ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΣΑΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
Συνάδελφοι οικοδόμοι, άνεργοι, εργαζόμενοι στις κατασκευές,
Παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Με το Συνδικάτο μας μπροστάρη οργανώνουμε την ταξική πάλη, με αλληλεγγύη, συλλογική δράση σε σύγκρουση με το κεφάλαιο και τους πολιτικούς του εκπροσώπους. Κόντρα στην «εθνική ομοψυχία», προτάσσουμε την ταξική ομοψυχία. Γιατί τα συμφέροντά μας δεν είναι κοινά, γιατί δεν μοιραζόμαστε τις ίδιες αγωνίες και προβλήματα, όπως παπαγαλίζουν τα τσιράκια της εργοδοσίας, οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ.
Έχουμε πλέον συσσωρευμένη πείρα και γνώση τι θα πει «κάντε υπομονή και θα ανοίξουν οι δουλειές», «βάλτε τώρα πλάτη για να πάει καλά η εταιρεία και θα βγούμε όλοι κερδισμένοι». Μας ζητάνε δηλαδή να συμβιβαστούμε με τα ψίχουλα, με τη χαμοζωή, για να θησαυρίζουν οι όμιλοι και οι μεγαλοεργολάβοι.
Σε κάθε υποχώρηση, στη λογική του «μικρότερου κακού» την πληρώναμε οι εργαζόμενοι. Πληρώσαμε πολλά με την δεκαετή καπιταλιστική κρίση. Χιλιάδες βρεθήκαμε στις ουρές του ΟΑΕΔ και τα 8μηνα προγράμματα στους Δήμους, με μεροκάματα ξεφτίλας των 20 ευρώ. Δεν πρόκειται να ξαναπληρώσουμε την νέα κρίση τους.
Δεν έχουμε καμιά εμπιστοσύνη ούτε στην εργοδοσία ούτε στην κυβέρνηση και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα. Με τα λόγια δεν χορταίνει το στομάχι.
Το αφήγημα της «κανονικότητας» κατέρρευσε πολύ πριν την πανδημία, αφού για μας σήμαινε μεροκάματα στον πάτο, χωρίς ΣΣΕ, δουλειά ήλιο με ήλιο, ανασφάλιστη εργασία και με υποτυπώδη μέτρα για την υγεία και ασφάλεια. Ενώ τα αφεντικά είχαν νέα αύξηση κερδών. Ακόμα και μέσα στην κρίση οι κατασκευαστικοί όμιλοι βγήκαν έξτρα κερδισμένοι από την εντατικοποίηση και την τεράστια μείωση των μεροκάματων.
Σήμερα, έχοντας πλέον περάσει σε νέα κρίση, που η πανδημία του κορονοϊού επιτάχυνε τον ερχομό της, με τους ανέργους συνολικά να φτάνουν το 1.185.000, η κυβέρνηση της ΝΔ με συνεχείς Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, φέρνει ακόμη μεγαλύτερο χτύπημα σε μισθούς και μεροκάματα, στην ασφάλιση. Στο όνομα της «έκτακτης ανάγκης» λόγω κορονοϊού και μιλώντας για «αόρατο εχθρό», δίνει το δικαίωμα στην εργοδοσία να αλωνίζει. Μπορεί ελεύθερα να απολύει όποτε και όσους θέλει, να μην τηρεί τα «βιβλία εργαζομένων», να πληρώνει τις εισφορές για την ασφάλιση όποτε γουστάρει και αν δεν υπάρχει πίεση από τα χρονοδιαγράμματα, να δουλεύουμε τις μισές μέρες, να παίρνουμε το μισό μισθό και το υπόλοιπο κατά 60% θα το πληρώνει το κράτος, δηλαδή οι εργαζόμενοι μέσα από τη φορολογία.
Δε φτάνει δηλαδή που θα έχουμε μείωση του μεροκάματου, θα πληρώνουμε κιόλας για να έχουμε δουλειά. Την ίδια στιγμή μοιράζονται απλόχερα εκατομμύρια ως «αποζημιώσεις» στις κατασκευαστικές εταιρείες για τη «χασούρα» από τους αυτοκινητόδρομους που διαχειρίζονται και αφού ήδη έχουν εισπράξει ένα σκασμό ευρώ από διόδια, αλλά και από την κατασκευή τους.
Γνωρίζουμε πλέον πολύ καλά πως δεν υπάρχει αόρατος εχθρός. Είναι ορατός και είναι το ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης, που έχει κάνει τη ζωή μας λάστιχο. Πότε να βρισκόμαστε στην ανεργία και να τρέχουν οι λογαριασμοί και τα δάνεια, να μην μπορούμε να καλύψουμε ούτε τις βασικές μας ανάγκες και πότε να δουλεύουμε εξαντλητικά ωράρια, Σαββατοκύριακα, να μας παζαρεύουν τα ένσημα και να θρηνούμε δεκάδες νεκρούς και τσακισμένους συναδέλφους.
Μας λένε πως τα μέτρα είναι προσωρινά, τα ίδια ακριβώς που έλεγαν κι οι προηγούμενες κυβερνήσεις και κάθε φορά μας φόρτωναν στο σβέρκο και ένα νέο μνημόνιο. Οι πάνω από 700 αντεργατικοί-αντιλαϊκοί νόμοι ήρθαν στην κρίση, έμειναν και στη μικρή ανάκαμψη του προηγούμενου διαστήματος, φορτώθηκαν κι άλλοι.
Τέρμα πια στις αυταπάτες. Τους γυρίζουμε την πλάτη.
Δείχνουμε εμπιστοσύνη στο Συνδικάτο μας και τον οργανωμένο αγώνα, για να μπορέσουμε να πάρουμε ανάσα.
Γιατί όλο αυτό το διάστημα το Συνδικάτο μας δεν τα δίπλωσε, δεν έβαλε λουκέτο όπως τα τσιράκια της εργοδοσίας, της ξεπουλημένης πλειοψηφίας ηγεσίας της ΓΣΕΕ και τα σωματεία που ελέγχει, που έλεγαν πως θα λογαριαστούμε μετά τον ιό και τελικά χιλιάδες εργαζόμενοι έμειναν εκτεθειμένοι στα νύχια της εργοδοσίας.
Με το Συνδικάτο μας βρεθήκαμε στους χώρους δουλειάς, απαιτήσαμε να παρθούν μέτρα προστασίας, να μη γίνουν απολύσεις. Διεκδικήσαμε να ενταχθούν περισσότεροι οικοδόμοι στην ενίσχυση των 800 ευρώ. Πετύχαμε νίκες και συνεχίζουμε ακόμα πιο δυναμικά:
- Για να σταματήσει το ξεχαρβάλωμα των ωραρίων, η δουλειά τα Σαββατοκύριακα. Καμιά υποχώρηση από το 5ήμερο, 7ωρο.
- Καμιά καθυστέρηση πληρωμών.
- Να διεκδικήσουμε κατώτερο μεροκάματο στα 45 ευρώ μικτά για ανειδίκευτους χωρίς τριετίες.
- Για να μπει τέλος στο κλέψιμο και το παζάρι των ενσήμων, να ισχύει το: κάθε μέρα εργασίας να είναι και μέρα ασφάλισης.
- Να τηρούνται τα μέτρα υγείας και ασφάλειας.
Προχωράμε σε Γενικές Συνελεύσεις με στάσεις εργασίας σε χώρους δουλειάς. Μαζικοποιούμε το Συνδικάτο μας για να δυναμώσει η ταξική πάλη, για να υπερασπιστούμε την ίδια μας τη ζωή. Περνάμε στην αντεπίθεση.
