Διεκδικητικό Πλαίσιο του ΠΑΜΕ 2008-2009

Δημοσιεύτηκε στις

Η Εκτελεστική γραμματεία του ΠΑΜΕ  παρουσιάζει το διεκδικητικό πλαίσιο 2008-2009, το οποίο αποτελεί βάση για τη συσπείρωση νέων δυνάμεων, το δυνάμωμα της ενότητας της εργατικής τάξης και την ανάπτυξη των αγώνων της. Σε μια οργανωμένη αναμέτρηση με το κεφάλαιο, την  αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης και γενικότερα τους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς εκπροσώπους της πλουτοκρατίας.

Οι εργαζόμενοι μπορούν να εκτιμήσουν την πορεία των εξελίξεων από την ίδια τους την πείρα, παίρνοντας υπόψη αυτό που βιώνουν για πολλά χρόνια  από την επίθεση του κεφαλαίου, την αντιλαϊκή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ. Δοκιμάστηκαν όλοι οι τρόποι διαχείρισης του εκμεταλλευτικού συστήματος, καλλιεργήθηκαν ψεύτικες προσδοκίες. ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ.

Αυτό αποδεικνύουν  τα πραγματικά δεδομένα.

1. Αυξάνονται με υψηλούς ρυθμούς τα κέρδη της πλουτοκρατίας.

Οι εισηγμένες στο χρηματιστήριο επιχειρήσεις συγκέντρωσαν 11.3 δις. Ευρώ κέρδη το 2007, σημειώνοντας ποσοστό αύξησης 40% σε σχέση με το 2006.

Τα κέρδη των 100 Βιομηχανικών και 100 Εμπορικών επιχειρήσεων με το μεγαλύτερο αριθμό προσωπικού αυξήθηκαν κατά 15% και 29% αντίστοιχα την περίοδο 2005-2006 .

Οι 100 βιομηχανικές επιχειρήσεις συγκέντρωσαν κέρδη 2.1 δις Ευρώ το 2006 και οι 100 Εμπορικές επιχειρήσεις συγκέντρωσαν κέρδη 1.1 δις Ευρώ.

Τα καθαρά κέρδη των 100 πιο κερδοφόρων επιχειρήσεων ξεπέρασαν το 2007 τα 2.03 δις Ευρώ παρουσιάζοντας αύξηση 25% σε σύγκριση με το 2006. 

Το 2007 αυξήθηκαν τα κέρδη των Βιομηχάνων κατά 14.1% ,των Τραπεζών κατά 34% και των κατασκευαστικών εταιρειών κατά 64% .Οι εφοπλιστές μετρούν ναύλα που φτάνουν ακόμα και 200.000 δολάρια την ημέρα, χτυπώντας συνεχώς και νέα ρεκόρ στην κερδοφορία τους.

Η  υψηλή κερδοφορία των επιχειρήσεων αποδεικνύει τον πολύ υψηλό  βαθμό εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και συνδέεται με  την  καθήλωση  των μισθών και των  συντάξεων των εργαζομένων, με τη  μεγάλη ακρίβεια στα είδη λαϊκής κατανάλωσης και στις υπηρεσίες.

Συγκεκριμένα, το δωδεκάμηνο Ιούλη 2007 –Ιούλη 2008 η μεσοσταθμική αύξηση των τιμών σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσίας κινήθηκε στα πάρα κάτω επίπεδα: Ζυμαρικά 28.2% – Αλεύρι 19.4% – Ψωμί 17.5% -Ρύζι 10.5% – Πουλερικά 12.1% – τυριά σκληρά 11.7% -Γάλα διατηρημένο 9.6% – Βενζίνη αυτοκινήτου 17.8% – εισιτήρια αστικών συγκοινωνιών 20% – ηλεκτρικό ρεύμα 13.9%.   Στις συνθήκες αυτές, το χαμηλό επίπεδο των μισθών και των συντάξεων στιγματίζει την πολιτική της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ και είναι βασικός παράγοντας χειροτέρευσης  της κατάστασης των εργατικών –λαϊκών οικογενειών. Μετά την υπογραφή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με αύξηση ένα (1) Ευρώ την ημέρα, που συμφώνησε η υποταγμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ με τους Βιομήχανους, υπονομεύοντας  ταυτόχρονα τις κλαδικές και επιχειρησιακές συμβάσεις, η κατάσταση έχει διαμορφωθεί ως εξής : 1 Γενάρη 2008 το κατώτερο μεροκάματο ήταν 30.4 Ευρώ και ο κατώτερος μισθός 681 Ευρώ μεικτά. 1Σεπτέμβρη 2008  το κατώτερο μεροκάματο διαμορφώνεται στα 31.32 Ευρώ και ο μισθός στα 701 Ευρώ μεικτά.  1 Μάη 2009 το κατώτερο μεροκάματο διαμορφώνεται στα 33.04 Ευρώ και ο μισθός στα 740 Ευρώ μεικτά. Τα στοιχεία του ΙΚΑ για το 2005 ομολογούν ότι το 46.8% των εργαζομένων έπαιρναν, κατά μέσο όρο, μεροκάματο μόλις 13.88 Ευρώ και οι εργαζόμενοι αυτοί εργάζονταν μόνο 123 μέρες το χρόνο. Το ετήσιο εισόδημα του συνόλου των μισθωτών ασφαλισμένων του ΙΚΑ, κατά μέσο όρο, έφτασε 793 Ευρώ το μήνα. Από τα 181 δις Ευρώ του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ), το 2005, το εργατικό εισόδημα για το σύνολο των μισθωτών, ασφαλισμένων στο ΙΚΑ,  έφτασε μόνο 21.1 δις Ευρώ !! Η εισοδηματική πολιτική της λιτότητας που ανακοίνωσε η κυβέρνηση τον Απρίλη του 2008 με αυξήσεις που κυμαίνονται από 57 μέχρι 80 λεπτά του Ευρώ, καθηλώνουν για άλλη μια χρονιά τους μισθούς των εργαζομένων στο δημόσιο, των οποίων οι βασικοί μισθοί  από την 1 Γενάρη 2008 είναι : Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης  696 Ευρώ. Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης 814 Ευρώ. Τεχνικής Εκπαίδευσης 920 Ευρώ. Ανώτατης Εκπαίδευσης 966 Ευρώ. 

Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται και οι αυξήσεις των εργαζομένων στις πρώην ΔΕΚΟ, όπου ιδιαίτερα για τους νέους εργαζόμενους η κυβέρνηση επιχειρεί να επιβάλλει την κατάργηση των κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων και των εργασιακών δικαιωμάτων που απέμειναν από τις επιθέσεις των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, όπως αποδεικνύει η σχετική αντεργατική τροπολογία που πέρασε η κυβέρνηση μέσα στο καλοκαίρι .  Χειροτερεύει η κατάσταση των συνταξιούχων και όπως μαρτυρούν τα στοιχεία το 70% των απόμαχων της δουλειάς παίρνει σύνταξη κάτω από τα 600 Ευρώ.  Οι κατώτερες συντάξεις για μισθωτούς και Επαγγελματοβιοτέχνες κινούνται περίπου στα 400 Ευρώ και στα 300 Ευρώ οι συντάξεις της αγροτιάς. Συνεχίζεται και εντείνεται η υπερχρέωση των λαϊκών νοικοκυριών. Τα χρέη προς τις τράπεζες ξεπέρασαν τα 104 δις Ευρώ το 2007. 

2. Παραμένει και οξύνεται το πρόβλημα της ανεργίας. Συνεχίζεται το κλείσιμο εργοστασίων, η μεταφορά επιχειρηματικών δραστηριοτήτων σε κράτη που επικρατούν ακόμα πιο εκμεταλλευτικοί όροι. Συνεχίζονται οι μαζικές απολύσεις π.χ. SIEMENS, ΒΙΑΜΥΛ και καιροφυλακτεί ο κίνδυνος νέων  απολύσεων όπως στον όμιλο Λαναρά, στο εργοστάσιο ΙΝΤΕΑΛ  ΣΤΑΝΤΑΡΝΤ κ.α Το Α Τρίμηνο του 2008 οι άνεργοι, με τα επίσημα στοιχεία, ξεπερνάνε τις 406 χιλιάδες και το ποσοστό ανεργίας ανέρχεται στο 8,3%, ενώ σε αρκετές περιοχές το ποσοστό της ανεργίας ξεπερνάει το 10%. Οι μακροχρόνια άνεργοι κινούνται περίπου στο 50%. Όμως, τα στοιχεία που δίνουν όλα τα χρόνια οι κυβερνήσεις της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ για την ανεργία και την υποαπασχόληση, δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Τα ποσοστά είναι πολύ υψηλότερα. Οι κυβερνητικές αλχημείες χαρακτηρίζουν σαν εργαζόμενους και αυτούς που πραγματοποιούν ένα μεροκάματο την εβδομάδα, αποκρύπτοντας συνειδητά το μέγεθος των θυμάτων της ανεργίας και της αντιλαϊκής πολιτικής. Ιδιαίτερα από τις αρχές της δεκαετίας του ΄90, οι εργαζόμενοι βιώνουν την ανατροπή σημαντικών εργασιακών δικαιωμάτων που πλήττουν ιδιαίτερα τους νέους, τις γυναίκες, τους μετανάστες.  Χτυπιέται σχεδιασμένα ο σταθερός χρόνος εργασίας και προωθείται η  διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου. Επιχειρείται η κατάργηση της Κυριακής ως μέρα αργίας. Επεκτείνεται η ενοικίαση εργαζομένων,  η υπονόμευση  των Συλλογικών Συμβάσεων, η επιβολή ατομικών συμβάσεων με άθλιους, αντεργατικούς όρους. Χιλιάδες νέοι και νέες οδηγούνται στα προγράμματα της ψευτοκατάρτισης, στα STAGE των πολύ χαμηλών αποδοχών και της ανασφάλιστης εργασίας, υπονομεύεται το μέλλον της νέας γενιάς, εντείνονται οι διακρίσεις και οξύνεται το πρόβλημα της ανισοτιμίας των εργαζόμενων γυναικών. Η λεγόμενη «Πράσινη Βίβλος» της Ευρωπαϊκής Ένωσης που προβλέπει την αναθεώρηση της εργατικής νομοθεσίας, η απόφαση για εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας 65 και πάνω ώρες και ο διαχωρισμός του εργάσιμου χρόνου σε «Ενεργό» και «Ανενεργό» θα διαμορφώσουν εφιαλτική κατάσταση για την εργατική τάξη, τα παιδιά των εργατικών-λαϊκών οικογενειών.  

3. Η κυβέρνηση της Ν.Δ συνεχίζει την πολιτική του ΠΑΣΟΚ, εφαρμόζει τις συμφωνημένες κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ανατροπή των κοινωνικών –ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Ο νόμος της Ν.Δ, ο νόμος Πετραλιά, που συμπληρώνει τους αντιασφαλιστικούς νόμους Σιούφα και Ρέππα κινείται στην κατεύθυνση της αύξησης του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης, της μείωσης των συντάξεων, της συνολικής χειροτέρευσης των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης, χτυπώντας ιδιαίτερα τις γυναίκες, τις μητέρες με ανήλικα παιδιά. Η ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων, που είναι ένας βασικός στόχος των κομμάτων του δικομματισμού, διαμορφώνει συνθήκες κατάργησης, προς τα κάτω εξίσωσης των ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Ενώ, με τα όρια στον αριθμό των ενσήμων αφαιρείται  το δικαίωμα στη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε περισσότερους από 400.000 εργαζόμενους. Η κυβέρνηση της Ν.Δ., συνεχίζοντας τις απόπειρες που έκανε το ΠΑΣΟΚ τα προηγούμενα χρόνια, προωθεί την κατάργηση, τον μαζικό αποχαρακτηρισμό των Βαρέων Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων (ΒΑΕ), αφού σύμφωνα με το πόρισμα της επιτροπής που έχει συστήσει, πετιούνται έξω από τη λίστα των ΒΑΕ 300.000 εργαζόμενοι από τις 700.000. Με αποτέλεσμα την αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης για πολλά χρόνια, τη μείωση των συντάξεων, τη δημιουργία ακόμα πιο επικίνδυνων καταστάσεων κατά της ζωής, της Υγείας, της ασφάλειας των εργαζομένων, για να αυξηθούν τα κέρδη της πλουτοκρατίας.      Η κυβέρνηση προκαλεί την εργατική τάξη που χάνει τα δικά της παιδιά από τα εργατικά ατυχήματα και τις επαγγελματικές ασθένειες. Οι 100 και πάνω νεκροί το χρόνο από εργατικά ατυχήματα. Οι νεκροί της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, οι νεκροί οικοδόμοι, συνολικά οι νεκροί και οι ανάπηροι  από εργατικά ατυχήματα και επαγγελματικές ασθένειες είναι βασικό στοιχείο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, της επιθετικότητας του κεφαλαίου και της πολιτικής που υπηρετεί τα συμφέροντά του.     

4. Η άθλια κατάσταση που επικρατεί στην Υγεία και την Πρόνοια είναι μεγάλος βραχνάς για τις εργατικές λαϊκές οικογένειες, που χρυσοπληρώνουν συνεχώς και πιο υποβαθμισμένες υπηρεσίες. Η ενίσχυση της ιδιωτικής –καπιταλιστικής δραστηριότητας, η λειτουργία των νοσοκομείων και γενικότερα των μονάδων υγείας –πρόνοιας με ιδιωτικά κριτήρια, οι τεράστιες ελλείψεις σε ιατρικό –νοσηλευτικό προσωπικό, οι ελλείψεις σε  σύγχρονο, τεχνολογικό εξοπλισμό, τα αντιλαϊκά μέτρα στην ειδική αγωγή και η γενικότερη εγκατάλειψη των Ανθρώπων με αναπηρίες είναι αποτελέσματα της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κυβερνήσεων της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ, που κινείται στον άξονα της εμπορευματοποίησης –ιδιωτικοποίησης της υγείας-πρόνοιας.      Οι συνέπειες είναι οδυνηρές. Μειώνεται συνεχώς η χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό και αυξάνονται οι ιδιωτικές δαπάνες για την Υγεία.  Τα χρήματα που καταβάλλουν άμεσα οι εργαζόμενοι, είναι το 57% των συνολικών δαπανών. Διαιωνίζεται το πρόβλημα με τις λίστες αναμονής, τα ράντζα,  τα «φακελάκια». Η κυβέρνηση της Ν.Δ προωθεί νέες αντιδραστικές αλλαγές στην πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ). Αλλαγές που αφορούν τη δημιουργία «δικτύων» με συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, «φιλανθρωπικών» και «μη κυβερνητικών οργανώσεων».Προβλέποντας την εφαρμογή της λεγόμενης «ηλεκτρονικής κάρτας» και των «πρωτοκόλλων» ιατρικών πράξεων με σκοπό την πάρα πέρα εμπορευματοποίηση, τη δημιουργία ισχυρού μηχανισμού πώλησης υπηρεσιών υγείας στα ασφαλιστικά ταμεία, τη μεταφορά ακόμα περισσότερων βαρών στις εργατικές-λαϊκές οικογένειες.

5. Η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ αντιμετωπίζει την παιδεία σαν εμπόρευμα και  χτυπάει το δικαίωμα της μόρφωσης των παιδιών της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων. Ο αντιδραστικός νόμος πλαίσιο που ενισχύει την επιχειρηματική δραστηριότητα στα Πανεπιστήμια, η αξιολόγηση για την επίσπευση της εφαρμογής των αντιδραστικών αλλαγών, η λειτουργία των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών (ΚΕΣ), των κάθε λογής παραρτημάτων των ξένων κολλεγίων και ιδιωτικών πανεπιστημίων συμβαδίζουν με τη λεγόμενη  αποκέντρωση, το διαχωρισμό, την κατηγοριοποίηση των σχολείων και τη σύνδεση τους με τις επιχειρήσεις. Ενισχύεται η μορφωτική υποβάθμιση, υψώνονται νέοι ταξικοί φραγμοί για τα παιδιά των εργατικών –λαϊκών οικογενειών.

6. Η απελευθέρωση της Ενέργειας, των Τηλεπικοινωνιών, των Μεταφορών και άλλων νευραλγικών τομέων και κλάδων της οικονομίας που προωθείται με αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ. Η  ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, του ΟΤΕ, του ΟΣΕ και άλλων δημόσιων επιχειρήσεων, είναι αλλαγές που ικανοποιούν τις ανάγκες του καπιταλισμού, των μονοπωλίων. Κι αυτές οι αλλαγές οδηγούν στην παρουσία και ισχυροποίηση των μεγάλων οικονομικών ομίλων, τον ανταγωνισμό συμφερόντων, τη μετατροπή των δημόσιων επιχειρήσεων σε ανώνυμες  εταιρείες, το χαράτσωμα των λαϊκών οικογενειών με την αύξηση των τιμολογίων και την ανατροπή των δικαιωμάτων των εργαζομένων. 

7. Τα οικονομικά  και άλλα σκάνδαλα που σημειώνονται όλα τα χρόνια της δικομματικής διακυβέρνησης είναι αποτέλεσμα της διαπλοκής ανάμεσα στην πολιτική εξουσία και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, εκφράζουν τη σήψη, τον παρασιτισμό του εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος.    

8.Η καταστολή και ο αυταρχισμός, η κρατική και εργοδοτική τρομοκρατία είναι η άλλη όψη της αντιλαϊκής πολιτικής. Ο χαρακτηρισμός εννέα (9) στις δέκα (10) απεργίες ως παράνομες και καταχρηστικές. Οι διώξεις, οι απειλές, οι απολύσεις ακόμα και εγκύων. Οι τρομονόμοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των αστικών κυβερνήσεων, οι χαφιεδοκάμερες και γενικότερα η πολιτική που προσπαθεί να χτυπήσει το εργατικό –λαϊκό κίνημα δείχνει τα όρια της αστικής δημοκρατίας και τονίζουν  τη σημασία της πάλης για τα δημοκρατικά δικαιώματα των εργαζομένων.
Με ιδιαίτερη φροντίδα για τους μετανάστες που αντιμετωπίζουν διώξεις, συλλήψεις, κακομεταχείριση. Πολύ περισσότερο που το επόμενο διάστημα θα βρεθούν απέναντι στα νέα σκληρά μέτρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που προβλέπουν «στρατόπεδα συγκέντρωσης», πολύμηνη φυλάκιση και άλλες μορφές καταστολής.  

ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ  ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΩΤΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΙΟ ΔΙΣΤΑΚΤΙΚΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ

Η καπιταλιστική ανάπτυξη, η πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου, είτε λέγεται «εκσυγχρονισμός», είτε λέγεται «μεταρρύθμιση», ευθύνεται για την χειροτέρευση της κατάστασης της Εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων. 
Σήμερα, στο όνομα του φόβου της οικονομικής ύφεσης, με βασικό στόχο την επιτάχυνση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου, η κυβέρνηση ετοιμάζεται για νέα ακόμα σκληρότερα αντιλαϊκά μέτρα κατά των εργασιακών, μισθολογικών, κοινωνικών- ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Ήδη, προωθήθηκε στη βουλή το νέο φορολογικό νομοσχέδιο που  προβλέπει ακόμα μεγαλύτερη μείωση του συντελεστή φορολογίας κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων, ο οποίος σταδιακά θα φτάσει στο 20% !!  Πρόκειται για μια νέα αντιλαϊκή φοροεπιδρομή κατά των μισθωτών, κατά των αυτοαπασχολούμενων, μικρών  Επαγγελματοβιοτεχνών και Εμπόρων που είναι οι μόνιμοι στόχοι της αντιλαϊκής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κυβερνήσεων της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ.  
Το νομοσχέδιο προβλέπει την αύξηση των έμμεσων φόρων που πλήττουν τις λαϊκές οικογένειες, την αύξηση των τελών κυκλοφορίας κατά 20%. Καταργεί το αφορολόγητο όριο και επιβάλλει σκληρή φορολογία στους εργαζόμενους με δελτίο παροχής υπηρεσιών, στους αυτοαπασχολούμενους, στους μικρούς επαγγελματίες, βιοτέχνες και εμπόρους που σε πολλές περιπτώσεις αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης.    Επιβάλλει τη μείωση των κρατικών δαπανών για κοινωνικές υπηρεσίες, τη μείωση και αυτής της ισχνής χρηματοδότησης των νοσοκομείων, γενικότερα των δημόσιων μονάδων Υγείας προωθώντας τα λεγόμενα πρωτόκολλα ιατρικών πράξεων που είναι πακέτα προκαθορισμένων –τυποποιημένων εξετάσεων, φαρμάκων, θεραπειών που  χρησιμοποιούνται για την εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής.  

Οι τυμπανοκρουσίες περί στήριξης των χαμηλόμισθων και χαμηλοσυνταξιούχων, περί προστασίας των φτωχών, αποτελούν μόνιμη μέθοδο των κυβερνήσεων της πλουτοκρατίας για την εξαπάτηση των θυμάτων της πολιτικής τους, την καθήλωση της απαιτητικότητας των εργαζομένων και τον έλεγχο αγωνιστικών αντιδράσεων. Το συμπέρασμα αυτό επιβεβαιώνεται από την πολύχρονη τακτική της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ. Η πολιτική τους γεννάει και επεκτείνει τη φτώχεια, η οποία αγκαλιάζει σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία το 20% του πληθυσμού της χώρας. Κι αυτό με κριτήριο  το προκλητικά χαμηλό ετήσιο εισόδημα των 5.000 Ευρώ. Η φθορά του δικομματισμού είναι ολοφάνερη. Χιλιάδες εργαζόμενοι προβληματίζονται κατακρίνουν, καταδικάζουν την αντιλαϊκή πολιτική. Αναζητούν λύσεις. Η πλουτοκρατία, οι διαχειριστές του συστήματος παρεμβαίνουν, προσπαθούν να ελέγξουν, να χειραγωγήσουν τις διεργασίες που γίνονται, να αποφύγουν μια μαζική, ουσιαστική ριζοσπαστική διαφοροποίηση λαϊκών δυνάμεων. Γι’ αυτό επιμένουν σε νέα σενάρια αναμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού, διαμορφώνοντας το έδαφος για κεντροαριστερά και κεντροδεξιά σχήματα και κυβερνήσεις συνεργασίας, με σκοπό την προώθηση ακόμα πιο αντιδραστικών αλλαγών με τη  υφαρπαγή της λαϊκής συναίνεσης. Σε αυτό το παιχνίδι συμμετέχει και ο ΣΥΝ ο  οποίος, με τις πολιτικές του θέσεις και τη  πρακτική του, έχει ευθύνες για την κατάσταση των εργατικών –λαϊκών οικογενειών. Γιατί, παρά τις αντιπολιτευτικές κορώνες που χρησιμοποιεί, στηρίζει τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης , στηρίζει την ελεύθερη κίνηση του κεφαλαίου, την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρήσεων που βρίσκονται πίσω από την αντιλαϊκή επίθεση, από τις ανατροπές των εργασιακών, ασφαλιστικών δικαιωμάτων, από τις ιδιωτικοποιήσεις.  
Προκεχωρημένο φυλάκιο στήριξης της στρατηγικής  του κεφαλαίου και της αντιλαϊκής πολιτικής, με πρωταγωνιστικό ρόλο στον εγκλωβισμό εργατικών δυνάμεων, είναι οι πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ,  ο κυβερνητικός –εργοδοτικός συνδικαλισμός. Οι δυνάμεις αυτές είναι συνένοχες γιατί: Σπέρνουν και καλλιεργούν στην εργατική τάξη τη λογική της συναίνεσης,  της συνεργασίας με το κεφάλαιο και τα κόμματά του. Συμβάλλουν στην καθήλωση των μισθών και των συντάξεων, στο πέρασμα των αντεργατικών μέτρων που επιβάλλουν τις ελαστικές μορφές απασχόλησης, την αύξηση των ορίων ηλικίας και γενικότερα τη χειροτέρευση των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης. Στηρίζουν την Εμπορευματοποίηση-Ιδιωτικοποίηση της Παιδείας, της Υγείας,  της Πρόνοιας, των κοινωνικών υπηρεσιών. Είναι υπέρ της απελευθέρωσης της Ενέργειας, των Τηλεπικοινωνιών, των Μεταφορών, του Χρηματοπιστωτικού συστήματος κ.α.   Στην πράξη αποδεικνύεται καθημερινά ότι το ΠΑΜΕ, το ΤΑΞΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ αποτελεί ισχυρή δύναμη αντίστασης, υπεράσπισης, διεύρυνσης των εργατικών –λαϊκών δικαιωμάτων που δίνει καθημερινά τη μάχη. Για το δικαίωμα στη δουλειά, κατά των απολύσεων φέρνοντας σημαντικά αποτελέσματα στην αναμέτρηση με την εργοδοσία. Για την προστασία της ζωής, της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς. Για τα εργασιακά –ασφαλιστικά δικαιώματα μπλοκάροντας, καθυστερώντας αντεργατικές αποφάσεις. Για την αύξηση των μισθών και των συντάξεων με επιμονή στην υπογραφή κλαδικών και επιχειρησιακών Συλλογικών Συμβάσεων, με αξιόλογα αποτελέσματα παρά τη ζημιά που κάνει η υποτακτική στάση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ. Για την υπεράσπιση των Μεταναστών από τις επιθέσεις του αστικού κράτους και της εργοδοσίας.   Για την παιδεία, την Υγεία, την Πρόνοια, τον Αθλητισμό και τον Πολιτισμό. Για να σταματήσει η εμπορική εκμετάλλευση των παραλιών, να καταργηθούν τα διόδια.  Για την προστασία των δασών, για καθαρό -υγιεινό νερό, γενικότερα για την προστασία του περιβάλλοντος. Για την Εργατική, διεθνιστική αλληλεγγύη. Σε κάθε ένα μέτωπο πάλης το ΠΑΜΕ και τα ταξικά συνδικάτα οργανώνουν σχεδιασμένα πολύμορφες κινητοποιήσεις. Με βάση αυτή την πείρα συνεχίζουμε τον αγώνα, με μεγαλύτερη  προσφορά, για να δυναμώσει η ταξική πάλη, να γίνουν ακόμα πιο ουσιαστικά βήματα στην οργάνωση των εργαζομένων στα συνδικάτα, να βελτιωθεί η λειτουργία και η δράση τους. Να οργανωθούν οι εργαζόμενοι στους τόπους δουλειάς, να συγκροτηθούν επιτροπές αγώνα ,πυρήνες εργατικής δράσης. Να αποδυναμωθούν οι δυνάμεις του εργοδοτικού –κυβερνητικού συνδικαλισμού, να αλλάξει ο συσχετισμός δύναμης στα συνδικάτα προς όφελος των εργαζομένων, προς όφελος του ταξικού κινήματος.  Το επόμενο διάστημα θα είναι πολύ «καυτό», θα το χαρακτηρίσει η άνοδος της ταξικής πάλης.
Η προσοχή του ΠΑΜΕ συγκεντρώνεται : Στη μάχη για να μην περάσει η κατάργηση των Βαρέων –Ανθυγιεινών και τα άλλα  αντιασφαλιστικά μέτρα της κυβέρνησης. Για την προστασία της ζωής και της ασφάλειας των εργαζομένων. Για τα εργασιακά –ασφαλιστικά δικαιώματα, για το σταθερό χρόνο εργασίας, κατά των ελαστικών μορφών απασχόλησης. Στις  Συλλογικές Συμβάσεις  Εργασίας, στην αύξηση των μισθών και των συντάξεων, στον αγώνα κατά της ακρίβειας. Στην πάλη για το δικαίωμα στη  δουλειά, κατά των απολύσεων. Για την παιδεία, την υγεία, την πρόνοια. Κατά των ιδιωτικοποιήσεων.  Το ΠΑΜΕ έχει ανοίξει μέτωπο κατά της νέας διοικητικής μεταρρύθμισης, κατά του Καποδίστρια 2 που συνιστά ένα πρόσθετο εργαλείο επιβολής της αντιλαϊκής πολιτικής για την ενίσχυση του κεφαλαίου, για νέα φορολογικά χαράτσια, για υποβάθμιση και εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Πρόνοιας, της Παιδείας κ.α.   Το Ταξικό κίνημα θα δώσει ιδιαίτερο βάρος στην ανάπτυξη του αντιϊμπεριαλιστικού, αντιπολεμικού αγώνα παίρνοντας υπόψη τις συνέπειες που έχει η εγκατάσταση της λεγόμενης «Αντιπυραυλικής Ασπίδας» των Αμερικανών στην Ευρώπη και την κατάσταση που διαμορφώνεται στον Καύκασο, τα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή, την ευρύτερη περιοχή.
Παίρνοντας υπόψη την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, την όξυνση των αντιθέσεων ανάμεσα στις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την Ευρωπαϊκή Ένωση, τη Ρωσία για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών και τους δρόμους διέλευσης του πετρελαίου και του φυσικού αερίου.  Το ταξικό κίνημα θα αναλάβει ειδικές πρωτοβουλίες για τα δικαιώματα των νέων εργαζομένων, των γυναικών, των Μεταναστών για να μπουν νέες δυνάμεις στα συνδικάτα, στην οργανωμένη πάλη και να έχουν αποφασιστική συμβολή στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος. Επίσης, σημαντικές πρωτοβουλίες θα αναληφθούν για την ανάπτυξη της κοινής δράσης με τα λαϊκά στρώματα, τις αγωνιστικές νεολαιίστικες και γυναικείες οργανώσεις, την οικοδόμηση της κοινωνικής συμμαχίας ανάμεσα στην εργατική τάξη, τη μικρομεσαία αγροτιά, τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης. Ο αντίπαλος είναι κοινός. Τα μονοπώλια και η πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα τους χτυπάνε τις λαϊκές δυνάμεις, ξεκληρίζουν τη φτωχή αγροτιά. Οι εξελίξεις στην αγροτική οικονομία, τα διατροφικά προβλήματα, η λειψυδρία είναι σημαντικά πεδία δράσης για το ταξικό κίνημα.   Το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ είναι ισχυρό, σύγχρονο όπλο στα χέρια της εργατικής τάξης. Δείχνει το δρόμο της διεκδικητικής πάλης ξεκαθαρίζοντας ότι η αναμέτρηση με τις δυνάμεις του κεφαλαίου δεν περιορίζεται  στη διεκδίκηση καλύτερων όρων πώληση της εργατικής δύναμης, αλλά στοχεύει στη συγκέντρωση δυνάμεων για την ανατροπή  της αντιλαϊκής πολιτικής, την ανατροπή του εκμεταλλευτικού καθεστώτος. Για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας που τα μέσα παραγωγής θα είναι κοινωνική ιδιοκτησία και το κριτήριο της ανάπτυξης δεν θα είναι το κέρδος, αλλά η ικανοποίηση των εργατικών –λαϊκών αναγκών.

ΤΟ ΠΑΜΕ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ : 1. Πλήρη -σταθερή εργασία για όλους. ΟΧΙ στις απολύσεις. Άμεσες-μαζικές προσλήψεις στους τομείς της Υγείας, της Πρόνοιας, της Παιδείας. Ανάπτυξη κοινωνικών, πολιτιστικών υπηρεσιών και υποδομών (αντισεισμική θωράκιση, αντιπλημμυρική προστασία, προστασία του περιβάλλοντος κ.α.) για τις λαϊκές ανάγκες, με κρατικές  επενδύσεις. Μονιμοποίηση  των συμβασιούχων. Κατάργηση των ελαστικών μορφών  εργασίας.         
Ουσιαστική προστασία των ανέργων. Επίδομα ανεργίας  1.120 Ευρώ, μέχρι να βρει ο άνεργος δουλεία. Υπολογισμό του χρόνου ανεργίας ως συντάξιμου χρόνου. Συνταξιοδότηση στα  50 χρόνια γι΄ αυτούς που συμπληρώνουν δύο χρόνια στην ανεργία και έχουν 4050 ημέρες ασφάλισης Επιδότηση των νέων ανέργων, χωρίς καμιά προϋπόθεση. Επέκταση της υπαλληλικής αποζημίωσης (Ν.2112 ) για όλους. «Πάγωμα» των δανείων. Επιχορήγηση του ενοικίου.
Μείωση του εργάσιμου χρόνου. 7ωρο -5νθήμερο-35ωρο με πλήρη μισθολογικά-ασφαλιστικά δικαιώματα.  6ωρο -30ωρο για τα Βαρέα -Ανθυγιεινά επαγγέλματα. Κατοχύρωση της Κυριακής Αργίας. 6ωρη εργασία με κανονικές αποδοχές και άδεια με αποδοχές την περίοδο των εξετάσεων για τους  μαθητές, σπουδαστές, φοιτητές που εξαναγκάζονται να εργαστούν. 2. Κατώτερος  μισθός 1.400 Ευρώ. Κατώτερο μεροκάματο 56 Ευρώ. Κατώτερη σύνταξη 1.120 Ευρώ. Ουσιαστικές αυξήσεις σε όλα τα επίπεδα των μισθών και των συντάξεων. Τριάντα(30) μέρες άδεια σε όλους τους εργαζόμενους και επίδομα άδειας ένα μισθό για όλους. Κατάργηση του Φόρου προστιθέμενης αξίας και πάγωμα των τιμών στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, πρώτα απ’ όλα στα είδη διατροφής, ένδυσης -υπόδησης, σχολικά είδη. Κατάργηση του ειδικού φόρου στα καύσιμα. Επίδομα θέρμανσης. Να μην γίνει κατάσχεση και πλειστηριασμός περιουσιακών στοιχείων των λαϊκών οικογενειών από χρέη στεγαστικών δανείων για κύρια και δεύτερη κατοικία. Δωρεάν εισιτήριο σε όλα τα Μέσα Μαζικής Συγκοινωνίας κατά τις πρωινές ώρες. Μείωση της τιμής του εισιτηρίου τις επόμενες ώρες. Μείωση της τιμής των εισιτηρίων σε όλα τα μέσα μεταφοράς, την Ακτοπλοΐα. Αφορολόγητο όριο για άγαμο φορολογούμενο στα 15.000 Ευρώ και την τετραμελή  οικογένεια 30.000 Ευρώ, προσαυξημένο με 5.000 Ευρώ για κάθε παιδί. Ετήσια αναπροσαρμογή σύμφωνα με την αύξηση του τιμάριθμου. 
Αύξηση της φορολογίας των κερδών και των περιουσιακών στοιχείων του μεγάλου κεφαλαίου. 3. ΟΧΙ  στις ιδιωτικοποιήσεις και την «απελευθέρωση» της Ενέργειας, των τηλεπικοινωνιών, των μεταφορών, γενικότερα των στρατηγικών τομέων της οικονομίας. Ενιαίοι, αποκλειστικά κρατικοί φορείς στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών. Κατάργηση των συμπράξεων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα. Κατάργηση των διοδίων. Όχι στον αποκλεισμό και την εκμετάλλευση των παραλιών από τους ιδιώτες. Ελεύθερη  πρόσβαση στη θάλασσα. Χαρακτηρισμός των δασικών εκτάσεων ως δημόσιας ιδιοκτησίας. Αναδάσωση του συνόλου των καμένων εκτάσεων, κατάργηση όλων των δασοκτόνων νόμων, σταμάτημα της αντιδασικής συνταγματικής αναθεώρησης. Άμεση διαμόρφωση κτηματολογίου –δασολογίου, ενιαίος δημόσιο φορέα πρόληψης προστασίας και δασοπυρόσβεσης με μόνιμο-εκπαιδευμένο  προσωπικό και  σύγχρονο εξοπλισμό.    4. Αποκλειστικά Δημόσιο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης (Υγεία, συνταξιοδότηση, Πρόνοια) που θα καλύπτει πλήρως τις ανάγκες των εργαζόμενων και των οικογενειών τους.   Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. Σύνταξη στα 55 για τις γυναίκες, στα 60 για τους άνδρες -50 και 55 αντίστοιχα για τα Βαρέα Ανθυγιεινά. Η συνταξιοδότηση των γυναικών με πέντε (5) χρόνια λιγότερα είναι η ελάχιστη αναγνώριση της ανισοτιμίας των γυναικών στην εκμεταλλευτική κοινωνία, η αναγνώριση του κοινωνικού ρόλου της μητρότητας.  Κατοχύρωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος με 4050 ημέρες εργασίας. Σύνταξη ανεξαρτήτως ηλικίας στα 30 χρόνια ασφάλισης. Σύνταξη στο 80% του τελευταίου μισθού.  Αποκλειστικά Δημόσιο -Δωρεάν σύστημα Υγείας-Πρόνοιας. Κατάργηση της ιδιωτικής επιχειρηματικής δραστηριότητας. Κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών για τον κλάδο υγείας, της συμμετοχής στις εργαστηριακές και λοιπές εξετάσεις και τα φάρμακα. Πλήρη κάλυψη των αναγκών της υγείας με χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό και τους εργοδότες. Ουσιαστική πρωτοβάθμια φροντίδα που θα στηρίζεται σε κέντρα υγείας στις πόλεις και την ύπαιθρο. Πλήρη στελέχωση  και εξοπλισμό των δημόσιων νοσοκομείων και των κέντρων υγείας.     Ουσιαστική προστασία της μητρότητας, ειδικά μέτρα πρόληψης και προστασίας της υγείας του γυναικείου πληθυσμού (γυναικολογικά ιατρεία στα κέντρα υγείας, κέντρα οικογενειακού προγραμματισμού). Άδειες κυήσεων, τοκετού, θηλασμού για όλες τις γυναίκες, δύο μήνες πριν και πέντε μήνες μετά τη γέννηση του παιδιού. Ένα χρόνο γονική άδεια με πλήρης αποδοχές και ασφαλιστικά δικαιώματα. Απαγόρευση της νυχτερινής εργασίας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της λοχείας. Απαγόρευση της απόλυσης των εγκύων. Κρατικό δίκτυο κοινωνικών εγκαταστάσεων για την οικογένεια, το παιδί, τα άτομα τρίτης ηλικίας, τα άτομα για ειδικές ανάγκες. Κρατικοί -δωρεάν βρεφονηπιακοί –παιδικοί σταθμοί, δημόσια κέντρα δημιουργικής απασχόλησης παιδιών και νηπίων, παιδικές κατασκηνώσεις. Ιδιαίτερη φροντίδα για τους ηλικιωμένους, τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες (ΑΜΕΑ) και τις οικογένειές  τους, τους χρόνια πάσχοντες. Πολιτική πρόληψης της αναπηρίας. Αποκλειστικά δημόσια –δωρεάν ειδική αγωγή για τα παιδιά με αναπηρίες και μαθησιακές δυσκολίες. Δωρεάν παροχή από το κράτος όλων των απαραίτητων βοηθημάτων και εφοδίων. Εξασφάλιση του δικαιώματος δουλειάς και ουσιαστική οικονομική στήριξη των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους. 
Τα μέλη των μονογονεϊκών οικογενειών να εργάζονται μόνο πρωινή βάρδια μέχρι τα παιδιά να φτάσουν στην ηλικία των 10 ετών.  Γενίκευση του κοινωνικού τουρισμού με εξασφάλιση φτηνών καλοκαιρινών διακοπών αλλά και ολιγοήμερων διακοπών κατά τη διάρκεια του χρόνου. Ουσιαστικά μέτρα για την Υγιεινή και ασφάλεια στους τόπους δουλειάς. Υπεράσπιση, επέκταση των Βαρέων Ανθυγιεινών επαγγελμάτων στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα σύμφωνα με τις νέες απαιτήσεις και ανάγκες.  Καθιέρωση -κατοχύρωση της εργοδοτικής εισφοράς για ασφαλιστική κάλυψη του επαγγελματικού κινδύνου. Κρατικό σώμα τεχνικών ασφαλείας και γιατρών εργασίας ενταγμένο στο δημόσιο σύστημα υγείας. Κατάργηση των ιδιωτικών Εξωτερικών Υπηρεσιών Προστασίας και Πρόληψης (ΕΞΥΠΠ) και της ανάθεσης καθηκόντων τεχνικών ασφαλείας στους εργοδότες. Αυστηρές ποινές στους εργοδότες για κάθε παραβίαση της νομοθεσίας. Μέτρα για την αντιμετώπιση της εντατικοποίηση της δουλείας. Εργατικός έλεγχος -Αναβάθμιση της παρέμβασης των συνδικάτων στο σχεδιασμό και την εφαρμογή των μέτρων Υγιεινής και Ασφάλειας.    5. Κάλυψη του συνόλου των εκπαιδευτικών αναγκών μέσα από ενιαίο δημόσιο, δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα. Κατάργηση κάθε μορφής ιδιωτικής εκπαίδευσης. Όχι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια με οποιαδήποτε μορφή -συμπεριλαμβανομένου και του μηχανισμού που στήνει η ΓΣΕΕ για την παραγωγή εκπαιδευμένων εργατοπατέρων.
Ενιαίο, δημόσιο – δωρεάν, βασικό, υποχρεωτικό 12χρονο σχολείο για όλους.
Δίχρονη υποχρεωτική, δημόσια -δωρεάν προσχολική αγωγή. Μέτωπο ενάντια στους ταξικούς φραγμούς και στη μορφωτική υποβάθμιση. Κατάργηση του διπλού σχολικού δικτύου (Λύκειο-τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση) και αποσύνδεση του Λυκείου από τις πανελλαδικές εξετάσεις επιλογής για τα ΑΕΙ-ΤΕΙ. Ενιαία, δημόσια -δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση, με ενιαίες προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές. Έρευνα στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών. Ριζική αλλαγή στο περιεχόμενο (αναλυτικά προγράμματα, βιβλία) και στη λειτουργία του σχολείου. Πλήρη κάλυψη των αναγκών της παιδείας από τον κρατικό προϋπολογισμό. Δημόσια -Δωρεάν Επαγγελματική Εκπαίδευση μετά το Λύκειο, κατάργηση ΙΕΚ -ΚΕΚ ,ΕΠΑΛ –ΕΠΑΣ και άλλων μορφών υποβαθμισμένης επαγγελματικής κατάρτισης. Όχι στην ιδιωτικοποίηση των σχολών του ΟΑΕΔ και της Ναυτικής εκπαίδευσης. Δωρεάν στέγαση και σίτιση για τους φοιτητές, σπουδαστές η ανάλογη οικονομική στήριξη για τα παιδιά των εργατικών -λαϊκών οικογενειών για την κάλυψη του συνόλου των αναγκών. Κατάργηση των αντιεκπαιδευτικών νόμων (αξιολόγηση, δια βίου κατάρτιση, Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών (ΚΕΣ)  κ.α.) 6. Όχι στην εμπορευματοποίηση του πολιτισμού και στην ιδιωτικοποίηση φορέων, ιδρυμάτων και οργανισμών που αναπτύσσουν πολιτιστική δραστηριότητα. Τα βασικά κέντρα και οι δομές που σχετίζονται με την τέχνη και τον πολιτισμό να ανήκουν στο λαό και να υπηρετούν τις ανάγκες του. Διάσωση και ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς. Αναβάθμιση της αισθητικής αγωγής και της καλλιτεχνικής παιδείας στην εκπαίδευση. Ανάπτυξη πολιτιστικών δραστηριοτήτων από τα συνδικάτα.    
7. ΟΧΙ σε όλα τα ναρκωτικά, στην αποποινικοποίηση του χασίς, στο διαχωρισμό «σκληρών και μαλακών». ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση της απεξάρτησης. Επαρκή κονδύλια και εφαρμογή σχεδίου δράσης με προτεραιότητα την πρόληψη. Ανάπτυξη των θεραπευτικών προγραμμάτων για την απεξάρτηση και την  κοινωνική επανένταξη.
8.Ενιαίο σύστημα φυσικής αγωγής και αθλητισμού στην εκπαίδευση. Δημιουργία Αθλητικών υποδομών στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, σε κάθε γειτονιά, στην ύπαιθρο. Οργανωμένα προγράμματα με κατάλληλο προσωπικό για σύγχρονη και ασφαλή άσκηση. Ανάπτυξη του ερασιτεχνικού, λαϊκού αθλητισμού ενάντια στα εκφυλιστικά φαινόμενα που ανθίζουν στα πλαίσια της πολιτικής που αντιμετωπίζει τον αθλητισμό σαν εμπόρευμα, με αποκορύφωμα τους Ολυμπιακούς αγώνες. Οργάνωση και στήριξη αθλητικών δραστηριοτήτων από τα συνδικάτα. Καμιά ιδιωτικοποίηση στις ολυμπιακές  εγκαταστάσεις, να  δοθούν για δωρεάν χρήση στους εργαζόμενους, στα λαϊκά στρώματα. 9. Διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των λαϊκών ελευθεριών. Δημοκρατία στους τόπους δουλειάς. Υπεράσπιση του απεργιακού δικαιώματος από τις κρατικές -εργοδοτικές επιθέσεις. Μαζικό κίνημα αλληλεγγύης ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία. Κατάργηση του αντιδημοκρατικού μέτρου της πολιτικής επιστράτευσης. Απαγόρευση των απολύσεων για συνδικαλιστικούς και πολιτικούς λόγους. Να μην περάσουν τα σχέδια για περιορισμό των διαδηλώσεων. Κατάργηση των τρομονόμων, κάθε αυταρχικού, αντιδημοκρατικού μέτρου που χτυπάει τους εργαζόμενους και τους αγώνες τους. Όχι στην ποινικοποίηση των αγώνων. Να σταματήσουν οι διώξεις και τα δικαστήρια ενάντια στα στελέχη στα εμφιαλωμένα ποτά. Ξήλωμα  των χαφιεδο-καμερών, του συνόλου του χαφιέδικου μηχανισμού παρακολούθησης.   10. Φτηνή λαϊκή κατοικία με ευθύνη του κράτους. Να σταματήσει ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ) να στέλνει πελάτες στις τράπεζες, να σταματήσει το «αλισβερίσι» με τα ιδιωτικά συμφέροντα, να υλοποιηθούν κατασκευαστικά προγράμματα για τη δημιουργία σύγχρονων κατοικιών, σε τιμές προσιτές για τους εργαζόμενους.  Άτοκα στεγαστικά δάνεια για τα νέα ζευγάρια για απόκτηση κύριας κατοικίας. 11. Νομιμοποίηση των μεταναστών και ίδια δικαιώματα με τους Έλληνες εργαζόμενους. Κατάργηση των αντιδραστικών διατάξεων, εγκυκλίων που χτυπούν το δικαίωμα στην Υγεία, στην μόρφωση, τα δημοκρατικά δικαιώματα. Ειδική φροντίδα για την μόρφωση των παιδιών των μεταναστών.  Απλοποίηση των διαδικασιών χορήγησης και ανανέωσης των αδειών διαμονής, εργασίας, οικογενειακής επανένωσης. Κατοχύρωση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και δυνατότητα μεταφοράς τους στη χώρα προέλευσης.

Τον Απρίλη του 2009, το ΠΑΜΕ συμπληρώνει 10 χρόνια ζωής και πάλης. Το γεγονός αυτό θα γίνει αφετηρία για ένα οργανωμένο, πλατύ άνοιγμα στους χώρους δουλειάς και κατοικίας. Θα πραγματοποιηθούν  πολύμορφες εκδηλώσεις. Στόχος είναι να δυναμώσει η δουλειά για την οργάνωση και την ταξική ενότητα της εργατικής τάξης, να συσπειρωθούν νέες δυνάμεις στο ΠΑΜΕ, να ισχυροποιηθεί το ταξικό κίνημα σαν προϋπόθεση της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος.

Σεπτέμβρης 2008 Π.Α.ΜΕ

Περισσότερα

Η συνέντευξη τύπου που δόθηκε σήμερα 8 Σεπτέμβρη στη Θεσσαλονίκη και το Διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ

Δυστυχώς δε μπορούμε να μην ξεκινήσουμε τη σημερινή συνέντευξη τύπου με τις νέες, τραγικές...

Το Διεκδικητικό Πλαίσιο που παρουσίασε η Γραμματεία του ΠΑΜΕ στη Συνέντευξη Τύπου στη Θεσσαλονίκη 8.9.22

Η Γραμματεία του ΠΑΜΕ καταθέτει το πλαίσιο των στόχων πάλης και διεκδικήσεων. Απέναντι στη...

Εισήγηση από την Συνέντευξη Τύπου του ΠΑΜΕ στη ΔΕΘ 2022

https://youtu.be/PiiPnDj4oTA Συνέντευξη τύπου στη ΔΕΘ Βρισκόμαστε στο χώρο έξω από το εργοστάσιο της Μαλαματίνα. Εδώ που...