Συνάδελφοι, συναγωνιστές και συναγωνίστριες

Καλωσορίζουμε όλους τους συναδέλφους από τις ξένες αντιπροσωπείες που μας τιμούν με την παρουσία τους, με τους οποίους έχουμε δεσμούς αλληλεγγύης και κοινών αγώνων και προσπαθειών για να κυλήσει ο τροχός της ταξικής πάλης.

Συναγωνιστές

Πριν 16 χρόνια ακριβώς, στις 3 Απρίλη του 1999 με τη συμμετοχή εκατοντάδων συνδικαλιστών από δεκάδες σωματεία ιδρύθηκε ως ανάγκη των καιρών το ΠΑΜΕ, ανοίγοντας μια νέα σελίδα για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, συνέχεια των πλούσιων παραδόσεων και των αξιών της εργατικής τάξης της χώρας μας.

Το ΠΑΜΕ το γέννησε η ανάγκη της ανασύνταξης του συνδικαλιστικού κινήματος. Για ένα κίνημα ικανό να απαντήσει στην ολομέτωπη και γενικευμένη επίθεση. Αλλά και ικανό να παλεύει με γραμμή πάλης και συμμαχιών κίνημα που δε θα περιορίζεται μόνο στην αντιμετώπιση των συνεπειών, αλλά θα παλεύει στην προοπτική για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής τάξης, ζήτημα που προϋποθέτει γραμμή ρήξης και ανατροπής με τα μονοπώλια, τα κόμματα και τους μηχανισμούς που τα υπηρετούν, πάλη για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Από τη σκοπιά αυτή, οι δυνάμεις που συγκροτούν το ΠΑΜΕ έθεσαν το ζήτημα πριν από 16 χρόνια της αλλαγής των συσχετισμών και της απαλλαγής του συνδικαλιστικού κινήματος από τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό, από τις δυνάμεις της υποταγής του συνδικαλιστικού κινήματος στα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Oλα αυτά τα χρόνια το ΠΑΜΕ ως ταξικός πόλος, έδωσε πολλές μικρές και μεγάλες μάχες για τα δικαιώματα και τις ανάγκες της εργατικής τάξης. Έτσι, καταξιώθηκε στις συνειδήσεις εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων, Ελλήνων και μεταναστών, νέων και γυναικών. Εργαζομένων δηλαδή που γνώρισαν τη δράση και την αλληλεγγύη του ΠΑΜΕ μέσα από το συνδικάτο τους, την σωματειακή επιτροπή στη δουλειά τους, τις απεργιακές επιτροπές, το συνάδελφο συνδικαλιστή στο εργοστάσιο, τον εργάτη στο διπλανό πόστο που έκανε το βήμα και βγήκε μπροστά, μοίρασε την ανακοίνωση μίλησε στη Γενική Συνέλευση.

Με την πρωτοβουλία των δυνάμεων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, αναπτύχθηκαν αγώνες και αντιστάσεις στους κλάδους, στις γειτονιές, στα εργοστάσια. Αγώνες που έφερναν νίκες αλλά και που παρεμπόδιζαν προσωρινά ή καθυστερούσαν αντιλαϊκά και βάρβαρα μέτρα για τους εργαζομένους και τα λαϊκά στρώματα.

Η ως σήμερα συντονισμένη δραστηριότητα των δυνάμεων του ΠΑΜΕ ενόχλησε και ενοχλεί. Πολλές φορές πιάστηκε στο στόμα κυβερνητικών στελεχών και της μεγαλοεργοδοσιας φυσικά αρνητικά και αυτό αποτελεί τιμή για εμάς, αρκετές φορές δέχτηκε επίθεση, προβοκάτσιες, συκοφαντίες, χτυπήματα πάνω και κάτω από την μέση. Όμως δεν υποκύψαμε, δεν τα διπλώσαμε, δεν τα βρήκαμε πίσω από κλειστές πόρτες. Θεωρούμε ότι με τη γραμμή μας, με τη δράση μας, με το παράδειγμα του κάθε αγωνιστή που συσπειρώνεται στο ΠΑΜΕ μέσα από το σωματείο και δρα στον κλάδο και στον τόπο δουλειάς του, δώσαμε πνοή και ζωντάνια στο εργατικό κίνημα, κάναμε προσπάθεια να μπουν στη μάχη περισσότεροι εργάτες και εργάτριες, δώσαμε τη μάχη να αναδειχτεί ότι μπορεί να υπάρχει άλλη προοπτική από αυτή που μας προετοιμάζουν, ότι μπορεί να υπάρξει διέξοδος. Συμμετέχουμε ενεργά στο διεθνές συνδικαλιστικό κίνημα μέσα από τις γραμμές της ΠΣΟ που φέτος γιορτάζει 70 χρόνια αγωνιστικής παρουσίας και δράσης.

Δεν θεωρούμε ότι τα έχουμε καταφέρει όλα καλά όπως επίσης και δεν υπάρχει ταβάνι στη δράση μας. Έχουμε κενά, αδυναμίες, που θέλουμε να διορθώσουμε. Τις επισημαίνουμε ανοιχτά χωρίς το φόβο να εκτεθούμε στους εργάτες. Δε φοβόμαστε διότι αυτό είναι το ΠΑΜΕ. Η καρδιά και η ανάσα του είναι οι εργάτες. Ας φανταστούμε αν δεν υπήρχε ποια θα ήταν σήμερα η κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα, στους χώρους δουλειάς.

Οι Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα, τα Συνδικάτα, τα αγωνιστικά ψηφοδέλτια, οι συνδικαλιστές και οι εργαζόμενοι που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ είμαστε αποφασισμένοι να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας για να απαλλαγεί το συνδικαλιστικό κίνημα από τη σαπίλα και τον εκφυλισμό, την απομαζικοποιηση, από τη λογική των μειωμένων απαιτήσεων.

Η πείρα δεκαετιών του εργατικού κινήματος δείχνει ότι ο πόλεμος με την εργοδοσία και το αστικό κράτος, με το μηχανισμό του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού όσες μορφές και μεταλλάξεις και αν έχει, είναι σκληρός και δύσκολος. Σ’ αυτήν τη μάχη το λέμε δυνατά, το λέμε συνεχώς, το λέμε και από το σημερινό βήμα πως καλούμε κάθε εργαζόμενο, κάθε τίμιο συνδικαλιστή, να συμβάλει μαζί μας στην προσπάθεια να απαλλάξουμε τους εργαζομένους από τα βαρίδια που τους τραβούν προς τα κάτω.

Τόσο στα χρόνια της καπιταλιστικής ανάπτυξης όσο και στα τελευταία δύσκολα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ δεν έβαλαν νερό στο κρασί του, δε μπήκαν σε κοινωνικούς διαλόγους, δεν υιοθέτησαν απόψεις και ιδεολογήματα του κοινωνικού εταιρισμού που έσκαβαν το λάκκο στους εργαζόμενους. Ανεξαρτήτως του πρόσημου της κυβέρνησης οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ βρίσκονταν στην πρώτη γραμμή των αγώνων για την υπεράσπιση των εργατικών-λαϊκών κατακτήσεων και δικαιωμάτων.

Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ δεν ξεχωρίζουν, τους εκμεταλλευτές και το πολιτικό προσωπικό τους. Δεν μεταλλάσσονται αναλόγως με το ποιος ανεβοκατεβαίνει στην κυβέρνηση, δεν ετεροκαθορίζονται, δεν αυξομειώνουν την δράση τους όπως βρώμικα και ύπουλα λένε διάφορα αριστερά παπαγαλάκια από εδώ και από εκεί προσπαθώντας να προστατέψουν την αριστερή κυβέρνηση των μονοπωλίων. Η εργοδοσία είναι ίδια και πριν και τώρα Οι αξιώσεις της και οι απαιτήσεις της ικανοποιούνταν και με τις προηγούμενες κυβερνήσεις και με τη σημερινή. και πριν τη κρίση και τώρα.

Η μόνη απάντηση που μπορεί να αποτρέψει σχεδιασμούς, να αποκρούσει την επίθεση και να σημάνει εργατική-λαϊκή αντεπίθεση είναι η ισχυροποίηση του εργατικού-λαϊκού κινήματος, η ισχυροποίηση και η διεύρυνση του ΠΑΜΕ. Να δυναμώσει η καρδιά του ταξικού κινήματος πού είναι τα συνδικάτα.

Φτάνει να λέμε μόνο ισχυροποίηση; Εμείς λέμε όχι! Βάζουμε επιπλέον και την κατεύθυνση που πρέπει να έχει το κίνημα. Να είναι αταλάντευτο, ταξικά προσανατολισμένο, καρφί στο μάτι της μεγαλοεργοδοσιας κάθε κλάδου. Να είναι σε διαρκή ετοιμότητα και επαγρύπνηση ώστε να εμποδίζει και να αποκρούει την κυβερνητική πολιτική. Να έχει ανοιχτό μέτωπο και πόλεμο με τις δυνάμεις που μέσα στις γραμμές της εργατικής τάξης αποτελούν δούρειο ίππο των επιχειρηματικών ομίλων.

Ο πρόσφατος κοινωνικός διάλογος που αξιοποιείται από τη νέα συγκυβέρνηση ως ένας νέος και άφθαρτος τρόπος επίλυσης ταξικών διαφορών, αποτελεί εργαλείο που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην ήττα των εργαζομένων. Είναι εργαλείο που εξασφαλίζει πίστωση χρόνου στην κυβέρνηση, δίνει τα αναγκαία όπλα στη μεγαλοεργοδοσια κάθε κλάδου για να οργανώσει την επίθετη της.

Η ανασύνταξη και η ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος δεν αποτελούν για εμάς ένα ακόμα σύνθημα. Πολύ περισσότερο δε μπορεί και δεν πρέπει να αλλοιώνεται το περιεχόμενο της ανασύνταξης ανάλογα με τις κυβερνητικές εναλλαγές. Για εμάς η ανασύνταξη έχει σαφή χαρακτηριστικά.

Ανασύνταξη του κινήματος, χωρίς να θίγονται η κυριαρχία και τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων, χωρίς να αμφισβητείται η στρατηγική της ΕΕ, χωρίς συγκρούσεις με τις αντιλαϊκές πολιτικές, με την εργοδοσία και τους μηχανισμούς της, χωρίς ανατροπές των συσχετισμών δύναμης στα συνδικάτα δεν μπορεί να υπάρξει.

Στα 16 χρόνια από την ίδρυσή του το ΠΑΜΕ αύξησε το κύρος και τις δυνάμεις του μέσα στους εργαζόμενους. Σήμερα περισσότερο από ποτέ είναι αναγκαίο οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που συγκροτούν το ΠΑΜΕ να ριζώσουν παντού, να είναι το θετικό παράδειγμα για όλο το συνδικαλιστικό κίνημα. Να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό, ώστε να ανεβαίνει σταθερά ο βαθμός οργάνωσης της εργατικής τάξης, να μπαίνουν οι νέοι, οι γυναίκες, οι άνεργοι, οι μετανάστες στη συλλογική δράση, να δυναμώνει η παρουσία τους στους ταξικούς αγώνες. Να μην αναπτυχθούν νέες αυταπάτες που θα οδηγήσουν σε μοιρολατρία, να μην αναπτυχθεί ηττοπάθεια.

Αισθανόμαστε μεγάλη αγωνία και ανησυχία για το παρόν και το μέλλον των παιδιών της εργατικής τάξης, γι΄αυτά που είναι στα θρανία, γι΄αυτά που έχουν τελειώσει το σχολειό και ψάχνουν να βρουν μια θέση στον ήλιο, για τη νεολαία συνολικά. Είναι επιτακτική ανάγκη να δυναμώσουν οι πρωτοβουλίες για την οργάνωση της πάλης. Να γίνει υπόθεση όλης της εργατικής τάξης και της καθημερινής δράσης των συνδικάτων. Είναι τραγική η κατάσταση των μακροχρόνια ανέργων. Αυτούς που πέταξαν σαν στημένες λεμονόκουπες οι επιχειρηματικοί όμιλοι και βρίσκονται σε μεγάλη ηλικία σε αδιέξοδο χωρίς προοπτική. Έχουν πληρώσει πιο ακριβά τις συνέπειες της κρίσης. Πρέπει να απαιτήσουμε στοιχειώδη μέτρα προστασίας τους, όπως ο χρόνος ανεργίας να είναι συντάξιμος, να έχουν επιδότηση για την κάλυψη των καθημερινών αναγκών τους.

Τα βήματα που έχουν καταγραφεί στη σύντομη δράση του ΠΑΜΕ από το 1999 ως σήμερα, το ρίζωμα του σε περισσότερους κλάδους και τόπους δουλειάς, η πρωτοπόρα δράση των δυνάμεων που συγκροτούν το ΠΑΜΕ στους εργατικούς-λαϊκούς αγώνες, στις απεργίες, στις μικρές και μεγάλες μάχες που αναπτύχθηκαν τα προηγούμενα χρόνια χωρίς να γίνει έκπτωση στο σύνθημα “νόμος είναι το δίκιο του εργάτη” αποτελούν τη βάση για τη συνέχεια, για την αντεπίθεση των εργαζομένων μαζί με όσους πλήττονται από τη δικτατορία των μονοπωλίων. Ισχυροποιώντας την συμμαχία των εργατών με τους αυτοαπασχολούμενους, τη φτωχή αγροτιά, τη νεολαία, τις γυναίκες που το προηγούμενο διάστημα κάναμε βήματα και έχουμε πολλά ακόμα να κάνουμε.

16 χρόνια μετά δεσμευόμαστε πως θα συνεχίσουμε αταλάντευτα, ταξικά. Δεν επιτρέπεται να κάνουμε βήμα πίσω. Αυτό επιβάλλει το συμφέρον και οι ανάγκες των εργαζομένων, οι ανάγκες του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Γιατί χωρίς εμάς τους εργαζόμενους γρανάζι δε γυρνά. Εμείς είμαστε οι παραγωγοί του πλούτου, εμείς πρέπει να τον καρπωνόμαστε.

Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους όσους συνέβαλαν για την πραγματοποίηση αυτής της συγκέντρωσης συναυλίας καθώς και στην έκδοση και παραγωγή του CD και είναι πάρα πολλοί.

Ζήτω τα 16 χρόνια του ΠΑΜΕ!

Ζήτω τα 70 χρόνια της ΠΣΟ!

Συναγωνίστριες, συναγωνιστές, νέες και νέοι,

Απαιτούμε εδώ και τώρα:

• Να αποσυρθεί η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της συγκυβέρνησης Σύριζα-ΑΝΕΛ.

• Κάτω τα χέρια από τα διαθέσιμα- αποθεματικά των δημόσιων οργανισμών. Είναι λεφτά του λαού μας, είναι χρήματα για τις λαϊκές ανάγκες και όχι για τα αφεντικά, το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

• Να επιστραφούν ΤΩΡΑ τα κλεμμένα.

• Ούτε ένα ευρώ για τα χρέη της πλουτοκρατίας, αρκετά ματώσαμε για τα κέρδη της!

Δηλώνουμε ξεκάθαρα στη συγκυβέρνηση και τους καλοθελητές που έσπευσαν να τη στηρίξουν, ότι οι σημερινές κινητοποιήσεις είναι μόνο η αρχή.

Δεν εκβιαζόμαστε! Τα ταμειακά διαθέσιμα του ΟΑΕΔ, των Δήμων, των Νοσοκομείων, Πανεπιστημίων και άλλων δημόσιων Οργανισμών, των ασφαλιστικών ταμείων είναι χρήματα της δουλειάς των εργαζομένων, είναι το υστέρημα των φτωχών λαϊκών στρωμάτων που πήρε το κράτος μέσω της φοροεπιδρομής. Τα απαιτούμε για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών και όχι για εχέγγυο στη διαπραγμάτευση που γίνεται για λογαριασμό των βιομηχάνων και των μεγαλοεπιχειρηματιών.

Παίρνουν τα χρήματα που προορίζονται για τους άνεργους! Ο ΟΑΕΔ που δηλώνει τόσα χρόνια ότι δενέχει τη δυνατότητα ούτε καν να παρέχει επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους, μέσα σε μια μέρα βρήκε επιπλέον 50 εκατομμύρια ευρώ και πριν 3 βδομάδες έδωσε άλλα 120 εκατομμύρια ευρώ στο κράτος των εργοδοτών.

Παίρνουν τα χρήματα που προορίζονται για τις λειτουργικές και μισθολογικές ανάγκες των νοσοκομείων τη στιγμή που χρωστάνε δεδουλευμένα πολλών μηνών στους εργαζόμενους (εφημερίες στους γιατρούς από τα προηγούμενα χρόνια και του 2015, νυχτερινά, αργίες, Κυριακές στο υπόλοιπο προσωπικό). Χρωστάνε δεδουλευμένα σε επικουρικούς, ακόμα και σε εργαζόμενους που δουλεύουν σε εργολάβους ή με τα προγράμματα voucher που βγάζουν βάρδια σε άθλιες συνθήκες και παίρνουν επίδομα αντί για μισθό! Απλήρωτες για μήνες είναι οι καθαρίστριες στο Αττικό και σε άλλα νοσοκομεία, υπό απόλυση είναι οι καθαρίστριες στο ΚΑΤ και αγωνίζονται μαζί με τα σωματεία για τη δουλειά τους κόντρα στους εργολάβους που βάζουν εκατομμύρια ευρώ στην τσέπη από τα κρατικά κονδύλια.

Ο προϋπολογισμός των περισσότερων νοσοκομείων και των υπόλοιπων δομών είναι κατά πολύ μειωμένος από πέρυσι, δεν φτάνει ούτε μέχρι το καλοκαίρι για πολλά νοσοκομεία!Υπολειτουργούν τα πολύ-ιατρεία και τα ΚΥ, τα ιδρύματα πρόνοιας έχουν καταντήσει ερείπια από τα οποία λείπουν ακόμα και υλικά καθαριότητας!

Παίρνουν τα χρήματα των νοσοκομείων τη στιγμή που μεγαλώνουν οι ελλείψεις σε φάρμακα και υλικά, που συγχωνεύονται και κλίνουν κλινικές λόγω υποχρηματοδότησης και υποστελέχωσης. Όταν πεθαίνουν άνθρωποι, παιδιά που θα μπορούσαν να ζήσουν αν οι δομές υγείας ήταν πλήρως στελεχωμένες, αν τα κλειστά κρεβάτια στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας λειτουργούσαν!

Ασφαλισμένοι και ανασφάλιστοι εξακολουθούν να βάζουν βαθειά το χέρι στην τσέπη για εξετάσεις, νοσήλια, θεραπείες στα δημόσια νοσοκομεία. Ασθενείς που νοσηλεύονται καλούνται να φέρουν φάρμακα, μπαμπάκι και σεντόνια από το σπίτι γιατί τα νοσοκομεία δεν έχουν για όλους!

Δεσμεύουν τα χρήματα που προορίζονται για τις σχολές ΑΕΙ- ΤΕΙ, για τις σπουδές των νέων, ότανη μείωση προϋπολογισμού των ιδρυμάτων φτάνει τα 50% και 70% τα τελευταία 5 χρόνια.

Αρπάζουν χρήματα που προορίζονται για τη θέρμανση και τη σίτιση στους παιδικούς σταθμούς, τις κοινωνικές δομές, έργα και υπηρεσίες στους δήμους που εξυπηρετούν οξυμένες λαϊκές ανάγκες.

Η αποστράγγιση των ασφαλιστικών ταμείων τα φέρνει σε οριακό κυριολεκτικά σημείο, με κίνδυνο ακόμα και να μην πληρώσουν συντάξεις.

Να γιατί ο εσωτερικός δανεισμός στον οποίο καταφεύγει η κυβέρνηση με διαδικασία εξπρές είναι πέρα για πέρα ταξικός, πέρα για πέρα αντιλαϊκός. Ούτε ένα ευρώ δεν πήρε από τους μεγαλοκαρχαρίες, τα μονοπώλια.

Το αντίθετο μάλιστα! Με προηγούμενη πράξη νομοθετικού περιεχομένου χάρισε τα πρόστιμα σε επιχειρηματικούς ομίλους που επιβλήθηκαν για λαθρεμπόριο, έκδοση πλαστών τιμολογίων, απόκρυψη φορολογικών στοιχείων, μη απόδοση φόρων και ΦΠΑ. Μιλάμε για εκατομμύρια ευρώ που χάρισε η νέα κυβέρνηση σε αυτούς που πραγματικά υπηρετεί!

Την ίδια ώρα που επικαλείται «άδεια ταμεία» για την αποπληρωμή δεδουλευμένων και τις λαϊκές ανάγκες, αποφασίζει εξοπλιστικά προγράμματα 500 εκατομμυρίων ευρώ, νέες φοροαπαλλαγές και προνόμια στην πλουτοκρατία, συμμετέχει σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ.

Αποδεικνύεται ότι δεν περνάει όλη η χώρα δύσκολες ώρες! Τα αφεντικά συνεχίζουν να θησαυρίζουν, συνεχίζουν να αυξάνουν τα κέρδη τους. Για το λαό ο βίος δεν έγινε μόνο ακόμα πιο «λιτός», αλλά και αβίωτος στα πλαίσια του ευρωμονόδρομου!

Και είναι προκλητικό για τους εργαζόμενους το επιχείρημα της συγκυβέρνησης ότι η αρπαγή των ταμειακών διαθέσιμων «γίνεται για την διαπραγμάτευση». Γνωρίζουμε ότι στη διαπραγμάτευση δεν συζητάνε για να αυξήσουν τους μισθούς και τις συντάξεις, για το πώς θα έχουν σταθερή δουλειά οι εργαζόμενοι, για τη βελτίωση της ζωής των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Άλλο πράγμα συζητάνε. Πως θα δώσουν κι άλλο ζεστό χρήμα και κίνητρα στους επιχειρηματίες. Πως θα χάσουμε και άλλα δικαιώματα, να γίνουμε ακόμη φθηνότεροι εργαζόμενοι, για να εξασφαλισθεί η επιχειρηματική κερδοφορία.

Επιβεβαιώνεται άλλη μια φορά, ότι ακόμη και οι λεγόμενες «σκληρές» και «περήφανες» διαπραγματεύσεις στα πλαίσια της Ε.Ε. έχουν πάντα αντιλαϊκό αποτέλεσμα.

«Είμαστε έτοιμοι να συμβάλλουμε για την διάσωση της πατρίδας» δηλώνουν Δήμαρχοι και Περιφερειάρχες, και καταθέτουν τον τελευταίο ματωμένο οβολό του λαού στους δανειστές. Στην ουσία «σπρώχνουν» την κυβέρνηση σε έναν «έντιμο συμβιβασμό» για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.

Η πλειοψηφία σε ΑΔΕΔΥ στο τελευταίο Γενικό Συμβούλιο συνιστούσε ξεδιάντροπα στην κυβέρνηση να αξιοποιήσει το άδειασμα των ταμείων των Νοσοκομείων, Δήμων, οργανισμών ως διαπραγματευτικό ατού! Οι παρατάξεις του παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού είναι συμπαραστάτες των κυβερνητικών σχεδίων!

Η λογική της συναίνεσης και της υποταγής που όλοι αυτοί και άλλοι καλλιεργούν, δεν πρέπει να περάσει μέσα στους εργαζόμενους, τη νεολαία, τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Να απομονώσουμε τη φωνή της μεγαλοεργοδοσίας μέσα στο λαό.

Αρκετά ματώσαμε για την πλουτοκρατία και για τα κέρδη της!

Πατριωτισμός είναι το δίκιο του λαού κι όχι τα συμφέροντα των μονοπωλίων!

Καλούμε τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τους συνταξιούχους, τους άνεργους σε πανκινητοποίηση!

Να απορρίψουν τους εκβιασμούς και τις απειλές. Να πάρουν την υπόθεση του αγώνα στα χέρια τους.

Συνεχίζουμε τις αποφάσεις καταγγελίας της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου. Με μαζικές γενικές συνελεύσεις στους τόπους δουλειάς, τις σχολές, τους συλλόγους να συζητήσουν τις πρωτοβουλίες κλιμάκωσης ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική. Να απαιτήσουν από Διοικήσεις φορέων να μην τολμήσουν να βάλουν χέρι στα λεφτά του λαού! Καμία Διοίκηση Νοσοκομείου, Ασφαλιστικού ταμείου, Σχολής, κανένας Δήμος να μη δώσει τα ψίχουλα που έχουν μείνει στα ταμεία των οργανισμών.

Προειδοποιούμε την κυβέρνηση να μην τολμήσει να σύρει στα δικαστήρια ή να τιμωρήσει με οποιονδήποτε τρόπο Αγωνιστές Δημάρχους, Διοικητές Νοσοκομείων και άλλων οργανισμών που θα αρνηθούν να δώσουν τα χρήματα του λαού.

Δυναμώνουμε τον αγώνα για όλα όσα μας πήραν, για όλα όσα μας έκλεψαν, για όλα όσα μας ανήκουν! Ενάντια στα μνημόνια και τη φτώχεια. Για τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες που είναι δυνατό να ικανοποιηθούν στο δρόμο της ανυπακοής, της ρήξης με τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Με όπλο τα 16 χρόνια ζωής και δράσης του ΠΑΜΕ, με όπλο τους μεγάλους ταξικούς αγώνες του λαού μας, κρατάμε ψηλά τη σημαία της ταξικής πρωτομαγιάς, δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για να γίνει ο λαός μας αφέντης στον πλούτο που παράγει και στον τόπο του!

Αθήνα, 24 Απρίλη 2015