Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Το Ε.Κ. Σάμου και τα έντεκα ταξικά σωματεία της Σάμου και της Ικαρίας που με αποφάσεις τους συμμετέχουν εδώ σήμερα, χαιρετίζουν την 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ.
Η εισήγηση δίνει προσανατολισμό για μια σειρά ζητήματα, αρκεί γυρνώντας πίσω ο καθένας στην βάση του, να σκύψει πάνω από τις αποφάσεις της Συνδιάσκεψης, ώστε να γίνει καλύτερος σχεδιασμός και καταμερισμός, έτσι ώστε η δουλειά μας να γίνει καλύτερη ποιοτικά και ποσοτικά, άρα και πιο αποτελεσματική.
Συνάδελφοι, ως Ε.Κ. που συσπειρώνεται στο ΠΑΜΕ, πρέπει να δουλεύουμε έτσι ώστε να συνδυάζουμε όσο το δυνατόν περισσότερα ζητήματα. Σημαίνει ότι πρέπει να αναπτύσσουμε τόσο πλούσια, όσο και πολυμέτωπη δράση, έχοντας δύο ζητήματα στο μυαλό μας: το δυνάμωμα των σωματείων και της Κοινωνικής Συμμαχίας (με ότι αυτά τα δύο συνεπάγονται και σημαίνουν, δεν θα επεκταθώ σε αυτό).
Άρα στόχος μας είναι η συγκέντρωση δυνάμεων ανά κλάδο και η συμμαχία με τα άλλα στρώματα.
Η πείρα και η δράση στην περιοχή μας είναι μεγάλη. Προσπαθούμε να καταπιανόμαστε με αρκετά ζητήματα, είτε πανελλαδικού χαρακτήρα (θα μπορούσαμε να πούμε), είτε κλαδικά ή και τοπικά ζητήματα που προκύπτουν (μπορεί ν’ ασχοληθούμε από εργατικές διαφορές και κλαδικά εργασιακά, μέχρι τις κεραίες κινητής τηλεφωνίας, τους πρόσφυγες, την υγεία, την παιδεία κλπ).
Στη Σάμο, συνάδελφοι, προσπαθούμε σε αυτή την κατεύθυνση και το «παλεύουμε» καλά θα έλεγα, παρ’ όλες τις αδυναμίες, καθυστερήσεις και ελλείψεις.
Διαπιστώνουμε κάποιες φορές ότι πέρα από οτιδήποτε άλλο, καταλύτης στις αδυναμίες και στις καθυστερήσεις μας παίζει και η μη σωστή κατανομή, το μη «άπλωμα» της δουλειάς, είτε για αντικειμενικούς είτε για καθαρά υποκειμενικούς λόγους. Φυσικά εξαιτίας αυτού δημιουργείται επιπρόσθετο πρόβλημα που είναι η μη ανάδειξη νέων στελεχών.
Επίσης, συνάδελφοι, δεν αρκεί να αναπτύσσει δράση μόνο το ίδιο το ΕΚ, αλλά το ΕΚ πρέπει να ‘χει ποδάρια γερά, που είναι τα ίδια τα σωματεία μέλη του.
Για παράδειγμα, ένα ζήτημα που πραγματικά καίει το νησί, αλλά και τα υπόλοιπα νησιά (που και εκεί τα ΕΚ συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, Κω και Μυτιλήνη) είναι το προσφυγικό με όλες τις προεκτάσεις του: από το ζήτημα της αλληλεγγύης τόσο στους πρόσφυγες όσο και στο σύνολο της εργατικής τάξης και του λαού της Συρίας και των άλλων χωρών που χτυπιούνται, το ζήτημα του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα και τη στάση της εργατικής τάξης απέναντι στο ζήτημα του πολέμου, μέχρι την νέα τροπή που έχει πάρει αυτή η κατάσταση με την εμφάνιση ρατσιστικών, φασιστικών αντιλήψεων και οργανωμένων ομάδων από την άλλη. Το ΕΚΣ παλεύει και είναι αμετακίνητη η θέση του ότι συνεπής φιλειρηνικός αγώνας είναι ο αντιιμπεριαλιστικός αγώνας και ότι για να σταματήσει το προσφυγικό πρέπει να σταματήσει ο πόλεμος.
Πριν ένα χρόνο περίπου κάναμε παναιγαιακό συντονισμό Εργατικών Κέντρων και Ν.Τ. της ΑΔΕΔΥ για αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και μέτρα στήριξής τους. Στη συνέχεια στο νησί μας αρχίσαμε να οργανώνουμε την αλληλεγγύη (μαζί με την Επιτροπή Ειρήνης και τους γυναικείους συλλόγους της ΟΓΕ) με επέκταση αυτής της δράσης και στους ντόπιους που είχαν ανάγκη. Ταυτόχρονα αναπτύξαμε αντιιμπεριαλιστική δράση, όπως π.χ. παναιγαιακές ταυτόχρονες κινητοποιήσεις στα νησιά με την «αντιιμπεριαλιστική αλυσίδα ειρήνης» για τη μη δημιουργία ΝΑΤΟϊκής βάσης στην περιοχή. Εκείνη την περίοδο όμως συνάδελφοι, πολλοί δεν φανταζόντουσαν ότι η κατάσταση θα διογκωθεί και θα πάρει την μορφή που έχει σήμερα.
Ο εγκλωβισμός σχεδόν 3.000 προσφύγων σήμερα στο νησί, οι άθλιες συνθήκες διαμονής τους (3.000 άτομα σε ένα hotspot 850 θέσεων), έχει οδηγήσει σε ζητήματα παραβατικότητας και από τους ίδιους τους πρόσφυγες, αλλά και στη δημιουργία ενός αρνητικού κλίματος (ρατσισμού και ξενοφοβίας) από πάρα πολλούς ντόπιους. Δράση και αντιλήψεις που τροφοδοτούνται πχ μέσα από τη συγκρότηση της ομάδας ΣΑΜΟΣ-ΣΟΣ, την κινητοποίηση Δήμου ή αποπροσανατολίζουν πχ με «αντιφασιστική κίνηση» κλπ. Όλα αυτά επηρεάζουν τον ντόπιο πληθυσμό, εργαζόμενους, άνεργους, ακόμη και συλλόγους γονέων πχ για το ζήτημα της εκπαίδευσης των προσφυγόπουλων.
Αυτή τη στιγμή είναι καθήκον των σωματείων ν’ ανοίξουν ακόμα πιο επίμονα και στοχευμένα το ζήτημα και ν’ αναπτύξουν πιο έντονη δράση για τα ζητήματα αλληλεγγύης και απεγκλωβισμού των προσφύγων, συνδυασμένα με την αντιιμπεριαλιστική δράση και αντίληψη για τον πόλεμο. Όλο αυτό πρέπει να προωθεί τον αντιμονοπωλιακό προσανατολισμό στο κίνημα και φυσικά να βγαίνει απέναντι στην χρυσή αυγή, στον ρατσισμό, το φασισμό και την ξενοφοβία, αναδεικνύοντας και τροφοδοτώντας τη στάση που πρέπει να έχει η εργατική τάξη για όλα αυτά.
Επίσης πλέον πρέπει να αντιμετωπίζουμε και εργασιακά ζητήματα των περίπου 150 με 200 εργαζομένων στο hotspot. Είναι εργαζόμενοι κυρίως με τα 8μηνα κοινωφελούς εργασίας του ΟΑΕΔ. Πριν λίγες μέρες είχαμε συνέλευση στο ΕΚΣ και συγκροτήθηκε Επιτροπή Αγώνα η οποία σαν στόχο έχει να καταπιαστεί με εργασιακά προβλήματα των εργαζομένων, αλλά ανοίγει και το ζήτημα των προσφύγων και της αντιιμπεριαλιστικής πάλης. Θα δούμε πως θα περπατήσει αυτό.
Γενικά, συνάδελφοι, κάνουμε προσπάθειες αλλά σε πολλές περιπτώσεις δυσκολευόμαστε.
Προσπαθούμε να κάνουμε το χώρο του Εργατικού Κέντρου στέκι εργαζομένων και νεολαίας για το νησί, με κινηματογραφικές προβολές, με εκδηλώσεις κάθε μήνα για μικρά παιδιά (κάτι σαν παιδικό εργαστήρι), με τουρνουά ποδοσφαίρου μαζί με το ΜΑΣ (είναι 3 τμήματα του Πανεπιστημίου Αιγαίου στο νησί), με τη συγκρότηση μουσικής ομάδας κλπ.
Σημαντική είναι η προσπάθεια για ανάδειξη της ιστορίας του εργατικού κινήματος στην περιοχή με εκδηλώσεις, μετά από μελέτη αρχείων των σωματείων π.χ. για τους Βυρσοδεψεργάτες ή για την ιστορία του εργατικού κινήματος στο νησί, με σχεδιασμό αυτό το υλικό μετά από κατάλληλη διαμόρφωση (με την βοήθεια και εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ) να παρουσιαστεί σε σχολεία του νησιού.
Γενικά, συνάδελφοι, ιδέες υπάρχουν, κάποιες προσπάθειες ολοκληρώνονται, κάποιες είναι στα σπάργανά τους ακόμη.
Η δράση του Εργατικού Κέντρου και των σωματείων είναι διαλεκτικά δεμένη με την δράση και το δυνάμωμα της Κοινωνικής Συμμαχίας, π.χ. υπάρχει αλληλοτροφοδότηση του σωματείου ξενοδοχοϋπαλλήλων και των ομάδων ΟΓΕ στο νησί μας. Η Λαϊκή Επιτροπή μιας περιοχής συνέβαλε στην δημιουργία ομάδας γυναικών. Προσπαθούμε τα ειδικά ζητήματα μιας περιοχής π.χ. έλλειψη αγροτικών γιατρών που πχ αποτελεί ζήτημα διεκδίκησης για μια λαϊκή επιτροπή να γίνεται υπόθεση, ν’ αναδεικνύεται από τα σωματεία.
Επίσης γίνονται προσπάθειες εξειδίκευσης π.χ. το σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων έκανε άνοιγμα στις γυναίκες του κλάδου για τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας για τις εργαζόμενες στο εμπόριο, με αφορμή την 8η Μάρτη. Δυνατότητες τέτοιες υπάρχουν εννοείται και για άλλα σωματεία.
Με αφορμή τη διαγραφή ανέργων σπουδαστών των ΙΕΚ από τα μητρώα του ΟΑΕΔ, κάναμε για πρώτη φορά «άνοιγμα» στο χώρο, με ανακοινώσεις εξειδικευμένες, παρεμβάσεις στον ΟΑΕΔ κλπ. Η δουλειά αυτή πρέπει να συνεχιστεί με παρέμβαση των αντίστοιχων σωματείων, ανάλογα με τις ειδικότητες που υπάρχουν στις σχολές μαθητείας και κατάρτισης. Επίσης έχουμε σκοπό να «ανοίξουμε» το ζήτημα της πρακτικής άσκησης τόσο για τις σχολές κατάρτισης όσο και για τους φοιτητές του πανεπιστημίου μαζί με το ΜΑΣ, ώστε να γίνει η σύνδεση των φοιτητών και σπουδαστών και με αυτόν τον τρόπο με τα σωματεία και το εργατικό κίνημα.
Γενικά προσπαθούμε να εντείνουμε τη δράση και την παρέμβαση μας στην νεολαία π.χ. στον επισιτισμό. Κάναμε Εργατικό Κέντρο και Φοιτητικοί Σύλλογοι εκδήλωση- συζήτηση για το Ασφαλιστικό στο χώρο του Πανεπιστημίου και σκεφτόμαστε να κάνουμε ανάλογη εκδήλωση και καμπάνια μαζί με το ΜΑΣ ενάντια στα ναρκωτικά. Είναι σημαντικό βήμα η συγκρότηση Επιτροπής Νέων από το σωματείο Οικοδόμων Καρλοβάσου, η οποία όμως έχει ακόμη δυσκολίες στη δράση της. Χρειάζεται κάθε σωματείο να αναπτύξει ανάλογη δράση, με την βοήθεια του ΕΚ.
Αντιμετωπίζουμε δυσκολία με τη συμμετοχή των εργαζομένων στα σωματεία αλλά και στους αγώνες, με πρόσθετο πρόβλημα την τεράστια ανεργία σε κάποιους κλάδους. Έχουμε να αντιμετωπίσουμε αντιλήψεις όπως πχ το «μα δεν υπάρχουν οικοδόμοι…αφού είναι άνεργοι». Το ότι είναι άνεργοι φυσικά, συνάδελφοι, δεν σημαίνει ότι δεν θα ξαναπιάσουν το μυστρί σε πρώτη ευκαιρία ή ότι έπαψαν να είναι οικοδόμοι. Ή στους ξενοδοχοϋπαλλήλους «Ποια απεργία; Για απεργία είμαστε; Αφού δουλεύουμε μόνο 4 μήνες! Κάτσε να ‘ρθει ο χειμώνας». Επίσης προκύπτει η ανάγκη να επεξεργαστούμε καλύτερα κάποια ζητήματα διότι και λόγω επαρχίας είναι έντονο το επιχείρημα από συναδέλφους: «Είμαστε φίλοι-συγγενείς κλπ, με τον εργοδότη οπότε κατανοώ τις δυσκολίες του» (άρα λογικό που με αφήνει απλήρωτο ή που δεν μου κολλάει όλα τα ένσημα) και φυσικά υπάρχει και το αντικειμενικό δεδομένο ότι έχουμε κατά βάση εργασιακούς χώρους με πολύ μικρό αριθμό εργαζομένων και εργοδότες αυτοαπασχολούμενους.
Και τα παραπάνω συντελούν στο αίσθημα απογοήτευσης και μικρής συμμετοχής των εργαζομένων. Ταυτόχρονα υπάρχει έντονα και η λογική της «ανάθεσης», αλλά και της ρευστής συνείδησης των εργαζομένων. Πριν για παράδειγμα ανέφερα την αλλαγή αντίληψης του κόσμου σε σχέση με τους πρόσφυγες. Οι ίδιοι που άδειασαν τις ντουλάπες και τα ντουλάπια τους και έφερναν ρούχα κλπ στο Ε.Κ., σήμερα είναι επηρεασμένοι από φασίζουσες φωνές στο νησί. Η δική μας παρέμβαση έχει συμβάλει σημαντικά στην καθυστέρηση τέτοιων φαινομένων και διαπιστώνουμε επίσης ότι με όποιους μιλάμε κατανοούν και σ’ ένα σημαντικό βαθμό αλλάζουν στάση, αλλά είναι τέτοια η πίεση και η προπαγάνδα που την άλλη στιγμή ξανα-αλλάζουν στάση και θέση για το ζήτημα. Προφανώς δεν είχαν και στο μυαλό τους ότι αυτός ο κόσμος – οι πρόσφυγες και μετανάστες – θα μείνουν εδώ απ’ ότι όλα δείχνουν. Όλη αυτή η ρευστότητα και το «πισω-μπρος» στην σκέψη και στη συνείδηση υπάρχει σε πολλά πράγματα σε συναδέλφους.
Γίνεται προσπάθεια από το ΕΚΣ να βοηθήσει την αδύναμη δράση κάποιων σωματείων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Προσπαθούμε να παρέμβουμε σε χώρους που τα σωματεία δεν συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ ή σε άλλους που τα σωματεία δεν έχουν καμιά απολύτως δράση ή η δράση τους εξαντλείτε στο να κόβουν πίτα και να πίνουν σούμες με στραγάλια μετά την πρωτοχρονιά …
Σε αυτούς τους χώρους βγαίνουμε περιοδείες, κάνουμε καλέσματα στους εργαζόμενους, προσπαθούμε να επεξεργαστούμε σχέδιο για το δυνάμωμα αυτών των σωματείων, την αλλαγή ρότας τους ή ακόμη και την συγχώνευση κάποιων ή τη δημιουργία επιτροπών αγώνα.
Συνάδελφοι, στη Σάμο είναι έντονη η αποδοχή των εργαζομένων σε ότι αφορά τη δράση του ΕΚΣ, τη δράση του ΠΑΜΕ. Φυσικά καλλιεργείται έντονα από κύκλους οπορτουνιστών αλλά και τοπικά στελέχη (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ κλπ) η «κομματικότητα του ΠΑΜΕ» ή ότι «το ΠΑΜΕ καπέλωσε το ΕΚΣ» κλπ.
Πάντως, συνάδελφοι, έχουμε διαπιστώσει το εξής : οι εργαζόμενοι μας εμπιστεύονται και την πόρτα του ΕΚΣ χτυπάνε για οτιδήποτε προκύπτει. Το ΠΑΜΕ και τις σημαίες του θέλουν έξω από το σούπερ-μάρκετ ή το ξενοδοχείο όταν προκύπτει ζήτημα και όλα αυτά τα αρνητικά εκπορεύονται από τους χώρους που ανέφερα παραπάνω. Σε σημείο, μάλιστα, που πολλές φορές ξετσίπωτα οπορτουνιστές στήνουν προβοκάτσιες εναντίον του ΠΑΜΕ, του ΕΚΣ και του ΝΤ ΑΔΕΔΥ.
Γενικά, συνάδελφοι, γίνονται βήματα. Με καλύτερο σχεδιασμό, καταμερισμό, εξειδίκευση και συμμετοχή περισσότερων θα το παλέψουμε ακόμη καλύτερα. Θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε και στην παρέμβασή μας και στο χώρο του Δημοσίου που εκεί κυριαρχεί ο οπορτουνισμός.
Είμαστε αισιόδοξοι και η αισιοδοξία μας πηγάζει από το δίκιο του αγώνα μας.
Καλή συνέχεια …
