Με τον αγώνα μας να τσακίσουμε το νομοσχέδιο-γκιλοτίνα κυβέρνησης εργοδοσίας για 13ωρη ημερήσια δουλειά

Με επιχειρήματα μιας προκλητικής και παραπλανητικής προπαγάνδας η υπουργός Εργασίας Ν. Κεραμέως προσπαθεί να πείσει τους εργαζόμενους ότι το νομοσχέδιο που έχει ετοιμάσει, ένα προσχέδιο του οποίου παρουσίασε, που διευρύνει τη δυνατότητα εφαρμογής της 13ωρης εργασίας σε μία επιχείρηση, επιβάλλει υπερωρίες στην εκ περιτροπής εργασίας, αυξάνει το χρονικό διάστημα εφαρμογής 10ωρης – 4ήμερης εργασίας στους 12 μήνες και σπάει σε πολλά τμήματα την καλοκαιρινή άδεια, «είναι για το καλό τους».

Αλλά και αυτό το νομοσχέδιο, όπως και όλοι οι μέχρι σήμερα νόμοι για τον εργάσιμο χρόνο που έφεραν οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, είναι «κομμένο και ραμμένο» στις απαιτήσεις της εργοδοσίας και στηρίζεται στην ευρωενωσιακή Οδηγία 88 του 2003 (2003/88/ΕΚ). Πρόκειται για την ευρωενωσιακή οδηγία για τον εργάσιμο χρόνο που έχει δημιουργήσει ένα πολύπλοκο σύστημα ευέλικτης οργάνωσής του, που αυξάνει στο έπακρο το βαθμό εκμετάλλευσης των εργαζομένων και διευκολύνει τους εργοδότες να απασχολούν τους εργαζόμενους από λίγες ώρες τη μέρα έως και 78 ώρες τη βδομάδα, μέχρι και 12 μέρες συνεχούς εργασίας.

Η ευελιξία έρχεται να εφαρμοστεί στην εργασία μας ανάλογα με τις απαιτήσεις της εργοδοσίας. Στη δουλειά των εργαζομένων στα ΜΜΕ εφαρμόζεται ήδη όπως για παράδειγμα η εργασική λογική που θέλει τα συνεργεία δημοσιογράφων, φωτορεπόρτερς, εικονοληπτών, να εργάζονται σε ρεπορτάζ για φωτιές, πλημμύρες, σεισμούς, άλλες φυσικές καταστροφές, πολεμικές συνθήκες, 10ωρα και 15ωρα, εντατικά χωρίς ανάσα με χίλιους δυο κινδύνους για τον ανθρώπινο οργανισμό σε τέτοιες συνθήκες μέχρι και για τη ζωή μας ακόμη. Ή’ στη λογική ότι ένα θέμα που βγήκε μετά το τέλος της δουλειάς μας, να μας κρατά παραπάνω ώρες γιατί εξελίσσεται για όσο χρόνο αποφασίσει το Μέσο που εργαζόμαστε και μάλιστα η δουλειά αυτή είναι απλήρωτη. Αυτό το ζήτημα της παραπάνω απλήρωτης δουλειάς έρχεται να νομοθετήσει η κυβέρνηση παρά τους ως τώρα νόμους για τη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου με 10ωρη δουλειά χωρίς πληρωμή υπερωριών.

Αυτή η πραγματικότητα παρουσιάζεται ως διευκόλυνση των εργαζομένων και της εργοδοσίας, από την υπουργό Εργασίας, όταν ήδη η υπουργός, η κυβέρνηση δηλαδή, μιλά ήδη για 48ωρη δουλειά τη βδομάδα όταν εμείς δουλεύουμε 40ωρο. Δίνει δώρο στην εργοδοσία 8 ώρες δουλειάς δικής μας που θα είναι απλήρωτη. Άρα για τους εργαζόμενους επιβάλλεται τουλάχιστον 48 ώρες δουλειάς τη βδομάδα χωρίς αλλαγή μισθού και ταυτόχρονα μπορεί να αυξάνεται μέχρι και τις 78 ανάλογα με τις απαιτήσεις της εργοδοσίας. Άρα το ν/σ ενισχύει τους εργοδότες και κλέβει τους εργαζόμενους. Ήδη έχει επιβληθεί σε πολλά ΜΜΕ το 6ημερο.

Βεβαίως η κυβέρνηση μιλά για συναίνεση του εργαζόμενου σε σχέση με την παραπάνω δουλειά, αλλά ποιος μπορεί να αντισταθεί όταν υπάρχει η απειλή της απόλυσης;

Αυτή η εργασιακή πραγματικότητα της ευελιξίας που επιβάλλεται στηρίζεται τάχα και στην τεχνολογία που κάνει τη δουλειά πιο ξεκούραστη. Αλλά η τεχνολογία αντί να γίνεται ευλογία με μείωση του καθημερινού εργάσιμου χρόνου και μείωση των ηλικιακών ορίων συνταξιοδότησης παράγοντες που συμβάλλουν να έχουμε όλοι δουλειά, γίνεται κόλαση με ολοένα λιγότερους εργαζόμενους, περισσότερους ανέργους, αύξηση και εντατικοποίηση μέχρι εξάντλησης του ανθρώπινου οργανισμού από τη δουλειά. Όπως επίσης και τον ελεύθερο χρόνο για ύπνο, ανάπαυση, ψυχαγωγία, κοινωνική δραστηριότητα, κλπ, να είναι μόλις 11 ώρες το 24ωρο. Ούτε οικογένεια, ούτε παιδιά, ούτε φίλους, και ταυτόχρονα μόνιμες βλάβες στον ανθρώπινο οργανισμό και θάνατο πριν κάν φτάσουμε στη σύνταξη.

Θα πει κάποιος ότι και τώρα μας αναγκάζουν να δουλεύουμε τέτοια ωράρια καθημερινά για να τα βγάλουμε πέρα σε δύο και τρία ΜΜΕ.Αυτή την πραγματικότητα μας έχουν δημιουργήσει. Πρώτα μας εξαναγκάζουν να το κάνουμε και μετά το νομοθετούν σε όφελος των επιχειρηματικών ομίλων, και αυτών που είναι ιδιοκτήτες ΜΜΕ.

Η ευρωενωσιακή Οδηγία 88 του 2003 (2003/88/ΕΚ) πάνω στην οποία στηρίζεται ο νόμος – γκιλοτίνα που έχει ετοιμάσει η κυβέρνηση αναφέρει και «παρεκκλίσεις», που βάζουν τους εργαζόμενους στα άδυτα της κόλασης, καθώς επιβεβαιώνεται ακόμα μια φορά ότι «ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες».

Μια από τις πιο βασικές «παρεκκλίσεις» είναι να μπορούν οι εργοδότες να απαιτήσουν από τους εργαζόμενους να δουλέψουν πάνω από 48 ώρες τη βδομάδα με όριο τις 78 ώρες!

Για να συγκαλύψουν αυτή τη βαρβαρότητα, τη βαφτίζουν «εθελούσια εξαίρεση», όπως κάνει και η Κεραμέως και ισχυρίζονται ότι οι εργαζόμενοι θέλουν από μόνοι τους να δουλέψουν παραπάνω από 48 ώρες τη βδομάδα!

Πρόκειται για τη λεγόμενη ρήτρα αυτοεξαίρεσης (opt out) που φέρνει τον εργαζόμενο μόνο του ενώπιον του εργοδότη και τον αναγκάζει με τον φόβο της απόλυσης ή άλλης δυσμενούς μεταχείρισης να δεχθεί να δουλέψει εξαντλητικά. Διευκρινίζεται δε πως για τέτοιου είδους «συμφωνίες» απαιτείται η «ρητή συναίνεση» του εργαζόμενου, αλλά η Ερμηνευτική Ανακοίνωση επίσης ξεκαθαρίζει ότι «η Οδηγία δεν απαιτεί ρητώς να είναι έγγραφη η συναίνεση του εργαζόμενου».

Καθώς οι «παρεκκλίσεις» επιτρέπονται στις περισσότερες δραστηριότητες, ουσιαστικά γίνονται κι αυτές «κανονικότητα». Ετσι, «παρεκκλίσεις» επιτρέπονται σε δραστηριότητες ανοικτής θάλασσας, φύλαξης, επίβλεψης, υπηρεσίες σχετικές με την υποδοχή, τη νοσηλεία ή/και την περίθαλψη, σε λιμάνια και αερολιμένες, σε υπηρεσίες Τύπου, ραδιοφωνίας, τηλεόρασης, κινηματογράφου, ταχυδρομείων, τηλεπικοινωνιών, υπηρεσίες ασθενοφόρων, πυροσβεστικές υπηρεσίες, πολιτική άμυνα, παραγωγής, μεταφοράς και διανομής φωταερίου, ύδατος, ηλεκτρισμού, αποκομιδής οικιακών απορριμμάτων, σε βιομηχανίες όπου είναι αδύνατο να διακοπεί η εργασία για τεχνικούς λόγους, στη γεωργία, στη μεταφορά επιβατών, στον τουρισμό, στα ταχυδρομεία, στους σιδηρόδρομους κ.ά.

Ένα από τα χειρότερα δηλητήρια με τα οποία αφεντικά και κυβερνητικός-εργοδοτικός συνδικαλισμός ποτίζουν, επί χρόνια, τη συνείδηση των εργαζομένων στα ΜΜΕ είναι ότι «έτσι είναι η δική μας δουλειά, δεν έχει ωράριο», δηλαδή εντατική δουλειά ατελείωτων ωρών με αντίξοες συνθήκες, ατομικές συμβάσεις, τσακισμένα δικαιώματα και τον κάθε εργαζόμενο μόνο του απέναντι στον εργοδότη.

Γι’ αυτό είναι πολύ επικίνδυνη η παγίδα του κυβερνητικού-εργοδοτικού συνδιαλισμού να «σπάει» την ΣΣΕ σε «μισθολογικά» και «θεσμικά», όπου στα «θεσμικά» περιλαμβάνει τον χρόνο εργασίας.

Γι’ αυτό είναι κατάπτυστη η θέση, ιδιαίτερα των συνδικαλιστών του «όλου» ΣΥΡΙΖΑ για υπογραφή ΣΣΕ «έστω και όπως είναι τώρα η κατάσταση στα ΜΜΕ».

Δεν είναι όμως έτσι. Οι δημοσιογράφοι, τεχνικοί, φωτορεπόρτερ, είναι άνθρωποι με όρια αντοχής και πολλές ανάγκες και δεν είμαστε διατεθειμένοι να πεθαίνουμε στη δουλειά και να μειώνεται το όριο ζωής μας να παθαίνουμε μόνιμες ασθένειες, βλάβες του οργανισμού από το εργασιακό τσάκισμα για να παράγουμε «περιεχόμενο» για τα ΜΜΕ των αφεντικών.

«Περιεχόμενο», μάλιστα, με το οποίο κάτω από την πίεση αφεντικών και διευθυντών, επιχειρούν να πείσουν τους υπόλοιπους εργαζόμενους ότι το τσάκισμα της ζωής τους είναι «για το καλό τους».

«Περιεχόμενο» που κάθε λέξη του, στρέφεται και ενάντια στη δική μας ζωή.

Συναδέλφισσες συνάδελφοι

Οι εργαζόμενοι δημοσιογράφοι, τεχνικοί, φωτορεπόρτερ, διοικητικοί που συσπειρωνόμαστε στο ΠΑΜΕ Τύπου & ΜΜΕ καλούμε όλους τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ σε επαγρύπνηση και σε αγωνιστική πανστρατιά με το ταξικό εργατικό κίνημα για να καταφέρουμε να μην προφτάσει να γεννηθεί ένα τέτοιο τερατούργημα αργού θανάτου της ζωής μας που ετοιμάζεται να καταθέσει η κυβέρνηση, κατασκευασμένο από την ίδια και την εργοδοσία.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ να πάρουμε στα χέρια μας την υπόθεση του αγώνα γυρίζοντας την πλάτη στις συμβιβασμένες πλειοψηφίες. Να στείλουμε από τα κάτω μήνυμα στις πλειοψηφίες των Ενώσεων για κοινό αγώνα με όλη την εργατική τάξη

Δηλώνουμε ότι «Δεν πρόκειται να δεχτούμε να δουλεύουμε μέχρι εξόντωσης για να ζουν καλά τα αφεντικά.

Χρειάζεται ακόμη κλιμάκωση του αγώνα για ΣΣΕ και οι προτάσεις μας καθώς και άλλες σκέψεις από συναδέλφους, που μπορούν να ακουστούν και να συζητηθούν, να αποφασιστούν σε γενικές συνελεύσεις σε κάθε χώρο, χρειάζεται να τα οργανώσουμε εμείς οι ίδιοι από τα κάτω.

Ο ημερήσιος χρόνος δουλειάς 35ωρο-7ωρο-5νθήμερο να είναι ενταγμένος στην ΣΣΕ μαζί με όλες τις άλλες διεκδικήσεις μας για αυξήσεις σε μισθούς, επαναφορά των ωριμάνσεων κλπ.

Προειδοποιούμε την κυβέρνηση να μην τολμήσει να φέρει αυτό το αντεργατικό έκτρωμα!