Το Συνδικάτο Επισιτισμού-Τουρισμού Ν. Αττικής στέκεται δίπλα στον δίκαιο πολυήμερο απεργιακό αγώνα των εργαζομένων στον όμιλο του ΟΤΕ με στόχο την υπογραφή ενιαίας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ) σε όλο τον όμιλο, ανεξαρτήτου σχέσης εργασίας και με εξίσωση μισθών και δικαιωμάτων προς τα πάνω. Καλούμε τα σωματεία του κλάδου, συνολικά τους εργαζόμενους να δείξουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους στους απεργούς του ομίλου ΟΤΕ. Ειδικά σε μια περίοδο που οι εργαζόμενοι στον Τουρισμό πρέπει να οργανώσουν και οι ίδιοι τον αγώνα τους διεκδικώντας την υπογραφή νέας συλλογικής συμβάσης με ουσιαστικές αυξήσεις και δικαιώματα, και οι εργαζόμενοι στον επισιτισμό να παλέψουν ώστε η ΣΣΕ που πρόσφατα υπογράφτηκε, να ισχύσει υποχρεωτικά για όλες τις επιχειρήσεις.
Δεν χρειάζονται πολλά στοιχεία για να επιβεβαιωθεί το γιατί αφορά τον κάθε εργαζόμενου του κλάδου η απεργία στον ΟΤΕ, ή το γιατί η ανάπτυξη που τόσο διαφημίζεται και η κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων σημαίνουν χειρότεροι όροι δουλειάς και ζωής για εμάς.
Από το 12’ ως το 18’ αυξήθηκε η παραγωγικότητα των εργαζομένων στον ΟΤΕ κατά 55%, ενώ τα έσοδα των εργαζομένων από το 12’ ως το 19’ μειώθηκαν κατά 56%. Στον όμιλο όπως και στον κλάδο μας, υπάρχουν διαφορετικές κατηγορίες εργαζομένων, με διαφορετικούς όρους εργασίας, μισθούς και δικαιώματα. «Παλιοί» και «νέοι», εργολαβικοί, «ενοικιαζόμενοι», με ΣΣΕ ή χωρίς ΣΣΕ κ.ά. Σε αυτές τις συνθήκες, ο όμιλος ΟΤΕ σημείωσε το 2018 τα μεγαλύτερα μεικτά κέρδη, ύψους 1,2 δισ. ευρώ, και έδωσε το μεγαλύτερο μέρισμα που έχει δώσει ποτέ στους μετόχους, ύψους 340 εκατομμυρίων ευρώ, ποσό που ξεπερνά το σύνολο της μισθοδοσίας των περίπου 15.500 εργαζομένων!!!
Τα παραπάνω είναι ελάχιστα σε σχέση με την κατάσταση που επικρατεί, όμως είναι αρκετά για να κατανοήσει ο κάθε ένας ότι σε όποιον κλάδο κι αν ανήκει, μπροστά από κάθε ανάγκη μας υπάρχει ένα εμπόδιο. Δεν είναι άλλο από τους μεγαλοεργοδότες, και τις κυβερνήσεις τους, που με κάθε τρόπο προσπαθούν να εξασφαλίσουν την «κανονικότητα» αυτής της κατάστασης. Κάθε εμπόδιο όμως έχει και τον τρόπο του για να ξεπερνιέται. Δεν είναι άλλος από την οργάνωση των ίδιων των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, στα ταξικά συνδικάτα, Και η ένωση όλων αυτών με το ΠΑΜΕ, ώστε ο αγώνας να αποκτά προσανατολισμό, αντοχή και δύναμη.
