Συναδέλφισσα, Συνάδελφε, εργαζόμενοι στην αγορά της Μυτιλήνης,
Για άλλη μια χρονιά, ο Εμπορικός Σύλλογος, μαζί με την Περιφέρεια και τον Δήμο Μυτιλήνης, ετοιμάζονται να διοργανώσουν “λευκή νύχτα” κρατώντας την αγορά ανοιχτή μέχρι τα μεσάνυχτα. Την εντάσσουν μάλιστα προκλητικά στο “Λεσβιακό Καλοκαίρι” λες και πρόκειται για μια εκδήλωση που θα μπορούν οι εργαζόμενοι να απολαύσουν.
Με χορηγίες που προέρχονται ουσιαστικά από τη δική μας τσέπη, θα στήσουν στην αγορά μουσικές, κεράσματα και happening δήθεν για να ενισχύσουν την τοπική αγορά. Ο Εμπορικός Σύλλογος και η εργοδοσία, υπόσχονται “μοναδικό βράδυ” βρίσκοντας στην πραγματικότητα άλλη μία αφορμή να κρατήσουν τους εργαζόμενους μέσα στα μαγαζιά από το πρωί έως τα μεσάνυχτα.
Καλούν τον κόσμο να έρθει να “γιορτάσει”, αλλά τελικά σε όλες τις γιορτές, οι εργαζόμενοι μένουν πίσω απ’ τις βιτρίνες, χωρίς να έχουν ελεύθερο χρόνο, χωρίς να παίρνουν άδειες για να πάνε διακοπές ή για να χαρούν τις οικογένειες τους, χωρίς οι ίδιοι να μπορούν στην πραγματικότητα να γιορτάσουν.
Συναδέλφισσα, Συνάδελφε,
Η φετινή “λευκή νύχτα” έρχεται την περίοδο που η κυβέρνηση θέλει να φέρει νομοσχέδιο για 13ωρη εργασία. Θέλουν να ξεχειλώσουν τον εργάσιμο χρόνο για χάρη της εργοδοσίας και των κερδών τους και έχουν το θράσος να το παρουσιάζουν σαν επιλογή μας, κρύβοντας ότι ζούμε με το άγχος της απόλυσης και της επιβίωσης. Γι’ αυτό και οι “λευκές νύχτες”, η “black Friday κ.λπ., ούτε αθώα event είναι, ούτε την αγορά θέλουν να ενισχύσουν. Στρώνουν τον δρόμο για να είμαστε στη δουλειά όλη τη μέρα!
Ξέρουν πολύ καλά, ότι η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων στην αγορά δουλεύει ήδη καθημερινά με σπαστό ωράριο, με ελάχιστα ή και χωρίς καθόλου ρεπό όλο το χρόνο, με τις κυριακάτικες αργίες ολοένα και να λιγοστεύουν και με μεγάλα καταστήματα να είναι ανοιχτά κάθε απόγευμα και όχι μόνο τις ώρες της αγοράς.
Ξέρουν επίσης πολύ καλά, ότι η κίνηση στην αγορά είναι πεσμένη, όχι γιατί δεν προλαβαίνει ο κόσμος να βγει για ψώνια, αλλά γιατί η ακρίβεια έχει εκτοξευθεί και οι μισθοί, τελειώνουν στις 15 του μήνα. Γι’ αυτό και αυτές οι φιέστες, παρά τα “παχιά” λόγια τους, δεν είναι λόγος γιορτής για τους μικρούς εμπόρους, που ούτως ή άλλως είναι μέρα-νύχτα στα καταστήματά τους για να τα βγάλουν πέρα. Ούτε φυσικά για την πλειοψηφία των κατοίκων, που ανεξάρτητα απ’ το αν η νύχτα είναι λευκή ή όχι, μετράνε και το τελευταίο λεπτό του ευρώ προκειμένου να προμηθευτούν τα βασικά.
Κανένας να μη δεχτεί να γίνει καθημερινότητα η καταπάτηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων.
Παλεύουμε οργανωμένα και διεκδικούμε μέσα από το Σωματείο μας, αυξήσεις στους μισθούς, κατοχύρωση της κυριακάτικής αργίας, σταθερές βάρδιες και ρεπό για όλους τους εργαζόμενους. Ούτε σκέψη για 13ωρη εργασία!
