Συναγωνιστές-συναγωνίστριες
Χαιρετίζουμε με υπερηφάνεια τους χιλιάδες εργαζόμενους εργαζόμενες από όλους τους κλάδους και ιδιαίτερα την νέα βάρδια της εργατικής τάξης που θαρραλέα μπήκαν μπροστά στην οργάνωση του αγώνα εκεί που κρίνονται οι εξελίξεις. Εκεί που καθορίζονται και ωριμάζουν οι ανατροπές που έχει ανάγκη ο λαός μας .Στους τόπους δουλειάς στα εργοστάσια.
Χαιρετίζουμε όλους όσους είναι σήμερα στην απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ που από τα ξημερώματα έχουν δώσει την μάχη της περιφρούρησης έχοντας ξεπεράσει δυσκολίες και εμπόδια όπως τον φόβο, την μοιρολατρία, την ηττοπάθεια, την τρομοκρατία της κυβέρνησης και της εργοδοσίας έχοντας ξεφύγει από το δόκανο των παρατάξεων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού που αποφάσιζαν την απεργοσπασία.
Και η σημερινή μας απεργία και οι απεργιακές συγκεντρώσεις απέδειξαν για ακόμη μια φορά ποιοι έβαλαν πλάτη ,ποιοι έδωσαν ότι καλύτερο μπορούσαν με τις όποιες αδυναμίες τους για την επιτυχία της απεργίας -και αυτοί πρώτοι ανάμεσα στους πρώτους , είμαστε εμείς τα σωματεία που συγκροτούμε το ΠΑΜΕ – και ποιοι την υπονόμευσαν.
Σε ορισμένους κλάδους η συμμετοχή των εργαζόμενων στην απεργία είναι μικρή. Όχι βέβαια με δική μας ευθύνη. Υπονομεύτηκε για μια ακόμα φορά από τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό. Οι δυνάμεις του δεν έκαναν τίποτα ,δεν κούνησαν ούτε το μικρό τους δακτυλάκι. Δεκάδες σωματεία που έχουν επιρροή ούτε και συνεδρίασαν ούτε γενική συνέλευση έκαναν, ούτε καν έκαναν κάποια ενέργεια ενημέρωσης των εργαζόμενων.
Γιατί δεν θέλουν σύγκρουση με την εργοδοσία ,την Ε.Ε .Υπήρξαν δυνάμεις όπως της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που καταψήφισαν την απεργία στο όνομα της επανάστασης και με την δικαιολογία ότι χρειάζεται απεργία διάρκειας.
Παλιοί και νέοι εργατοπατέρες συναγωνίζονται σε τεχνάσματα και κόλπα για το πώς θα υποτάξουν το κίνημα .θα το εγκλωβίσουν και θα το περιορίσουν στην εναλλαγή των κυβερνήσεων και όχι αναχαίτιση και στην ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής από όποια κυβέρνηση, όχι ενάντια στα μονοπώλια και την ευρωπαϊκή ένωση. Να μας ξεστρατίσουν δηλαδή από τον δρόμο της ταξικής πάλης.
Το επόμενο διάστημα πρέπει τα συνδικάτα μας οι λαϊκές επιτροπές με οργανωμένο τρόπο και ουσιαστικό να κουβεντιάσουν τα συμπεράσματα από την απεργία. Κυρίως όμως να οργανώσουν την συζήτηση στους τόπους δουλείας για το πώς θα συνεχιστεί ο αγώνας στον συγκεκριμένο χώρο ,στον κλάδο. Να βγουν στην επιφάνεια και οι αδυναμίες και να αποκαλυφτεί και να καταδικαστεί η στάση του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Αυτό είναι αναγκαίο να γίνει γιατί μπροστά μας έχουμε ανοιχτά σοβαρά μέτωπα όπως:
-Ο αγώνας για την υπεράσπιση των συλλογικών συμβάσεων που δεν εφαρμόζονται και τη υπογραφή νέων συλλογικών συμβάσεων με αυξήσεις τους μισθούς.
-Η αποτροπή των απολύσεων και η προστασία των ανέργων που ποια σήμερα αφορά την πλειοψηφία των νέων μας και σχεδόν όλες τις εργατικές τις λαϊκές οικογένειες με την απαίτηση όλοι οι άνεργοι να παίρνουν επίδομα που να μπορούν να ζουν και να είναι ασφαλιστικά καλυμμένοι. Να δώσουμε την μάχη αυτή ανυποχώρητα για την προστασία τον ανέργων για να πάρουν όλοι επίδομα.
-Η κατάσταση στην υγεία και την πρόνοια που ποια οι έλλειψης σκοτώνουν στην κυριολεξία συνάνθρωπους μας ,τους δικούς ανθρώπους γιατί δεν πάνε οι Λατσιδες στα υποβαθμισμένα δημόσια νοσοκομεία
-Τον αγώνα για τα σχολειά και τα πανεπιστήμια που αξίζουν τα παιδία μας ενάντια σε αυτά τα σχολειά της ακριβοπληρωμένης αμάθειας που μετατρέπει τα παιδιά μας μαζί με τα υπόλοιπα μέτρα τους σε γρανάζια της μηχανής τους σε κακοπληρωμένο φθηνό και ευέλικτο εργατικό δυναμικό.
-Την υπεράσπιση των συντάξεων από τις παλιές περικοπές που έχουν αποφασιστεί και τις νέες που ετοιμάζονται.
-Το ξεπούλημα των δημοσίων οργανισμών και επιχειρήσεων και όλου του δημόσιου πλούτου που τα μονοπώλια τον απαιτούν και η κυβέρνηση και η τρόικα τους τον προσφέρουν.
-Την προστασία των οικογενειών μας από τα παλιά χαράτσια αλλά και την νέα φορολογική επιδρομή σε ότι μας έχει απομείνει
Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να υποκύψουν στα εκβιαστικά διλήμματα της κυβέρνησης και της τρόικας ότι τα μέτρα σώζουν την πατρίδα και είναι αναγκαία. Αναγκαία είναι μόνο για τα κέρδη των πολυεθνικών,
Δεν πρέπει να υποκύψουν στους εκβιασμούς των προαπαιτούμενων για να έρθουν οι δόσεις και στους άλλους παρόμοιους εκβιασμούς. Προαπαιτούμενα για νέες αλυσίδες σε εμάς και νέα προνόμια στο κεφάλαιο.
Η δική μας μοναδική έγνοια πρέπει να είναι πως θα δημιουργηθούν οι προϋπόθεσεις για να ξεκουμπιστεί όχι μόνο αυτή η κυβέρνηση αλλά και οι αντιλαϊκές πολιτικές μια για πάντα.
Συνάδελφοι –συναδελφισες
Στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, στο ΠΑΜΕ, ξέρουμε ότι μια μεγάλη γενική απεργία δεν καθορίζεται η επιτυχία της από μόνο μια απόφαση ενός ΔΣ, αλλά από την σύμφωνη γνώμη και τη συμμετοχή αυτών που θα απεργήσουν, τους ίδιους τους εργάτες. Ακόμη και μια απεργία σε ένα μικρό χώρο δουλειάς ή σε έναν όμιλο.
Μέγα ζήτημα σε μια μάχη ,στη σύγκρουση με την εργοδοσία και την κυβέρνηση είναι η αλληλεγγύη και συμπαράσταση όλων των εργαζόμενων, όλων των συνδικάτων. Αυτό δυναμώνει και δίνει την προοπτική της νικηφόρας εξέλιξης του αγώνα, είναι βασικό στοιχείο της ανασύνταξης του κινήματος μας. Το ζήτημα της αλληλεγγύης είναι καθήκον για όλους μας, χωρίς αυτό κανένας αγώνας δεν μπορεί να πάει μακριά.
Το παράδειγμα της COCA-COLA ομίλου 3Ε μας δείχνει τον δρόμο. Η απεργία που έγινε στις 30/10 στα εργοστάσια του ομίλου δείχνει τις τεράστιες δυνατότητες που έχουν οι εργάτες όταν ενώνονται ενάντια στους δυνάστες τους
Με πρωτοβουλία των 2 ομοσπονδιών της ΠΟΕΥΓΤΠ και ΠΟΕΕΠ έγινε σύσκεψη των σωματείων της COCA-COLA και αποφασίστηκε 24ωρη απεργία ως ένδειξη συμπαράστασης και αλληλεγγύης στις 33 απολύσεις που έχουν γίνει στο εργοστάσιο της Θεσσαλονίκης.
Στην ΕΒΓΑ που ανήκει στον όμιλο Φιλλίπου η εργοδοσία ανακοίνωσε μειώσεις μισθών και περικοπές επιδομάτων. Το ταξικό σωματείο αντέδρασε από την πρώτη στιγμή αρνήθηκε να κάτσει στο τραπέζι και να διαπραγματευτεί πόσα θα χάσουν οι εργαζόμενοι, οργάνωσε 2 μαζικές γενικές συνελεύσεις με καθολική συμμετοχή και αποφάσεις να συνεχιστούν οι κινητοποιήσεις που βρίσκονται στην 3η βδομάδα, να μην δεχτούν για κανέναν και καμία μείωση στους μισθούς και στα δικαιώματα τους, πήραν απόφαση για μαζική συμμετοχή στην σημερινή απεργία και είναι σήμερα εδώ.
Όμως φτάνει αυτό; Θα ήταν διαφορετικά αν όλα τα εργοστάσια και τα σωματεία στον όμιλο Φιλλίπου έκαναν αυτό που έγινε στην COCA-COLA. Απεργία συμπαράστασης, γιατί μετά όπως και πριν την ΕΒΓΑ είχαν σειρά και έχουν άλλοι εργαζόμενοι που δουλεύουν στον όμιλο αυτό.
Ο αγώνας των χιλιάδων συναδέλφων στο εμπόριο για να μην καταργηθεί η Κυριακάτικη αργία αφορά μόνο αυτούς; Όχι αφορά όλους μας. Υπάρχουν εργοστάσια που δουλεύουν 365 μέρες το χρόνο, 7 μέρες την εβδομάδα. Κατά συνέπεια δεν θα πληρωθούν την προσαύξηση της αργίας αν καταργηθεί η Κυριακή και επειδή θα θεωρείται καθημερινή εργάσιμη θα εντάσσεται όπως οι υπόλοιπες ημέρες στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα.
Αυτό θα οδηγήσει σε περισσότερο χρόνο εργασίας με λιγότερες μέρες ξεκούρασης, θα επωφεληθούν οι εργοδότες από αυτό, το κόστος ,δηλαδή την απαλλαγή του επιπλέον και του ασφαλίστρου.
Θλιβόμαστε και αγαναχτούμε όταν ακούμε εργαζόμενους να λένε ότι καλά κάνουν και ανοίγουν τα μαγαζιά την Κυριακή. Θα ήθελαν αυτοί και οι δικοί τους άνθρωποι να δουλεύουν και τις Κυριακές; Δεν μπορούν δηλαδή να πάνε κάποια άλλη ημέρα να ψωνίσουν;
Οι αγώνες που γίνονται στα νοσοκομεία στις ψυχιατρικές δομές για απολύσεις για το κλείσιμο των μονάδων αφορά μόνο τους εργαζόμενους εκεί; Δεν αφορά τα φτωχά λαϊκά στρώματα; Τα διόδια των 25 ευρώ για να μπεις στο νοσοκομείο ή ακόμη το 1 ευρώ που θα πληρώνουν οι ασφαλισμένοι για κάθε συνταγή φαρμάκων είναι υπόθεση όλων των συναδέλφων σε αυτούς τους χώρους;
Υπάρχουν περιπτώσεις που έχουν γίνει πράξη τα παραπάνω, όπως με την παρέμβαση από τις ταξικές δυνάμεις στον ΟΑΕΔ που η διοίκηση του προσπαθεί να τρομοκρατήσει τους νέους συναδέλφους που κάνουν την πρακτική τους λέγοντας τους ότι δεν έχουν δικαίωμα να απεργήσουν και ότι θα υποστούν συνέπειες όποιοι απεργήσουν.
όπως στου ΝΙΚΑ που παρά την τρομοκρατία της εργοδοσίας για να κάμψει το ηθικό των εργαζόμενων και να διαλύσει την επιτροπή του συνδικάτου τροφίμων και ποτών που είχε δημιουργηθεί πριν 2 μήνες (και που κάποιοι φοβήθηκαν και έκαναν πίσω), η εργοδοσία πήρε την απάντηση της από περισσότερους εργαζόμενους που έχουν συσπειρωθεί γύρω από το συνδικάτο και επανεκλέγηκαν νέα επιτροπή..
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες
Οι τελευταίες εξελίξεις με τα δολοφονική επίθεση έξω από τα γραφεία της Χ.Α στον Ν. Ηράκλειο αξιοποιείται στο έπακρο από την κυβέρνηση και τα διάφορα επιτελεία του συστήματος.
Το εργατικό λαϊκό κίνημα έχει πείρα από τέτοιου είδους προβοκάτσιες ξέρει να απαντήσει στους μηχανισμούς του κράτους του παρακράτους στην κυβέρνηση και την ΕΕ
Άλλωστε οι δηλώσεις τόσο του Δένδια όσο και της επίσημης θέσης της κυβέρνησης μέσω του εκπροσώπου της είναι στην κατεύθυνση της χειραγώγησης της λαϊκής οργής και αντίδρασης για την άγρια δολοφονική πολιτική τους.
Στόχος τους ήταν και είναι το οργανωμένο εργατικό κίνημα.
Η θεωρία των 2 άκρων έχει έναν και μοναδικό στόχο να χτυπήσουν όποιον σηκώνει κεφάλι.
Εμείς τους λέμε ότι λάθος πόρτα χτυπήσανε όχι μόνο δεν θα το σκύψουμε αλλά θα οργανώσουμε καλύτερα τους αγώνες θα συζητήσουμε κι άλλους εργάτες, αγρότες μικρούς έμπορους και αυτοαπασχολούμενους για να συγκροτήσουμε ενιαίο μέτωπο για να ανατρέψει όχι μόνο αυτήν την κυβέρνηση αλλά και την κυρίαρχη πολιτική της εξουσίας των μονοπωλίων.
Ο δρόμος για την δική μας ανάπτυξη περνάει μέσα από την συμμαχία της εργατικής τάξης με τα υπόλοιπα καταπιεζόμενα στρώματα με στόχο να γίνουμε εμείς αφέντες του πλούτου που παράγουμε.
Συναγωνιστές-συναγωνίστριες
Γίνεται πολύς λόγος για το μείγμα της διαχείρισης που πρέπει να υπάρξει . Ακόμα και κεφαλαιοκράτες και τα παπαγαλάκια τους που με λυσσά έχουν στηρίξει τα αντιλαϊκά μέτρα τα βάζουν με την τρόικα την ΜΕΡΚΕΛ κλπ
Να μην ξεγελαστούμε .Ο καβγάς τους είναι για το ποιος από αυτούς θα χάσει τα λιγότερα θα κερδίσει τα περισσότερα
Είναι καθήκον της η εργατική τάξη να παρεμποδίσει την εφαρμογή των παλιών μέτρων αλλά και των νέων που προετοιμάζουν. Και μπορεί να το κάνει Πολύ χειρότερα θα ήταν τα πράγματα ,ποιο γρήγορα θα είχαν παρθεί τα αντιλαϊκά μέτρα αν δεν είχαν γίνει έστω αυτοί οι αγώνες, αν δεν υπήρχαν τα ταξικά συνδικάτα, αν δεν υπήρχε το ΠΑΜΕ.
Παρόμοια μέτρα τα έχουν περάσει χρόνια τώρα και εκεί που δεν υπήρχαν μνημόνια όπως σε Γερμανία, Γαλλία, Δανία, Ισπανία και άλλού. Στη χώρα μας υπήρξε καθυστέρηση παρά ότι χρόνια τώρα οι βιομήχανοι οι τραπεζίτες το μεγάλο κεφάλαιο πιέζει να καταργηθούν οι ΣΣΕ, να κοπούν οι κοινωνικές παροχές (στην υγεία στην πρόνοια, στην παιδεία, στον αθλητισμό, στον πολιτισμό κλπ) Και σε αυτό έπαιξε ρόλο το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα το ΠΑΜΕ.
Παρ όλα αυτά ακόμα διατηρούμε μια σειρά καταχτήσεις και δικαιώματα γιατί αντιστεκόμαστε. Αυτά θέλουν να ξεπατώσουν όταν λένε ότι πρέπει να επιταχύνουν τις αναδιαρθρώσεις.
Συναγωνιστές-συναγωνίστριες
Να παλέψουμε με μεγαλύτερη δύναμη με σχέδιο με την κατάλληλη τακτική κάθε φορά μαζί με τα συνδικάτα που πρέπει να γίνουν στρατηγεία των αγώνων.
Να ανοίξουμε στο μέγιστο την αντιπαράθεση με την εργοδοσία για τις μειώσεις μισθών. για απολύσεις. να ανοίξουμε μέτωπο με το ΣΕΒ για την στάση του και την ευθύνη που έχει καθώς για να υπερασπιστεί τα κέρδη του τα κέρδη των μονοπωλίων, βυθίζουν στην φτώχεια στην ανεργία και στην εξαθλίωση όλο και μεγαλύτερο κομμάτι του λαού.
Να μην ανεχτούμε να δουλεύουμε ήλιο με ήλιο για 300 ευρώ Να μην ανεχτούμε να μην μπορούμε να πάρουμε φάρμακα να μην έχουμε γιατρό, εξετάσεις, δασκάλους και σχολεία για τα παιδιά μας. Να μην δεχτούμε να πάψουμε να έχουμε όνειρα για μια ζωή που μας αξίζει.
Παράγουμε τα πάντα, τρόφιμα και εξαπλώνεται η πείνα, φάρμακα και πεθαίνουν άνθρωποι, μέχρι που θα φτάσει αυτή η κατάσταση;
Και όλα αυτά για να συνεχίσουν να ζουν μέσα στη χλιδή και στο πλούτο μια χούφτα πλουτοκράτες. Γιατί να συνεχίσουμε να βάζουμε πλάτη για τους επιχειρηματίες για να γλιτώσουν τα κέρδη τους;. Γιατί να στηρίζουμε την οικονομία όπως μας λέει η κυβέρνηση αφού μας ετοιμάζουν ζωή κόλαση.;
Να πούμε ΟΧΙ για όλα αυτά, να υπάρξει ξεσηκωμός σε κάθε τόπο δουλειάς σε κάθε εργατογειτονιά.
Συναγωνιστές-συναγωνίστριες
Η αντίσταση θα μεγαλώνει μέσα από τους καλά οργανωμένους αγώνες μας, έτσι θα αποχτά η τάξη μας εμπιστοσύνη στην δύναμη της και θα ανοίγει και θα γίνει πιο ορατή η προοπτική, η εργατική τάξη να πάρει το πλούτο που παράγει στα χέρια της.
Τα συνδικάτα τα στελέχη τους έχουμε χρέος και ύψιστο καθήκον να είμαστε κοντά στους συναδέλφους να τους βοηθάμε από το προσωπικό, ατομικό τους πρόβλημα μέχρι το συλλογικό.
Τα εμπόδια που θα συναντήσουμε είναι πολλά εμείς δηλώνουμε ότι δεν πρόκειται να τα κάνουμε σημαία μας.
Το επόμενο διάστημα πρέπει να δράσουμε συγκεκριμένα. Να αξιοποιήσουμε νέες δυνάμεις που βγήκαν από τους αγώνες και να τους βοηθήσουμε να αναλάβουν καθήκοντα.
Όπου θα ξεσπούν αγώνες να γίνει προσπάθεια να οργανωθούν καλύτερα με μαζικές διαδικασίες και συμμετοχή των εργαζόμενων να υπάρξει έμπρακτη αλληλεγγύη από όλα τα συνδικάτα.
Να μην υπάρχει συμβιβασμός και καμία συμφωνία με μειώσεις μισθών με μισθούς πείνας 300 ευρώ με την αποδοχή ατομικών συμβάσεων με την εξάπλωση της ανεργίας με την φτώχεια την εξαθλίωση με συντάξεις ψίχουλα.
Έχουμε χρόνια χύσει τόνους ιδρώτα για να πληρώσουμε τα ασφαλιστικά ταμεία τώρα βάζουν διόδια και στα νοσοκομεία.
Από την άλλη μειώνουν τις ασφαλιστικές εισφορές στους εργοδότες τους δίνουν νέες φοροαπαλλαγές
Μέχρι εδώ φτάνει πια δεν θα ανεχτούμε άλλες απολύσεις, ούτε απελευθέρωση τους, ούτε μείωση μισθών, συντάξεων, ούτε κατάργηση του εφάπαξ και όλα αυτά που ετοιμάζουν
Κάθε σωματείο κάθε κλάδος να πάρει όλα τα μέτρα για την οργάνωση της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος
Πρέπει και μπορούμε να πετύχουμε
ΣΥΝΘΗΜΑ
ΣΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ Η ΔΥΝΑΜΗ
ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ Η ΕΛΠΙΔΑ
ΜΗΝ ΚΑΡΤΕΡΑΤΕ ΝΑ ΛΥΓΙΣΟΥΜΕ ΜΗΤΕ ΚΑΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ
