Συνάδελφοι , συναδέλφισες
Η σημερινή σύσκεψη που κάλεσαν τα σωματεία μας, θεωρούμε ότι ήταν αναγκαία, ώστε να γίνει συζήτηση για την ανάγκη να απαντήσουμε στη κυβέρνηση και τους επιχειρηματικούς ομίλους βάση το πως εξελίσσονται τα πράγματα στη ζωή μας, στη δουλειά μας, στη ζωή των οικογενειών μας . Υπάρχει πλέον μια σημαντική πείρα από την οργάνωση των αγώνων μας, από τις ίδιες τις εξελίξεις, που δείχνει σε τί κατάσταση καλούμαστε σήμερα να οργανώσουμε τον αγώνα μας.
Τα στοιχεία που έχουν ήδη δημοσιευτεί είναι αμείλικτα. Δείχνουν μια σκληρή πραγματικότητα που αντικειμενικά έχει κερδισμένους και χαμένους. Από τα στοιχεία φαίνεται ξεκάθαρα ποιοι κερδίζουν και ποιοι χάνουν μέχρι σήμερα στο πρώτο 6μηνο του 24 για να μην πάμε και παλιότερα.
Από τη μια τα κέρδη των εταιρειών:
Τράπεζες: Κέρδη Α΄ εξαµήνου 2024 2,3 δις Εφοπλιστές: μόνο οι νέες παραγγελίες πλοίων φέτος έχουν αξία σχεδόν 200 δις. Ενεργειακοί όµιλοι: Συνολικά κέρδη Α΄ εξαµήνου 2024 (+25%σε σχέση µε το προηγούµενο έτος) (+25%σε σχέση µε το προηγούµενο έτος) 770 εκ.
Οι εισηγµένες εταιρείες στο Χρηµατιστήριο: Κέρδη 21 δις το 2022-2023 Πληθωρισµός Αυγούστου 2024 +3%
Από που προέρχεται ένα μεγάλο μέρος των κερδών τους ; Από τις αυξήσεις σε προϊόντα και υπηρεσίες . Μέσα σε ένα έτος Ελαιόλαδο +49,1% ∆ηµητριακά +11,2% Ψάρια +11,3% Μεταλλικό νερό/αναψυκτικά +6,9% Κόστος διακοπών +7,2% Ένδυση- υπόδηση +5,5% Κόστος εκπαίδευσης +3,5% Μέσα σε ένα µήνα (Ιούλιος- Αύγουστος 2024) Ηλεκτρισµός +10,9% Ασφάλιστρα υγείας 14% Συνταγογραφούµενα φάρµακα: Αυξήσεις σε πάνω από 800 έως και 448%
Την ίδια ώρα έχουμε μείωση κατά 14,81% στον µέσο µισθό σε σχέση µε το 2011 συν το ότι κάθε χρόνο μειώνονται οι δαπάνες για τις ανάγκες του λαού και αυξάνονται οι φόροι για να διοχετεύονται με προγράμματα επιδότησης στους επιχειρηματικούς ομίλους. Για παράδειγμα:
Στα σχολεία: μείωση 70% στη χρηµατοδότηση της σχολικής στέγης για το 2024 Πάνω από 1000 συγχωνεύσεις με αποτέλεσμα την κατάργηση τάξεων για την «εξοικονόµηση κόστους» σε εκπαιδευτικούς
Ενώ ταυτόχρονα οι Φόροι που καταγράφονται από τις εισπράξεις του 1ου 7µηνου 2024 είναι 35 δις από τα λαϊκά νοικοκυριά ενώ η πρόβλεψη για το 2024 είναι 60 δις όταν 95% της συνολικής φορολογίας το πληρώνουμε εμείς.
Την ίδια ώρα πάνω από 10.000 πλειστηριασµοί 1ης κατοικίας προγραµµατίζονται για το β΄ εξάµηνο του 2024 ενώ έχουμε αύξηση 37% στις φτάνοντας στο σημείο το 74,6% των ενοικιαστών να δαπανά πάνω από 40% του εισοδήµατός του.
Από την υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση θύμα είναι και το περιβάλλον μια και από το 2017 κάηκε το 37% της δασικής έκτασης στην Αττική Λιγότερο από 1 τ.µ. πρασίνου αναλογεί σε κάθε κάτοικο της Αττικής 70% κενές θέσεις στα ∆ασαρχεία και 4.000 σε πυροσβέστες την τελευταία 3ετία. Το εξοργιστικό από αυτά τα στοιχεία είναι ότι για ΝΑΤΟϊκούς σκοπούς δίνονται 500.000 ευρώ τη μέρα για την αποστολή φρεγάτας στην Ερυθρά Θάλασσα, 2.500 χλµ. από τα σύνορα, συνολικά πάνω από 3 δις το χρόνο χώρια τα εξοπλιστικά προγράμματα ενώ για μας , για τις δικές μας ανάγκες δεν περισσεύει τίποτα !
Παρά το ότι εμείς τα πληρώνουμε και εμείς τα παράγουμε όλα, εμείς είμαστε τελικά αυτοί που συνεχώς χάνουν ! Πληρώνουμε δηλαδή όλα τα έσοδα του κράτους με τους υπέρογκους φόρους, πληρώνουμε με τη σκληρή δουλειά μας τα κέρδη των εταιρειών και ταυτόχρονα μένουμε απροστάτευτοι σε όλα. Από την δημόσια υγεία μέχρι και τις πυρκαγιές που φέτος έφτασαν στο Χαλάνδρι, απροστάτευτοι από τις πλημμύρες, απροστάτευτοι από τους σεισμούς, από πανδημίες κ.λπ. Έτσι φαίνεται ακόμα πιο ξεκάθαρα ότι ο στόχος της λεγόμενης δίκαιης ανάπτυξης δεν είναι να αντιμετωπίσουν ούτε τη φτώχεια, ούτε τους πολέμους, ούτε την ακρίβεια, είναι η αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, στη κυριολεξία μιλάμε για κέρδη βουτηγμένα με των λαών και των εργατών το αίμα.
Συνάδελφοι παρά το ότι όλοι μας εδώ έχουμε τη καρδιά και το θάρρος να παλεύουμε πολλά πράματα στη ζωή μας, δεν αντέχουμε και δεν ανεχόμαστε να βλέπουμε να συνεχίζεται online η γενοκτονία στη Παλαιστίνη και τώρα να επεκτείνεται και στο Λίβανο. Δεν είναι σύνθημα, ούτε θέμα προπαγάνδας να πούμε ότι οι Έλληνες αξιωματικοί, τα στρατεύματα μας δεν έχουν καμία δουλειά εκεί, ότι η Ελλάδα με την εμπλοκή της στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους αποτελεί στόχο των αντιπάλων του ΝΑΤΟ, και ο κίνδυνος είναι τεράστιος για όλους μας και για όλους τους λαούς αν σκεφτεί κανείς το ενδεχόμενο γενικευμένης πολεμικής σύρραξης, είναι πλέον πολύ πιθανό. Το βιομηχανικό ατύχημα που έγινε στη ΜΟΤΟΡ ΟΙΛ δεν είναι το πρώτο και από ότι φαίνεται δε θα είναι και το τελευταίο. Έχει σημασία όμως να πούμε ότι έγινε στο διυλιστήριο που προμηθεύει με καύσιμο τη πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ και του Ισραήλ με συμβόλαια εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ. Να μια πλευρά της στροφής στη λεγόμενη πολεμική οικονομία . Από τη μια να πληρώνουμε πανάκριβα το ρεύμα και την ενέργεια, και όσοι δουλεύουμε σε αυτό το κλάδο να παρακαλάνε κάθε μέρα να φτάσουν σπίτι τους μετά τη βάρδια, και από την άλλη να θησαυρίζουν μια χούφτα ιδιοκτήτες πάνω στα νεκρά κορμιά χιλιάδων αθώων .
Όλα αυτά η κυβέρνηση της ΝΔ τα παρουσίασε στη ΔΕΘ, ως εθνικούς στόχους στην οικονομία θέλοντας να να μας πείσει ότι από αυτή την ανάπτυξη κερδίζουμε όλοι. Μας κοροϊδεύουν μπροστά στα μούτρα μας και μας λένε να ζήσουμε με τις αυξήσεις ψίχουλα τις αυξήσεις ελεημοσύνης που εξαφανίζονται μέσα σε λίγες μέρες λόγο της μεγάλης ακρίβειας σε ρεύμα, ενοίκια. Γιατί είναι όντως ψίχουλα η αύξηση που λένε να δώσουνε φέτος αξιοποιώντας το νόμο Βρούτση, Αχτσιόγλου, της τάξεως του 5% παίρνοντας υπόψη τα κριτήρια της κερδοφορίας και της δημοσιονομικής σταθερότητας .
Στην ουσία αυτό που ετοιμάζουν είναι να διαμορφώσουν νέα κριτήρια στο πλαίσιο της εξυπηρέτησης της ανταγωνιστικότητας, της επιχειρηματικότητας και της δημοσιονομικής προσαρμογής σύμφωνα με τις οδηγίες της ΕΕ, διασφαλίζοντας κυρίως τα κατώτατα όρια των μισθών και την εφαρμογή όλων των νόμων για την λεγόμενη ευελιξία, δηλαδή τη δουλειά λάστιχο, τις ελαστικές μορφές απασχόλησης , τα ανώτατα όρια του εργάσιμου χρόνου στις 13 ώρες κ.λπ. Εκεί είναι η ουσία συνάδελφοι, πάνω σε αυτό το ζήτημα υπάρχει κοινή συμφωνία των κομμάτων και των εκμεταλλευτών μας, που πίνουν νερό στο όνομα της ΕΕ.
Άλλωστε αυτή είναι και η κυρίαρχη γραμμή του ΣΕΒ όπου την έχει θέσει στη κυβέρνηση όπως και σε όλες τις διαπραγματεύσεις που έχουν γίνει. Αυτό εκφράζει και η βασική τους επιδίωξη να εφαρμοστούν οι αντεργατικοί νόμοι όπως και η επιδίωξη το λεγόμενο ανειδίκευτο προσωπικό ή το λεγόμενο χαμηλής ειδίκευσης σε κάθε κλάδο να αμείβεται με την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση και να μην υπάρχει γενικός κατώτερος κλαδικός μισθός, ο οποίος ήταν πάντα πάνω από την Εθνική Συλλογική. Θέλουν να μας πληρώνουν και να μας απασχολούν όσο θέλουν και όποτε θέλουν, τόσο όσο επιτρέπουν τα κέρδη τους και ο ανταγωνισμός τους.
Αυτή η κατάσταση δημιουργεί προφανώς οργή και αγανάκτηση. Γιατί δε φτάνει που μας βγαίνει η γλώσσα στη κυριολεξία με 6ημερα , 7ημερα , με απαράδεκτες συνθήκες εργασίας, να φτάνουμε στο σημείο να κάνουμε 2 δουλειές και να μην έχουμε ελεύθερο χρόνο για μας και τις οικογένειες μας και αυτοί να θυσαυρίζουν , έχουμε να αντιμετωπίσουμε και την εγκληματική πολιτική του πάμε κι όπου βγει και να μετράμε κάθε μέρα νεκρούς στους χώρους δουλειάς με πρόσφατο αυτό που έγινε στο Περιστέρι όπου σχεδόν αποκεφαλίστηκε συνάδελφος σε εταιρεία με μηχανήματα πάγου.
Ξέρουμε επίσης ότι στη γραμμή του ΣΕΒ είναι σύμφωνοι πέρα από τη κυβέρνηση και η θλιβερή ομάδα που δυστυχώς πλειοψηφεί στις διοικήσεις των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, οι γνωστές παρατάξεις. Είναι αυτοί που θέτουν μέχρι και μέσα στις συνεδριάσεις των οργάνων ότι υπάρχει ανάγκη στην ουσία αναστύλωσης του συστήματος θέλοντας να εργαλειοποιήσουν τα σωματεία για να συνεχίζεται καμουφλαρισμένη κάθε φορά η ίδια αντιλαϊκή πολιτική. Και είναι ευτυχώς εκατοντάδες τα σωματεία που όποτε τέθηκε τέτοιο ζήτημα , στήριξης αυτού του συστήματος της εκμετάλλευσης πήραν σαφή θέση, γιατί όσο πιο αδύνατο είναι αυτό σύστημα τόσο καλύτερες προϋποθέσεις έχουμε για να κερδίζουμε εμείς.
Μάλιστα έρχονται και μας λένε μέσα στις συνεδριάσεις των συνδικαλιστικών οργάνων , ότι όλοι παλεύουμε για τον ίδιο σκοπό (για το καλό λένε των εργαζομένων) και ότι οι διαφορές μας είναι στην οπτική που ο καθένας έχει όσο αφορά τον τρόπο. Μα το βασικό πρόβλημα είναι ακριβώς το ότι δεν παλεύουμε όλοι για τον ίδιο σκοπό. Γιατί τουλάχιστον εμείς δεν ταυτιζόμαστε και δεν συμφωνούμε με την εκμετάλλευση, με την στρατηγική της επιχειρηματικότητας, της ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας των επιχειρήσεων, με τη στρατηγική της ΕΕ.
Άλλωστε όλοι αυτοί έχουν εγκαταλείψει εδώ και χρόνια και την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση , όπως και τις κλαδικές , εφόσον στις υποτιθέμενες διεκδικήσεις δεν βάζουν κανένα θέμα για την κατάργηση των νόμων που υπονομεύουν τις συλλογικές συμβάσεις. Στηρίζουν τη βασική επιχειρηματολογία των εργοδοτών και της κυβέρνησης για τους λεγόμενους εθνικούς στόχους της ανάπτυξης πάνω στις πλάτες των εργαζομένων. Σήμερα μετά από καιρό έγινε συνεδρίαση της Διοίκησης της ΓΣΕΕ, όπου κάτω από τη πίεση των σωματείων και της πρότασης που είχε κατατεθεί για γενική πανελλαδική απεργία, αποφασίστηκε πανελλαδική απεργία για τις 20 Νοέμβρη. Για άλλη μια φορά αυτή η θλιβερή ηγεσία μέσα από τις τοποθετήσεις των στελεχών της απέδειξε ότι δεν έχει καμία σχέση με τις ανησυχίες και τα προβλήματα των εργαζομένων. Λένε, ότι η οδηγία της ΕΕ για τη διαμόρφωση των κατώτατων μισθών είναι σε θετική κατεύθυνση, η οδηγία δηλαδή των Λόμπυ, γιατί αυτά την έφτιαξαν. Άλλωστε καιοι προηγούμενοι νόμοι, Βρούτση, Αχτσιόγλου, Χατζηδάκη, Γεωργιάδη, εξειδίκευση σε οδηγίες της ΕΕ των λόμπυ έκαναν.
Αυτούς τους νόμους θέλουν να ενσωματώσουν μέσα στις συλλογικές συμβάσεις. Επίσης κουβέντα για τις συνέπειες που έχει η εμπλοκή της χώρας στο πόλεμο που φτάνει να δίνει δις ευρώ, για την τεράστια γενοκτονία που γίνεται απέναντι στους λαούς της Παλαιστίνης και του Λιβάνου, λες και εμείς οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα ζούμε σε γυάλα, λες και δεν μας επηρεάζουν οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι. Από αυτό επιβεβαιώνεται ότι η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ, δεν θα παλέψει την απεργία σε καμία περίπτωση. Θα υπονομεύσουν και ιδιαίτερα το περιεχόμενο και τα αιτήματα των εργαζομένων, θα προσπαθήσουν να βγάλουν για άλλη μια φορά λάδι τους εργοδότες και τη κυβέρνηση. Η μάχη ήταν και είναι στα δικά μας χέρια.
Γιατί συνάδελφοι είναι άλλο να συζητάμε και προφανώς να έχουμε και διαφωνίες μεταξύ μας γύρω από το περιεχόμενο των αιτημάτων μας, τις μορφές του αγώνα που θα επιλέγουμε κάθε φορά , ακόμα και την τελική προοπτική του και άλλο να διαλέγουμε την άλλη πλευρά . Γιατί ανεξάρτητα τις προθέσεις του καθενός, αντικειμενικά υπάρχουν δύο πλευρές, ή θα είμαστε με τα κέρδη και με αυτή τη πολιτική που τα υπηρετεί, ή με τη ζωή μας , με τα δικαιώματα μας . Από τα πράγματα επιβεβαιώνεται ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Σε αυτή τη βάση μπορούμε να μεγαλώσουμε τη συμφωνία μας ως σωματεία, ως εκλεγμένοι συνδικαλιστές, να μεγαλώσουμε τη συσπείρωση γύρω από τα βασικά μας κοινά αιτήματα, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και πραγματικά να αποδείξουμε ότι σήμερα υπάρχει αντίπαλο δέος απέναντι στη κυβέρνηση και τους επιχειρηματικούς ομίλους, για αυτό είναι αναγκαίο όσο ποτέ να ωριμάζει και να παίρνει σάρκα και οστά ο στόχος να μεγαλώνει και να συντονίζεται πανελλαδικά και ενιαία το εργατικό κίνημα . Σε αυτή τη κατεύθυνση θα οργανωθεί πανελλαδική σύσκεψη στις 9-10 Νοέμβρη, από τα Εργατικά Κέντρα , τις Ομοσπονδίες και τα σωματεία που συσπειρώνονται στο πλαίσιο διεκδικήσεων του ΠΑΜΕ.
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες , με βάση την πολύχρονη πλέον πείρα μας πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι η κυβέρνηση και οι εργοδότες δε πρόκειται να μας χαρίσουν τίποτα. Εμείς θέτουμε στη κυβέρνηση και τους εργοδότες τις δικές μας διεκδικήσεις και απαιτούμε να ικανοποιηθούν όλα τα αιτήματα μας άμεσα, ξέροντας ότι για να κερδίσουμε εμείς πρέπει να χάσουν αυτοί!
Αυτό θα κάνουμε και όταν η κυβέρνηση θα φέρει στη βουλή το νομοσχέδιο για τις συλλογικές συμβάσεις. ¨Όλα τα σωματεία πανελλαδικά θα καταθέσουμε τα αιτήματα μας σε όλα τα κόμματα της βουλής εκτός των φασιστοειδών, ώστε να πάρουν θέση , να τοποθετηθούν και να πάρουν και την ευθύνη για το τί θα ακολουθήσει μετέπειτα. Για αυτό δυναμώνουμε την αμφισβήτηση και τη καταδίκη σε αυτή τη πολιτική ,με βάση το βασικό σύνθημα όπου κάτω από αυτό πραγματοποιήθηκαν οι πιο μεγάλοι και εμβληματικοί αγώνες όλων των προηγούμενων χρόνων. Οι κοινοί αγώνες με τους αγρότες , τους αυτοαπασχολούμενους, τη νεολαία μας τους φοιτητές.
Η ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ, Η ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ
Είναι φανερό ότι η οργή και η αγανάκτηση που νοιώθουμε σήμερα όλοι μας είναι γενικευμένη. Αυτό σημαίνει ότι κατάσταση δεν είναι ίδια και πρέπει να το πάρουμε υπόψη.
Κανένας από εμάς δε πρέπει να συμβιβαστεί με τη λογική που επικρατεί σε πολλούς συναδέλφους μας, οι οποίοι δεν έχουν όλη την εικόνα από τους αγώνες που έχουν οργανωθεί, από την οργανωτική πείρα, την συνολική κατάσταση, τη λογική που λέει ότι φταίνε οι εργαζόμενοι που δεν ξεσηκώνονται, ότι δε πρόκειται να αλλάξουν τα πράγματα . Όλοι πρέπει να δούμε και να αντιμετωπίσουμε την αντίφαση ότι δεν βγαίνει τίποτα με τις απεργίες γιατί δεν υπάρχει συμμετοχή, ενώ ταυτόχρονα υπάρχει και εκφράζεται η αγανάκτηση , η αγωνία για να αλλάξουν τα πράγματα.
Εμείς έχουμε την ευθύνη να οργανώσουμε με καλό προγραμματισμό συλλογικά τον αγώνα ώστε η αγανάκτηση να γίνει δύναμη, να πάρουμε τα κατάλληλα οργανωτικά μέτρα ώστε η οργή να μετατραπεί σε δράση! Έχουμε πείρα. Όταν οι αγώνες μας χρεοκόπησαν τα κούφια λόγια περί δίκαιης ανάπτυξης που θα εξασφαλίζει κέρδη για τον εργοδότη και ανθρώπινη ζωή για μας, όταν «αφήσαμε πίσω» τις θλιβερές ηγεσίες της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ που τα αναπαράγουν μέσα στους χώρους δουλειάς και εμπιστευτήκαμε τη δύναμή μας, τότε μπορέσαμε να κάνουμε κουρελόχαρτο, αντιλαϊκά μέτρα και νόμους.
Τώρα είναι ώρα οργάνωσης και μάχης των σωματείων ενάντια σε αυτά που μας φέρνουν καθημερινά σε απόγνωση. Τώρα είναι η ώρα του οργανωμένου καλά συντονισμένου αγώνα, της μαζικής διεκδίκησης, της μαχητικής απάντησης.
Ανταλλάσσουμε πείρα , και προσπαθούμε να ενοποιήσουμε τις διεκδικήσεις μας απέναντι στη πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ , απέναντι σε όλους τους αντεργατικούς νόμους που έχουν ψηφιστεί μέχρι σήμερα και αποτελούν κατεύθυνση της ΕΕ.
Οργανώνουμε τη διεκδίκηση για αυξήσεις στους μισθούς σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και υπογραφή κλαδικών συμβάσεων εργασίας , για αύξηση του κατώτατου μισθού και κατάργησης των απαράδεκτων νόμων που στη πράξη δίνουν τη δυνατότητα στο κράτος και τους εργοδότες να καθορίζουν με βάση τα δικά τους κριτήρια , την τιμή της εργασίας μας. Ήδη ο μεγαλειώδης αγώνας των εργατών στο ορυχεία Χαλκιδικής έφερε τα πρώτα θετικά αποτελέσματα με υπογραφή συλλογικής σύμβασης με αυξήσεις και κατοχύρωση του 5ημερου 8ωρου κόντρα στα 12ωρα που προσπάθησε να επιβάλει η εταιρεία.
Για να υπάρξουν άμεσα μέτρα αντιμετώπισης της ακρίβειας και να αντιμετωπιστεί και στο χωράφι αλλά και στο ράφι. Για να παρθούν μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς , να ενισχυθούν τα νοσοκομεία να προσληφθούν γιατροί , δάσκαλοι στα σχολεία , να παρθούν μέτρα προστασίας απέναντι σε φυσικές καταστροφές κ.λπ.
Ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη μια σειρά κινητοποιήσεις όπως είναι ο αγώνας των υγειονομικών , των εκπαιδευτικών μαζί με όλους εμάς που είμαστε γονείς ενάντια στο κλείσιμο των τμημάτων, των σιδηροδρομικών, των διανομέων στις ηλεκτρονικές πλατφόρμες. Επίσης προγραμματίζονται απεργίες για συλλογικές συμβάσεις από τους Οικοδόμους , από την Ομοσπονδία φορτοεκφορτωτών, κοινή απεργία των διανομέων στις ηλεκτρονικές πλατφόρμες, από τους Ξενοδοχοϋπάλληλους κ.α. ενώ ταυτόχρονα οργανώνονται κοινές δράσεις σωματείων και μαζικών φορέων σε μεγάλους δήμους της Αττικής με επίκεντρο τα μεγάλα προβλήματα που οξύνονται στα νοσοκομεία στα σχολεία , διεκδικώντας μέτρα ενάντια στην ακρίβεια .
Δεν υπάρχει περιθώριο αναμονής, μέρα για να πάει χαμένη. Όλα τα σωματεία πρέπει να μπουν σε νέα φάση διεκδίκησης και λειτουργίας. Να ζωντανέψουν ακόμα περισσότερο, με εργαζόμενους μπροστάρηδες, μαχητές, έτοιμους να προασπιστούν κάθε δικαίωμά τους. Με εργαζόμενους – μέλη που θα παίρνουν συλλογικά αποφάσεις μέσα από μαζικές διαδικασίες. Για να πάρουμε πίσω τις ΣΣΕ, να καταργήσουμε όλες τις αντεργατικές επιλογές, τους αντεργατικούς νόμους. Για να σταματήσει η ασυδοσία στους χώρους δουλειάς. Τώρα να πλατύνει το μέτωπο του αγώνα, με τους αγρότες , τους αυτοαπασχολούμενους, το φοιτητικό και μαθητικό κίνημα.
Απέναντι στο ρεαλισμό των εθνικών στόχων της ανάπτυξης, κόντρα στον ατομισμό που γεννάει μοιρολατρία, οι αγώνες του προηγούμενου διαστήματος έδειξαν ότι φέρνουν αποτελέσματα! Ότι και να λένε μερικοί, οι εργαζόμενοι συνεχώς οργανώνονται και παλεύουν, και συνεχώς γίνονται ακόμα περισσότεροι.
Πάμε λοιπόν όλοι μαζί να προετοιμάσουμε τις επόμενες μάχες , να συντονίσουμε τη δράση μας, να προετοιμάσουμε τη μεγάλη απεργιακή μάχη του Νοέμβρη διεκδικώντας το βασικό άξονα των αιτημάτων που είναι :
- Επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων και της υποχρεωτικής εφαρμογής τους. Υπογραφή ΣΣΕ σε κάθε χώρο δουλειάς, που θα κατοχυρώνουν ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, σταθερό εργάσιμο χρόνο, 7ωρο – 5ήμερο- 35ωρο
- Μέτρα που θα προστατεύουν την υγεία του λαού, στη δουλειά, στη γειτονιά, παντού.
- Απεμπλοκή της χώρα μας από τα πολεμικά παιχνίδια στην Ουκρανία, για να σταματήσει η γενοκτονία του λαού της Παλαιστίνης από το κράτος – δολοφόνο Ισραήλ με τις πλάτες και της χώρας μας.
- Πραγματικά δημόσια και σύγχρονη Υγεία και Παιδεία.
- Να σταματήσει εδώ και τώρα το αίσχος των πλειστηριασμών, φτηνή στέγη για όλους
- Να μπει φρένο στις αυξήσεις στην Ενέργεια και στο νερό.
