Εισήγηση της Πανελλαδικής Σύσκεψης του ΠΑΜΕ 2024(ΒΙΝΤΕΟ)

Δημοσιεύτηκε στις

«Εκ μέρους της Γραμματείας σας καλωσορίζουμε στην πανελλαδική σύσκεψη Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων, Σωματείων και συνδικαλιστών που συσπειρώνονται στο Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, την πιο πλατιά συσπείρωση της εργατικής τάξης στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Η σημερινή μας σύσκεψη πραγματοποιείται 25 χρόνια από την ίδρυση του ΠΑΜΕ, γεγονός που συνέπεσε με τους μεγαλειώδεις αγώνες του λαού μας ενάντια στον βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας.

Πριν 25 χρόνια οι χιλιάδες αγωνιστές που συγκροτήσαμε το ΠΑΜΕ απορρίψαμε τη γραμμή του κοινωνικού εταιρισμού, της υποταγής στις κατευθύνσεις της ΕΕ και των κυβερνήσεων για την προώθηση του φτηνού κι ευέλικτου εργαζόμενου.

Απορρίψαμε το κριτήριο της “ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων” που προωθούνταν στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα από τα αστικά κόμματα, την ΕΕ, την ETUC, τις δυνάμεις τους στο συνδικαλιστικό κίνημα, από τις ηγεσίες ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ. Απορρίψαμε τη λογική ότι η εργασία είναι κόστος. Δεν είναι κόστος, είναι η κύρια παραγωγική δύναμη. Το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης, εργοδοτών και εργατοπατέρων στην αρχή λοιδόρησαν το ΠΑΜΕ, το συκοφάντησαν.

Κρατήσαμε τις αρχές της ταξικής πάλης που αποτελεί την κινητήρια δύναμη της Ιστορίας, τον στόχο για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, όχι μόνο στα καταστατικά των Σωματείων μας, αλλά στον προσανατολισμό της δράσης μας. Κόντρα στη γραμμή της “συνεργασίας των τάξεων”, της “κοινωνικής συνοχής” του κυβερνητικού – εργοδοτικού συνδικαλισμού που οδηγεί σε συμβιβασμό με την καπιταλιστική εκμετάλλευση και την εξουσία των καπιταλιστών.

Αυτά είναι τα στοιχεία που δυνάμωσαν το ΠΑΜΕ και έκαναν τον ταξικό πόλο στο συνδικαλιστικό κίνημα να αναγνωρίζεται από το σύνολο της εργατικής τάξης και ευρύτερα λαϊκά στρώματα.

ΠΑΜΕ σημαίνει δύναμη. Όλα αυτά τα χρόνια, τα Συνδικάτα, τα Εργατικά Κέντρα και οι Ομοσπονδίες, που το συγκροτούν, ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή για την υπεράσπιση των συμφερόντων της εργατικής τάξης από την ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου. Αποτελεί ζωντανή έκφραση των αγωνιστικών διεργασιών που συντελούνται μέσα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα στη χώρα μας.

Η δημιουργία του ΠΑΜΕ αποτέλεσε μια ώριμη ανάγκη. Συντόνισε τα βήματα όλων όσοι σηκώνουν το κεφάλι. Πρωτοστατήσαμε στην οργάνωση της αλληλεγγύης. Συμβάλαμε στην αλλαγή συσχετισμών στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Το ΠΑΜΕ αποτέλεσε μια πραγματικά αγωνιστική διέξοδο και ελπίδα για όσους εργαζόμενους δεν συμβιβάζονται με την άσχημη κατάσταση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος για την οποία την κύρια ευθύνη έχουν οι πλειοψηφίες της διοίκησης της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.

Είναι ιδιαίτερα σημαντική η συμμετοχή από δεκάδες συνδικαλιστές που βρίσκονται εδώ για πρώτη φορά, φέρνοντας την πείρα τους, τη δική τους γνώμη. Έχουμε κοινούς προβληματισμούς, που αφορούν την άσχημη κατάσταση που παραμένει δυστυχώς ακόμα σε πολλές Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα, σε πολλά πρωτοβάθμια σωματεία και η οποία αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για να οργανωθούν οι εργαζόμενοι, να εμπιστευτούν τη δύναμη του συλλογικού αγώνα.

Η σύσκεψή μας αποτελεί αγωνιστικό σταθμό και αφετηρία στην πορεία του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος της χώρας μας. Σταθμό για την ανταλλαγή και αφομοίωση της αγωνιστικής πείρας, τη συζήτηση για την ισχυροποίηση των αγώνων όλων των εργαζομένων από όλους τους κλάδους στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα, την κοινή δράση και τη συμμαχία με αυτοαπασχολούμενους και βιοπαλαιστές αγρότες, τη νεολαία.

Καλωσορίζουμε τους συμμάχους μας στον αγώνα, τους αγρότες από την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, την Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας, τους εκπροσώπους των Φοιτητικών Συλλόγων, τους Συλλόγους της Μαθητείας και της Επαγγελματικής Κατάρτισης, την Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας.

Ιδιαιτέρως καλωσορίζουμε τους νέους και τις νέες που αναλαμβάνουν καθήκοντα στο κίνημα, πρωτοστατούν για την οργάνωση των συναδέλφων τους. Καλωσορίζουμε τους απόμαχους της δουλειάς που συνεχίζουν και χαράζουν τον δρόμο του αγώνα και της αξιοπρέπειας για τους νεότερους. Καλωσορίζουμε επίσης τους δεκάδες μετανάστες και μετανάστριες συναδέλφους που βρίσκονται ανάμεσά μας, στις αντιπροσωπείες των Συνδικάτων και κάνουν πράξη το σύνθημα “Έλληνες και ξένοι εργάτες ενωμένοι”.

Θέλουμε να καλωσορίσουμε και να ευχαριστήσουμε για την παρουσία τους στη σύσκεψη μας, τις αντιπροσωπείες των συνδικάτων από όλο το κόσμο. Να ευχαριστήσουμε την αντιπροσωπεία της ΠΣΟ που βρίσκεται εδώ με επικεφαλής από τη Νότιο Αφρική τον Πρόεδρο της ΠΣΟ Μάικ Μαζουαντλε Μακιουαημπα. Από την Κύπρο Τον Γενικό Γραμματέα Πάμπη Κυρίτση και από την Ιταλία τον επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Γραφείου Πιερπάολο Λεονάρντι. Είμαστε χαρούμενοι που βρίσκονται σήμερα μαζί μας και δεσμευόμαστε για άλλη μια φορά ότι θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για να δυναμώσει η διεθνιστική αλληλεγγύη. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την κοινή πάλη των λαών ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Θέλουμε να καλωσορίσουμε και να ευχαριστήσουμε για την παρουσία τους στη σύσκεψη μας τις αντιπροσωπείες των Συνδικάτων από όλο το κόσμο. Είμαστε χαρούμενοι που βρίσκονται σήμερα μαζί μας και δεσμευόμαστε για άλλη μια φορά ότι θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να δυναμώσει η διεθνιστική αλληλεγγύη. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την κοινή πάλη των λαών ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Στη φετινή σύσκεψη του ΠΑΜΕ συμμετέχουν περισσότερες συνδικαλιστικές οργανώσεις σε σχέση με την προηγούμενη: 17 Ομοσπονδίες, 22 Εργατικά Κέντρα, 553 σωματεία και πολλοί εκλεγμένοι συνάδελφοι στα ΔΣ, πολλοί από αυτούς νέοι σε ηλικία και αντίστοιχα εκατοντάδες συναδέλφισσες. Η αυξημένη συμμετοχή μας γεμίζει ευθύνη και υποχρέωση να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε για να ανταποκριθούμε στο καθήκον της πρωτοπόρας δράσης για να περάσει το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα στην αντεπίθεση, για τη ζωή που μας αξίζει στο δρόμο της ανατροπής.

Προετοιμάζουμε τη δική μας αντεπίθεση απέναντι στο καθεστώς ζούγκλας στους χώρους εργασίας που βαθαίνουν την εκμετάλλευση. Δεν θα δεχτούμε να πληρώσουμε ξανά την κρίση τους, δεν θα γίνουμε κρέας στα κανόνια τους.

Κύριος στόχος της πανελλαδικής σύσκεψης είναι μπροστά στον πόλεμο που κλιμακώνεται και απειλεί ζωές, μπροστά στη νέα οικονομική κρίση ή την αναιμική ανάπτυξη να καθορίσουμε όσο το δυνατόν πιο πλατιά και στέρεα τη δική μας αγωνιστική γραμμή υπεράσπισης της ζωής του λαού, να θέσουμε το δικό μας δίλημμα “Ανάπτυξη για ποιον;”.

Όχι μόνο να μη συμβιβαστούμε, αλλά και να διεκδικήσουμε τις σύγχρονες ανάγκες μας. Συζητάμε την πείρα των αγώνων μας με το μάτι στραμμένο στο αύριο, στο πώς θα αποκτήσουμε ενιαίο βηματισμό ώστε τα Συνδικάτα, το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα να περάσει στην αντεπίθεση.

Που σημαίνει πολύ συγκεκριμένα να μπούμε μπροστά ώστε να αναπτυχθεί ένα μεγάλο και ισχυρό κίνημα, με κορμό τα εργατικά συνδικάτα, τις αγωνιστικές συσπειρώσεις στους χώρους δουλειάς και τους κλάδους, τους Συλλόγους και τα Σωματεία των αυτοαπασχολούμενων επαγγελματιών, των αγροτών, τους Φοιτητικούς Συλλόγους ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

  • Να σταματήσει η εμπλοκή της Ελλάδας.
  • Να καταδικαστούν πολιτικά οι υπεύθυνοι για την πρόσδεση της χώρας στο άρμα του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της ΕΕ.
  • Να μη γίνουν τα παιδιά μας κρέας για τα κανόνια των ιμπεριαλιστών.
  • Να δυναμώσει η αλληλεγγύη στον λαό της Παλαιστίνης, στους λαούς της Μέσης Ανατολής, σε όλα τα θύματα των πολέμων.

Ταυτόχρονα, να χαράξουμε πιο συγκεκριμένα τις διεκδικήσεις μας για ζωή με δουλειά και δικαιώματα.

  • Να συζητήσουμε πιο συγκεκριμένα πώς η πάλη μας θα προσανατολιστεί, θα συγκεκριμενοποιηθεί, θα οργανωθεί για να μπει ξανά αποφασιστικά στα αιτήματά μας ο σταθερός εργάσιμος χρόνος, το 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο για όλους ανεξαιρέτως τους εργαζόμενους. Αυτό που το 1886 ήταν ώριμη κατάκτηση για τους εργάτες, το 8ωρο – 5ήμερο – 40ωρο, σήμερα, το 2024, για τους καπιταλιστές θεωρείται τροχοπέδη για την ανάπτυξη των κερδών τους.
  • Αποκτά μεγάλη σημασία η πάλη για να διαμορφώσουμε τις προϋποθέσεις ώστε να διαμορφωθεί ένα μεγάλο μαχητικό, μαζικό πανελλαδικό κίνημα για τις Συλλογικές Συμβάσεις με επίκεντρο τους χώρους δουλειάς και τους κλάδους. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος αν θέλουμε να κατακτήσουμε να μπει φραγμός στην ένταση του αίσχους της εκμετάλλευσης, στην κατάργηση του αντεργατικού νομοθετικού οικοδομήματος που εμποδίζει ακόμα και τη διεκδίκηση της τιμής της εργατικής δύναμης.
  • Να μπει φραγμός στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, στα εξοντωτικά ωράρια-λάστιχο, στον πολλαπλασιασμό της απλήρωτης δουλειάς, στην “ευελιξία” για τη γιγάντωση των κερδών. Να μπει φραγμός στη διάλυση της κοινωνικής και οικογενειακής ζωής των εργαζομένων, στο χτύπημα της δυνατότητας του εργάτη να έχει ελεύθερο χρόνο για τις κοινωνικές, πνευματικές του ανάγκες. Να έχει ελεύθερο χρόνο να οργανώσει και να αναπτύξει τον συλλογικό του αγώνα, να πάρει ενεργό μέρος στην κοινωνική και πολιτική ζωή.

Ο προσανατολισμός μας και το σύνθημά μας μπροστά στην απεργία στις 20 Νοέμβρη “Δώστε λεφτά για μισθούς, Υγεία και Παιδεία και όχι για του πολέμου τα σφαγεία” αποτυπώνει τον κορμό της πάλης μας σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες που ο λαός μας πληρώνει με αίμα και θυσίες την αντιλαϊκή επίθεση του κεφαλαίου στο σύνολο της ζωής του. Με αυτό τον προσανατολισμό και με τέτοιους αγώνες μπορούμε να κάνουμε να λάμψει η ελπίδα.

Έχουμε όλες τις δυνατότητες να τα καταφέρουμε. Αυτό απέδειξε το απεργιακό μέτωπο που κλιμακώθηκε τις προηγούμενες εβδομάδες σε μια σειρά κλάδους όπως στους διανομείς στις ηλεκτρονικές πλατφόρμες “efood” και “Wolt”, τους λιμενεργάτες του Πειραιά στην COSCO, τους υγειονομικούς, τους εκπαιδευτικούς, τους εργάτες στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, τους οικοδόμους, τους μηχανικούς και τους ηλεκτρολόγους, τους εργαζόμενους στα τηλεφωνικά κέντρα όπως στην “TELEPERFOMANCE”.

Ο στόχος μας είναι να ενωθούν όλα αυτά τα μέτωπα στους κλάδους σε ένα μεγάλο απεργιακό ποτάμι στις 20 Νοέμβρη και να ανοίξει με την επιτυχία της απεργίας νέος δρόμος για την κλιμάκωση ενός μαζικού αγωνιστικού ξεσηκωμού σε κάθε κλάδο και πανελλαδικά.

Τις επόμενες μέρες πρέπει να σημάνει συναγερμός με όλες μας τις δυνάμεις για την επιτυχία της απεργίας. Ούτε λεπτό δεν πρέπει να πάει χαμένο. Κάθε Συνδικάτο να αναλάβει την ευθύνη προετοιμασίας, οργάνωσης και περιφρούρησης της απεργίας. Όλοι μαζί να αντιμετωπίσουμε τα εμπόδια που θα βάλει η κυβέρνηση και η εργοδοσία στους χώρους δουλειάς. Να αντιμετωπίσουμε την ύπουλη, υπονομευτική δράση της ηγεσίας της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.

Την ώρα ακριβώς που κλιμακώνεται η ολομέτωπη επίθεση σε βάρος των εργαζομένων και του συνδικαλιστικού κινήματος, αυτές οι δυνάμεις βάζουν πλάτη στην κυβέρνηση. Είναι εντυπωσιακό ότι δεν λένε κουβέντα για τον πόλεμο, εξωραΐζουν συστηματικά τις πολιτικές της ΕΕ, καλλιεργούν την απαξίωση στους αγώνες των Συνδικάτων. Περνάνε σε ανοιχτή, αισχρή συκοφάντηση, μαζί με την εργοδοσία, αγωνιστών, συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, όπως στην Εύβοια. Συγκαλύπτουν με την αφωνία τους τα εργοδοτικά εγκλήματα με τους εκατοντάδες σακατεμένους και νεκρούς εργάτες στους χώρους δουλειάς.

Καλούμε τους εργαζόμενους που νιώθουν την ανάγκη να σταματήσει αυτή η απαξίωση των συνδικάτων, ανεξάρτητα από πού προέρχονται πολιτικά, ιδεολογικά, να τους απομονώσουν. Να πάρουν την υπόθεση της επιτυχίας της απεργίας στα χέρια τους.

Κάνουμε σήμερα αγωνιστικό απολογισμό, μετράμε τα βήματα που έχουν γίνει στον μεγάλο στόχο για την ανασύνταξη του κινήματος που θέσαμε στη Δραπετσώνα το 2022.

  • Στη μαζικοποίηση των Συνδικάτων.
  • Στην ισχυροποίηση της δράσης τους.
  • Θέτουμε νέους στόχους αλλαγής συσχετισμών με κριτήριο την πραγματική οργάνωση των εργατών, ενάντια στα εκφυλιστικά φαινόμενα που συναντήσαμε τα προηγούμενα χρόνια σε Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, στα ίδια τα Συνέδρια της ΓΣΕΕ, με τις απροκάλυπτες νοθείες και την εξαγορά, την απαξίωση της συλλογικής δράσης των ίδιων των Συνδικάτων που επηρεάζει το σύνολο του συνδικαλιστικού κινήματος. Για Συνδικάτα γερά, ριζωμένα σε κάθε χώρο δουλειάς.
  • Να δυναμώσει ο συντονισμός και η συμμαχία με τα άλλα κοινωνικά στρώματα πόλεων και υπαίθρου για τα κοινά μας δικαιώματα και τις ανάγκες μας.

Αυτό τον χαρακτήρα επιδιώκουμε να έχει η σύσκεψή μας, να γίνει πλούσια συζήτηση για το πώς μπορεί να αλλάξει συνολικά αυτή η κατάσταση, τα βήματα που έγιναν σε πολλούς κλάδους και χώρους δουλειάς να γενικευτούν, να γίνουν παράδειγμα για όλους! Η μεγάλη συμμετοχή στη σύσκεψη είναι μια πρώτη απάντηση, όμως δεν θα μείνουμε σε αυτό.

Ζούμε σε έναν κόσμο που βράζει από τις συνέπειες νέων ανταγωνισμών και ανακατατάξεων, από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Αλλά και σε έναν κόσμο που βράζει από την οργή και την αγανάκτηση των εργαζομένων που δεν αντέχουν να μετρούν άλλα θύματα. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της πολιτικής που αντιμετωπίζει ως “κόστος” ακόμα και τα μέτρα προστασίας της ανθρώπινης ζωής! Επιμένουν να κρύβουν αυτήν την αλήθεια, που είναι και η ουσία των κατευθύνσεων της ΕΕ.

Στην Ισπανία η “σοσιαλιστική” κυβέρνηση Σάντσεθ μαζί με τη “δεξιά” Τοπική Διοίκηση της Βαλένθια άφησαν τον λαό απροστάτευτο! Και μάλιστα απέναντι σε ένα φαινόμενο που είχε προβλεφτεί και φτάσαμε να έχουμε πάνω από 200 νεκρούς και άγνωστο πόσους αγνοούμενους!

Τέτοια εγκλήματα έχουμε ζήσει πολλά στη χώρα μας όπως στο Μάτι, στη Μάνδρα, στα Τέμπη. Όπως ακριβώς έγινε και στη Θεσσαλία πέρσι με τον “Ντάνιελ”. Επιβεβαιώνει ότι για το κεφάλαιο η προστασία της ανθρώπινης ζωής είναι κόστος, δεν την υπολογίζουν. Γι’ αυτό άλλωστε πριν λίγες ημέρες η κυβέρνηση της ΝΔ αντί για μονιμοποίηση των εποχικών πυροσβεστών τους απένειμε το “παράσημο” της απόλυσης και της καταστολής, όπως άλλωστε έκαναν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ.

Η ακρίβεια, τα χρέη, οι πλειστηριασμοί, οι κίνδυνοι από την έλλειψη μέτρων ασφάλειας στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, η προστασία από φυσικά φαινόμενα, αλλά και η έλλειψη σταθερότητας στη δουλειά, τα ακανόνιστα ωράρια, η ημιαπασχόληση, η εποχική απασχόληση, η ανεργία όλα αυτά υπάρχουν λόγω της εκμετάλλευσης που γίνονται κέρδη για λίγους και όχι γιατί δεν υπάρχουν πόροι, όχι γιατί δεν υπάρχουν “λεφτόδεντρα” όπως ειρωνικά μας λένε.

Έχουμε συνείδηση ότι η κατάσταση μπορεί να επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο -ίσως και απότομα- για τους λαούς, όπως και στη χώρα μας. Τα διεθνή οικονομικά καπιταλιστικά επιτελεία, η ΕΕ, το ΔΝΤ προβλέπουν ότι μπαίνουμε σε μια νέα φάση ύφεσης της καπιταλιστικής οικονομίας, αναμένεται αργά ή γρήγορα νέα γενικευμένη καπιταλιστική οικονομική κρίση.

Άλλωστε τα σημάδια στην οικονομία της Γερμανίας, της Γαλλίας και άλλων μεγάλων καπιταλιστικών κρατών το επιβεβαιώνουν. Αυτή η φάση συνοδεύεται σε όλα αυτά τα κράτη μαζί και στη χώρα μας με αντεργατικές ρυθμίσεις στα ασφαλιστικά δικαιώματα, στον εργάσιμο χρόνο, στους μισθούς, γενικά σε όλες τις πλευρές της ζωής των εργαζομένων στις χώρες αυτές. Άλλωστε είναι και ο βασικός λόγος που βγαίνουν στον δρόμο οι εργαζόμενοι με τα Συνδικάτα τους, αντίστοιχα οι αγρότες και η νεολαία.

Η πείρα των εργαζομένων εδώ στην Ελλάδα δείχνει ότι είτε σε φάση ανάπτυξης των κερδών των μονοπωλίων είτε σε φάση κρίσης οι χαμένοι είμαστε εμείς. Διότι την περίοδο της μεγάλης καπιταλιστικής ανάπτυξης μέχρι το 2008 οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα στο όνομα των δημοσιονομικών στόχων πέρασαν μια σειρά από αντεργατικά νομοσχέδια όπως την εφαρμογή των ελαστικών μορφών απασχόλησης και τις μεγάλες αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα, ενώ έσπασαν κάθε ρεκόρ στον τομέα της ενίσχυσης των επιχειρηματικών ομίλων με κρατικό χρήμα για να πιαστούν οι στόχοι της ΟΝΕ και του ευρώ.

Έπειτα, τα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης ψήφισαν σε χρόνο ρεκόρ πάνω από 1.000 αντεργατικούς νόμους. Αυτός ήταν ο χαρακτήρας των τριών μνημονίων που ψήφισαν το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα και με βίαιο τρόπο πέρασαν μέτρα για την κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων και τη φτωχοποίηση των εργαζομένων που επιδίωκαν 30 χρόνια, από τις αρχές του ’90, και είχαν σχεδιάσει στην ΕΕ με τη “Λευκή Βίβλο” και τη Συνθήκη του Μάαστριχτ.

Στη συνέχεια, με την εμφάνιση της πανδημίας, μας άφησαν απροστάτευτους, χιλιάδες έχασαν τη ζωή τους λόγω των τεράστιων ελλείψεων στις υποδομές της Δημόσιας Υγείας. Τότε μας έλεγαν να κάτσουμε σπίτι, “να λογαριαστούμε μετά”, να μη μιλάμε και ότι αμέσως μετά θα ξεκινήσει η ανάπτυξη που θα μοιραζόταν “δίκαια”.

Και πριν ακόμα αρθούν οι περιορισμοί στην κοινωνική ζωή, δήθεν για λόγους προστασίας της υγείας, ψήφισαν μέσα στην πανδημία τον νόμο Χατζηδάκη που επιβάλλει το 10ωρο και τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, που καταργεί το δικαίωμα στην απεργία και βάζει στο στόχαστρο το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Έπειτα ο νόμος της ΝΔ, νόμος Γεωργιάδη, που νομιμοποιεί τη δουλειά έως και 13 ώρες την ημέρα, 6 ημέρες την εβδομάδα.

Όλα αυτά τα χρόνια οι επιχειρηματικοί όμιλοι θησαυρίζουν!

Μόνο στο πρώτο 6μηνο του 2024 οι τράπεζες είχαν κέρδη 2,3 δισ. ευρώ! Οι Έλληνες εφοπλιστές έκαναν μόνο φέτος νέες παραγγελίες πλοίων αξίας σχεδόν 200 δισ. ευρώ! Οι ενεργειακοί όμιλοι είχαν συνολικά κέρδη μόνο το Α΄ εξάμηνο του 2024 770 εκατ. ευρώ! Οι εισηγμένες εταιρείες στο Χρηματιστήριο είχαν κέρδη πάνω από 11 δισ. ευρώ σε έναν χρόνο!

Από πού προέρχονται τα κέρδη τους;

Από την αύξηση της εκμετάλλευσης της εργασίας, η οποία βαθαίνει και θωρακίζεται με την ψήφιση και την εφαρμογή όλων των αντεργατικών νόμων, την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση κρίσιμων τομέων και υπηρεσιών, την άμεση και έμμεση χρηματοδότηση ομίλων από την αφαίμαξη του λαού.

Κάθε χρόνο μειώνονται οι δαπάνες για τις ανάγκες του λαού και αυξάνονται οι φόροι για να διοχετεύονται με προγράμματα επιδότησης στους επιχειρηματικούς ομίλους.

Την ίδια στιγμή για ΝΑΤΟικούς σκοπούς δίνονται 500.000 ευρώ τη μέρα για την αποστολή φρεγάτας στην Ερυθρά Θάλασσα, 2.500 χλµ. μακριά από τα σύνορά μας, συνολικά πάνω από 7 δισ. τον χρόνο για ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς!

  • Η μείωση στον πραγματικό μέσο μισθό σε σχέση με το 2011 είναι 14,81%!
  • Στα σχολεία έχουμε μείωση κατά 70% στη χρηματοδότηση της σχολικής στέγης για το 2024 και συνάμα λουκέτο σε εκατοντάδες σχολικά τμήματα για την “εξοικονόμηση κόστους” σε εκπαιδευτικούς.
  • Η τραγική κατάσταση στο δημόσιο σύστημα Υγείας μεγαλώνει το χάσμα στην κάλυψη των υγειονομικών αναγκών των εργαζομένων με τραγικά αποτελέσματα, ενώ εκτοξεύονται οι πληρωμές των ασφαλισμένων άμεσα και έμμεσα για διαγνωστικές εξετάσεις, φάρμακα, νοσηλείες, χειρουργεία, κλπ. Η υποστελέχωση σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και υποδομές πάει χέρι – χέρι με την παραπέρα εμπορευματοποίηση του κρατικού τομέα της Υγείας, τη γιγάντωση των ιδιωτικών ομίλων της Υγείας.
  • Περισσότεροι από 10.000 πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας προγραμματίζονται για το β΄ εξάμηνο του 2024, ενώ έχουμε αύξηση 37% στα ενοίκια φτάνοντας στο σημείο το 74,6% των ενοικιαστών να δαπανά πάνω από 40% του μηνιαίου εισοδήματός του.
  • Από την υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση θύμα είναι και το περιβάλλον. Από το 2017 μέχρι σήμερα κάηκε το 37% της δασικής έκτασης στην Αττική. Λιγότερο από 1 τ.µ. πρασίνου αναλογεί σε κάθε κάτοικο της Αττικής. 70% είναι οι κενές θέσεις στα Δασαρχεία και 4.000 κενές οργανικές θέσεις σε πυροσβέστες την τελευταία 3ετία.

Μπροστά μας έχουμε να οργανώσουμε καινούργιες μάχες!

  • Η κυβέρνηση της ΝΔ μονιμοποιεί με νέο μηχανισμό (ηλεκτρονικό αλγόριθμο), τον άθλιο νόμο Βρούτση – Αχτισιόγλου που κατάργησε την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Ανακοίνωσε νέα νομοθετική πρωτοβουλία, που αφορά στην προσαρμογή της Ευρωπαϊκής Οδηγίας της ΕΕ σχετικά με τη διαμόρφωση των κατώτατων μισθών και των ΣΣΕ. Στο πλαίσιο της εξυπηρέτησης της ανταγωνιστικότητας, της επιχειρηματικότητας και της δημοσιονομικής προσαρμογής, σύμφωνα με τις Οδηγίες της ΕΕ, προωθεί παραπέρα τη λεγόμενη ευελιξία, δηλαδή τη δουλειά-λάστιχο, τις ελαστικές μορφές απασχόλησης, τα ανώτατα όρια του εργάσιμου χρόνου στις 13 ώρες, διακηρυγμένο στρατηγικό στόχο της ΕΕ από τις δεκαετίες του 1990 και του 2000.
  • Στο στόχαστρο της κυβέρνησης με βάση και τις απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων για το επόμενο διάστημα είναι για άλλη μια φορά το ασφαλιστικό σύστημα. Η παραπέρα εμπορευματοποίησή του, με την προώθηση των επαγγελματικών ταμείων και του κεφαλαιοποιητικού συστήματος, που θα δρομολογήσει την πλήρη κατάργηση κάθε έννοιας δημόσιας και Κοινωνικής Ασφάλισης. Στοχεύουν σε νέα αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, την ενεργοποίηση του νόμου που υπάρχει από το 1ο μνημόνιο του ΠΑΣΟΚ – ΛΑ.Ο.Σ. για τη σύνδεση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης με το “προσδόκιμο ζωής”, τη μείωση των συντάξεων και των παροχών σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Αποτελεί μεγάλο και κρίσιμο μέτωπο που αφορά όλο τον λαό, όλα τα κοινωνικά στρώματα, είναι πεδίο κοινής δράσης του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος με τους Αγροτικούς Συλλόγους και τα Σωματεία των αυτοαπασχολούμενων επαγγελματιών.

Η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα του Βελόπουλου και η Νέα Αριστερά αυτά τα έχουν ψηφίσει. Αυτή η στρατηγική συμφωνία εκφράζεται και στις ηγεσίες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ που απαρτίζονται από κεντρικά συνδικαλιστικά στελέχη αυτών των δυνάμεων, οι οποίες πρωταγωνιστούσαν στην πολιτική και ιδεολογική προώθησή της με τους “κοινωνικούς” διαλόγους για τον μετριασμό των κοινωνικών αντιδράσεων πολύ πριν τους μνημονιακούς νόμους που ψήφισαν τα κόμματά τους.

  • Όλες αυτές οι εξελίξεις διεξάγονται στο έδαφος των ιμπεριαλιστικών πολεμικών συγκρούσεων στη Μ. Ανατολή και την Ουκρανία που τις πληρώνουν οι λαοί με το αίμα τους, με ολόκληρες γενοκτονίες, με τεράστια “κύματα” προσφύγων και μεταναστών.

Απαιτείται να δυναμώσει αποφασιστικά η πάλη των Συνδικάτων και των εργαζομένων ενάντια στον πόλεμο και η αλληλεγγύη στους πρόσφυγες. Να απεμπλακεί η χώρα μας από τον πόλεμο με όποια μορφή και αν συμμετέχει, είτε με την αποστολή στρατιωτικού υλικού είτε με την αξιοποίηση της Ελλάδας ως ορμητήριο πολέμου. Κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα. Να σταματήσουν οι διώξεις του δόκιμου αξιωματικού και των Ελλήνων στρατιωτών που εναντιώνονται στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Να ακυρωθεί η Ελληνοαμερικανική Συμφωνία και να κλείσουν όλες οι βάσεις του θανάτου.

Παράδειγμα αποφασιστικής μαχητικής αντιμετώπισης ενάντια στην εμπλοκή της χώρας στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, ενάντια στη στήριξη του κράτους-δολοφόνου του Ισραήλ είναι η κινητοποίηση των λιμενεργατών στο λιμάνι του Πειραιά με μπροστάρη το Σωματείο ΕΝΕΔΕΠ (COSCO). Κινητοποίηση που πέτυχε να ακυρωθεί η μυστική αποστολή πολεμικού εξοπλισμού στο Ισραήλ και που εντάσσεται σε αντίστοιχες μαχητικές κινητοποιήσεις που έχουν γίνει από τους λιμενεργάτες στην Ιταλία, στη Γαλλία και αλλού. Χαιρετίζουμε το μπλόκο του Τυρνάβου στο κομβόι με πυρομαχικά που πήγαινε για Ουκρανία!

Η συμβολή και η συσσωρευμένη πείρα των αγώνων που αναπτύχθηκαν τα προηγούμενα χρόνια φωτίζει τη δυνατότητα να δυναμώσει η αναμέτρηση με την πολιτική των μονοπωλίων.

Απέναντι στις δυσκολίες που υπάρχουν από τον αρνητικό συσχετισμό δύναμης δώσαμε μεγάλες και σημαντικές μάχες όπως:

  • Τις μεγάλες απεργίες για να αντιμετωπίσουμε την επίθεση κυβέρνησης και κεφαλαίου με 3 πανελλαδικές πανεργατικές απεργίες χωρίς τη στήριξη της ΓΣΕΕ τα τελευταία 2 χρόνια, φτάνοντας μάλιστα σε αριθμό αποφάσεων και συμμετοχών ρεκόρ φέτος, στις 28 Φλεβάρη, όπου συμμετείχαν 22 Ομοσπονδίες του ιδιωτικού τομέα, 37 Εργατικά Κέντρα και εκατοντάδες πρωτοβάθμια σωματεία. Μαζί αχρηστεύσαμε διατάξεις, αφήσαμε στα χαρτιά την επίθεση στο δικαίωμα της απεργίας με τη στάση οργανωμένης απειθαρχίας που αποφασίσαμε στη σύσκεψη των Συνδικάτων της Αθήνας στο Σπόρτιγκ τον Οκτώβρη του 2021 και στη σύσκεψη του ΠΑΜΕ στη Δραπετσώνα τον Ιούνη του 2022.
  • Οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις καταδίκης του εγκλήματος στα Τέμπη απέδειξαν την ισχυρή δύναμη της οργάνωσης και τις δυνατότητες που έχει το εργατικό κίνημα να βάζει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις. Μαζί με τους γονείς και τους συγγενείς των αδικοχαμένων παιδιών ακυρώσαμε την προσπάθεια της κυβέρνησης, των άλλων αστικών κόμματων, της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, της ΕΕ να συγκαλύψουν το έγκλημα και τον πραγματικό ένοχο, το σύστημα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Με βάση τα επίσημα στοιχεία πάνω από 3.000.000 άνθρωποι ήταν στους δρόμους για 20 ημέρες με απεργίες, καταλήψεις σταθμών και δρόμων, συλλαλητήρια, κλειστά σχολεία και σχολές, ολονύχτιες διαμαρτυρίες. Ήταν ένα ξέσπασμα του λαού μας και ιδιαίτερα της νεολαίας που έφερε στο προσκήνιο με αγωνιστικό τρόπο το σύνθημα “Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας”. Ότι αυτό το έγκλημα δεν θα ξεχαστεί γιατί έφερε στην επιφάνεια τις τεράστιες ευθύνες ενός άδικου κοινωνικού συστήματος, αλλά και του πολιτικού συστήματος που το υπηρετεί, τις ευθύνες των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ που άφησαν τον σιδηρόδρομο και τους επιβάτες χωρίς προσωπικό και συστήματα ασφαλείας στις ράγες του ιδιωτικοποιημένου σιδηρόδρομου. Και θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας να αποδοθούν οι ευθύνες, αλλά και να ανατραπεί αυτό το σύστημα της βαρβαρότητας που έχει στη φύση του έγκλημα και γεννά τέτοια δυστυχία.
  • Δώσαμε όλες μας τις δυνάμεις για σταθερή δουλειά με δικαιώματα. Ο αγώνας των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ είναι φωτεινό παράδειγμα που σηματοδοτεί την απόφαση των εργαζομένων ότι δεν θα μείνουν με “σταυρωμένα τα χέρια”, δεν θα μείνουν άπραγοι απέναντι στην καταστροφή της ζωής τους. Ο αγώνας των εργατών της ΛΑΡΚΟ μας γεμίζει ταξική υπερηφάνεια και αυτοπεποίθηση ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε, οργανωμένοι, συσπειρωμένοι στα Σωματεία μας, σε κοινή δράση με τους ανθρώπους που είναι δίπλα μας, τους συνάδελφους μας από άλλους χώρους δουλειάς, με τους βιοπαλαιστές αγρότες και αυτοαπασχολούμενους. Δεν είναι μικρό πράγμα για 48 μήνες να τα βάζεις με την κυβέρνηση και τα κόμματα της πλουτοκρατίας, τα Δικαστήρια, τους μηχανισμούς καταστολής, τους συνασπισμένους εργοδότες, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης των καπιταλιστών, την υπονόμευση των εργατοπατέρων και να βγαίνεις νικητής με ψηλά το κεφάλι και κοιτώντας με υπερηφάνεια τα μάτια των παιδιών σου.
  • Κάνοντας πράξη το σύνθημα “Όλοι για έναν κι ένας για όλους” στηρίξαμε με όλες μας τις δυνάμεις αγωνιστικά παραδείγματα, όπως των λιμενεργατών του Πειραιά που κέρδισαν μετά από 12 χρόνια αγώνα τα βαρέα τους ένσημα, των διανομέων της “efood” που κέρδισαν τη σταθερή δουλειά με δικαιώματα καταργώντας τα δουλεμπορικά στην πράξη, των Λιπασμάτων και των Πετρελαίων της Καβάλας, της “ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ” που έκαναν κουρελόχαρτο τους αντεργατικούς νόμους, των μεταλλωρύχων της Χαλκιδικής που υπέγραψαν τη σύμβασή τους κόντρα σε θεούς και δαίμονες – δείχνουν τον δρόμο.
  • Συνεχίσαμε τη διεκδίκηση για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας μας στους χώρους δουλειάς, σε κλάδους. Κάθε χρόνο μετράμε πάνω από 150 νεκρούς συναδέλφους στον χώρο εργασίας, δηλαδή έναν κάθε δύο μέρες και ακόμα περισσότερους ανήμπορους πλέον για εργασία λόγω των εργατικών ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών. Διεκδικήσαμε και πετύχαμε να έχουμε Συλλογικές Συμβάσεις που συμπεριλαμβάνουν σημαντικά μέτρα και μέσα προστασίας.
  • Δώσαμε μεγάλη μάχη ενάντια στους πλειστηριασμούς και τις εξώσεις, σώθηκαν εκατοντάδες σπίτια φτωχού λαϊκού κόσμου, τραντάχτηκαν λαϊκές γειτονιές και πόλεις από μαζικότατες συγκεντρώσεις, στου Ζωγράφου, στην Ελευσίνα, στην Πετρούπολη, στη Θεσσαλονίκη, στη Χαλκιδική, στη Θήβα και αλλού. Τα “κοράκια” των τραπεζών και των funds δεν διστάζουν να ξεσπιτώσουν ακόμα και οικογένειες με μέλη Άτομα με Αναπηρία (ΑμεΑ), οικογένειες που ζουν στο όριο της φτώχειας, μιας και η αναπηρία είναι βασική αιτία φτωχοποίησης τον 21ο αιώνα.
  • Μαζί με τους φορείς του λαϊκού κινήματος δίνουμε τις μάχες για την υπεράσπιση του δημόσιου συστήματος Υγείας, κατακλύζοντας ο λαός μας μεγάλες πόλεις, όπως στην Κρήτη, στην Ξάνθη, στη Δράμα, σε νησιά του Αιγαίου όπου οι άνθρωποι πεθαίνουν αβοήθητοι σε καρότσες γιατί δεν υπάρχουν ασθενοφόρα.
  • Σταθήκαμε πλάι πλάι με τους φοιτητές στα μεγάλα συλλαλητήρια και τις καταλήψεις ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και συνεχίζουμε.
  • Μαζί σταθήκαμε ο ένας δίπλα στον άλλον, βρεθήκαμε στον αγώνα με τους φυσικούς μας συμμάχους, αγρότες, επαγγελματίες για να αντιμετωπίσουμε τα καταστροφικά αποτελέσματα μιας πολιτικής που μας αφήνει ανοχύρωτους μπροστά στις πλημμύρες και τις πυρκαγιές. Φύτρωσε κι έβγαλε άνθη το δέντρο της αλληλεγγύης στη Θεσσαλία για να βγάλουμε χωριά από τη λάσπη, για να αντιμετωπιστούν οι καταστροφικές συνέπειες από τις πυρκαγιές στη Βόρεια Εύβοια, για να σταθεί ο λαός στον τόπο του. Στα αδέρφια μας στην Τουρκία για να σταθούν όρθιοι μετά τον καταστροφικό σεισμό και παντού όπου το επιλεκτικά ανίκανο κράτος αφήνει τους εργαζόμενους στο έλεος των φυσικών καταστροφών.
  • Δώσαμε μεγάλη μάχη για τη στήριξη και αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και μετανάστες, για να μη συγκαλυφθεί το απαράδεκτο και φρικιαστικό έγκλημα στην Πύλο με ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Παλέψαμε μαζί για ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, για να φτάσουν στις χώρες πραγματικού προορισμού τους. Για να αποκτήσουν όλοι οι μετανάστες ίσα δικαιώματα στη δουλειά, στην εκπαίδευση των παιδιών, στην Υγεία, στην επανένωση οικογενειών και ενάντια στις δουλεμπορικές συμφωνίες της ελληνικής κυβέρνησης.
  • Σταθήκαμε δίπλα στους αγωνιζόμενους αγρότες ενάντια στην πολιτική της ΕΕ, για να έχουν εκείνοι ένα αξιοπρεπές εισόδημα και εμείς ποιοτικά και φτηνά προϊόντα, οργανώσαμε από κοινού το συγκλονιστικό συλλαλητήριο στο Σύνταγμα τον Φλεβάρη που μας πέρασε.

Σ’ αυτές τις συνθήκες διαπιστώσαμε τις δυνατότητες που υπάρχουν ώστε να αντιμετωπίσουμε ενεργητικά τις δυσκολίες. Διαπιστώσαμε ξανά στην πράξη τα μεγάλα εμπόδια που βάζει ο χαμηλός βαθμός οργάνωσης. Διαπιστώσαμε τον ρόλο που παίζουν οι προδοτικές για τα συμφέροντά μας ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος στο επίπεδο της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Βρέθηκαν απέναντι σε μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις και στήριξαν απροσχημάτιστα την κυβέρνηση και τα μεγάλα συμφέροντα.

Ενώσαμε τις δυνάμεις μας για βήμα πιο γρήγορο. Περισσότερες δυνάμεις μπήκαν στον αγώνα, επενδύοντας στην οργάνωση και στο μεγάλο όπλο του ταξικού προσανατολισμού. Επιβεβαιώνεται ότι ο προσανατολισμός της πάλης είναι αναγκαία προϋπόθεση ώστε να μετρήσουμε περισσότερα αποτελέσματα, περισσότερες νικηφόρες μάχες.

Αυτοί οι αγώνες είχαν σημαντικές κατακτήσεις γιατί είχαν πλατιά στήριξη και τεράστια αλληλεγγύη απ’ όλο το λαό, είχαν το δίκιο με το μέρος τους. Πέτυχαν γιατί καταφέραμε να γίνουν κέντρο συντονισμού και αλληλεγγύης σε επίπεδο πόλης και περιοχής, σε επίπεδο κλάδου, πανελλαδικά. Βγήκαν από τα όρια του χώρου και του κλάδου τους και μπήκαν στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης με τη στρατηγική του κεφαλαίου, τη στάση όλων των πολιτικών δυνάμεων και τους νόμους των κυβερνήσεων.

Όλα τα παραπάνω αποτελούν ουσιαστικό περιεχόμενο συζήτησης, ενίσχυσης του προβληματισμού και της προσπάθειας που γίνεται ώστε να μεγαλώσει ο αριθμός των συνδικαλιστικών οργανώσεων που ξεκίνησαν από διαφορετική αφετηρία και σήμερα υπάρχουν οι προϋποθέσεις να βρεθούμε μαζί στους αγώνες, να βαδίσουμε με βάση το κεντρικό μήνυμα της σύσκεψης “Διεκδικούμε τη ζωή που μας αξίζει, στον δρόμο της ανατροπής”.

Η πείρα από τους μέχρι τώρα εμβληματικούς αγώνες, που έχουν αναπτυχθεί τα δύο προηγούμενα χρόνια, δείχνει ότι αντικειμενικά δημιουργούνται συνθήκες μέσα στους χώρους δουλειάς για να αλλάξει η κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα της εργατικής τάξης.

Ξεσπούν αγώνες μαχητικοί που αφήνουν το αποτύπωμά τους, έχουν μικρές νίκες μεγάλης σημασίας. Είναι αγώνες που με την παρέμβαση των ταξικών συνδικάτων κατακτούν σωστό προσανατολισμό, γεννάνε και πολλαπλασιάζουν την οργάνωση, τις μαζικές συλλογικές και δημοκρατικές διαδικασίες. Δημιουργούνται νέα σωματεία σε εργασιακούς χώρους, όπου δεν υπήρχαν, μαζικοποιούνται τα υπάρχοντα σωματεία, ιδιαίτερα με νέους σε ηλικία εργαζόμενους και με μετανάστες.

Τέτοια σωματεία που γεννήθηκαν μέσα στις μάχες είναι αυτά που δημιουργήθηκαν στο μεγαλύτερο εργοτάξιο της χώρας στο Ελληνικό, στην “efood” και τη “Wolt”, στην “Teleperfomance”, σε μεγάλα εργοστάσια τροφίμων όπως στη “ΔΕΛΤΑ” και όλα είναι σήμερα εδώ, μαζί μας!

Αποδείχτηκε σε πολλές περιπτώσεις ότι ακόμα και ένας πρωτοπόρος εργαζόμενος – οργανωτής να υπάρχει μέσα σε έναν χώρο δουλειάς μπορεί να τραβήξει πολλαπλάσιο αριθμό εργαζομένων στην οργάνωση και στον αγώνα, διαμορφώνοντας πλαίσιο διεκδίκησης με πρωτοβουλία, αποφασιστικότητα, συλλογικότητα στην επιλογή των μορφών πάλης.

Δεν υποτιμάμε σε καμία περίπτωση τα νέα σύγχρονα προβλήματα που γεννά η καπιταλιστική εκμετάλλευση μέσα στους χώρους δουλειάς. Ιδιαίτερα σοβαρά είναι τα ζητήματα σχετικά με την κάθε μορφή βίας (το εργασιακό bullying, τη σεξουαλική παρενόχληση). Με την ανάπτυξη της τεχνολογίας και τις εφαρμογές Τεχνητής Νοημοσύνης πολλαπλασιάζονται στους εργασιακούς χώρους και νέα προβλήματα, όπως είναι η ηλεκτρονική παρακολούθηση, η καταγραφή προσωπικών δεδομένων, η χρονομέτρηση παραγωγικότητας, η αξιολόγηση, η κατάργηση της διάκρισης χρόνου εργασίας και ελεύθερου προσωπικού χρόνου και ταυτόχρονα η κατάργηση στην πράξη της διάκρισης επαγγελματικού χώρου και ιδιωτικού χώρου, φαινόμενα που γιγαντώθηκαν στην πανδημία με την τηλεργασία. Καμία ανοχή δεν δείχνουμε σε τέτοια φαινόμενα γιατί πρόκειται για ζήτημα που σχετίζεται αποκλειστικά με τον εκμεταλλευτικό χαρακτήρα στην παραγωγή. Τέτοια ζητήματα βρίσκονται στον προσανατολισμό μας, συλλογικά πρέπει να επεξεργαστούμε πλαίσιο αιτημάτων και πάλης μέσα στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς, κόντρα στο μέχρι τώρα υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο και σε συνδυασμό με ζητήματα που αφορούν τη μητρότητα, τις διεκδικήσεις των γονιών με μικρά παιδιά.

Η πορεία του ΠΑΜΕ όλα αυτά τα χρόνια μάς έδειξε ότι το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να χαράσσει τη δική του στρατηγική, χειραφετημένο από την εργοδοσία και τις κυβερνήσεις. Να έχει διαρκώς ανοιχτή αντιπαράθεση μαζί τους, γιατί είναι επιζήμιο όχι μόνο να μετατρέπεται σε χειροκροτητή των κυβερνητικών επιλογών, αλλά και να γίνεται μοχλός πίεσης για την κυβερνητική εναλλαγή. Όπως αποδείχτηκε με την πρόσφατη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και παλιότερα με το ΠΑΣΟΚ, αλλά και σε όλο τον κόσμο που ηγούνται σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις, αυτές κλιμάκωσαν την αντιλαϊκή επίθεση, όπως ακριβώς και οι “συντηρητικές, φιλελεύθερες, νεοφιλελεύθερες”. Κλιμάκωσαν επίσης τη συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Πήραν τη σκυτάλη από τις “δεξιές” κυβερνήσεις για να την ξαναπαραδώσουν στις ίδιες, εμπλουτίζοντας μόνο ένα αντιλαϊκό νομοθετικό οπλοστάσιο το οποίο το αντιμετωπίζουμε, το βρίσκουμε αντίπαλό μας μπροστά σε κάθε αγώνα μας. Τα ίδια αντιμετωπίζουν οι λαοί στη Γαλλία, την Ιταλία, τις ΗΠΑ και αλλού.

Η πολιτική της “ψηφιακής μετάβασης” και της “πράσινης οικονομίας” γίνονται η νέα θηλιά που σφίγγει και συρρικνώνει τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματά μας. Η προετοιμασία για την κλιμάκωση του πολέμου στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη θα δυναμώσει τον εκβιασμό για υποταγή στις ανάγκες του κεφαλαίου μέσα από τα ψευδεπίγραφα συνθήματα της “ενότητας” με τους εκμεταλλευτές μας και των “εθνικών στόχων” του κεφαλαίου.

Τα επόμενα χρόνια θα δυναμώσει ξανά η προσπάθεια να εγκλωβιστεί η λαϊκή αγανάκτηση στα όρια της κοινοβουλευτικής εναλλαγής. Θα φουντώσουν οι αυταπάτες και οι προσδοκίες για αναζήτηση νέων “σωτήρων” στην προσπάθεια αναστήλωσης και μεταμφίεσης της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας σε μια προσπάθεια δηλαδή να αποκαταστήσει τη δυνατότητά της να χειραγωγεί και να εγκλωβίζει μαζικά εργατικές και λαϊκές δυνάμεις στη γραμμή του συμβιβασμού και της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Να κυριαρχήσει σε όσους αγωνίζονται η γραμμή ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική εκτός από την αποδοχή των αντιλαϊκών κυβερνήσεων, ότι πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τα λίγα. Ότι η πορεία της ευημερίας του λαού μας κρίνεται από την πορεία ευημερίας των καπιταλιστικών κερδών και εμείς πρέπει να αρκούμαστε από τα ψίχουλα των καπιταλιστών που πέφτουν από το τραπέζι.

Στην αντίθετη κατεύθυνση εμείς συνεχίζουμε να παλεύουμε και να φωτίζουμε το γιατί οι σύγχρονες ανάγκες μας δεν πρόκειται να ικανοποιηθούν ολοκληρωτικά αν δεν χάσουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι.

Κρίσιμο ζήτημα η ενίσχυση του ΠΑΜΕ με νέες δυνάμεις και η αλλαγή του συσχετισμού δύναμης.

Συγκρίνετε την πανελλαδική σύσκεψη του ΠΑΜΕ με τα συνέδρια που οργανώνουν οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, αλλά και τα αστικά κόμματα αυτές τις ημέρες!

Η αντιπαράθεση που αναπτύσσεται μέσα στα όργανα της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ είναι για τον προσανατολισμό και τη στάση που πρέπει να έχουν τα Συνδικάτα, τον απεγκλωβισμό τους από τη γραμμή της εργοδοσίας, ενάντια την υιοθέτηση των στόχων της ανταγωνιστικότητας και της ταξικής συνεργασίας, στα φαινόμενα εκφυλισμού και νοθείας, για την απαλλαγή των Συνδικάτων από τον θανάσιμο εναγκαλισμό κράτους και εργοδοτών και όχι για τα κρατικά κονδύλια, τις καρέκλες που εξασφαλίζουν προνόμια και πρόσβαση στην εξουσία.

Αυτή η μάχη που δίνουμε εδώ και χρόνια μέσα σε Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες, Συνδικάτα, στην ίδια τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ συμβάλλει ώστε να γίνεται υπόθεση των εργαζομένων η υπεράσπιση της λειτουργίας των Συνδικάτων, η αντίσταση στη νέα επίθεση ενάντια στα κατοχυρωμένα συνδικαλιστικά δικαιώματα, στον αγώνα να μη μετατρέπονται από συλλογικά όργανα των εργαζομένων σε ηλεκτρονικές απρόσωπες πλατφόρμες, από οργανώσεις εργατικές σε κλειστές λέσχες διαχείρισης χρηματοδοτικών προγραμμάτων και γραφειοκρατικά μορφώματα.

Η διαφορά είναι εμφανής κάνοντας τη σύγκριση του πριν και του μετά από την αλλαγή συσχετισμών σε μια σειρά Εργατικά Κέντρα και Σωματεία, όπως αυτά της Πάτρας, της Εύβοιας, των Τρικάλων, της Κέρκυρας, του Πειραιά και άλλων, σε Ομοσπονδίες και πρωτοβάθμια σωματεία του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, όπως μεγάλα σωματεία νοσοκομείων, Συλλόγων Εκπαιδευτικών, τη μεγαλύτερη Ομοσπονδία του Δημοσίου, τη Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας, όπου το ψηφοδέλτιο που στηρίζουν οι αγωνιστές του ΠΑΜΕ βγήκε πρώτη δύναμη κατακρημνίζοντας την κυβερνητική παράταξη!

Για αυτό πρέπει να συμβάλουμε όλοι στην ίδρυση σωματείων σε όλες τις περιοχές όπου δεν υπάρχουν, στις μεγάλες επιχειρήσεις και στους κλάδους στρατηγικής σημασίας, στην αλλαγή συσχετισμών με την ενεργή συμμετοχή των εργαζομένων στα υπάρχοντα. Στους κλάδους της Ενέργειας, των Μεταφορών, των Τηλεπικοινωνιών, του Λιανικού Εμπορίου.

Απευθύνουμε πλατύ αγωνιστικό κάλεσμα για να αλλάξουμε τους συσχετισμούς σε Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα που προχωρούν σε συνέδρια και αρχαιρεσίες τους επόμενους μήνες!

Κρίσιμο ζήτημα για τη μαζικοποίηση είναι η δράση των συνδικάτων για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των μεταναστών, παίρνοντας υπόψη ότι αντικειμενικά αποτελούν κομμάτι της εργατικής τάξης της Ελλάδας. Η πείρα μας από τους εργάτες γης της Μανωλάδας, τα χωράφια του Μαραθώνα, τους Αιγύπτιους αλιεργάτες, τα εργοτάξια των Κατασκευών και τα φασονατζίδικα της Αττικής έχει δείξει ότι η ανάπτυξη της δράσης για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους είναι καθήκον για το ταξικά προσανατολισμένο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Συνεχίζουμε την πάλη μας σε αντιπαράθεση με την επιδίωξη του κεφαλαίου να αξιοποιηθούν για περαιτέρω μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης συνολικά, με διακρατικές συμφωνίες σύγχρονου δουλεμπορίου που ήδη υπογράφει η ελληνική κυβέρνηση με την επίκληση του δημογραφικού προβλήματος και την έλλειψη εργατικών χεριών.

Αντίστοιχο κρίσιμο ζήτημα είναι η μαζικότερη συμμετοχή γυναικών στα Συνδικάτα, η ανάδειξή τους στις διοικήσεις των Συνδικάτων. Πρέπει να γίνει ουσιαστικό βήμα στην επεξεργασία των πλαισίων πάλης που παίρνουν υπόψη τις ιδιαίτερες ανάγκες για το τράβηγμά τους στη δράση τη στιγμή που έρχονται αντιμέτωπες με όλες τις συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής, τη συρρίκνωση κρίσιμων κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών.

Πρέπει να αντιμετωπίσουμε με τόλμη και αποφασιστικότητα την αδράνεια και την άσχημη λειτουργία πολλών Συνδικάτων. Η πίεση που ασκεί η κυβέρνηση και οι εργοδότες ενάντια στα συνδικαλιστικά δικαιώματα, στην οικονομική ανεξαρτησία των Συνδικάτων θα δυναμώσει. Αντιπαλεύουμε τον συμβιβασμό και τις δυσκολίες που γεννά η επίθεση του κεφαλαίου και οι αρνητικές συνέπειες στη ζωή των εργαζομένων που γεννούν πρόσθετα εμπόδια. Το ζωντάνεμα της δράσης των Σωματείων, η συγκρότηση Διοικητικών Συμβουλίων και Επιτροπών από δραστήριους αγωνιστές, οι συλλογικές, μαζικές, δημοκρατικές διαδικασίες, το μάζεμα των συνδρομών και οι εκδηλώσεις για την οικονομική ενίσχυση των Συνδικάτων είναι πρώτο μέλημα των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ. Χωρίς τέτοια δουλειά δεν μπορούμε να μιλούμε για ανασύνταξη και αντεπίθεση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Δυναμώνουμε την κοινή δράση με τους μαζικούς φορείς των φτωχών αγροτών και των αυτοαπασχολούμενων, τις γυναίκες και τα παιδιά των εργατικών και λαϊκών οικογενειών.

Τα τρία χρόνια που πέρασαν δυνάμωσε το ποτάμι της κοινής δράσης λαϊκών στρωμάτων και αλληλεγγύης στους μεγάλους αγώνες, στην πάλη για να προστατευτεί η ζωή και η περιουσία του λαού από τις φυσικές καταστροφές, στις συγκρούσεις για να μην ξεσπιτωθούν φτωχές λαϊκές οικογένειες, στον αγώνα για να μην καταρρεύσει το δημόσιο σύστημα Υγείας, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, για τα δίκαια αιτήματα των αγροτών.

Αυτοί οι αγώνες είχαν τεράστια συμβολή για να αναπτερωθεί το ηθικό των ανθρώπων που χτυπήθηκαν από την αντιλαϊκή πολιτική και την εγκατάλειψη. Να δυναμώσει η λαϊκή οργάνωση, ο συντονισμός, η αλληλεγγύη. Φανερώθηκαν οι αστείρευτες δυνατότητες του λαϊκού αγώνα, η πρωτοβουλία και η αυτενέργεια. Δυνάμωσε ακόμα περισσότερο η εμπιστοσύνη λαϊκών τμημάτων προς τα εργατικά συνδικάτα, το ΠΑΜΕ και την κοινή δράση.

Επιβεβαιώθηκε πρώτα και κύρια η συμβολή της οργανωμένης εργατικής τάξης, η καταλυτική παρέμβαση των ταξικών συνδικάτων και ιδιαίτερα των τοπικών Εργατικών Κέντρων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ ώστε ο αγώνας να βάλει στο επίκεντρο τις πραγματικές αιτίες που καταδυναστεύουν τη ζωή των λαϊκών στρωμάτων, την αντιλαϊκή πολιτική των αστικών κυβερνήσεων, των δήμων και των Περιφερειών, των επιχειρηματικών ομίλων. Να επεξεργαστεί τα κατάλληλα συνθήματα, να προβάλει όχι μόνο τα άμεσα μέτρα ανακούφισης αλλά και την προοπτική για να ζήσει ο λαός μας καλύτερα.

Το παράδειγμα αυτών των αγώνων δείχνει τον δρόμο που πρέπει το επόμενο διάστημα να ακολουθήσουμε όλα τα Συνδικάτα. Κυρίως δείχνουν τον προσανατολισμό που πρέπει να κρατηθεί, να δυναμώσει από το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα για τη συμμαχία με τα υπόλοιπα κινήματα. Με επεξεργασμένο πλαίσιο διεκδικήσεων με βάση τα κοινά προβλήματα που δημιουργεί η καπιταλιστική ανάπτυξη.

Τα εργατικά σωματεία με ουσιαστικές συλλογικές διαδικασίες, ουσιαστική συζήτηση στις διοικήσεις τους, κοινές συσκέψεις με τους μαζικούς φορείς των λαϊκών στρωμάτων θέτουν στο επίκεντρο:

  • Να είναι η Υγεία κατοχυρωμένο κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα. Για ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας – Πρόνοιας, για όλους, για την ικανοποίηση του συνόλου των λαϊκών αναγκών σε σύγχρονες υπηρεσίες πρόληψης – θεραπείας – αποκατάστασης.
  • Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, αναβαθμισμένη Εκπαίδευση για όλους. Κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης και όλων των ταξικών εμποδίων και φίλτρων που μπαίνουν στην Εκπαίδευση.
  • Να δυναμώσει το μέτωπο ενάντια στους πλειστηριασμούς και τις εξώσεις. Να διεκδικήσουμε μέτρα για τη λαϊκή στέγη και τη νομική προστασία της πρώτης κατοικίας.
  • Να δυναμώσει η διεκδίκηση για μέτρα προστασίας από τις φυσικές καταστροφές, με έργα υποδομής αντιπυρικής, αντιπλημμυρικής, αντισεισμικής προστασίας, εξασφάλιση υλικοτεχνικής υποδομής και προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.
  • Απεμπλοκή της χώρας μας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους που οργανώνουν ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ. Να σταματήσει τώρα η γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού.

Αυτός είναι ο δρόμος για να δυναμώσει η πάλη ενάντια σε όσους καταπιέζουν τον λαό μας, τους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους και τις κυβερνήσεις που τους υπηρετούν, για τις μεγάλες κοινωνικές ανατροπές που βάζουν προτεραιότητα τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες όλου του λαού.

Είναι ελπιδοφόρο το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη, αλλά και σε πολλές χώρες του κόσμου έχουμε μαζικούς εργατικούς – λαϊκούς αγώνες. Έχουμε τις τεράστιες κινητοποιήσεις ενάντια στη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού με πιο χαρακτηριστικές τις κινητοποιήσεις που οργάνωσαν πριν λίγους μήνες Φοιτητικοί Σύλλογοι σε μια σειρά χώρες όλου του κόσμου, μεταξύ αυτών στις ΗΠΑ και σε χώρες τις Ευρώπης. Όλοι μαζί σαν μια γροθιά στέλνουμε το μήνυμα και από τη σύσκεψη του ΠΑΜΕ για Λευτεριά στην Παλαιστίνη!

Είναι επίσης ελπιδοφόρο το γεγονός ότι στις περισσότερες κινητοποιήσεις ηγούνται Συνδικάτα και μαζικοί φορείς “από τα κάτω”, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα, σωματεία επιχειρήσεων και κλάδων κάποια εκ των οποίων είναι και μέλη της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (WFTU). Ηγούνται σωματεία που φτιάχτηκαν μέσα στη φωτιά της μάχης και λόγω των πολύ οξυμένων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι σε όλες τις χώρες του κόσμου. Τέτοιο είναι το παράδειγμα των εργαζομένων της “Amazon”.

Αυτές οι κινητοποιήσεις έγιναν κατά κύριο λόγο κόντρα στις πανεθνικές συνομοσπονδίες των εργαζομένων, κόντρα την Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ETUC) και τη Διεθνή Συνδικαλιστική Ομοσπονδία (ITUC) που είναι όργανα του κεφαλαίου. Είναι όργανα της αστικής τάξης και των επιχειρηματικών ομίλων μέσα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, επίσημοι συνομιλητές και κοινωνικοί εταίροι των κυβερνήσεων και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Το ΠΑΜΕ θα συνεχίσει να δίνει όλες του τις δυνάμεις μέσα από την Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία για την ενίσχυση και τη διεύρυνση του ταξικού, του αντικαπιταλιστικού, του διεθνιστικού αγώνα της εργατικής τάξης.

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες, αγαπητοί σύντροφοι,

Σφίγγουμε αγωνιστικά το χέρι καθενός και καθεμιάς.

Ενώνουμε τις δυνάμεις και οργανώνουμε τον αγώνα με αισιοδοξία και πίστη στη δύναμη και το δίκιο της τάξης μας.

Φωνάζουμε δυνατά το σύνθημα που γεννήθηκε μέσα σε μεγάλες συγκρούσεις και αναμετρήσεις και αποτελεί τη σημαία του ΠΑΜΕ.

Χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά!

Εργάτη, μπορείς χωρίς αφεντικά!».

Περισσότερα

Όλοι στις 10 Δεκέμβρη στα δικαστήρια για τη δίκη του Βάλσαμου Συρίγου

Την Τρίτη 10 Δεκεμβρίου, για μια ακόμη φορά θα βρεθεί στα δικαστήρια ο συνάδελφος...

Κάτω ο αντιλαϊκός Κρατικός Προϋπολογισμός της φοροληστείας και των πολεμικών δαπανών Όλοι συγκέντρωση 11 Δεκεμβρίου 6.30 μμ, στο Σύνταγμα

Κάτω ο αντιλαϊκός Κρατικός Προϋπολογισμός της φοροληστείας και των πολεμικών δαπανών Όλοι και όλες στη συγκέντρωση, Τετάρτη...

Όλοι 4 Δεκέμβρη στις 6.30 μμ στο Σύνταγμα. Απαντάμε αγωνιστικά στο νέο αντεργατικό τερατούργημα για το κατώτατο μισθό

Όλοι στον αγώνα, όλοι στα συνδικάτα Απαντάμε αγωνιστικά στο νέο αντεργατικό τερατούργημα για τον...