Τα αστικά επιτελεία, οι κεφαλαιοκράτες και οι κυβερνήσεις τους, η Ε.Ε., αφιερώνουν τέτοιου είδους «επετειακές μέρες» στα θύματα της εκμεταλλευτικής τους βίας, προκειμένου να αποσυνδέσουν το αποτέλεσμα των επιμέρους πλευρών και εκφράσεων της ανισοτιμίας και της βίας κατά των γυναικών από την πραγματική αιτία που το προκαλεί και δεν είναι άλλη από τη βαρβαρότητα του εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής.
Η βία που πραγματικά βασανίζει τις γυναίκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων είναι η ίδια βία που δέχεται συνολικά η τάξη τους από τους εκμεταλλευτές, τις κυβερνήσεις, τα επιτελεία και τους μηχανισμούς τους, στους οποίους εντάσσονται και γυναίκες.
Η βία αυτή εκφράζεται σήμερα με τον πιο γλαφυρό τρόπο, όταν σε περίοδο πανδημίας, σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, γυναίκες και άντρες της εργατικής τάξης και του λαού βρίσκονται εκτεθειμένοι στην ασθένεια, γιατί η υγεία, τα φάρμακα, τα εμβόλια αποτελούν πανάκριβα εμπορεύματα. Όταν μοχθούν για να μάθουν τα παιδιά τους γράμματα, μέσα σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα κατακερματισμένο που ούτε τα στοιχειώδη μέσα δεν τους προσφέρει.
Εκφράζεται πάνω στο πετσί των εργαζόμενων στην υγεία, στο φάρμακο, στα σούπερ μάρκετ και αλλού, που δουλεύουν εντατικά, με ατέλειωτες υπερωρίες, με λειψά μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειάς τους. Εκφράζεται στις χιλιάδες των ανέργων και σε αναστολή εργαζόμενων που καλούνται να ζήσουν με τα ψίχουλα που τους πετά η κυβέρνηση, όσα περισσεύουν από το καλό «τάισμα» της εργοδοσίας.
Εκφράζεται με τα νέα αντεργατικά μέτρα που θέλει να φέρει η κυβέρνηση, για να αυξήσει την εκμετάλλευση των εργαζόμενων και να ενισχύσει τους κεφαλαιοκράτες. Με την προσπάθεια της κυβέρνησης να βάλει στο γύψο τη συνδικαλιστική οργάνωση και τους διεκδικητικούς αγώνες, την πάλη των εργαζόμενων. Με την άγρια καταστολή όσων σηκώνουν κεφάλι και υψώνουν τη φωνή τους, γυναίκες, άνδρες και παιδιά, όπως έγινε πρόσφατα σε μαθητικές και εργατικές κινητοποιήσεις και στις 17 Νοέμβρη.
Εκφράζεται με τις επεμβάσεις και τους πολέμους των ιμπεριαλιστών που δολοφονούν και ξεριζώνουν χιλιάδες αθώους ανθρώπους.
Αυτή είναι η βία και το αποκρουστικό πρόσωπο ενός σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος, γι αυτό και καμιά εργαζόμενη, καμιά γυναίκα της βιοπάλης δεν πρέπει να ξεγελιέται από τα κροκοδείλια δάκρυα και τις εκδηλώσεις «ανθρωπιάς» όσων το υπηρετούν. Καμιά σχέση δεν έχουμε εμείς με τις γυναίκες των αστικών επιτελείων, πρωθυπουργούς, υπουργούς, μεγαλοστελέχη επιχειρήσεων, οι οποίες ασκούν αντεργατικές και αντιλαϊκές πολιτικές, τσακίζουν εργατικά – λαϊκά δικαιώματα και ελευθερίες, ξεζουμίζουν και απολύουν εργαζόμενες και εργαζόμενους.
Τους απαντάμε με την οργάνωση στα ταξικά μας συνδικάτα, με τη συμμετοχή μας στην απεργία στις 26 Νοέμβρη, που έχει προκηρυχτεί από δεκάδες Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και Συνδικάτα, με την πάλη μας για την οριστική κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο!
ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
