Συναγωνίστριες και συναγωνιστές

Με τον κρατικό προϋπολογισμό του 2017 επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ η βαθιά, ταξική, αντιλαϊκή πολιτική και σε ότι αφορά τις λαϊκές ανάγκες σε ΥΓΕΙΑ-ΠΡΟΝΟΙΑ-ΦΑΡΜΑΚΟ, αλλά και στους όρους και στις συνθήκες δουλειάς των εργαζομένων στις μονάδες Υγείας και Πρόνοιας όλων των βαθμίδων. Συντηρείται (εξακολουθεί να υπάρχει), Εδραιώνεται (παγιώνεται), και χειροτερεύει η σημερινή άθλια κατάσταση που αντιμετωπίζει ο λαός στη νοσηλεία, στη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και στις υπηρεσίες πρόληψης.Το αληθινό “true story” αυτής της κυβέρνησης είναι ότι ήρθε για να πραγματοποιήσει, ότι δεν τόλμησαν και δεν μπορούσαν οι προηγούμενοι, δηλαδή τη «βρώμικη δουλειά» με επικοινωνιακά κόλπα και προκλητική κοροϊδία.

Ένας προϋπολογισμός «ματωμένων πλεονασμάτων», κομμένος και ραμμένος για την υλοποίηση ατέρμονης (χωρίς τέλος) αντιλαϊκής πολιτικής,

• που εξασφαλίζει, την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων,

• αποκλείει την ανάκτηση των λαϊκών απωλειών,

• αποτελεί το νεκροθάφτη των εργασιακών, ασφαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, στο όνομα της «ανάκαμψης της οικονομίας», δηλαδή των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων.

Δε μας αξίζει η μίζερη ζωή που ζούμε, οι άθλιες συνθήκες δουλειάς. Δε μας αξίζουν όλα όσα ετοιμάζουν για εμάς και τα παιδιά μας. Τα αντιλαϊκά σχέδια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ αποτυπώνονται και στον κρατικό προϋπολογισμό που ψηφίστηκε για το 2017, ο οποίος δείχνει ξεκάθαρα από ποιούς τα παίρνει η κυβέρνηση και σε ποιούς τα δίνει.

Ξεζουμίζει με αβάσταχτους φόρους και περικοπές το εισόδημα των εργατικών λαϊκών στρωμάτων, με επιπλέον περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες και την ίδια ώρα δίνει νέες επιδοτήσεις και νέες προκλητικές φορολογικές απαλλαγές στους μεγαλοεπιχειρηματίες που ζουν πλουσιοπάροχα από τον ιδρώτα των εργαζομένων.

Τα νέα αντιασφαλιστικά μέτρα μόνο για το 2017 φτάνουν τα 1,64 δις ευρώ, ενώ μόνο το 2016 η κυβέρνηση πήρε 5,7 δις ευρώ από τη φοροληστεία του λαού και το τσάκισμα των συντάξεων. Κι έχει το θράσος να αναφέρεται σε 13η σύνταξη (!), όταν επιστρέφει 617 εκατ. ευρω εφάπαξ σε 1,6 εκατομμύρια συνταξιούχους. Η κοροϊδία δεν έχει όρια, όπως ακριβώς και τα αντιλαϊκά μέτρα, όσο κέρδος των λίγων κάνει κουμάντο στη ζωή μας και στη χώρα μας.

Αλλά και στον κλάδο της Υγείας- Πρόνοιας αποτυπώνεται η βαθειά ταξική αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης. Ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2017 καθηλώνει τη χρηματοδότηση για τα νοσοκομεία στα ίδια χαμηλά περσινά επίπεδα, καθηλώνει τα κονδύλια για τις πρόσθετες αμοιβές του προσωπικού και τις εφημερίες των γιατρών, μειώνει κατά 7 εκατομμύρια ευρώ τη χρηματοδότηση των μονάδων Πρωτοβάθμιου Εθνικού Δίκτυου Υγείας ΠΕΔΥ (εδώ ανήκουν και τα Κέντρα Υγείας) και κατά 6 εκ. ευρώ τις δαπάνες προσωπικού για το ΠΕΔΥ!

Η κρατική επιχορήγηση προς τον Εθνικό Οργανισμό Παροχής Υπηρεσιών Υγείας μειώνεται κατά 200 εκατομ. ευρώ, δηλαδή κατά 38% σε σχέση με το 2016 τη στιγμή που

• αυξάνονται οι ασφαλιστικές εισφορές για την υγειονομική περίθαλψη,

• και οι πληρωμές από τις τσέπες των εργαζομένων και των συνταξιούχων.

Είναι χαρακτηριστικό ότι

• οι ασφαλιστικές εισφορές αντιπροσωπεύουν το 82,3% των εσόδων του ΕΟΠΥΥ ενώ πέρσι ήταν 79,2%,

• οι μεταβιβάσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό μόλις το 6% των εσόδων ενώ πέρσι ήταν 9,4%.

Υπενθυμίζουμε ότι οι δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού για την υγεία έχουν ακρωτηριαστεί από 23 δις ευρώ το 2009, σε 8,4δις το 2015 που αναλογεί στο 4,3% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ) που είναι κάτω από το αστικό «όριο ασφαλείας ενός συστήματος υγείας» (6% του ΑΕΠ) και από το μέσο ευρωπαικό όρο που είναι το 7% του ΑΕΠ.

Συνεχίζεται η πολιτική της ραγδαίας κρατικής υποχρηματοδότησης και από την άλλη αυξάνονται οι πληρωμές από τις τσέπες των εργαζομένων και των συνταξιούχων για το 2017,επιπλέον απ’ τις εισφορές του 6% που επιβλήθηκαν πέρσι σε τακτικές και επικουρικές συντάξεις.

Με μαθηματική ακρίβεια συντηρείται, εδραιώνεται και χειροτερεύει η άθλια κατάσταση που αντιμετωπίζουμε οι υγειονομικοί και ο λαός στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Την ίδια ώρα η κυβέρνηση κάνει το μαύρο-άσπρο όσον αφορά τις προσλήψεις.

Το ελάχιστο προσωπικό που προστίθεται στους υπηρετούντες είτε αντικαθιστά ένα πολύ μικρό μέρος του μόνιμου προσωπικού που συνταξιοδοτείται, είτε αντικαθιστά επικουρικούς που απολύονται.

Χαρακτηριστικά, μόνο το 2015 αποχώρησαν 2.750 εργαζόμενοι και προσλήφθηκαν 593 μόνιμοι υπάλληλοι. Οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης για τις 4000 προσλήψεις προσωπικού που εφόσον έρθουν, θα δουλέψουν μόνο για 12 μήνες, έχουν να κάνουν με την μαζική είσοδο φτηνού ευέλικτου προσωρινού προσωπικού στις υγειονομικές μονάδες σύμφωνα τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κόντρα στην ανάγκη για μόνιμη σταθερή δουλειά για όλους. Έχουν να κάνουν με το ότι το κράτος δεν θα βάλει ούτε ένα ευρώ,αλλά θα καλύψει τη μισθοδοσία τους ο ΟΑΕΔ. Ξέρουμε καλά κάτω από τι δύσκολους όρους θα προσπαθήσει το υπάρχον τσακισμένο προσωπικό να βοηθήσει στην προσαρμογή των συναδέλφων μας, που μέχρι να προσαρμοστούν, θα δουν την πόρτα της εξόδου!

Αυτή η συγκυβέρνηση, ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με «διδακτορικό» στον εμπαιγμό του ελληνικού λαού, είναι η κατεύθυνση για αντιλαϊκά μέτρα διαρκείας σε βάθος 50ετίας για τη δήθεν «ρύθμιση» του χρέους, που παρουσιάζεται ως «πανεθνικός στόχος» και μάλιστα με θυσίες που «πιάνουν τόπο». Δηλαδή οι σημερινοί άνεργοι νέοι και νέες ή αυτοί που στροβιλίζονται από την ανεργία στην εργασιακή ζούγκλα με 300 και 400 ευρώ, θα έχουν φτάσει στα 70 και 80 τους χρόνια, χωρίς σύνταξη, για να ζήσουν τη «μείωση» ενός χρέους που δεν είναι δικό τους και επιπλέον δεν θα δουν ούτε ένα ευρώ από αυτήν, αλλά και για το «γεωστρατηγικό πλεονέκτημα» της Ελλάδας που μπορεί, μπλεγμένη στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, να τους οδηγήσει σε επικίνδυνες εξελίξεις.

Η υγεία δεν είναι εμπόρευμα. Η συγκυβέρνηση προωθεί την ολοήμερη επιχειρηματική λειτουργία των νοσοκομείων. Μετατρέπει τα νοσοκομεία, σε επιχειρήσεις που θα λειτουργούν στη βάση του κέρδους. Τα μέτρα είναι «χαστούκι», βαριά προσβολή για τους ασθενείς και υγειονομικούς, είναι μέρος της συνολικότερης αντιλαϊκής επίθεσης κυβέρνησης-ΕΕ-κεφαλαίου.

Οι εξελίξεις στον κλάδο μας τα χρόνια πριν την καπιταλιστική οικονομική κρίση, αλλά και μέσα σε αυτή δείχνουν ότι οι μόνοι κερδισμένοι διαχρονικά είναι οι μονοπωλιακοί όμιλοι στην Υγεία, είναι οι μεγαλοεπιχειρηματίες στην αποκατάσταση και την πρόνοια που εξασφάλιζαν τεράστια κέρδη σε κάθε περίοδο, με κάθε κυβέρνηση. Παλιότερα με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και σήμερα με τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Οι Όμιλοι και ο Σύνδεσμος βιομηχάνων καθορίζουν μισθούς και δικαιώματα σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα μέσα από μηχανισμούς και όργανα του κράτους. Έχουν στόχο να γίνουμε φτηνότεροι οι εργαζόμενοι, για να στηριχθεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων και η καπιταλιστική ανάπτυξη στα συντρίμμια των δικαιωμάτων μας.

Επιδιώκουν να πληρώσει ο λαός τις συνέπειες της κρίσης, τα χρέη του δημόσιου τομέα της Υγείας, που δημιούργησε η επιχειρηματική δράση στην Υγεία, τα μονοπώλια για τα οποία το κράτος εξασφάλισε απλόχερη χρηματοδότηση, κίνητρα, φοροαπαλλαγές κλπ.

Ενώ έχουμε αύξηση του πληθυσμού που νοσεί, ταυτόχρονα γίνεται υποβάθμιση των δημόσιων δομών, και περικοπές στις παροχές. Όλο και περισσότεροι αποκλεισμένοι από τις υπηρεσίες Υγείας και όλα αυτά για να δοθεί ζεστό χρήμα και πελατεία σε κλινικές, ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα και φαρμακοβιομήχανους.

Άλλωστε είναι διακηρυγμένος στόχος η μείωση του λεγόμενου μη μισθολογικού κόστους και η απελευθέρωση της αγοράς της Υγείας για να γίνουν επενδύσεις και να βρουν εκεί διέξοδο χρήματα-κεφάλαια, ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης, που στοχεύει στην τόνωση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων, με εργαζόμενους που θα «στοιχίζουν» ακόμα πιο φθηνά σε κράτος κι επιχειρηματίες.

Η συγκυβέρνηση, μάλιστα, χρησιμοποιεί τα ίδια επιχειρήματα και τα ίδια «εργαλεία» με τις προηγούμενες κυβερνήσεις, προκειμένου να συσκοτίσει την αντιλαϊκή της πολιτική, που και σε αυτόν τον τομέα αποτελεί υλοποίηση των κατευθύνσεων της ΕΕ.

Εκφράζουμε την κάθετη αντίθεσή μας στη συγχώνευση κλινικών, στο κλείσιμο κρεβατιών στην πλήρη απογύμνωση των Νοσοκομείων από έμψυχο υλικό.

Την τελευταία 6ετία οι συνεχείς και δραστικές μειώσεις στη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη (από 5,2 δισ. ευρώ το 2009 στα 1,9 δισ. ευρώ το 2015) οδήγησαν στην εκτόξευση της μεσοσταθμικής (προκύπτει από τον μέσο όρο) συμμετοχής των ασφαλισμένων από το 9% (2009) στο 30% (2015).

Το αποτέλεσμα είναι η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των λαϊκών οικογενειών να αποτελεί ένα όλο και πιο ακριβό εμπόρευμα, με αύξηση των παντός είδους πληρωμών από τους ασθενείς και οι κρατικές και ασφαλιστικές παροχές να περιορίζονται στα συνεχώς συρρικνούμενα «Βασικά πακέτα» υπηρεσιών υγείας.

Δεν είναι λίγες οι έρευνες και οι επιστημονικές ανακοινώσεις που δείχνουν ότι ένα τμήμα των ασθενών με χρόνιες παθήσεις δεν εφαρμόζει πλήρως ή και καθόλου τη θεραπευτική τους αγωγή ή δεν πάνε στο γιατρό επειδή δε μπορούν να πληρώσουν ή επειδή υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις σε υποδομές, εξοπλισμό και προσωπικό στις δημόσιες μονάδες, αναδεικνύοντας όχι απλά ανεπάρκειες αλλά την επικινδυνότητα της κατάστασης.

Το γεγονός ότι από τους χρόνιους ασθενείς το 30% μειώνει τις επισκέψεις στους γιατρούς, το 60% δε λαμβάνουν σωστά τη θεραπεία τους, το 17,4% διακόπτει τα φάρμακα για τη χοληστερίνη, είναι ενδεικτικά στοιχεία από τις επιπτώσεις του κριτηρίου του «κόστους» στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη του λαού με το οποίο διαμορφώνει την πολιτική της και η σημερινή Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ.

Γι’ αυτό ενώ υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες από τα επιτεύγματα της επιστήμης, της τεχνολογίας, του πολυάριθμου επιστημονικού – υγειονομικού προσωπικού και από την αύξηση της παραγωγικότητας, επιδεινώνονται οι όροι αξιοποίησής τους από το λαό.

Η πολιτική της Κυβέρνησης για την Υγεία του λαού οικοδομείται πάνω σε ένα χοντρό ψέμα. Ότι στο πλαίσιο της αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης και της πολιτικής για την ανάκαμψη της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων μπορεί ο λαός καταθέτοντας προσωρινές θυσίες στο τέλος θα βγει στο ξέφωτο και θα βελτιωθούν αποφασιστικά οι υπηρεσίες πρόληψης, θεραπείας και αποκατάστασης της υγείας του.

Δηλαδή, κράτος και ασφαλιστικά ταμεία πλήρωσαν κατά 57,7% λιγότερα, ενώ οι ασφαλισμένοι πλήρωσαν ως συμμετοχή κατά 43,1% περισσότερα όχι για όλα τα φάρμακα, αλλά μόνο γι’ αυτά που αποζημιώνει ο ΕΟΠΥΥ.

Το ποσοστό αυτό είναι πολύ παραπάνω αν ληφθεί υπόψη ο αυξανόμενος αριθμός των Μη Συνταγογραφούμενων Φαρμάκων και των φαρμάκων της «αρνητικής λίστας», τα οποία δεν αποζημιώνονται από τον ΕΟΠΥΥ και πληρώνονται εξολοκλήρου από τους ασθενείς.

Αντιμαχόμαστε τη στρατηγική των εκμεταλλευτών μας, την επιχειρηματικότητα την ανταγωνιστικότητα και το μέγιστο κέρδος. Παλεύουμε για δωρεάν, ισότιμη, σύγχρονη, αναβαθμισμένη, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλο το λαό.  

Τα προβλήματα τα εργατικά, τα λαϊκά, τα κοινωνικά, της υγείας, της πρόνοιας, της κοινωνικής ασφάλισης, αντιμετωπίζονται με ταξικά προσανατολισμένους εργατικούς αγώνες ενάντια στην αντεργατική, αντιλαϊκή πολιτική της συγκυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το υγειονομικό κίνημα πρέπει να συντονιστεί με το λαό για ένα καθολικό, αποκλειστικά κρατικό και δωρεάν σύστημα Υγείας και στο φάρμακο και στην πρόληψη, και για την κατάργηση της επιχειρηματικότητας στην υγεία.

Να μη δεχτούμε να γίνουμε συνένοχοι της πολιτικής που επιβάλει χαράτσια, και εμπορεύεται την υγεία.

Το νοσοκομείο της Σαντορίνης παραδόθηκε από την κυβέρνηση Συριζα- ΑΝΕΛ σε ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΟΝΑΔΩΝ ΥΓΕΙΑΣ Α.Ε. την ΑΕΜΥ, δε συναντάμε, λοιπόν, μόνο το κλείσιμο, τη συγχώνευση, την κατάργηση Νοσοκομείων, Κέντρων Υγείας κι άλλων μονάδων υγείας σαν αποτέλεσμα αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής. Ταυτόχρονα, μπορεί και να ανοίγουν «μαγαζιά υγείας» με προσωπικό για ορισμένο χρονικό διάστημα (επικουρικοί, 5μηνα, ελαστικές εργασιακές σχέσεις), που «θα μπαίνει και θα βγαίνει» ανάλογα με τις ανάγκες της «πελατείας», με ασθενείς που θα ακριβοπληρώνουν με άμεσο και έμμεσο τρόπο.

Εργοδοσία, κράτος και Ε.Ε. θέλουν να προωθήσουν το μοντέλο Νοσοκομείο Σαντορίνη Ανωνυμη Εταιρεία Μοναδων Υγειας, που χτίστηκε και εξοπλίστηκε από τον κόπο του λαού, στελεχώθηκε και με δανεικό προσωπικό, για να λειτουργεί ως αυτοχρηματοδοτούμενη μονάδα, κι έχουν ετοιμάσει και τα εργαλεία τους (θεραπευτικά πρωτόκολλα, αξιολόγηση κλπ).Γι’ αυτό προβάλλεται η επέκταση της εφαρμογής των λεγόμενων θεραπευτικών, διαγνωστικών και φαρμακευτικών «πρωτοκόλλων», τα οποία αποτελούν τα εργαλεία επιβολής και ελέγχου αυτών των περικοπών.

Η κυβέρνηση με τα ίδια κριτήρια ετοιμάζεται να φέρει σχέδιο νόμου για ΠΦΥ και για Ψυχική Υγεία.

Όλα τα παραπάνω υποβαθμίζουν και συρρικνώνουν τις παρεχόμενες υπηρεσίες προς τους ασθενείς, με αποτέλεσμα η περίθαλψη τους να υπολείπεται κατά πολύ από εκείνη που χρειάζονται και μπορούν σήμερα να έχουν.

Με αυτές τις εξελίξεις και την πολιτική που τις δημιουργεί και τις αναπαράγει, ούτε θέλει, ούτε μπορεί να αντιπαρατεθεί επί της ουσίας η πλειοψηφία της ΓΕΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.

Γι αυτό η αντιπαράθεση που επιλέγει να κάνει είναι πολύ βολική για την ίδια την κυβέρνηση, βολική για τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που σφράγισαν αρνητικά τη ζωή μας, και τελικά εξυπηρετική για το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα. Γιατί δεν αμφισβητεί με τι όρους και για ποιον δουλεύουν τα νοσοκομεία, οι μονάδες υγείας και πρόνοιας. Γιατί διαχρονικά έβαζαν και βάζουν πλάτη να εισέρχεται μέσα στο κίνημα η γραμμή της ανταγωνιστικότητας και του «ευρωπαϊκού κεκτημένου» που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του αντιπάλου μας.

Είναι η επιζήμια γραμμή που υπονομεύει τα συλλογικά δικαιώματα των υγειονομικών, των ασθενών και περιθαλπόμενων. Είναι η γραμμή που «κλέβει» την Επιστήμη από τα τίμια χέρια των υγειονομικών και την παραδίδει στα χέρια των εμπόρων της υγείας, για να πλουτίζουν. Σε όλα αυτά ΠΑΣΚΕ & ΔΑΚΕ, ΜΕΤΑ(Μέτωπο Ταξικής Ανατροπής) έβαζαν πλάτη τόσα χρόνια και συνεχίζουν να βάζουν.

Γι αυτό δεν τους νοιάζει πραγματικά να οργανωθούν οι κινητοποιήσεις μέσα από μαζικές συλλογικές διαδικασίες στους χώρους δουλειάς. Γι αυτό επιδιώκουν να είναι και οργανωτικά διαιρεμένο το κίνημα, θέλοντας τους εργαζόμενους με ελαστικές εργασιακές σχέσεις έξω από τα σωματεία.

Δίνουμε τη μάχη με κριτήριο ότι οι υπηρεσίες Υγείας πρέπει να αποτελούν κατοχυρωμένο λαϊκό δικαίωμα, με αποκλειστικά κρατική ευθύνη και όχι εμπόρευμα ή φιλανθρωπία.

Μας θέλουν σκλάβους και ανοργάνωτους. Ετοιμάζουν νέο γύρο επίθεσης. Να μην επιτρέψουμε να κάνουν τη ζωή μας κόλαση.

Ακριβώς επειδή οι οργανισμοί δεν σχεδιάζονται σύμφωνα με τις ανάγκες, αλλά είναι απόλυτα ενταγμένοι στη λειτουργία «έσοδα – έξοδα», «αγορές – πωλήσεις».

Ο καρκίνος είναι η 2η αιτία νοσηρότητας και θνητότητας στο κόσμο. Η συχνότητα επίπτωσης του καρκίνου στην Ελλάδα είναι 346 ανά 100.000 πληθυσμό ανά χρόνο.

Για το μεγαλύτερο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο των Βαλκανίων, «Μεταξά» με στοιχεία του 2011 δέχτηκε περίπου 65.000 άτομα σε ένα χρόνο, όχι μόνο δεν υπάρχει καμία μέριμνα για μόνιμο προσωπικό στο άμεσο μέλλον, αντίθετα προβλέπεται μείωση. Ταυτόχρονα ξεπηδούν τριγύρω ιδιωτικές ογκολογικές κλινικές. Ο νέος οργανισμός του νοσοκομείου κόβει 260 θέσεις εργασίας (προβλέπει 799 από 1.057 στον προηγούμενο) και 90 κρεβάτια (410 από 500).

Η αναμονή των καρκινοπαθών ασθενών για εξέταση και θεραπεία είναι απαράδεκτα μεγάλη. Έρχονται λίγο πριν πεθάνουν!

Συναγωνιστρια, Συνάγωνιστη,

Η δικαιολογημένη αγανάκτησή είναι ανάγκη ΤΩΡΑ να στραφεί ενάντια σε αυτούς που μαυρίζουν τη ζωή μας. Σκέφτεσαι αν θα καταθέσεις το μεροκάματο και τις δυνάμεις σου στο συλλογικό αγώνα, χρειάζεται όμως να σκεφτείς πόσους μισθούς και πόσα δικαιώματα μας πήρε η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Σκέψου με τι όρους και τι δικαιώματα μπαίνουν στην παραγωγή τα παιδιά μας, πόσα χρόνια μένουν στην ανεργία. Από την αναδίπλωση μόνο χάνουμε!

Στην οργάνωση των δύο προηγούμενων απεργιών του Δημοσίου και την Πανεργατική, τα σωματεία και οι δυνάμεις που συσπειρωνόμαστε στο ΠΑΜΕ δώσαμε όλες μας τις δυνάμεις. Απέναντι μας δεν είχαμε μόνο την κυβέρνηση και την εργοδοσία, αλλά και την πλειοψηφία σε ΑΔΕΔΥ και ΠΟΕΔΗΝ που υπονόμευαν τις απεργίες ανοιχτά με ποικίλους τρόπους και κυρίως με τη γραμμή τους που βάζει τις επιθυμίες των εκμεταλλευτών μας στο στόμα των εργαζομένων (ανταγωνιστικότητα, καπιταλιστική ανάπτυξη, μονόδρομος η Ευρωπαϊκή Ένωση κλπ).

Νέοι αγώνες είναι μπροστά! Μόνο στο δρόμο του ανυποχώρητου συλλογικού αγώνα κόντρα στους εκμεταλλευτές μας βρίσκεται η λύση στα βάσανά μας. Αγώνας που για να είναι αποτελεσματικός, πρέπει να είναι ακόμα πιο μαζικός και συλλογικός και να στρέφεται ενάντια στον πραγματικό μας εχθρό, την άρχουσα τάξη, την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ που τη στηρίζουν. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει, ούτε σωτήρες!

Δ Ι Ε Κ Δ Ι Κ Ο Υ Μ Ε:

Αποκλειστικά Δημόσια, Δωρεάν και Σύγχρονη Υγεία – Πρόνοια, με πλήρη κρατική χρηματοδότηση και κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης.

Κατάργηση όλων των αντιλαϊκών νόμων. Αναπλήρωση των απωλειών σε μισθούς και συντάξεις. Σύγχρονα δικαιώματα.

Επαναλειτουργία, με πλήρη στελέχωση και εξοπλισμό, των δημόσιων μονάδων (νοσοκομεία, κλινικές, ιατρεία ΠΕΔΥ) που έκλεισαν ή συγχωνεύθηκαν.

Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Μονιμοποίηση όλων των επικουρικών και των συμβασιούχων

Μόνιμη σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα για όλους.

Κάτω τα χέρια από το Ανθυγιεινό επίδομα. Ένταξη στα Βαρέα – Ανθυγιεινά επαγγέλματα όσων εργάζονται σε αντίστοιχες συνθήκες. Λήψη των αναγκαίων μέτρων για την προστασία της υγείας και ασφάλειας.

Να καταργηθούν όλες οι πληρωμές των ασθενών, οι εισφορές για το κλάδο υγείας. Κανείς ανασφάλιστος, άνεργος και τα μέλη της οικογένειας του χωρίς δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη με ευθύνη του κράτους χωρίς καμιά προϋπόθεση.

Η βασική διαφορά στη «φιλοσοφία» που πρεσβεύουμε είναι πως η υγεία είναι στην ευθύνη ολόκληρης της κοινωνίας, και όχι ατομική ευθύνη του κάθε εργαζόμενου.

ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΠΑΛΗ

Η αντιλαϊκή επίθεση αφορά το σύνολο των λαϊκών οικογενειών. Μας αφορά όλους ανεξάρτητα από ηλικία! Γι’ αυτό και ο αγώνας μας, για να έχει αποτελέσματα, είναι ανάγκη να δοθεί μαζικά, συλλογικά από τα σωματεία του κλάδου, γυρίζοντας την πλάτη στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, να δοθεί μαζί με τα εργατικά σωματεία και τις Λαϊκές Επιτροπές κάθε περιοχής, του συνταξιούχους, τους σπουδαστές, τους φορείς των αναπήρων, το ταξικό γυναικείο κίνημα.

Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει το βήμα του,

ΟΛΟΙ για ΕΝΑΝ και ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

Νίκος Μπουντούρογλου ΠΑΜΕ ΥΓΕΙΑΣ

Αντιπρόεδρος στο Σωματείο Εργαζομένων Ειδικού Αντικαρκινικού Νοσοκομείου Πειραιά «ΜΕΤΑΞΑ»