Με την σημερινή μας κινητοποίηση απευθύνουμε κάλεσμα στην εργατική τάξη της χώρας μας, στα συνδικάτα να δημιουργήσουμε μέσα στους χώρους δουλειάς, κλίμα, διεκδικητικό, μαχητικό, αποφασιστικό. Να δημιουργήσουμε πνεύμα όχι μόνο απόκρουσης της αντιλαϊκής πολιτικής, των νέων μέτρων που φέρνει η κυβέρνηση αλλά επιθετικής διεκδίκησης των αναγκών μας, των δικαιωμάτων μας, των απωλειών που είχαμε και έχουμε. Να προετοιμάσουμε δυνάμεις για σύγκρουση με την αντιλαϊκή πολιτική. Να καταργηθούν τα μέτρα παλιά και νέα. Απευθυνόμαστε σε όλα τα σωματεία, σε όλους τους εργαζόμενους να οργανώσουμε με τόλμη, το μεγάλο μέτωπο αγώνα για τηn κατάργηση των αντεργατικών νόμων που περιορίζουν ή καταργούν τις ΣΣΕ και την διεκδίκηση εθνικής, κλαδικών και επιχειρησιακών ΣΣΕ.

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ προσπαθεί καθημερινά να βαφτίσει το κρέας ψάρι. Μιλάει για το τέλος των μνημονίων. Ταυτόχρονα όχι μόνο διατηρεί όλους τους αντεργατικούς νόμους, όλο το νομικό οπλοστάσιο, που όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις πέρασαν, αλλά, κατά παραγγελία, ετοιμάζει νέα μέτρα, δώρο στο ΣΕΒ, τους επιχειρηματικούς ομίλους, στους εφοπλιστές, στη μεγαλοεργοδοσία.

Το ΠΑΜΕ από την πρώτη στιγμή αγκάλιασε την πρωτοβουλία των ομοσπονδιών και των συνδικάτων, στην οποία συμμετείχαν 512 συνδικαλιστικές οργανώσεις από κάθε χώρο δουλειάς, από κάθε κλάδο, από όλη την Ελλάδα, για τη διεκδίκηση των απωλειών που είχαμε σε μισθούς, μεροκάματα, συντάξεις και κυρίως της κατάργηση των αντεργατικών νόμων που έχουν σαν στόχο το χτύπημα των ΣΣΕ. Το σχέδιο νόμου που κατέθεσαν από κοινού στη βουλή σε όλα τα κόμματα πλην της ναζιστικής χρυσής αυγής, μέχρι σήμερα, σχεδόν ένα χρόνο δηλαδή, δεν έχει καν συζητηθεί από την συγκυβέρνηση. Βλέπετε είναι απασχολημένη με την προώθηση όλης της αντιλαϊκής πολιτικής, με τις φιέστες που οργανώνει, όπως την χθεσινή στο γκάζι, με τις οποίες προσπαθεί να κρύψει την κατάργηση των κοινωνικών και προνοιακών επιδομάτων, την καθήλωση των μισθών στα άθλια επίπεδα των 585 και 511 ευρώ, τον απαράδεκτο ηλικιακό διαχωρισμό που εξακολουθεί να υπάρχει στους μισθούς, τη μη επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων. Αξιοποιώντας την ανάγκη χιλιάδων ανέργων για εργασία, προωθεί μέσω των ΚΟΙΝΣΕΠ, ένα επιπλέον εργαλείο επέκτασης της ευελιξίας στην απασχόληση, δημιουργώντας παράλληλα την ψευδάισθηση ότι οι άνεργοι μπορούν να μετατραπούν σε πετυχημένους επιχειρηματίες.

Όσο και αν προσπαθούν δεν μπορούν να κρύψουν την αντικειμενική πραγματικότητα που ζουν σήμερα οι εργαζόμενοι. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει δραματική επιδείνωση της θέσης της εργατικής τάξης και των όρων δουλειάς, δυναμώνει η τάση της σχετικής κι απόλυτης εξαθλίωσης. Ο μέσος μισθωτός, πριν την φορολογία εισοδήματος του, έχει χάσει το 25% της αγοραστικής του δύναμης των αποδοχών που είχε το 2009. Οι απώλειες στην αγοραστική δύναμη των μισθωτών γίνονται ακόμα μεγαλύτερες αν ληφθεί υπόψη η μεγάλη φορολογική αφαίμαξη των τελευταίων χρόνων. Συνυπολογίζοντας όλους αυτούς τους παράγοντες, φαίνεται πως οι συνολικές απώλειες στο βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων φθάνουν ή και προσεγγίζουν το 50% την περίοδο της κρίσης. Μάλιστα, μπροστά στη τρίτη αξιολόγηση η κυβέρνηση ετοιμάζει νέα αντεργατικά – αντιλαϊκά μέτρα. Θέλει να βάλει στο γύψο το κίνημα να επιβάλει σιγή νεκροταφείου στους χώρους δουλειάς, προκειμένου το κεφάλαιο να χτυπήσει ακόμα περισσότερο την τιμή πώλησης της εργατικής δύναμης, τους μισθούς, τα δικαιώματά μας.

Με την σημερινή κινητοποίηση καλούμε τους εργαζόμενους, τους άνεργους συνολικότερα τον λαό, να μη συμβιβαστούμε με τη μίζερη ζωή, με τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης της ΕΕ του ΔΝΤ, των μονοπωλίων. Προχωράμε μπροστά! Στο δρόμο του αγώνα και της διεκδίκησης με επίκεντρο τις δικές μας ανάγκες και τα συμφέροντα.

Σήμερα, στέλνουμε το δικό μας μήνυμα ότι θα αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις:

• Για να μην υπάρχει εργαζόμενος κάτω από 751 ευρώ.

• Για την επαναφορά των κλαδικών συμβάσεων, της υποχρεωτικότητας τους και της κατάργησης του αίσχους των ατομικών συμβάσεων και τις ενώσεις προσώπων.

• Για την ανάκτηση των απωλειών που είχαμε.

• Για την κατάργηση των αντεργατικών νόμων.

• Για αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις, στις κοινωνικές παροχές.

Αυτός ο αγώνας δεν είναι περίπατος, δεν θα δώσουν δικαιώματα οι εργοδότες από την φιλευσπλαχνία που δεν έχουν, ούτε οι κυβερνήσεις που τους υπηρετούν. Απαιτεί σύγκρουση με τους μονοπωλιακούς ομίλους και τις ενώσεις τους, όσους δουλεύουν για αυτούς. Απαιτείται γερή οργάνωση και αποφάσεις για αγώνα. Υπάρχουν τέτοια παραδείγματα, όπως η μάχη που δίνει το συνδικάτο Μετάλλου στην Ν/Ε ζώνη, η πρόσφατη 48ωρη απεργία στον όμιλο ΟΤΕ και άλλες κινητοποιήσεις που ξεσπούν καθημερινά, στις οποίες οι εργαζόμενοι ξεπερνούν το ιδεολόγημα της «αναποτελεσματικότητας» των αγώνων, που κυβερνήσεις εργοδότες και εργοδοτικός συνδικαλισμός από κοινού καλλιεργούν τόσα χρόνια. Αυτό που χρειάζεται τώρα είναι αυτοί οι αγώνες να φουντώσουν παντού, σε κάθε χώρο δουλειάς και να γίνει αποφασιστικό βήμα κλιμάκωσης στο σύνολο αυτής της πολιτικής. Με την συμμετοχή στο συλλαλητήριο στης 9/11 και την προετοιμασία απεργιακής απάντησης στα νέα μέτρα.