ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΜΑΣ ΘΑ ΔΙΚΑΙΩΘΟΥΝ ΜΕ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ!
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ!
Συναδέλφισσες-συνάδελφοι
Χαιρετίζουμε την ομόφωνη απόφαση της ΓΣ των εργαζομένων στη Μινέρβα να μην αποδεχτούμε την επαίσχυντη πρόταση της εργοδοσίας, απέναντι στο σχέδιο Συλλογικής Σύμβασης που καταθέσαμε προς συζήτηση. Οι εργαζόμενοι ενωμένοι μέσα από τα συλλογικά όργανα, επιστρέψαμε ως απαράδεκτη την αντιπρόταση της εργοδοσίας. Πρόκειται για ξεκάθαρο εμπαιγμό απέναντι στις ανάγκες μας, παρά το προφίλ της «κοινωνικής ευθύνης» που πασχίζει να χτίσει εδώ και καιρό η εταιρεία. Το περιμέναμε επίσης ότι η εργοδοσία θα προσπαθήσει να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, να αποπροσανατολίσει και να διασπάσει τους εργαζόμενους, όπως έκανε πριν από την πρώτη συνάντηση ακόμα. Ποια είναι η στάση της εταιρείας;
- Δεν αποδέχεται την υπογραφή συλλογικής σύμβασης και θέλει να την υποβαθμίσει στη μορφή και στο περιεχόμενο, για να βάλει χέρι στα δικαιώματα μας.
- Προσπαθεί με τη λογική του διαίρει και βασίλευε να διαχωρίσει τεχνητά τους εργαζόμενους στην παραγωγή με τους διοικητικούς υπαλλήλους(πχ εργαζόμενους στο χημείο).
- Προτείνει πενιχρή αύξηση(πρόκειται για μείωση αφού από τον πληθωρισμό ο μέσος μισθός το 2022 μειώθηκε -7,4%), δεν αποδέχεται τις τριετίες κάτω από το πρίσμα των αντοχών της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας της επικαλούμενη τη βιωσιμότητα της.
- Δεν αποδέχεται κανένα μέτρο καθιέρωσης ειδικοτήτων, προστασίας των εργαζομένων, θέλει να καθιερώσει την ευελιξία στο ωράριο και να εντατικοποιήσει περεταίρω τη δουλειά.
Με Συλλογική Διαπραγμάτευση αγωνιζόμαστε ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα!
Συναδέλφισσες-συνάδελφοι
Η προκλητική στάση της εργοδοσίας στη Μινέρβα και γενικότερα η στάση των ενώσεων των βιομηχάνων δεν είναι τυχαία.Αξιοποιούν δεόντως όλο το αντεργατικό θεσμικό πλαίσιο που έχουν διαμορφώσει για λογαριασμό τους οι εκάστοτε κυβερνήσεις (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ) εναλλάσσοντας την σκυτάλη, με στόχο οι εργαζόμενοι να υποταχθούν στην στρατηγική και τις επιδιώξεις κεφαλαίου – ΕΕ. Είναι χαρακτηριστική η εργασιακή ζούγκλα που επικρατεί: τρομοκρατία, δυστυχήματα, εντατικοποίηση, μισθοί τσακισμένοι, ενώ παράλληλα ηακρίβεια σε ενέργεια, τρόφιμα κ.α είναι στα ύψη και πάνω από 700.000 νοικοκυριά κινδυνεύουν να βγουν σε πλειστηριασμό.
Σήμερα μέσα στον ίδιο κλάδο, ακόμη και στον ίδιο εργασιακό χώρο όπως στη Μινέρβα, δεν υπάρχει ενιαίο καθεστώς εργασίας. Δεκαέξι διαφορετικές εργασιακές σχέσεις ισχύουν πανελλαδικά, που διαφοροποιούν όχι μονάχα τους μισθούς, αλλά το χρόνο εργασίας, άλλους θεσμικούς όρους σχετικούς με την μητρότητας, τις συνδικαλιστικές και ατομικές ελευθερίες, τον καθορισμό των καθηκόντων. Οι τριετίες που αποτελούσαν ανάσα έχουν καταργηθεί, καθιστώντας την όποια ανακούφιση όνειρο θερινής νυκτός. Μετά την κατάργηση της συλλογικής διαπραγμάτευσης ο μέσος μισθός από 1264€ που ήταν το 2012, έπεσε στα 954€ το 2021.Αξίζει να σκεφτούμε στο δικό μας εργασιακό χώρο πως προχώρησε η σαλαμοποίηση ειδικοτήτων, πως σε κάθε φάση η εργοδοσία προσπαθεί να βάλει στο χέρι κεκτημένα. Τρανό παράδειγμα είναι η ευελιξία του ωραρίου, η παράβαση του 11ωρου παλιότερα, η αλλαγή πόστων μέσα στη βάρδια, θεσμικά επιδόματα που στην πορεία καταργήθηκαν, πολιτιστικές-ψυχαγωγικές δραστηριότητές κ.α
Ενάντια στους παραπάνω λόγους είναι ανάγκη οι εργαζόμενοι σε κάθε χώρο δουλειάς να παλέψουν για Συλλογική Σύμβαση. Η συλλογική διαπραγμάτευση επιβλήθηκε σε μια σειρά χώρες και κλάδους τον περασμένο αιώνα μέσα από σκληρούς απεργιακούς αγώνες και καταργήθηκε εκ νέου, γιατί η εργοδοσία ακόμη και σε καιρούς ανάπτυξης δεν εγκατάλειψε την προσπάθεια να συμπιέσει μισθούς και δικαιώματα,. Σήμερα στην Ελλάδα και σε χώρες της ΕΕ (Γαλλία, Γερμανία, Αγγλία, Ολλανδία) πραγματοποιούνται μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις, ενώ συνολικά τα εργατικά ταξικά σωματεία παλεύουν συντονισμένα για την επαναφορά των Συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Δίνουμε το χέρι σε όποιον σηκώνεται – Γινόμαστε πιο δυνατοί!
Συναδέλφισσες-συνάδελφοι
Το σωματείο έχει πείρα και δύναμη, με τη συμμετοχή και την πρωτοπόρα δράση κάθε συναδέλφου μπορούμε να επιβάλλουμε το δίκιο μας. Και αν πασχίζουν να μας πείσουν ότι δεν είμαστε όλοι το ίδιο εμείς πρέπει να απαντήσουμε: «Μια φωνή και μια γροθιά!». Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τους συναδέλφους που έχουν άλλο πόστο, αντικείμενο εργασίας, όλοι αντιμετωπίζουμε την πίεση, την εργοδοτική αυθαιρεσία, έχουμε ανάγκη να θρέψουμε τις οικογένειες μας, να πληρώσουμε νοίκι, λογαριασμούς. Δίνουμε λοιπόν το χέρι σε όποιον σηκώνεται, σε όποιον σε αυτές τις συνθήκες βρίσκει το θάρρος να παλέψει μέσα από το δρόμο της συναδελφικότητας, της αλληλεγγύης, τη οργάνωσης.Λέμε σε κάθε συνάδελφο:Οργανώσου στο σωματείο σου και αγωνίσου!Από την ίδια μας την εμπειρία επιβεβαιώνεται ότι δεν υπάρχουν σωτήρες, ότι μόνο όταν εμείς κινητοποιηθήκαμε αποσπάσαμε κατακτήσεις, με τον αγώνα και την αλληλεγγύη. Αυτή τη συνέχεια πρέπει να εξασφαλίσουμε και με τους νέους συναδέλφους, να γίνουμε ακόμα πιο δυνατοί.
Όσο για τη βιωσιμότητα της εταιρείας τα γεγονότα μιλάνε από μόνα τους. Στα εύκολα και στα δύσκολα οι εργαζόμενοι βάλαμε πλάτη, με τη δική μας δουλειά κρατιέται η εταιρεία. Στην κρίση και στην ανάπτυξη οι εργαζόμενοι δουλεύουμε και παράγουμε κέρδος, χωρίς εμάς δεν γεμίζει μπολάκι μαργαρίνη, δεν φτάνει μπουκαλάκι ξίδι στα ράφια και ας είναι ΤΟΠ! Πάει πολύ λοιπόν να μας κουνάνε το δάχτυλο για βιωσιμότητα, εκείνοι που μας θέλουν μόνιμα να είμαστε τα υποζύγια. Οι εξαγορές, τα νέα μηχανήματα, οι νέες γραμμές δεν έγιναν από μόνα τους, τα καινούρια προϊόντα δεν τα παράγει η εργοδοσία, ούτε ένα μάτσο στελέχη είναι ικανά. Να αφήσουν λοιπόν την κοροϊδία για τις δύσκολες συνθήκες της αγοράς. Ξεκάθαρα δεν υπολογίζουν τις ανάγκες μας. Η μεγαλύτερη απόδειξη του εμπαιγμού είναι πως, κλαίγονται ενώ έχουν κερδοφορία, αλλά δεν έχουν την κερδοφορία που θα ήθελαν. Ε λοιπόν οι εργαζόμενοι δε θα είναι μονίμως σε ζημία!
Με οργάνωση και αποφασιστικό αγώνα θα νικήσουμε!
Συναδέλφισσες-οι,
Υπάρχουν ορισμένα πράγματα που δεν λογίζονται με χρήματα, δεν πατσίζουν με αυξήσεις. Η σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς όρους χωρίς «τρελούς» ρυθμούς, η σωματική και ψυχική υγεία, η μείωση της καταπόνησης, η προστασία σε δυσκολίες της ζωής, ο οικογενειακός προγραμματισμός, ο ελεύθερος ποιοτικός χρόνος με τις οικογένειες μας, η μόρφωση και η υγεία των παιδιών μας δεν θα δεχτούμε να τσακίζονται, καθώς μπαίνουν στο ζύγι του κόστους-οφέλους. Και αν η εργοδοσία έχει «πειραγμένη» τη ζυγαριά, έχουμε και εμείς το δικό μας τρόπο!Δεν είναι η πρώτη φορά που ακολουθούμε το δρόμο του αγώνα. Με πείρα, ενότητα, με συλλογικές διαδικασίες θα παλέψουμε!
Έχουμε υπομονή και επιμονή και δηλώνουμε ότι δεν υποχωρούμε!Αξιοποιούμε όλες τις μορφές πάλης, ξεκινώντας με αναστολή υπερωριών και διευκολύνσεων (αλλαγές βάρδιας) στο πρόγραμμα εργασίας. Προχωράμε την Παρασκευή 28/4 σε δίωρη στάση εργασίας (14:00-16:00) με εκδήλωση για να τιμήσουμε την εργατική Πρωτομαγιά, τους αγώνες της τάξης μας.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους του κλάδου να βαδίσουν στο δρόμο του αγώνα και της διεκδίκησης μέσα από το σωματείο μας, να γίνουμε ακόμα πιο πολλοί, πιο αποφασιστικοί!Θα νικήσουμε!
