες συλλαλητήρια για: μισθούς, συντάξεις, κοινωνική ασφάλιση, προστασία ανέργων, αντιασφαλιστικοί νόμοι κλπ.

Με την πλειονότητα των κατοίκων, συνεπικουρούμενοι από τις Λαϊκές Επιτροπές και το Εργατικό Κέντρο Σάμου δύο από τα δεκάδες ζητήματα που καταπιαστήκαμε ήταν (και είναι γιατί προφανώς ο αγώνας και οι διεκδικήσεις συνεχίζονται):

1. Το θέμα των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, ξεσηκώνοντας κυριολεκτικά το νησί στο πόδι, όταν οι εφοπλιστές “δοκίμαζαν” τις αντοχές μας, με την πλήρη κάλυψη της κυβέρνησης, είτε κόβοντας δρομολόγια, είτε στέλνοντας “σαπάκια” για τις μεταφορές μας. Με τις παρεμβάσεις και του συνδικαλιστικού κινήματος πετύχαμε συχνότερα δρομολόγια, καλύτερα πλοία παρ’ όλα αυτά τα ναύλα παραμένουν στα ύψη (για 2 εισιτήρια Γ’ θέσης θες σήμερα 1,5 μεροκάματο – όταν υπάρχει κι αυτό)

2. Το ζήτημα της Υγείας που απασχολεί και το τελευταίο σπιτικό στην Ικαρία, διεκδικώντας – μεταξύ άλλων – πλήρη στελέχωση όλων των δομών Υγείας (Νοσοκομείο, Κ.Υ. Ευδήλου, Π. Ιατρεία Ραχών, Καρκιναγρίου – Μαγγανίτη αλλά και των Φούρνων. Σε αντίθεση με τα τρία σωματεία δημοσίου του νησιού, όπου την πλειοψηφία των Δ.Σ. τους την έχουν οπορτουνιστικές – τυχοδιωκτικές δυνάμεις και με κοινό αντί – ΠΑΜΕ μέτωπο (ΕΛΜΕ – Δάσκαλοι, εργαζόμενοι Νοσοκομείου), τα ταξικά σωματεία έχουν καταθέσει στην κοινωνία, στους χώρους δουλειάς, στη Βουλή, στο Υπουργείο Υγείας διεκδικητικό πλαίσιο που θεωρούμε πως ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες μας. Καταλήγοντας με τη φράση διεκδίκησης για “Αποκλειστικά Δημόσιο Σύστημα Υγείας – Πρόνοιας, Δωρεάν γα Όλους, χωρίς καμία επιχειρηματική δραστηριότητα στο χώρο της Υγείας, λέγοντας παράλληλα ότι η Υγεία δεν είναι εμπόρευμα αλλά δικαίωμα. Αυτό το πλαίσιο και αυτές τις διεκδικήσεις καταθέσαμε και χτες (18.11.16) στο Υπ. Υγείας με συλλαλητήριο και σημαντική παρουσία εργαζομένων, ανέργων κατοίκων Ικαρίας – Φούρνων.

• Αρκετοί είναι και οι συμπατριώτες μας συνάδελφοι – μέλη διοικήσεων σωματείων που σέρνονται στα δικαστήρια για την ενεργή συμμετοχή τους σε μια σειρά από κινητοποιήσεις όπως : η κατάργηση δημόσιων υπηρεσιών (π.χ. ΔΟΥ Ικαρίας) για τις άθλιες ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, για το γηροκομείο κλπ)

• Δόθηκε η μάχη της ενημέρωσης των εργαζομένων για την πρωτοβουλία των εργατικών κέντρων – ομοσπονδιών – σωματείων για τις Σ.Σ.Ε. και την κατάθεση σχεδίου νόμου στη Βουλή (πλην της Χ.Α.)

• Έγινε ενημέρωση στα σωματεία αλλά και συνολικά στην κοινωνία της Ικαρίας και εκφράστηκε από αυτά η Πανικάρια αντίθεσή μας στην προσπάθεια τοποθέτησης 110 ανεμογεννητριών στα Βουνά του νησιού από τον Όμιλο Μυτιλιναίου.

• Αρκετές επίσης οι παραστάσεις διαμαρτυρίας και διεκδίκησης στο Επαρχείο για τις μεταφορές των μαθητών, στη ΔΕΗ για τις διακοπές ρεύματος, στο ΙΚΑ, στον ΟΑΕΔ κ.α.

• Δόθηκε έμφαση στην αλληλεγγύη με ταξικό προσανατολισμό και όχι ως ελεημοσύνη : πριν μερικά χρόνια στους σεισμόπληκτους της Κεφαλλονιάς, πρόσφατα για τους πρόσφυγες – μετανάστες λόγω των ιμπεριαλιστικών πολέμων και Νατοϊκών επεμβάσεων στη γειτονιά μας που φτάνουν κατά 1000αδες στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.

• Με τα παραπάνω παραδείγματα και δραστηριότητες γίνεται – με αρκετές αδυναμίες ακόμα – η προσπάθεια σύνδεσης των προβλημάτων και ζητημάτων της καθημερινότητας μας με τον οργανωμένο αγώνα και την ταξική πάλη, ενάντια στους μονοπωλιακούς ομίλους, στο αστικό κράτος και τους μηχανισμούς του, ενάντια στον κυβερνητικό – εργοδοτικό- οπορτουνιστικό συνδικαλισμό.

• Είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι μετά τη συνδιάσκεψη θα επιστρέψουμε στα νησιά μας πιο δυνατοί, με περισσότερες ευθύνες και απαιτήσεις προς την εργατική τάξη των νησιών ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΜΑΣ