Σαν χάρτινος πύργος καταρρέει μέρα με τη μέρα το αφήγημα της κυβέρνησης περί κοινωνικής δικαιοσύνης με την εφαρμογή της ψηφιακής κάρτας στα σούπερ μάρκετ.
Μετά την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, τα σπαστά ωράρια, τη 10ωρη δουλειά, αυτοί που μετατρέψανε σε ζούγκλα τους εργασιακούς χώρους, μιλάνε για τη “μεταρρύθμιση του αιώνα” ενώ την ίδια ώρα έχουν διαλύσει τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας.
Η εικόνα που έρχεται από τους εμποροϋπαλλήλους δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών. “Μας υποχρεώνουν να χτυπάμε την κάρτα στις 11μμ και σχολάμε μιάμιση ώρα αργότερα”, μας λένε οι εργαζόμενοι που δουλεύουν σε σούπερ μάρκετ στις τουριστικές περιοχές. “Σχολάμε στις 12 το βράδυ και στις 7 το πρωί πρέπει να είμαστε πάλι στο κατάστημα”, λένε άλλοι εργαζόμενοι, για να αποδείξουν στην πράξη οτι ο εργάσιμος χρόνος γίνεται λάστιχο από τη μεγαλοεργοδοσία προκειμένου “να βγαίνει η δουλειά”.
Αν στα παραπάνω προσθέσουμε τις καταγγελίες που έρχονται καθημερινά στο Συνδικάτο, για υπερωρίες που ανταλλάσσονται με ρεπό, για καθημερινές μετακινήσεις εργαζομένων από Θεσσαλονίκη και Λάρισα, για τα 4ωρα που μετατρέπονται σε 6ωρα, για εργαζόμενους που έχουν δύο και τρία πόστα, μπορούμε εύκολα να αντιληφθούμε τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν στον κλάδο.
Στον κλάδο που η πανδημία οδήγησε τα κέρδη σε επίπεδα ρεκόρ, οι εργαζόμενοι μέρα με τη μέρα βλέπουν τα δικαιώματά τους να κατακρημνίζονται. Στα σούπερ μάρκετ και τα πολυκαταστήματα που τα ράφια είναι μπουκωμένα από προϊόντα, οι εργαζόμενοι δεν μπορούν παρά να αγοράσουν μόνο τα απολύτως απαραίτητα αφού ο μισθός δε φτάνει για να καλύψει τις υποχρεώσεις ούτε μέχρι τα μισά του μήνα.
Πληρώσαμε την κρίση τους, την ανάπτυξή τους. Πληρώσαμε σε καιρό ειρήνης και εξακολουθούμε να πληρώνουμε σε καιρό πολέμου. Τα αφεντικά κάνουν μπίζνες και οι εργαζόμενοι κάνουν υπολογισμούς τι θα “κόψουν” από την καθημερινότητά τους.
Καμία ανοχή! Καμία αναμονή!
Στην επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι η μόνη λύση είναι η οργάνωσή τους στο Συνδικάτο. Με φωτεινά παραδείγματα από αγώνες που ξεσπάνε καθημερινά σε χώρους και κλάδους, μπορούμε και πρέπει να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Να διεκδικήσουμε αξιοπρεπείς όρους δουλειάς και αυξήσεις στους μισθούς. Η δύναμή μας βρίσκεται στην οργάνωση, προκειμένου με καλύτερους όρους να αντιπαλέψουμε αυτό το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα. Μόνη μας ελπίδα ο ανυποχώρητος αγώνας.
Στις 10 Σεπτέμβρη συμμετέχουμε στο Συλλαλητήριο στη ΔΕΘ, στις 6μμ στην πλατεία ΧΑΝΘ.
