Συνάδελφοι,

Από αυτό βήμα καταγγέλλουμε την στρατιωτική εισβολή και επέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία. Πρόκειται για την έναρξη ενός πολέμου ανάμεσα στις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ με τη Ρωσία σε βάρος του ουκρανικού, του ρωσικού και των άλλων λαών της περιοχής, για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές, τους δρόμους μεταφοράς ενέργειας κι εμπορευμάτων, τις σφαίρες επιρροής.

Τα μονοπώλια που μας πίνουν το αίμα καθημερινά, που σακατεύουν τα δικά μας κορμιά, τα ίδια μονοπώλια αμερικανικά, ρωσικά, ευρωπαϊκά και κινέζικα σκοτώνουν σήμερα τα αδέλφια μας στην Ουκρανία ενώ ελλοχεύει ο κίνδυνος για γενική σύρραξη σε όλη τη περιοχή. Για τα δικά τους κέρδη γινόμαστε κρέας στις δικές τους μηχανές.

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους εργαζόμενους και τον λαό της Ουκρανίας, την Ρωσίας, σε όλη την περιοχή, στεκόμαστε στο πλευρό τους, προκειμένου να ζήσουν μια ζωή με αξιοπρέπεια και δικαιώματα. Το αίμα μας, το αίμα των παιδιών μας δεν πρέπει να χυθεί για τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων.

Εμείς οι εργαζόμενοι πρέπει να ξεσηκωθούμε ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους που βάζουν τους λαούς σε θανάσιμους κινδύνους και τους καταδικάζουν στη φτώχεια και στην προσφυγιά!

Αυτός ο πόλεμος είναι η μια πλευρά , η άλλη είναι ο καθημερινός πόλεμος που διεξάγεται σε κάθε χώρο εργασίας, με θύματα εμάς τους εργάτες. Τα καθημερινά εργοδοτικά εγκλήματα, πρόσφατα τους δικού μας εργάτη Δημήτρη αλλά και μόλις προχθές των 11 αδελφών μας μέσα στο καράβι του εφοπλιστή Γκριμάλντι που δεν γύρισαν ποτέ στις οικογένειες τους.

Γι’ αυτό το λόγο αποκτά μεγαλύτερη σημασία αυτή εδώ η μεγάλη μαζική εργατική λαϊκή συγκέντρωση.

Γι αυτό χαιρετίζουμε με αισιοδοξία αυτό το μαχητικό μαζικό ποτάμι, ένα ποτάμι που ξεκινάει από καμίνια της ΛΑΡΚΟ και συναντιέται

• με τα δρεπάνια των αγροτών στα μπλόκα της επιβίωσης και την αντεπίθεσης,

• με τα σφυριά των οικοδόμων που κτίζουν τα σύγχρονα παλάτια

• με τα σκισμένα χέρια των λιμενεργατών που φέρανε το λιμάνι στη πρωτιά της Μεσογείου.

• με τα καμένα κορμιά των οδηγών φορτηγών και ναυτεργατών, θύματα της εγκληματικής ασυδοσία των εφοπλιστικών επιχειρηματικών ομίλων.

• Με τα παιδιά μας, μαθητές και φοιτητές, που δίνουν τη δική τους μάχη για μια εκπαίδευση χωρίς ταξικούς φραγμούς.

• Μαζί με τα γυναίκες μας που δίνουν επάξια τη μάχη να κρατήσουν όρθια τα σπίτια μας, να συμβάλουν στα πενιχρά εισοδήματα μας.

• Μαζί με τους πατεράδες μας, τις μανάδες μας που οδηγούνται στο σύγχρονο καιάδα με τις συνεχείς περικοπές στις συντάξεις τους.

Αυτό το ποτάμι όταν γιομίζει και βρυχάται, μπορεί να γκρεμίσει κάθε εμπόδιο που βάζουν οι κυβερνήσεις, οι εφοπλιστές και οι τραπεζίτες.

Γι αυτό εμείς οι λιμενεργάτες είμαστε αισιόδοξοι, παίρνουμε δύναμη για να συνεχίσουμε τη μάχη.

Αυτό το ορμητικό εργατικό λαϊκό ποτάμι μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω, να διαλύσει αντεργατικούς νόμους και να γκρεμίσει αφεντικά.

Αυτή την ενότητα φοβούνται τα αφεντικά. Αυτή την ενότητα που εκφράζεται εδώ σήμερα τρέμουν μη και γενικευτεί σε όλη την Ελλάδα, σε κάθε χώρο εργατιάς, εκεί που εμείς κτίζουμε τα δικά τους πλούτη, τα δικά τους παλάτια.

Συνάδελφοι,

Οι απεργιακές κινητοποιήσεις στη COSCO, στη ΛΑΡΚΟ, στα Πετρέλαια Καβάλας, δείχνουν το δρόμο.

Σε αυτές τις μάχες σφυρηλατήθηκε το ατσάλι της ενότητας και της αλληλεγγύης, μέσα στους χώρους που εμείς γνωρίζουμε το πως δενόταν το ατσάλι.

τα 100ντάδες σωματεία και ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα από την Ελλάδα και από όλο το κόσμο, από τα αδέλφια μας στη Τουρκία, Μεξικό και σε άλλες χώρες, που έκαναν πράξη το «ένας για όλους και όλοι για έναν». Αυτό το κύμα αλληλεγγύης μας γεμίζει ακόμη περισσότερο δύναμη να συνεχίσουμε και ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ.

Η συντριπτική πλειοψηφία των λιμενεργατών απάντησε στη προκλητικό τρομοκρατικό σχεδιασμό της εργοδοσίας “COSCO” –PCT – DPORT και της Κυβέρνησης να κτυπήσει τον αγώνα μας με όλα τα μέσα καταστολής. Τα σχέδια τους έπεσαν στο κενό!

Τρέμουν στο μαζικό αγώνα μας. Γι αυτό το λόγο αντί να υπογράψούν τη ΣΣΕ, προσπαθεί με κάθε τρόπο να καταστείλει τους αγώνες μας επιστρατεύοντας ΜΑΤ, ΟΥΚ, αύρες, λιμενικό.

Εμείς, που καθημερινά μοχθούμε για το μεροκάματο, που χύνουμε τον δικό μας ιδρώτα, το δικό μας αίμα, γνωρίζουμε καλά ποιος έφερε το λιμάνι στη πρωτιά της Μεσογείου.

Πάνω στα δικά μας κορμιά, τις δικές μας αγωνίες, κτίζουν τα δικά τους κέρδη δισεκατομμυρίων, πάνω στα δικά μας κορμιά κτίζουν τα δικά τους παλάτια

Σε μια περίοδο

• που πέφτουν βροχή τα 300αρια€, τα 400αρια€ της ΔΕΗ σε κάθε σπίτι,

• που κάθε συνάδελφος σιχτιρίζει κάθε φόρα που βγαίνει από το σουπερμάρκετ

• κάθε φορά που πλησιάζει ο δείκτης καυσίμων στο κόκκινο μετράμε κάθε ευρώ για να το γιομίσουμε και προκλητικά βουλευτάδες και γελοίοι δημοσιογραφίσκοι ζητούν να παίρνουμε τα τρένα και τα λεωφορεία, στα μέσα που μας στοιβάζουν σα σαρδέλες και ενώ ο κορονοιος θερίζει καθημερινά.

• ΣΕ μια περίοδο που τρέμουμε μην κτυπήσει κανείς συνάδελφος, μην αρρωστήσει κανένα παιδία μας γιατί η κυβέρνηση και η εργοδοσία προωθεί απαξιώνοντας το ΕΣΥ με κάθε τρόπο την ιδιωτικοποίηση της Υγείας.

Σε αυτές τις συνθήκες η εργοδοσία αρνείται να υπογράψει ΣΣΕ με αυξήσεις για όλους τους εργαζομένους.

Ως εδώ! Στο προσκήνιο πλέον βρίσκονται οι δικές μας ανάγκες, οι δικές μας οικογένειες, όχι τα δικά τους κέρδη.

Ταυτόχρονα, όλοι τους επικαλούνται «νομιμότητα» και την «ελευθερία στην εργασία»

Άραγε αυτοί που νοιάζονται για την «νομιμότητα», γιατί δεν εφαρμόζουν τη νομοθεσία για την ένταξη των λιμενεργατών στα ΒΑΕ; Γιατί περισσότερο γενικεύουν τη κατάργηση των ΒΑΕ και κτυπάνε τους συναδέφλους στους ΟΤΑ ?

Άραγε αυτοί που νοιάζονται για δικό μας καλό, γιατί καλούν όλα τα μέσα καταστολής, αύρες -σαύρες να μας κτυπήσουν;

Άραγε αυτοί που συνέχεια λένε ότι είμαστε μια «οικογένεια», γιατί πετούν συναδέλφους μας στην ανεργία;

Άραγε αυτοί που ενδιαφέρονται για το «καλό» μας, γιατί μας αφήνουν χρόνια να εργαζόμαστε με 16 μεροκάματα, μισή δουλειά μισή ζωή;

Άραγε αυτοί που νοιάζονται για εμάς, γιατί προσλαμβάνουν συνεχώς και νέους «σεκιουριτάδες» να τραμπουκίζονουν 2.000 οικογενειάρχες εργαζόμενους!

Άραγε αυτοί που νοιάζονται για την υγεία μας, γιατί μας «τσουρουφλάνε» στο καύσωνα, μας πνίγουν στις βροχές, μας ξεπαγιάζουν μέσα στον χιονιά;

Συνάδελφοι,

Συνεχίζουμε στον δρόμο που έχουμε χαράξει, μαζικοποιούμε και δυναμώνουμε τους αγώνες , οργανωνόμαστε ώστε να κερδίσουμε αυτά που δικαιούμαστε, αυτά που στερούν από τις οικογένειές μας.

Το τεράστιο κύμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης που εκφράζεται απέναντι στο δίκαιο αγώνα μας επιβεβαιώνει ότι «όλοι μαζί μια γροθιά», μπορούμε να σπάσουμε κάθε αδιαλλαξία, κάθε τρομοκρατία.

Αυτή την ενότητα πρέπει να γενικεύσουμε σε όλο το λιμάνι, σε όλο το Πειραιά, σε όλη την Ελλάδα.

Μαζικά ενωμένα να αντιμετωπίσουμε την επίθεση που δέχονται οι λιμενεργάτες, οι μεταλλεργάτες στη Ν/Ζ, τους οδηγούς στα φορτηγά, τους ναυτεργάτες,

Εχουμε από πάνω μας ένα τεράστιο μονοπώλιο, τη ΚΟΣΚΟ.

Αυτή η ενότητα να εκφραστεί απέναντι στα σχέδια της ίδιας της Κυβέρνησης, Αυτό η μαζική κινητοποίηση από κάθε σωματείο, από κάθε συλλογικό φορέα μπορεί και θα στείλει στα σκουπίδια κάθε αντεργατικό νόμο, κάθε τρομονόμο.

Κάθε σχέδιο καταστολής θα μας βρει όλους ενωμένους

Η δική μας μάχη μας εξόπλισε με πολύτιμη πείρα.

Όταν ενωνόμαστε και αποφασίζουμε να παλέψουμε μπορούμε να φέρουμε τα πάνω κάτω.

Με τη δική μας οργάνωση, το δικό μας συνδικάτο πιο μαζικό και μέσα από τη μαζική συμμετοχή μας, μπορεί να αντιπαλέψει αφεντικά και εργοδοτικά σκυλιά, όλο τον κρατικό μηχανισμό καταστολής.

Η δική μας μάχη έκανε καθαρό ποιον έχουμε απέναντι μας.

Από τη μια την ίδια την εργοδοσία της COSCO, που πλουτίζει πάνω στις δικές μας πλάτες, γενικεύοντας τις συμβάσεις μερικής απασχόλησης, δηλαδή μισή ζωή για 100ντάδες συναδέλφους

Από την άλλη την ίδια τη κυβέρνηση που τρέχει να προστατέψει με κάθε τρόπο τα κέρδη της COSCO, βγάζοντας ΚΑΘΕ δίκαιη απεργιακή μας κινητοποίηση παράνομη (πλέον 5 ημέρες πριν την απεργία), στέλνοντας όλες τις δυνάμεις καταστολής να κτυπήσουν εμάς τους εργάτες που γεμίσαμε κέρδη τον όμιλο της κόσκο.

Ξέρουμε καλά πλέον ποιους έχουμε απέναντι μας, γνωρίζουμε καλά πλέον ποιους έχουμε μαζί μας.

Διεκδικούμε:

• Συμβάσεις πλήρους απασχόλησης, αορίστου χρόνου. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.

• Δίκαιες αμοιβές που θα συνυπολογίζουν τα νυχτερινά, τα Σαββατοκύριακα, τις αργίες, τις 3ετίες, τις ειδικές συνθήκες ειδικοτήτων και τις σύγχρονες ανάγκες μας

• Εφαρμογή του νόμου που προβλέπει την ένταξη στα ΒΑΕ των συναδέλφων μας στις εργατικές πόστες

• Επαναπρόσληψη των συναδέλφων μας, στους οποίους δεν ανανεώθηκαν οι συμβάσεις

• Προστασία της υγείας και τη Ασφάλειας. Όχι άλλα εργοδοτικά εγκλήματα

Αυτόν τον αγώνα μας τον εντάσσουμε στη συνολική πάλη όλων μας, μόνο ένας μαζικός οργανωμένος αγώνας μπορεί να οδηγήσει σε νίκες.

Αυτές οι μάχες αποδείξανε ότι δεν μπορούν να εναποθέτουμε τις ελπίδες μας σε επίδοξους σωτήρες. Μόνο όταν παίρνουμε εμείς οι εργάτες την υπόθεση στα χέρια μας μπορούμε να κερδίσουμε. ΚΑΙ συνάδελφοι θα ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ

Κλιμακώνουμε τη μάχη, οργανώνουμε τη δική μας αντεπίθεση απέναντι σε κάθε “COSCO” σε κάθε ΛΑΡΚΟ. Οργανωνόμαστε, συσπειρωνόμαστε, γινόμαστε μια γροθιά.

Όλοι για όλους και όλοι για έναν

Θα νικήσουμε