Συνάδελφοι, -ισσες,

η 1η Μάη είναι η μέρα-σύμβολο στον αγώνα των εργατών όλου του κόσμου για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Είναι μέρα που τιμάμε τους νεκρούς της τάξης μας, τους ηρωικούς αγώνες και τις κατακτήσεις του εργατικού κινήματος στην ασίγαστη πάλη με το κεφάλαιο. Είναι εμβληματική μέρα που η παγκόσμια εργατική τάξη ανανεώνει την απόφαση της για να συνεχίσει αυτόν τον ηρωικό αγώνα ως τη νίκη.

          Όπως την Πρωτομαγιά του 2020 τα συνδικάτα έδωσαν οργανωμένα μήνυμα ελπίδας από το Σύνταγμα και από άλλες πόλεις της Ελλάδας σε ολόκληρο τον κόσμο, τσακίζοντας στην πράξη τις κυβερνητικές απαγορεύσεις και αναδεικνύοντας το μήνυμα της εργατικής Πρωτομαγιάς μέσα στην πανδημία, έτσι και φέτος κάνουμε δική μας υπόθεση και την οργάνωση της εργατικής Πρωτομαγιάς.

          Για άλλη μια φόρα οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) έδωσαν τα ρέστα τους. Συντασσόμενοι πλήρως με το Υπουργείο εργασίας αρνήθηκαν επιδεικτικά την πρόταση εκατοντάδων σωματείων και συνδικαλιστών όλων των παρατάξεων για να γιορταστεί η Πρωτομαγιά αγωνιστικά, απεργιακά στις 6 Μάη και επικύρωσαν την πρόταση του “υπουργού του δεκάωρου” για την Τρίτη του Πάσχα, προσθέτοντας άλλη μια μέρα αργίας στο σιωπητήριο που έχουν κηρύξει πάνω από ένα χρόνο. Αφού για το αντεργατικό νομοσχέδιο δεν ξέρουν, δεν έχουν ακούσει τίποτα ακόμη, σύμφωνα με τα λεγόμενα τους.

Κάτω τα χέρια από το 8ωρο!

          Η κυβέρνηση με το νόμο που θα φέρει το επόμενο διάστημα κηρύσσει τον πόλεμο στην εργατική τάξη. 135 χρόνια από την εξέγερση των εργατών του Σικάγου και 101 χρόνια μετά την κατάκτηση του 8ωρου στην Ελλάδα, η κυβέρνηση επέλεξε να το καταργήσει, να επιβάλει ανεξάντλητα ωράρια, απλήρωτη δουλειά, ενώ με το νομοσχέδιο επιχειρεί να βάλει τα συνδικάτα και τη συλλογική δράση στο γύψο.

          Οι καπιταλιστές και οι κυβερνήσεις τους βαφτίζουν «πρόοδο» να δουλεύουμε όπως το 1919, 10 ώρες την ημέρα, ενώ σήμερα υπάρχουν όλες οι δυνατότητες για μείωση του χρόνου εργασίας σε 7ωρο και 6ωρο, σε 5ημερο με πλήρη μισθό και όχι πετσοκομμένο. Απαιτούν την αύξηση της απλήρωτης δουλειάς, μέχρι και 150 ώρες.

          Η κατάργηση του σταθερού ημερήσιου εργάσιμου χρόνου, αυτό που ΕΕ-κυβερνήσεις και επιχειρηματικοί όμιλοι το περιέγραψαν ως «ευελιξία» στην αγορά εργασίας, φτάνει στο κόκκινο την εκμετάλλευση. Το «τέντωμα» του καθημερινού ωραρίου, η εντατικοποίηση της δουλειάς, η «διευθέτηση» του εργάσιμου χρόνου με βάση τις ανάγκες των επιχειρήσεων, σε βάρος των δικαιωμάτων και της ζωής τους, αποτελούν ισχυρά πλήγματα στην ζωή των εργαζομένων.

Αντεργατικό νομοσχέδιο κόλαση

          Τις ρυθμίσεις που κάνουν το ωράριο και τη ζωή των εργαζομένων «λάστιχο» συμπληρώνει στο νομοσχέδιο η πρόβλεψη για αύξηση των νόμιμων υπερωριών, καθώς και η ένταξη ακόμα περισσότερων επιχειρήσεων στη λίστα αυτών που μπορούν να λειτουργούν τις Κυριακές. Παράλληλα, μονιμοποιούν την «τηλεργασία» ως έναν νέο τρόπο οργάνωσης της εργασίας που μετατρέπει το σπίτι σε χώρο δουλειάς τσακίζοντας την επαγγελματική, προσωπική και οικογενειακή μας ζωή.

          Ιδιωτικοποιούν τις επικουρικές συντάξεις μετατρέποντας την Κοινωνική Ασφάλιση σε ατομική υπόθεση, με συντάξεις και παροχές που θα εξαρτώνται όχι από τις ανάγκες, αλλά από την τσέπη του κάθε ασφαλισμένου. Προωθούν το ηλεκτρονικό φακέλωμα και νέο χτύπημα στα συνδικαλιστικά μας δικαιώματα για να μας δέσουν χειροπόδαρα, να μην μπορούμε να απεργήσουμε, να συνδικαλιστούμε, να παρεμβαίνουν απροκάλυπτα στη λειτουργία των συνδικάτων μας.

Η πανδημία «θερίζει» το λαό μας

          Ένας χρόνος πανδημίας ανέδειξε με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο πως το σύστημα της εκμετάλλευσης δεν εξανθρωπίζεται. Στη χώρα μας οι νεκροί ξεπέρασαν τους 9.000, οι διασωληνωμένοι από Covid είναι καθημερινά εκατοντάδες. Ακόμη περισσότεροι είναι όσοι πάσχουν από άλλες ασθένειες και βρίσκονται καθημερινά εκτός ΜΕΘ, αναμένοντας ένα κρεβάτι με κόστος μερικές φορές τη ζωή τους.

          Είναι τεράστιες οι ευθύνες όλων των κυβερνήσεων για την κατάρρευση των δημόσιων νοσοκομείων, την ίδια ώρα που οι ιδιωτικοί όμιλοι υγείας κερδοσκοπούν σε βάρος των λαών. Η κυβέρνηση αντί να προχωρήσει στην επίταξη των ιδιωτικών κλινικών για να βρεθούν απλές κλίνες, ΜΕΘ και το αναγκαίο προσωπικό, νοικιάζει με το «αζημίωτο» ιδιωτικές κλινικές υποδομές και τους δίνει και γιατρούς από τα δημόσια νοσοκομεία.

135 χρόνια μετά το Σικάγο, ο τροχός της ιστορίας πίσω δεν πάει!

ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

          Η ζωή που μας αξίζει προϋποθέτει οι εργαζόμενοι να απολαμβάνουν τον πλούτο που παράγουν με τον ιδρώτα και τον κόπο τους. Η επιστημονική γνώση να αξιοποιείται για την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών και όχι για να πλουτίζουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Η ανάπτυξη της τεχνολογίας, των ψηφιακών εργαλείων και μέσων να αξιοποιείται για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής και δουλειάς, για τη μείωση του εργάσιμου χρόνου και την ευημερία όλου του λαού.

          Για μια κοινωνία που θα μας επιτρέπει να χαιρόμαστε τη ζωή μας, να είμαστε υγιείς, να αντέχουμε στις επιδημίες, να έχουμε τη δυνατότητα να ονειρευόμαστε, να ζούμε ανθρώπινα. Για να μπει ένα οριστικό τέλος στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και πολέμους που αναδεικνύουν τη σαπίλα του καπιταλισμού, τροφοδοτούν και τροφοδοτούνται από τις κρίσεις, δημιουργούν κύματα προσφυγιάς, φτώχειας, κάνουν ακόμη πιο σφοδρή την επίθεση του κεφαλαίου κατά της εργατικής τάξης και των λαών.

          Η υπόθεση βρίσκεται στα χέρια των εργαζομένων της χώρας, σε όλους τους λαούς. Τα συνδικάτα σηκώνουμε το βάρος της μαζικής οργάνωσης και της κλιμάκωσης των αγώνων, ανοίγουμε το δρόμο της ανατροπής. Μένουμε ενωμένοι, δυνατοί, δεν κάνουμε βήμα πίσω από τα δικαιώματά μας, τις διεκδικήσεις!

Ζήτω η Εργατική Πρωτομαγιά, 6 ΜΑΗ – ΗΜΕΡΑ ΑΠΕΡΓΙΑΣ

ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ – ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΜΑΣ