Ο προϋπολογισμός της ΔΥΠΑ όπως και κάθε φορέα-οργανισμού-υπηρεσίας που έχει αναφορά στην κυβερνητική πολιτική και ιδιαίτερα των οργανισμών της λεγόμενης κοινωνικής πολιτικής, δεν έχουν τα χαρακτηριστικά μίας τυπικής προσθαφαίρεσης ή αριθμολαγνείας αλλά σαφές πολιτικό περιεχόμενο.
Με βάση τα πρόσφατα στοιχεία που δημοσίευσε η ΔΥΠΑ για τον προηγούμενο μήνα η επιδότηση των ανέργων βρίσκεται περίπου στο 14% του συνόλου των ανέργων συμπεριλαμβανόμενης της έκτακτης επιδότησης των εποχικά ανέργων που πληθαίνουν ιδιαίτερα αυτούς τους μήνες. Στην τακτική επιδότηση ανεργίας επιδοτείται περίπου ο 1 στους 10 περίπου ανέργους. Προσθέτω το εξής: Με βάση τις 400 μέρες ασφάλισης ως πλαφόν για να μπορεί κάποιος να πάρει επίδομα, βρίσκονται εκτός επιδότησης χιλιάδες άνεργοι καθώς και ιδιαίτερα ένα μεγάλο τμήμα των εποχικά ανέργων, σε πολυάριθμους κλάδους και ειδικότητες.
Από την άποψη αυτή η συζήτηση για το αν είναι ελλειμματικός ή πλεονασματικός ο προϋπολογισμός της ΔΥΠΑ, μικρή σημασία έχει καθώς τα βασικό ερώτημα που πρέπει να κυριαρχεί είναι αν και πόσο καλύπτονται οι ανάγκες των ανέργων, στην επιδότηση τους, στις κοινωνικές παροχές! Είτε με πλεονασματικούς προϋπολογισμούς τα προηγούμενα έτη είτε με ελλειμματικούς τώρα, η κυβερνητική πολιτική για την στήριξη των ανέργων βρίσκεται πολύ πίσω από τις ανάγκες τους.
Όμως παράλληλα φανερώνεται και μία μεγάλη αντίφαση. Την ίδια ώρα που ο απολογισμός για το κλείσιμο του φετινού έτους που δείχνει πως θα κλείσει με μείον αλλά και για τον προϋπολογισμό για το 2024 υπάρχει αντίστοιχη εκτίμηση, η επιχορήγηση του κρατικού προϋπολογισμού προς τη ΔΥΠΑ και όχι μόνο, θα είναι μειωμένη κατά 100 εκατ. ευρώ, με 934 εκατ. ευρώ το 2024 από 1,034 δισ. το 2023.
Όλο αυτό το διάστημα διαβάζουμε πηχυαίους τίτλους για τις επενδυτικές βαθμίδες, για την μείωση της ανεργίας ενώ βλέπουμε μια σταθερή επικοινωνιακή καταιγίδα για προγράμματα «απασχόλησης» που το καθένα απευθύνεται σε χιλιάδες ανέργους με ηλικιακές ή άλλες διαφοροποιήσεις.
Η σταθερή απουσία στοιχείων που να δείχνουν πόσα από τα προγράμματα αυτά δημιουργούν πραγματικές θέσεις εργασίας δηλαδή ότι ένας άνεργος βρίσκει όντως πραγματική εργασία και όχι εργασία 8-10-12 μηνών και μετά να βρίσκεται ξανά στα ηλεκτρονικά κιτάπια της ΔΥΠΑ, αποδεικνύει πως οι αριθμοί που ευημερούν είναι γυάλινοι και δημιουργούν στρεβλή εικόνα. Τα πρόγραμμα απασχόλησης και κατάρτισης είναι προγράμματα που μπορούν να ρίχνουν την ανεργία συγκυριακά αλλά αυτό που κάνουν είναι να ανακυκλώνουν τους ανέργους καθώς οι «ωφελούμενοι» όπως τους ονομάζει η κυβέρνηση, βρίσκονται την επόμενη στιγμή ξανά άνεργοι, σε μια διαρκή εναλλαγή ημιεργασίας-ανεργίας των τμημάτων των ανέργων.
Η ίδια η ΔΥΠΑ δηλαδή ο Οργανισμός για την προστασία των ανέργων που καταρχάς σε όλο το φάσμα εργασιών της, υπάρχουν εκατοντάδες εργαζόμενοι με εργολαβίες τόσο στην φύλαξη όσο και στην καθαριότητα, εργολαβίες στη σίτιση, εργαζόμενοι καθηγητές που είναι ωρομίσθιοι και στον αέρα, βρεφονηπιοκόμοι με 8μηνες συμβάσεις, εργασιακοί σύμβουλοι που εργάζονται με τα ίδια προγράμματα απασχόλησης που προκρίνει η ΔΥΠΑ και βρίσκονται άνεργοι την επόμενη στιγμή, εργαζόμενοι ακόμα και στην κεντρική Διοίκηση που εργάζονται με προγράμματα των 55-67, δείχνει από μόνο του το τέλμα και τη σαπίλα μιας πολιτικής που αντιμετωπίζει τους ανέργους ως κόστος και βάρος.
Χιλιάδες κενά σε βασικούς τομείς της κοινωνικής ζωής, στην υγεία, την παιδεία, την πολιτική προστασία καλύπτονται από λιγο ζώη τα προγράμματα απασχόλησης ώστε κάθε τρεις και λίγο να συζητάμε για την ανανέωση προγραμμάτων σε νοσοκομεία, χιλιάδες δάσκαλοι και καθηγητές να κάθονται κάθε καλοκαίρι σε αναμμένα κάρβουνα και με τον βραχνά/πλαφόν των 400 ημερών ασφάλισης της τελευταίας 4ετίας να υπάρχει από πάνω τους, ώστε να μπορούν να έχουν ένα έστω και ελάχιστο εισόδημα για να ζήσουν. Τα ίδια ισχύουν με τους εποχικούς πυροσβέστες που ενώ τους ανεβάζουμε στα ουράνια με τα λόγια για την εργασία και την αυτοθυσία τους σε κάθε πυρκαγιά, στην πράξη αρκετοί από αυτούς φέτος δεν πήραν εποχικό επίδομα καθώς δεν είχαν υπόλοιπο ημερήσιων επιδομάτων την τελευταία 4ετία. Έτσι άλλος πήρε 1 μήνα επιδότηση, άλλος 3, άλλος τίποτα.
Δε σας ενδιαφέρει η σταθερή και μόνιμη εργασία! Για αυτό άλλωστε χάθηκαν στο βάθος του χρόνου όλες οι ρήτρες διατήρησης θέσεων εργασίας σε προγράμματα απασχόλησης που εργοδότης δεν είναι το κράτος.
Στην ίδια κατεύθυνση ακριβώς βρίσκεται και η αντιμετώπιση των ανέργων ως εν δυνάμει παραβάτες που έφερε τα ποινολόγια, τα οποία για την επικαιροποίηση και την υπεράσπιση τους, ντύθηκαν με μπόλικα ψεύδη. Εργασία ως τα 74 έτη με λαγό τη ΔΥΠΑ, αναρίθμητοι κόφτες για επιδόματα και παροχές, εισοδηματικά κριτήρια με αυστηρούς όρους και προϋποθέσεις και την ίδια στιγμή παράλληλο τάισμα των επιχειρηματικών ομίλων, των ΚΕΚ και κάθε παράσιτου που εμπορεύεται την κατάσταση της ανεργίας, συνθέτουν την κατάσταση που βιώνουν 1 εκατομμύριο άνεργοι σήμερα.
Προσανατολισμός της ΔΥΠΑ είναι να υπάρχει ένα πολυάριθμο εργατικό δυναμικό που θα φυτοζωεί ανάμεσα στην ανεργία, τη μερική εργασία, τη λίγη εργασία, με ελάχιστα χρήματα για να τα βγάζει πέρα, με το ύψος των επιδομάτων και της στήριξης των ανέργων να βρίσκεται λίγο πάνω από τα 400 ευρώ, όσο δηλαδή είναι η «αξιοπρεπής διαβίωση» έτσι όπως την ορίζει το κράτος.
Σε αυτόν τον προσανατολισμό δε μπορώ να συμφωνήσω. Αντιθέτως είναι καθήκον του εργατικού-συνδικαλιστικού κινήματος, των ανέργων, των εργαζομένων να αποκρούσουν αυτήν την πολιτική που αξιοποιεί τις στρατιές των ανέργων για το χτύπημα σε μισθούς και δικαιώματα, που χτυπάει στην καρδιά το ζωτικό αίτημα για σταθερή και μόνιμη εργασία και να οργανώσουν την πάλη τους.
