Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,
Η σημερινή μας πανελλαδική – πανεργατική απεργία, η δεύτερη σε μόλις 15 ημέρες αποτελεί την πιο αποφασιστική απάντηση ότι αυτό το νομοσχέδιο της κυβέρνησης έχει ήδη πεταχτεί στα σκουπίδια.
Και μάλιστα αυτή η απεργία στέλνει ένα ακόμα μήνυμα. Ότι με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, με το ΠΑΜΕ, δεν έχετε ξεμπερδέψει.
Παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση της ΝΔ και οι εργοδότες έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να μη γίνει απεργία.
Παρά το γεγονός ότι έβαλαν τους ανθρώπους τους στη ΓΣΕΕ και σε ορισμένες άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις να γίνουν συνειδητοί απεργοσπάστες. Κομματικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ που γράφουν μια από τις πιο ντροπιαστικές σελίδες στην ιστορία του εργατικού κινήματος.
Παρά το γεγονός ότι τα κανάλια και οι εφημερίδες τους έκαναν σαν μην υπάρχει απεργία.
Παρά το γεγονός ότι η εργοδοσία λύσσαξε στους χώρους δουλειάς με απειλές και τρομοκρατία.
Δεν τα κατάφεραν! Αυτές τις ημέρες καταγράφηκε ο μεγαλύτερος αριθμός Εργατικών Κέντρων που οργάνωσαν γενική απεργία χωρίς τη ΓΣΕΕ δίπλα στις δεκάδες Ομοσπονδίες του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα και τις εκατοντάδες αποφάσεις πρωτοβάθμιων σωματείων.
Στους χώρους δουλειάς που υπάρχουν σωματεία, που υπάρχουν υποδομές των Εργατικών Κέντρων και των Ομοσπονδιών, η απεργία είχε σημαντικά ποσοστά επιτυχίας.
Αυτή είναι η αλήθεια που τη ξέρουμε όχι μόνο εμείς αλλά και οι κυβερνήσεις και τα αφεντικά. Αυτή την αλήθεια τρέμουν!
Γι’ αυτό πρέπει να γίνει αποφασιστικό βήμα στην οργάνωση των εργαζομένων, στη συγκρότηση δεκάδων νέων σωματείων στους χώρους δουλειάς. Για να περάσουν οι εργαζόμενοι στην αντεπίθεση.
Έτσι τα κατάφεραν οι μεταλλωρύχοι της Χαλκιδικής, οι λιμενεργάτες της COSCO, οι εργάτες της ΛΑΡΚΟ, στα Ναυπηγεία του Πειραιά, στην Οικοδομή, στην E- Food, σε δεκάδες επιχειρήσεις και χώρους δουλειάς υπογράφοντας συμβάσεις, υπερασπιζόμενοι το 8ωρο και κατακτώντας σημαντικές αυξήσεις στους μισθούς.
Με αυτή τη δράση σώθηκαν εκατοντάδες σπίτια του λαού, ακυρώθηκαν εξώσεις και πλειστηριασμοί. Κρατήθηκαν νοσοκομεία και κέντρα υγείας ανοικτά, ακυρωθήκαν δεκάδες λουκέτα σε σχολικά τμήματα.
Με αυτή τη δράση θα κλείσουμε για άλλη μια φορά τα 13ωρα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, θα ανατρέψουμε την πολιτική τους που μας γυρνά στο μεσαίωνα.
Με τη δύναμη του οργανωμένου αγώνα θα κατακτήσουμε το 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο όπως επιτάσσει η πρόοδος της επιστήμης και η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων. Θα κατακτήσουμε πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς.
Γιατί για εμάς σύγχρονο και αναγκαίο είναι να δουλεύουμε μια δουλειά, 7ωρο και να ζούμε από το μισθό μας.
Να υπάρχουν συλλογικές συμβάσεις εργασίας, μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς ώστε να γυρνάμε σώοι στις οικογένειες μας.
Να έχουμε αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, υψηλού επιπέδου παροχές υγείας – πρόνοιας καθώς και εκπαίδευση.
Να έχουμε ελεύθερο και δημιουργικό χρόνο για εμάς και τις οικογένειες μας. Ανεμπόδιστη πρόσβαση στον πολιτισμό, στον αθλητισμό, στην ψυχαγωγία, στην κατοικία. Καλοκαιρινή άδεια για φτηνές και ποιοτικές διακοπές.
Αναγκαίο και σύγχρονο είναι να έχουμε δυνατότητα συμμετοχής στην ίδια την κοινωνική και πολιτική ζωή του τόπου. Να ζούμε ειρηνικά και με αξιοπρέπεια.
Όλα αυτά που μας στερεί αυτό το σύστημα της βαρβαρότητας, της εκμετάλλευσης, της φτώχειας και του πολέμου, ο καπιταλισμός.
Γνωρίζουμε καλά ότι οτιδήποτε έχουμε κερδίσει, το κερδίσαμε οργανωμένοι, με τη συλλογική και αγωνιστική μας δράση και όχι με τα παζάρια. Έτσι θα συνεχίσουμε.
Μπροστά μας θα μεγαλώσουν τα διλλήματα, οι εκβιασμοί και η τρομοκρατία.
Οι απειλές της κυβέρνησης της ΝΔ ότι θα γίνουμε Γαλλία, ότι θα χαθεί η πολιτική και οικονομική σταθερότητα αφορούν τη σταθερότητα των καπιταλιστικών κερδών και την ένταση της εκμετάλλευσης. Μιλούν για τη σταθερότητα του πολέμου, που ματώνει το λαό της Παλαιστίνης και αθωώνει τη γενοκτονία, που νομιμοποιεί τη δράση των επιχειρηματικών ομίλων πάνω στην καμένη γη του πολέμου.
Σταθερότητα γι’ αυτούς είναι να μη δίνουν χρήματα για μισθούς, συντάξεις, υγεία και παιδεία αλλά για του πολέμου τα σφαγεία, για την πολεμική οικονομία του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. που προετοιμάζουν νέο μακελειό.
Σταθερότητα γι’ αυτούς είναι η ένταση του αυταρχισμού και της καταστολής, ο περιορισμός των δικαιωμάτων μας.
Απάντηση σε αυτή τη βαρβαρότητα δεν είναι οι αυταπάτες για το κράτος δικαίου και το δημοκρατικό καπιταλισμό που τάζουν παλιοί και νέοι σωτήρες.
Ο καπιταλισμός και το σάπιο κράτος τους που δεν μπορεί να εξασφαλίσει ούτε τις πιο στοιχειώδης ανάγκες του λαού. Ζέχνει η μπόχα του από το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ ως τη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών. Ένα κράτος ικανό να παρεμβαίνει με νόμους, με δικαστήρια και με καταστολή με μοναδικό σκοπό να διαφυλάξει τα κέρδη των αφεντικών αλλά ανίκανο να διαφυλάξει τις ανάγκες μας, να εξασφαλίσει την ευημερία του λαού.
Η σημερινή απεργία δίνει τη σκυτάλη σε νέους αγώνες, για τη διαμόρφωση ενός κινήματος που δεν συμβιβάζεται με τα ψίχουλα, που δεν υποτάσσεται στα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.
Που δεν εγκλωβίζεται στα σενάρια της κυβερνητικής εναλλαγής αλλά δυναμώνει τον αγώνα για την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής ενισχύοντας της αντικαπιταλιστική – αντιμονοπωλιακή γραμμή πάλης.
Που δυναμώνει την κοινή δράση με τους μικρομεσαίους αγρότες και τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης ενάντια στην κυριαρχία των μονοπωλίων και τη βαρβαρότητα που ζούμε.
Που απλώνει το χέρι του στους άλλους λαούς που υποφέρουν, στους πρόσφυγες και μετανάστες, στα θύματα του πολέμου και της εκμετάλλευσης.
Και από αυτό εδώ το βήμα απαιτούμε η κυβέρνηση να διακόψει κάθε σχέση με το κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ και να υλοποιήσει την ομόφωνη απόφαση της Βουλής για την αναγνώριση του ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967 και με πρωτεύουσα την Αν. Ιερουσαλήμ.
Δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο. Όλοι στα συνδικάτα, όλοι στον αγώνα!
Έχουμε τεράστια ευθύνη να παραδώσουμε στην επόμενη γενιά των εργαζομένων διευρυμένα δικαιώματα και περισσότερες κατακτήσεις απ’ ό,τι παραλάβαμε από τις προηγούμενες γενιές αγωνιστών.
Ενώνουμε τη δύναμή μας με τους απεργούς εργάτες της Ιταλίας και της Γαλλίας. Με τους λιμενεργάτες όλης της Ευρώπης που έχουν αποφασίσει ότι δε θα γίνουν γρανάζια της πολεμικής μηχανής αλλά θα παλέψουν για εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα.
Οι λαοί έχουμε το δίκιο, εμείς θα πούμε την τελευταία λέξη, θα νικήσουμε!
