Το ΔΣ της ΕΙΝΑΠ εκφράζει την κατηγορηματική του αντίθεση στην παράγραφο 4 του άρθρου 57 του “ερανιστικού” νομοσχεδίου, η οποία εισήχθη αιφνιδιαστικά και χωρίς καμία προηγούμενη διαβούλευση με τις Ενώσεις των νοσοκομειακών γιατρών.

Πρόκειται για μια φωτογραφική διάταξη, χαριστική και προκλητική, που προβλέπει παράταση της θητείας συνδικαλιστών κατά παρέκκλιση κάθε έννοιας ισονομίας, με δυνατότητα διατήρησης διοικητικών καθηκόντων, επίσης κατ’ εξαίρεση.

Αναρωτιόμαστε ποιος τη ζήτησε και ποιον εξυπηρετεί;

Άλλωστε τα συνδικαλιστικά όργανα των νοσοκομειακών γιατρών εξ αρχής είχαν αντιταχθεί σε κάθε είδους παράταση μετά την ηλικία συνταξιοδότησης απαιτώντας την κάλυψη αυτών των θέσεων με μόνιμες προσλήψεις νέων Επιμελητών. Επίσης έχουν αντιταχθεί στην διατήρηση κάθε είδους “αξιώματος” για τους γιατρούς σε παράταση μετά την ηλικία συνταξιοδότησης.

Είναι σαφές ότι τέτοιου τύπου ρυθμίσεις δεν έχουν καμία σχέση με τον συνδικαλισμό που υπερασπίζεται τα συμφέροντα των γιατρών και των ασθενών. Αντιθέτως, υπονομεύουν τον ρόλο των συνδικαλιστικών οργάνων, εργαλειοποιούνται για προσωπικά ανταλλάγματα και μας απαξιώνουν.

Απαιτούμε την άμεση απόσυρση της παραγράφου 4 του άρθρου 57. Καλούμε τον Υπουργό να πάρει δημόσια θέση και να σταματήσει τώρα αυτές τις μεθοδεύσεις που προσβάλλουν τους αγώνες και την αξιοπρέπεια των νοσοκομειακών γιατρών.

Οι εργαζόμενοι της Fulgor μίλησαν και το μήνυμα είναι ξεκάθαρο!

Από σήμερα στο Διοικητικό Συμβούλιο του σωματείου θα ακούγεται η δική τους φωνή!

Απαιτούν να παρθεί πίσω η εκδικητική απόλυση του εκλεγμένου εργαζόμενου στο ΔΣ!

Οι ψήφοι της ΔΑΣ σχεδόν τριπλασιαστικαν! Το ποσοστό της ΔΑΣ διπλασιάστηκε στο 14%!

Μετά από 10 χρόνια, η ΔΑΣ παίρνει ξανά έδρα στο σωματείο, οι εργαζόμενοι θα έχουν πραγματικό στήριγμα στους αγώνες τους, σημειώσαν μια μεγάλη νίκη στον αγώνα τους!

Από σήμερα οι διεκδικήσεις μας για αυξήσεις στους μισθούς και για σύγχρονο ωράριο, για μέτρα υγείας και ασφάλειας πάνω στη δουλειά και για κάθε ζήτημα που αφορά τις ανάγκες μας θα γίνονται αιτήματα μέσα στο ΔΣ του σωματείου. Σήμερα έσπασε η μονοφωνία της υποταγής στην εργοδοσία, που συνεχίζει να εκφράζει η πλειοψηφία. Με την εκλογή ενός μέλους – αγωνιστή από το ψηφοδέλτιο της ΔΑΣ στο ΔΣ του σωματείου καταγράφεται ένα σημαντικό βήμα στην μεγάλη προσπάθεια το σωματείο να αλλάξει ρότα. Να γίνει πραγματικό εργαλείο και οργανωτής του αγώνα των χιλιάδων εργαζόμενων στη Fulgor.

Με την επιλογή μας στέλνουμε μήνυμα στην εργοδοσία του ομίλου και ταυτόχρονα ελπίδα σε όλους τους εργαζόμενους του ομίλου Viohalco. Ότι μπορούν να υψωθούν εμπόδια απέναντι στην επίθεση της εργοδοσίας του ομίλου στα δικαιώματα και τις ζώες μας. Εργοδοσία που αξιοποιεί και υπαγορεύει στις κυβερνήσεις όλη την αντεργατική νομοθεσία, όπως της δουλειάς 13 ώρες τη μέρα, των μισθών πείνας και της εντατικοποίησης που χαρακτηρίζουν όλα τα εργοστάσια του ομίλου.

Οι εργαζόμενοι με την επιλογή τους απέδειξαν στην πράξη ότι τιμούν τους πρωτοπόρους συναδέλφους τους αναδεικνύοντας τους ως εκπροσώπους τους. Απέδειξαν ότι είναι απέναντι στις τρομοκρατικές απολύσεις! Ότι οι εκβιασμοί που εξαπολύθηκαν για να αποκόψουν την συμμετοχή και η προσπάθεια να χειραγωγηθεί το αποτέλεσμα των εκλογών από την εργοδοσία, για να τους κάνουν να σκύψουν το κεφάλι και να δεχτούν να θυσιάσουν τα δικαιώματα τους για τα κέρδη του ομίλου, δεν πιάνουν τόπο. Ξέρουμε ότι είναι ακόμα περισσότεροι οι συνάδελφοι που χαίρονται με το αποτέλεσμα – ανεξάρτητα της επιλογής τους. Όλοι μαζί θα παλέψουμε για τα δικαιώματα μας, για την ζωή που μας αξίζει.

Αυτό το βήμα έχει σημασία και για τα δευτεροβάθμια όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος. Γιατί και εκεί θα φτάσουν πλεόν περισσότεροι αντιπρόσωποι αγωνιστές. Ενισχύεται έτσι η μεγάλη προσπάθεια να αποτελέσουν εργαλεία συντονισμού και ανάπτυξης της πάλης σε μεγάλους κλάδους όπως του μετάλλου και σε μεγάλες περιοχές. Γίνεται μέρος της προσπάθειας οι εργαζόμενοι να αποκτήσουν περισσότερα στηρίγματα στον αγώνα τους απέναντι στο σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής.

Από την επόμενη μέρα οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο της Κορίνθου, στα υπόλοιπα τμήματα του ομίλου πάνε για δουλειά με ψηλά το κεφάλι. Γιατί τώρα ξέρουν ότι μπορούν να δοκιμάσουν την δύναμη τους και να καταγράψουν νίκες. Την μεγάλη τους δύναμη που μπορεί να κάμψει κάθε εμπόδιο όταν στηρίζεται στην οργάνωση και την συμμετοχή στον αγώνα με την σημαία των δικών τους αναγκών. Όταν στηρίζεται από την αλληλεγγύη και άλλων εργαζόμενων.

ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ! ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ!

Στις 30/09/2025, γίναμε και επίσημα μέλος στο εργατικό κέντρο Δράμας.  Ένα εργατικό κέντρο, θα έπρεπε να είναι μια τεράστια και δυνατή αγκαλιά για σωματεία και εργαζομένους. Ένα στήριγμα για τα δύσκολα. Να χαράζονται σχέδια για το μέλλον της εργατικής τάξης, να δουλεύουμε ιδέες, να πραγματοποιούμε δράσεις. Να είναι ένας φορέας, που να είναι δίπλα σε κάθε εργαζόμενο, προτρέποντας τον να ιδρύει σωματεία, να συμμετέχει σε αυτά, να είναι ενεργός. Ένα εργατικό κέντρο, πρέπει να στέκετε δυνατά στα πόδια του, με γερά και καθαρά θεμέλια, με ξεκάθαρους στόχους και πιστεύω, που θα καταλήγει σε ένα και μόνο πράγμα : να είναι ταγμένο στα συμφέροντα του εργαζομένου. Κάνοντας ξεκάθαρο αυτό, μπορεί να γίνει ο φόβος και ο τρόμος του κάθε εργοδότη, μεγάλου-μεσαίου ή μικρού, ξέροντας πλέον, πως ο εργαζόμενος δεν είναι μόνος του, αλλά έχει δίπλα του ένα εργατικό κέντρο, που δεν παίζει, δεν κάνει δημόσιες σχέσεις, δεν είναι άτολμο, αλλά τολμηρό, γενναίο και ταγμένο στα συμφέροντα του εργαζομένου.

Σωματεία φαντάσματα, που δεν υπάρχουν πουθενά. Με καμία ανακοίνωση, με καμία γενική συνέλευση. Δεν κατεβαίνει κανείς στις πανελλαδικές απεργίες κι όμως, αυτά τα σωματεία με έναν μαγικό τρόπο κάνουν εκλογές, εκλέγουν αντιπροσώπους και ψηφίζουν για διοίκηση στο εργατικό κέντρο Δράμας. Η δυο τελευταίες απεργίες, (09-04-25 και 01-10-25) είναι τεράστια χαρακτηριστικά παραδείγματα της κατάντιας του εργατικού κέντρου. Το βλέπουμε και στις φωτογραφίες. Το είδαμε με τα μάτια μας, στην απεργία στις 09-04-25, που ήμασταν και εμείς εκεί.  Αν βγάλουμε την ΑΔΕΔΥ από το κάδρο, σωματεία που ανήκουν στην δύναμη του ΠΑΜΕ και τον κόσμο του σωματείου μας,  ο υπόλοιπος ιδιωτικός τομέας είναι 5-10 άνθρωποι. Στην απεργία στις 01-10-2025, η κατάσταση ήταν ακόμα χειρότερη. ΑΔΕΔΥ, Συνταξιούχοι ΕΦΚΑ και μετά το τίποτα. Όλο αυτό δεν έχει γίνει τυχαία. Είναι εσκεμμένο και σχεδιασμένο, με απόλυτη ακρίβεια, έτσι ώστε να υπάρχει ένα εργατικό κέντρο χωρίς καμία συμμέτοχη πουθενά, να κάθεται ήσυχο στην θεσούλα του και να αλωνίζουν ανενόχλητοι, όλοι οι επιχειρηματίες της Δράμας. Να έχουμε νεκρούς στα λατόμια και να μην ανοίγει μύτη.  Να έχουμε βαριά εργατικά ατυχήματα και να μην αναζητούνται ευθύνες. Να έχουμε εργαζόμενους με μήνα-μήνα σύμβαση, αλλά σύμφωνα με τον πρόεδρο, φταίει ο εργαζόμενος που δεν κατεβαίνει στην απεργία. Η μη δράση του εργατικού κέντρου όλα αυτά τα χρονιά και σε κραυγαλέα παραδείγματα, αυτό δείχνει. Δεν αντιδρά ποτέ και σε τίποτα και απλά περιμένει να περάσει η μπόρα και να συνεχίσει στην ανυποληψία του. Όπως φαντάζει λογικό, όταν ξέρεις ένα μήνα πριν ότι έρχεται μια απεργία, πρέπει σαν εργατικό κέντρο να την οργανώσεις. Να καλέσεις τα σωματεία σου, να βγάλεις ανακοινώσεις και να τις μοιράσεις σε όλο τον εργατικό κόσμο του νομού η έστω στα μεγάλα εργοστάσια και στα κεντρικά σημεία της πόλης. Καμία ανακοίνωση δεν βγήκε και πουθενά δεν μοιράστηκε. Αντί αυτού, την ημέρα της απεργίας, πήγε ο πρόεδρος στο Σταρ Δράμας, να μας πει ότι φταίνε οι νέοι που δεν απεργούν, πως το 1985 και το 1990 ζούσαμε καλύτερα, συγκρίνοντας οικονομία και καταστάσεις που καμία σχέση δεν έχουν μεταξύ τους και δεν τόλμησε καν να πει το όνομα του σωματείου μας.

Το σωματείο μας, το πολεμάνε από την 1^η στιγμή και το πολεμάνε τρεις άνθρωποι, ψάχνοντας μανιωδώς υποστηρικτές. Αυτό με μια μόνο λέξη ονομάζεται κατάντια. Εννοείται από το διαδίκτυο και ποτέ από κοντά, γιατί από κοντά δεν έχει γίνει ποτέ κάποια συνάντηση. Σαν ένα νέο σωματείο που είμαστε,  θα έπρεπε να μας καλέσουν να κάνουμε μια συνάντηση τα Δ.Σ. μας, να γίνει μια γνωριμία, να μας πουν τι υποστηρίζουν, τι υλοποιούν, τι σχέδια έχουν. Αν συμφωνούμε με αυτά, που μπορούμε να βοηθήσουμε, τι ιδέες έχουμε εμείς. Να υποστηρίξουν με οποιοδήποτε τρόπο τα αιτήματα μας. Αντί αυτού, σχολιάκια στο facebook, για το που ανήκει το σωματείο. Το σωματείο ανήκει μόνο στα ενεργά μελή του και αυτά είναι που θα καθορίζουν το μέλλον του. Από εκεί και πέρα, οποιαδήποτε βοήθεια, από οποιονδήποτε φορέα, καλοδεχούμενη, απλά μην περιμένει ανταλλάγματα. Το σωματείο μας, είναι εγγεγραμμένο σε δυο φορείς. Στο εργατικό κέντρο Δράμας και στην πανελλαδική ομοσπονδία γάλακτος τροφίμων και ποτών. Η ομοσπονδία, ήταν εδώ από την πρώτη στιγμή. Ήταν εδώ στης πρώτες συνελεύσεις μας. Ήταν εδώ όταν διακηρύξαμε ότι έχουμε σωματείο. Ήταν εδώ στις εκλογές μας. Είναι εδώ για οποιοδήποτε θέμα, πρόβλημα, απορία έχουμε. Με ένα τηλέφωνο, κάποιος/α εκπρόσωπος της διοικήσεις της ομοσπονδίας, μπορεί να είναι στην Δράμα για να δώσει μια λύση στο Χ πρόβλημα. Αυτή η ομοσπονδία, δεν μας ρώτησε ποτέ, τι κόμμα ψηφίζουμε. Ούτε μας ζήτησε δήλωση κοινωνικών φρονημάτων. Δεν μας ρώτησε ποτέ, αν χρειαζόμαστε βοήθεια, γιατί ήταν πάντα δίπλα μας. Ποιος από εμάς ήξερε, πως στήνεται ένα σωματείο, το πόσο δύσκολο είναι, τι γραφειοκρατία και τρέξιμο χρειάζεται και πόσα άλλα, όμως με την βοήθεια τους τα καταφέραμε. Αν ζητούσαμε βοήθεια από το εργατικό κέντρο, λογικά τώρα θα ήμασταν απολυμένοι, διότι συγγενικό πρόσωπο του προέδρου, που εργάζεται στην εταιρία μας, θα μας έδινε δίχως δεύτερη σκέψη.  Η ομοσπονδία μας συσπειρώνεται στο ΠΑΜΕ. Αυτό, μας κάνει και εμάς μέλη στο ΠΑΜΕ; τέθηκε ποτέ σε γενική συνέλευση, να γραφτούμε στο ΠΑΜΕ ή στην ΔΑΚΕ ή στην ΠΑΣΚΕ ή κάπου αλλού; Αν αύριο στην ομοσπονδία γίνουν εκλογές και νικήσει η ΠΑΣΚΕ, θα γίνουμε όλοι ΠΑΣΟΚ; Εμάς μας ενδιαφέρει να έχουμε μια ομοσπονδία, που είναι πιστή δίπλα μας σε κάθε θέμα μας, να είναι μαχητική, να τρέχει για εμάς, να τα βάζει με τον ΣΕΒ και τα αφεντικά, όταν χρειαστούμε την βοήθεια τους να είναι δίπλα μας. Αυτό που θα έπρεπε να κάνει και το εργατικό κέντρο Δράμας. Γιατί όλη η λάσπη που τρώει το σωματείο από την οικογένεια που λιμνάζει το εργατικό κέντρο είναι αυτή. Αυτοί όμως οι άνθρωποι είναι που έφεραν αυτήν την καρκινισμένη κατάσταση στα εργατικά θέματα της πόλης μας. Η λέξη συνδικαλισμός έχει καταντήσει βρισιά, χάρις σε κάτι τέτοιους ανθρώπους. Τέτοιοι άνθρωποι είναι που απομάκρυναν τον κόσμο από τα σωματεία και την οργάνωση τους. Κουράζοντας τον κόσμο και κάνοντας τον να απομακρυνθεί από την ενότητα, που θα μπορούσε να του φέρει οφέλη στα εργατικά του θέματα.

Το εργατικό κέντρο μας πολεμάει για δυο λόγους : Ξέρει ότι δεν μπορεί να μας ελέγξει. Ξέρει ότι ποτέ δεν θα συναινέσουμε στο τίποτα που προσφέρουν στον εργατικό κόσμο της πόλης μας.  Ο δεύτερος λόγος, είναι ότι σε περίπτωση εκλογών, θα μπορούσαν να χάσουν μία με δύο έδρες  από την διοίκηση τους. Άρα να χάσουν την ευκαιρία να στρογγυλοκάθονται στις καρέκλες, χωρίς να κάνουν τίποτα. Έτσι κι αλλιώς οι συνεδριάσεις του εργατικού κέντρου είναι δυο φορές τον χρόνο, άντε να κατέβουν και μια-δυο φορές στην Αθήνα και στην ΓΣΕΕ, εννοείται με έξοδα που πληρώνει το εργατικό κέντρο. Όλα αυτά, πρέπει να ειπωθούν και να γίνουν γνωστά σε όλους, διότι εμείς που είμαστε ένα μαχητικό σωματείο, με κατακτήσεις, δεν μπορούμε να σαπίσουμε από τόσο νωρίς. Δεν γίνεται αυτό που φτιάξαμε με τόσο κόπο και φόβο, να το αφήσουμε έρμαιο σε ανθρώπους, που θα το σφάζανε χωρίς κανέναν δισταγμό. Η δίκη μας απάντηση,  δόθηκε στην απεργία στην πλατειά, που 61 απεργοί, δήλωσαν ότι νομοσχέδια σαν αυτό της Κεραμέως, θα καταργηθούν ακόμα και όταν ψηφιστούν, γιατί είναι οργανωμένοι, γιατί έχουμε ο ένας τον άλλον και έτσι προχωράμε από την πρώτη στιγμή. Μέσα σε ένα χρόνο και κάτι μήνες, που έχει ζωή το σωματείο, το έχουμε δει να σπάει ταμπού και φόβο. Το έχουμε δει να το καλούν στο Ευρωκοινοβούλιο. Το έχουμε δει να οργανώνει τα μέλη του και να διεκδικεί. Να κάνει καλέσματα, πέρα από εργατικά θέματα. Να βλέπουμε απεργία την απεργία να είμαστε περισσότεροι.  Να στέλνει τα μηνύματα του παντού, σε διάφορους αποδέκτες και φυσικά έχουμε δει τα αιτήματα του να γίνονται δεκτά. Υπάρχει καλύτερη απάντηση σε όλους αυτούς από αυτό ; Δεν μπορούν τα τίποτα, να λένε στο κάτι, τι να κάνει. Εμείς, κάτι έχουμε κάνει, αυτοί για εμάς τι έχουν κάνει ; Μόνο σχόλια στο facebook ; Λάσπη και ύβρεις ;

Και το αποκορύφωμα ήρθε την Τετάρτη 08-10-2025. Είχαμε κλείσει την αίθουσα του εργατικού κέντρου, για να κάνουμε την γενική μας συνέλευση εκεί, μιας και γίναμε μέλη, επίσημα, στο εργατικό κέντρο, το Σάββατο 11-10-2025 στις 17:00. Δύο κλήσεις από το εργατικό κέντρο. ‘’Η αίθουσα λόγο οικοδομικών εργασιών δεν θα είναι διαθέσιμη για το Σάββατο’’. Όλος τυχαίως δηλαδή, όταν θα κάναμε την πρώτη μας συνέλευση εκεί, κάτι έτυχε και ακυρώθηκε ; τι φοβούνται ; γιατί δεν μας θέλουν; γιατί τέτοιο καψόνι ; (Η συνέλευση τελικά έγινε κανονικά στην αίθουσα του Δήμου Δράμας). Κατηγορηθήκαμε ότι δεν πάμε στο εργατικό κέντρο, ορίστε ήρθαμε, γιατί δεν μας θέλετε ; η απάντηση είναι μια. Εμείς σπάσαμε τον φόβο μας και ο φόβος πήγε σε αυτούς. Φοβούνται να μας αντιμετωπίσουν, φοβούνται να μας κοιτάξουν στα μάτια. Διότι μόνο μια καραμέλα έχουν να λένε, από εκεί κ πέρα δεν μπορούν να πουν κάτι. Ο ψεύτης και ο κλέφτης χαίρονται για λίγο και η χαρά τους τελείωσε.

Εμείς έχουμε την συνείδηση μας καθαρή γιατί παλεύουμε κάθε μέρα. Δεν κοιτάξαμε να βολευτούμε, να πάρουμε κάτι κάτω από το τραπέζι, να σπάσουμε τον αγώνα μας. Είναι πολύ δύσκολο στις μέρες μας, να βρίσκεις αγαθά αισθήματα και να είσαι ρομαντικός. Να ονειρεύεσαι έναν δίκαιο αγώνα, για ένα καλύτερο αύριο στην εργασία μας. Να ονειρεύεσαι, ότι βήμα βήμα, μπορείς να κτίσεις πράγματα στην εργασία μας. Πως ήμασταν πριν ένα χρόνο, πως είμαστε σήμερα και πως θα είμαστε σε ένα χρόνο. Κάθε μέρα είναι μια νέα μέρα στον αγώνα που δίνει ο καθένας και η καθεμιά. Δεν είναι μόνο το οκτάωρο, έχουμε άλλο ένα οκτάωρο τρέξιμο στο σπίτι με χίλια δυο. Γι αυτό και αντιδράσαμε, όταν είδαμε το 13, δίπλα στο 8. Γιατί έχουμε ζήσει υπερωρίες και εξαήμερα στην δουλειά μας και ξέρουμε πως είναι, θυμόμαστε τι έχουμε τραβήξει και γι αυτό τέτοια νομοσχέδια πρέπει να πετιούνται χωρίς 2^η σκέψη. Γι αυτό και σε κάθε απεργία πάμε όλο και περισσότεροι, γι αυτό κάθε μέρα γινόμαστε και περισσότεροι, συσπειρωμένοι στο σωματείο μας και στην οργάνωση μας. Αυτό που κρατάει ακόμα όρθιους και ζωντανούς στον χώρο εργασίας μας, είναι ο ένας τον άλλον. Έτσι πρέπει να συνεχίσουμε μέσα σε αυτόν τον άδικο και φοβερό κόσμο. Να κρατιόμαστε δυνατά, να παίρνουμε δύναμη από την δύναμη του αλλού και να γίνουμε μια αλυσίδα που δεν σπάει. Έτσι θα συνεχίσουμε να παλεύουμε και έτσι θα τα καταφέρουμε.

Ένα σωματείο, σε έναν χώρο εργασίας, θα έπρεπε να είναι η χαρά και η δύναμη ενός εργατικού κέντρου, αντί αυτού, είμαστε πρόβλημα γι αυτούς. Γι αυτό τον λόγο, καλούμε σε διάλογο, όλα τα ενεργά σωματεία, τα μέλη τους, τους απλούς εργαζόμενους, που έχουν σιχαθεί αυτήν την κατάσταση, σε συζήτηση για το μέλλον του εργατικού κέντρου Δράμας. Τα τηλέφωνα μας, το μειλ μας, είναι πάνω σε κάθε ανακοίνωση μας. Έχουμε όρεξη για δουλεία και όνειρα. Μην σαπίσουμε τον αγώνα μας. Μην αφήνουμε μια οικογένεια, να σφετερίζεται την οργάνωση μας.

ΥΓ 1. Παρακαλούμε πολύ τα μέλη μας, επειδή αυτή η ανακοίνωση, θα μεταφραστεί ως επίθεση και όχι σαν κριτική, όπως σε κάθε επίθεση από την οικογένεια, δεν απαντάμε σε σχόλια, δεν βρίζουμε. Τους αφήνουμε να εκτεθούν και όπως σε κάθε γενική συνέλευση μας, δίνουμε την απάντηση μας. Κοιτώντας στα μάτια και όχι κοιτώντας το πληκτρολόγιο.

ΥΓ 2. Καλώς σας βρήκαμε.

48ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΟΕΝΓΕ 6-7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 7/11 ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΙΣ 12:00 Π.Μ.

Μισθοί καθηλωμένοι στα επίπεδα του 2011, αυξήσεις που δεν αναπληρώνουν στο ελάχιστο τις απώλειες των τελευταίων 15 χρόνων και εξανεμίζονται εξαιτίας της ακρίβειας και της φοροληστείας, 5,38 ευρώ μεικτά ωρομίσθιο εφημερίας για τον ειδικευόμενο γιατρό που φτάνει μετά από 20 και 25 χρόνια δουλειάς στο «δυσθεώρητο» ποσό των 8,46 ευρώ, αυθαίρετες οριζόντιες περικοπές σε δεδουλευμένες εφημερίες, γιατροί νομάδες, εντατικοποίηση, ατελείωτη λάντζα για τους ειδικευόμενους σε βάρος της εκπαίδευσής τους, εκατοντάδες νοσηλείες σε ράντζα και στους διαδρόμους, κλειστές χειρουργικές αίθουσες  γιατί αρνούνται να προσλάβουν το αναγκαίο προσωπικό, σχέδια για λουκέτα σε κλινικές και τμήματα, απογείωση των πληρωμών των ασθενών, ξύλο και χημικά σε γιατρούς και νοσηλευτές, διατάγματα για  «φίμωτρο» στους υγειονομικούς  γιατί  τους χαλάμε την εικονική πραγματικότητα που επιδιώκουν να πλασάρουν σαν βελτίωση του δημόσιου συστήματος υγείας.

Αυτή είναι η πραγματική μιζέρια, αποτέλεσμα της εγκληματικής πολιτικής του εμπορίου της υγείας και της μετατροπής του δημόσιου νοσοκομείου σε μαγαζί γωνία με έσοδα από χορηγούς και ασθενείς- πελάτες, «νόμιμα»  φακελάκια και «νόμιμο» πλιάτσικο των υποδομών και του προσωπικού από ιδιωτικά επιχειρηματικά συμφέροντα.

ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΥΜΦΙΛΙΩΘΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΜΙΖΕΡΙΑ! ΑΣ ΤΟ ΧΩΝΕΨΕΙ ΚΑΛΑ Ο ΥΒΡΙΣΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ! ΚΛΙΜΑΚΩΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ!

Δε δεχόμαστε ότι η οικονομία της χώρας κινδυνεύει αν αυξήσουν τους μισθούς μας, αν κάνουν μαζικές προσλήψεις μόνιμων γιατρών και όλου του αναγκαίου προσωπικού, την ίδια ώρα που απογειώνουν τις στρατιωτικές δαπάνες που καμία σχέση δεν έχουν με τις αμυντικές ανάγκες της χώρας μας. 30 δις ευρώ μέχρι το 2036 για τους πολεμοκάπηλους σχεδιασμούς τους. Δισεκατομμύρια ευρώ για να στέλνουν φρεγάτες του πολεμικού ναυτικού να πολεμάνε τους Χούθι, πυροβολαρχίες στη Σαουδική Αραβία να φυλάνε τους πετρελαιάδες, ελληνικά F-16 να επιτηρούν τον εναέριο χώρο των Βαλκανίων απέναντι στη Ρωσία, για την προώθηση των νατοϊκών συμφερόντων.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ 48ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 6-7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, ΣΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΧΩΡΑ ΣΤΙΣ 6/11 ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΙΣ 7/11 ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΙΣ 12:00 Π.Μ.

Τίποτα δε χαρίζεται! Όλα κατακτιούνται με συλλογική διεκδίκηση και αγώνα! Επιβάλαμε με τους αγώνες μας την αυτοτελή φορολόγηση των εφημεριών και τη μείωση του συντελεστή φορολόγησης στο 20%!Συνεχίζουμε μέχρι να ικανοποιηθεί το σύνολο των δίκαιων αιτημάτων μας!

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ-ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

• Μαζικές μόνιμες προσλήψεις προσωπικού πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Ανοιχτή προκήρυξη του συνόλου των κενών οργανικών θέσεων μέχρι την κάλυψή τους. Κατάργηση του ανώτερου ορίου δήλωσης 3 θέσεων/προκήρυξη.
• Μονιμοποίηση όλων των επικουρικών και συμβασιούχων χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Άμεση διακοπή του αίσχους των μετακινήσεων.
• Αύξηση του βασικού μισθού 20%  άμεσα  για  όλες τις βαθμίδες. Επαναφορά 13^ου– 14^ου μισθού.
• Διπλασιασμός της ωριαίας εφημεριακής αποζημίωσης. Έγκαιρη (με τη μισθοδοσία του επόμενου μήνα ), στο ακέραιο, πληρωμή του συνόλου των δεδουλευμένων εφημεριών.
• Κατάργηση του απαράδεκτου διαχωρισμού σε πρόσθετες και τακτικές και του μνημονιακού πλαφόν του 12% στις υπεράριθμες (πέραν του ανώτατου προβλεπόμενου ορίου για κάθε ζώνη), που οδηγεί σε αυθαίρετες οριζόντιες περικοπές στις πληρωμές δεδουλευμένων εφημεριών.
• Χορήγηση επιδόματος βιβλιοθήκης, αφορολόγητο. Χορήγηση επιδόματος ανθυγιεινής εργασίας.
• Όχι στη  διευθέτηση του χρόνου εργασίας.  5ήμερο/6ωρο/30ωρο,  μία ενεργή εφημερία την εβδομάδα,  ρεπό την επόμενη μέρα.
• Αποκλειστική κρατική ευθύνη και χρηματοδότηση για δωρεάν εκπαίδευση και επιμόρφωση όλων των γιατρών, μέτρα για την εκπαίδευση των ειδικευόμενων ιατρών.
• Να αποσυρθεί άμεσα η τροπολογία που επιτρέπει την παραμονή στην εργασία γιατρών μετά το 67^ο έτος ηλικίας.
• Ικανοποίηση του συνόλου των αιτημάτων της ΟΕΝΓΕ για τις άγονες περιοχές. Άμεσα να χορηγηθούν τα θεσπισμένα (μισθολογικά κ.λπ.) κίνητρα και στους επικουρικούς γιατρούς που εργάζονται στις άγονες περιοχές.
• Να λειτουργήσει άμεσα το σύνολο των κλειστών χειρουργικών αιθουσών.
• Αποκλειστική χρηματοδότηση των δημόσιων μονάδων υγείας από τον κρατικό προϋπολογισμό.Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης στο ύψος των σύγχρονων αναγκών. Κατάργηση κάθε είδους πληρωμής των ασθενών.

ΑΥΞΗΣΕΙΣ –ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ – ΑΝΘΥΓΙΕΙΝΟ-ΔΩΡΕΑΝ ΥΓΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΛΑΟ!

ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΗ 48ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ ΟΕΝΓΕ ΣΤΙΣ 6-7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 7/11 ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΙΣ 12:00 Π.Μ.

Ο νέος Κρατικός Προϋπολογισμός για το 2026 και το φορολογικό ν/σ δε θα περάσουν σιωπηλά!

Κινητοποιούμαστε τη μέρα κατάθεσης τους

Διεκδικούμε  την προστασία του εισοδήματός μας, την κάλυψη των αναγκών μας

Χαιρετίζουμε τους εκατοντάδες επαγγελματίες που τον Οκτώβρη έδωσαν αποφασιστική απάντηση στην πολιτική της κυβέρνησης συμμετέχοντας μαζικά στις κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα. Απέδειξαν πως υπάρχει δύναμη και θέληση. Πως δε συμβιβαζόμαστε με την ανασφάλεια, τη φοροληστεία και την αδικία.

Καλούμε κάθε επαγγελματία, κάθε σωματείο και κάθε αγωνιστή συνδικαλιστή που δεν συμβιβάζεται με τη συνεχή χειροτέρευση των όρων ζωής και δουλειάς, να βγει στο δρόμο.

Η οργή και η αγανάκτηση να μετατραπεί σε συλλογικό, οργανωμένο αγώνα.

Μπροστά μας βρίσκεται η ψήφιση του κρατικού προϋπολογισμού και η κατάθεση νέου φορολογικού νομοσχεδίου. Πρόκειται για δύο πλευρές της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής:

• Ο προϋπολογισμός προβλέπει ακόμα μεγαλύτερη αφαίμαξη του λαού και των μικρών επαγγελματιών για να γεμίζουν τα ταμεία των επιχειρηματικών ομίλων, ενώ το φορολογικό έρχεται να την υλοποιήσει, να εξασφαλίσει τα «πλεονάσματα» και τα κέρδη τους.
• Ο προϋπολογισμός για το 2026 προβλέπει πρωτογενές πλεόνασμα 9,3 δισ. ευρώ και φορολογικά έσοδα που ξεπερνούν τα 74 δισ. Ευρώ. Το 95% προέρχεται από τα νοικοκυριά και τους αυτοαπασχολούμενους και μόλις το 5% από τους μεγάλους ομίλους.
• Τα ποσά αυτά δεν πάνε για Υγεία, Παιδεία, Κοινωνική Πρόνοια ή για μέτρα στήριξης των μικρών επαγγελματιών.Πάνε για επιδότηση των επιχειρηματικών ομίλων, για φοροαπαλλαγές και προνόμια στους ισχυρούς, για πολεμικές δαπάνες και ΝΑΤΟϊκούς εξοπλισμούς.

Την ώρα που μικροί επαγγελματίες και εργαζόμενοι στενάζουν, η κυβέρνηση μοιράζει δισεκατομμύρια σε κατασκευαστικές εταιρείες, πολεμικές βιομηχανίες, φαρμακοβιομήχανους, εφοπλιστές και τραπεζίτες.

Το νέο φορολογικό ν/σ που στηρίζεται στις κούφιες εξαγγελίες της ΔΕΘ δεν θα φέρει καμία ανακούφιση. Αντίθετα διατηρεί τη ληστρική τεκμαρτή φορολογία. Εξασφαλίζει σταθερούς χαμηλούς συντελεστές στα κέρδη των ομίλων, ενώ ο μικρός επαγγελματίας ξεζουμίζεται από το πρώτο ευρώ.

Συμπληρωματικά δρουν οι νέες ψηφιακές “θηλιές” — ηλεκτρονικό δελτίο αποστολής, business portal, «ψηφιακό πελατολόγιο» — που αυξάνουν το κόστος λειτουργίας, φορτώνουν τους επαγγελματίες με περισσότερη γραφειοκρατία και κινδύνους προστίμων.

Αυτός είναι ο δρόμος που χαράσσει η σημερινή πολιτική: φόροι, χρέη, ανασφάλεια για τους πολλούς – προνόμια, επιδοτήσεις και κέρδη για τους λίγους.

Οι κόποι και οι θυσίες μας γεμίζουν τα κρατικά ταμεία. Μετατρέπονται σε πακέτα χρηματοδότησης των μεγάλων παικτών.Την ίδια στιγμή, η ακρίβεια σε ενοίκια, πρώτες ύλες, εμπορεύματα, ενέργεια και καύσιμα εξανεμίζει κάθε εισόδημα.

Αυτά βλέπουν τα κοράκια των funds και των servicers και ξεσαλώνουν αυτές τις μέρες. Με περίσσιο θράσος απαιτούν από τον Άρειο Πάγο, αρνητική απόφαση για τον τρόπο εκτοκισμού των οφειλών των δανειοληπτών που είναι ενταγμένοι στο Νόμο Κατσέλη, επικαλούμενοι το «δημοσιονομικό κόστος».

Μια τέτοια απόφαση θα επιβαρύνει ξανά χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά και μικρούς επαγγελματίες, αυξάνοντας τις οφειλές και οδηγώντας πολλούς σε νέα αδυναμία πληρωμών και απώλεια  κατοικίας.Η Ομοσπονδία μας, μαζί με εργατικά σωματεία και άλλους μαζικούς φορείς, βρίσκεται σταθερά στο πλευρό των δανειοληπτών, υπερασπίζοντας σπίτια και μαγαζιά του από τα «κοράκια» των πλειστηριασμών και των τραπεζών.

Αρκετά ματώσαμε!!!

Καμιά θυσία για τα κέρδη και τους αιματοβαμμένους σχεδιασμούς κυβέρνησης – ΕΕ – μεγάλου κεφαλαίου

Αγώνας μαζικός, για εισόδημα, δικαιώματα, προστασία κατοικίας, φτηνή ενέργεια, δημόσια Υγεία και Παιδεία.

Με οργάνωση, αλληλεγγύη και αγώνα, μπορούμε να βάλουμε φρένο, να διεκδικήσουμε ανάσες, να ανοίξουμε το δρόμο για μια πολιτική που θα υπηρετεί τη δουλειά και τη ζωή μας, όχι τα κέρδη των ομίλων.

Διεκδικούμε:

• Κατάργηση του ν.5073/23 και κάθε τεκμαρτής φορολόγησης. Φορολόγηση στο πραγματικό εισόδημα. Επαναφορά του αφορολόγητου στα 12.000 ευρώ (όπως πριν το 2010), προσαυξημένο κατά 3.000 ευρώ ανά προστατευόμενο μέλος.
• Κατάργηση προκαταβολής φόρου και ΕΝΦΙΑ. Κατάργηση ΦΠΑ στα είδη διατροφής και πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, στα τιμολόγια Ενέργειας, Ύδρευσης, Τηλεπικοινωνιών, στις υπηρεσίες Υγείας, Εκπαίδευσης, του ΕΦΚ στα καύσιμα.
• Διαγραφή τόκων και προστίμων σε εφορία και τράπεζες. Διαγραφή του 30% του εναπομείναντος χρέους. Αποπληρωμή με πολύμηνες δόσεις στο 5% του εισοδήματος.
• Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων. Αξιοπρεπείς συντάξεις για όλους. Διαγραφή χρεών τόκων, προστίμων, πολύμηνες δόσεις στο 10% του εισοδήματος. Κατάργηση του ΚΕΑΟ για τις εισφορές ατομικής ασφάλισης και του πρόσφατου νόμου που ανοίγει την πόρτα στα κοράκια των εισπρακτικών.
• Απαγόρευση κατασχέσεων πρώτης κατοικίας, μικρής επαγγελματικής στέγης κλπ.
• Κατοχύρωση ακατάσχετου επαγγελματικού λογαριασμού. Κατάργηση της τραπεζικής προμήθειας στις ψηφιακές συναλλαγές.

– Δημόσια δωρεάν Υγεία – Πρόνοια για όλους. Στήριξη των επαγγελματιών για τα επαγγελματικά ατυχήματα και ασθένειες, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

• Κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας στο Εμπόριο, χωρίς εξαιρέσεις. Κατάργηση των νόμων που διευρύνουν το ωράριο λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων».

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Η περίοδος των αξιολογήσεων έφτασε ξανά, αλλά οι συνθήκες στις οποίες καλούμαστε να αξιολογηθούμε παραμένουν αφόρητες: ανέφικτα deadlines, ελλιπής εκπαίδευση, συνεχείς παραιτήσεις, υποστελεχωμένες ομάδες και πίεση που αυξάνεται καθημερινά.

Το επιχείρημα της εργοδοσίας, ότι μέσα από την αξιολόγηση θα ανταμειφθούν οι κόποι όσων
προσπαθούν, έχει καταρριφθεί προ πολλού. Οι περισσότεροι συνάδελφοι, ακόμα και με καλή
αξιολόγηση, παίρνουν αυξήσεις ψίχουλα σε σχέση με την αύξηση του τζίρου και της κερδοφορίας της εταιρείας.

Η εργοδοσία δεν έχει διστάσει να απολύσει συναδέλφους που έχουν αξιολογηθεί καλά. Αντίθετα αποδεικνύεται ότι είναι ένα ακόμα εργαλείο ελέγχου και τρομοκρατίας καθώς παρατηρούμε ότι η αξιολόγηση:

• Αξιοποιείται για την καθήλωση των μισθών και για απολύσεις.
• Εντείνει την πίεση και την εντατικοποίηση της δουλειάς, δημιουργώντας ένα συνεχές κλίμα φόρτου και άγχους.
• Δημιουργεί ανταγωνισμό μεταξύ συναδέλφων, διαχωρίζοντας τους «καλούς» από τους «κακούς», παραγωγικούς και μη παραγωγικούς, χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις πραγματικές συνθήκες και δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε.
• Συμβάλλει να συναινέσουν οι εργαζόμενοι στο να δουλεύουν παραπάνω για να πιαστούν οι στόχοι και να μην αξιολογηθούν αρνητικά
• Προωθεί την πειθάρχηση στις αξίες και τις ανάγκες της εταιρείας.
• Προσπαθεί να ακυρώσει στη συνείδηση των εργαζομένων τη συλλογικότητα και τη διάθεση για διεκδίκηση, στρέφοντας την προσοχή του καθενός στην «προσωπική απόδοση» και στις «ατομικές αποτυχίες», αντί στα κοινά προβλήματα και τις πραγματικές αιτίες των δυσκολιών στον χώρο εργασίας.

Σε καμία διαδικασία αξιολόγησης δε μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη για τον απλούστατο λόγο ότι δεν είναι σχεδιασμένη για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των εργαζομένων.

Επίσης, θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι ότι το επόμενο διάστημα νέες πλευρές της αξιολόγησης θα αφορούν τη συμμόρφωση στους αντεργατικούς νόμους, την 13ωρη εργασία, την ευελιξία, τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, τις υπερωρίες άνευ ορίων όπως έχει ζητήσει ο ΣΕΠΕ.

Η εργοδοσία της Netcompany-Intrasoft έχει αξιολογηθεί και έχει πάρει μηδέν!

Δεν περιμένουμε να ακουστούμε ως εργαζόμενοι, αξιολογώντας την εταιρεία και προτείνοντας λύση. Δεν είναι αυτή η ώρα για να εισακουστεί ο εργαζόμενος, όπως μας πετάνε σαν τυράκι για να συμμετέχουμε στη διαδικασία.

Μας ακούνε κάθε μέρα στις ομάδες μας, στις συνεργασίες με τους προϊσταμένούς μας και κωφεύουν. Επειδή ακριβώς αυτά που έχουμε εμείς να τους πούμε τους χαλάνε τα πλάνα, τα
νούμερα, τις κερδοφόρες διαδικασίες και τα κέρδη τους.

Γι’ αυτό η εταιρεία δεν συζητά καν για ΣΣΕ με ουσιαστικές αυξήσεις και για την ικανοποίηση αιτημάτων μας που αφορούν το κτιριακό, τις μετακινήσεις, τα εστιατόρια, κλπ.

Αλλά θα μας ακούσουν για τα καλά! Μέσα από την συλλογική οργανωμένη μας δράση, με τη δυνατή φωνή του σωματείου μας, που κάθε μέρα χρειάζεται να δυναμώνει περισσότερο.

Μέσα από την ενότητα και την αλληλεγγύη μεταξύ μας, είναι στο χέρι μας να διεκδικήσουμε καλύτερους εργασιακούς όρους.

Τίποτα ουσιαστικό δεν χαρίστηκε στους εργαζόμενους, όλα κατακτήθηκαν με συλλογικό αγώνα και όχι με ατομικούς στόχους.

Αγώνα και αιτήματα κόντρα στην ανταγωνιστικότητα, τις αξίες και τους στόχους των εταιρειών.

Να μην συμμετέχει κανείς στη διαδικασία της αξιολόγησης, με τη στάση μας να την απαξιώσουμε!

Καλούμε όλους τους συναδέλφους να συσπειρωθούν στο σωματείο, για να παλέψουμε μαζί:
• Για ΣΣΕ που θα κατοχυρώνει ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς.
• Για δικαιώματα που προστατεύουν την εργασία μας και την προσωπική μας ζωή.
• Για αυξήσεις στους μισθούς σύμφωνα με τις ανάγκες μας και αποσύνδεση από την αξιολόγηση.
• Για να μπει τέλος στην εντατικοποίηση της εργασίας.

25 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ ΠΑΓΚΌΣΜΙΑ ΗΜΈΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ!

Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,

Το συνδικάτο φαρμάκου στέκεται αλληλέγγυο στις συναδέλφισσες που δίνουν την μάχη ενάντια στον καρκίνο του μαστού. Το Σάββατο 25 Οκτωβρίου είναι η παγκόσμια μέρα πρόληψης κατά του Καρκίνου του μαστού. Βλέπουμε μια σειρά από επιχειρήσεις – μονοπώλια να «ευαισθητοποιούνται»να οργανώνουν μαραθώνιους, σεμινάρια και ημερίδες για το «πρόβλημα». Προτείνουν λύσεις που συντηρούν και διαιωνίζουν το πρόβλημα. Το Γολγοθά που ανεβαίνει κάθε γυναίκα που αντιμετωπίζει τον καρκίνο του μαστού. Το Γολγοθά που ανεβαίνουν όλες οι γυναίκες που θέλουν και πρέπει να έχουν πρόσβαση στη πρόληψη. Ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα:

• Είναι τραγική η έλλειψη μαστογραφιών και ειδικών επιστημόνων για να τους λειτουργήσουν στα δημόσια Κέντρα Υγείας και στα δημόσια Νοσοκομεία. Μόνο το 16% των 323 μαστογράφων που υπάρχουν στη χώρα μας βρίσκονται σε δημόσιες δομές. Έτσι, από το σύνολο των μαστογραφιών ετησίως το 76% πραγματοποιήθηκαν στον ιδιωτικό τομέα ενώ μόλις το 24% στο δημόσιο. Η κυβέρνηση επιδοτεί με τα δικά μας λεφτά τα ιδιωτικά μεγαθήρια της Υγείας, που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια. Χιλιάδες γυναίκες σ’ όλη τη χώρα αναγκάζονται να χρυσοπληρώνουν στον ιδιωτικό τομέα, ακόμα και να ταξιδεύουν με επιπλέον κόστος σε άλλη πόλη για να κάνουν τις εξετάσεις που απαιτούνται.
• Οι εξετάσεις προσυμπτωματικού ελέγχου είναι ευκαιριακού χαρακτήρα, συνδεδεμένες με προγράμματα που έχουν ημερομηνία λήξης (πχ “Φώφης Γεννηματά”, “Σπύρου Δοξιάδη”) ή με διαφημιστικές καμπάνιες μεγάλων εταιρειών και ΜΚΟ. Με πυξίδα τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλοιώνεται ο χαρακτήρας της πρόληψης αφού εξαιρούνται ηλιακές ομάδες που πρέπει οπωσδήποτε να εξεταστούν. Είναι χαρακτηριστικό ότι το πρόγραμμα ‘Φ. Γεννηματά” αφορά μέχρι σήμερα μόνο σε γυναίκες 45 – 74 ετών, ενώ εξαιρούνται οι μικρότερες ηλικίες. Οι κόφτες διαχρονικά των κυβερνήσεων στην πρόληψη οδηγούν σήμερα, το 2025, πολλές γυναίκες να μην έχουν καν υποβληθεί σε μαστογραφία.
• Οι χιλιάδες γυναίκες που διαγιγνώσκονται με καρκίνο οδηγούνται για θεραπεία και αποκατάσταση στους ιδιωτικούς επιχειρηματικούς ομίλους που κάνουν χρυσές δουλειές μπροστά στις τραγικές ανεπάρκειες των δημόσιων Νοσοκομείων. Την ίδια στιγμή η δύσκολη οικονομική κατάσταση που βιώνουν οι γυναίκες και οι οικογένειές  τους τις γεμίζει με άγχος και ανασφάλεια. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Μονάδα Βραχυθεραπείας για τους γυναικολογικούς καρκίνους στο Νοσοκομείο Αλεξάνδρα δεν διαθέτει αποκλειστικό μόνιμο ακτινοθεραπευτή – ογκολόγο.

Όσο και αν διατυμπανίζουν η κυβέρνηση, τα κόμματα που βαδίζουν στις ράγες της Ευρωπαϊκής  Ένωσης, οι ΜΚΟ, οι επιχειρηματικοί όμιλοι ότι ενδιαφέρονται για την υγεία των γυναικών όλο αυτό είναι για αυτούς άλλο ένα κομμάτι προβολής και διαφήμισης, ένα κομμάτι για να μην θιχτεί η εξουσία τους. Να αυξήσουν την ήδη υψηλή κερδοφορία τους. Είναι η ίδιοι που ζητούν την διευθέτηση του χρόνου εργασίας, το 13ωρο. Αυτοί που λένε ότι μπορούμε να είμαστε γονείς για μια μέρα, και τις άλλες να δουλεύουμε 10ωρα, αυτοί που απολύουν μονογονεϊκές οικογένειες, που παίρνουν τα σπίτια από μονογονεϊκές οικογένειες. Που λήγουν τις συμβάσεις εργασίας σε εγκύους. Τίποτα δεν μπορεί να κρύψει:

• ότι  η πολιτική τους  μας αφήνει όλους απροστάτευτους χωρίς να εξασφαλίζει δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες με μόνιμο προσωπικό και εξοπλισμό, βάζοντας τις ανάγκες μας στο ζύγι του κόστους για το κράτος και του οφέλους για τους ιατρικούς ομίλους.
• ότι η πολιτική της ΕΕ, όλων των κυβερνήσεων, όπως και της σημερινής, εμπορεύεται την Υγεία και των γυναικών που δίνουν μάχη με τον γυναικολογικό καρκίνο, ρίχνοντάς ακόμα μια φορά το μπαλάκι της ατομικής ευθύνης μας.
• η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση, που προβάλλουν, είναι «ένα άδειο πουκάμισο». Δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ούτε την τραγική ανεπάρκεια των δημόσιων μονάδων υγείας, ούτε ανατρέπει το γεγονός ότι η πρόληψη, η θεραπεία, η αποκατάσταση της Υγείας είναι εμπορεύματα, που όλοι καλούμαστε να τα χρυσοπληρώσουμε.

Κι όμως σήμερα το 2025 η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας μπορεί να μας εξασφαλίσει  ένα  αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας, στελεχωμένο πλήρως με μόνιμο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και με βάση τις γεωγραφικές και πληθυσμιακές ανάγκες, όπως κι ένα δημόσιο και δωρεάν δίκτυο Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ), με επίκεντρο το Κέντρο Υγείας, που θα λειτουργεί με πυξίδα τις ανάγκες μας κι όχι για τα κέρδη των ομίλων. Σε ένα τέτοιο σύστημα Υγείας και ΠΦΥ μπορεί να εφαρμοστεί ουσιαστική και καθολική πρόληψη, θεραπεία και αποκατάσταση και για τον καρκίνο του μαστού.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Πρόληψης κατά του Καρκίνου του Μαστού, το συνδικάτο φαρμάκου – καλλυντικού καλεί τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες να δυναμώσουμε την πάλη για  όλα όσα είναι σύγχρονα και αναγκαία για την υγεία μας.

Διεκδικούμε :

• Γενναία κρατική χρηματοδότηση αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες πρόληψης των γυναικολογικών καρκίνων.
• Ενίσχυση των δημόσιων νοσοκομείων με το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό και σύγχρονο εξοπλισμό για την έγκαιρη δωρεάν θεραπεία (χειρουργεία, χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία) και την αποκατάσταση των ασθενών που θα νοσήσουν.
• Με ευθύνη του κράτους να πραγματοποιούνται συστηματικά ενημέρωση και προληπτικές εξετάσεις πανελλαδικά για τις γυναίκες χωρίς την εμπλοκή ΜΚΟ και ιδιωτών.

Ως Συνδικάτο Μετάλλου Βοιωτίας εκφράζουμε, θερμούς αγωνιστικούς χαιρετισμούς, στήριξη και συναδελφική αλληλεγγύη στους εργολαβικούς (ΑΓΑΤΣΑΣ) εργαζόμενους της FULGOR (ομίλου Στασινοπούλου) και τους καλούμε να συμμετέχουν στις εκλογές του σωματείου τους, αψηφώντας τις απειλές της εργοδοσίας.

Είναι η ίδια εργοδοσία που και στην περιοχή δράσης του συνδικάτου μας, έχει μόνιμο στόχο το να βάζει εμπόδια στην οργάνωση των εργαζομένων. Νιώθουν φόβο σε κάθε βήμα οργάνωσης των εργατών, για αυτό σκυλιάζουν.

Καλούμε τους εργαζόμενους σε όλα τα εργοστάσια συμφερόντων Στασινοπούλου, να σκεφτούν ότι δουλεύουν σε συνθήκες πολεμικής οικονομίας, να σκεφτούν ότι είναι απαραίτητοι για να παραχθεί το παραμικρό, να σκεφτούν ότι ο όμιλος βγάζει κέρδη που ζαλίζουν και ο κάθε εργάτης δεν μπορεί να βγάλει το μήνα. Συνεπώς έχει κάθε συνάδελφος της επιχείρησης συμφέρον να σπάσει την τρομοκρατία και όλοι μαζί να πάρουν την κατάσταση που αφορά την ζωή τους στα χέρια τους.

Πανελλαδική ημέρα δράσης την 31^η Οκτωβρίου 2025 για την παραμονή στην εργασία των συναδέλφων συμβασιούχων ΔΥΠΑ 55-67  των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων

Συναδέλφισσες,οι

Το Δ.Σ. της  Ομοσπονδίας  Συλλόγων Εργαζομένων Αποκεντρωμένων Διοικήσεων Ελλάδας, αποφάσισε στην τελευταία συνεδρίαση του, στις 6 Οκτωβρίου 2025, να ορίσει την Παρασκευή 31^η Οκτωβρίου 2025 ως Πανελλαδική μέρα δράσης για την παραμονή στην εργασία των εκατοντάδων συναδέλφων συμβασιούχων ΔΥΠΑ 55-67 των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων που ξεκίνησαν σταδιακά να τελειώνουν τα προγράμματα τους και βγαίνουν ξανά στην ανεργία.

Καλούμε τα πρωτοβάθμια σωματεία μας, να προχωρήσουν την Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2025, σε πολύμορφες πρωτοβουλίες που θα περιλαμβάνουν: Γενικές συνελεύσεις, τοπικές ενημερώσεις, παραστάσεις των ΔΣ στις έδρες των 7 Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, δελτία τύπου και συνεντεύξεις στα τοπικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και οποιοσδήποτε άλλος τρόπος αποφασιστεί. Η Ομοσπονδία αποφάσισε, αυτό να είναι το πρώτο βήμα των δράσεων μας, για την ανάδειξη των αιτημάτων μας, αναμένοντας και την επίσημη πολιτική απάντηση, μέσω της κοινοβουλευτικής διαδικασίας και την συνάντηση με την Υπουργό Εργασίας που έχει ζητηθεί. Μέχρι σήμερα έχουμε εισπράξει μόνο, την αρνητική έγγραφη απάντηση της διοίκησης της ΔΥΠΑ, που κινήθηκε στην γνωστή τυπολατρική περιγραφή του προγράμματος. Επιφυλασσόμαστε για την συνέχεια για αγωνιστική κλιμάκωση, οργανώνουμε την επόμενη μέρα και θα ενημερώσουμε για τις αποφάσεις μας.

Στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής την ίδια μέρα, εχει αποφασιστεί ομόφωνα από τον Σύλλογο Εργαζομένων Αττικής, να γίνει Γενική Συνέλευση και να προχωρήσει στην συνέχεια σε παράσταση διαμαρτυρίας και συμβολική κινητοποίηση στο Υπουργείο Εργασίας το μεσημέρι, με κατάθεση στους αρμόδιους, των υπογραφών που έχουμε συγκεντρώσει από εργαζόμενους και φορείς που στηρίζουν το δίκαιο αίτημα μας.

Για τους εργαζόμενους στις 7 Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, όπως και συνολικά στον δημόσιο τομέα, η συνεχιζόμενη πολιτική της υποστελέχωσης πάει χέρι – χέρι με την εντατικοποίηση, τις ανεπαρκείς αμοιβές και τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και δεν εχει τελειωμό ούτε και μετά την υποτιθέμενη έξοδο από τα μνημόνια. Ο αγώνας για μόνιμη και σταθερή δουλειά με σύγχρονους μισθούς είναι κοινός και για τους μόνιμους και για τους συμβασιούχους και είναι ακόμα πιο σημαντικός για την πιο ευαίσθητη εργασιακή κοινωνική ομάδα των ηλικιών 55-67 που βρίσκεται ένα βήμα πριν από μια αξιοπρεπή συνταξιοδότηση.

Να είμαστε όλοι μόνιμοι και συμβασιούχοι κάθε σχέσης, σε επαγρύπνηση, αγωνιστική ετοιμότητα και συσπειρωμένοι στους α/βάθμιους συλλόγους και την Ομοσπονδία, για να προλάβουμε οποιαδήποτε αρνητική εξέλιξη.

«Δεν περισσεύει κανείς και καμία.»