Η επιτυχημένη απεργία των δυνάμεων του ΠΑΜΕ στις 17 Δεκέμβρη, παρακαταθήκη στην παραπέρα ανάπτυξη και την οργάνωση της πάλης των εργαζόμενων, έδωσε ισχυρό χαστούκι στο μαύρο αντεργατικό μέτωπο κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Με πρωτοβουλία και ευθύνη του ΠΑΜΕ πολλές ομοσπονδίες, εργατικά κέντρα, εκατοντάδες πρωτοβάθμια σωματεία, επιτροπές αγώνα, οργάνωσαν αυτή τη σημαντική απεργιακή κινητοποίηση, κόντρα στη νέα έφοδο στα εργασιακά, ασφαλιστικά, μισθολογικά δικαιώματα.
Η επιτυχημένη απεργία της Πέμπτης 17 Δεκέμβρη είναι σημαντικό γεγονός που αφορά το σύνολο των εργαζομένων και των οικογενειών τους. Βάζει ακόμα πιο ισχυρά θεμέλια για την ανασύνταξη, την ισχυροποίηση του συνδικαλιστικού κινήματος, τον αγωνιστικό και ταξικό προσανατολισμό του. Το καθιστά πιο ικανό και ώριμο να χαράσσει το δικό του δρόμο με βάση τα συμφέροντα του λαού, ξεχωριστά και σε αντίθεση από το δρόμο των δυνάμεων των μονοπωλίων.
Χιλιάδες χώροι δουλειάς νέκρωσαν, εργοστάσια, γιαπιά, καράβια, γραφεία. Η απεργία είχε επιτυχία κόντρα σε «θεούς και δαίμονες», στην εργοδοτική και κρατική τρομοκρατία, στην πιο άθλια και αισχρή απεργοσπασία, στην οποία πρωτοστάτησε η ΓΣΕΕ και στις δικαστικές απαγορεύσεις.
Χιλιάδες εργατοϋπάλληλοι απείργησαν, πήραν μέρος στα μαζικά συλλαλητήρια στην Αθήνα και σε άλλες 63 πόλεις. Αψήφησαν το μαύρο μέτωπο του κεφαλαίου – Ευρωπαϊκής Ένωσης – της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ- ΝΔ- εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού και ενώθηκαν σε ένα αγωνιστικό ταξικό ποτάμι. Ο βιομηχανικός εργάτης, ο οικοδόμος, ο ναυτεργάτης, ο ξενοδοχοϋπάλληλος, ο εμποροϋπάλληλος, ο εργαζόμενος με stage, ο συμβασιούχος, ο δημόσιος υπάλληλος έγιναν μια ενωμένη αγωνιστική γροθιά, οικοδομώντας την πιο ισχυρή, σταθερή, την πιο πλατιά ενότητα που έχει ανάγκη η πάλη των εργαζομένων, κόντρα στην υποταγή και το συμβιβασμό.
Χιλιάδες εργαζόμενοι, νέοι και νέες, αψήφησαν την εργοδοτική τρομοκρατία και βρέθηκαν από τα χαράματα έξω από τις πύλες των επιχειρήσεων, περιφρουρώντας την απεργία. Μαζί τους βρέθηκαν στον κοινό αγώνα αυτοαπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ, σπουδαστές, μαθητές, μετανάστες. Έκλεισαν τα αυτιά τους στις σειρήνες της κοινωνικής συναίνεσης, των κοινωνικών διαλόγων. Δεν έπεσαν στην καλοστημένη παγίδα να γίνουν συνένοχοι στις αντεργατικές πολιτικές. Απέρριψαν τις τρομοκρατικές εκκλήσεις του τύπου «τώρα όχι αγώνες τα κεφάλια μέσα», «όλοι μαζί να βάλουμε πλάτη για να ξεπεραστεί η κρίση». Γιατί ξέρουν πως ένας είναι ο στόχος και ο σκοπός του μαύρου μετώπου των δυνάμεων του κεφαλαίου, να αξιοποιήσουν την κρίση για να δώσουν αποφασιστικό χτύπημα στους εργαζόμενους και στο κίνημα τους.
Στην απεργία αναμετρήθηκαν δύο κόσμοι, δύο στρατηγικές. Από τη μία ο κόσμος των μονοπωλίων με τα στηρίγματά του και από την άλλη ο κόσμος της δουλειάς με τα συνδικάτα του και τα συνθήματά του, που γράφουν με μεγάλα γράμματα ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ. Δίνουμε απάντηση με οργάνωση, αγώνα, αγώνα αντεπίθεσης ως την τελική νίκη του λαού. Αυτός είναι ο δικός μας δρόμος.
Καμία επανάπαυση, κανένας εφησυχασμός. Η επίθεση του κεφαλαίου βρίσκεται σε εξέλιξη και θα κλιμακωθεί. Δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με τις απαιτήσεις του κεφαλαίου. Παλεύουμε για τα δικαιώματα που ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και των οικογενειών τους. Αντιστεκόμαστε και απορρίπτουμε τα αντεργατικά σχέδια που προωθεί άμεσα η κυβέρνηση με το ολοκληρωτικό χτύπημα της κοινωνικής ασφάλισης, των μισθών, των εργασιακών δικαιωμάτων, της δημόσιας δωρεάν υγείας- πρόνοιας και παιδείας.
Τώρα είναι πιο αναγκαία η προετοιμασία της επόμενης απάντησης, της παραπέρα κλιμάκωσης του αγώνα. Οι εργαζόμενοι είναι πιο ώριμοι, μπορούν και πρέπει να κάνουν βήματα στην οργάνωση του αγώνα τους, πρώτα από όλα μέσα σε κάθε χώρο δουλειάς. Με συσπείρωση στα συνδικάτα, με δημιουργία σωματειακών επιτροπών, με έκφραση αλληλεγγύης, πρώτα από όλα εκεί που γίνονται απολύσεις. Η υπεράσπιση των απολυμένων είναι υπόθεση όλων.
Το σύνθημα και ο στόχος δουλειά για όλους με δικαιώματα αφορά όλους τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα. Να γίνουν βήματα συντονισμού του αγώνα με την αγροτιά, τους μικρούς και αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες, που πλήττονται και αυτοί από την επίθεση των μονοπωλίων.
Απαραίτητη προϋπόθεση για την κλιμάκωση του αγώνα είναι να καταδικαστούν και να απομονωθούν παντού από όλους τους εργαζόμενους οι προδοτικές και απεργοσπαστικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ και άλλων συνδικαλιστικών οργανώσεων, που είναι από τα πιο βασικά εμπόδια στην οργάνωση και την ανάπτυξη της πάλης.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους σε επαγρύπνηση και ετοιμότητα να εκφράσουν τη συμπαράσταση και αλληλεγγύη τους σε εκείνους τους εργαζόμενους που απείργησαν και πιθανά να δεχτούν πολύμορφες διώξεις ακόμα και απολύσεις. Προειδοποιούμε την κυβέρνηση και την εργοδοσία να μην τολμήσουν να σηκώσουν χέρι σε απεργούς. Θα έχουν να αντιμετωπίσουν το εργατικό κίνημα.
