Συναδέλφισσες & συνάδελφοι,
Οι πολύμορφες κινητοποιήσεις που ανέπτυξαν Συνδικάτα, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, με επίκεντρο το νόμο για τα Εργασιακά, η έντονη παρέμβαση σε χώρους δουλειάς, οι δεκάδες συσκέψεις και οι δύο απεργιακές μάχες που δώσαμε μέσα στον Ιούνη, είναι παρακαταθήκη για τη συνέχεια και κλιμάκωση του αγώνα μας.
Τα συμπεράσματα αυτής της περιόδου χρειάζεται να γίνουν εφαλτήριο για να οργανώσουμε την πάλη μας σχεδιασμένα, ακόμη πιο δυναμικά και αποφασιστικά, ώστε και να ακυρωθεί στην πράξη ο νόμος – έκτρωμα και να απαντήσουμε στο νέο κύκλο επίθεσης για το Ασφαλιστικό, να οξύνουμε την αντιπαράθεση με τη γραμμή του κεφαλαίου, της κυβέρνησης, των αστικών δυνάμεων και των ανθρώπων τους μέσα στο εργατικό κίνημα, από τη σκοπιά των συμφερόντων της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
Οι δυνατότητες που αναδείχτηκαν από τις μάχες αυτής της περιόδου μέσα σε συνθήκες δύσκολες δείχνουν ότι μπορεί να ανέβει ο βαθμός κινητοποίησης δυνάμεων, η συσπείρωση εργαζομένων στα συνδικάτα, να ενισχυθεί η γραμμή πάλης που βάζει στο επίκεντρο τις λαϊκές ανάγκες σε σύγκρουση με τη γραμμή του κεφαλαίου.
Θέλουμε, λοιπόν, να συζητήσουμε αυτά τα συμπεράσματα για να αξιοποιηθούν για τη συνέχεια και την κλιμάκωση του αγώνα μας. Να ανοίξει μια ουσιαστική συζήτηση μέσα στα σωματεία, στους χώρους δουλειάς που θα καταλήγει σε συγκεκριμένο σχέδιο δράσης.
Στο βαθμό που θα καταφέρουμε αυτό το σχέδιο δράσης να αγκαλιάζει χώρους δουλειάς, κλάδους, σε ολόκληρη την έκταση της χώρας, με σταθμούς του αγώνα και στόχους, με αναβάθμιση της παρέμβασής μας και ουσιαστικό έλεγχο, θα μπορούμε ακόμη πιο μαχητικά και αποτελεσματικά να δίνουμε τη μάχη της αντιπαράθεσης, να δημιουργούμε όρους και προϋποθέσεις για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα με βάση το διεκδικητικό πλαίσιο και τα κριτήρια της ανασύνταξης του κινήματος, της αλλαγής του συσχετισμού δύναμης προς όφελος των εργαζομένων και του ταξικού προσανατολισμού του εργατικού κινήματος.
Ποια είναι τα συμπεράσματα που προκύπτουν από τους αγώνες
- Το πρώτο που πρέπει να εκτιμήσουμε είναι ότι οι αγώνες που δώσαμε πραγματοποιήθηκαν σε δύσκολες συνθήκες. Εκτός από την εργοδοσία, την κυβέρνηση, τους μηχανισμούς καταστολής των αγώνων, το ρόλο και την επίδραση της γραμμής του κυβερνητικού, εργοδοτικού συνδικαλισμού, είχαμε να αντιμετωπίσουμε και τις πρόσθετες δυσκολίες της πανδημίας, της προστασίας της υγείας μας, των περιοριστικών μέτρων που ήταν σε ισχύ και δυσκόλευαν τις προϋποθέσεις κινητοποίησης των δυνάμεών μας.
Καταφέραμε όλη αυτή την περίοδο Συνδικάτα, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο, χωρίς να διακόψουμε την παρέμβασή μας, να αναδείξουμε προβλήματα σε χώρους δουλειάς, να αντιμετωπίσουμε την εργοδοτική αυθαιρεσία, να προβάλλουμε διεκδικήσεις των εργαζομένων που συνδέονται με την προστασία της υγείας, τους όρους δουλειάς και συνολικά της ζωής τους.
Όλα αυτά δείχνουν πόσο σημαντικό είναι να έχουμε στα χέρια μας συνδικάτα που παλεύουν συνεχώς, δεν υποτάσσονται στις αδυναμίες και είναι όπλα για τα συμφέροντα των εργαζομένων.
Φανταστείτε να μην υπήρχαν και να περιμέναμε από τη γραμμή της συναίνεσης του κυβερνητικού, εργοδοτικού συνδικαλισμού να προβάλλουν διεκδικήσεις, να βάλουν φρένο στην εργοδοσία και τα σχέδιά της. Τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα.
Από εδώ προκύπτει η ανάγκη και το καθήκον να δουλέψουμε για να γίνουν πιο δυνατά τα συνδικάτα, πιο μαζικά, με εστίες οργάνωσης κάθε μορφής μέσα στους χώρους δουλειάς, με επιτροπές αγώνα, απεργιακές επιτροπές, επιτροπές για την υγεία και ασφάλεια, παραρτήματα συνδικάτων.
Δεν πρέπει να υποτιμήσουμε το γεγονός, ούτε να το προσπεράσουμε γρήγορα, ότι κάτω από τις δοσμένες συνθήκες οι απεργιακές κινητοποιήσεις για το νόμο – τερατούργημα έβγαλαν στο δρόμους χιλιάδες εργαζόμενους. Ιδιαίτερα, η απεργία στις 10 Ιούνη που κατά γενική ομολογία ήταν η πιο πετυχημένη και μαζική των τελευταίων χρόνων.
Αυτό δείχνει μεγάλες δυνατότητες που απορρέουν από την επίδραση της δουλειάς μας, της επεξεργασίας των επιχειρημάτων μας, είναι η βάση για να ξηλώσουμε άρθρο το άρθρο το νομοσχέδιο της κυβέρνησης.
- Είναι σημαντική κατάκτηση το γεγονός ότι ο αγώνας οργανώθηκε από τα Εργατικά Κέντρα και τις Ομοσπονδίες, κύρια από τα πρωτοβάθμια σωματεία.
Με δεδομένο ότι η ηγεσία της ΓΣΕΕ θα σαμποτάριζε τον αγώνα, όπως και έγινε, είναι πολύ σημαντικό ότι τα συνδικάτα διατήρησαν την πρωτοβουλία για την οργάνωση του αγώνα, της ενημέρωσης, της διαφώτισης για τον χαρακτήρα των αντεργατικών μέτρων. Σε αυτή την κατεύθυνση τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό.
Η πρωτοβουλία για την οργάνωση της πάλης βοηθάει έγκαιρα να αντιμετωπιστεί με καλύτερους όρους η προπαγάνδα κυβέρνησης – εργοδοσίας και η επίδρασή της στους εργαζόμενους.
Βοηθάει να ανοίξει σε ευρύτερα τμήματα εργαζομένων η συζήτηση, ο προβληματισμός για την αναγκαιότητα της πάλης, να ενιοποιηθεί η γραμμή της αντιπαράθεσης στη βάση των αναγκών των εργαζομένων.
Βοηθάει να αντιμετωπιστεί ο εφησυχασμός, η απογοήτευση, η κούραση. Να μη χαρίσουμε πολύτιμο χρόνο στην εργοδοσία και τις δυνάμεις της για να προωθήσουν διλήμματα, τρομοκρατία, να καλλιεργήσουν αυταπάτες, κάνοντας έτσι πιο δύσκολη την παρέμβασή μας.
- Η τακτική μας στην αντιμετώπιση των κυβερνητικών σχεδιασμών που υπηρετούν την γραμμή του κεφαλαίου, απέναντι στον υπονομευτικό ρόλο του κυβερνητικού, εργοδοτικού συνδικαλισμού, αλλά και άλλων δυνάμεων, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ που επιχειρούσε την αποδυνάμωση των αγώνων με το δόλωμα της κυβερνητικής εναλλαγής, βοήθησε να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί στη μάχη της αντιπαράθεσης και να αποκαλύψουμε το ρόλο και τον καταμερισμό που έχουν αναλάβει όλες οι δυνάμεις του κεφαλαίου στη γραμμή της υποταγής για να καθηλώσουν τους εργαζόμενους.
Η τακτική που ακολουθήσαμε μας έδωσε τη δυνατότητα, αφενός να έχουμε την πρωτοβουλία της δημιουργίας απεργιακού μετώπου ενάντια στο νόμο – έκτρωμα αναδεικνύοντας το αντεργατικό του περιεχόμενο και αφετέρου να αντιμετωπίσουμε τους ελιγμούς και τον παρελκυστικό ρόλο που έπαιζαν πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις κάτω από τη γραμμή ότι «το νομοσχέδιο έχει θετικά και αρνητικά στοιχεία», επιδιώκοντας την απενεχοποίηση του αντεργατικού του χαρακτήρα και των συντριπτικών κτυπημάτων που φέρνει σε 8ωρο, αμοιβή υπερωριών, στο πλαίσιο ασφυξίας στη λειτουργία και δράση των συνδικάτων.
Η ουσία της στάσης και του ρόλου αυτών των δυνάμεων φάνηκε σε όλη τη διάρκεια του αγώνα μέχρι τη ψήφιση του αντεργατικού νομοσχεδίου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε μεγάλο μέρος του νομοσχεδίου, ενώ υποκριτικά πριν την απεργία τα στελέχη του έλεγαν ότι θα τον καταργήσει σαν κυβέρνηση. Τι να καταργήσει; Αφού η βάση του νέου αντεργατικού νόμου βασίζεται σε όσα αυτός ως κυβέρνηση προώθησε για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, το απεργιακό δικαίωμα.
Το ίδιο και για το Ασφαλιστικό, που έρχεται το αμέσως επόμενο διάστημα, με το τζογάρισμα των εισφορών στην επικουρική, τους ατομικούς κουμπαράδες και την ενίσχυση της ιδιωτικοποίησης της Ασφάλισης.
Ως κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ ενίσχυσε αυτή τη γραμμή και τώρα παίζει πάλι το παιχνίδι της εξαπάτησης, προσδοκώντας πολιτικά οφέλη με το βλέμμα στραμμένο στην κάλπη.
Επιπλέον, με την τακτική μας δυσκολεύτηκε και αποκαλύφθηκε περισσότερο ο ρόλος του κυβερνητικού, εργοδοτικού συνδικαλισμού. Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ αναγκάστηκε, από εκεί που έλεγε ότι «οι απεργίες είναι παρωχημένες», «φάγαν τα ψωμιά τους», να αποφασίσει απεργία γιατί ένιωθε πίεση από τη δράση των συνδικάτων και την σχεδόν καθολική απόρριψη του νομοσχεδίου από τους εργαζόμενους. Στη συνέχεια, ξεβρακώθηκε με την αμήχανη στάση της, μετά την πετυχημένη απεργία στις 10 Ιούνη, να προσπαθεί να βάλει εμπόδια στη νέα απεργία στις 16 Ιούνη και την κλιμάκωση του αγώνα.
Η επιχειρηματολογία, η γραμμή που ακολούθησε η ΓΣΕΕ στο περιεχόμενο της απεργίας, ότι ο νόμος – έκτρωμα διορθώνεται, ηττήθηκε μέσα σε μεγάλα τμήματα εργαζομένων που αποδέχονται πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα όσα έχουμε θέσει ως ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα.
- Ένα επιπλέον ποιοτικό στοιχείο, που δείχνει δυνατότητες, είναι ότι στην προετοιμασία των απεργιών, στην παρέμβαση των σωματείων, είχαμε περιπτώσεις εργαζομένων, ιδιαίτερα νέων σε ηλικία, που απευθύνονταν στα συνδικάτα για να γραφτούν ως μέλη, να ενημερώσουν για συνθήκες δουλειάς κλπ. Αυτό δείχνει μεγάλα περιθώρια που υπάρχουν να βελτιώσουμε τη δουλειά των συνδικάτων στη συσπείρωση δυνάμεων, φανερώνονται νέες δυνατότητες στην ένταξη νέων εργαζομένων στο συλλογικό αγώνα.
- Θετικά αξιολογείται η δουλειά των συνδικάτων για την προετοιμασία του αγώνα και των απεργιών σε κλάδους, με Γενικές συνελεύσεις, περιοδείες, εξορμήσεις, παραστάσεις και κινητοποιήσεις, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αξιοποιήθηκαν όλες οι δυνατότητες, ότι δεν υπήρξαν κενά, αδυναμίες, που πρέπει να διορθώσουμε και να βελτιώσουμε.
Πως συνεχίζουμε
Συναδέλφισσες& συνάδελφοι,
Το σχέδιο παρέμβασης και δράσης για το επόμενο διάστημα έχει τρεις βασικές πλευρές:
- Ο νόμος – έκτρωμα για τα Εργασιακά μπορεί να ψηφίστηκε, αλλά εμείς πρέπει να δράσουμε με σχέδιο για να ακυρωθεί στην πράξη. Αυτό σημαίνει ότι:
- Η εργοδοσία θα ξεκινήσει να τον χρησιμοποιεί, δηλ. να επεκτείνει το ωράριο εργασίας χωρίς πρόσθετη αμοιβή, να κάνει απολύσεις κ.ά. Τα συνδικάτα πρέπει να ετοιμάσουν σχέδιο που να μπλοκάρει τους σχεδιασμούς με τις αντίστοιχες μορφές πάλης.
Η καταγγελία της στάσης και της επιθετικότητας της εργοδοσίας δεν μπλοκάρει την εφαρμογή του νόμου αν δεν υπάρχει κατάλληλη προετοιμασία για αγωνιστική διεκδίκηση και πίεση να μην εφαρμοστεί μέσα στο χώρο δουλειάς, μέσα στον κλάδο γενικότερα.
- Χρειάζεται να συνεχιστεί η ενημέρωση που να καταλήγει σε σαφή και συγκεκριμένα πράγματαπου θα γίνουν πράξη μαζί με τους εργαζόμενους απέναντι σε κάθε μεγολοεργοδότη και με προσπάθεια η απάντηση να επεκτείνεται ως πείρα για αξιοποίηση σε όλο τον κλάδο.
Εδώ, πρέπει να σκεφτούμε όλες τις πλευρές που θα εξασφαλίζουν ο αγώνας να γενικεύεται στον κλάδο, να δημιουργούνται προϋποθέσεις μεγαλύτερης συσπείρωσης.
Οπωσδήποτε, πρέπει να ενισχύσουμε τις διεκδικήσεις μας για μεροκάματο, ασφάλιση, συνθήκες δουλειάς, που επί της ουσίας είναι απαραίτητο να το κάνουμε, επιδιώκοντας να έχουμε αποτελέσματα και αυτός ο αγώνας να δημιουργεί ασπίδα προστασίας απέναντι στις ορέξεις και τις απαιτήσεις της εργοδοσίας.
Κατά συνέπεια, πρέπει να αξιοποιηθεί αυτή η περίοδος του καλοκαιριού, να γίνει συζήτηση και προετοιμασία του σχεδίου σε κάθε συνδικάτο.
Πρέπει επίσης να σκεφτούμε σχέδιο προστασίας των συνδικάτων από την εφαρμογή των διατάξεων που ενισχύουν την καταστολή κλπ.
Γίνεται κατανοητό, ότι σε χώρους όπου οι εργαζόμενοι είναι ανοργάνωτοι, η εργοδοσία θα ξεσαλώσει. Είναι αναγκαίο ένα πλατύ άνοιγμα των σωματείων στους χώρους δουλειάς με σκοπό την εγγραφή νέων μελών, την δημιουργία πυρήνων των κλαδικών σωματείων, σε κάθε εργοστάσιο, αποθήκη, γραφείο, που μέχρι τώρα είμαστε εκτός, ώστε να μην νιώθει κανείς μόνος, να απαντήσουμε με το μόνο αποτελεσματικό τρόπο που έχουμε, την οργάνωση και την αλληλεγγύη. Οργάνωση και ισχυρό συνδικάτο ισούται με την κατάργηση του νόμου-έκτρωμα.
- Μπροστά μας έχουμε τις νέες ανατροπές στην Ασφάλιση στο ζήτημα της επικουρικής που θα ψηφιστεί το Σεπτέμβρη. Ήδη, έχουμε ξεκινήσει προσπάθεια να προβάλλουμε την επιχειρηματολογία μας, να δείξουμε τον χαρακτήρα των αλλαγών, ποιος κερδίζει, ποιος χάνει, ποιος πληρώνει και ποιοι γεμίζουν τις τσέπες τους με τον ιδρώτα των εργαζομένων. Η ΕΕ θέλει από τώρα να κοπούν κύριες και επικουρικές συντάξεις για να φτιαχτεί το αναγκαίο κεφάλαιο που θα τζογάρουν οι “επενδυτές” στο χρηματιστήριο.
Μπορούμε να σκεφτούμε την πραγματοποίηση συλλαλητηρίου στον κατάλληλο χρόνο και να σκεφτούμε την κλιμάκωση.
- Τα συνδικάτα πρέπει να επιμείνουν και να οργανώσουν την πάλη για την υπεράσπιση της υγείας των εργαζομένων. Δε χωρά εφησυχασμός ακόμα και τώρα το καλοκαίρι αφού η κυβέρνηση με το ξεχείλωμα των πρωτοκόλλων υγείας στον τουρισμό και στις μεταφορές άνοιξε το έδαφος της διασποράς.
Το 4ο κύμα που έχει ξεκινήσει γίνεται σε συνθήκες όπου η κυβέρνηση ξεδιπλώνει νέα επίθεση ενάντια στη δημόσια και δωρεάν Υγεία, με συγχώνευση νοσοκομείων και ενίσχυση της εμπορευματικής λειτουργίας της, ενώ δεν παίρνει κανένα μέτρο ουσιαστικής ενημέρωσης για τον εμβολιασμό του λαού.
- Οι προωθούμενες αλλαγές στην Παιδεία είναι επίσηςένα μεγάλο μέτωπο πάλης των συνδικάτων και των εργαζομένων.
Το «αυτόνομο» σχολείο στρέφεται ενάντια στα παιδιά μας. Δημιουργούνται νέες αρνητικές συνέπειες στο περιεχόμενο της μόρφωσης, όροι διαφοροποίησης των σχολικών μονάδων, ανισότιμης παροχής της γνώσης με ταξικό πρόσημο.
Η λειτουργία των σχολείων, το περιεχόμενο της γνώσης, θα προσαρμοστεί ακόμη περισσότερο στις ανάγκες της επιχειρηματικότητας και των κερδών. Το κράτος εδραιώνει έτσι την υποχρηματοδότηση της Παιδείας και αφήνει τις μεγάλες επιχειρήσεις να κανονίζουν το περιεχόμενο της μόρφωσης.
Μπορούμε να οργανώσουμε συσκέψεις ενημέρωσης, ιδιαίτερα με εργαζόμενους που τα παιδιά τους θα βρεθούν μπροστά στις συνέπειες των αλλαγών. Να συμβάλλουμε να γίνουν πιο μαζικές οι κινητοποιήσεις που οργανώνονται από την Ομοσπονδία Γονέων, τις Ενώσεις. Να είμαστε έτοιμοι για συλλαλητήριο εφόσον η κυβέρνηση φέρει άμεσα για ψήφιση τις αντιεκπαιδευτικές αλλαγές.
Τέλος, πρέπει να πάρουμε όλα τα μέτρα και την αντίστοιχη προετοιμασία για τις αρχαιρεσίες των σωματείων. Η πανδημία έχει μεταφέρει αρχαιρεσίες πολλών σωματείων για το φθινόπωρο. Δυσκολίες θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Πρέπει να προετοιμαστούμε πολύ καλά και στοιχείο της προετοιμασίας είναι να συζητήσουμε τα συμπεράσματα αυτής της περιόδου και να πάρουμε όλα τα οργανωτικά μέτρα, ώστε οι αρχαιρεσίες να μην είναι μία τυπική διαδικασία, αλλά να αποτελέσουν μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες σημείο αναφοράς για τη συνέχιση του αγώνα και πλατιάς ένταξης νέων δυνάμεων στα συνδικάτα.
