Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Δίνουμε συνέχεια στη συγκλονιστική απεργία της 28ης του Φλεβάρη όπου εκατομμύρια διαδηλωτές σε όλη τη χώρα βροντοφώναξαν «ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας». Χιλιάδες εργαζόμενοι πήραν απόφαση να απεργήσουν για πρώτη φορά, δεκάδες εργοστάσια νέκρωσαν, δείχνοντας την μεγάλη δύναμη των εργατών. Τώρα είναι η ώρα να κλιμακώσουμε τον αγώνα απέναντι στην πολιτική που μας στερεί το οξυγόνο, σε όλες τις πτυχές της ζωής μας.
Εργάτες σκοτώνονται στο βωμό του κέρδους
Τα δύο τελευταία χρόνια 300 συνάδελφοι μας δε γύρισαν στις οικογένειες τους μετά τη δουλειά, χιλιάδες ακόμη σακατεύτηκαν. Οι χώροι δουλειάς έχουν μετατραπεί σε αρένες θανάτου επειδή τα μέτρα ασφάλειας θεωρούνται κόστος για τους επιχειρηματίες. Το μόνο που τους νοιάζει είναι να βγει όσο το δυνατό πιο γρήγορα και πιο φθηνά η παραγωγή. Η ταχύτητα των μηχανών είναι στο τέρμα, προστατευτικά αφαιρούνται για να μην «κολλάει» η αλυσίδα, εργαζόμενοι χειρίζονται επικίνδυνα μηχανήματα συχνά χωρίς την απαραίτητη εκπαίδευση. Ειδικά οι δεκάδες χιλιάδες συνάδελφοι του κλάδου που εργάζονται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου είναι ακόμη πιο ευάλωτοι στις πιέσεις της εργοδοσίας.
Όλοι οι νόμοι που ψηφίστηκαν τα τελευταία χρόνια για την ενίσχυση των κερδών των επιχειρηματιών οδηγούν στην αύξηση των νεκρών και των τραυματιών στους χώρους δουλειάς : η διευθέτηση του χρόνου εργασίας, η 13ωρη δουλειά, η δουλειά τις Κυριακές εξαντλούν τους εργαζόμενους αυξάνοντας την πιθανότητα κάποιου «ατυχήματος».
Τώρα είναι η ώρα για την υπογραφή κλαδικής ΣΣΕ με αυξήσεις
Οι βιομήχανοι, αν και έχουν σκάσει στα κέρδη, αρνούνται με διάφορα τερτίπια να υπογράψουν κλαδική ΣΣΕ από το 2009! Χωρίς όμως το δίχτυ προστασίας που προσφέρει η κλαδική ΣΣΕ όλοι οι εργαζόμενοι είμαστε στον αέρα. Οι όποιες αυξήσεις δίνονται είναι με την μορφή εθελούσιας παροχής, την οποία ο εργοδότης την συμψηφίζει με ότι θέλει. Μόνο η Συλλογική Σύμβαση μπορεί να προσφέρει πραγματικές αυξήσεις που θα είναι υποχρεωτικές, διάφορα επιδόματα, την αναγνώριση των ειδικοτήτων κ.α.
Όχι στην αύξηση κοροϊδία του κατώτατου μισθού
Η κυβέρνηση με περισσό θράσος διαφημίζει τα ψίχουλα του ενός ευρώ την ημέρα που θα δώσει στον κατώτατο μισθό, εφαρμόζοντας τον απαράδεκτο νόμο Βρούτση Αχτσιόγλου. Οι τεράστιες ανατιμήσεις στα τρόφιμα, στην ενέργεια, στη στέγη έχουν ήδη καταβροχθίσει την αστεία αυτή «αύξηση», ειδικά από τη στιγμή που με το πάγωμα των τριετιών έχουν ήδη κλαπεί 12 χρόνια εργασίας από όλους μας. Το 2011, ο μέσος μισθός στον κλάδο των τροφίμων ήταν 1411,85 ευρώ ενώ το 2024 έπεσε στα 1263,74, μειώθηκε δηλαδή κατά 10,5%. Αποδεικνύεται λοιπόν ότι χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις, η όποια μικρή αύξηση του κατώτατου μισθού δε μπορεί να συγκρατήσει την πτώση του μέσου μισθού.
Οι εργαζόμενοι έχουμε τη δύναμη να φέρουμε τα πάνω κάτω
Το αποδείξαμε στις 28 του Φλεβάρη. Μπορούμε να στριμώξουμε τους βιομήχανους, αναγκάζοντας τους να υπογράψουν κλαδική ΣΣΕ γιατί χωρίς εμάς δεν παράγεται τίποτε. Ο ΣΕΒ, η κυβέρνηση, τα κόμματα που πίνουν νερό στο όνομα της ΕΕ τρέμουν ένα εργατικό κίνημα που θα βάζει στο στόχαστρο τον πραγματικό ένοχο : την πολιτική του κέρδους. Που δε θα πατάει τις διάφορες μπανανόφλουδες του τύπου «όλοι είμαστε μια οικογένεια», που δε θα παγιδεύεται στη λογική του μικρότερου κακού
ΣΤΙΣ 9 ΑΠΡΙΛΗ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ! ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ!
Διεκδικούμε:
^ Μέτρα προστασίας της υγείας στα εργοστάσια. Οι ζωές μας δεν είναι κόστος!
^ Υπογραφή Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με αυξήσεις!
^ 8ωρο – 5ημερο – 40ωρο
Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που ρυθμίζουν το χρόνο εργασίας.
^ Να δυναμώσει ο αγώνας για να αποδοθούν οι πολιτικές και ποινικές ευθύνες σε όλους τους υπεύθυνους για το έγκλημα στα Τέμπη. Καμία συγκάλυψη.
