Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι,
Η ΠΣΟ συμπληρώνει 75 χρόνια ζωής. 75 χρόνια αντιπαράθεσης και διαπάλης με την αστική τάξη και τους μηχανισμούς της, με τις δυνάμεις που πίνουν νερό στο όνομα του καπιταλισμού και θέλουν το συνδικαλιστικό κίνημα συνομιλητή και συνδιαμορφωτή της καπιταλιστικής ανάπτυξης, να άγεται και να φέρεται από τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις των καπιταλιστών και του κράτους τους. Παρά τα χτυπήματα και τις προσπάθειες να διαλυθεί, από την εργοδοσία, τους μηχανισμούς της και τις δυνάμεις της ενσωμάτωσης και του συμβιβασμού, που σήμερα έχουν τη μορφή των etuc και ituc, είναι εδώ για να ενώνει τους εργάτες σε παγκόσμιο επίπεδο, για να δυναμώνει την ταξική πάλη, την προοπτική της κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Βρισκόμαστε σήμερα εδώ, σήμερα, Ομοσπονδίες και κλαδικά συνδικάτα που αγωνιζόμαστε μέσα από τις γραμμές του ΠΑΜΕ και της ΠΣΟ για την οργάνωση της εργατικής τάξης, των εργαζομένων ενάντια στην επίθεση των επιχειρηματικών ομίλων, της ΕΕ και των κυβερνήσεων. Βρισκόμαστε εδώ για να τιμήσουμε τους αγώνες της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας, να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας στους συντρόφους από όλο τον κόσμο που στάθηκαν στο πλευρό μας στους μικρούς και μεγάλους αγώνες των εργαζομένων στη χώρα μας.
Αλλά βρισκόμαστε εδώ και για να συζητήσουμε το πώς θα δυναμώσει η ΠΣΟ και ο ταξικός αγώνας των εργατών σε Διεθνές επίπεδο, πώς εμείς θα συμβάλλουμε σε αυτό.
Τα συνδικάτα και οι ομοσπονδίες μας συμμετέχουν στις Διεθνείς Συνδικαλιστικές Οργανώσεις της ΠΣΟ, τις λεγόμενες κλαδικές TUI. Οι οργανώσεις αυτές συγκροτήθηκαν από την ΠΣΟ για να αποτελέσουν τα μέσα επαφής των συνδικάτων των κλάδων απέναντι στον κοινό εργοδότη. Συγκροτήθηκαν για να βοηθήσουν στον συντονισμό, την κοινή δράση των εργαζομένων του κάθε κλάδου ενάντια στον κοινό αντίπαλο, που στους περισσότερους κλάδους είναι τα μεγάλα πολυεθνικά μονοπώλια.
Από την ΚΟΚΑ-ΚΟΛΑ και την ΒΙΒΑΡΤΙΑ στα τρόφιμα στην PFIZERκαι την ΣΑΝΟΦΙ στο Φάρμακο. Από την ΝΤΟΙΤΣΕ ΤΕΛΕΚΟΜ στις τηλεπικοινωνίες, στις NISSAN, RENAULTστο Μέταλλο και τα ΜΑΡΙΟΤ ή τα Μακντοναλντς σε Τουρισμό-Επισιτισμό.
Ειδικά σε συνθήκες πανδημίας, η ενιαία και συντονισμένη αντεργατική επίθεση των μονοπωλίων σε κάθε χώρα, με βοήθεια και στήριξη από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς όπως η ΕΕ, έχει αναδείξει χαρακτηριστικά το πώς είναι ανάγκη κάθε κλαδική συνδικαλιστική οργάνωση να κάνει βήματα στην παρακολούθηση των διεθνών εξελίξεων. Παρακολούθηση των σχεδιασμών των μονοπωλίων, ενημέρωση και πληροφόρηση για εργατικούς αγώνες στον κλάδο, ή ακόμα και στον ίδιο όμιλο.
Σημαντική πείρα της δύναμης που μας δίνει η αξιοποίηση των αδύναμων ακόμη κλαδικών επαφών που έχουμε ειδικά στην Ευρώπη, είναι για παράδειγμα όταν έγιναν απολύσεις στον Επισιτισμό στο Βενιζέλος, από πολυεθνική, αναγκάστηκαν να τις πάρουν πίσω όταν μέσω του ΠΑΜΕ έγιναν συντονισμένες κινητοποιήσεις σε Ελλάδα και Ιταλία στα καταστήματα της πολυεθνικής. Ενώ επίκαιρο παράδειγμα είναι οι κινητοποιήσεις των υγειονομικών της Ιταλίας σου συνδικάτου USB μέλους της ΠΣΟ, εν μέσω πανδημίας, όταν προχώρησαν σε Απεργία στις 25 Μάρτη βοήθησαν στην προετοιμασία της μεγάλης κινητοποίησης των υγειονομικών της Ελλάδας στις 7 Απρίλη. Συνεπώς ο κλαδικός διεθνής συντονισμός, η ενημέρωση, η ανταλλαγή πληροφοριών, η έκφραση αλληλεγγύης μπορούν να γίνουν πρακτικά και πανίσχυρα όπλα στον αγώνα των εργαζομένων της χώρας μας.
Όμως, συνάδελφοι, έχουμε επίγνωση ότι η κατάσταση στις περισσότερες κλαδικές οργανώσεις της ΠΣΟ δεν είναι η καλύτερη. Πολλά συνδικάτα και δικά μας έχουν οικονομικά προβλήματα αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να συμμετέχουν. Ούτε θέλουμε οι κλαδικές οργανώσεις να αναλώνονται σε μια καταγραφή δράσης που έχουν τα συνδικάτα μέλη τους στις χώρες τους. Ενώ ταυτόχρονα στην ΠΣΟ συμμετέχουν Συνδικάτα αγωνιστικά, μαχητικά που υποφέρουν από διώξεις, απαγορεύσεις, αλλά και πιέσεις, αυταπάτες και επιρροή διαφόρων δυνάμεων.
Ειδικά δε στην Ευρώπη η κυριαρχία της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων και στις πολυεθνικές μέσω των Εργασιακών Συμβουλίων αποτελεί μηχανισμό διαφθοράς, γραφειοκρατικοποίησης και απονέκρωσης των συνδικάτων. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε πολλές χώρες τα συνδικάτα είναι πιο εργοδοτικά από τα τμήματα ανθρώπινου δυναμικού των εταιρειών. Βλέπουμε για παράδειγμα την ανακοίνωση της φιλεργοδοτικής κλαδικής οργάνωσης INDUSTRIALLγια τις απολύσεις στη RENAULT-NISSAN εν μέσω μαζικών απεργιών
«ο αρνητικός αντίκτυπος μπορεί να μειωθεί και μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι η αναδιάρθρωση θα πραγματοποιηθεί με κοινωνικά υπεύθυνο τρόπο»
Ουσιαστικά δηλαδή τα συνδικάτα γίνονται γραφείο ξεπλύματος της εργοδοσίας και ότι αν η RENAUL τους αξιοποιήσει για κοινωνικό διάλογο, θα γίνουν οι απολύσεις με λιγότερες εργατικές αντιδράσεις. Αυτός είναι ο ρόλος τους. Για αυτό ΣΕΣ και ΙΤΟΥΚ, τα διεθνή συνδικάτα των ιμπεριαλιστών έτρεξαν να υπερασπιστούν την συνδικαλιστική μαφία στην ΓΣΕΕ.
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση τα ταξικά συνδικάτα της Ελλάδας έχουμε την υποχρέωση και το καθήκον να βελτιώσουμε την επαφή μας, την δράση μας και την παρέμβαση μας στους κλάδους μας και σε διεθνές επίπεδο. Με την βοήθεια του ΠΑΜΕ να έχουμε καλύτερη εικόνα των εξελίξεων. Καταγραφή και σχέδιο παρέμβασης, διεύρυνσης. Να αποκαλύψουμε τον βρώμικο ρόλο των δυνάμεων της ταξικής συνεργασίας, τον επιζήμιο ρόλο των κοινωνικών διαλόγων. Να δούμε πρωτοβουλίες ανά κλάδο. Πχ το κοινό ψήφισμα Συνδικάτων του Τουρισμό για τις συνέπειες της πανδημίας που υπέγραψαν συνδικάτα από 6 χώρες. Αντίστοιχα θέματα υπάρχουν σε όλους τους κλάδους. Πχ Τηλεργασία, το πρόγραμμα SURE, οι συνδικαλιστικές διώξεις, Υγιεινή και Ασφάλεια, νέοι εργαζόμενοι, το Φάρμακο και η Υγεία.
Για τα ταξικά συνδικάτα είναι ανάγκη και καθήκον η οργάνωση της εργατικής τάξης, η συσπείρωση σε αγωνιστική κατεύθυνση των ζωντανών, μαχητικών συνδικάτων κάθε χώρας σε κάθε κλάδο. Για αυτό και σήμερα, με αυτή την εκδήλωση, επιβεβαιώνουμε την ανάγκη για ισχυροποίηση της ΠΣΟ, ισχυροποίηση των κλαδικών της οργανώσεων. Δεσμευόμαστε ότι θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να δυναμώσει ο κοινός αγώνας των εργαζομένων για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση.
Δυναμώνουμε την παρέμβαση μας στους κλάδους- Ισχυροποιούμε την ΠΣΟ
Ζήτω τα 75 Χρόνια της ΠΣΟ
Ζήτω το Παγκόσμιο Εργατικό κίνημα