Πρωτοβουλία της Σ.Ε.Α.ΑΝ. για συντονισμένο αγώνα έτσι ώστε να μπει τέρμα στην υποβάθμιση του Ε.Κ.Α. (Εθνικό Κέντρο Αποκατάστασης,) πρώην Ε.Ι.Α.Α.
Μαχητικά στηρίζουμε την απόφαση του Ενιαίου Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων ΑμεΑ για την διοργάνωση απογευματινού συλλαλητηρίου στις 9 Ιούλη στις 7 μμ
στο Σύνταγμα. Για ουσιαστικά μέτρα προστασίας από την πανδημία, για αποφασιστική στήριξη της Υγείας, της Πρόνοιας, της Ειδικής Αγωγής και Αποκατάστασης.
Το συνεπές αγωνιστικό αναπηρικό κίνημα (η Σ.Ε.Α.ΑΝ.), μαζί με τους μαζικούς φορείς της περιοχής, χρόνια τώρα στέκονται στο πλευρό των ασθενών, και των οικογενειών τους, συνοδών και εργαζομένων και είναι υποστηρικτής στα δίκαια αιτήματα τους. Ενάντια στην υποχρηματοδότηση, την απαξίωση και την εμπορευματοποίηση των θεραπειών και της αποκατάστασης τους. Για μαζικές προσλήψεις επιστημονικού προσωπικού (εργοθεραπευτές, φυσικοθεραπευτές, ψυχολόγων, λογοθεραπευτών, κοινωνικούς λειτουργούς), νοσηλευτικού και λοιπού προσωπικού. Προσωπικό απαραίτητο για ένα κέντρο αποκατάστασης. Την ίδια ώρα ένα μεγάλο μέρος των εργαζομένων είναι προσωπικό με ελαστικές σχέσεις εργασίας (επικουρικό, ΟΑΕΔ, εργολαβικό, κλπ.) που δεν καλύπτουν τις ανάγκες του κέντρου και καλούνται να κάνουν ότι μπορούν μέσα σε αυτές τις δύσκολές συνθήκες.
Προσωπικό που όταν αποκτήσει μία εμπειρία, εξοικειωθεί με τις δυσκολίες του χώρου, απολύεται.
Ενώ οι ασθενείς και οι οικογένειες τους -λόγω των ελλείψεων-, ουσιαστικά υποχρεώνονται να πληρώνουν οι ίδιοι, για πρόσθετες θεραπείες. Αφού το πρόγραμμα αποκατάστασης κρατά το πολύ μια ώρα την ημέρα, ενώ το καλοκαίρι κ τις γιορτές με το ζόρι ένα μισάωρο κάθε δύο με τρεις ημέρες. Ενώ την ίδια στιγμή καλούνται να πληρώσουν για αποκλειστικές νοσοκόμες ή συνοδούς γιατί τους λένε οι υπεύθυνοι του κέντρου ότι, « δεν μπορεί να εισαχθεί ο ασθενής αν δεν έχει άνθρωπο δικό του επί 24ώρου δίπλα του να τον βοηθάει».
Ο καθένας καταλαβαίνει τι σημαίνει αυτό για μία φτωχή εργατική λαϊκή οικογένεια.
Το Ε.Ι.Α.Α. είναι το μεγαλύτερο δημόσιο κέντρο αποκατάστασης αφού διαθέτει 130 δημόσια κρεβάτια αποκατάστασης από τα 200 που διαθέτουμε συνολικά σαν χώρα, και όλα στην Αθήνα. Ενώ σύμφωνα με τις θέσεις των ίδιων των επιστημόνων χρειαζόμαστε 2.000 κρεβάτια αποκατάστασης σαν χώρα. Δηλαδή, χρειάζονται τουλάχιστον άλλα 13 ακόμα κέντρα αποκατάστασης, ένα για κάθε περιφέρεια, κατάλληλα εξοπλισμένα και στελεχωμένα με όλο το απαραίτητο ειδικευμένο και βοηθητικό προσωπικό για να καλυφθούν οι ανάγκες των ασθενών.
Την ίδια στιγμή υπάρχει μία κλειστή πτέρυγα στο κέντρο ενώ μία σειρά κρίσιμες υποδομές, πισίνες κλπ. υπολειτουργούν ή μένουν αναξιοποίητες.
Την ίδια στιγμή που το δημόσιο υποβαθμίζετε παραπέρα, έκλεινε τα ΚΑΦΚΑ (Κέντρο Αποθεραπείας – Φυσικής και Κοινωνικής Αποκατάστασης), στην επαρχία που θα μπορούσαν να αναπτυχθούν σε κέντρα αποκατάστασης. Ταυτόχρονα με ανοιχτή στήριξη από το κράτος, με επιδοτήσεις και συμβάσεις με τον ΕΟΠΥΥ αναπτύχτηκε γοργά και στα χρόνια της κρίσης ο ιδιωτικός τομέας στην αποκατάσταση. Φτάνοντας σήμερα, τα τελευταία χρόνια δηλαδή, να έχει εγκαταστήσει και λειτουργεί πάνω από 1100 κρεβάτια αποκατάστασης.
Βλέπετε η αγωνία για τον άνθρωπο μας είναι υψηλά εμπορεύσιμη στο σύστημα τους.!! Όπως του γονιού να δει το παιδί του να ξαναπερπατά, ακόμα και να αυτοεξυπηρετειται μετά από ένα τροχαίο ή εργατικό ατύχημα, αλλά και το παιδί για το γονιό του μετά από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο να τον δει να σηκώνεται.
Τα νοσήλια που πληρώνει από τη τσέπη του ο ασθενής σ ένα Ιδιωτικό κέντρο Αποκατάστασης, φτάνουν τις 2.000-3.000 €/ μήνα, ενώ για μικρά παιδιά –πιο εμπορεύσιμη βλέπετε η αγωνία του γονιού-, φτάνει μέχρι τις 7.000€/μήνα. Σημειωτέον ο ΕΟΠΥΥ καλύπτει μόνο ένα τρίμηνο αποκατάστασης ενώ συνήθως ένα πρόγραμμα αποκατάστασης είναι πολύμηνο.
Η σημερινή εικόνα του Εθνικού Κέντρου Αποκατάστασης είναι τραγική σε συνθήκες πανδημίας του COVID-19 η πληρότητα του κέντρου είναι κάτω από 50%. Την περίοδο της καραντίνας σταμάτησαν εντελώς τις εισαγωγές και σήμερα γίνονται με το σταγονόμετρο, λες και τα εγκεφαλικά επεισόδια σταμάτησαν αυτήν την περίοδο ή τα τροχαία, ακόμα και οι ασθενείς με COVID-19 που βγαίνουν από τις ΜΕΘ μετά από τόσο καιρό δεν χρειάζονται αποκατάσταση; Που πήγαν; «Και εδώ ατομική ευθύνη»;
Μείνε σπίτι και αποκαταστήσου μόνος σου ή δώσε ότι έχεις για να πάς σε ιδιωτικό κέντρο αποκατάστασης.
Ζήτω η αγία κερδοφορία!
Καλούμε το σωματείο εργαζομένων, τους γιατρούς κάθε εργαζόμενο ξεχωριστά του κέντρου, να υψώσουν την φωνή τους μαζί μας, όπως έκαναν και οι μαχόμενοι υγειονομικοί όλο αυτό το διάστημα στα νοσοκομεία στον αγώνα για:
Αποκλείστηκα Δημόσια και Δωρεάν Υγεία, Πρόνοια, Αποκατάσταση, με απαγόρευση κάθε επιχειρηματικής δράσης σε αυτούς τους ευαίσθητους τομείς.
Δίνουμε την μάχη για:
- Να εξασφαλισθεί γενναία χρηματοδότηση του Κέντρου από τον κρατικό προϋπολογισμό με βάση τις ανάγκες ανάπτυξής του.
- Άμεση πρόσληψη όλου του αναγκαίου μόνιμου εξειδικευμένου προσωπικού, νοσηλευτών, ανδρών νοσοκόμων, φυσιοθεραπευτών, εργοθεραπευτών, κλπ αλλά και βοηθητικού προσωπικού.
- Καμία απόλυση των εργαζομένων. Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων ανεξαρτήτου σύμβασης (ΟΑΕΔ, επικουρικών, εργολαβικών κλπ).
- Να πληρώνεται κανονικά με το βασικό μισθό η πρακτική άσκηση των σπουδαστών όλων των βαθμίδων (ΑΕΙ, ΤΕΙ, ΙΕΚ) και των ειδικοτήτων.
- Οι ασθενείς να μην πληρώνουν ούτε 1€ πάνω και κάτω από το τραπέζι για της ανάγκες νοσηλείας τους.
- Ίδρυση δημόσιων κέντρων αποκατάστασης, με υψηλής ποιότητας και δωρεάν υπηρεσίες, σε όλη την Ελλάδα.
- Έξω οι εταιρείες από το Ε.Ι.Α.Α., από την διάθεση των τεχνικών βοηθημάτων και τεχνητών μελών και την αποκατάσταση.
- Ίδρυση δημόσιου τεχνολογικού ινστιτούτου για την έρευνα, την παραγωγή και την εισαγωγή όλων των απαραίτητων τεχνολογικών βοηθημάτων και τεχνητών μελών και τη δωρεάν διάθεσή τους στους ανάπηρους της χώρας μας.
- Εξασφάλιση της λειτουργίας της αποκατάστασης με επίταξη του Ιδιωτικού Τομέα και άνοιγμα νέων Δημόσιων δομών. Για να μη κλείσει ξανά η αποκατάσταση σε περίπτωση νέου κύματος της πανδημίας. Για να μη χρησιμοποιείται ο συγχρωτισμός ως πρόσχημα για το κλείσιμο κρεβατιών αποκατάστασης.
Η ανοχή είναι συνενοχή.
Η μοιρολατρία καταστροφή.
