Το «ατύχημα» της συναδέλφισσας στην εταιρεία «Μόρνος», όπου στην νυχτερινή βάρδια 29 προς 30 Ιούλη, κλάρκ της πάτησε και της συνέθλιψε το πέλμα, έρχεται να προστεθεί στο μακρύ κατάλογο της εργατικής τάξης κι ακόμα μια φορά να αναδείξει τις αποκλειστικές ευθύνες κράτους κι εργοδοσίας. Τα εργατικά «ατυχήματα» δεν οφείλονται στην «μοίρα» ή στην «κακιά στιγμή», ίσα-ίσα, που έχουν συγκεκριμένες αιτίες και οι πραγματικοί υπαίτιοι ονοματεπώνυμο.
Στον βωμό της καπιταλιστικής ανάπτυξης σακατεύονται και θυσιάζονται οι ζωές των εργαζομένων με την ανοχή και το σιγοντάρισμα όλων των αστικών κυβερνήσεων, που βάζουν την εργατική νομοθεσία σε βιτρίνα, δεν την επιβάλλουν, έχουν υποστελεχωμένους τους ελεγκτικούς μηχανισμούς κι αφήνουν στην τύχη τους όρους υγείας και ασφάλειας μέσα στα εργοστάσια, στην «προαίρεση» της εργοδοσίας και στην «ατομική ευθύνη» των εργατών.
Η εντατικοποίηση στους χώρους δουλειάς, οι μειωμένοι μισθοί και δικαιώματα είναι η μία όψη της σύγχρονης σκλαβιάς λαού κι εργαζομένων. Η άλλη όψη είναι η ηθελημένη κρατική απαξίωση του συστήματος Δημόσιας Υγείας, ιδίως στα Νοσοκομεία της περιφέρειας, ώστε η Υγεία να αποτελεί εμπόρευμα για τον φορολογούμενο λαό, που καλείται να το ξαναπληρώσει.
Το Συνδικάτο Τύπου και Χάρτου συμπαραστεκόμαστε στην συναδέλφισσα και της ευχόμαστε γρήγορη ανάρρωση και «σιδερένια». Παράλληλα καλούμε την εργοδοσία της εταιρείας «Μόρνος» να τηρήσει ευλαβικά την εργατική νομοθεσία, όπως οφείλει να κάνει και να πάρει μέτρα για να αποφευχτεί άλλο «ατύχημα» στο μέλλον. Να καλύψει επίσης κάθε αναγκαίο οικονομικό κόστος για την πλήρη αποκατάσταση της υγείας της συναδέλφισσας.
Απαιτούμε από την κυβέρνηση να στελεχώσει άμεσα το Νοσοκομείο Θηβών με εξειδικευμένο προσωπικό και με αναγκαίο τεχνικό εξοπλισμό, να λειτουργήσει το ΚΕΦΙΑΠ και με κρατική ευθύνη να σχεδιαστεί και να υλοποιηθεί άμεσα η δημιουργία, εγκατάσταση και λειτουργία με πλήρη εξοπλισμό σύγχρονων σταθμών Α’ Βοηθειών σε όλες τις Βιομηχανικές Ζώνες της χώρας.
Η εργατική τάξη παράγουμε όλον τον κοινωνικό πλούτο, δεν μειώνουμε τις απαιτήσεις μας και δεν θεωρούμε την υγεία και την ασφάλεια μέσα στους χώρους δουλειάς «περασμένα-ξεχασμένα».
