Το σχέδιο του «Επενδυτικού» νόμου που έδωσε στη δημοσιότητα η κυβέρνηση της ΝΔ για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, τα νέα κίνητρα στο κεφάλαιο και τις αντιδραστικές παρεμβάσεις στη λειτουργία των συνδικάτων και στο δικαίωμα των εργαζομένων να αγωνίζονται έχουν δικαιολογημένα δημιουργήσει μεγάλη ανησυχία στο συνδικάτα και τους εργαζόμενους σε όλη την χώρα. Επιβεβαιώνεται ότι η ανάπτυξη των καπιταλιστικών κερδών προϋποθέτει το τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων και τα συνδικάτα στο γύψο με την κυβέρνηση να ακολουθεί πιστά το δρόμο που χάραξε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Το σχέδιο νόμου περιλαμβάνει εκτός από τεράστιες διευκολύνσεις στους επιχειρηματικούς ομίλους, μια μεγάλη σφαγή εργασιακών δικαιωμάτων με την ουσιαστική κατάργηση του ΟΜΕΔ για τους εργαζόμενους, τη γενίκευση της μερικής απασχόλησης, την ουσιαστική κατάργηση της ρύθμισης για την «ευνοϊκότερη» Σύμβαση με μια σειρά ρήτρες και εξαιρέσεις και άλλες τέτοιες αντιδραστικές διατάξεις όπως το δικαίωμα του υπουργού να αποφασίζει τους όρους με τους οποίους θα γίνονται οι ψηφοφορίες των συνδικάτων!!! Φυσιολογικά οι αλλαγές που φέρνει η κυβέρνηση με το «ηλεκτρονικό μητρώο» και την ηλεκτρονική ψηφοφορία» αποτελούν ωμή παρέμβαση των επιχειρηματικών ομίλων και του κράτους στα συνδικάτα, οδηγεί σε ένα μεγάλο ηλεκτρονικό φακέλωμα των εργαζομένων και των συνδικαλιστών. Τα επιχειρήματα της κυβέρνησης για εκσυγχρονισμό στη λειτουργία των συνδικάτων, περισσότερη δημοκρατία και διαφάνεια, η καλλιέργεια κλίματος εφησυχασμού δεν αποτελούν παρά ξαναζεσταμένη σούπα.
Οι εργαζόμενοι γνωρίζουν πολλοί καλά τι σημαίνει να είναι μόνοι τους με τον εργοδότη για να αποφασίσουν τις επιλογές τους. Το παράδειγμα των 1.300 εργαζομένων στην τράπεζα Πειραιώς είναι ενδεικτικό. Εκβιάζονται εδώ πάνω από 4 μήνες από την εργοδοσία να υπογράψουν την «ατομική» μεταβίβασή τους σε άλλη εταιρεία, εγκαταλείποντας δικαιώματα και κατακτήσεις. Οι κυβερνήσεις και του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ δεν τους προστατεύουν, ενώ η ΟΤΟΕ υπόγραψε και πανηγύρισε για τον «εθελοντικό» χαρακτήρα αυτής της επιλογής.
Η ηλεκτρονική ψηφοφορία και η καταγραφή θα οδηγήσουν αντικειμενικά στην περικύκλωση του κάθε εργαζόμενου που ξεμοναχιασμένος από τους συνάδελφους του θα έχει να αντιμετωπίσει τεράστια πίεση. Ακόμα όμως και να καταφέρνει να την υπερνικά, ο εργοδότης και οι εργατοπατέρες με το πάτημα ενός κουμπιού θα αλλάζουν τα αποτελέσματα κάθε τέτοιας «διαδικασίας» κατά το δοκούν.
Πάλι το παράδειγμα της ΟΤΟΕ είναι χαρακτηριστικό, όπου εμφανίζεται πολύ υψηλή συμμετοχή στην ψηφοφορία για τη συγκρότηση των ΔΣ των σωματείων και την αντιπροσώπευση για το Συνέδριο της ΟΤΟΕ, σχεδόν στο 95% του κλάδου. Ένα πολύ μεγάλο τμήμα εργαζομένων ψηφίζουν με επιστολική ψήφο όμως η τύχη αυτών των ψήφων αγνοούνται μέχρι να ξεκινήσει η καταμέτρηση. Οι αντιπρόσωποι του Συνεδρίου της ΟΤΟΕ δεν μαθαίνουν πόσοι εργαζόμενοι στις τράπεζες ψήφισαν με αυτό τον τρόπο και πόσους αντιπροσώπους εξέλεξαν,πόσες διπλοψηφίες υπάρχουν αφού δεν έχουν δικαίωνα να κάνουν έλεγχο για το Συνέδριο που είναι μέλη κατά παράβαση του καταστατικού της Ομοσπονδίας. Η ηγεσία της ΟΤΟΕ, οι παρατάξεις της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ κρατούν αυτά τα μυστικά για το εαυτό τους και διαμορφώνουν το συσχετισμό για τη διοίκηση κατά το δοκούν. Αυτή η ηγεσία υπόγραψε λοιπόν τις 1.300 «εθελοντικές» απολύσεις στην τράπεζα Πειραιώς χωρίς να κάνει ΓΣ των εργαζομένων να πάρει τη γνώμη τους. Η λογική της ανάθεσης και της ομηρίας στο μεγαλείο της.
Μοιάζει με ανέκδοτο το επιχείρημα ότι αυτό το μητρώο και οι ψηφοφορίες θα μείνουν στα χέρια των σωματείων ιδιαίτερα κάθε φορά που μαθαίνουμε τις «διαρροές» εκατομμυρίων προσωπικών δεδομένων που «έφυγαν» από μεγάλους κολοσσούς του διαδικτύου.
Όπως είναι πρόσχημα ότι αυτές οι διαδικασίες θα ενισχύσουν τη διαφάνεια στα σωματεία. Με αφορμή τα Συνέδρια της ΓΣΕΕ, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα έχουν καταθέσει 96 σελίδες δικόγραφο με δεκάδες τεκμηριωμένα παραδείγματα για την ωμή παρέμβαση των εργοδοτών και των μηχανισμών τους στα σωματεία που συνιστούν σαφή παραβίαση του καταστατικού της ΓΣΕΕ και των άλλων συνδικάτων. Τα στοιχεία αντλήθηκαν από τα μητρώα και τις καταστάσεις ψηφισάντων που τηρούν τα σωματεία. Οι διαδικασίες, οι υποδομές και τα καταστατικά των συνδικάτων προβλέπουν όλες τις απαραίτητες διαδικασίες για να γίνεται εμπεριστατωμένος έλεγχος. Όμως αυτοί που τα εμποδίζουν και τα κουκουλώνουν είναι οι εργατοπατέρες των ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, αυτή η «εργατική» αριστοκρατία μέσα στα συνδικάτα που επιδιώκει να παραμείνει γαντζωμένη στην ηγεσία των συνδικάτων απολαμβάνοντας τα παχυλά προνόμια που τους έχουν εξασφαλίσει όλες οι κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ. Με αντάλλαγμα φυσικά την στήριξη της αντιλαϊκής πολιτικής από αυτές τις πλειοψηφίες.
Οι εργαζόμενοι και τα σωματεία δεν πρόκειται να κάτσουν με τα χέρια σταυρωμένα. Ήδη οργανώνουν την αγωνιστική και απεργιακή τους απάντηση. Οργώνουν τους χώρους δουλειάς, με πραγματικές μαζικές και δημοκρατικές διαδικασίες, γίνονται γενικές συνελεύσεις και συγκεντρώσεις, ανταλλάσσονται γνώμες, προτάσεις, διαμορφώνονται αιτήματα. Οι εργαζόμενοι συμμετέχουν και αποφασίζουν τον αγώνα τους.
