8η Μάρτη 1857
Οι εργάτριες στην κλωστοϋφαντουργία της Ν. Υόρκης αποφασίζουν να σηκώσουν το ανάστημα τους και βγαίνουν στους δρόμους για να διεκδικήσουν μείωση του εργάσιμου χρόνου, ίση αμοιβή με τους άντρες συναδέλφους τους και ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς. Η απεργία και οι διαδηλώσεις που πραγματοποίησαν χτυπήθηκαν και πνίγηκαν στο αίμα από την αστυνομία, ενώ ακολούθησαν χιλιάδες απολύσεις εργατριών από τους εργοδότες.
8η Μάρτη 2022
Συναδέλφισσα, η συμπλήρωση δύο χρόνων από την έναρξη της πανδημίας σε βρίσκει να δίνεις τον αγώνα της καθημερινότητάς σε καθεστώς φόβου και ανασφάλειας για το σήμερα και το αύριο για εσένα, τα παιδιά και την οικογένεια σου. Το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία, η νέα πανδημία, αυτή της ανεξέλεγκτης ακρίβειας σε είδη βασικής κατανάλωσης, στην ενέργεια και τα καύσιμα, λεηλατεί το εισόδημα σου, χειροτερεύει τους όρους διαβίωσης σου και βάζει φωτιά στον ατομικό ή οικογενειακό σου προϋπολογισμό, ενώ μετατρέπει σε αγώνα την ανταπόκριση στις υποχρεώσεις σου κάνοντας τη ζωή σου ολοένα και πιο δύσκολη, κάτι που έρχεται να επιβεβαιώσει στην πράξη, ότι τόσο την ανάπτυξη όσο και την κρίση, την πληρώνουν τα εργατικά – λαϊκά νοικοκυριά.
Αυτά συμβαίνουν την ίδια ώρα που το κεφάλαιο κερδοσκοπεί και το κράτος αδιαφορεί, την ίδια ώρα που εσένα σε φόροληστεύουν σε κάθε προϋπολογισμό, η φορολογία των επιχειρήσεων, των μερισμάτων των κερδών τους μειώνεται και έχει καταντήσει συμβολική, την ίδια στιγμή που οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι ταΐζονται με δισεκατομμύρια ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης για να στηριχτούν οι επενδύσεις τους, επιβεβαιώνοντας επίσης ότι οι ανάγκες σου δεν μπορούν ποτέ να συμβαδίζουν με τις επιδιώξεις και τα κέρδη τους.
Σε κάθε πλευρά της ζωής σου επιβεβαιώνεται ότι δεν έχεις να κερδίσεις τίποτα αναθέτοντας την τύχη σου σε κανέναν επίδοξο σωτήρα. Όμως μπορείς να προσδοκάς τα πάντα μέσα από τον οργανωμένο συλλογικό αγώνα μαζί με το σωματείο σου, με το ταξικό κίνημα συνολικά, συμμετέχοντας και εσύ πιο ενεργά και σταθερά, δυναμώνοντας τις εστίες διεκδίκησης που πολλαπλασιάζονται, για να διεκδικήσουμε όλοι μαζί μέτρα ενίσχυσης και προστασίας του εισοδήματος μας, αυξήσεις στους μισθούς μας, συλλογικές συμβάσεις εργασίας με κατοχύρωση και διεύρυνση των δικαιωμάτων μας και συνολική κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων.
Συναδέλφισσα, η ραγδαία ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, αντί να συνοδεύεται από τη μείωση του εργάσιμου χρόνου, αυξάνει τελικά την εκμετάλλευση γιατί αυτή είναι απαραίτητη για να θωρακίζεται η περίφημη «ανταγωνιστικότητα».
Αντί για το τρίπτυχο σταθερή εργασία και ωράριο – κοινωνική προστασία της μητρότητας – ελεύθερος
χρόνος, που είναι απολύτως αναγκαίο για την διασφάλιση της ποιότητας ζωής των γυναικών αλλά και των προϋποθέσεων ανταπόκρισης τους στον πολύπλευρο και θεμελιώδη ρόλο τους στην κοινωνία, η διαχρονική προσπάθεια αλλαγής του περιεχομένου της γιορτής της γυναίκας απ’ τους «πρόθυμους» δεν έχει σταματημό πότε καλώντας σε φαγοπότι, ή τώρα πιο αναθεωρημένα προσπαθούν να μας πείσουν ότι η γυναίκα πρέπει να μπει σε καλούπια «business» για να διεκδικήσει «ισότιμα» την προσαρμογή της στη σημερινή βαρβαότητα του συστήματος, σε πολιτικές και οδηγίες που δήθεν διασφαλίζουν τη «συμφιλίωση επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής». Ξεχνούν όμως ότι τους αγώνες τους τιμούν αυτοί που πιστεύουν στους αγώνες και σε αυτό φροντίζουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι.
Συναδέλφισσα , το σωματείο θα συνεχίσει να ενισχύει τον συλλογικό αγώνα ενάντια σε κάθε μορφή βίας κατά των γυναικών και να παλεύει με όλες του τις δυνάμεις, ώστε η δίκαιη οργή της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας για αυτά τα φαινόμενα, να μετατραπεί σε οργανωμένο αγώνα.
Κάνουμε πράξη και στάση ζωής το ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ.
Για τις συναδέλφισσες μας, τις φίλες μας, τις γυναίκες μας, τις κόρες μας και τις μανάδες μας.
Διεκδικούμε νομοθετικό πλαίσιο και κρατικές υπηρεσίες που θα προλαμβάνουν και θα αντιμετωπίζουν τη βία και την κακοποίηση των γυναικών. Ταυτόχρονα αγωνιζόμαστε για να υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να σηκώσουν κεφάλι και να καταγγείλουν και να αντιπαλέψουν κάθε μορφής βίας σε βάρος τους. Προβάλλουμε τη δύναμη της αλληλεγγύης, της συλλογικότητας, του σωματείου, ώστε μέσα από αυτά να βρει το κουράγιο και τη δύναμη να αλλάξει τη ζωή της.
Για τη φετινή επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας, το σωματείο θα μοιράσει σε όλες τις γυναίκες που εργάζονται στις εγκαταστάσεις της εταιρείας το βιβλίο «Είμαι γυναίκα, γι αυτό με σκοτώνεις», της Τζένης Κριθαρά.
Καλούμε όλες τις συναδέλφισσες να δώσουν το παρών στη σημερινή συγκέντρωση της Ομοσπονδίας
Γυναικών Ελλάδας στο Σύνταγμα, στις 18:30 το απόγευμα.
ΖΗΤΩ Η 8Η ΜΑΡΤΗ – ΣΥΜΒΟΛΟ ΑΓΩΝΑ
