ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ
Συνάδελφε, Συναδέλφισσα
Η νέα δικαστική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) κρίνει συνταγματική τη λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές και ανατρέπει την παλαιότερη απόφαση που είχε πάρει, για την οποία οι εργοδότες αλλά και τα τσιράκια τους που αποτελούν πλειοψηφία στην ΟΙΥΕ (ΕΑΚ/ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΚΕ,ΔΑΚΕ), πριν δύο χρόνια πανηγύριζαν με στόχο να αποπροσανατολίσουν και να αδρανοποιήσουν τους εργαζόμενους μέσα στο κλάδο.
Η νέα απόφαση του ΣΤΕ βάζει μπουρλότο σε όλους τους κλάδους. Ανοίγουν οι ασκοί του Αιόλου ώστε η Κυριακή αργία να αποτελέσει ανάμνηση για όλους τους εργαζόμενους.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ παίρνει νέο οσκαρ στην κοροϊδία. Η τροπαιοθήκη στα ψέματα και τις απάτες έχει πλέον γεμίσει. Μετά την άρνηση της επαναφοράς του κατώτερου μισθού στα 751€ που με σθένος υποσχόταν πριν το 2015 και τώρα προεκλογικά μετατρέπεται σε υπόσχεση αναιμικών αυξήσεων-ψίχουλων, μετά τη υιοθέτηση-επέκταση του ν. Βρούτση και τα νέα εμπόδια στην υπογραφή συλλογικών συμβάσεων, το γερό ψαλίδισμα των συντάξεων με το ν. Κατρούγκαλου και τον απεργοκτόνο νόμο του προηγούμενου Γενάρη, σειρά τώρα έχει η κατάργηση της Κυριακής αργίας.
Η πλειοψηφία της ΟΙΥΕ (ΕΑΚ/ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ), σταθερός υποστηριχτής της τωρινής κυβέρνησης, έχει τεράστιες ευθύνες στον εγκλωβισμό και στην αδρανοποίηση του κλάδου μπροστά στις νέες αρνητικές εξελίξεις. Ενώ πέρσι μιλούσε για «νίκη των εργαζομένων εμποροϋπαλλήλων και μια πρώτη δικαίωση του αγώνα τους» με βάση την πρώτη απόφαση του ΣΤΕ, καλώντας παράλληλα την κυβέρνηση να την υλοποιήσει, έρχεται σήμερα και μυξοκλαίει βρίσκοντας ευθύνες στην κυβέρνηση και μιλώντας για αρνητική εξέλιξη.
Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να έχουμε αυταπάτες πως οι κατακτήσεις και τα δικαιώματά μας θα κατοχυρωθούν με δικαστικές αποφάσεις, όσο απέχουμε από τις συλλογικές διεκδικήσεις και τον συλλογικό αγώνα. Δεν πρέπει να συμβιβαστούμε με την ¨κανονικότητα¨ που η κυβέρνηση επικαλείται.
Αν οι εργαζόμενοι στον κλάδο του εμπορίου δε μπουν μπροστά για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους, για να κατοχυρωθεί πλήρως η Κυριακή ως αργία και μέρα ξεκούρασης, αν μέσα στους μεγάλους χώρους δουλειάς δε δημιουργηθεί κλίμα σύγκρουσης με τις επιδιώξεις των επιχειρηματικών ομίλων αλλά και της ενιαίας πολιτικής στάσης των κομμάτων που συμμετείχαν τόσο πριν όσο και σήμερα στις κυβερνήσεις που ψαλίδιζαν την Κυριακή-αργία, η ασφυξία από την εργοδοτική πίεση και την εντατικοποίηση θα φτάσει στο όριο.
Σήμερα απαιτείται οργάνωση, συλλογική δράση για την κατοχύρωση όλων των εργασιακών μας δικαιωμάτων, για να μπουν οι ανάγκες μας μπροστά. Η Κυριακή είναι μέρα ξεκούρασης για τους εργαζόμενους και τις οικογένειες τους.
Η υπεράσπιση της Κυριακής Αργίας, η νομοθετική κατοχύρωση της, η καλυτέρευση των όρων με τους οποίους δουλεύουμε, η αύξηση στους μισθούς μας, η υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης εργασίας στον κλάδο μας δε θα γίνει με εμάς τους εργαζόμενους θεατές. Να μην υπάρξει καμία αναμονή , καμία ανοχή στο τσάκισμα των εργατικών μας δικαιωμάτων, κανένας εφησυχασμός σε όσα υπόσχονται κυβέρνηση και εργοδοσία, ειδικά τώρα που η παροχολογία και η καλλιέργεια αυταπατών θα φουντώνει μπροστά στην προεκλογική περίοδο.
Οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουμε θέση ΤΩΡΑ. Χωρίς καθυστερήσεις. Να μην ανεχτούμε να μετρήσουμε κι άλλους θανάτους και σακατεμένους συναδέλφους, θύματα της εντατικοποίησης και της εκμετάλλευσης που είναι νομικά κατοχυρωμένα δικαιώματα της εργοδοσίας για να αυξάνει τα κέρδη της. Να πετάξουμε στα σκουπίδια τις αυταπάτες, την κοροϊδία και τον φόβο που μας ασκούν. Να δούμε τι κρύβεται πίσω από την βιτρίνα . Η αγανάκτηση μας να μεταφραστεί σε αγώνα και όχι σε απογοήτευση.
Μόνος εγγυητής για την καλυτέρευση των όρων με τους οποίους δουλεύουμε είναι ο συλλογικός αγώνας μέσα από το κλαδικό μας Σωματείο, το ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΡΟΔΟΥ, η οργάνωση και η συμμετοχή μας σε αυτό, η σύγκρουση με τις επιδιώξεις της εργοδοσίας μέσα στους χώρους δουλειάς. Αυτός ο δρόμος είναι και εγγυητής για να αποτραπούν τα μέτρα και οι αποφάσεις που παίρνονται εις βάρος μας.
Διεκδικούμε
- Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακής αργίας.
- Υπογραφή κλαδικής ΣΣΕ, κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων, αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις, στις κοινωνικές παροχές.
ΤΟ Δ.Σ
