Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Οι εξελίξεις δεν αφήνουν κανένα περιθώριο εφησυχασμού για τις προθέσεις των εργοδοτών και των κυβερνήσεων τους. Το «αναπτυξιακό» πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε πριν λίγες μέρες στην βουλή, ικανοποιεί διακαείς πόθους των εργοδοτών ενώ βάζει στην πρέσα όσα δικαιώματα έχουν απομείνει στην εργατική τάξη, η επίθεση, δηλαδή, εντείνεται. Οι εργοδότες έχουν όλα τα εργαλεία στα χέρια τους ώστε με καλύτερους όρους να διασφαλίζουν και να αυξάνουν τα κέρδη τους.
Μια ματιά στην κατάσταση στον κλάδο μας, αρκεί για να επιβεβαιώσουμε την παραπάνω θέση. Στον Όμιλο ΟΤΕ, η εργοδοσία αντί να κάνει άμεσα προσλήψεις, «δίνει» σε εργολάβους τεχνικό έργο, με την δικαιολογία ότι δεν βγαίνουν οι δουλειές στην ώρα τους, ενώ η στάση της για άρνηση υπογραφής νέας ΣΣΕ με όρους που να καλύπτουν και να διασφαλίζουν όλους τους εργαζόμενους ενιαία στον Όμιλο, μαρτυρά ότι με ταχύτατους ρυθμούς προχωρά τους σχεδιασμούς της.
Στη ΝΟΚΙΑ η διοίκηση ετοιμάζεται μέχρι το τέλος του χρόνου να προβεί σε 60 απολύσεις συναδέλφων, ενώ η Forthnet έχει μπει σε τροχιά εξαγοράς καθιστώντας αβέβαιο το μέλλον των εργαζόμενων που ήδη βιώνουν τα αποτελέσματα, με την πίεση και την εντατικοποίηση να αυξάνεται συστηματικά.
Στις εταιρείες της πληροφορικής το καθεστώς των απλήρωτων υπερωριών ή της δουλειάς μέχρι να βγει το «project» αυξάνεται διαρκώς, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι ενώ φαινομενικά αμείβονται καλύτερα, πολλές φορές είναι πολύ περισσότερο εκμεταλλευόμενοι.
Στα τηλεφωνικά κέντρα ο συνδυασμός των ελαστικών σχέσεων εργασίας με τους χαμηλούς μισθούς, κάνουν τις πολυεθνικές να προτιμούν πλέον την Ελλάδα αντί για την Ινδία, σε τμήματα που αφορούν την τηλεφωνική εξυπηρέτηση.
Οι συνθήκες υγείας και ασφάλειες υπολείπονται κατά πολύ των αναγκών που έχουμε σήμερα οι εργαζόμενοι ώστε αρτιμελείς και υγιείς να επιστρέφουμε στα σπίτια μας και στις οικογένειες μας.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Όλα τα παραπάνω και πολλά άλλα που συμβαίνουν μέσα στους χώρους δουλειάς, αναδεικνύουν την αναγκαιότητα που υπάρχει σήμερα, οι εργαζόμενοι ενιαία να αντιμετωπίσουμε την επίθεση που δεχόμαστε. Με διαφοροποιήσεις μεν, αλλά ο στόχος της κάθε εργοδοσίας είναι πως θα βγει πιο ενισχυμένη μέσα από τον ανταγωνισμό, πως στο τέλος θα μετράει περισσότερα κέρδη, ενώ ενιαία σχεδιάζουν πως θα χτυπήσουν τα δικαιώματά μας. Αυτή είναι η ανάπτυξη που εννοούν.
Συνάδελφοι, η κατάσταση που επικρατεί σήμερα, αναδεικνύει την αναγκαιότητα που υπάρχει οι εργαζόμενοι να δώσουμε ενιαία απάντηση στην επίθεση που δεχόμαστε.
Χωρίς καμία καθυστέρηση χρειάζεται να βάλουμε στο επίκεντρο της πάλης μας την διεκδίκηση της υπογραφής κλαδικής σύμβασης εργασίας που να διασφαλίζει τους χιλιάδες εργαζόμενους στον κλάδο, να αποτελεί το κατώτατο πλέγμα προστασίας, να βάζει φρένο στην ασυδοσία των εργοδοτών.
Χωρίς καμία καθυστέρηση, χρειάζεται τώρα να κάνουμε το βήμα για την ανασυγκρότηση της δομής που υπάρχει στον κλάδο μας, δηλαδή για την δημιουργία κλαδικής ομοσπονδίας. Η πείρα που έχουμε αποκτήσει οι εργαζόμενοι και το εργατικό κίνημα, αναδεικνύει ότι το κάθε σωματείο μόνο του δε μπορεί να οργανώσει την κοινή απάντηση που χρειάζεται να δώσουμε σήμερα στο κεφάλαιο και στους πολιτικούς του εκπροσώπους. Χρειάζεται άμεσα η δημιουργία κλαδικής ομοσπονδίας, που στο επίκεντρο της θα έχει την συντονισμένη δράση των εργαζομένων στον κλάδο, με αιτήματα και πλαίσιο πάλης με βάση τις σύγχρονες ανάγκες και τα δικαιώματα μας.
Αυτή είναι η αναγκαιότητα που υπάρχει, που όμως, , βρίσκει εμπόδια από τις δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΔΑΚΕ – ΠΑΣΚΕ κτλ)που έχουν και την πλειοψηφία. Παρά τις όποιες διακηρύξεις για την αλλαγή της ΟΜΕ σε κλαδική ομοσπονδία, παρά τις συνεδριακές αποφάσεις, πρόσφατες και παλιότερες εδώ και αρκετό καιρό η διαδικασία έχει παραμείνει στάσιμη. Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις και προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι επιδιώξεις της εργοδοσίας και της συνδικαλιστικής μαφίας στην ΓΣΕΕ, όπως τους έχουν ονομάσει οι εργαζόμενοι (Παναγόπουλος – Κιουτσιούκης – Βασιλόπουλος),αυτές οι δυνάμεις οδήγησαν την ομοσπονδία σε έκτακτο εκλογικό συνέδριο. Αποδεικνύουν για μια ακόμα φορά τις χρήσιμες υπηρεσίες τους στην εργοδοσία. Πάνε για μια ακόμα φορά σε συνέδριο για να μοιράσουν καρέκλες και οφίτσια. Με διαδικασίες και συζήτηση που καμιά σχέση δεν έχουν με τις πραγματικές επείγουσες ανάγκες των εργαζομένων για σύγχρονες συνθήκες δουλειάς και αμοιβής, που βρίσκονται σε αβεβαιότητα μπροστά στην επικείμενη αναδιάρθρωση του ομίλου. Για όλα αυτά η ΟΜΕ ΟΤΕ δεν λέει κουβέντα, παρά μόνο καλεί σε διεκδίκηση μέχρι εκεί που αντέχει η κερδοφορία του ομίλου.
Καλούμε τα σωματεία που μέσα από μαζικές διαδικασίες αποφάσισαν την συντονισμένη προσπάθεια για τη δημιουργία κλαδικής Ομοσπονδίας να πάρουμε νέες πρωτοβουλίες για την οργάνωση του αγώνα, για την ανάγκη να οργανωθούμε σε κλαδικό επίπεδο και τη διεκδίκηση κλαδικής σύμβασης, σε σύσκεψη την Τετάρτη 30 Οκτωβρίου, στις 6:30μ.μ. στα γραφεία του ΣΕΤΗΠ (Γ΄ Σεπτεμβρίου 48β Εργατικό Κέντρο Αθήνας).
Καλούμε τους εργαζόμενους στον όμιλο ΟΤΕ και συνολικότερα τους εργαζόμενους στον κλάδο, μαχητικά να πραγματοποιήσουμε συγκέντρωση την Παρασκευή 1 Νοέμβρη στις 5.00 μ.μ στο χώρο διεξαγωγής του συνεδρίου της ΟΜΕ ΟΤΕ (Novotel Μιχαήλ Βόδα 4-6 Αθήνα).