Τοποθέτηση ΠΑΜΕ στο Ευρωπαϊκό Γραφείο της ΠΣΟ

0

Τοποθέτηση ΠΑΜΕ στο Ευρωπαϊκό Γραφείο της ΠΣΟ

Φλεβάρης 2012

Με μεγάλη μας χαρά σας καλωσορίζουμε ξανά στην Αθήνα, σχεδόν ένα χρόνο από το 16ο Συνέδριο της ΠΣΟ. Σε μια δύσκολη συγκυρία για τον Ελληνικό λαό, με την επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους να έχει πάρει νέα βάρβαρα χαρακτηριστικά, έναν λαό όμως που δε λυγίζει, δεν παραδίνεται. Οι εργαζόμενοι της Ελλάδας, με το ΠΑΜΕ στην πρώτη γραμμή, οργανωτή και εμψυχωτή των αγώνων συνεχίζουν. Μαζικοποιούν τα συνδικάτα, τη συμμετοχή στις απεργίες και τις διαδηλώσεις. Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ ετοιμάζονται για τις πιο μεγάλες, αποφασιστικές, ταξικές αναμετρήσεις, γνωρίζοντας ότι ο αγώνας των εργαζομένων ενάντια σε Κεφάλαιο-ΕΕ-κυβερνήσεις θα είναι μακρόχρονος, θα είναι σκληρός και δύσκολος, αλλά είναι ο μόνος δρόμος για την εργατική τάξη. Σε αυτή τη κατεύθυνση το ΠΑΜΕ οργάνωσε τους τελευταίους μήνες 3 48ωρες, Γενικές Απεργίες, 24ωρες πανελλαδικές απεργίες, αλλά και δεκάδες τοπικές και κλαδικές. Αυτή τη στιγμή, ξεχωρίζουμε την ηρωική απεργία των Χαλυβουργών που φτάνει τους 4 μήνες, απεργία που έχει παγκόσμια απήχηση και που και εσείς έχετε στηρίξει πολύμορφα.

Η κυβέρνηση για να αναχαιτίσει την άνοδο του κινήματος εκτός από ψυχροπολεμική προπαγάνδα περί «χρεοκοπίας» και «εμφυλίου», χρησιμοποιεί και προβοκατόρικους μηχανισμούς που θυμίζουν άλλες εποχές. Η προβοκατόρική, δολοφονική, επίθεση ενάντια στους διαδηλωτές στην απεργία του Οκτώβρη, αλλά και η δράση των ίδιων μηχανισμών που έκαψαν πάνω από 70 κτίρια στη διαδήλωση της 12ης Φλεβάρη, είναι η «μέθοδος» για να τρομοκρατήσουν το λαό, να αμαυρώσουν το λαϊκό κίνημα και να αποκρύψουν την οργανωμένη λαϊκή αντίδραση στη πολιτική τους. Από την άλλη, αξιοποιούν αυτούς τους μηχανισμούς για να πάρουν μέτρα καταστολής του κινήματος πχ απαγόρευση διαδηλώσεων, των απεργιών κ.α..

 

Χαρακτήρας της Κρίσης και Διέξοδος

Σε αυτή τη συγκυρία, έχει σημασία, η κουβέντα μας να δει τις εξελίξεις, που επιβεβαιώνουν την εκτίμηση μας για τον χαρακτήρα και τη διέξοδο από τη κρίση. Καταρχήν αυτό που έχει σημασία σήμερα στη χώρα μας, αλλά και γενικότερα στην Ευρώπη είναι να αντικρουστεί από ταξική σκοπιά η καθολική παραπλάνηση που δέχεται ο λαός ότι ζούμε την κρίση χρέους, ότι η κρίση προήλθε από κακή διαχείριση, από σπατάλη χρημάτων σε κοινωνικές παροχές αντί να πηγαίνουν σε παραγωγικές και άλλες επενδύσεις. Ότι φταίει το παραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης και η χαμηλή ανταγωνιστικότητα, ότι όλοι, δηλαδή όλες οι τάξεις και τα κοινωνικά στρώματα κατανάλωναν περισσότερο από τα εισοδήματά τους.

Όλες οι παραπάνω εκδοχές διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα, αποκρύπτουν ότι πρόκειται για κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου που εκφράζει την όξυνση της βασικής αντίθεσης του καπιταλισμού. Αποσπούν την οικονομία από την πολιτική, εμποδίζουν την ανάπτυξη ριζοσπαστικής αντιμονοπωλιακής, αντικαπιταλιστικής συνείδησης. Οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα, στην ευρωζώνη πρέπει να απορρίψουν τη θεωρία ότι αποτελεί εθνικό στόχο η προστασία του κράτους από τη χρεοκοπία, άρα απαιτούνται θυσίες για ένα τέτοιο στόχο που μάλιστα βαφτίζεται σύγχρονος πατριωτισμός. Οι εργαζόμενοι δεν ευθύνονται και δεν πρέπει να πληρώσουν για το δημόσιο χρέος.

Είναι ολοφάνερο σήμερα ότι υπάρχει αδιέξοδο στην αστική διαχείριση της κρίσης. Οι κλασσικές συνταγές δεν είναι δυνατόν να εφαρμοσθούν με την όποια ευκολία εφαρμόσθηκαν στο παρελθόν, η διαχείριση των συνεπειών της κρίσης είναι αδύνατη ιδιαίτερα της ανεργίας, της φτώχειας. Εκτιμάμε ότι η ανάκαμψη και όταν έλθει θα είναι αναιμική και ίσως πριν έλθει αυτή σημειωθεί νέος κύκλος κρίσης. Αυτό που απαιτείται σήμερα είναι ο σχεδιασμός και η κλιμάκωση της ταξικής πάλης, ώστε να μπουν -όσο γίνεται- εμπόδια στα χειρότερα μέτρα που έρχονται, να καθυστερήσουν νέες επιλογές και να κερδηθεί χρόνος για την αντεπίθεση των εργαζομένων. Τα μέτρα που παίρνονται στο όνομα της κρίσης ή και για την ρύθμιση της κρίσης προς όφελος των μονοπωλίων, υπερβαίνουν την ίδια την κρίση, είναι μέτρα που στοχεύουν στην επανεκκίνηση της κερδοφορίας την περίοδο της ανάκαμψης, καθώς μάλιστα τα ίδια τα καπιταλιστικά κράτη στην Ευρώπη δεν την προβλέπουν ορμητική και σταθερή. Η Ελλάδα έχει μπει σε τροχιά ελεγχόμενης χρεοκοπίας, ενώ η ανεξέλεγκτη χρεοκοπία είναι πολύ πιθανή, όπως και η έξοδός της από την ευρωζώνη, η χρησιμοποίηση διπλού ευρώ, ενός εσωτερικού υποτιμημένου και ενός εξωτερικού που θα καθοριστεί από την ΕΕ και το ΔΝΤ, ώστε να διασφαλιστούν όσο γίνεται οι πιστωτές. Τα πρόσφατα μέτρα που πήραν Κυβέρνηση-τρόικα-Κεφάλαιο είναι στο σημείωμα…

 

Συνέπειες της προδοτικής στάσης

των δυνάμεων της «ταξικής συνεργασίας»

Από τις συνθήκες τίθεται το ερώτημα: πόσο πιο δύσκολο θα ήταν στις κυβερνήσεις των Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιταλία, Γαλλία κτλ και στα ευρωπαϊκά μονοπώλια να επιβάλλουν αυτά τα μέτρα χωρίς την πολύτιμη συμβολή του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού; Ποια θα ήταν η κατάσταση για το κίνημα μας, αν δεν είχε να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της προδοτικής στάσης των δυνάμεων της «ταξικής συνεργασίας»;

Ποια θα ήταν η κατάσταση για τους εργαζόμενους και το κίνημα μας, αν οι εργαζόμενοι δεν βρισκόντουσαν απροετοίμαστοι απέναντι στην επίθεση που δεχόμαστε; Αν οι ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος είχαν απορρίψει τη λογική του Ευρωμονόδρομου και της ανταγωνιστικότητας; Αν είχαν αντιταχθεί στο Μαάστριχτ, τη Λισσαβόνα, την Ευρώπη 2020 το χτύπημα του σταθερού χρόνου εργασίας, του δικαιώματος στη σταθερή δουλειά; Αν προετοίμαζαν τους εργαζόμενους για τα ιστορικά όρια του καπιταλιστικού συστήματος, τις κρίσεις του και διαπαιδαγωγούσαν πάνω στο ασυμβίβαστο της ευημερίας των εργαζομένων και της καπιταλιστικής ανάπτυξης; Αν αντί να καλλιεργούν τη λογική της ταξικής συνεργασίας, ανέπτυσσαν τη ταξική πάλη και τη συνείδηση των εργατών; Αν αντί να αποπροσανατολίζουν με «κοινωνικούς διαλόγους» απέρριπταν τα τρομοκρατικά διλήμματα των εργοδοτών εξαρχής θέτοντας το πραγματικό ερώτημα. Ποιος παράγει τον πλούτο, οι εργάτες ή οι καπιταλιστές; Και συνεπώς ότι ανάπτυξη μπορεί να υπάρξει είτε για τους εργάτες είτε για τα μονοπώλια. Οποιαδήποτε θέση, η τακτική που «αγνόησε» ή υποτίμησε αυτό το συμπέρασμα, έχει τεράστιες ευθύνες για τα χτυπήματα που δέχονται οι εργαζόμενοι σήμερα, για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το εργατικό κίνημα, για τον ιδεολογικό του αφοπλισμό.

Χαρακτηριστικός είναι ο ρόλος που έπαιξε τον τελευταίο μήνα η ΓΣΕΕ στην Ελλάδα, για να περάσουν αυτά τα μέτρα. Συμμετείχε σε «κοινωνικό διάλογο» με τους εργοδότες για «τη σωτηρία της χώρας», τη στιγμή που εργοδότες-κυβέρνηση και Τρόικα ζητούσαν νέες θυσίες από τους εργαζόμενους. Η στάση της αυτή μπέρδευε τους εργαζόμενους, έδινε χρόνο στη κυβέρνηση να ετοιμάσει την επίθεσή της, ενώ καλλιεργούσε τη λογική ότι εργάτες και καπιταλιστές έχουν κοινά συμφέροντα και κοινές ευθύνες. Στη λογική της κοινωνικής ειρήνης και ταξικής συνεργασίας απέρριψαν τα καλέσματα του ΠΑΜΕ για απεργία ενάντια στη νέα σφαγή των δικαιωμάτων μας. Καλλιεργώντας τη λογική του μικρότερου κακού, δεχόντουσαν την μείωση 20% του βασικού μισθού για να μη καταργηθεί τελείως, ενώ από κοινού με τους εργοδότες, ετοίμασαν το ν/σ με το οποίο 10 μέρες μετά η κυβέρνηση καταργεί τις ΣΣΕ. Όταν ανακοινώθηκαν τα μέτρα κυβέρνησης-Τρόικας, αφού είχε βάλει εμπόδια στο από βδομάδες κάλεσμα του ΠΑΜΕ για απεργία, κήρυξε απεργία Δευτέρα μεσημέρι για Τρίτη πρωί. Αντι για ημέρες ή βδομάδες προετοιμασίας, μερικές ώρες μόνο. Κινητοποιήσεις που γίνονται για να εκτονώνουν τη λαϊκή αγανάκτηση και όχι να ισχυροποιούν το εργατικό κίνημα.

Σε αυτή τη γραμμή και η ΣΕΣ-ETUC. Η Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων δεν είναι μια συνδικαλιστική οργάνωση (τέτοια είναι μόνο στον τίτλο). Στην ουσία, πρόκειται για ένα εργαλείο του κεφαλαίου, το οποίο αξιοποιείται, προκειμένου να περάσει τις ιδεολογικές, τις πολιτικές και τις οικονομικές επεξεργασίες των πολυεθνικών στη συνείδηση της εργατικής τάξης. Ταυτόχρονα, στην αρμοδιότητά του, ο μηχανισμός αυτός έχει τον έλεγχο και την ενσωμάτωση στην κεντρική λογική της Ευρωπαϊκής Ενωσης των εθνικών συνδικαλιστικών οργανώσεων που υπάρχουν σε κάθε χώρα. Για τους σκοπούς αυτούς, έχει τη στήριξη και της Κομισιόν, έχει τεράστιους οικονομικούς πόρους και τη βοήθεια της εργοδοσίας. Δεν είναι τυχαίο ότι, από το 1973 που ιδρύθηκε μέχρι σήμερα, δεν έχει διοργανώσει ουσιαστικά ούτε μια απεργιακή κινητοποίηση. Η οργάνωση αυτή αναδείχνεται σαν ένας από τους βασικούς αντιπάλους της εργατικής τάξης της Ευρώπης.

 

Οι εργαζόμενοι πρέπει με βάση την πείρα που έχουν συσσωρεύσει όλα αυτά τα χρόνια να βγάλουν συμπεράσματα. Τι κέρδισαν οι εργαζόμενοι με τη λογική της διαπραγμάτευσης για το πόσο και τι θα χάσει η εργατική τάξη, ποιο είναι τελικά «μικρότερο κακό» για τους εργαζόμενους, οι θυσίες του αγώνα ή οι θυσίες για τη κερδοφορία των μονοπωλίων;

Στο όνομα της ανταγωνιστικότητας, της ευελφάλειας δημιούργησαν για τους νέους εργαζόμενους συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα, με εταιρίες ενοικίασης-σκλαβοπάζαρα. Η σταθερή δουλειά, ο εργαζόμενος με δικαιώματα και το 8ωρο ακούγονται σα παραμύθι από τα χείλη των μεγαλύτερων και όχι σαν ιστορική κατάκτηση των εργαζομένων.

Στο όνομα της αποτροπής των απολύσεων, του λουκέτου μιας επιχείρησης, της μείωσης των κερδών της, της επίτευξης των δημοσιονομικών στόχων έχουν θυσιαστεί τα πάντα σα μια πράξη αναγκαίου κακού. Σε χιλιάδες επιχειρήσεις οι δυνάμεις αυτές πρωτοστάτησαν στην αποδοχή της κατακρεούργησης των δικαιωμάτων για το «καλό» της επιχείρησης. Τελικά, το «καλό της επιχείρησης» μεταφράζεται σε απολύσεις, μειώσεις μισθών και το κυριότερο όλων μοιρολατρία, ηττοπάθεια και συμβιβασμό. Σε άλλες αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες εκατομμύρια εργαζόμενοι είδαν τους μισθούς, τις συντάξεις κ.ά. να κατακρημνίζονται και δεν «άνοιξε μύτη», αντίθετα ενισχύθηκαν οι τάσεις πολιτικής αντιδραστικοποίησης του λαού και απομαζικοποίησης του συνδικαλιστικού κινήματος.

Οι δραματικές συνέπειες αυτής της γραμμής δε εκφράζονται μόνο με τις μειώσεις αποδοχών, την απορύθμιση ωραρίων, την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, τις μειώσεις συντάξεων κλπ., αλλά με τη συνολική άμβλυνση της γραμμής αντιπαράθεσης με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, την αδρανοποίηση σημαντικών μερίδων των εργαζομένων εξαιτίας του εγκλωβισμού τους στη λογική της συνευθύνης για την κρίση, της διάσωσης της κερδοφορίας των μονοπωλίων για το καλό όλων.

Αυτή είναι η γραμμή της συναίνεσης, του συμβιβασμού, της υποταγής, με σημαία την ανταγωνιστικότητα, δηλαδή την κερδοφορία των μονοπωλίων συνολικά και σε κάθε χώρα ξεχωριστά. Η γραμμή που συμφωνεί με την πλουτοκρατία, το μεγάλο κεφάλαιο. Που άμεσα η έμμεσα βάζει πλάτη στα μέτρα της Ε.Ε., των κυβερνήσεων για να μη χάσουν τα μονοπώλια ούτε ένα ευρώ από την κερδοφορία τους. Είναι η γραμμή που λέει, στο όνομα της κρίσης, δήθεν για να μη χαθούν θέσεις εργασίας να δίνονται δισεκατομμύρια ευρώ στην εργοδοσία. Συμφωνεί με αυξήσεις ακόμα και μηδενικές και υπογράφει μείωση μισθών. Είναι η γραμμή που λέει ναι ας απολυθούν και μερικοί εργαζόμενοι για να σωθούν οι άλλοι. Είναι η γραμμή που λέει ναι στις ελαστικές σχέσεις εργασίας, στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, στο όνομα της συγκράτησης της ανεργίας. Το κεφάλαιο τη χρειάζεται στο τραπέζι του «κοινωνικού διαλόγου» για να εξασφαλίσει άλλοθι κοινωνικής συναίνεσης και έτσι να ελαχιστοποιήσει τις εργατικές λαϊκές αντιδράσεις, να εγκλωβίσει την οργή και την αγανάκτηση του λαού σε ανώδυνη κατεύθυνση για τα βάθρα του καπιταλιστικού συστήματος. Πρόκειται για γραμμή ήττας των εργαζομένων.

Για να έχουν οι αγώνες των εργαζομένων προοπτική για να εμπνέουν, να δίνουν ελπίδα, για να ξεπεράσουν συγχύσεις και αυταπάτες που έχουν καλλιεργηθεί χρόνια τώρα στους εργαζόμενους χρειάζεται ανειρήνευτη πάλη με την ιδεολογία του συμβιβασμού. Την ιδεολογία που αποκρύπτει ότι ο εργαζόμενος είναι ο παραγωγός του πλούτου, που αποκρύπτει ότι στις σημερινές συνθήκες ο καπιταλισμός μπορεί να ξεπεράσει τη κρίση μόνο πάνω από τα πτώματα των εργαζομένων. Καταργώντας δικαιώματα και κατακτήσεις δεκαετιών, οδηγώντας σε έναν νέο εργασιακό μεσαίωνα, ενώ ταυτόχρονα χτυπά τα τύμπανα του πολέμου, μετά το Ιράκ, Αφγανιστάν και Λιβύη, στη Συρία και σε όλη τη περιοχή.

 

Ο δρόμος της ταξικής πάλης

Ο άλλος δρόμος είναι ο δρόμος της ταξικής πάλης. Της ανυπακοής, της αντεπίθεσης, της οργάνωσης της πάλης κατά των αντιλαϊκών πολιτικών, κατά της ΕΕ. Είναι η γραμμή που είναι υποταγμένη στην πάλη για την κοινωνική απελευθέρωση της εργατικής τάξης, που θέλει την ανατροπή της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Είναι η γραμμή που παλεύει ενάντια στα μονοπώλια, τις πολυεθνικές, για να μη φορτωθούν τα βάρη της κρίσης οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα. Που λέει δουλειά για όλους, λέει ναι στη διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής τάξης. Λέει ναι στις αυξήσεις των μισθών, λέει ναι στη μόνιμη, σταθερή και πλήρη εργασία, στο 7ωρο -35ωρο -5νθήμερο, λέει ναι στη μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, στην αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Παιδεία και Υγεία. Λέει όχι στις ιδιωτικοποιήσεις, που εκφράζει μαζικά και δυνατά την ανυπακοή και την απειθαρχία στις επιλογές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 

Έχουμε σοβαρό καθήκον να συμβάλλουμε με αυτή τη γραμμή πάλης για να αναπτυχθούν, να συντονιστούν μαζικοί ταξικοί αγώνες σε όλη την Ευρώπη. Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να οργανώσουμε την πάλη για τα καθημερινά προβλήματα, να αποκαλύψουμε τις αιτίες τους.

Πρέπει τα σωματεία να γίνουν κέντρα μαζικής πάλης. Οι δυνάμεις να έχουν την πρωτοβουλία ακόμη και εκεί που είναι μειοψηφία εντάσσοντας τους εργαζόμενους στη δράση. Με συνελεύσεις που οι αποφάσεις παίρνονται και υλοποιούνται συλλογικά. Να έρχονται σε επαφή με τις μάζες εργαζομένων που υποφέρουν από τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης. Συλλογικά, με οργάνωση και σχέδιο να τους υπερασπιζόμαστε από τις συνέπειες της κρίσης διαπαιδαγωγώντας ταυτόχρονα, πως η όποια νίκη στο πλαίσιο του καπιταλισμού θα είναι συνέχεια υπό αμφισβήτηση. Με τέτοιο προσανατολισμό και καθημερινή έγνοια και έλεγχο θα ξεπερνάμε τις δυσκολίες, τα εμπόδια και τις προκαταλήψεις.

Κάθε σωματείο να παρεμβαίνει ποικιλόμορφα στα ζητήματα των εργαζόμενων νέων και γυναικών, των μεταναστών και στο ζήτημα του Ιμπεριαλιστικού πολέμου. Να σηκώσουμε μέτωπο ενάντια στη ναρκω-κουλτούρα και στο σάπιο πολιτισμό του καπιταλισμού.

Ο κάθε κλάδος να είναι γνώστης του χώρου του, των εξελίξεων, της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης που είναι σε εξέλιξη. Είναι αναγκαίος ο καλύτερος συντονισμός μας σε κλαδικό και επιχειρησιακό επίπεδο, ο συντονισμός κατά όμιλο. Η καλύτερη οργάνωση της δουλειάς μας σε αυτό το επίπεδο θα είναι πολύτιμο εφόδιο για τη συνέχεια.

Η παρακολούθηση των εξελίξεων, η δυνατότητα άμεσης παρέμβασης και δράσης εξαρτάται από το πόσο μακριά φτάνουν τα μάτια και τα αυτιά του κάθε σωματείου, αν έχει παρουσία και μέλη σε κάθε εργοστάσιο, σε κάθε επιχείρηση σε κάθε χώρο δουλειάς. Αν οι εργαζόμενοι γνωρίζουν το σωματείο και το εμπιστεύονται, συσπειρώνονται γύρω από αυτό και θα κινητοποιηθούν στο κάλεσμά του. Αυτό προϋποθέτει βαθιά, επίπονη, καθημερινή προπαγάνδα και δράση που όχι μόνο θα απαντάει στον αντίπαλο, αλλά και θα διαπαιδαγωγεί την εργατική τάξη να σκέφτεται και δρα με κριτήριο το δικό της συμφέρον.

Επαναλαμβάνουμε: «Να δυναμώνει η συζήτηση τι κίνημα χρειάζεται, τι συμμαχία, τι προοπτική. Για να εμποδίσουμε όσο εξαρτάται από εμάς την απογοήτευση που έρχεται από τις δυσκολίες των αγώνων. Κίνημα απέναντι στην καπιταλιστική εργοδοσία, τους νόμους, το κράτος της. Κίνημα απαλλαγμένο από τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό. Κίνημα που δεν παλεύει μόνο για επιμέρους βελτιώσεις, αλλά για το σύνολο των αναγκών της εργατικής τάξης, για την ανατροπή και κατάργηση των εκμεταλλευτικών σχέσεων. Κίνημα οργανωμένο και βαθιά ριζωμένο μέσα στους χώρους δουλειάς, πρώτα απ´ όλα στους χώρους παραγωγής, τα εργοστάσια. Κίνημα που θα στηρίζεται και θα οικοδομεί τη συμμαχία εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων επαγγελματιών και εμπόρων με τη μικρή και μεσαία αγροτιά, με τους φοιτητές και σπουδαστές, με τις γυναίκες. Ένα τέτοιο κίνημα θα είναι σε θέση να αποκρούσει αποτελεσματικά την επίθεση των μονοπωλίων και των πολιτικών τους εκπροσώπων, θα μπορεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην πάλη για την ανατροπή της σημερινής εξουσίας, για εξουσία λαϊκή, που θα βάλει τις βάσεις για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Κίνημα διεθνιστικό που θα παλεύει για ένα ενιαίο σκοπό σε κάθε ξεχωριστή χώρα.»

Δεν παραδινόμαστε!

Οι εργαζόμενοι της Ελλάδας έχουν δεχτεί μια βάρβαρη επίθεση, συντονισμένη. Από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, την ΕΕ, το ελληνικό και ξένο κεφάλαιο. Οι εργαζόμενοι είδαν μέσα σε 2 χρόνια το εισόδημα τους να μειώνεται 50%, την Υγεία, την Παιδεία, την κατοικία και άλλα βασικά κοινωνικά αγαθά, να γίνονται είδη πολυτελείας. Την ίδια περίοδο, μέσα από το σφαγιασμό των δικαιωμάτων των εργαζομένων, το ελληνικό κεφάλαιο αποταμίευσε €600 δις στις τράπεζες της Ελβετίας, οι ελληνικές τράπεζες χρηματοδοτήθηκαν με πάνω από 120 δις, ενώ Έλληνες καπιταλιστές αγόρασαν ακίνητα στην ακριβότερη περιοχή του Λονδίνου αξίας 1δις.

Αυτή η εξέλιξη δεν είναι ελληνικό φαινόμενο. Οι εργαζόμενοι έρχονται αντιμέτωποι με την ίδια πολιτική και στις ΗΠΑ και στην Αγγλία. Τα ίδια διλήμματα και η ίδια τρομοκρατία χρησιμοποιούνται και εκεί και στο Βέλγιο και σε άλλες χώρες που δεν έχουν σχέση με χρέη και μνημόνια. Το κοινό τους στοιχείο είναι ότι έχουν καπιταλισμό.

Δεν παραδινόμαστε! Η ασυμβίβαστη πάλη του ΠΑΜΕ, ο ταξικός προσανατολισμός του, η στόχευση του για οικοδόμηση συνδικάτων στους μεγάλους κλάδους, στις βιομηχανίες, στα μεγάλα πολυεθνικά μονοπώλια, εκεί που διεξάγεται η ταξική πάλη, το σταθερό μέτωπο στα ιδεολογήματα των εργοδοτών και συνδικαλιστών τους, η αποκάλυψη της ζημιάς της ταξικής συνεργασίας και η πίστη στη δύναμη της εργατικής τάξης έχουν ως αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να μην σκύβουν το κεφάλι. Παρά τις δυσκολίες, η ταξική πάλη οξύνεται, μετράμε νίκες(μια από αυτές η δυσκολία του συστήματος να κρατήσει την κυβέρνηση). Η άλλη μας νίκη είναι τα λόγια του προέδρου των Χαλυβουργών στην απεργία στις 10 Φλεβάρη:

«Ο αγώνας μας αποτελεί ήδη μια μεγάλη νίκη των απεργών Χαλυβουργών και όλης της εργατικής τάξης. Αποτελεί μια μεγάλη παρακαταθήκη για το εργατικό κίνημα. Αποτελεί άλλη μια λαμπρή σελίδα στην ιστορία του εργατικού κινήματος της χώρας μας.

Αποτελεί μεγάλη νίκη ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία, στη μοιρολατρία, στην ταξική ειρήνη, στη λογική του μικρότερου κακού. Αποτέλεσε σοβαρή νίκη στο λεγόμενο ρεαλισμό, στη συμβιβαστική λογική του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Κράτησε τη σπίθα αναμμένη. Άντεξε στις πολύμορφες πιέσεις να μας διασπάσουν, να μας αποπροσανατολίσουν, να χτυπήσουν το ταξικό οργανωμένο κίνημα.

Ανέδειξε την τεράστια δύναμη των εργατών. Απέδειξε ότι χωρίς εμάς δεν κινείται τίποτα, ότι μόνο εμείς παράγουμε τον πλούτο και τον καρπώνονται τα παράσιτα οι εργοδότες.»

 

Με αυτή τη γραμμή, με αυτή τη λογική και εμείς σήμερα λέμε

ΟΛΗ Η ΕΥΡΩΠΗ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ

Αυτός είναι ο μόνος δρόμος για τους εργάτες, αυτό είναι το καθήκον του ταξικού εργατικού κινήματος.

Announcement of the trade union of the steelworkers of Helliniki Halivourgia

0

Announcement of the trade union of the steelworkers of Helliniki Halivourgia

“The board of the trade union of the workers of the Helliniki Halivourgia condemns the attempt of the fascist organisation “Hrisi Avgi” and other groups to provocate, to slander and discredit our heroic struggle.

The “Hrisi Avgi”, since the beginning stood against our struggle, as it does to every workers’ and people’s struggle. It defended the industrialist Manesis, saying that his proposal for dismissals and 5hour workday were “reasonable under the difficult situation of the market”. That every company exists for this reason, to make profit. Since the beginning, Hrisi Avgi denounced our trade union as “uncompromising and lead by outsiders” that the trade union’s stand “leads the factory to closing”. Hrisi Avgi tried to bring to confrontation our colleagues from the factory of Volos with us, saying that we strike because when we get our dismissals we have been guaranteed, huge compensations that our colleagues in Volos do not have.

When they saw that this reactionary slander had no result, that the steelworkers continued proudly their struggle against Manesis and his class as a total, that this struggle met the support of all the workers in Greece and on international level from workers from all over the world and from immigrant workers who work in Greece, they decided to attack with other, hideous means against our struggle. On the 109th day of strike, Hrisi Avgi suddenly visited the factory under the pretext of bringing material support. After taking photos to the pasta and the bottles of water they had brought, “decorated” with hideous, pre-election slogans (which we saw after them leaving), and after them videotaping their presence, they continued their notorious role. Through announcements they started provocating our struggle, the board of the union and its leaders. At the same time, a few other groups, found the excuse to openly say, what they were hiding for so long. That is, that they also use our strike to their interest, without agreeing with our struggle and its content.

We answer to all of them that they are too small, to criticize and hit the struggle of the steelworkers. The steelworkers are expressed through the decisions of their General Assemblies and the board of their trade union. In these decisions is reflected the class content and orientation of our struggle, our demands.

We say once again that we ask for the solidarity of all workers. But we state clearly, once more, that the struggle of the steelworkers is not disoriented, is not bought off, under the pretext of material support. To our call, since the beginning, responded hundreds of trade unions, massive organisations and thousands of workers from Greece and the rest of the world, organisations with which we have many different opinions, goals and directions.

We are aware that some do not offer material support in order to help, but they hope for other things. We state that the steelworkers are not for the teeth of Hrisi Avgi and other so called revolutionaries. The steelworkers are part of the organised class movement that was and is the basic supporter of their struggle. It is no coincidence that all these groups attack against PAME, in and out of Greece, PAME that was and is since the beginning, the basic supporter of our struggle, that now is organising a campaign all over Greece, for financial support of our struggle. We call the steelworkers to isolate those who cause damage to our struggle. We say to Manesis and his people, that they fool themselves, if they believe that they will provocate and hit the solidarity movement to our struggle. Provocations will not succeed.

We struggle for all Greece to become Hallivourgia”

Νέο τσεκούρι για να σωθεί η πλουτοκρατία Τα μέτρα δεν είναι προσωρινά. Δεν έχουν φρένο.

0

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

 

Νέο τσεκούρι για να σωθεί η πλουτοκρατία

Τα μέτρα δεν είναι προσωρινά. Δεν έχουν φρένο.

 

Αν δεν τους σταματήσουμε, θα τα πάρουν όλα. Καμιά υποταγή στους νόμους τους. Νομοθετούν χωρίς διάλειμμα το τσάκισμα της ζωής μας. Η κυβέρνηση θα θεσπίσει νομοθετικά μείωση κατά μέσο όρο 10% στα αποκαλούμενα «ειδικά μισθολόγια» του δημοσίου τομέα, από 1η Μαρτίου, φέρνει νέες μειώσεις σε συντάξεις, περικοπές στην υπερωριακή αμοιβή για νοσοκομειακούς γιατρούς και επιπλέον περικοπές στην Υγεία και στο φάρμακο.

 

Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη

Στην τακτική τους “σοκ και δέος” να απαντήσουμε με πόλεμο. Προβλέπουν νέα μείωση κατά 10% των κύριων συντάξεων από 1.300 ευρώ και πάνω. Είναι μέτρο που αθροίζεται στα προηγούμενα δηλαδή στο τσάκισμα κατά 15% των επικουρικών συντάξεων, στη μείωση κατά 7% στις συντάξεις των ναυτικών (ΝΑΤ) , στη μείωση κατά 20% των κύριων συντάξεων των Ταμείων ασφάλισης των ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΟΣΕ, ΕΛΤΑ, Τραπεζών και «Ολυμπιακής» για το τμήμα της σύνταξης από 1.300 και πάνω.

 

Καλούμε τα συνδικάτα, τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους

Να καταγγείλουν τη νέα σφαγή των συντάξεων και να είναι σε αγωνιστική ετοιμότητα.

 

Όλοι στο δρόμο για να αποτρέψουμε τα σχέδια κυβέρνησης, τρόϊκας, βιομηχάνων.

 

Τίποτα δεν τελείωσε!

                                 Εμείς έχουμε τη δύναμη.

                                                                    Εμείς θα τους ανατρέψουμε!

 

Όσα η εργατική τάξη με αγώνες και θυσίες κατέκτησε σε έναν αιώνα ισοπεδώθηκαν μέσα σε λίγους μήνες από το μαύρο μέτωπο Κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ – Κεφαλαίου – ΝΔ και ΛΑΟΣ. Οι νέοι φόροι, τα χαράτσια, οι μειώσεις μισθών και συντάξεων, οι εφεδρείες, οι απολύσεις, το τσεκούρι στις παροχές υγείας, η εμπορευματοποίηση της Παιδείας, δε γίνονται για να σωθεί η χώρα.

 

ΑΡΝΗΣΟΥ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Οι τελευταίες κινητοποιήσεις, η 48ωρη απεργία και τα μεγάλα συλλαλητήρια σε όλες τις πόλεις της χώρας στις 12 Φλεβάρη, δείχνουν τον δρόμο. Η μαζικότητα, η οργάνωση, η ατσάλινη πειθαρχία απέναντι στο κράτος των μονοπωλίων και των μηχανισμών του, τους τρομάζει. Το δυνάμωμα της ταξικής πάλης, η οργάνωση των εργατών, η αποφασιστικότητα, η αναπόφευκτη σύγκρουση με την εργοδοσία, μπορεί να ματαιώσει κάθε μέτρο που παίρνουν.

Φεβρουάριος 2012

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

0

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

 

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

 

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ, ΤΟ ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ ΤΗΣ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ Ο.Ε.Κ. ΚΑΙ Ο.Ε.Ε.

 

Κάτω τα χέρια από τους Οργανισμούς Εργατικής Κατοικίας και Εργατικής Εστίας!!!

Είναι κατάκτηση της εργατικής τάξης.

Όλοι στο δρόμο για να αποτρέψουμε τα σχέδια κυβέρνησης, τρόϊκας, βιομηχάνων να κλείσουν τους Οργανισμούς.

Απαιτούμε, αναβάθμιση, εκσυγχρονισμό, αύξηση της εισφοράς των εργοδοτών, χρηματοδότηση του κράτους, ώστε να προσφέρουν επαρκείς και ποιοτικές παροχές στους δικαιούχους.

 

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Το σχέδιο της κυβέρνησης για την κατάργηση των Οργανισμών Εργατικής Κατοικίας και Εργατικής Εστίας δεν πρέπει να περάσει! Χτυπά και τσακίζει όλη την εργατικήτάξη, όλους τους εργαζόμενους.

Κανένας από μόνος του δεν μπορεί να αποτρέψει ένα τέτοιο αντιλαϊκό μέτρο κυβέρνησης,τρόικας και εργοδοσίας.

«ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ».

Το κλείσιμο των Οργανισμών στοχεύει:

Να μειωθεί το λεγόμενο μη μισθολογικό κόστος (1,10 εργοδοτική εισφορά) για (ΟΕΚ, ΟΕΕ).

Να επιτευχθεί ο στόχος χιλιάδων απολύσεων στο Δημόσιο (στον ΟΕΚ και ΟΕΕ απασχολούνται 1.400 εργαζόμενοι).

 

Το κλείσιμο των οργανισμών είναι ολέθριο για τους δικαιούχους και τους εργαζόμενους σε αυτούς:

§  Καταργείται η χορήγηση άτοκων δανείων από κεφάλαια του ΟΕΚ για πολύτεκνους και άλλες κατηγορίες εργαζομένων.

§  Καταργούνται τα δάνεια αποπεράτωσης και επισκευής των κατοικιών που ήταν άτοκα και από κεφάλαια του ΟΕΚ. Μέχρι τώρα ο ΟΕΚ χορηγούσε 10.000 τέτοια δάνεια κάθε χρόνο.

§  Καταργείται η επιδότηση ενοικίου από τον ΟΕΚ για 60.000 οικογένειες.

§  Καταργείται το κατασκευαστικό πρόγραμμα που ήταν και το βασικότερο πρόγραμμα που μπορούσε να προσφέρει φθηνή και ποιοτική κατοικία στους δικαιούχους.

§  Καταργούνται 25 βρεφονηπιακοί παιδικοί σταθμοί που προσφέρουν δωρεάν υπηρεσίες σε 2.000 παιδιά.

§  Καταργούνται τα προγράμματα παροχής κοινωνικού τουρισμού, πολιτισμού.

§  Πετιούνται στο δρόμο και οδεύουν προς την ανεργία 1.400 εργαζόμενοι των Οργανισμών.

§  Κάνει «φτερά» η περιουσία των Οργανισμών που ανέρχεται σε δις ευρώ. Υπάρχουν εκτάσεις «φιλέτα» που χρόνια πιέζουν κατασκευαστικές εταιρίες να τα αρπάξουν.

 

Δεν αποτελούν λύση αυτά που ακούγονται για «διαχείρισητης εισφοράς των εργαζομένων», «αυτοδιαχείριση»,«συγχώνευση των δύο Οργανισμών» κλπ.

 

Διεκδικούμε, να είναι ανοιχτή η πόρτα των Οργανισμών, να μη γίνει καμία απόλυση, οι εργαζόμενοι να δουλεύουν με πλήρη δικαιώματα, να παράγουν έργο που θα συμβάλλει στην αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των δικαιούχων.

 

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Για την αρνητική αυτή εξέλιξη, για την κατάργηση των ΟΕΚ–ΟΕΕ τεράστιες,εγκληματικές είναι οι ευθύνες των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ). Αυτοί ήταν που στα πλαίσια του «κοινωνικού διαλόγου» πρότειναν τη μείωση του λεγόμενου μη μισθολογικού κόστους, δηλαδή τη μείωση ή απαλλαγή της εργοδοσίας από τις εισφορέςσε ΙΚΑ, ΟΑΕΔ, ΟΕΚ, ΟΕΕ, κ.ά.

Τιμωρήστε τους! Εγκαταλείψτε τους! Συμπόρευση με το ΠΑΜΕ!

ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΡΑ ΓΙΑ:

§ Να μην περάσουν τα σχέδια κυβέρνησης, τρόϊκας για κατάργηση των Οργανισμών.

§ Άμεση καταβολή από το ΙΚΑ των 4 δις ευρώ που παράνομα παρακρατάει από τους Οργανισμούς.

§ Απόδοση όλων των τρεχουσών εισφορών στους Οργανισμούς.

§ Άμεση κρατική χρηματοδότηση.

§ Να ξεπαγώσουν όλα τα προγράμματα του ΟΕΚ.

§ Ενίσχυσητου κατασκευαστικού προγράμματος.

§ Σταθερή,μόνιμη δουλειά για όλους τους εργαζόμενους των Οργανισμών.

§ Ναμην κλείσει κανένας βρεφονηπιακός παιδικός σταθμός – καμία απόλυση.

 

Οργάνωση– λαϊκή αντεπίθεση – πολύμορφη κλιμάκωση της πάλης!- Να μην περάσει η κατάργηση των ΟΕΚ – ΟΕΕ.

 

Να πέσει η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου.

Συσπείρωση στα Σωματεία, επιτροπές αγώνα παντού.

 

Συμπορεύσου με το ΠΑΜΕ τώρα!!

 

Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΑ ΠΑΡΑΣΙΤΑ ΤΟΥΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΚΡΑΤΕΣ

Ανακοίνωση

0

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

 

Εργαζόμενοι-εργαζόμενες,άνεργοι -άνεργες, νέοι- νέες,

 

Τίποτα δεν τελείωσε! Εμείς έχουμετη δύναμη. Εμείς θα τους ανατρέψουμε!

Οι τελευταίες κινητοποιήσεις, η 48ωρη απεργία και τα μεγάλα συλλαλητήρια σε όλες τις πόλειςτης χώρας στις 12 Φλεβάρη, δείχνουν τον δρόμο. Η μαζικότητα, η οργάνωση, η ατσάλινη πειθαρχία απέναντι στο κράτος των μονοπωλίων και των μηχανισμών του, τους ενοχλεί και τους φοβίζει. Το δυνάμωμα της ταξικής πάλης, η οργάνωση των εργατών, η αποφασιστικότητα,η αναπόφευκτη σύγκρουση με την εργοδοσία, μπορεί να ματαιώσει το νέο έγκλημα.

 

Στουςμελλοντικούς σκληρούς ταξικούς αγώνες θα είμαστε όλοι παρόντες

Ο καθένας πλέον μπορεί να βγάζει συμπεράσματα. Να διακρίνει τους φίλους από τους εχθρούς,με ποιον θα πάει και ποιον πρέπει να αφήσει. Οι αγώνες του χθες δεν έχουν σχέσημε τους αγώνες του σήμερα και θα διαφέρουν αρκετά με τις απαιτήσεις και τις θυσίεςτων αγώνων που θα έρθουν. Εργαζόμενοι σε δεκάδες χώρους δουλειάς που στο παρελθόνέβλεπαν τους αγώνες από απόσταση, σήμερα σηκώνουν βάρος, αποτελούν την εμπροσθοφυλακήσε σκληρές αναμετρήσεις με την εργοδοσία. Η θέση του καθένα μας είναι σε αυτούς τους αγώνες. Είναι καθήκον να σταματήσουμε τη βάρβαρη πολιτική που τσακίζει τη ζωήμας.

 

Οπλούτος τους πατάει πάνω στη δυστυχία και την ανέχειατου λαού.

Δεν είσαιμαζί τους. Δεν έχεις τα ίδια συμφέροντα με αυτούς. Η εξαθλίωση σου αποτελείτην πηγή της νέας κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.

 

Η καταιγίδατων μέτρων, το τσάκισμα των μισθών και των συντάξεων, το χτύπημα των συλλογικώνσυμβάσεων δεν είναι μέτρα που καλύπτουν το δημόσιο χρέος, δεν έχουν σχέση με ελλείμματα.Είναι μέτρα που έχουν έναν και μόνο κερδισμένο. Τα κέρδη του μονοπωλιακούκεφαλαίου, τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Οιεκβιασμοί, τα τρομοκρατικά διλήμματα, τα διαγγέλματα που σπέρνουν φόβο και αγωνία, φανερώνουν τις αδυναμίες και το άγχος τους, δείχνει ότι δεν είναι ανίκητοι. Τα κόμματα της πλουτοκρατίας ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ πρέπει να το πληρώσουν πολύ ακριβά. Να μη χαριστούμε σε κανέναν.

 

Οπραγματικός στόχος τους, είναι να πληρώσει την κρίση ο λαός και όχι το μεγάλοκεφάλαιο. Ο λαός όμως μπορεί να τον αντιστρέψει! Τα λαϊκά στρώματα έχουν κάθε συμφέρον και κάθε δίκιο να αρνηθούν αυτόν τον δρόμο, να παρεμποδίσουν την εφαρμογή των μέτρων. Μονόδρομος για το λαό είναι να πληρώσει την κρίση το μεγάλο κεφάλαιο.

 

Τα εργοστάσια, οι τόποι δουλειάς σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, να γίνουν το μαρτύριο τους

Ή θα υποταχτούμε και θα τα σαρώσουν όλα, ή θα τουςπάρουμε στο κυνήγι. Να μην αφήσουμε τις ζωές μας, στα χέρια των βιομηχάνων καιτου πολιτικού προσωπικού τους. Ο πολύμηνος αγώνας τωνχαλυβουργών να αποτελέσει την έναρξη σκληρών αγώνων, με ανεβασμένες μορφές πάλης σε κάθε εργοστάσιο, σε κάθε τόπο δουλειάς.  Εκεί βρίσκεται ο ταξικός αντίπαλος, εκεί πρέπει να πιέσουμε, να αναχαιτίσουμε, να δυναμώσουμε την πάλη μας.

 

Να κυριαρχήσει η αφοβία μπροστά στις απειλές και τους εκβιασμούς τους. Το σύνθημα “εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά”να δονήσει κάθε τόπο δουλειάς. Είναι το όπλο του εργάτη, δίνει δύναμηστη σύγκρουση με τον πιο σκληρό αντίπαλο. Να απομονώσουμε τον εργοδοτικόσυνδικαλισμό που συμβάλλει στην επίθεση που δεχόμαστε, βάζοντας γερές πλάτες στην εργοδοσία.

 

Γιατί εμείς δε ζούμε με 400 ευρώ!

Η αγανάκτηση και η οργή δε φτάνουν σήμερα αν δε δεθούν με οργανωμένη, συνειδητή,μαζική και από τα κάτω δράση για την ανατροπή της πολιτικής των μονοπωλίων.

 

Ενίσχυσε την πάλη σου. Οργανώσου στο σωματείο. Δυνάμωσε  τοΠΑΜΕ! Έχειςανάγκη από ένα κίνημα που δε θα τα “διπλώνει”, δε θα κάνει κωλοτούμπες αλλά με ταξική συνέπεια θα βάζει εμπόδια, θα καθυστερεί τα κυβερνητικά μέτρα, θα οργανώνει την πάλη για άμεσα μέτρα ανακούφισης των λαϊκών στρωμάτων, θα μπαίνει μπροστά στην πάλη για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, για την ανατροπή τηςαντιλαϊκής πολιτικής. Κίνημα που θα δίνει παράλληλα την προοπτική στην πάλη της καθημερινής δράσης.

 

Τρόικα, κεφάλαιο, ΕΕ και κόμματα της πλουτοκρατίας δεν αλλάζουν.

Άλλαξε εσύ θέση και στάση απέναντι σε αυτούς. Εμείς παράγουμε τον πλούτο, είμαστε η συντριπτική πλειοψηφία, εμείς έχουμε τη δύναμη. Η εργατική τάξη με τη συμμαχία της να σηκώσει ψηλά τη σημαία του αγώνα για τα δικά της συμφέροντα. Να πάρει στα χέρια της και τα μέσα παραγωγής και την εξουσία.

 

Πίστεψε στη δύναμή σου, φέρε τα πάνω-κάτω!

Για τα σχέδια απαγόρευσης των λαϊκών κινητοποιήσεων

0

«Άκρα του τάφουσιωπή» επιδιώκει να επιβάλει στην εργατική τάξη και τον λαό το μαύρο μέτωπο τηςκυβέρνησης, τρόικας, κεφαλαίου, προκειμένου να περάσουν τις  πιο άγριες αντεργατικές, αντιλαϊκές πολιτικές που σαρώνουν όλα τα δικαιώματα της εργατικήςτάξης.

Το σχέδιό τουςείναι η απαγόρευση των διαδηλώσεων, συγκεντρώσεων, των λαϊκών κινητοποιήσεων.Πρόσχημα και βούτυρο στο ψωμί τους οι προβοκάτσιες των στημένων μηχανισμών τουκράτους και του παρακράτους που θαυμάσια τους υπηρετεί.

Σε ρόλο λαγού, τωνπιο αντιδραστικών μεθοδεύσεων, η πλειοψηφία του εμπορικού συλλόγου της Αθήνας,αλλά και ο Δήμαρχος Αθηναίων, Γ. Καμίνης ο οποίος ανοιχτά υποστηρίζει το σχέδιοπου από καιρό ζητούν να εφαρμοσθεί οι καπιταλιστές, ΣΕΒ, ΕΒΕΑ και οιμεγαλοξενοδόχοι της Αθήνας.

Πρόκειται για ταμαύρα κοράκια της ολιγαρχίας του πλούτου που έχουν πέσει πάνω στην εργατικήτάξη, εξαπολύοντας έναν χυδαίο πόλεμο και ωμές λυσσαλέες επιθέσεις, ενάντιαστις λαϊκές κινητοποιήσεις και συγκεντρώσεις με ψεύτικα και χυδαίαεπιχειρήματα.  

Στόχος τους είναινα σκύψει με κάθε τρόπο η  εργατική τάξη και ο λαός το κεφάλι και νααποδεχθούν τα ποιο βάναυσα αντεργατικά μέτρα, τον εργασιακό μεσαίωνα,προκειμένου να υπηρετηθούν τα κέρδη  μια χούφτας πλουτοκρατών.

Να είναι όμωςσίγουροι ότι τα σχέδιά τους θα τσακιστούν σε αυτό που προσπαθούν πάση θυσία ναεμποδίσουν, στον κυματοθραύστη του εργατικού λαϊκού κινήματος.

Στο κίνημα πουαποτελεί την μαμή της ιστορίας και της κοινωνικής εξέλιξης, που όσα εμπόδια καιαν μπήκαν στην μακρόχρονη πορεία του  κανένας δεν μπόρεσε να το σταματήσεικαι δεν θα το σταματήσει. 

Όσοι στηρίζουν ένασύστημα άδικο εκμεταλλευτικό που γίνεται εμπόδιο στην ανάπτυξη των παραγωγικώνδυνάμεων και στέλνει την Ε.Τ στην ανεργία την φτώχια την εξαθλίωση, θαγκρεμισθούν και η Εργατική τάξη και ο λαός θα πάρουν στα δικά τους χέρια ταπαραγωγικά μέσα και τον πλούτο που  παράγουν και τους ανήκει.   

Κοινή σύσκεψη 21 Φλεβάρη

0

ΠΑΜΕ

ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

Αγ. Φιλοθέης 5β, 105 56 Aθήνα

Τηλ. 210 3301842,210 3301847,210 3833786 Fax 210 3802 864

E-mail : [email protected] http://www.pamehellas.gr

 

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΝΤΙΜΟΝΟΠΩΛΙΑΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΒΙΟΤΕΧΝΩΝ ΕΜΠΟΡΩΝ (ΠΑΣΕΒΕ)

ΠΑΤΟΥΣΑ 2 ΑΘΗΝΑ ΤΗΛ. 2103809327

Email: pasevegr@gmail.com http://www.paseve.gr/

 

ΠΑΝΑΓΡΟΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ (ΠΑΣΥ)

http://www.pasy.gr/

 

ΜΕΤΩΠΟ ΑΓΩΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ (ΜΑΣ)

 

Email: reportmas@yahoo.gr http://www.spoudastes.gr/  

 

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ (ΟΓΕ)

 

Ιπποκράτους 120 – 11472 Αθήνα, τηλ. & fax: 210 3629460

email: ogegr@otenet.grweb: http://www.oge.gr

 

 

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

 

Το ΠΑΜΕ, Η ΠΑΣΕΒΕ, Η ΠΑΣΥ, Η ΟΓΕ και το ΜΑΣ καλούν σε σύσκεψη, συνδικαλιστικών οργανώσεων εργαζομένων, αυτοαπασχολουμένων, μικρομεσαίων, συνδικαλιστές, συλλόγους και ομάδες γυναικών, λαϊκές επιτροπές και επιτροπές αγώνα χώρων δουλειάς και φοιτητών και σπουδαστών, την Τρίτη 21 Φεβρουαρίου και ώρα 6,00 μ.μ. στο ξενοδοχείο IMPERIAL πλ. Καραϊσκάκη, για να συζητήσουμε τις εξελίξεις, τα συμπεράσματα από τις κινητοποιήσεις και τον σχεδιασμό της δράσης μας για το επόμενο διάστημα.

 

ΠΑΜΕ-ΠΑΣΥ-ΠΑΣΕΒΕ-ΜΑΣ-ΟΓΕ

 

The new measures

0

 

The new measures taken by the Troika – the government, the plutocracy and the EU – have squeezed salaries at all levels. They have put further pressure on working people of all categories: skilled and unskilled workers, the old and the young, workers in the public sector and in the private sector, the unemployed, and pensioners.

It is a big lie that cutting the lowest salaries by 20%-22% affects only the lowest paid workers and those who will be entering the work market. It affects all and everything.

a) Unmarried persons without work experience will receive €430 after the cuts, while they receive €633 after tax at present. The minimum salary for young people up to the age of 25 will become €430 after tax, and for young people working as trainees it will be even lower – €345.

b) All branch collective agreements are being led to destruction. The aim is for salaries to start at €494. Branch collective agreements that are expiring will be knocked down to this humiliating amount. The likelihood is that this amount will not be raised above €600.

c) The cuts in the lowest salaries will drag down the basic pensions, which are always closely linked, either by law or without any law, with the level of the lowest salary. At present, the basic lowest IKA pension amounts to €486, which is 65% of the aggregate lowest salary. On the basis of the new scale for the lowest salaries, pensions will look more like an allowance for the poor rather than a pension.

d) The losses of the Insurance Funds will amount at least EUR 2.5 billion per year as a result of lowering the lowest salaries. This will start a new anti-insurance disaster for all present and future pensions and allowances.

e) Unemployment benefits will be put under the guillotine, as they will be based on 55% of the daily wage of an unskilled worker. Taking these new factors into consideration, unemployment benefits will be reduced from €462 to €369. All other benefits of OAED and the insurance funds, such as maternity benefits, child benefits and others, will either be modified on the basis of starvation wages, or they will be squeezed down in the name of rationalizing all expenditure.

Further cuts to the lowest salaries constitute just one of the stings of the new onslaught on the masses, as it is accompanied by:

  • A freeze on salary increases (about 5% every three years on salaries before tax), which will reduce real incomes and worsen the terms for calculating pension scales,

  • Drastic cuts to all benefits for hazardous, unhealthy jobs, etc., when the collective bargaining agreements expire. Everything will be renegotiated on the basis of the scale limits of the lowest salaries of €500. The way is being paved for most benefits to be abolished.

  • Cuts of at least 2% in employers’ insurance contributions in the first phase, as a result of which the insurance funds will sink to the bottom, opening the way to even more reduced basic and supplementary pensions. These cuts will also help plans to further shrink allowances for medication, health check-ups, etc.,

  • A guillotine on all pensions, lowering them by 15% to 40%. All the parties of the plutocracy have agreed to this, one way or another,

  • Abolition of the workers’ right to appeal on their own behalf at the OMED. This essentially means abolishing the right to appeal to arbitration as the last resort against capitalist intransigence,

  • The dismissal of 150 000 public workers will not only greatly increase the already huge number of unemployed; it will also shrink and paralyse the work of kindergartens, schools, hospitals, insurance funds, etc.

  • Abolition of permanent employment at semi-state companies and banks. This will open the way for an overall reversal of labour relations, and it will intensify the terrorization of workers by their employers.

  • Abolition of the Workers’ Housing Corporations and Workers’ Home Corporations. This will drive to desperation thousands of households where the family budget depends on rent benefits, housing loans, etc. In addition, even the very few benefits in support of the workers’ basic needs for culture, entertainment, etc., are being abolished.

The Troika – the government, the EU, and big capital – together with the Eurocentric parties, have colluded in taking these measures. They represent the plutocracy, and all those who support it. The people are the losers with the implementation of these measures, while those who will gain from them are the industrialists, the bankers, the big hoteliers, the big businessmen and the monopolies. In just the last two years, according to official data based on lists of names of those whose salaries have been cut, about EUR 9.2 billion has been taken out of the workers’ pockets. This is money that has been channeled directly into enlarging the capital of the plutocracy. The workers will lose altogether 50% of their incomes.

There is no end to this inferno. We will be told again in a few months that the salvation of our country requires new measures, and that all the sacrifices made until now have not been sufficient. Using bankruptcy as a scarecrow, it will be no surprise if they ask for our flesh and blood tomorrow. They are resolutely determined, but we have to stop them because it is certain that they are not going to stop the massacre now.

This is the hour of great responsibility for all of us. If we do not stop the measures now, they will throw us into the deep end, into Kaiada. Don’t waste more blood for the profit of the monopolies.

We must not let them impose their laws on factories, companies and branches.

Pame invites you to organize ourselves and to fight in unison against the abolition of the Collective Agreements.

Kick out the lackeys of the employees, all those who try to sow defeatism, and those who compromise with the employers.

Choose your leaders and fighters.

Rely on PAME, contact PAME.

Κεντρική Ομιλία Συλλαλητηρίου ΠΑΜΕ. Κυριακή 12 Φλεβάρη

0

Εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι νέες και νέοι

Ξεσηκωμός παντού. Όλοι στη μάχη, όλοι στους δρόμους για την παρεμπόδιση των αντιλαϊκών μέτρων, όλη η Ελλάδα να γίνει μια χαλυβουργία, κάστρο αγώνα.

Όποιος λείπει, όποιος απουσιάζει , θα αδυνατίζει τον αγώνα, θα διευκολύνει τους εχθρούς της ζωής μας.

Γκρεμίζουν τα πάντα, για να σώσουν τα μονοπώλια.

Η χρεοκοπία του λαού είναι ανεξέλεγκτη, θα είναι ασταμάτητη.

Ο ξεσηκωμός με καθαρό στόχο είναι μονόδρομος.

Ο αρχιτραπεζίτης χθες, στο διάγγελμά του μέσα σε ένα παραλήρημα εκβιαστικών διλημμάτων, πρόβαλλε το εφιαλτικό όραμα της αστικής τάξης, «την Ευρωπαϊκή Ελλάδα, της σταθερότητας, της δημοκρατίας, του Ευρώ, πάνω στα συντρίμμια του λαού». Την Ελλάδα της ανεργίας, της φτώχειας, της εξαθλίωσης, την Ελλάδα που κουμάντο θα κάνουν τα μονοπώλια, χωρίς αμφισβήτηση της κυριαρχίας τους, της εκμεταλλευτικής τους μανίας.

Αυτό είναι το όραμά τους δεν μπορεί να ήταν άλλο. Κόμματά τους είναι, πολιτικό τους προσωπικό. Γι’ αυτό η συγκυβέρνηση γι’ αυτό η ενιαία προσπάθειά τους ενάντια στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.

Είπε, ότι δαπανούσαμε περισσότερα από όσα παράγαμε, ζούσαμε με δανεικά γι’ αυτό φτάσαμε εδώ.

Ενοχοποιούν και εκβιάζουν τους εργαζόμενους ότι αν δεν πληρώσουν το χρέος, χάνοντας κάθε δικαίωμά τους, θα έρθουν τα χειρότερα.

Λένε μεγάλα ψέματα .

Ούτε ένα Ευρώ από το κρατικό χρέος δεν προέρχεται από τους εργάτες.

Οι εργάτες καταναλώνουν λιγότερα απ´ όσα χρειάζονται για να ζήσουν σαν άνθρωποι.

Φταίει το πολιτικό σύστημα είπε ο τωρινός εκπρόσωπος της πλουτοκρατίας, γιατί αν έπαιρνε τα μέτρα πολύ πιο πριν, δεν θα φτάναμε εδώ.

Λέει δηλαδή ότι έπρεπε να είχαν συμμαχήσει τα κόμματα της πλουτοκρατίας και να οδηγούσαν στην σφαγή τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα πολύ πιο νωρίς.

Ισχυρίζεται ότι αυτό το μνημόνιο και η νέα δανειακή σύμβαση θέτουν τις βάσεις για την έξοδο από την κρίση.

Πάνω στην καταστροφή του λαού, στο πόνο, στα βάσανα, στα αδιέξοδα, στην όλο και μεγαλύτερη αγριότητα απέναντι στους αγώνες τους, βρίσκεται ο δικός τους δρόμος εξόδου από την κρίση.

Πρόβαλλε τον εκβιασμό ότι αν δεν προχωρήσει αυτό το μνημόνιο θα πάμε σε ανεξέλεγκτη χρεοκοπία και τότε θα κινδυνέψουν οι καταθέσεις του λαού, δεν θα μπορούν να γίνουν εισαγωγές φαρμάκων και άλλων αγαθών αναγκαίων για το λαό, δεν θα πληρώνονται μισθοί και συντάξεις.

Αυτά τα λένε τα παράσιτα οι κεφαλαιοκράτες, που εκτός από τα 600 δις στην Ελβετία, τα άλλα πόσα στις οφσορ εταιρείες, 300 από αυτούς, μόνο τα τελευταία 2 χρόνια αγόρασαν στην ακριβότερη περιοχή του Λονδίνου ακίνητα αξίας πάνω από 1 δις.

Για την εργατική τάξη για το λαό που ζούσε και ζει την βαρβαρότητα αυτού του συστήματος και σε περίοδο ανάπτυξης και ιδιαίτερα τώρα στην κρίση, του λένε να υπογράψει την θανατική του καταδίκη.

Προσπαθούν να πείσουν ότι έχουμε ίδιο συμφέρον με τα μονοπώλια. Αν πάρουν τα 130 δις και έχουν το αντίστοιχο φιλικό εργασιακό και φορολογικό περιβάλλον όπως των βαλκανικών χωρών, της Κίνας της Ινδίας, τα πράγματα θα φτιάξουν.

Ο αρχιτραπεζίτης στο διάγγελμά του είπε ότι με το μνημόνιο διορθώνουμε τα λάθη.

Ο μέχρι σήμερα κατώτερος μισθός, το κατώτερο μεροκάματο, οι κλαδικές συμβάσεις, η κοινωνική ασφάλιση, η σύνταξη, αυτές η υποτυπώδεις παροχές στην υγεία, στην πρόνοια, στην περίθαλψη, στην παιδεία αποτελούσαν λάθη και με την κατάργησή τους τα διορθώνουν.

Είναι επικίνδυνοι, είναι βάρβαροι, βάναυσοι.

ΤΩΡΑ να απορρίψουμε τα εκβιαστικά τους διλήμματα και την τρομοκρατία.

Ο λαός δεν πρέπει να τους φοβηθεί, ούτε να κάτσει ήσυχα να τον γδάρουν ζωντανό. Καμία σημασία δεν έχει αν αυτό θα γίνει μέσα ή έξω από το ευρώ, με ελεγχόμενη ή ανεξέλεγκτη χρεοκοπία.

Αυτό που έχει ζωτική σημασία είναι να αποφασίσει ο λαός ότι δεν πρόκειται να κάνει άλλες θυσίες για χάρη της πλουτοκρατίας, να γεμίζουν τα θησαυροφυλάκια των καπιταλιστών, ενώ ο ίδιος και τα παιδιά του να βουλιάζουν στην απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση.

Οι μόνες θυσίες που πιάνουν τόπο είναι οι θυσίες στον ασταμάτητο ταξικό αγώνα, για να ανατραπεί η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου, να μην ψηφιστεί το νέο μνημόνιο, να γίνουν εκλογές, και να κλιμακωθεί η λαϊκή αντεπίθεση για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων.

Οι εργάτες με τους συμμάχους τους πρέπει να παλέψουν αταλάντευτα για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης που συμφέρει το λαό, για την ανατροπή της σαπίλας του καπιταλιστικού συστήματος, για Λαϊκή Εξουσία – Λαϊκή Οικονομία που θα εξασφαλίζει σε όλους δουλειά, στέγη, διατροφή, Υγεία, Πρόνοια, μόρφωση, ελεύθερο χρόνο.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Μπορεί να ψηφιστεί το νέο μνημόνιο. Όμως τώρα αρχίζει ο μεγάλος αγώνας.

Αγώνας που πρέπει να είναι καθαρός, να έχει σταθερό προσανατολισμό και να υπάρχει συνείδηση των απαιτήσεων αυτού του αγώνα.

Το σύνθημα χθες στην ακρόπολη «κάτω η δικτατορία μονοπωλίων, Ευρωπαϊκής Ένωσης» δίνει όλη την ουσία, το σκοπό και την κατεύθυνση του αγώνα.

Οι σημερινές εξελίξεις το κάνουν πεντακάθαρο. Όλη η αστική τάξη συσπειρωμένη απέναντι στο λαό, φοβισμένη μπροστά στην δύναμή του, τα δίνει όλα για να στηρίξει την πλουτοκρατία.

ΠΑΣΟΚ-Ν,Δ και ΛΑΟΣ τσακίζουν το λαό για να στηρίξουν την πλουτοκρατία. Κοροϊδεύουν εξαπατούν το λαό ότι θυσιάζονται για να τον σώσουν.

Από το τσάκισμα των δικαιωμάτων και των Συλλογικών συμβάσεων 11 δις πάνε στις τσέπες των καπιταλιστών. Άλλα 9,2 δις τσέπωσαν από τα προηγούμενα μέτρα μείωσης των μισθών. Συνολικά την τριετία τσέπωσαν 20 δις και πολύ περισσότερα θα κερδίσουν τα επόμενα χρόνια.

30 δις θα πάνε άμεσα στις τράπεζες που τα προηγούμενα χρόνια πήραν άλλα 100 δις. Εκτός από τις φοροαπαλλαγές τους και τη βαριά φορολογία του λαού.

Πρέπει να γίνει συνείδηση ότι όσο θα κυριαρχούν στην οικονομική ζωή τα μονοπώλια, το πολιτικό προσωπικό θα είναι στην υπηρεσία τους.

Μπορεί να παραλλάζουν, να φτιάχνουν αναχώματα, να αλλάζουν χρώματα αλλά θα είναι στην υπηρεσία τους.

Κοροϊδεύουν τον λαό όσοι ισχυρίζονται ότι με ένα φύσημα με ένα ΝΤΟΥ, θα ανατρέψουν το πολιτικό σκηνικό, με ορισμένες διαδηλώσεις ή με δυναμικές ενέργειες με σπάσιμο βιτρινών. Αυτό είναι θλιβερό κατάντημα, είναι οπορτουνισμός.

Δεν αρκεί να καταψηφίζεις σήμερα τα μνημόνια αν δεν έχεις καθαρό ποιος είναι ο αντίπαλος. Με τα μονοπώλια ή με το λαό;

Αστική εξουσία ή εργατική εξουσία;

Με την ΕΕ ή ενάντιά της;

Με όλους μαζί δεν γίνεται.

Εργαζόμενοι εργαζόμενες νέοι και νέες

τώρα αρχίζουν οι αγώνες σε κάθε επιχείρηση σε κάθε κλάδο.

Τώρα αρχίζει ο μεγάλος αγώνας, που χρειάζεται να έχει σαφή στόχο, προσανατολισμό και συνείδηση των απαιτήσεων.

Σε κάθε κλάδο, εργοστάσιο το εργοστάσιο, επιχείρηση την επιχείρηση, αγώνας να μη περάσει ο μεσαίωνας, να μη μας περάσουν τις αλυσίδες , να μην παραδώσουμε ότι έχει απομείνει και έχουμε κρατήσει αρκετά.

Προϋποθέσεις αυτής της προοπτικής είναι ο δρόμος της Χαλυβουργίας. Απαιτείται ταξική ενότητα, καλή οργάνωση, αποφασιστικότητα, αντοχή. Ναι από αύριο νέες χαλυβουργίες, οργάνωση στα εργοστάσια, στους τόπους δουλειάς, στα κλαδικά συνδικάτα, να μην περάσουν αυτά τα μέτρα.

 

Απαιτείται απαλλαγή από τους προδότες της τάξης μας, τους συμβιβασμένους συνδικαλιστές. Πρέπει να αρχίσει τώρα το ξήλωμά τους από τους εργάτες από τα επιχειρησιακά, τα κλαδικά συνδικάτα, από όλες τις οργανώσεις.

Προϋπόθεση επίσης ενός τέτοιου αγώνα είναι η αλληλεγγύη, γύρω από κάθε εργοστάσιο που θα αγωνίζεται , να πέσει όλη η γειτονιά, να υπάρχει επαφή με άλλους κλάδους, στην Ευρώπη, στον κόσμο.

Από τα εργοστάσια, τις επιχειρήσεις θα αρχίσουν οι ανατροπές.

Από εδώ θα γεννηθεί το μεγάλο κίνημα που θα σαρώσει την εξουσία του κεφαλαίου, τους κράτους τους και των κομμάτων τους, της δικτατορία του κεφαλαίου και της Ε.Ε.

Στον τόπο δουλειάς να σημάνει συναγερμός. Ο αγώνας εκεί θα κρίνεται. Στον τόπο δουλειάς, στον κλάδο, εκεί βρίσκεται ο ταξικός αντίπαλος που πρέπει με τον ασταμάτητο πολιτικό αγώνα να ηττηθεί.

Ο αγώνας θα είναι συνεχής, οι μορφές θα εναλλάσσονται. Γύρω από κάθε τόπο δουλειάς, να συγκεντρωθεί η εργατική, η λαϊκή γειτονιά.

Να μετατραπεί κάθε τόπος δουλειάς σε κάστρο του αγώνα ενάντια στη βαρβαρότητα. Κάστρα υπεράσπισης των λαϊκών αναγκών να στηθούν και σε κάθε γειτονιά, κάθε σχολειό, κάθε πανεπιστήμιο. Να κάνουμε την Ελλάδα μια Χαλυβουργία, ένα άπαρτο κάστρο, επιτελείο μάχης και αντεπίθεσης για την υπεράσπιση της ζωής μας.

Η εργατική τάξη τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν πια καμιά δουλειά καμιά σχέση με τα κόμματα του κεφαλαίου, της ΕΕ.

Τώρα χρειάζεται να κόψουν κάθε δεσμό.

Έχουν δύναμη να στηριχτούν, είναι το ΠΑΜΕ, Η ΠΑΣΕΒΕ, Η ΠΑΣΥ, η ΟΓΕ, το ΜΑΣ.

Η συμμαχία μας, που μπορεί να γίνει η δύναμη της ανατροπής .

Η συμμαχία αυτή είναι η μόνη δύναμη που θα απαλλάξει τη χώρα, τους εργαζόμενους από την φτώχεια την εξαθλίωση την εκμετάλλευση.

Είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να βγάλει οριστικά τη χώρα από την κρίση και να απαλλάξει την κοινωνία από την σαπίλα του καπιταλισμού από τα παράσιτα.

Με την εξουσία της, τα εργοστάσια, οι επιχειρήσεις θα παράγουν για τον λαό, δεν θα καταστρέφονται.

Θα γεννιούνται μεγάλα παραγωγικά έργα που θα δίνουν δουλειά, θα εξαλείφουν την ανεργία και την φτώχεια.

Η γη θα καρπίζει για τον λαό, δεν θα είναι στέρφα, δεν θα είναι χέρσα.

Τα δάση, οι παραλίες θα δίνουν ζωή και χαρά στον λαό.

Ο πλούτος της χώρας θα αξιοποιείται και θα δίνει ευημερία στο λαό.

Η επιστήμη με την εξουσία των εργαζομένων θα ανθεί και θα είναι στην υπηρεσία του.

Ο πολιτισμός θα ανυψώνει τον λαό ηθικά πνευματικά , θα ανθούν οι τέχνες και ο πολιτισμός, για την πρόοδό του.

Έχουμε την δυνατότητα να δώσουμε στο λαό προοπτική να εμπιστευτούμε την δύναμή μας,

φτάνει να οργανωθούμε.

Φτάνει να έχουμε καθαρή συνείδηση του αγώνα μας.

Φτάνει να είμαστε έτοιμοι να δώσουμε αυτόν τον αγώνα με θέληση, με απόφαση για θυσίες.

Δεν είναι ανίκητοι. Στην εργατική τάξη και τους συμμάχους της είναι η δύναμη, και το βέβαιο είναι ότι θα τους ανατρέψει.

Ζωντανή μετάδοση του αυριανού συλλαλητηρίου

0

To αυριανό μεγάλο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στο κέντρο της Αθήνας, θα μεταδοθεί ζωντανά στις 5μμ μέσω της ιστοσελίδας μας (http://www.pamehellas.gr/main.php).