Οι εργαζόμενοι στην επιχείρηση «Αφοι ΚΑΡΥΠΙΔΗ ΑΕ» (πρώην ΑΡΒΑΝΙΤΙΔΗ) βρισκόμαστε εδώ και ένα χρόνο περίπου σε κινητοποιήσεις. Από το Μάιο έχουμε κάνει επίσχεση εργασίας. Είμαστε 8 μήνες απλήρωτοι, μας οφείλει δώρο Πάσχα και επίδομα αδείας. 1.400 εργαζόμενοι της εταιρίας στερούνται καθημερινά τα απαραίτητα, γιατί αυτό απαιτεί η «ανάπτυξη» και η «πολύπλευρη επιχειρηματικότητα» της ΚΑΡΥΠΙΔΗΣ. Με περίσσιο θράσος συνεχίζει να μας ζητάει να κάνουμε υπομονή, να βάλουμε πλάτη, να μη διεκδικήσουμε τα δεδουλευμένα μας.
Έχει τεράστια ευθύνη του Υπουργείο Εργασίας και οι κυβερνήσεις που τόσο καιρό καλούσαν τους εργαζόμενους να αποδεχτούν το διάλογο και τη συναίνεση, τις αποφάσεις της εργοδοσίας.
Συμπαραστάτες σε όλο τον αγώνα μας ήταν και είναι η Ένωση Εμποροϋπαλλήλων Ν. Θεσσαλονίκης και όλα τα σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ.
Συνεχίζουμε τον αγώνα μας ενάντια σε όλα αυτά τα μέτρα που έχουν περάσει το προηγούμενο διάστημα και όσα προετοιμάζουν να περάσουν, για τις εργασιακές σχέσεις, το συνδικαλιστικό νόμο, για την περιβόητη «δίκαιη ανάπτυξη», θέλοντας να μας πείσουν ότι με την αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων θα έχουμε και εμείς όφελος.
Οι αυταπάτες και η ανοχή που καλλιέργησαν και καλλιεργούν η εργοδοσία, οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, αλλά και ο εργοδοτικός συνδικαλισμός καθυστέρησαν την έγκαιρη κινητοποίηση του μεγαλύτερου μέρους των συναδέλφων.
Μέσα από τους αγώνες βγαίνουν πολύτιμα συμπεράσματα. Ένα βασικό συμπέρασμα είναι ότι διέξοδος για τους εργαζόμενους μπορεί να υπάρξει μόνο με την οργάνωση της πάλης, με συσπείρωση στα ταξικά σωματεία, σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των εργοδοσίας και την πολιτική που τα στηρίζει και τα υπηρετεί. Αυτό είναι που τους ασκεί πραγματική πίεση, τους «πονάει». Γι΄ αυτό θέλουν να αλλάξουν το συνδικαλιστικό νόμο. Γι΄ αυτό ο Καρυπίδης επιτίθεται στο σωματείο, τρομοκρατεί και ζητάει να σταματήσουμε τις κινητοποιήσεις και να γυρίσουμε απλήρωτοι και με το κεφάλι σκυμμένο στη δουλειά.
Η πείρα από μια σειρά χώρους που οι εργαζόμενοι δέχτηκαν να βάλουν πλάτη στην εργοδοσία, που συμφώνησαν να «σφίξουν και άλλο το ζωνάρι» να δουλεύουν ακόμα και απλήρωτοι, για να ξεπεράσει η επιχείρηση τα προβλήματα και να σώσουν τις θέσεις εργασίας, έδειξε ακριβώς το αντίθετο. Αυτοί οι εργαζόμενοι βρέθηκαν στην ανεργία.
Ο αγώνας μας έδειξε και δείχνει το εξής: Από τη μια είμαστε εμείς και το δίκιο μας, μαζί με τους συναδέλφους από άλλα ταξικά σωματεία, το ΠΑΜΕ και από την άλλη η εργοδοσία, το κράτος και τα τσιράκια τους, ο εργοδοτικός συνδικαλισμός που όλοι μαζί έχουν στοιχηθεί στο πλευρό του Καρυπίδη.
Επιβεβαιώνεται καθημερινά ότι δε μπορεί να υπάρξει κοινό συμφέρον για τους εργαζόμενους και την εργοδοσία.
Την επίθεση της εργοδοσίας τη βιώσαμε και συνεχίζουμε να τη βιώνουμε τόσο σε συνθήκες που η επιχείρηση «πήγαινε καλά» όσο και τώρα που αντιμετωπίζει προβλήματα λόγω του τεράστιου ανταγωνισμού ανάμεσα στα μεγαθήρια του κλάδου.
Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν το σωματείο μας. Είχαμε δίκιο όταν ενημερώναμε τους συναδέλφους, μετά τη συμφωνία με την «Μαρινόπουλος», ότι η συμφωνία αυτή δεν αποτελεί λύση στα προβλήματά μας, ότι δε διασφαλίζει τη δουλειά και τα δικαιώματά μας. Στην πράξη γκρεμίστηκαν αυταπάτες του τύπου «μας πήρε ο Μαρινόπουλος, είναι μεγάλος και καλός εργοδότης, λύσαμε το πρόβλημά μας», «ο καλός στη δουλειά του δε χάνεται».
Οι ίδιες αυταπάτες έχουν δημιουργηθεί και σε ένα μεγάλο μέρος των συναδέλφων του Μαρινόπουλου. Τα ίδια ακούγονται τώρα και για τον «καλό» εργοδότη Σκλαβενίτη.
Με τη συνεχή δράση του σωματείου μας όλα τα προηγούμενα χρόνια αντιμετωπίσαμε την εργοδοτική τρομοκρατία κάθε μορφής. Μέρα με τη μέρα συσπειρώνουμε περισσότερους συναδέλφους.
Για την αντιμετώπιση των άμεσων προβλημάτων των συναδέλφων έγιναν κινητοποιήσεις σε ΔΕΗ, ΕΥΑΘ. Προετοιμάζουμε και για τις τράπεζες.
Η λειτουργία των σωματείου και του ΔΣ ήταν αδιάλειπτη. Δεκάδες ΓΣ με αποφάσεις για όλα τα ζητήματα, συνεδριάσεις του ΔΣ διευρυμένες με τη συμμετοχή πρωτοπόρων συναδέλφων με ανάθεση καθηκόντων.
Προχωρήσαμε συσπειρωμένα απέναντι στις απαιτήσεις και τα σχέδια του εργοδότη. Όχι μόνο δεν παραδοθήκαμε, αλλά βάλαμε με αξιώσεις τα αιτήματά μας: καταβολή των δεδουλευμένων, διασφάλιση των θέσεων εργασίας.
