1^η ΜΑΗ 2025

Α Π Ε Ρ Γ Ι Α

«ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ Ή ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ»

Συνάδελφοι οικοδόμοι, εργαζόμενοι στις Κατασκευές, άνεργοι, μετανάστες,

Η 1^η Μάη είναι μέρα των εργατών όλου του κόσμου. Σηματοδοτεί τον αγώνα της τάξης μας για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, χωρίς φτώχεια, πολέμους και προσφυγιά. Έναν κόσμο όπου πραγματικά εμείς και τα παιδιά μας θα μπορούμε να ζούμε όπως μας αξίζει.  

Ο εορτασμός της φετινής Πρωτομαγιάς θα πραγματοποιηθεί σε συνθήκες που βάζουν στην πρώτη γραμμή της προσοχής μας, την ανάγκη να αγωνιστούμε για να ανατραπούν όλα τα εμπόδια που φέρνουν τη ζωή μας μπροστά σε αδιέξοδο.

Οι δυσκολίες, τα εμπόδια, τα προβλήματα που συνεχώς οξύνονται είναι ένας καθημερινός Γολγοθάς για την εργατική – λαϊκή οικογένεια. Αντί να μειώνονται, πολλαπλασιάζονται. Όμως μαζί με τις δυσκολίες συνυπάρχουν και οι δυνατότητες που ανοίγονται μπροστά μας, για να αλλάξουμε τα δεδομένα προς όφελος των πολλών, να πετύχουμε ανατροπές που θα απελευθερώσουν την τάξη μας από τη βαρβαρότητα της εξουσίας του κεφαλαίου.

Στον δρόμο της Ανατροπής βρίσκεται η Ελπίδα.

Οξυγόνο για τους εργαζόμενους είναι ο οργανωμένος αγώνας με επίκεντρο τις λαϊκές ανάγκες. Αυτός ο αγώνας τροφοδοτεί τις προϋποθέσεις για το παρόν και το μέλλον που έχουμε ανάγκη εμείς και τα παιδιά μας.

Σε αυτόν τον δρόμο του αγώνα με όλη μας τη δύναμη βροντοφωνάζουμε: «Καμία θυσία για τα κέρδη των λίγων και για τα γεράκια του πολέμου». Αυτή είναι η δική μας απάντηση στην εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης, των υπόλοιπων κομμάτων, του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Η ταξική μας ενότητα, η κλιμάκωση του αγώνα, της σύγκρουσης με το εκμεταλλευτικό σύστημα είναι το μεγάλο όπλο που έχουμε στα χέρια μας απέναντι στους εμπορικούς πολέμους των καπιταλιστών, για το μοίρασμα των αγορών και της «πίτας των κερδών», των ματωμένων εξοπλισμών και τις προετοιμασίες για γενίκευση του πολέμου ανάμεσα στα αρπαχτικά του ιδρώτα των λαών.

Η ταξική ενότητα κάτω από την σημαία των δικών μας αναγκών, της προοπτικής που έχουμε ανάγκη είναι η δύναμη να αντιμετωπίσουμε την εχθρική πολιτική που ασκείται διαχρονικά από όλες τις κυβερνήσεις και φέρνει αρνητικά αποτελέσματα σε όλες τις πλευρές της ζωής μας.

Στους χώρους δουλειάς σακατευόμαστε και χύνουμε το αίμα μας για να θωρακιστεί και να διευρυνθεί η κερδοφορία των λίγων.

Στην υγεία, τα νοσοκομεία, την πρόνοια, στα σχολεία, την εκπαίδευση, στα πανεπιστήμια που σπουδάζουν τα παιδιά μας βιώνουμε από πρώτο χέρι τη βάρβαρη πραγματικότητα του συστήματος.

Όλα τα προβλήματα έχουν τον ίδιο κοινό παρανομαστή, την ίδια αιτία. Πάντα ο λαός πληρώνει τα σπασμένα για να προωθούνται όσα απαιτούν τα συμφέροντα των λίγων.

Αυτοί που εγκληματούν εις βάρος της ζωής μας, όταν χρειάζεται κάνουν συμφωνίες, ψηφίζουν νόμους, κόβουν μισθούς, συντάξεις, δικαιώματα και καταχτήσεις. Όταν δεν τα βρίσκουν βγάζουν τα μαχαίρια.

Οι καπιταλιστές καυγαδίζουν μεταξύ τους για το ποιος θα έχει τον πρώτο λόγο στο ξεζούμισμα των λαών. Οι λαοί πληρώνουν τα σπασμένα και με βαρύ φόρο αίματος.

Τα 800δις ευρώ για την χρηματοδότηση της πολεμικής οικονομίας θα ματώσουν τη δική μας ζωή, θα λείψουν από τις δικές μας ανάγκες για να μπορούν τα «δικά μας εγχώρια» αρπαχτικά να συμμετέχουν με αξιώσεις στους ανταγωνισμούς και την σύγκρουση με τα άλλα αρπαχτικά του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, των καπιταλιστικών δυνάμεων με το βλέμμα στον έλεγχο των αγορών, την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών.

Δεν θα πληρώσουμε εμείς τις ματωμένες μπίζνες, τους εμπορικούς και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των καπιταλιστών. Αυτό το σάπιο σύστημα, το κράτος των λίγων και οι διεθνείς συμμαχίες των ιμπεριαλιστών είναι εχθρικά για το λαό. Δεν αλλάζουν, δεν αποκτούν ανθρώπινο πρόσωπο.

Καμία θυσία για την πλουτοκρατία. Όσες θυσίες απαιτούνται θα τις καταθέσουμε μόνο για να γυρίσει ο τροχός της ιστορίας προς τα μπρος. Για έναν κόσμο και μια κοινωνία χωρίς καπιταλιστική εκμετάλλευση.

Τον όρκο ζωής που έχουμε δώσει απέναντι στους επώνυμους και ανώνυμους ήρωες της τάξης μας, που έχασαν τη ζωή τους, βασανίστηκαν, φυλακίστηκαν, κυνηγηθήκαν αλλά δεν λιγοψύχησαν, δεν παραιτήθηκαν, δεν συμβιβάστηκαν και μέχρι τέλους έδωσαν τα πάντα στον πιο μεγάλο σκοπό της τάξης μας, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, τον επιβεβαιώνουμε με τον καθημερινό μας αγώνα, με την πίστη μας ότι η εργατική τάξη θα βάλει την τελική σφραγίδα στον πόλεμο με την εξουσία του κεφαλαίου.

Οι μεγάλες απεργιακές μάχες του προηγούμενου διαστήματος, τα εκατομμύρια λαού που βρεθήκαν στους δρόμους του αγώνα, είναι η ζωντανή απόδειξη ότι όλα μπορούν να γίνουν πραγματικότητα όταν το θελήσει ο λαός!

Συνεχίζουμε τον αγώνα. Όλοι στις Πρωτομαγιάτικες απεργιακές συγκεντρώσεις των σωματείων μας σε όλη τη χώρα.

ΖΗΤΩ η Εργατική Πρωτομαγιά!

ΖΗΤΩ η πάλη των εργατών όλου του κόσμου για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο!

Οι Ζωές μας ή τα Κέρδη τους

Την 1^η του Μάη τιμάμε τους αγώνες και τις θυσίες της εργατικής τάξης για μια ζωή χωρίς φτώχεια, πολέμους και εκμετάλλευση. Συνεχίζουμε την πάλη μας και δίνουμε αποφασιστική απάντηση στην εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης, του κεφαλαίου, της Ε.Ε. και του Ν.Α.Τ.Ο.

Καμία θυσία για τα κέρδη των λίγων και για τα γεράκια του πολέμου

Δυναμώνουμε την οργάνωσή μας σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, ενισχύουμε την οικοδόμηση της συμμαχίας της εργατικής τάξης με τους βιοπαλαιστές αγρότες και αυτοαπασχολούμενους, τον ενιαίο πανελλαδικό συντονισμό του αγώνα μας με στόχο την ανατροπή.

Απέναντι στους εμπορικούς πολέμους των καπιταλιστών για το μοίρασμα των αγορών, των ματωμένων εξοπλισμών και τις προετοιμασίες για γενίκευση του ιμπεριαλιστικού πολέμου, την κλιμάκωση του μακελειού στη Μέση Ανατολή, τη συνέχιση των συγκρούσεων στην Ουκρανία, με την ελληνική κυβέρνηση να καμαρώνει για τη συμμετοχή της στη «συμμαχία των προθύμων» με αποστολή ακόμα και στρατευμάτων στα πεδία των μαχών.

Την ίδια στιγμή που το Ν.Α.Τ.Ο. απαιτεί 5% του ΑΕΠ για τις πολεμικές δαπάνες και η Ε.Ε. εξαγγέλλει 800 δισ. ευρώ ζεστό χρήμα για τις βιομηχανίες του πολέμου, βάζοντας «χέρι» μέχρι και στα αποθεματικά των συνταξιοδοτικών ταμείων, είναι πρόκληση να μας λένε ότι δεν υπάρχουν λεφτά για μισθούς, συντάξεις, παιδεία και υγεία.

Την ώρα που οι επιχειρηματικοί όμιλοι καταγράφουν κέρδη ρεκόρ (25% αύξηση για τις τράπεζες, 770εκ € για τους ενεργειακούς ομίλους, 10%  αύξηση για τα σούπερ μαρκετ κ.α.) και  τα τρισεκατομμύρια πάνε κι έρχονται στα χρηματιστήρια από τους δασμούς των ΗΠΑ ή τα αντίποινα της Κίνας και των άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων, είναι πρόκληση να κηρύσσουν τη λιτότητα για το λαό. Βιώνουμε την κατάργηση του 8ωρου, ο εργάσιμος χρόνος γίνεται λάστιχο, γενικεύεται η 6ήμερη, 7ήμερη και 13ωρη εργασία με τους αντεργατικούς νόμους όλων των κυβερνήσεων και τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. Οι μισθοί μας δε φτάνουν να καλύψουν τις βασικές μας ανάγκες, είναι μειωμένοι κατά 25% σε σχέση με το 2010 με την ακρίβεια να καλπάζει.

Μας  οργίζει, την ίδια στιγμή που βλέπουμε την κυβέρνηση της Ν.Δ και τα υπόλοιπα κόμματα της ΕΕ να μας μιλάνε για την «ευελιξία της οικονομίας» ή για τη «δημοσιονομική σταθερότητα» και να χαρακτηρίζουν «εξαλλοσύνες» μια σειρά κατακτήσεις που τσάκισαν όλες οι κυβερνήσεις τα προηγούμενα χρόνια, εμείς να αδυνατούμε να καλύψουμε ακόμα και τις στοιχειώδεις ανάγκες μας, όπως στην υγεία, που πρέπει να βάλουμε βαθιά το χέρι στην τσέπη, στην παιδεία το ίδιο, με τα φροντιστήρια αλλά και την υποχρηματοδότηση του σχολείου, που φτάνει να γίνεται μέχρι και επικίνδυνο για τα παιδιά μας και να βρέχει σοβάδες. Βρισκόμαστε μέσα σε χώρους εργασίας – παγίδες θανάτου και νέες «κοιλάδες των Τεμπών» με 300 νεκρούς στον βωμό των κερδών των αφεντικών μόνο τα τελευταία 2 χρόνια. Βλέπουμε τα κοράκια των τραπεζών και των funds να ορμάνε με λύσσα πάνω στη λαϊκή κατοικία και να γενικεύουν το αίσχος των πλειστηριασμών.

Δε θα πληρώσουμε εμείς τις ματωμένες μπίζνες, τους εμπορικούς και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των καπιταλιστών. Αυτό το σάπιο σύστημα, το κράτος των λίγων και οι διεθνείς συμμαχίες των ιμπεριαλιστών είναι εχθρικά για το λαό. Δεν αλλάζουν, δεν αποκτούν ανθρώπινο πρόσωπο.

Παίρνουμε οξυγόνο από τη δύναμη του οργανωμένου αγώνα. Φωνάζουμε ακόμα πιο δυνατά το σύνθημα «Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», που γεννήθηκε μέσα στους αγώνες ενάντια στην πολιτική που θυσιάζει τις ζωές μας, για να αυξάνονται τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, ενάντια στην πολιτική της απελευθέρωσης και των ιδιωτικοποιήσεων. Στη σημερινή εποχή των μεγάλων επιστημονικών – τεχνολογικών επιτευγμάτων, του 5G και της τεχνητής νοημοσύνης, των ασύλληπτων δυνατοτήτων της παραγωγής και της ανθρώπινης εργασίας, δεν αποδεχόμαστε το ζοφερό μέλλον και τον εργασιακό μεσαίωνα που μας επιβάλλουν.

Ο γίγαντας λαός μπορεί να βάλει και θα βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις στο δρόμο της ανατροπής

Αυτό επιβεβαιώνει η ιστορία των αγώνων της τάξης μας. Από το Σικάγο του 1886 και τους αγώνες για το 8ωρο ως την ματωμένη Πρωτομαγιά του 1936 στη Θεσσαλονίκη και την ηρωική θυσία των 200 κομμουνιστών στην Καισαριανή την Πρωτομαγιά του 1944 ένα κόκκινο νήμα συνδέει την ασίγαστη πάλη για την απελευθέρωση από τα δεσμά της εκμετάλλευσης. Οι σκληροί ταξικοί αγώνες που βάφτηκαν με το αίμα χιλιάδων εργατών και εργατριών φωτίζουν τους αγώνες του σήμερα, για να γράψουμε τις επόμενες λαμπρές σελίδες στους αγώνες της τάξης μας απέναντι στο κεφάλαιο, τα κόμματα και τις ενώσεις τους, για δουλειά και ζωή με δικαιώματα, για να ανοίξει ο δρόμος για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Στον δρόμο αυτό, με ενότητα και οργάνωση, μπορεί να τσακίζεται η εργοδοτική τρομοκρατία, η κρατική καταστολή, με όποια μορφή κι αν εμφανίζεται. Μπορούν να ακυρώνονται τα διάφορα σχέδια εγκλωβισμού του λαού στο πλαίσιο της εναλλαγής αστικών κυβερνήσεων που βαδίζουν στον ίδιο δρόμο.

Αυτή η δύναμη του λαού μας φάνηκε στη συγκλονιστική απεργία στις 28 Φλεβάρη, 2 χρόνια μετά το έγκλημα των Τεμπών, και στις κινητοποιήσεις που ακολούθησαν. Αυτές οι κινητοποιήσεις αποτέλεσαν αποφασιστική καμπή στις εξελίξεις. Ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της λαϊκής οργής και δυσαρέσκειας για όλη μας τη ζωή, για την ασφυξία που μας έχουν επιβάλλει.

Η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία είναι απεργία.

Βγαίνουμε πιο αποφασιστικά στον δρόμο του αγώνα. Προσπερνάμε τον θλιβερό εργοδοτικό  και κυβερνητικό συνδικαλισμό, των ηγεσιών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, που στηρίζουν την πολιτική του κεφαλαίου και τις αυταπάτες για τη θεραπεία «των παθογενειών του κράτους». Του άδικου και σάπιου κράτους, που δεν μπορεί να εξασφαλίσει ούτε τα πιο στοιχειώδη δικαιώματα του λαού μας.

Όλοι στην απεργία της 1^ης Μάη

Όλοι στα συνδικάτα, όλοι στον αγώνα!

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε στον κινηματογράφο «Studio Newstar» η προβολή του ντοκιμαντέρ «Καμία άλλη γη» των Basel Adra, Yuval Abraham, Rachel Szor & Hamdan Ballal, την οποία συνδιοργάνωσε το Σωματείο μας, μαζί με τον Σύλλογο Δικαστικών Υπαλλήλων Διοικητικών Δικαστηρίων Αθήνας, το Σωματείο Διερμηνέων Αττικής και τον Σύνδεσμο Επιμελητών Δικαστηρίων Ανηλίκων.

Το «Καμία Αλλη Γη» είναι το πρώτο ντοκιμαντέρ που αφηγείται τη συστηματική προσπάθεια εκτοπισμού αλλά και την ανυποχώρητη στάση των κατοίκων της.

Πριν την προβολή, χαιρετισμό απηύθυναν ο Γιάννης Ζίβρας, αντιπρόεδρος του Σωματείου Δικαστικών Διερμηνέων Αττικής, η Φωτεινή Ροζή, γραμματέας του Συλλόγου Δικαστικών Υπαλλήλων Διοικητικών Δικαστηρίων Αθήνας, ο Γιάννης Πράνταλος, πρόεδρος του Συνδέσμου Επιμελητών Δικαστηρίων Ανηλίκων και ο Συμεών Παναγόπουλος, μέλος του ΔΣ του Σωματείου Μισθωτών Δικηγόρων.

Την πρωτοβουλία χαιρέτισε ακόμη εκ μέρους της Γενικής Ένωσης Παλαιστινίων Εργατών ο Μοχάμεντ Ικναΐμπι, ο οποίος ευχαρίστησε για την έκφραση αλληλεγγύης και τη στήριξη των σωματείων.

Στον Μοχάμεντ Ικναΐμπι δόθηκαν ως αναμνηστικά δώρα το λεύκωμα “Παίρνουμε θέση!” του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας, ο “Επιτάφιος” του Γιάννη Ρίτσου και το έργο “Κάθε φορά που πλησιάζω μια καταιγίδα” του Παλαιστίνιου ποιητή Ναζουάν Νταρουίς.

Στη συνέχεια, έγινε απαγγελία ποιημάτων του Παλαιστίνιου λογοτέχνη και πανεπιστημιακού Ρεφαάτ Αλαλίρ και του Παλαιστίνιου ποιητή Σαμίχ Αλ Κάσεμ.

H προβολή του ντοκιμαντέρ εντάσσεται στην πρωτοβουλία του Σωματείου μας να διοργανωθεί μήνας δράσης – αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό με σύνθημα “Από τη Γάζα ως τα Τέμπη για να νικήσει η ζωή”, με πολύμορφες δραστηριότητες.

Όλες και όλοι στην απεργιακή συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς, στο Σύνταγμα, στις 10.30 – Οι ζωές μας ή τα κέρδη τους!

Επισυνάπτουμε τον χαιρετισμό του Συμεών Παναγόπουλου, μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου.

ΦΩΤΟ

‘’Εδώ δε δίνουμε δώρα…’’

Το δώρο Πάσχα είναι κατάκτηση των εργαζομένων. Δεν είναι παραχώρηση των εργοδοτών αλλά υποχρέωση τους. Προέρχεται από τη δουλειά μας και αποτελεί σημαντικό έσοδο για να καλύψουμε “τρύπες”, να πάρουμε μια ανάσα, να κάνουμε γιορτές!

Δικαιούσαι ΚΑΙ Ο ΕΡΓΟΔΟΤΗΣ ΣΟΥ ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να σου πληρώσει το Δώρο Πάσχα, το αργότερο μέχρι τη Μεγάλη Τετάρτη. Κανένας συνάδελφος να μην εξαπατηθεί απ’ όσους εργοδότες και το φετινό Πάσχα θα προσπαθήσουν να μας κοροϊδέψουν, λέγοντας μας ότι δεν υπάρχει πια Δώρο Πάσχα. Δώρο Πάσχα δικαιούμαστε είτε εργαζόμαστε με καθεστώς πλήρους απασχόλησης, είτε με καθεστώς μερικής απασχόλησης, είτε με το σύστημα εκ περιτροπής εργασίας, ανεξάρτητα από το αν η σύμβασή μας είναι αορίστου, ή ορισμένου χρόνου, ανεξάρτητα από το αν αμειβόμαστε με Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, με το νόμιμο κατώτατο μισθό, ή με ατομική σύμβαση (συμφωνία).

Κανένας εργαζόμενος να μην αναγκαστεί να επιστρέψει το δώρο Πάσχα! Δεν ανεχόμαστε να ακούμε «εδώ δε δίνουμε δώρα». Ερχόμαστε σε επαφή με το σωματείο μας, το Σωματείο Εργαζομένων στα Ξενοδοχεία, Τουριστικά Γραφεία και Επισιτιστικά Επαγγέλματα Σάμου, και το Εργατικό Κέντρο Σάμου σε περίπτωση αυθαιρεσίας και οργανώνουμε τον αγώνα μας ώστε να μην περάσουν τέτοιου είδους φαινόμενα.

Ένας για όλους και όλοι για έναν!

• Γιατί η ζωή δε χωράει σε δουλειά 7 στα 7, σε σπαστά και “εορταστικά” ωράρια.
• Γιατί οι ανάγκες μας δεν τελειώνουν μαζί με τον μισθό στις 15 του μήνα.
• Γιατί τίποτα δεν μας έχει χαριστεί.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΟ ΔΩΡΟ ΠΑΣΧΑ- ΔΕΝ ΤΟ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΑΝ ΖΗΤΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΡΓΟΔΟΤΗ!

Η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία, είναι απεργία!
Την 1^η του Μάη τιμάμε τους αγώνες και τις θυσίες της εργατικής τάξης για μια ζωή χωρίς φτώχεια, πολέμους και εκμετάλλευση. Παίρνουμε τη σκυτάλη από τους μεγάλους αγώνες του προηγούμενου διαστήματος και συμμετέχουμε στην απεργία! Προσυγκέντρωση στο Εργατικό Κέντρο την Πέμπτη 1^η Μαΐου στις 10π.μ.

Απευθυνόμαστε στο σωματείο στα τηλέφωνα: 6983264361, 6987929285, 6972849607

ΚΑΝΕΝΑΣ ΦΟΒΟΣ, ΟΡΓΑΝΩΣΟΥ ΣΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΣΟΥ!

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ – ΟΧΙ ΑΛΛΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ

Νέα δυναμική παρέμβαση σήμερα μετά και το εργοδοτικό έγκλημα στο οποίο έχασε την ζωή του ο 65χρονος συνάδελφος μας, πραγματοποίησε η Δ.Α.Σ. Επισιτισμού-Τουρισμού μαζί με το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ρόδου, το Σωματείο Τεχνικών του ΟΤΕ αλλά και άλλους συνδικαλιστές.

Στην παρέμβαση κατατέθηκε υπόμνημα προς την Διεύθυνση του Τμήματος Επιθεώρησης Εργασίας όπου μεταξύ άλλων αναφέρει:

«Μόνο τον τελευταίο χρόνο μετράμε 6 συναδέλφους μας νεκρούς σε εργατικά δυστυχήματα στο νησί μας.

Είναι ολοφάνερο ότι το κυνήγι του κέρδους πατώντας πάνω στη δραματική υποστελέχωση της επιθεώρησης εργασίας στη Ρόδο, σε συνδυασμό με την απουσία τμήματος επιθεώρησης υγείας και ασφάλειας στην εργασία, ζήτημα που για δεκαετίες είναι αίτημα των εργατικών σωματείων στην περιοχή, έχει μετατρέψει τους τόπους δουλειάς σε αρένες θανάτου.

Είναι αδύνατο να γίνουν έστω στοιχειώδης έλεγχοι στις χιλιάδες επιχειρήσεις της Ρόδου και των γύρω νησιών. Σύμφωνα με δημοσιευμένα στα τοπικά ΜΜΕ στοιχεία του συστήματος Εργάνη, μόνο στη Ρόδο απασχολούνται 40.000 εποχικοί εργαζόμενοι.

Με τη ραγδαία ανάπτυξη που έχει ο κλάδος του τουρισμού κάθε χειμώνα λειτουργούν δεκάδες μεγάλα εργοτάξια ανέγερσης ή ανακαίνισης ξενοδοχειακών μονάδων που απασχολούν χιλιάδες εργαζόμενους

Είναι πραγματικά ένα καλό ερώτημα πόσα χρόνια θα χρειαζόντουσαν για να περάσουν έστω για ένα τυπικό έλεγχο οι επιθεωρητές που στελεχώνουν το τμήμα επιθεώρησης εργασίας της Ρόδου, με βάση τα παραπάνω μεγέθη.

Οι φορείς που υπογράφουμε το παρόν υπόμνημα απαιτούμε:

• Η Επιθεώρηση Εργασίας να λειτουργεί αναβαθμισμένη ως κρατική υπηρεσία και όχι με το μανδύα της δήθεν Ανεξάρτητης Αρχής, με την εκάστοτε Κυβέρνηση να είναι υπόλογη στους εργαζόμενους για τις πράξεις και τις παραλείψεις της.
• Την πλήρη στελέχωση του τμήματος επιθεώρησης εργασίας με επιπλέον προσωπικό που να πατάει στις ανάγκες του νησιού με βάση και τους εργαζόμενους και τους χώρους δουλειάς.
• Επιπλέον άμεσα να φτιαχτεί τμήμα τεχνικής επιθεώρησης στο νησί πλήρως στελεχωμένο για να μπορεί να κάνει πλήρη καταγραφή και διερεύνηση εργατικών ατυχημάτων και καταγραφή επαγγελματικών ασθενειών, με συστηματική διενέργεια προληπτικών ελέγχων».

Μπροστά σε αυτές τις συνθήκες που έχουν διαμορφώσει η σημερινή κυβέρνηση αλλά και όλες οι προηγούμενες αφού μαζί ψήφιζαν όλους τους αντεργατικούς νόμους και καμία δεν κατήργησε νόμο του προηγούμενου για λογαριασμό της εργοδοσίας και τους Ξενοδοχειακού κεφαλαίου στο νησί. Εμείς βάζουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες και την ζωή μας.

Οι εργαζόμενοι είναι ανάγκη να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους μέσα από τον οργανωμένο και συλλογικό τους αγώνα, μέσα από τα σωματεία τους που πρέπει να αποτελούν πραγματικό στήριγμα και αποκούμπι.

Δεν γίνεται κάθε φορά που πηγαίνουμε για δουλειά οι οικογένειες μας και εμείς να μην ξέρουμε αν θα γυρίσουμε στο σπίτι μας και να ζούμε με αυτήν την αγωνία, να παίζουμε την ζωή μας κορώνα γράμματα. Ενώ την ίδια στιγμή οι Ξενοδόχοι στην περιοχή μαζί και με την Περιφέρεια και τον Δήμο να πανηγυρίζουν για τα ρεκόρ που σπάνε στις αφίξεις και στα κέρδη.

Αυτό που επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά και στον τουρισμό, είναι ότι πίσω από τη λαμπερή βιτρίνα είναι γαλέρα για τους εργαζόμενους. Σήμερα όμως υπάρχουν οι δυνατότητες για ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, αξιοπρεπείς μισθούς, σύγχρονα δικαιώματα στον κλάδο.

Το κέρδος είναι αυτό που στέκεται εμπόδιο στην ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών κι εκεί πρέπει να στρέψουν ακόμα πιο αποφασιστικά τον αγώνα τους εργαζόμενοι, δυναμώνοντας παντού το ρεύμα αμφισβήτησης της πολιτικής του κέρδους, τη σύγκρουση με αυτήν την πολιτική.  Σε αυτόν τον δρόμο συνεχίζουμε με την μαζική συμμετοχή μας στην Απεργία της Εργατικής Πρωτομαγιάς που τιμώντας τους αγώνες και τις θυσίες τις τάξης μας για μια ζωή χωρίς φτώχεια πολέμους και εκμετάλλευση. Για να δώσουμε για ακόμα μια φορά την απάντηση μας βάζοντας μπροστά το σύνθημα τα κέρδη τους ή οι ζωές μας.

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ 1^Η ΜΑΗ 11:00 ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΡΟΔΟΥ

1η Μαΐου 2025 – Απεργία

Συγκέντρωση Πέμπτη 10:00 το πρωί στην Πλατεία Πάρκου

Οι Ζωές μας ή τα Κέρδη τους

Την 1^η του Μάη τιμάμε τους αγώνες και τις θυσίες της εργατικής τάξης για μια ζωή χωρίς φτώχεια, πολέμους και εκμετάλλευση. Συνεχίζουμε την πάλη μας και δίνουμε αποφασιστική απάντηση στην εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης, του κεφαλαίου, της Ε.Ε. και του Ν.Α.Τ.Ο.

Καμία θυσία για τα κέρδη των λίγων και για τα γεράκια του πολέμου

Δυναμώνουμε την οργάνωσή μας σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, ενισχύουμε την οικοδόμηση της συμμαχίας της εργατικής τάξης με τους βιοπαλαιστές αγρότες και αυτοαπασχολούμενους, τον ενιαίο πανελλαδικό συντονισμό του αγώνα μας με στόχο την ανατροπή. Απέναντι στους εμπορικούς πολέμους των καπιταλιστών για το μοίρασμα των αγορών, των ματωμένων εξοπλισμών και τις προετοιμασίες για γενίκευση του ιμπεριαλιστικού πολέμου, την κλιμάκωση του μακελειού στη Μέση Ανατολή, τη συνέχιση των συγκρούσεων στην Ουκρανία, με την ελληνική κυβέρνηση να καμαρώνει για τη συμμετοχή της στη «συμμαχία των προθύμων» με αποστολή ακόμα και στρατευμάτων στα πεδία των μαχών.

Την ίδια στιγμή που το Ν.Α.Τ.Ο. απαιτεί 5% του ΑΕΠ για τις πολεμικές δαπάνες και η Ε.Ε. εξαγγέλλει 800 δισ. ευρώ ζεστό χρήμα για τις βιομηχανίες του πολέμου, βάζοντας «χέρι» μέχρι και στα αποθεματικά των συνταξιοδοτικών ταμείων, είναι πρόκληση να μας λένε ότι δεν υπάρχουν λεφτά για μισθούς, συντάξεις, παιδεία και υγεία.

Την ώρα που οι επιχειρηματικοί όμιλοι καταγράφουν κέρδη ρεκόρ (25% αύξηση για τις τράπεζες, 770εκ € για τους ενεργειακούς ομίλους, 10%  αύξηση για τα σούπερ μαρκετ κ.α.) και  τα τρισεκατομμύρια πάνε κι έρχονται στα χρηματιστήρια από τους δασμούς των ΗΠΑ ή τα αντίποινα της Κίνας και των άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων, είναι πρόκληση να κηρύσσουν τη λιτότητα για το λαό. Βιώνουμε την κατάργηση του 8ωρου, ο εργάσιμος χρόνος γίνεται λάστιχο, γενικεύεται η 6ήμερη, 7ήμερη και 13ωρη εργασία με τους αντεργατικούς νόμους όλων των κυβερνήσεων και τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. Οι μισθοί μας δε φτάνουν να καλύψουν τις βασικές μας ανάγκες, είναι μειωμένοι κατά 25% σε σχέση με το 2010 με την ακρίβεια να καλπάζει.

Μας  οργίζει, την ίδια στιγμή που βλέπουμε την κυβέρνηση της Ν.Δ και τα υπόλοιπα κόμματα της ΕΕ να μας μιλάνε για την «ευελιξία της οικονομίας» ή για τη «δημοσιονομική σταθερότητα» και να χαρακτηρίζουν «εξαλλοσύνες» μια σειρά κατακτήσεις που τσάκισαν όλες οι κυβερνήσεις τα προηγούμενα χρόνια, εμείς να αδυνατούμε να καλύψουμε ακόμα και τις στοιχειώδεις ανάγκες μας, όπως στην υγεία, που πρέπει να βάλουμε βαθιά το χέρι στην τσέπη, στην παιδεία το ίδιο, με τα φροντιστήρια αλλά και την υποχρηματοδότηση του σχολείου, που φτάνει να γίνεται μέχρι και επικίνδυνο για τα παιδιά μας και να βρέχει σοβάδες. Βρισκόμαστε μέσα σε χώρους εργασίας – παγίδες θανάτου και νέες «κοιλάδες των Τεμπών» με 300 νεκρούς στον βωμό των κερδών των αφεντικών μόνο τα τελευταία 2 χρόνια. Βλέπουμε τα κοράκια των τραπεζών και των funds να ορμάνε με λύσσα πάνω στη λαϊκή κατοικία και να γενικεύουν το αίσχος των πλειστηριασμών.

Δε θα πληρώσουμε εμείς τις ματωμένες μπίζνες, τους εμπορικούς και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των καπιταλιστών. Αυτό το σάπιο σύστημα, το κράτος των λίγων και οι διεθνείς συμμαχίες των ιμπεριαλιστών είναι εχθρικά για το λαό. Δεν αλλάζουν, δεν αποκτούν ανθρώπινο πρόσωπο.

Στον δρόμο της ανατροπής βρίσκεται η ελπίδα.

Παίρνουμε οξυγόνο από τη δύναμη του οργανωμένου αγώνα. Φωνάζουμε ακόμα πιο δυνατά το σύνθημα «Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», που γεννήθηκε μέσα στους αγώνες ενάντια στην πολιτική που θυσιάζει τις ζωές μας, για να αυξάνονται τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, ενάντια στην πολιτική της απελευθέρωσης και των ιδιωτικοποιήσεων. Στη σημερινή εποχή των μεγάλων επιστημονικών – τεχνολογικών επιτευγμάτων, του 5G και της τεχνητής νοημοσύνης, των ασύλληπτων δυνατοτήτων της παραγωγής και της ανθρώπινης εργασίας, δεν αποδεχόμαστε το ζοφερό μέλλον και τον εργασιακό μεσαίωνα που μας επιβάλλουν.

Ο γίγαντας λαός μπορεί να βάλει και θα βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις στον δρόμο της ανατροπής της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.

Αυτό επιβεβαιώνει η ιστορία των αγώνων της τάξης μας. Από το Σικάγο του 1886 και τους αγώνες για το 8ωρο ως την ματωμένη Πρωτομαγιά του 1936 στη Θεσσαλονίκη και την ηρωική θυσία των 200 κομμουνιστών στην Καισαριανή την Πρωτομαγιά του 1944 ένα κόκκινο νήμα συνδέει την ασίγαστη πάλη για την απελευθέρωση από τα δεσμά της εκμετάλλευσης. Οι σκληροί ταξικοί αγώνες που βάφτηκαν με το αίμα χιλιάδων εργατών και εργατριών φωτίζουν τους αγώνες του σήμερα, για να γράψουμε τις επόμενες λαμπρές σελίδες στους αγώνες της τάξης μας απέναντι στο κεφάλαιο, τα κόμματα και τις ενώσεις τους, για δουλειά και ζωή με δικαιώματα, για να ανοίξει ο δρόμος για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Στον δρόμο αυτό, με ενότητα και οργάνωση, μπορεί να τσακίζεται η εργοδοτική τρομοκρατία, η κρατική καταστολή, με όποια μορφή και αν εμφανίζεται. Μπορούν να ακυρώνονται τα διάφορα σχέδια εγκλωβισμού του λαού στο πλαίσιο της εναλλαγής αστικών κυβερνήσεων που βαδίζουν στον ίδιο δρόμο.

Αυτή η δύναμη του λαού μας φάνηκε στη συγκλονιστική απεργία στις 28 Φλεβάρη, 2 χρόνια μετά το έγκλημα των Τεμπών, και στις κινητοποιήσεις που ακολούθησαν. Αυτές οι κινητοποιήσεις αποτέλεσαν αποφασιστική καμπή στις εξελίξεις. Ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της λαϊκής οργής και δυσαρέσκειας για όλη μας τη ζωή, για την ασφυξία που μας έχουν επιβάλλει.

Η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία είναι απεργία.

Βγαίνουμε πιο αποφασιστικά στον δρόμο του αγώνα. Προσπερνάμε τον θλιβερό εργοδοτικό  και κυβερνητικό συνδικαλισμό, των ηγεσιών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, που στηρίζουν την πολιτική του κεφαλαίου και τις αυταπάτες για τη θεραπεία «των παθογενειών του κράτους». Του άδικου και σάπιου κράτους, που δεν μπορεί να εξασφαλίσει ούτε τα πιο στοιχειώδη δικαιώματα του λαού μας.

Τιμάμε την εργατική Πρωτομαγιά – δυναμώνουμε τον αγώνα της τάξης μας για:

• Λεφτά για μισθούς, συντάξεις, παιδεία, υγεία και όχι για του πολέμου τα σφαγεία.
• Απεμπλοκή από τους Ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τις πολεμικές συγκρούσεις.
• Λευτεριά στην Παλαιστίνη. Καμία συνεργασία με το Ισραήλ, το κράτος που συνεχίζει να δολοφονεί με τις πλάτες ΗΠΑ – ΝΑΤΟ και Ε.Ε.
• 7ωρο – 5θημερο – 35ωρο, όπως επιτρέπει η ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας.
• Αυξήσεις στους μισθούς, επαναφορά 13^ου και 14^ου μισθού και σύνταξης, υπογραφή ΣΣΕ με διεύρυνση δικαιωμάτων.
• Κατάργηση των αντεργατικών νόμων που τσακίζουν το 8ωρο, ποινικοποιούν τη συνδικαλιστική δράση και απαγορεύουν το δικαίωμα στην απεργία.
• Άμεσα μέτρα ενάντια στην ακρίβεια.
• Μέτρα για την ασφάλεια και την υγιεινή στους χώρους εργασίας.
• Αποκλειστικά Δημόσια δωρεάν υγεία και παιδεία για όλο το λαό.
• Το έγκλημα στα Τέμπη να μη συγκαλυφθεί. Να αποκαλυφθούν οι πραγματικοί ένοχοι και οι πολιτικές που οδήγησαν στο θάνατο 57 αθώους ανθρώπους.

Όλοι στην απεργία της 1^ης Μάη

Όλοι στα συνδικάτα, όλοι στον αγώνα!

Συγκέντρωση Πέμπτη 10:00 το πρωί στην Πλατεία Πάρκου

Συνάδελφοι/σες την Παρασκευή 11 Απριλίου έγιναν πέντε απολύσεις εργαζομένων στο τμήμα της παραγωγής για ένα λάθος που έγινε. Καταρχήν καταδικάζουμε το γεγονός και παρεμβήκαμε άμεσα, με συνάντηση που είχαμε με εκπροσώπους της διοίκησης και στελέχη της εταιρείας. Ζητήσαμε την ανάκληση των απολύσεων γιατί τα περισσότερα ζητήματα λαθών που προκύπτουν είναι θέματα εντατικοποίησης, αλλά και θέματα ακόμη καλύτερης εκπαίδευσης, αλλά και εμπειρίας.

Όλα τα προηγούμενα χρόνια εμείς οι εργαζόμενοι στην PHARMATHEN, βιώσαμε τα εξαντλητικά κυλιόμενα ωράρια, με δουλειά τα Σαββατοκύριακα, άδειες με το σταγονόμετρο, με μισθούς κουτσουρεμένους χωρίς Συλλογική Σύμβαση και ο Πασχαλινός μποναμάς για το 2025 ήταν 5 απολύσεις και δεν ξέρουμε τι μέλει γενέσθαι.

Μετά τα την κοινοποίηση των απολύσεων, το σωματείο άμεσα ενημέρωσε τους συναδέλφους στο εργοστάσιο των Σαπών για να αποφασίσουμε από κοινού τις περαιτέρω αγωνιστικές κινήσεις του σωματείου μας, οι οποίες με απόφαση του ΔΣ είναι:

Στάση εργασίας μιας ώρας στο τέλος κάθε βάρδιας την Τρίτη 15 Απριλίου σε όλα τα τμήματα της εταιρείας σε Σάπες και Αττική κατά την πρωινή βάρδια 13:00-14:00, απογ. 21:00-22:00, νύχτα (Τρίτη προς Τετάρτη) 05:00-06:00, 15:00-16:00 για χημείο micro και βγαίνουμε έξω από το χώρο δουλειάς. 

Καλούμε όλους τους συναδέλφους/σες να μείνουν συσπειρωμένοι στο σωματείο μας, αλληλέγγυοι στους απολυμένους συναδέλφους, να δώσουν δύναμη στον δίκαιο αγώνα μας. Διεκδικούμε:

1. Ανάκληση των απολύσεων των συναδέλφων.
2. ΟΧΙ στην εντατικοποίηση της εργασίας.

Το συνδικάτο καθαριστριών αττικής και περιχώρων εκφράζει την οδύνη του  και την αγανάκτηση του για τον άδικο χαμό της  συναδέλφισάς μας στη Σαντορίνη .

 Άλλος ένας  εργαζόμενος στη μεγάλη λίστα  που δεν γύρισε  σπίτι του.

 Εκφράζουμε τα βαθιά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια.

 Παράλληλα καταγγέλλουμε

την πολιτική της τάχα ανάπτυξης του τουρισμού πάνω στο αίμα των εργαζομένων.

Η τα κέρδη τούς ή οι ζωές μας .

ΝΤΡΑΠΗΚΕ ΚΑΙ Η ΝΤΡΟΠΗ!

ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΟ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΜΕ ΠΑΡΑΔΟΧΗ ΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 1.000 ΚΕΝΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ.

ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΑΖΙΚΟΙ ΜΟΝΙΜΟΙ ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ.

ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΜΕ ΟΛΟ ΤΟ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ.

ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣΛΗΨΕΩΝ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ.

Η κυβέρνηση της ΝΔ και το υπουργείο με κυνισμό παραδέχονται ότι Απρίλη μήνα δε μπορούν να καλύψουν τα πάνω από 1.000 κενά σε γενική και ειδική αγωγή. Αυτή είναι η κατάντια των σχολείων και της φτωχοποίησης των εκπαιδευτικών που παραιτούνται κατά χιλιάδες πλέον, επειδή δε μπορούν να τα βγάλουν πέρα με τους πενιχρούς μισθούς και τα ανύπαρκτα εργασιακά δικαιώματα.

Είναι τεράστια πρόκληση, ως απάντηση στο οξυμένο πρόβλημα να αξιοποιούνται οι απαράδεκτες τοπικές προσλήψεις, που καταργούν στην ουσία την προϋπηρεσία και τους πίνακες του ΑΣΕΠ και έχουν ανοίξει δρόμο στην παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών.

Άλλωστε, και αυτές οι προσλήψεις έχουν αποδειχθεί ανεπαρκείς, αφού και από αυτές πολλοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες παραιτούνται, όταν διαπιστώνουν ότι δε μπορούν να τα βγάλουν πέρα και ότι δεν έχει αντίκρισμα η προσφορά τους και η υπηρεσία τους στο δημόσιο σχολείο. Σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω το Υπουργείο Παιδείας φτάνει στο αισχρό σημείο να απολύει αναπλήρωτές/τριες που είχαν προσληφθεί μέσω τοπικών προσλήψεων (Αργολίδα, Κορινθία, Κεφαλονιά κ.α.) κατά παράβαση ακόμα και των όρων της σύμβασης που υπογράφουν. Ζούμε τον απόλυτο παραλογισμό. Η Υπουργός να παραδέχεται ότι υπάρχουν κενά που δεν καλύπτονται από τους πίνακες του ΑΣΕΠ. Οι τοπικές προκηρύξεις να εμφανίζονται ως λύση. Στο τέλος να απολύονται αναπληρωτές που προσλήφθηκαν μέσω τοπικών προκηρύξεων επειδή τα ονόματά τους ήταν μέσα στους πίνακες του ΑΣΕΠ.

 Είναι σοβαρές οι ευθύνες των παρατάξεων του κυβερνητικού συνδικαλισμού των ΔΑΚΕ – ΔΗΣΥ και ΔΙΚΤΥΟΥ. Στο Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. αρνήθηκαν  από την πρώτη στιγμή που ψηφίστηκε η απαράδεκτη τροπολογία για τις τοπικές προκηρύξεις να βγει ανακοίνωση καταγγελίας, κλείνοντας το μάτι στην αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης. Η ΔΗΣΥ, μάλιστα, διατύπωσε το απαράδεκτο επιχείρημα ότι «αν αρνηθούμε τις τοπικές προκηρύξει θα μπουν άλλες ειδικότητες να κάνουν μάθημα στο δημοτικό».

Καμία ανοχή στην διάλυση των εργασιακών σχέσεων και μετατροπή της εκπαίδευσης σε μια ειδική ζώνη ελεύθερων απολύσεων και εργαζομένων λάστιχο!

Για άλλη μια φορά, το δίλημμα “Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας” βρίσκεται μπροστά μας. Τη στιγμή που η κυβέρνηση της ΝΔ μαζί με όσους έχουν κυβερνήσει τα προηγούμενα χρόνια και τα ακροδεξιά μορφώματα ψηφίζουν πολεμικά προγράμματα δεκάδων δισεκατομμυρίων, στα πλαίσια των 800 δις της ΕΕ για την πολεμική προετοιμασία, το τσεκούρι στις μόνιμες προσλήψεις, στους τεχνικούς ελέγχους των υποδομών, στη χρηματοδότηση των σχολείων συνεχίζεται.

Αντί να υλοποιηθούν τα αιτήματα των σωματείων και των ομοσπονδιών για αυξήσεις 20% στους μισθούς, επαναφορά 13ου-14ου μισθού, υπογραφή κλαδικής ΣΣΕ, εξίσωση δικαιωμάτων αναπληρωτών-μόνιμων, αύξηση της χρηματοδότησης η κυβέρνηση έχει καημό πως θα προχωρήσουν οι πειθαρχικές διώξεις και η αντιεκπαιδευτική αξιολόγηση και πως θα ρίχνουν χημικά και θα επιτίθενται οι δυνάμεις των ΜΑΤ στους εκπαιδευτικούς στις κινητοποιήσεις.

Φτάνει πια!

Καλύψτε τις ανάγκες σε όλα τα σχολειά, όχι στις διώξεις και τα πειθαρχικά!

Δώστε λεφτά για την Παιδεία και όχι για του πολέμου τα σφαγεία!