Το ΠΑΜΕ καλεί την εργατική τάξη της χώρας και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις της, σε διαρκή, ανυποχώρητο αγώνα. Να απαντήσουμε με διεκδικητικό πνεύμα στην παγίωση της ζωής με τα ελάχιστα που μας αγκαλιάζει από παντού, για να προστατευτούν και να πολλαπλασιαστούν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Να φωνάξουμε δυνατά «καμία συνθηκολόγηση» με τα ψίχουλα, με τους μισθούς των 400 ευρώ, με την κακοπληρωμένη μισοδουλειά, με την ανεργία.

Για να αντιμετωπίσουμε οργανωμένα και από καλύτερες θέσεις το νέο γύρο επίθεσης.

Το ΠΑΜΕ στηρίζει την πρωτοβουλία των Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων και Σωματείων, την πρόταση νόμου που θα κατατεθεί σε όλα τα κόμματα, εκτός από τη φασιστική, εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής. Στηρίζουμε το περιεχόμενο που προβάλλεται:

 κατάργηση όλου του αντεργατικού πλαισίου, διατάξεων και νόμων από το 2010 μέχρι σήμερα.

 κάλυψη των απωλειών σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές.

 κάτω οι φόροι. Να φορολογηθεί το κεφάλαιο.

 διεκδικούμε τα δικαιώματά μας με βάση τις σύγχρονες ανάγκες ζωής.

 Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ κινεί γη και ουρανό ώστε να παραπλανήσει για ακόμα μια φορά τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, ώστε να φέρει το λαϊκό κίνημα στα μέτρα των μονοπωλιακών ομίλων, την ώρα που έχει έτοιμο να φέρει το νέο πακέτο βάρβαρων μέτρων χτυπώντας παράλληλα το δικαίωμα στην πάλη και στους αγώνες για την αποτροπή τους, βάζοντας στο μάτι τις συνδικαλιστικές ελευθερίες και την απεργία.

 Έχουμε καθαρό πλέον, ότι η όποια ανάπτυξη δε θα είναι για εμάς και τα παιδιά μας! Το βλέπουμε, το ζούμε. Στήνεται πάνω στα συντρίμμια των δικαιωμάτων μας, πάνω στην πάμφθηνη δουλειά. Επομένως η συνέχιση των αντιλαϊκών μέτρων με την επίθεση στους μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές παροχές, αποτελούν το μονόδρομο τους για την αύξηση των κερδών των μεγαλοεπιχειρηματιών, των μονοπωλίων. Φτάνουν στο σημείο να ταΐσουν τη μεγαλοεργοδοσία ακόμα και με τα ψίχουλα (360€) του επιδόματος ανεργίας που λαμβάνουν το λιγότερο από το 10% του τεράστιου ποσοστού των ανέργων στη χώρα μας. Αίσχος!

 Η περίοδος που διανύουμε είναι εξαιρετικά επικίνδυνη για τον λαό μας, για όλους τους λαούς του κόσμου. Πολλαπλασιάζονται οι πολεμικές εστίες σε αρκετές γωνιές του πλανήτη και ιδιαίτερα στην περιοχή μας. Αποδεικνύεται ο πολύ επικίνδυνος ρόλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, τα μονοπώλια και οι ιμπεριαλιστές μεγαλώνουν τον καβγά μεταξύ τους για τον έλεγχο των αγορών, των δρόμων μεταφοράς, των πηγών ενέργειας και πλούτου. Συμπεριφέρονται όπως οι λύκοι απέναντι στη λεία με θύματα τους λαούς, με καταστροφή πόλεων, χωρών, με ξεριζωμό εκατομμυρίων προσφύγων, οι οποίοι με τις απαράδεκτες συμφωνίες τους μένουν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα όταν γλιτώσουν το μαχαίρι και τον πνιγμό στο Αιγαίο. Τώρα μέτρα για τους πρόσφυγες…

Κανένας λαός δεν πρέπει να χύσει το αίμα του για τα συμφέροντα των πετρελαιάδων, των εμπόρων όπλων, των εφοπλιστών, των καπιταλιστών. Δυναμώνουμε την αλληλεγγύη του αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και επεμβάσεις. Να κλείσουν οι βάσεις του ΝΑΤΟ. Απεμπλοκή της χώρας.

 Νέα βάρβαρα μέτρα έρχονται!

Η κυβέρνηση επιχειρεί με τη γνωστή προπαγανδιστική εκστρατεία του ψέματος και της απάτης, στην οποία έχουν πάρει χρυσό μετάλλιο, «της ανάπτυξης που έρχεται», να διασκεδάσει τις εντυπώσεις και να χειραγωγήσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια μπροστά στο νέο γύρο επίθεσης που προετοιμάζεται και της νέας εκταμίευσης των 2.8δις.

 Η κυβερνητική προπαγάνδα και οι παροχές-ψίχουλα θα ενταθούν! Την ίδια στιγμή που πετσοκόβονται οι συντάξεις, έχουν αρχίσει και γίνονται οι αισθητοί οι φόροι, νέοι και παλιοί στις πλάτες των εργαζομένων, βιομήχανοι και μεγαλοεργοδοσία ακονίζουν τα νύχια τους για την ομπρέλα μέτρων πάνω στα «εργασιακά», μπροστά στη νέα διαπραγμάτευση.

 Καλούμε τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα που δεινοπαθούν από τα συνεχόμενα βάρβαρα μέτρα να δώσουν ευκαιρία στη δύναμη τους! Να προσπεράσουν τις γνωστές σειρήνες εφησυχασμού και παραπλάνησης που γιγαντώνονται ξανά απ’ το βήμα της ΔΕΘ, να απαλλαγούν απ τις λύσεις που αναδεικνύουν την κυβερνητική εναλλαγή ως φάρμακο πάσας νόσου! Να πετάξουν από πάνω τους τις αυταπάτες πως η ευημερία τους μπορεί να στηριχτεί στην καλή διάθεση των μεγαλοεργοδοτών και των επιχειρηματικών ομίλων με τους κοινωνικούς διάλογους και τον κοινωνικό εταιρισμό. Να, η ΓΣΕΕ το καλοκαίρι πήρε ακόμη μια φορά μέρος στον κοινωνικό διάλογο – απάτη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Φωτογραφήθηκε με το ΣΕΒ και τις άλλες εργοδοτικές οργανώσεις, υπέγραψαν κοινό κείμενο και τώρα καλεί στη ΔΕΘ τον εργαζόμενο λαό να διαδηλώσει κόντρα στις «αυταπάτες». Μπορούν αυτές οι δυνάμεις να μπουν μπροστά στην οργάνωση του αγώνα; Μπορούν πάνω τους να στηριχθούν οι εργαζόμενοι; Υπάρχει πλούσια εμπειρία. Αυτό είναι αυταπάτη, να θεωρεί κάποιος ότι μπορούν αυτές οι ηγεσίες να αλλάξουν ρότα.

 Αποδεικνύεται στην πράξη και με τα νέα μέτρα που βγαίνουν στο προσκήνιο πως οι απαιτήσεις του κεφαλαίου, γίνονται νόμοι του κράτους την επόμενη στιγμή! Δίνει συνέντευξη ο πρόεδρος του ΣΕΒ την Κυριακή σε εφημερίδα και τη Δευτέρα η κυβέρνηση ανακοινώνει μέτρα! Οι επιπτώσεις των βάρβαρων μέτρων στη ζωή της εργατικής-λαϊκής οικογένειας πέρα από τη δύσκολη καθημερινότητα είναι αποτυπωμένες σε μια σειρά δείκτες και αριθμούς.

Τα στοιχεία που βγαίνουν κάθε τόσο γύρω από την ανεργία, το ύψος των μισθών και των απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι τα χρόνια της κρίσης, το τσεκούρωμα των συντάξεων και των επιδομάτων, οι υποβαθμισμένες παροχές στην παιδεία, την υγεία, την κοινωνική προστασία, οι εργασιακές σχέσεις-γαλέρα, αποτυπώνονται κάθε φορά όλο και πιο έντονα. Αποδεικνύουν περίτρανα ποιος είναι το θύμα της κρίσης και ποιος ο θύτης!

 Τα μονοπώλια, οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, είναι οι μόνοι και οι μεγάλοι κερδισμένοι μέσα στην κρίση, είναι οι αποκλειστικά ευνοημένοι από τα μέτρα των μνημονίων. Και επειδή το κεφάλαιο είναι αχόρταγο και η δίψα του για κέρδη δε σταματά ποτέ, ζητά επιπλέον μέτρα που θα τσακίζουν τους μισθούς, που θα περνούν αλυσίδες στη συνδικαλιστική δράση, στο δικαίωμα στην απεργία. (Για παράδειγμα ο τουρισμός. Νέο ρεκόρ αφίξεων για 5^η συνεχόμενη χρονιά μέσα στην κρίση. Ποιος κερδίζει; Οι touroperators, οι εφοπλιστές, οι αεροπορικές εταιρείες, οι μεγαλοξενοδόχοι. Όλοι οι άλλοι παίρνουν ένα μεροκάματο λειψό, χωρίς κανένα δικαίωμα).

 Το ΠΑΜΕ, καλεί τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τις γυναίκες, τους συνταξιούχους, να επιλέξουν και να χρησιμοποιήσουν την πιο ουσιαστική και δυναμική επιλογή που ως σήμερα βρίσκεται αδρανοποιημένη. Να επιλέξουν χωρίς επιπλέον καθυστερήσεις και αναστολές το δρόμο του αγώνα, της οργάνωσης στα σωματεία, στους χώρους δουλειάς και στους κλάδους, το δρόμο της ολομέτωπης σύγκρουσης με τη μεγαλοεργοδοσία κάθε κλάδου, με τις εργοδοτικές οργανώσεις και το πολιτικό προσωπικό τους.

 Ήδη έχει προηγηθεί από την άνοιξη, το νέο χτύπημα στα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα με τον νόμο-λαιμητόμο και συνεχίζεται με το κλιμακώμενο κύμα φορολεηλασίας, με την παγίωση των άθλιων μεροκάματων και της κακοπληρωμένης εργασίας που ήδη έχουν επιδεινώσει ακόμα περισσότερο τη θέση και τη ζωή της εργατικής λαϊκής οικογένειας. Η κυβέρνηση εκμεταλλευόμενη τη μοιρολατρία που η ίδια καλλιέργησε, συνεχίζει την προκλητική κοροϊδία, τον απύθμενο εμπαιγμό. Κόβει συντάξεις, το ΕΚΑΣ και λέει στους συνταξιούχους ότι πήραν και αύξηση. Όσο δεν ανεβαίνει ο αγώνας με προσανατολισμό και στόχους, η οργάνωση, η μαζικότητα, αυτοί θα αποθρασύνονται. Θα μας περιγελούν. Για να μην μπορεί να μας περιγελά κανείς χρειάζεται απάντηση το επόμενο διάστημα μαζική, αποφασιστική, με διεκδικήσεις, κόντρα στις επιδιώξεις της ΕΕ, του ΣΕΒ και της κυβέρνησης, όχι μόνο για να αποκρούσουμε την αναμενόμενη επίθεση.

 Δυο επιλογές σήμερα!

 Σήμερα φανερώνονται όλο και πιο καθαρά οι δύο διαφορετικοί δρόμοι και οι 2 διαφορετικές επιλογές που ξεδιπλώνονται μπροστά σε κάθε εργαζόμενο.

 Η πρώτη είναι δοκιμασμένη και πολυχρησιμοποιημένη! Στηρίζεται σε υποσχέσεις για καλυτέρευση της ζωής του λαού μέσα στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ, με αλλαγή διαχειριστών της ίδια αντιλαϊκής πολιτικής.

 Η δεύτερη επιλογή είναι ο δρόμος της πάλης, του αγώνα, της σύγκρουσης, του ανυποχώρητου αγώνα με τους μονοπωλιακούς ομίλους, τις ενώσεις τους, όπως η ΕΕ και τα συμφέροντά τους, για να μη ζήσουμε σαν δούλοι του 21^ου αιώνα!

 Στόχος σήμερα πρέπει να είναι όχι μόνο η αποτροπή των νέων μέτρων αλλά και η διεκδίκηση αξιοπρεπούς ζωής και όρων δουλειάς με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας. Επιτέλους. Στον 21^ο αιώνα ζούμε.

 Πρωτοστατούμε, ώστε να γεννηθούν εστίες αντίστασης και αγώνα παντού! Και κυρίως να αναπτυχθούν στους χώρους δουλειάς και τους κλάδους δυνάμεις. Στην κατεύθυνση αυτή βάζουμε στόχο και καλούμε τα συνδικάτα να σχεδιάσουν τη δράση τους για να μεγαλώσει ο βαθμός οργάνωσης των εργαζομένων, ιδιαίτερα τώρα που επιχειρείται ευθεία βολή στη συνδικαλιστική δράση και τη λειτουργία των σωματείων. Να πυκνώσουν οι γραμμές των σωματείων με νέους εργάτες, με εργάτες που βρίσκονται μπροστά σε αγώνες, κινητοποιήσεις, να γίνει αποφασιστικό βήμα στον προσανατολισμό της οργάνωσης της μεγάλης πλειοψηφίας της ανοργάνωτης εργατικής τάξης, ιδιαίτερα της νέας βάρδιας που βιώνει μια εργασιακή ζούγκλα.

 Κάλεσμα Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων

 Για όλα τα παραπάνω, η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ απευθύνει κάλεσμα συμπόρευσης, κοινής δράσης και κοινού αγώνα, σε όλους τους εργαζόμενους σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά. Στηρίζει την απόφαση και την πρωτοβουλία των Ομοσπονδιών και τα Εργατικών Κέντρων για τη διεκδίκηση των απωλειών που είχαμε σε μισθούς, μεροκάματα, συντάξεις και κυρίως της κατάργηση των αντεργατικών νόμων που περιορίζουν ή καταργούν τις ΣΣΕ, για να μην εργάζεται κανείς χωρίς Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, χωρίς συγκροτημένα δικαιώματα.

 Σήμερα φανερώνεται πιο καθαρά πως κανένας κλάδος μόνος του, κανένα σωματείο μόνο του δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την ενιαία κι οργανωμένη επίθεση κυβέρνησης και εργοδοσίας.

 Είναι ανάγκη να ατσαλώσει η ενότητά των γραμμών της εργατικής τάξης, κυρίως να δυναμώσει η οργάνωσή της στους εργασιακούς χώρους, σε κάθε κλάδο. Με κέντρο δράσης και πάλης κάθε χώρο δουλειάς με βελτίωση της λειτουργίας των σωματείων, των επιτροπών αγώνα, να συγκεντρώσουμε και να προετοιμάσουμε δυνάμεις που θα μπουν μπροστά στο απαιτητικό αυτό μέτωπο αγώνα. Με σταθερή ενημέρωση για τις εξελίξεις, με συζήτηση, για τη συσπείρωση και κινητοποίηση περισσότερων εργαζομένων. Με καλή προετοιμασία για το πλαίσιο διεκδικήσεων, το σχεδιασμό και τις μορφές αγώνα που κάθε στιγμή πρέπει να επιλέγονται.

 Σε κάθε κλάδο, σε κάθε συνδικαλιστική οργάνωση και τόπο δουλειάς υπάρχουν δυνατότητες, δυνάμεις πρωτοπόρες και τίμιες που ξεχωρίζουν, που δεν γίνονται έρμαια των φωνών της μιζέριας, της ηττοπάθειας και του συμβιβασμού, δυνάμεις που μπορούν να πρωταγωνιστήσουν στους αγώνες και τις διεκδικήσεις.

 Δεν πρέπει και δε μπορούμε να συμβιβαστούμε με τους μισθούς πείνας, με τη δουλειά χωρίς δικαιώματα. Δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με τα 400 ευρώ! Οι ανάγκες της εργατικής τάξης σε καμία περίπτωση δεν ταυτίζονται με τους στόχους της μεγαλοεργοδοσίας για ανταγωνιστικότητα, κερδοφορία, ανάκαμψη κερδών. Οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι μεγαλέμποροι, οι μεγαλοξενοδόχοι, οι εφοπλιστές και οι άνθρωποί τους προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο, για να υποχωρήσουμε από τις δίκαιες διεκδικήσεις μας.

 Απ’ την εξέλιξη των μέτρων και της επίθεσης αποδεικνύεται πως καμία υποχώρηση δεν βοήθησε. Κάθε βήμα πίσω έκανε πιο επιθετική την εργοδοσία. Γι’ αυτό φτάσαμε ως εδώ! Δείτε την εξέλιξη του επιδόματος ανεργίας. Χρόνο με το χρόνο το παίρνουν όλο και λιγότεροι. Χρόνο με το χρόνο μειώνεται, τη στιγμή που οι άνεργοι αυξάνονται. Έφτασαν να το δώσουν αν δεν αντισταθούμε και αυτό στην ενίσχυση της εργοδοσίας. Το ίδιο και με τους μισθούς. Το βαρέλι δεν έχει πάτο. Δε θα σταματήσουν, αν δεν τους σταματήσουμε. Δε δεχόμαστε να δουλεύουμε για ένα ξεροκόμματο, όταν εμείς παράγουμε όλο τον πλούτο. Για την εργατική τάξη δεν υπάρχει καμία ελπίδα ακόμη όταν έρθει η όποια ανάκαμψη κερδών, αν δεν οργανώσει τις δυνάμεις της, τον αγώνα της.

 Το ΠΑΜΕ, με βάση αυτή την προτεραιότητα καλεί τις συνδικαλιστικές οργανώσεις σε μάχη, αυτήν ακριβώς την προοπτική έχουμε καθήκον να ενισχύσουμε, να οργανώσουμε με τη στάση και τη δράση μας, τη συμμετοχή μας.

 Απέναντι δηλαδή στο δικό τους σχεδιασμό που έχει ως στόχο την παραπέρα μείωση των μισθών, των μεροκάματων, των κοινωνικών παροχών, να αντιπαραθέσουμε το δικό μας σχεδιασμό, τις δικές μας κόκκινες γραμμές.

 Την ίδια στιγμή που οι προσπάθειες τους εστιάζουν στην παραπέρα μείωση του μέσου μισθού, χτυπώντας τον κατώτερο, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις πρέπει να βάλουν πλώρη για υπογραφή ΣΣΕ, για αυξήσεις, για αναπλήρωση των απωλειών, να διεκδικήσουν με βάση τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης!

 Μαζί με τη νέα επίθεση που προδιαγράφεται στο εισόδημα και στις εργασιακές σχέσεις, έχει μπει στο στόχαστρο το χτύπημα των συνδικαλιστικών ελευθεριών, το δικαίωμα στην απεργία!

 Στόχο έχουν να απαγορεύσουν τη συνδικαλιστική δράση σε ολόκληρους κλάδους και περιοχές, να καταργήσουν το δικαίωμα στην απεργία. Να δώσουν πλήρη ελευθερία στο κεφάλαιο να εκμεταλλεύεται άγρια, ανενόχλητο από οργανώσεις και διεκδικήσεις. Ξορκίζουν το φόβο τους. Και ο Λάσκαρης με νόμο ήθελε να καταργήσει την ταξική πάλη. Ο Κατρούγκαλος ζήλεψε τη δόξα του.

 Κανένας εργαζόμενος να μην αποπροσανατολιστεί από το όψιμο ενδιαφέρον τους για να πατάξει τάχατες φαινόμενα διαφθοράς στο συνδικαλιστικό κίνημα. Κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει. Μαζί είναι χρόνια στα σαλόνια των κοινωνικών διαλόγων με αυτούς που καταγγέλλουν. Μαζί απαξιώνουν τα συνδικάτα, απομακρύνουν τη μάζα των εργαζομένων από αυτά. Νομίζουν ότι βρήκαν την ευκαιρία να δώσουν το τελειωτικό χτύπημα. Λογαριάζουν χωρίς το ΠΑΜΕ, τις Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα, τα Συνδικάτα και τους χιλιάδες αγωνιστές συνδικαλιστές που συσπειρώνονται σε αυτό. Εδώ και τώρα πρέπει να μπει τέρμα στην ανοχή, στην κοροϊδία, να μην περιμένουμε σωτήρες ή τη δήθεν καλή διάθεση των επιχειρηματιών.

 Σε αυτόν τον αγώνα, σε αυτό το κάλεσμα θεωρούμε πως υπάρχει η δυνατότητα να δημιουργηθεί το έδαφος μαζικής αντίστασης στα νέα μέτρα, συντονισμός πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων σωματείων.

 Οι Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα και τα Συνδικάτα που ανταποκρίνονται σε αυτό το κάλεσμα, θα γίνουν περισσότερα. Οι εργαζόμενοι που σηκώνουν ανάστημα, έχουν αστείρευτες δυνάμεις και εφεδρείες. Με τις διαδηλώσεις στη ΔΕΘ ανοίγουμε το μέτωπο των κινητοποιήσεων.

 Άλλα μέτωπα πάλης

 Το ζήτημα της ανεργίας δένεται στην ολότητα του με τη μάχη για το μεροκάματο, για τη σταθερή και μόνιμη εργασία.

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Ιουλίου από τον ΟΑΕΔ, σημειώθηκε αύξηση των εγγεγραμμένων ανέργων. Κατεγράφησαν 973.631 άτομα έναντι 950.025 ατόμων τον Ιούνιο, παρά το γεγονός ότι βρισκόμαστε στην τουριστική περίοδο όπου παραδοσιακά γίνονται προσλήψεις. Επιδοτούμενοι άνεργοι σήμερα είναι ο 1 στους 10!

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ (με ημερομηνία 1η Ιουλίου 2016) σχεδόν ένας στους δύο Έλληνες βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας ή ζουν σε νοικοκυριά με χαμηλή ένταση εργασίας! Ενδεικτικό είναι όλο και περισσότεροι πολίτες «κόβουν» ακόμη και βασικά αγαθά όπως το ψωμί. Συγκεκριμένα, η μέση μηναία κατανάλωση άρτου έχει μειωθεί κατά 90,4% σε σχέση με το 2008 ενώ κατακόρυφη πτώση καταγράφεται και στο γάλα, με τη μέση μηναία κατανάλωση να παρουσιάζει μείωση κατά 89,15%, σε σχέση με το 2008! Το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας παρουσιάζεται στις ηλικίες 15-24 ετών με 50,3%

Το πρώτο τρίμηνο του έτους, σχεδόν ένας στους 5 κατοίκους της χώρας, ηλικίας από 18 ετών έως και 60 ετών, διέμενε σε νοικοκυριό χωρίς κανένα εργαζόμενο, όταν το 2009 το ποσοστό αυτό ήταν 8,4% του πληθυσμού.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, ποσοστό 42,2% του πληθυσμού βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας με το εισόδημά του να είναι χαμηλότερο από το κατώφλι της φτώχειας. Στην έναρξη της οικονομικής κρίσης, το 2009 το ποσοστό αυτό ήταν μόλις 16,4% οπότε και άρχισε να αυξάνεται σταδιακά.

Την ίδια στιγμή ακόμα πιο ενδεικτικά των δυσκολιών και των βασάνων που αντιμετωπίζει μια εργατική-λαϊκή οικογένεια είναι τα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν από το σύστημα ΕΡΓΑΝΗ που δείχνουν πως βασιλεύει η μερική απασχόληση και οι μισθοί κάτω των 400 ευρώ. Πιο συγκεκριμένα 512.684 εργαζόμενοι, σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία παίρνουν μεροκάματο περίπου στα 23,58 ευρώ και μηνιαίως περίπου 400 ευρώ.

Σήμερα δεν αρκεί η περιγραφή της κατάστασης! Όλοι ζούμε πόσοι είναι περίπου οι άνεργοι, πόσοι προστατεύονται και επιδοτούνται, το ύψος των επιδομάτων ανεργίας. Η ανεργία φωλιάζει σε κάθε λαϊκό σπίτι.

 Οι τελευταίες εξελίξεις και οι νέες κυβερνητικές προτάσεις που μεταμορφώνουν το επίδομα της ανεργίας σε πριμ και ζεστό χρήμα προς τους εργοδότες, αποτελεί πρόκληση. Διαμορφώνονται συνεχώς νέες εργασιακές σχέσεις πάνω στο θεμέλιο της κινητικότητας, της κακοπληρωμένης εργασίας, των ελαστικών σχέσεων! Χωρίς να δημιουργούνται σταθερές θέσεις εργασίας οι εργοδότες αποκτούν εργαζόμενο, που ύστερα από 12 μήνες θα δίνει τη θέση του σε άλλον

 Η θετική πρωτοβουλία που αναπτύχθηκε το προηγούμενο διάστημα από το Δήμο Πάτρας και την πορεία προς την Αθήνα, ξεμπλόκαρε αγωνιστικές δυνάμεις, σωματεία, κινητοποίησε άνεργους και εργαζόμενους, ανέδειξε πλευρές που σχετίζονται με την ανάπτυξη, τις σύγχρονες ανάγκες και διεκδικήσεις των ανέργων.

Σε αυτήν την κατεύθυνση εκτιμάμε πως πρέπει να δοθεί συνέχεια, να δυναμώσει η αγωνιστική δράση, με ενιαίο μέτωπο εργαζομένων, συνδικαλιστικών οργανώσεων, λαϊκών επιτροπών, να παρθούν το επόμενο διάστημα νέες αγωνιστικές πρωτοβουλίες.

 Επίσης χρειάζεται σταθερό μέτωπο αγώνα απέναντι στα μεγάλα προβλήματα στους χώρους της υγείας, της παιδείας, αγώνας ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις που οι εργαζόμενοι θα πληρώσουν με απολύσεις, πανάκριβα τιμολόγια σε νερό, ρεύμα, κλπ. που διογκώνονται και είναι οξυμένα.

 Η κατάσταση στα νοσοκομεία είναι εκρηκτική. Η πρόεδρος της ΟΕΝΓΕ έδωσε στοιχεία που δίνουν ανάγλυφα την κατάσταση. Είναι μέτωπο που δεν αφορά μόνο τους υγειονομικούς, αλλά όλο το λαό.

 Αντίστοιχα με την παιδεία. Ήδη χιλιάδες οικογένειες με μικρά παιδία βρίσκονται σε πραγματικό αδιέξοδο όσον αφορά τους παιδικούς σταθμούς καθώς σπρώχνονται στην ιδιωτική πρωτοβουλία, εφόσον και αν έχουν τη δυνατότητα! Η πραγματικότητα όμως λέει πως χιλιάδες παιδιά μένουν έξω, δημιουργείται πρόβλημα στην ένταξη τους, στην κοινωνικοποίηση, χιλιάδες οικογένειες αντιμετωπίζονται ως πελάτες.

 Αντίστοιχα οξυμένη είναι η κατάσταση στα σχολεία. Οι  λαϊκές οικογένειες μαζί με το βάρος της φοροκαταιγίδας, της απληρωσιάς και της ανασφάλειας έχουν να αντιμετωπίσουν και το κόστος της μόρφωσης των παιδιών τους μια και η παιδεία μόνο στα λόγια είναι δωρεάν.

Την νέα σχολική χρονιά τα σχολεία ξεκινάνε με πολλές ελλείψεις και πάνω από 26.000 κενά σε εκπαιδευτικούς όλων των ειδικοτήτων. Τα ταμεία των σχολικών επιτροπών είναι άδεια ενώ στο αέρα βρίσκεται η καθαριότητα.

Διεκδικούμε:

Μαζικούς – Μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών όλων των ειδικοτήτων για την κάλυψη όλων των αναγκών.

Ούτε ένα 1€ από την τσέπη των λαϊκών οικογενειών για υλικά, αναλώσιμα.

Έκτακτη χρηματοδότηση των σχολικών επιτροπών για την κάλυψη των αναγκών των σχολείων.

Ένα γεύμα δωρεάν για όλους τους μαθητές με ευθύνη της Κυβέρνησης.

Πρόσληψη όλων των καθαριστριών με μόνιμη και σταθερή εργασία για καθαρά σχολεία.Τώρα προσλήψεις προσωπικού με μόνιμη, σταθερή θέση εργασίας σε υγεία – παιδεία. Αύξηση χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμός. Για τις νατοϊκές ανάγκες, για πλοία, αεροπλάνα και στρατό στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις βρίσκουν λεφτά, για τις λαϊκές ανάγκες όχι.

Δυναμώνουμε την αλληλεγγύη.

Απευθύνουμε κάλεσμα σε όλους τους εργαζόμενος, κανένας να μη μείνει μόνος του να αντιμετωπίσει τους πλειστηριασμούς, τα κομμένα ρεύματα και νερά. Όλοι με τα Σωματεία, όλοι με το ΠΑΜΕ κι εμείς δίνουμε υπόσχεση ότι δε θα αφήσουμε κανέναν μόνο του. Θα παλέψουμε μαζί με οργάνωση και μαχητικότητα.

 Πανελλαδική Συνδιάσκεψη

Στα πλαίσια αυτά, απ’ το βήμα της Διεθνούς Έκθεσης της Θεσσαλονίκης, ανακοινώνουμε πως το ΠΑΜΕ προχωρά σε Πανελλαδική Συνδιάσκεψη στις 19-20 Νοέμβρη στην Αθήνα, στο ΣΕΦ, με βασικό θέμα την ανασύνταξη του συνδικαλιστικού εργατικού κινήματος. Μέσα στους αγώνες θέλουμε να ανοίξει πλατιά συζήτηση για την κατάσταση του συνδικαλιστικού κινήματος.

 Επιδιώκουμε αυτή η συνδιάσκεψη να αποτελέσει γεγονός για το εργατικό κίνημα της χώρας μας, να δώσει νέα ώθηση στις γραμμές τους, στη συνολική πάλη για την αλλαγή των αρνητικών συσχετισμών που παραμένουν στο συνδικαλιστικό κίνημα, στον ταξικό προσανατολισμό του.

Οργάνωση, αγώνας με σύνθημα: Ή εμείς ή τα μονοπώλια!

 Αυτή είναι η βασική διαχωριστική γραμμή που καθορίζει την οργάνωση της πάλης. Ή με τις ανάγκες του λαού ή με τη χλιδή και τα πλούτη των λίγων. Η εργατική – λαϊκή οικογένεια έχει ήδη χρεοκοπήσει εξαιτίας της οξυμένης επίθεσης των επιχειρηματικών ομίλων στο δικαίωμα στη δουλειά, στους μισθούς και τις συντάξεις, στα δικαιώματα στην Υγεία και την Παιδεία.

 Ο απεγκλωβισμός του εργατικού κινήματος απ’ το δρόμο της ανταγωνιστικότητας, αποτελεί βασικό όρο για την αντεπίθεση του εργατικού κινήματος. Λύση χωρίς σύγκρουση και ρήξη με την ΕΕ, το ΔΝΤ, την κυριαρχία των μονοπωλίων και του πολιτικού προσωπικού τους, δεν μπορεί να υπάρχει.

 Θεωρούμε πως ήρθε η ώρα να πετάξουμε στο καλάθι των αχρήστων, συμβιβαστικές προτάσεις, προτάσεις που τάζουν λύσεις εύκολες με το λαό στη γωνία, αμέτοχο και όχι πρωταγωνιστή, λύσεις χωρίς αγώνα, προτάσεις που υπόσχονται βελτίωση της ζωής μας, με την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο που τάζουν ανακούφιση και δικαιώματα στο λαό τη στιγμή που μπουκώνουν με δις το κεφάλαιο.

 Συμμαχία

 Έχουμε τη δύναμη, συγκεντρώνουμε την εμπειρία, αντλούμε διδάγματα από τους πρόσφατους αγώνες μας. Οι φετινοί αγώνες ενίσχυσαν τα βήματα ενότητας και συμμαχίας των εργαζόμενων με τους ελευθεροεπαγγελματίες, τους αγρότες, τη νεολαία, τις γυναίκες. Με τις μεγάλες απεργίες, τα συλλαλητήρια, τα μπλόκα των αγροτών, το εργατικό – λαϊκό κίνημα έδειξε ότι είναι όρθιο, ζωντανό, μαχητικό, παρά τις δυσκολίες. Αυτό το κίνημα μπορεί να ανασυνταχθεί, να γίνει πιο μαχητικό και ρωμαλέο, αμφισβητώντας την κυριαρχία τους. Αυτή τη συμμαχία έχει ανάγκη ο λαός, τη συμμαχία που εκφράζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων. Όπως επίσης έχει ανάγκη από ένα εργατικό-λαικό κίνημα ανατροπής και όχι ένα κίνημα εκφυλισμένο, μακριά από τις ανάγκες και τους καημούς των εργαζομένων, απαξιωμένο, που θα σέρνεται κάθε φορά πίσω από κυβερνητικές εναλλαγές και τις θέσεις της μεγαλοεργοδοσίας.

 Καλό αγώνα και καλή συνέχεια. Ψηλά το κεφάλι, εμείς έχουμε το δίκιο και τη δύναμη.

8 Σεπτέμβρη 2016