Στηρίζουμε τον δίκαιο αγώνα των εκπαιδευτικών!
Χιλιάδες εκπαιδευτικοί βρέθηκαν στο δρόμο και παλεύουν ενάντια στα αντιδραστικά – αντιπαιδαγωγικά σχέδια της κυβέρνησης της ΝΔ.
Ο αγώνας τους ενάντια στο το σχολείο των κοινωνικών φραγμών και διακρίσεων, της ημιμάθειας, της εμπορευματοποίησης της γνώσης, που θα αναγκάζει τους γονείς να βάλουν περισσότερο το χέρι στην τσέπη, είναι αγώνας όλων μας!
Η μεγαλειώδης συμμετοχή στην απεργία της 11η του Οκτώβρη ήταν ένα μεγάλο ΝΑΙ στην απαίτηση όλου του λαού να στηριχθούν ουσιαστικά τα σχολεία και οι εκπαιδευτικοί, ήταν ένα βροντερό ΟΧΙ στα αντιεκπαιδευτικά σχέδια για ένα σχολείο των ταξικών φραγμών, που θα «κοιτάει» στην τσέπη μαθητές και γονείς, για ένα σχολείο όπου όλα θα «πωλούνται» και όλα θα «αγοράζονται».
Η κυβερνητική επιχείρηση τρομοκράτησης και συκοφάντησης των εκπαιδευτικών είναι κομμάτι της προσπάθειας να φιμωθεί κάθε φωνή αντίστασης και «να μπουν στον γύψο τα συνδικάτα» χρησιμοποιώντας διατάξεις από το αντεργατικό έκτρωμα του Χατζηδάκη (αλλά και την τιμωρητική τροπολογία που ψηφίστηκε επί ΣΥΡΙΖΑ και τώρα επαναφέρεται από την κυβέρνηση της ΝΔ).
Σε αυτή τους την προσπάθεια θα βρουν απέναντι τους το οργανωμένο ταξικό κίνημα.
Ο νόμος έκτρωμα Χατζηδακη θα μείνει στα χαρτιά!
Ολες οι κυβερνήσεις, ακολουθώντας και τις οδηγίες της ΕΕ υπολογίζουν ως κόστος τη στοιχειώδη ικανοποίηση των μορφωτικών αναγκών των παιδιών του λαού, γιατί έχουν διαμετρικά αντίθετες προτεραιότητες. Χρησιμοποιούν με υποκριτικό τρόπο την έννοια της «αξιολόγησης» για να κρύψουν τις εγκληματικές τους ευθύνες για την κατάσταση του δημόσιου σχολείο. Η προήγουμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είχε πάρει και τα συγχαρητήρια της Κομισιον γιατί με νόμο της «προωθεί τις κατευθύνσεις της μεγαλύτερης αυτονομίας και των διαδικασιών εσωτερικής – εξωτερικής αξιολόγησης σχολείων και εκπαιδευτικών». Μάλιστα, ο νόμος 4547/18 του κ. Γαβρόγλου για τη δήθεν αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας είναι αυτός που εφαρμόζεται σήμερα, με προσθήκες, από την κα Κεραμέως.
Η προώθηση της λεγόμενης «αξιολόγησης» είναι δέσμευση και των τριών μνημονίων, που προσπάθησαν να υλοποιήσουν διαδοχικά όλες οι κυβερνήσεις
Την ίδια στιγμή η πραγματικότητα είναι ότι οι δαπάνες για την Παιδεία έχουν μειωθεί κατά 1,8 δισ. ευρώ στα τελευταία 11 χρόνια. Οι γονείς δίνουν από την τσέπη τους 1,2 δισ. ευρώ τον χρόνο στην ιδιωτική εκπαίδευση. 50.00 συμβασιούχοι εκπαιδευτικοί καλύπτουν πάγιες και μόνιμες ανάγκες,Το 30% των σχολικών κτιρίων είναι 50ετίας. 70% είναι η περικοπή των κρατικών κονδυλίων για τη Σχολική Στέγη. Γυμναστήριο έχει το 6% των Δημοτικών και το 22% των Γυμνασίων – Λυκείων. Αίθουσα πολλαπλών χρήσεων έχει το 27% των Δημοτικών. Εργαστήριο Φυσικών Επιστημών έχει το 5% των Δημοτικών και το 26% των Γυμνασίων – Λυκείων. Βιβλιοθήκη έχει το 12% των Δημοτικών και το 38% των Γυμνασίων – Λυκείων. – 700.000 μαθητές και μαθήτριες φοιτούν σε τμήματα από 21 έως 30 μαθητών. Το 32% των εκπαιδευτικών μετακινείται σε 2 έως 5 σχολεία.
Αυτήν την περίοδο, μάλιστα, σε συνθήκες πανδημίας, το υπουργείο Παιδείας προωθεί συγχωνεύσεις τμημάτων, με αποτέλεσμα να στοιβάζονται οι μαθητές σε 27άρια και 28άρια τμήματα!
Τα κριτήρια της αξιολόγησης, που προωθεί η κυβέρνηση, δεν έχουν καμία σχέση με αυτές τις ανάγκες και αποκαλύπτουν το πραγματικό αντιπαιδαγωγικό περιεχόμενό τους. Οι εκπαιδευτικοί άλλωστε δεν αρνούνται την αξιολόγηση.Κάθε μέρα εξετάζουν και αποτιμούν τη δουλειά τους, στους συλλόγους διδασκόντων ανταλλάσσουν σκέψεις και προτάσεις για να γίνει καλύτερη η σύνθετη παιδαγωγική πράξη. Και μάλιστα, αυτή ακριβώς η διαδικασία είναι που ζητούν να στηριχθεί ουσιαστικά από το κράτος.
Οι αλλαγές που φέρνουν είναι βαθιά ταξικές.
Τα σχολεία των φτωχών θα έχουν διαφορετικό και κατώτερου επιπέδου πρόγραμμα και βιβλία από τα σχολεία των πλουσίων.
Σήμερα είναι η ώρα της αλληλεγγύης, για να πιεστεί ακόμα περισσότερο η κυβέρνηση της ΝΔ, να ηττηθεί η προσπάθεια τρομοκράτησης των εκπαιδευτικών.
Η αταλάντευτη αγωνιστική στάση εκπαιδευτικών και μαθητών, η συσπείρωση και η αγωνιστική συμπόρευση όλων των εργαζομένων, όλων των κλάδων, όπως εκφράστηκε και μέσα από την σύσκεψη 200 Συνδικαλιστικών οργανώσεων στις 5/10 στην Αθήνα στο γήπεδο του Σπόρτινγκ, είναι ο δικός μας δρόμος.Ο δρόμος για να βγουν οι ανάγκες μας στο προσκήνιο, για να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση.
Στους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας θα κριθεί το δίκιο, θα δυναμώσει ο αγώνας για ολόπλευρη μόρφωση μέσα από το αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σχολείο
Η αλληλεγγύη και ο συντονισμός των σωματείων, η ανάπτυξη της ταξικής πάλης, θα ανοίξουν το δρόμο για να καταργηθούν οι αντεργατικοί νόμοι και για να διεκδικήσουμε την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας.
Κανένας μόνος του. Όλοι για έναν και ένας για όλους.
