Συναγωνιστές και συναγωνίστριες, συνάδελφοι-ες,
Βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να απαιτήσουμε και να διεκδικήσουμε την επαναφορά των ΣΣΕ, κανένας εργαζόμενος να μη βρίσκεται κάτω από τα 751 ευρώ, να αγωνιστούμε για αυξήσεις σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς, να συνεχίσουμε την πάλη που έχουν ήδη ανοίξει αρκετοί κλάδοι με απεργίες και αγωνιστικές κινητοποιήσεις από τις συνδικαλιστικές τους οργανώσεις.
Το χρονοδιάγραμμα των 100 ημερών που ανακοινώθηκε από την κυβέρνηση στην αρχή της βδομάδας, για να κλείσει τις εκκρεμότητες με τα 88 προαπαιτούμενα του τρίτου μνημονίου, δημιουργούν νέες συνθήκες αντιλαϊκής επίθεσης στα δικαιώματα και τη ζωή του εργαζόμενου λαού.
Σε αυτό το νέο «πακέτο» μέτρων μεταξύ άλλων περιλαμβάνεται η «κωδικοποίηση» – μονιμοποίηση όλων των αντεργατικών μέτρων που έχουν περάσει τα προηγούμενα χρόνια δηλαδή η διάλυση των ΣΣΕ, η κατακόρυφη άνοδος κάθε είδους ευελιξίας, η απελευθέρωση απολύσεων, το χτύπημα στο δικαίωμα της απεργίας κλπ, η παραπέρα «μεταρρύθμιση» – τσεκούρι στα κοινωνικά επιδόματα, η «διεύρυνση της φορολογικής βάσης» με την επιβολή επιπλέον φόρων στη μικρή ακίνητη περιουσία κοκ. Μέτρα δηλαδή που χτυπούν την καρδιά των δικαιωμάτων των εργαζόμενων, το μισθό, τους όρους που ζουν σήμερα και εργάζονται.
Η σημερινή κατάσταση και που οι ίδιοι με τα στοιχεία που δίνουν στην δημοσιότητα και που απέχουν από την πραγματικότητα, επιβεβαιώνουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν καθημερινά χιλιάδες οικογένειες για να τα βγάλουν πέρα στις βασικές υποχρεώσεις τους. Η επίσημη ανεργία τσακίζει κόκκαλα, ξεπερνά το 1εκ., ταυτόχρονα οι ευέλικτες μορφές εργασίας μεγαλώνουν, η μερική απασχόληση είναι πλέον κανόνας καθώς πάνω από 600.000 χιλιάδες απασχολούνται και αμείβονται με αυτές. Ακόμα και το αίσχος των 586-511 ευρώ που είναι ο κατώτατος μισθός δεν ισχύει καθώς στη πράξη το μηνιαίο εισόδημα δεν ξεπερνά τα 350 ευρώ για αυτούς τους εργαζόμενους.
Στα εργοστάσια, σε χιλιάδες μικρούς και μεγάλους χώρους δουλειάς σε όλη τη χώρα, η τρομοκρατία και η εκμετάλλευση βασιλεύουν. Η εντατικοποίηση, η ασυδοσία των αφεντικών, ο φόβος της απόλυσης και της διεκδίκησης σε συνδυασμό με το γεγονός πως χιλιάδες νέοι εργάτες, γυναίκες παραμένουν ανοργάνωτοι, όλα αυτά αποτελούν μια άσχημη πραγματικότητα που είναι ανάγκη και πρέπει να την αλλάξουμε. Υπάρχουν αρκετά θετικά σήματα από αρκετούς κλάδους που βρέθηκαν και βρίσκονται σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Αυτές οι δράσεις πρέπει να δυναμώσουν και να πολλαπλασιαστούν.
Η κυβέρνηση συνεχίζει να λέει ψέματα να εξαπατά, να σπέρνει αυταπάτες και να δημιουργεί κλίμα αναμονής ότι κάτι μπορεί να γίνει για τους μισθούς, να υπάρξει αύξηση στον κατώτατο και εκκίνηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων τύπου Πορτογαλίας δηλαδή ενώ έχουν μειώσει το εισόδημα στο μισό ίσως και παραπάνω, θα μας πετάξουν κάποια ψίχουλα και εμείς πρέπει να είμαστε και ικανοποιημένοι. Από κοντά και τα κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που πρόσφατα μετονομάστηκε σε ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ δηλαδή το ίδιο κόμμα με νέο ΑΦΜ, είναι αυτά που υλοποίησαν τα 2 μνημόνια από την θέση των κυβερνώντων και που τσάκισαν τους μισθούς, συντάξεις, δικαιώματα προσπαθούν να καρπωθούν για λογαριασμό τους την δυσαρέσκεια που υπάρχει για την κυβέρνηση και την πολιτική της, επενδύοντας και τάζοντας αυξήσεις σε μισθούς, επαναφορά ΣΣΕ κ.α.
Νέο και παλιό πολιτικό προσωπικό, κυβέρνηση και κόμματα που στηρίζουν το σύστημα της εκμετάλλευσης, ενιαία αρνήθηκαν και έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια, την πρόταση νόμου των 536 συνδικαλιστικών οργανώσεων για την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων και διαπραγματεύσεων.
Η αθλιότητα τους αυτή πρέπει να απαντηθεί από όλους τους εργαζόμενους. Βρήκαν την ευκαιρία να σκυλέψουν τα θύματα τους.. Να μην τσιμπήσουμε στο νέο σκηνικό που στήνουν, να τους στείλουμε στα τσακίδια! Και αυτό μπορεί να γίνει μέσα από την οργάνωση στα συνδικάτα, να αλλάξουν οι συσχετισμοί δύναμης υπέρ του ταξικού πόλου, μπαίνοντας στη ζωή και τη δράση χιλιάδες εργαζόμενοι, να παλέψουμε για τα καθημερινά προβλήματα, το μεροκάματο, την υγεία, παιδεία μέχρι να κατακτήσουμε όλο τον πλούτο που παράγουμε και μας ανήκει. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα για όλους μας.
Απαιτούμε λοιπόν από την κυβέρνηση να φέρει εδώ και τώρα προς συζήτηση στην Βουλή, την πρόταση νόμου που κατέθεσαν 536 συνδικαλιστικές οργανώσεις και προβλέπει την επαναφορά του κατώτατου στα 751 ευρώ και των συλλογικών διαπραγματεύσεων, την υποχρεωτικότητα των ΣΣΕ, την εφαρμογή της ευνοϊκότερης ρύθμισης, την κατάργηση του διαχωρισμού του μισθού των εργαζομένων με βάση την ηλικία.
Ειδικά για την τελευταία αυτές τις μέρες στα κρυφά προχωρεί με τους εργοδότες στην υπογραφή νέας ΕΓΣΣΕ με 586 ευρώ και 511, για άλλη μία φορά προσθέτουν άλλη μία ταφόπλακα στους μισθούς στα μεροκάματα και στα εργασιακά δικαιώματα. Φαίνεται ότι από καιρό σχεδίαζαν τη νέα επίθεση σε βάρος των εργαζομένων, Για αυτό και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ όλο το προηγούμενο διάστημα έβαλε εμπόδια στην ανάπτυξη των αγώνων Ακόμα και με ανοιχτή απεργοσπασία στις 14 Ιανουαρίου που προκήρυξαν ομοσπονδίες και εργατικά κέντρα σε όλη τη χώρα ενάντια στο πολυνομοσχέδιο που εμπεριείχε και το κτύπημα της απεργίας.
Στο κάλεσμα των δυνάμεων του ΠΑΜΕ στην ΕΕ της ΓΣΕΕ για άμεση σύγκληση του οργάνου, ώστε να συζητήσουμε και να λογοδοτήσουν πάνω στη νέα αθλιότητα, όσο τους είδατε εσείς άλλο τόσο τους είδαμε κι εμείς.
Δεν είχαμε, ούτε έχουμε καμία αυταπάτη για το ρόλο της σημερινής ΓΣΕΕ αλλά και για μία σειρά εργατικά κέντρα και ομοσπονδίες που στηρίζουν την ανταγωνιστικότητα, την υγιή επιχειρηματικότητα και τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων, που είναι το πιστό σκυλί των αφεντικών.
Από αυτό εδώ το βήμα τους υποσχόμαστε ότι δεν θα τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί, δεν θα βρίσκουν μέρος να κρυφτούν. Τα συνδικάτα, οι ομοσπονδίες και τα εργατικά κέντρα που αποτελούν το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα θα κάνουν τη νύχτα μέρα για να μη μείνει εργάτης που δε θα μάθει για τις βρωμιές τους, να μη μείνει χώρος δουλειάς που δε θα αποκαλυφθεί το σάπιο και υπονομευτικό ρόλο που έχουν απέναντι στην εργατική τάξη.
Συναγωνιστές, συναγωνίστριες στον κλάδο των τροφίμων και των ποτών,
Η ομοσπονδία και τα συνδικάτα στο γάλα στα τρόφιμα και στα ποτά έχουμε πάρει απόφαση κλαδικής απεργίας στις 29 Μαρτίου για την υπογραφή νέας συλλογικής σύμβασης εργασίας. Για εμάς είναι μεγάλης σημασίας ζήτημα αφορά τον τρόπο που δουλεύουμε και ζούμε και αυτό γιατί εξασφαλίζει τη βάση αμοιβών και ωρών εργασίας για όλους τους εργαζόμενους στον κλάδο, βάζει σοβαρά εμπόδια στην προσπάθεια της εργοδοσίας να αυξήσει την εκμετάλλευση , ανοίγει το δρόμο να καταργηθούν οι αισχρές σχέσεις εργασίας, να υπάρξουν μέτρα υγιεινής, ασφάλειας και προστασίας της ζωής των εργαζομένων.
Γνωρίζουμε ότι ο αγώνας αυτός είναι σκληρός. Άλλωστε η ύπαρξη των συλλογικών συμβάσεων εργασίας ήταν και παραμένει κάθε φορά αποτέλεσμα του συσχετισμού δύναμης υπέρ των εργαζομένων στην ολομέτωπη σύγκρουση με την εργοδοσία. Όμως δεν έχουμε μόνο το κάθε εργοδότη απέναντι μας αλλά το σύνολο τους, τον ίδιο τον ΣΕΒ, την κυβέρνηση, την Ευρωπαϊκή Ένωση όλοι αυτοί από κοινού έχουν συγκροτήσει Μέτωπο ενάντια μας, χρησιμοποιούν όλους τους τρόπους ώστε να εμποδίσουν την οργανωμένη δράση και τον αγώνα μας για ένα καλύτερο μέλλον.
Και στο δικό μας κλάδο υπάρχουν ηγεσίες σωματείων που συνειδητά βάζουν εμπόδια στην μάχη για τις ΣΣΕ όπως στα σωματεία της ΚΟΚΑ ΚΟΛΑ, της ΕΛΜΠΙΣΚΟ, της ΙΟΝ κλπ γιατί τα έχουν βρει με την εργοδοσία. Η στάση τους είναι προδοτική και έτσι πρέπει να τους αντιμετωπίσουν οι εργαζόμενοι.
Από την άλλη οι συνεπείς δυνάμεις της ομοσπονδίας και των ταξικών σωματείων έχουν πραγματοποιήσει το προηγούμενο διαστημα εκατοντάδες περιοδείες, εξορμήσεις και συζητήσεις στα εργοστάσια και τους τόπους δουλειάς ώστε να φτάσει παντού το απεργιακό κάλεσμα για τις 29 Μάρτη, για να σπάσει ο φόβος, η ηττοπάθεια, η μοιρολατρία και η τρομοκρατία, για να γίνει δική μας υπόθεση, το δικό μας δίκιο. Ήρθε η ώρα να δείξουμε την δύναμή μας, χωρίς εμάς δεν μπορεί να λειτουργήσει κανένα εργοστάσιο.
Καλούμε κάθε σωματείο, κάθε τίμιο συνδικαλιστή να οργανώσει στο χώρο του τη μάχη της απεργίας να πάρει όλα εκείνα τα μέτρα ώστε να εξασφαλίσει την επιτυχία της.
Προχωράμε αποφασιστικά να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για την υπογραφή κλαδικής ΣΣΕ, κανένας μόνος του απέναντι στην εργοδοσία, να καταργηθούν οι ενώσεις προσώπων, απαιτούμε υπογραφή εθνικής γενικής συλλογικής συμβάσεις και επαναφορά με νόμο στα 751, να καταργηθεί το αίσχος των 586-511 ευρώ, διεκδικούμε κλαδικές συλλογικές συμβάσεις με αυξήσεις στους μισθούς και στα μεροκάματα και στα επιδόματα.
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ ΣΤΙΣ 29 ΜΑΡΤΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΑΠΕΡΓΙΑΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΤΙΣ 5.00 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ.
