Οι δολοφόνοι των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης επέστρεψαν στον χώρο του εγκλήματος
Συνάδελφοι – ισσες
Οι εργαζόμενοι του κλάδου καθημερινά νιώθουμε στο πετσί μας την όλο και κλιμακούμενη επίθεση στα δικαιώματα μας και συνολικά στις ζωές μας. Καθημερινά ερχόμαστε αντιμέτωποι με την τεράστια ακρίβεια την οποία προκαλούν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων η οποία μειώνει ακόμα περισσότερο το εισόδημα μας, την όλο και μεγαλύτερη εντατικοποίηση της εργασίας με υπερωρίες και την 6ήμερη εργασία η οποία σε πολλές των περιπτώσεων βάζει σε κίνδυνο ακόμα και την σωματική μας ακεραιότητα, την όλο και μεγαλύτερη ασυδοσία της εργοδοσίας σε μια σειρά χώρους εργασίας στην οποία δίνουν αέρα όλοι οι αντεργατικοί νόμοι.
Αυτή είναι η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί από τις πολιτικές τόσο της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ όσο και των προηγούμενων ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ και τις κατευθύνσεις της ΕΕ που μοναδικό στόχο έχουν την εξυπηρέτηση των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων και των μεγάλων εργοδοτών.
Ολόκληρη αυτή την κατάσταση έρχεται σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ μαζί με τις εργοδοτικές ενώσεις και τους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ ώστε να συμπεριλάβουν το σύνολο των αντεργατικών μέτρων που έχουν ψηφιστεί όλα τα προηγούμενα χρόνια, σε έναν νόμο τον οποίο σκοπεύουν να φέρουν για ψήφιση.
Τα πανηγύρια για “το τέλος των μνημονίων”, για την αξία της “κοινωνικής ειρήνης και της ταξικής συνεργασίας”, τα φληναφήματα ότι “οι εργοδότες και οι εργαζόμενοι έχουν κοινά συμφέροντα, την ανάπτυξη της καπιταλιστικής οικονομίας” αποτελούν πρόκληση για την μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων που επιβιώνει με καθαρό μισθό κάτω από 1.000€ το μήνα, που αναγκάζονται να δουλεύουν δυο δουλειές για να τα βγάλουν πέρα την ίδια στιγμή που η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων ξεπερνά κάθε προηγούμενο.
Αυτή η άθλια συμφωνία μεταξύ κυβέρνησης, επιχειρηματικών ομίλων και των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ προβλέπει:
α) τη διαμόρφωση ενός ασφυκτικού πλαισίου περιορισμού της δράσης των Ομοσπονδιών που επί της ουσίας τις θέτει υπό την ομηρία των εργοδοτικών ενώσεων και της ΓΣΕΕ για να υπογράφουν κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
β) τη διατήρηση και διαιώνιση του μνημονιακού μηχανισμού που επιβάλλει παγωμένους μισθούς, μικρότερους σε πραγματικές τιμές από τους μισθούς του 2009! Αυτό επιτυγχάνεται με τη διατήρηση της κατάργησης των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων τόσο για τον κατώτατο, όσο και για τους κλαδικούς μισθούς.
γ) τη διατήρηση όλων των μνημονιακών μέτρων που υπονόμευαν τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, όπως η κατάργηση της αρχής της ευνοϊκότερης ρύθμισης και η δυνατότητα οι επιχειρησιακές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας να εξαιρούνται των κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, ακόμα κι αν οι τελευταίες είναι ευνοϊκότερες.
δ) τη διατήρηση του ΓΕΜΗΣΟΕ και μάλιστα με την υπογραφή των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ παρά το γεγονός ότι τα συνδικάτα με την πάλη τους το έχουν μετατρέψει σε κουρελόχαρτο ενώ έχουν προσφύγει και για την αντισυνταγματικότητα του με την προσωρινή απόφαση του τμήματος του ΣΤΕ που εξέτασε την υπόθεση να είναι θετική για τα συνδικάτα.
ε) τη διατήρηση της μνημονιακής διάταξης που δεν επιτρέπει τη μονομερή προσφυγή των συνδικάτων στον ΟΜΕΔ. Η διατήρηση αυτής της αντεργατικής διάταξης γίνεται προσπάθεια να «κουκουλωθεί» με «επιτάχυνση των διαδικασιών» σε περίπτωση διαφωνίας εργαζομένων και εργοδοτών, όμως η ουσία δεν αλλάζει. Επιπλέον, διατηρείται το δικαίωμα της εργοδοσίας για δικαστική προσβολή της απόφασης του ΟΜΕΔ όταν αυτή δεν τη βολεύει.
Επτά μήνες διαπραγματεύονταν η κυβέρνηση, οι εργοδοτικές ενώσεις και οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ στα κρυφά, πίσω από την πλάτη των εργαζομένων της χώρας και των Ομοσπονδιών για να καταλήξουν σε αυτό το έκτρωμα. Τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ στο προεδρείο της ΓΣΕΕ έχουν τεράστιες ευθύνες για την απροκάλυπτη στήριξη στην κυβέρνηση της ΝΔ. Τώρα πια έγινε καθαρό σε όλους γιατί αυτά τα στελέχη ήταν απεργοσπάστες στη μεγάλη απεργία στις 14 Οκτώβρη ενάντια στον νόμο για την επιβολή του 13ωρου. Γιατί δεν αποφάσιζαν απεργιακές κινητοποιήσεις ενάντια στους νόμους Χατζηδάκη, Γεωργιάδη, Κεραμέως, ενάντια στην προσπάθεια να συγκαλυφθεί το έγκλημα των Τεμπών.
Σαν Συνδικάτο έχουμε ξεκάθαρο ότι σήμερα ο μόνος δρόμος για να βελτιώσουμε τις ζωές μας είναι ο δρόμος του αγώνα και ότι για να κερδίσουμε εμείς πρέπει να χάσουν οι εργοδότες. Σε αυτήν την κατεύθυνση δίνουμε την μάχη καθημερινά μέσα σε κάθε χώρο εργασίας ώστε να οργανώνονται όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι στον αγώνα αυτό και να ζωντανεύουν όλο και περισσότερο οι διεκδικήσεις μας.
Διεκδικούμε:
- Σταθερό και συνεχή ημερήσιο χρόνο εργασίας, 7ωρο- 5ήμερο- 35ωρο κατοχυρωμένο μέσα από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, ώστε να μπορούμε να κατοχυρώνουμε και τον ελεύθερο χρόνο που έχουμε ανάγκη.
- Μεγάλες αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις, στις κοινωνικές παροχές, ώστε να μπορούμε να ζούμε με αξιοπρέπεια από τον μισθό μας. Για επιστροφή του 13ου – 14ου μισθού στους δημοσίους υπαλλήλους, της 13ης – 14ης σύνταξης στους συνταξιούχους.
- Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που υπονομεύουν τους μισθούς και τις συμβάσεις
- Επαναφορά των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων για την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και τις κλαδικές συμβάσεις
- Επαναφορά κατακτήσεων όπως των κλεμμένων τριετιών 2012 – 2023, της αρχής της ευνοϊκότερης σύμβασης, της πληρωμή υπερωριών.
- Κατάργηση του ΓΕΜΗΣΟΕ και όλων των αντεργατικών διατάξεων που περιορίζουν τα συνδικαλιστικά δικαιώματα και ελευθερίες.
