ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΩΝ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ  ΣΤΗΝ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ ΣΤΙΣ 4 ΦΛΕΒΑΡΗ ΤΟΥ 2021

Συνάδελφοι,

Η πρωτοβουλία για τη σημερινή σύσκεψη είναι σημαντική γιατί μας δίνει την ευκαιρία να αποτυπώσουμε με πιο ακριβή τρόπο πως διαμορφώνεται η κατάσταση στους χώρους δουλειάς και τους κλάδους, αλλά και να συνδιαμορφώσουμε ένα σχέδιο παρέμβασης και δράσης με επίκεντρο τα αιτήματά μας και τις ανάγκες μας. Είναι ανάγκη να συζητήσουμε, να ανταλλάξουμε γνώμη. Η ανάγκη αυτή πηγάζει από την ίδια την πραγματικότητα όπου είναι πρωτόγνωρη. Από την μία ένας φονικός ιός, μία πανδημία που ακόμα δεν έχουμε δει την χειρότερη μορφή της και από την άλλη μία κυβέρνηση που χωρίς να σέβεται τίποτα προχωρά το αντιδραστικό της σχέδιο για χτύπημα πολλών πλευρών της ζωής της εργατικής λαϊκής οικογένειας. Χρησιμοποιεί την πανδημία τα πρόστιμα και τον περιορισμό για να τσακίσει δικαιώματα να περιορίσει ελευθερίες. Οι ομοσπονδίες  και τα εργατικά κέντρα που πήραμε αυτή την πρωτοβουλία, βλέποντας το κενό στην ενημέρωση και στον συντονισμό των συνδικάτων, απόρροια και της κατάστασης που υπάρχει στις τριτοβάθμιες οργανώσεις, θεωρούμε ότι αυτή η σύσκεψη είναι σημαντική για την οργανωμένη απάντηση του κινήματος σε κράτος και εργοδοσία.    

Συνεπώς, η οργάνωση του αγώνα τώρα, εξασφαλίζει ετοιμότητα και προετοιμασία για την αποφασιστική απάντηση στους αντεργατικούς σχεδιασμούς.

Η κατάσταση στους χώρους δουλειάς είναι πολύ άσχημη από όποια πλευρά κι αν το εξετάσει κανείς.

• Εκτιμούμε ότι ένα μέτωπο που έχουμε την υποχρέωση να συνεχίσουμε να δρούμε και με μεγαλύτερη ένταση  είναι αυτό της υγείας και της προστασίας της ζωής αυτών που εκπροσωπούμε και των οικογενειών τους. Η πανδημία έφερε στην επιφάνεια την τραγική κατάσταση του δημόσιου συστήματος υγείας και οι αγώνες του υγειονομικού και εργατικού κινήματος  ανέδειξαν ένα πλέγμα αιτημάτων που είναι αναγκαία για την προστασία της ζωής του λαού. Η κατάληξη ενός 16 χρονου κοριτσιού στην Θήβα το οποίο έπασχε από υποκείμενο νόσημα χωρίς να το γνωρίζει δείχνει την ανύπαρκτη πρόληψη στην υγεία του λαού και την καταστροφική λογική της αυτοθεραπείας νοσούντων με κορονοιο στο σπίτι   για να μην φορτωθεί το σύστημα υγείας το οποίο καταρρέει. Το επόμενο διάστημα και με την μετατροπή των κέντρων υγείας σε εμβολιαστικά κέντρα, θα έχουμε το σύνολο του συστήματος υγείας, σε μίας νόσου με ότι αυτό συνεπάγεται για τις υπόλοιπες νόσους. Παράλληλα οι χώροι εργασίας μαζί με τις αστικές συγκοινωνίες έχουν γίνει κέντρα υπερμεταδωσης και δεν παίρνουν κανένα μέτρο για να μην θιχτούν τα κέρδη των ομίλων. Πρέπει να γίνουμε αφόρητοι στους κρατικούς μηχανισμούς και να απαιτήσουμε την διενέργεια τεστ σε μεγάλους βιομηχανικούς χώρους, βιομηχανικές ζώνες, την κάλυψη του συνόλου του μισθού των νοσούντων και όσων μπαίνουν σε καραντίνα. Το μέτωπο της υγείας θα είναι και μετά την κορονοϊου εποχή στην προμετωπίδα των διεκδικήσεων του εργατικού λαϊκού κινήματος.
• Η κυβέρνηση συνεχίζει την αντεργατική επίθεση και σε συνθήκες πανδημίας. Η βαθιά καπιταλιστική κρίση που ήρθε με καταλύτη τον κορονοϊό επιβεβαιώνει τα τεράστια αδιέξοδα του εκμεταλλευτικού συστήματος και ότι το βαρέλι των αντεργατικών μέτρων δεν έχει πάτο για τους εργαζόμενους όλου του κόσμου. Αυτό που όλοι εμείς που παράγουμε και θεωρούμε λογικό να συμβεί, απόρροια της τεχνολογικής εξέλιξης και της επιστήμης, να μειωθούν οι ώρες εργασίας χωρίς την μείωση μισθών, βλέπουμε ότι θεωρείται παράλογο από την εργοδοσία και το κράτος και προχωρούν στην παραπέρα ευελιξία στον χρόνο εργασίας και την άρση της υπεραιωνόβιας κατάκτησης του 8ωρου, όπως και επίσης την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Παράλληλα συνεχίζεται το χτύπημα στην ασφάλιση η οποία γίνεται σταδιακά χρηματοδοτούμενη μόνο από τους εργαζόμενους χωρίς την συμμετοχή κράτους και εργοδοσίας. Άμεσος στόχος της κυβέρνησης είναι η επικουρική ασφάλιση και παραπέρα ιδιωτικοποίηση. Η επίθεση αυτή, είναι λογικό να φέρει αντιδράσεις, το γνωρίζουν  πολύ καλά εργοδότες και κυβέρνηση  και γι’ αυτό προωθείται ο παραπέρα ασφυκτικός έλεγχος στις εργατικές οργανώσεις,  το φακέλωμα των συνδικαλιστών και των μελών των σωματείων, η ηλεκτρονική ψηφοφορία, ο ακόμα μεγαλύτερος περιορισμός της επαφής των σωματείων με τα μέλη τους και φυσικά ο περιορισμός των διαδηλώσεων με τον είδη ψηφισμένο νόμο για περιορισμό των διαδηλώσεων.  Αυτά όλα που ετοιμάζονται και αναδείξαμε με την απεργία  στις 26 Νοέμβρη, είναι μπροστά μας και δεν πρέπει, όσο περνά από το χέρι μας, να περάσουν. Για να δοθεί αυτός ο αγώνας με τους καλύτερους δυνατούς όρους απαιτείται ετοιμότητα, διαμόρφωση απεργιακού κλίματος, συζήτηση στα διοικητικά συμβούλια, επαρκής και συνεχής ενημέρωση στους εργαζόμενους. Παράλληλα θα πρέπει να γίνεται δουλειά με σκοπό την διαμόρφωση των προϋποθέσεων κατά κλάδο για την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων με αυξήσεις και θωράκιση μέσο αυτών, δικαιωμάτων, μέτρων ασφαλείας, επιδομάτων κλπ.

Συνάδελφοι,

Πρέπει να ανέβουν τα αντανακλαστικά των συνδικάτων στα ζητήματα αλληλεγγύης και στήριξης των αγώνων. Έχουμε τις κλείσεις το τελευταίο διάστημα σε προέδρους ομοσπονδιών του υγειονομικού κλάδου για να δώσουν εξηγήσεις για κινητοποιήσεις που πραγματοποιήθηκαν τον Σεπτέμβρη του 20. Δεν πρέπει να το αφήνουμε να περνάει έτσι, η άμεση καταδίκη αυτών των αυταρχικών ενεργειών. Ο κατακλυσμός με σωρεία καταγγελιών η ενημέρωση των μελών μας για την κυβερνητική επίθεση είναι η προϋπόθεση για να καταργηθεί στην  πράξη αυτή η αθλιότητα. Επίσης η  στήριξη σε αγώνες όπως αυτόν που δίνουν οι συνάδελφοι στην ΛΑΡΚΟ για την επιβίωση τους πρέπει να είναι το ελάχιστο χρέος μας. Κυκλοφορεί και έχει σταλθεί στα μαιλ των σωματείων ανακοίνωση των σωματείων της ΛΑΡΚΟ να την επικυρώσουμε με την σφραγίδα το κάθε σωματείο και να την στείλουμε πίσω. Ο αγώνας τους είναι αγώνας όλων μας.

Αλληλεγγύη πρέπει να συνεχιστεί και σε συναδέλφους που έχουν ανάγκη, όπως αναπτύχθηκε το προηγούμενο διάστημα. Η ανάγκη για απρόσκοπτη πρόσβαση σε αγαθά όπως το ρεύμα, το νερό, το ίντερνετ ιδιαίτερα σε συνθήκες πανδημίας, απαιτούν καθημερινή δράση και προστασία των λαϊκών νοικοκυριών που βιώνουν άθλιες καταστάσεις. Ιδιαίτερα να συνεχίσουμε την έκφραση αλληλεγγύης σε πληττόμενους κλάδους από τα μέτρα για την  πανδημία επισιτισμό-μεταφορές-εμπόριο και δράσεις για εισόδημα για όλους.

Ένα ακόμα μέτωπο είναι αυτό της παιδείας που μεγαλώνουν οι ταξικοί φραγμοί. Τα παιδιά της εργατικής λαϊκής οικογένειας, θα αντιμετωπίζουν ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια στην μόρφωσή τους. Το μπάσιμο της αστυνομίας στα πανεπιστήμια έχει σκοπό την παραπέρα εμβάθυνση της εμπορευματοποίησης της πανεπιστημιακής μόρφωσης και την εξασφάλιση της πλήρους ενσωμάτωσης των πανεπιστημίων στις ανάγκες των μονοπωλιακών ομίλων και ιμπεριαλιστικών μηχανισμών όπως του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής ένωσης. Το άθλιο νομοσχέδιο θα έρθει προς ψήφιση την επόμενη εβδομάδα και δεν μπορεί το εργατικό κίνημα υπερασπιζόμενο τα παιδιά του να μην μπει μπροστά πλάι στους φοιτητές και καθηγητές. Έτσι προτείνουμε κινητοποίηση την ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου την Τετάρτη 10/2

Σε όλα τα παραπάνω δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι με τον νέο πτωχευτικό κώδικα και με την έναρξη των πλειστηρισμών από την 15 Μάρτη χιλιάδες συνάδελφοί μας χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά θα βρεθούν στον δρόμο. Η υπεράσπιση της λαϊκής κατοικίας είναι υποχρεωσή μας. Το κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη πρέπει να γίνει πράξη όπως έγινε με πολλές περιπτώσεις που το οργανωμένο κίνημα μπήκε μπροστά. Προτείνουμε να πραγματοποιηθούν δράσεις την εβδομάδα έναρξης των πλειστηριασμών και συγκεντρώσεις Πέμπτη 18 Μάρτη στην Αθήνα και άλλες πόλεις.

Τα συνδικάτα βλέποντας όλα αυτά που συμβαίνουν με τις καταγγελίες στον Αθλητισμό και σε άλλους χώρους όπως του θεάματος έχει χρέος να υπερασπιστεί τους ανθρώπους που βιώνουν την βία, σε όποια της μορφής. Κύρια μορφή βίας που κυριαρχεί είναι η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, είναι ο φυλετικός διαχωρισμός για την μέγιστη εκμετάλλευση στον χώρο παραγωγής, όπως και η ανισοτιμία των φύλων για την μεγιστοποίηση της εκμετάλλευσης των γυναικών, με μικρότερους μισθούς κλπ. Αυτά είχε αναδείξει και η ιστορική απεργία των γυναικών στις 8 Μάρτη του 1857 στην Αμερική που ζητούσαν ίσους μισθούς και ίσα δικαιώματα και καθιερώθηκε το 1910 από την Δεύτερη διεθνή ως παγκόσμια ημέρα της γυναίκας. Πάνω σε αυτό το πλαίσιο τα συνδικάτα πρέπει να πάρουν πρωτοβουλίες και να αναδείξουν την αναγκαιότητα να εξαλειφθούν αυτές οι ανισότητες στην κοινωνία. Ιδιαίτερα να δούμε χώρους παραγωγής που εργάζονται αρκετές γυναίκες να μπούμε μπροστά με ακόμα και με  στάσεις εργασίας. Ένα από τα ζητήματα αιχμής είναι η στέρηση του δικαιώματος στην μητρότητα που εταιρίες βάζουν ως όρο για πρόσληψη γυναικών.

Κλείνοντας συνάδελφοι την σύντομη παρέμβασή  μας είναι σημαντικό να επικοινωνούμε έστω και μ’ αυτό τον τρόπο. Η επικοινωνία πρέπει να γίνει και με τους συναδέλφους μέλη μας. Οι περιορισμοί που μπαίνουν για την πανδημία πρέπει να ξεπεραστούν στην επαφή με τους συνάδελφους παίρνοντας βέβαια όλα τα μέτρα προστασίας.