Μετά από τόσα χρόνια κρίσης, πουΚυβερνήσεις και εργοδότεςμας λέγανε ότι πιάνουν τόπο οι θυσίες που έχουν κάνει τα λαϊκά νοικοκυριά, τώρα προσπαθούν να μας επιβάλουν την «κανονικότητά» τους και να μας πείσουν πως θα βγούμε ωφελημένοιόλοι – αφεντικά και εργάτες – από την «βιώσιμη ή δίκαιη ανάπτυξη».Αυτό που δε λένε όμως είναι ότι προϋπόθεση για την ανάπτυξή τουςείναι η εντατικοποιημένη εργασία μέχρι τα βαθιά γεράματα και το τσάκισμα των όποιων δικαιωμάτων μας έχουν απομείνει. Πως το μόνο που θα φέρει είναικέρδη για λίγους. Σε μας θα μείνουν τα χαμηλά μεροκάματα, η απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασίαμε εξοντωτικά ωράρια από ήλιο σε ήλιο, το σακάτεμα από τα εργατικά ατυχήματα. Και όλα αυτά για να είμαστε «ανταγωνιστικοί».
Σε αυτή τους την προσπάθειαείχαν συμμέτοχους τους «κοινωνικούς τους εταίρους», τους ξεχασμένους από την εργατική τάξη υποτακτικούς τους στη ΓΣΕΕ, σε Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα.Η ταύτισή τους είναι σε τόσο μεγάλο βαθμό που έφτασαν σε σημείο να εκλέγονται οι ίδιοι οι εργοδότες σε εργατικά σωματεία.
Η συμβολή της πλειοψηφίας της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Καβάλας ειδικά τα τελευταία χρόνια ήταν υπόδειγμα προς μίμηση για τους υπόλοιπους εργατοπατέρες ανά την επικράτεια και για την στάση τηςπρέπεινα τους τιμήσει η «συνδικαλιστική μαφία» όπως την ονόμασαν οι εργαζόμενοι,στην ΓΣΕΕ.Το μόνο που έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν είναι να στήνουν εκλογές στα Σωματεία – φαντάσματα που ελέγχουν και να εκλέγουν τους νόθους αντιπροσώπους τους στο Κέντρο,τις Ομοσπονδίες και τη ΓΣΕΕ, για να κρατάνε τον πλαστό συσχετισμόκαι να συνεχίζουν το φιλο-εργοδοτικό τους έργο.
Δεν τους καίγεται καρφί που οι εργαζόμενοι τους έχουν γυρίσει την πλάτη. Φτάνουν σε σημείο να τους ρίχνουν την ευθύνη για τη μη συμμετοχή τους στις απεργιακές κινητοποιήσεις. Κρατάνε το κτήριο του ΕΥΚ κλειστό για τα ζωντανά Σωματεία και το ανοίγουν μόνο για τις «μπίζνες»τους με τους εργοδότες. Για να το πετύχουνόμως αυτό χρειάζεται να απαλλαχθούν από τα «αγκάθια» για να συνεχίζουν ανεμπόδιστα το δρόμο τους.
Γι΄ αυτόκαι άλλαξαν – όπως ισχυρίζονται – τοκαταστατικό του Κέντρου σε μια Γ.Σ η οποία δεν είχε καταστατική πλειοψηφία, και«εκπόνησαν» νέο Πειθαρχικό Κανονισμό και Εσωτερικό κανονισμό λειτουργείας για τους υπαλλήλους του Κέντρου που θα ζήλευε μέχρι και η κυβέρνηση. Με τις «βασιλικές εξουσίες» που τους δίνει ο κανονισμός, δηλώνουνστέλνοντας ραβασάκιαπως σε εφαρμογή του,διαγράφουν τον συνάδελφο και Πρόεδρο του Σωματείου Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ν. Καβάλας από τη Διοίκηση του Κέντρου. Κάνουν συστάσεις «τραβώντας το αυτί» του Προέδρου του Σωματείου μας υλοποιώντας υποτίθεται την απόφαση ενός Δ.Σ, η οποία όμως δε πάρθηκε ποτέ μετά την παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων. Αφορμή όπως ισχυρίζονται, η «ανάρμοστη συμπεριφορά» και η «παρέμβασή τους στις εσωτερικές, δημοκρατικές και νόμιμες εκλογικές διαδικασίες άλλων Σωματείων».
Πραγματική αιτία, τους χαλάμε τα σχέδια, τους αποκαλύπτουμε στα μάτια των εργαζομένων. Γι αυτό και θέλουν να τους διώξουν από το Δ/Σ του Εργατικού Κέντρου. Έχουν καταλάβει πως τους πήραν οι εργαζόμενοι χαμπάρι, δεν έχουν έρεισμα και θέση στο εργατικό κίνημακι αν συνεχιστεί αυτό θα είναι λίγα τα ψωμιά τους.
Και για να μην ξεχνιόμαστε εκτός από την ταύτισή τους με τα συμφέροντά των εργοδοτών με τα περί ανταγωνιστικότητας της οικονομίας και της εταιρικής ευθύνης, ήταν οι ίδιοι που «σφύριζαν αδιάφορα» όταν έφερνε η προηγούμενη κυβέρνηση τον απεργοκτόνο νόμο. Ήταν οι ίδιοι που σε συντονισμένη από την ηγετική ομάδα στη ΓΣΕΕ απεργοσπαστική γραμμή καικόντρα στις αποφάσεις εκατοντάδων Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών και Σωματείων για απεργία στις 24/9,κάτω από την πίεση κάλεσαν τα Σωματεία μέλη του ΕΥΚ σε σύσκεψη – μνημόσυνο την επόμενη μέρα, που τελικά ακυρώθηκε λόγω μη συμμετοχής. Που στις 3/10 σε συνέχεια των αποτυχημένων απόπειρων για να στήσουν απεργιακή συγκέντρωση, για να γεμίσουν το κάδρο φωτογραφήθηκαν με τους δημοσιογράφους που ήταν εκεί. Μόνο που και στις δύο περιπτώσεις λείπανε ως και οι εκλεγμένοι τους συνδικαλιστές στο Δ/Σ του ΕΥΚ. Δεν πάτησαν το πόδι τους ούτε τα Δ/Σ των Σωματείων που ελέγχουν. Λογικό από την στιγμή που το δικαίωμα στην εργασία το θυμούνται όλοι τους μόνο στις απεργίες.
Όσο για την εμπλοκή τους στα εσωτερικά των Σωματείων δεν χρειαζότανε να περιμένουν το νέο καταστατικό για να ασκήσουν την υπερεξουσία που τους δίνει η «δημοκρατικά εκλεγμένη πλειοψηφία» τους. Θυμούνται καλά οι συνάδελφοι οικοδόμοι τις εκλογές του Σωματείου τον Απρίλη του 16, που προσπάθησαν και σε ένα βαθμό – μέχρι εκεί που τους έπαιρνε – το κατάφεραν να παρέμβουν στις διαδικασίες, αλλά τελικά δεν μπόρεσαν να εμποδίσουν την άνοδο των ταξικών δυνάμεων στο τιμόνι του για 1η φορά. Την άρνησή τους με διάφορα προσχήματα τον Απρίλη του 19 να γίνει η εκλογοαπολογιστική Συνέλευση του Σωματείου στο ΕΥΚ,σε μέρες και ώρες που θα διευκόλυναν την συμμετοχή τους. Όταν είδαν οι οικοδόμοι με τα ίδια τους τα μάτια στις τελευταίες εκλογές του Σωματείου ναστέλνουν γιανα γραφτούν και να ψηφίσουν την παράταξή τους , αγρότες και Δημοτικούςυπάλληλους. Όταν αποκαλύφθηκαν τα αλισβερίσια του πρόεδρου του ΕΥΚστα κρυφά σε μια προσπάθεια να κατευθύνει την ψήφο των συναδέλφων.Το βιώνουν κάθε φορά οι οικοδόμοι που στα καλέσματα για τις ΓΣ και τις συσκέψεις μας, ή όταν ζητούν την συμβολή του Σωματείου για κάποιο ζήτημα βλέπουν την πόρτα του κτηρίου του ΕΥΚ κλειδαμπαρωμένη και εύλογα εκφράζουν την απορία και την αγανάκτησή τους.
Αυτά τα λίγα δείγματα, δεν είναι απλά μια παρέμβαση στα εσωτερικά των Σωματείων. Είναι συνειδητή προσπάθεια για αλλοίωση των συσχετισμών, αλλά πολύ περισσότερο για να μπει φρένο στην οργάνωση των εργαζομένων στα Σωματεία, την απονέκρωσή τους, τον απόλυτο έλεγχό τους. Τύφλα να έχει δηλαδή ο Βρούτσης και η Αχτσιόγλου. Αν γνώριζαν τα πεπραγμένα τους είναι σίγουρο ότι θα τους έβγαζαν το καπέλο. Είναι πλέον φανερό ότι οι εργοδότες, οι κυβερνήσεις και τα κόμματά τους, μαζί με τους «γκάνγκστερ» του Συνδικαλισμού, δρουν σε κοινό μέτωπο. Τους έχουν αναθέσει όλη την βρώμικη δουλειά για να μπορεί όσο γίνεται πιο εύκολα να περνάνε τον αντεργατικό οδοστρωτήρα, βάζοντας παράλληλα την δράση των Σωματείων στον «γύψο».
Το κακό όμως γι΄ αυτήν την «ανίερη Συμμαχία» είναι, πως η εργατιά τους έχει πάρει χαμπάρι και τους έχει γυρίσει την πλάτη. Είναι καθήκον για κάθε τίμιο συνδικαλιστή, για κάθε σωματείο, για κάθε εργαζόμενο, να πάρει θέση απέναντι στην επίθεση που δέχονται τα ζωντανά Σωματεία από τα τσιράκια της εργοδοσίας.Είναι διαφορετικό να διαφωνούμε οι εργαζόμενοι μεταξύ μας για το περιεχόμενο και τις μορφές πάλης στο κίνημα, από το να παραδώσουμε το Εργατικό Κέντρο στην σαπίλα και τον συμβιβασμό.
Συνάδελφοι οικοδόμοι
Η κυβέρνηση της ΝΔ υλοποιώντας τις απαιτήσεις των εργοδοτών να ξεμπερδέψουν όσο γίνεται πιο γρήγορα με τις υποχρεώσεις τους απέναντι στους εργαζόμενους, και την ανάγκη τους για νέα πεδία κερδοφορίας,παίρνει την σκυτάλη από τον ΣΥΡΙΖΑ και ετοιμάζεται να φέρει νέες ανατροπές στο Ασφαλιστικό.Πατώντας πάνω στον αντιασφαλιστικό έκτρωμα, τον νόμο λαιμητόμο του Κατρούγκαλου, επιδιώκουν την περαιτέρω κατάργηση του κοινωνικού της χαρακτήρα και την ιδιωτικοποίησή της.
Στην ολομέτωπη επίθεση που συνεχίζει να ξεδιπλώνεται μπροστά μας, η συσπείρωση στο Σωματείο είναι ο μόνος δρόμος αντίστασης.Ο μόνος τρόπος για να μπορέσουμε βάλουμε φρένο στην αντεργατική πολιτική και τις βάσεις για την οργάνωση της αντεπίθεσης των εργαζομένων στηριζόμενοι στην δύναμη του οργανωμένου αγώνα. Γι’ αυτό σας καλούμε στην σύσκεψη του Σωματείου την ΤΕΤΑΡΤΗ 13 του ΝΟΕΜΒΡΗ στις 6:30μμ στο στέκι των Λαϊκών Επιτροπών(Αρ Στάνη 1).
ΚΑΒΑΛΑ 10/11/2019
Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ
