Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,

Χαιρετίζουμε και εμείς με την σειρά μας την 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ.

Από την πείρα του Ε.Κ. Λευκάδας – Βόνιτσας :

Η σταθερότητα, η προωθημένη ταξική κατεύθυνση, η αταλάντευτη στάση του ΠΑΜΕ απέναντι στα σχέδια του κεφαλαίου από την ίδρυση του είναι αυτή που αφήνει κύρος, που μετράει βήματα οργάνωσης ακόμα κι αν έχουμε αδυναμίες για το σημερινό επίπεδο οργάνωσης.

Το Εργατικό Κέντρο Λευκάδας – Βόνιτσας είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη του ΠΑΜΕ. Αποτέλεσε τη δύναμη στη Λευκάδα της οργάνωσης αγώνων, ανάληψης πρωτοβουλιών για την εργατική ταξική αλληλεγγύη στήριξης στα προβλήματα εργαζομένων. Αλλά και στην γενικότερη επίθεση. Το ότι αποτέλεσε το αποκούμπι των εργαζομένων Λευκάδας δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν δέχτηκε επίθεση ή δεν δέχεται.

Ισχύουν όλες οι αντιλήψεις και οι δυσκολίες που μπαίνουν στην εισήγηση. Με την δουλειά της εργοδοσίας, των κυβερνήσεων – ΜΜΕ, αλλά και οργανωμένων συνδικαλιστικών δυνάμεων να χτυπούν το ΠΑΜΕ, να βάζουν εμπόδια. Σήμερα μόνο με τα κινήματα “ Έξω από τα Μνημόνια” ή “ Έξω από την ΕΕ” ή παλεύουμε για το πρόβλημα και ως εκεί, όχι απλά αποπροσανατολίζουν τους εργάτες από το να καταλάβουν τι φταίει – γιατί αυτό είναι που διαμορφώνει στάση συμβιβασμού και υποταγής ή στάση αγωνιστικής διάθεσης και οργάνωσης στα σωματεία, αλλά καταφέρνουν να καλλιεργούν το φόβο – διαπαιδαγωγούν τους εργάτες με το φόβο ότι δεν μπορούν και δεν πρέπει να σηκώσουν κεφάλι στα αφεντικά.

Από την πείρα της δράσης μας αντλούμε θετικά συμπεράσματα:

• Το Εργατικό Κέντρο Λευκάδας – Βόνιτσας επέμενε όλα αυτά τα χρόνια – ειδικά τα τελευταία να παρεμβαίνει με τη κατεύθυνση που βάζει και σε άλλα σωματεία. Όπως στα σωματεία του δημοσίου του νομού μπροστά σε απεργίες, σε πρωτοβουλίες για τα ζητήματα της υγείας κ.α. Συναντήσαμε δυσκολίες μιας και είχαμε να κάνουμε με Δ.Σ. και συνδικαλιστές που βλέπαν καχύποπτα το ΠΑΜΕ και το Ε.Κ., κουβαλούσαν αντιλήψεις ότι η συσπείρωση θα πρέπει να γίνει στο πρόβλημα – να μην πολιτικοποιείται, είχαν αυταπάτες για το ρόλο των συμβιβασμένων ηγεσιών ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ.

• Το προηγούμενο διάστημα μπροστά στην πρωτόγνωρη επίθεση έπαιξαν βρώμικο ρόλο δυνάμεις των ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΣΥΡΙΖΑ- Εργατικός Αγώνας που κατέβηκαν σε κοινό ψηφοδέλτιο στο σωματείο οικοδόμων λίγες μέρες πριν το συνέδριο του ΕΚ για να αλλάξουν τους συσχετισμούς υπέρ τους, δεν τα κατάφεραν γιατί οι εργαζόμενοι έδειξαν ποιους εμπιστεύονται και ενίσχυσαν τις δικές μας γραμμές. Καταφέραμε να πείσουμε συναδέρφους, να έχουν εμπιστοσύνη στη γραμμή του ΕΚ και του ΠΑΜΕ – να απορρίπτουν προσπάθειες που κάνανε οι εργοδοτικές – κυβερνητικές δυνάμεις και παράρτημα της ΑΔΕΔΥ. (Σήμερα αυτοί μιλάνε για κακή ΓΣΕΕ και κακή ΑΔΕΔΥ).

Τελικά μετρήσαμε βήματα :

• Σωματείο Μισθωτών Οδηγών Λευκάδας, με συζήτηση επαφή με το ΔΣ τον τελευταίο χρόνο συμμετείχε σε απεργίες και συγκεντρώσεις του Ε.Κ. Στις 24 Φλεβάρη το σωματείο αυτό έβαλε λεωφορείο για να πάμε να συμπαρασταθούμε στο μπλοκ των αγροτών του Αγίου Νικόλα Αιτωλοακαρνανία. Πήρε απόφαση για το κάλεσμα και το σχέδιο νόμου για τις ΣΣΕ. Πήρε απόφαση για την συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ – μόνο λόγω της εργασίας δεν μπόρεσαν να είναι εδώ και να συμμετέχουν.

• Δ.Σ. ΟΤΑ Λευκάδας. Συνέχεια έβαζαν ζητήματα για το ΠΑΜΕ και δεν συμμετείχαν στις συγκεντρώσεις για το λόγο αυτό. Όμως με επιμονή, κουβέντα και συζητήσεις πήραν απόφαση για το κάλεσμα και το σχέδιο νόμου για τις ΣΣΕ. Ήθελαν να συμμετέχουν να πάρουν απόφαση για τη συνδιάσκεψη αλλά βρίσκονται αυτές τις μέρες σε περίοδο εκλογών. Το ψηφοδέλτιο που στηρίζεται από το ΠΑΜΕ στις εκλογές φαίνεται ότι θα είναι πιο ενισχυμένο από άλλες φορές.

• Σωματείο Συνεταιριστικών Υπαλλήλων ΤΑΟΛ. Στάθηκε δίπλα στους εργαζόμενους που δέχονταν πίεση από την διοίκηση να υπογράψουν επιχειρησιακή σύμβαση.

• ΔΣ εργαζομένων Νοσοκομείου Λευκάδας. Το ΕΚ τα τελευταία χρόνια ανέπτυξε πλούσια δράση με πρωτοβουλίες για τα ζητήματα της υγείας και την κατεύθυνση της λειτουργίας του με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Το σωματείο ξανασυστάθηκε πριν 4 χρόνια. Πήραμε πρωτοβουλίες με συλλαλητήρια, ακόμα και σε απεργιακές συγκεντρώσεις. Μπροστά στην κινητοποίηση εργαζομένων του νοσοκομείου και κατοίκων αντιπαλέψαμε διάφορα ζητήματα όπως αυταπάτες ότι θα τα λύσει ο δήμος. Για τον ρόλο της διοίκησης να μην πολιτικοποιούμε το πρόβλημα κ.α Συνάδελφοι, οι εργαζόμενοι πείστηκαν με την κατεύθυνση του ΠΑΜΕ. Μπήκαν μπροστά στην οργάνωση των εργατών και το σωματείο ανέπτυξε πλούσια δράση. Πριν δυο μήνες αυτό το σωματείο έκανε εκλογές, κατέβηκε στις εκλογές με ψηφοδέλτιο στηριζόμενο από το ΠΑΜΕ, δυσκολέψαμε τις άλλες δυνάμεις και την διοίκηση του Νοσοκομείου να κατεβάσουν ψηφοδέλτιο. Το ψηφοδέλτιο με την κατεύθυνση του ΠΑΜΕ πήρε την πλειοψηφία 6/7 στο Δ.Σ.

• Το Εργατικό Κέντρο πήρε διάφορες πρωτοβουλίες αλληλεγγύης

– Λαϊκά μαθήματα που γίνονται για 3η χρονιά

– Μάζεμα μεγάλης υλικής βοήθειας για τους πρόσφυγες σε κάλεσμα που έγινε προς τους εργαζόμενους

– Εκδηλώσεις για τα παιδιά των ανέργων

Θετικά είναι όλα αυτά. Πρέπει όμως να βελτιωθούμε στη δουλειά μας κατά κλάδο. Ιδιαίτερα στα σωματεία του Ε.Κ. “ξενοδοχοϋπαλλήλων” (παρόλο που έχουμε θετικά βήματα) το σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων, οικοδόμων που συγκεντρώνεται η πλειοψηφία των εργατών στο νομό. Χρειάζεται η επίμονη σταθερή παρέμβαση με βάση την κατάσταση σε κάθε κλάδο. Να μην μένουμε στο Γενικό Κάλεσμα της Διοίκησης του Ε.Κ. Αλλά να υπάρχει εξειδίκευση της δράσης και συζήτησης από τα ΔΣ στους κλάδους.

Να επιμείνουμε στη λειτουργία τους : στις συνεδριάσεις – συνελεύσεις. Να αναλαμβάνουν εργαζόμενοι ευθύνες στον σχεδιασμό – να παίρνουν θέση σ’ αυτή για να βοηθούνται να αναπτύσσουν ταξικό κριτήριο.

Επίσης η παρουσία στους χώρους των σωματείων .

• Οι πρωτοβουλίες κατά χώρο θα είναι αυτές που θα ανεβάσουν τη διαπάλη με την εργοδοσία, τη σύγκρουση για τα ζητήματα κατά κλάδο. π.χ. Να προχωρήσουμε σε κινητοποιήσεις για προβλήματα εργαζομένων χωρίς να περιμένουμε να έρθει κάποιος συνάδελφος να μας το καταγγείλει. Σήμερα με την τρομοκρατία και την ανασφάλεια- το φόβο της απόλυσης δύσκολα θα στραφεί προς το σωματείο. Μόνο αν φτάσει στο σημείο της απόλυσης – απλήρωτης δουλειάς, και τότε βέβαια μπορεί να παραιτηθεί. Δεν μπορούμε να περιμένουμε ότι θα σπάσει έτσι αυτός ο φόβος από μόνος τους. Μόνο μέσα από τον συλλογικό ταξικό αγώνα μπορεί να γίνει αυτό. Ας αξιοποιήσουμε λοιπόν τις ταξικές αντιθέσεις που υπάρχουν στους χώρους δουλειάς. Ας μπούμε μπροστά εμείς για να τους βοηθήσουμε να σπάσει ο φόβος. Να μετράμε επαφές με εργαζόμενους σε κάθε χώρο. Με οργάνωση τους στα σωματεία, στη δημιουργία επιτροπών αγώνα στους χώρους δουλειάς.

Πρέπει να δούμε σοβαρά το άνοιγμα της δουλειάς μας στους νέους ηλικιακά συναδέλφους που δεν γνωρίζουν καν τι σημαίνει ΣΣΕ, δεν γνωρίζουν από κοινωνικές κατακτήσεις.

Θέλει αρκετή δουλειά και συζήτηση για τα δικαιώματά τους, τη σημασία της οργάνωσης μέσα από το σωματείο κλπ.

Πιστεύουμε ότι από την 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ ,από την πλούσια εμπειρία, από τις εργασίες χθες και σήμερα μας κάνει πιο έμπειρους, πιο δυνατούς για να συνεχίσουμε να χτίσουμε πιο μαχητικό, ταξικό συνδικαλιστικό-εργατικό κίνημα.