Να «νεκρώσουν» τα εργοστάσια!

Στέλνουμε μήνυμα ότι «δεν πάει άλλο»!

Όλοι στον αγώνα!

 Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι,

Η Κυβέρνηση ΝΔ , η εργοδοσία, η ΕΕ, τα αστικά ΜΜΕ, τα κόμματα της πλουτοκρατίας κάθε μέρα μας «πιπιλίζουν» το μυαλό για το δύσκολο χειμώνα που έρχεται, για την ενεργειακή κρίση, για την ανάγκη άλλη μια φορά να κάνουμε υπομονή!

Πρώτα μας έλεγαν «σφίξε το ζωνάρι» γιατί έχουμε κρίση. Μετά «κάνε υπομονή» γιατί έρχεται η ανάπτυξη. Στην συνέχεια «βάλε πλάτη» να περάσει η πανδημία! Και σήμερα για ακόμα μια φορά να κάνουμε υπομονή.

Η υπομονή μας εξαντλήθηκε εδώ και καιρό!

Στόχος τους να «πνίξουν» οποιαδήποτε σκέψη για αντίδραση πριν ακόμα γεννηθεί, να «πνίξουν με υπομονή» κάθε σκέψη για διεκδίκηση. Θέλουν όλοι μαζί να περάσουμε το «δύσκολο χειμώνα», που σημαίνει λεφτά από κρατικές επιδοτήσεις, από το ταμείο ανάκαμψης, από την ΕΕ στο κεφάλαιο και σε εμάς μια ζωή με «ασπιρίνες-pass”.

Από δίπλα οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, που προσπαθούν με “αντι-μητσοτακηκές” κορώνες και το βλέμμα κολλημένο στις εκλογές να καλλιεργήσουν για μια ακόμα φορά στους εργαζόμενους ψεύτικες προσδοκίες από μια νέα κυβερνητική εναλλαγή.  Μιλάμε για τις ίδιες δυνάμεις που ως κυβέρνηση έχουν δώσει τα “ρέστα” τους στα μονοπώλια, στους επιχειρηματικούς ομίλους και που η εργατική τάξη και ο λαός ακόμα πληρώνουν την αντιλαϊκή πολιτική τους. Αλλά και ως αντιπολίτευση το προηγούμενο διάστημα έχουν δώσει απλόχερα τις υπηρεσίες τους στο κεφάλαιο, καθώς είναι οι ίδιες δυνάμεις που καθ’ όλη την διάρκεια της πανδημίας κρύφτηκαν με τα αμίμητα «θα λογαριαστούμε μετά», που καλλιεργήσαν  τα «με μία απεργία δεν βγαίνει τίποτα», που ψήφισαν στον κοινοβούλιο από κοινού αντιλαϊκούς νόμους όπως το νόμο Χατζητδάκη κ.α.

Καμιά εμπιστοσύνη στη συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ

Καμία εμπιστοσύνη στον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ. Έχουν σοβαρή ευθύνη για την κατάσταση που έχει περιέλθει η εργατική τάξη αφού συστηματικά παίζουν βρώμικο ρόλο για να οδηγήσουν στον αφοπλισμό τους εργαζόμενους και να αδρανοποιήσουν τα σωματεία. Η παρέμβαση τους σε κάθε φάση εξαντλείται στις «αντοχές της οικονομίας», στον κοινωνικό διάλογο και στην αντίληψη ότι όλοι πρέπει να βάλουμε πλάτη. Τρανταχτή ήταν η στάση τους τα 3 χρόνια πανδημίας και μετά από σωρεία αντιλαϊκών νόμων, δεν έβγαλαν άχνα! Ακόμα και τώρα που κάτω από την πίεση των εργαζομένων, πρωτοβάθμιων σωματείων, εργατικών κέντρων και ομοσπονδιών οδηγήθηκε στην απόφαση για γενική απεργία, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ότι έχουν κάνει αλλά και σε τελική ανάλυση ότι δεν είναι ανεξάρτητοι από τα κόμματα τους, αφού κάνουν ότι μπορούν για να εφαρμοστεί κατά γράμμα η αντιλαϊκή πολιτική που αυτά ψηφίζουν.

Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό! Εμείς έχουμε την δύναμη, γιατί εμείς παράγουμε όλο τον πλούτο και χωρίς εμάς γρανάζι δεν γυρνά!

 Με την συσπείρωση μας στο συνδικάτο μας, με την συμμετοχή μας στην πάλη, με την διεκδίκηση μέσα στους χώρους δουλειάς, με την επιτυχία της απεργίας στις 9/11 στέλνουμε αποφασιστικό μήνυμα διεκδίκησης για την ζωή που μας αξίζει.

Λέμε ότι δεν θα σκύψουμε το κεφάλι στους μεγαλοβιομήχανους που όλα τα προηγούμενα χρόνια «μπούκωναν» από κέρδη, ενώ για εμάς η πραγματικότητα ήταν μισθοί μικρότεροι από το 2010, η εργολαβοποίηση, η τεράστια εντατικοποίηση, τα δεκάδες εργατικά ατυχήματα ορισμένα από αυτά και θανατηφόρα. Σε αυτά ήρθε ο πληθωρισμός, η ακρίβεια, η αύξηση των τιμών στα καύσιμα να καταπιούν ακόμα περισσότερο το εισόδημά μας.

 Η κατάσταση που ο καθένας μας βιώνει δεν αντιμετωπίζεται με περισσότερες ώρες υπερωριών, με το να τσακίζουμε το σώμα μας, διακινδυνεύοντας την υγεία μας για να ανταπεξέλθουμε.

Τα παραδείγματα στο κλάδο μας αποτυπώνουν την πραγματική κατάσταση για τους εργαζόμενους

Ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι: ο ΠΑΠΟΥΤΣΑΝΗΣ όπου η τεράστια ανάπτυξη συνοδεύεται με προσλήψεις εργολαβικών εργαζομένων χωρίς συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα και γενικότερα με μεγάλη εντατικοποίηση για όλους τους εργαζόμενους. Η COLGATE όπου το εργοστάσιο της Ελλάδας παρουσιάζεται ως το πρότυπο της πολυεθνικής, είναι από τα πιο κερδοφόρα στην Ευρώπη, όμως η κερδοφορία αυτή βασίζεται στην εντατικοποίηση, εργολαβική εργασία, στους καθηλωμένους μισθούς, στις αυταρχικές συμπεριφορές των στελεχών. Ακόμα την UPFIELD, την ALPLA και αλλού που κανόνας είναι η εντατικοποίηση, τα 12ωρα, οι κόντρα βάρδιες. Ενώ ως αποτέλεσμα όλης αυτή της κατάστασης έχουν πυκνώσει τα εργατικά ατυχήματα στον κλάδο με πιο πρόσφατο το θανατηφόρο εργατικό ατύχημα στον ΠΑΪΡΗ.

 Χειμώνας δε βγαίνει με vouchers και pass οργάνωση και δράση, μην τους προσκυνάς!

        Οι αγώνες του προηγούμενου διαστήματος δείχνουν πως μπορούμε οργανωμένοι μέσα από τα σωματεία μας να βάλουμε τη σφραγίδα μας στις εξελίξεις, να στριμώξουμε τις εταιρείες και να διεκδικήσουμε κάλυψη των απωλειών μας από τα αμύθητα κέρδη τους.

Με την παρέμβαση του κλαδικού συνδικάτου υπογράφηκαν επιχειρησιακές συμβάσεις, αποσπάστηκαν σε χώρους εργασίας αυξήσεις, πάρθηκαν πίσω άδικες απολύσεις, καταφέραμε να σε περιπτώσεις να μπει φρένο την ασυδοσία της εργοδοσίας. Δώσαμε μάζες για τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, για την συγκρότηση αντίστοιχων επιτροπών. Μέσα από αυτή την δραστηριότητα καταφέραμε ορισμένα παραδείγματα όπως οι μισθοί στην Μινέρβα να ξεκινούν από τα 1000 ευρώ, οι εργαζόμενοι σε Upfield και Colgate να αποσπάσουν αυξήσεις.

        Οι αγώνες σε Cosco, Ε-food, Λάρκο, στα Λιπάσματα και στα Πετρέλαια της Καβάλας, στους Οικοδόμους, στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, στην Μαλαματίνα δείχνουν το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε. Οι μαζικοί αγώνες και μεγάλες απεργίες σε πολλές χώρες όπως στη Μεγάλη Βρετανία, στην Ολλανδία, στην Ισπανία, στη Γερμανία, στο Βέλγιο, στις ΗΠΑ κάτι το ελπιδοφόρο. Δείχνουν ότι η εργατική τάξη δεν είπε την τελευταία της λέξη και ότι ο λαός θα γράψει την δική του ιστορία, τις δικές του εξελίξεις.

Δεν «προσαρμοζόμαστε»! Αγωνιζόμαστε για να ζήσουμε!

Η απεργία του Νοέμβρη είναι σημαντικός αγωνιστικός σταθμός για να σταματήσει το αίσχος της κυβερνητικής παρέμβασης στον κατώτερο μισθό. Η υπογραφή και το ύψος του κατώτερου μισθού να καθορίζεται από τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και την υπογραφή Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

Απαιτούμε:

• Κατώτερο μισθό 860 ευρώ!
• Συλλογικές συμβάσεις και αυξήσεις στους μισθούς με βάση την αύξηση του πληθωρισμού.
• Όχι στην εργολαβική εργασία! Μονιμοποίηση τώρα!Σταθερή δουλειά με δικαιώματα, όχι στις απλήρωτες υπερωρίες! Όχι στις κόντρα βάρδιες!
• Συγκροτούμε Επιτροπές υγιεινής και ασφάλειας σε κάθε χώρο. Παλεύουμε να διασφαλίσουμε την υγεία μας στην εργασία, να μειωθούν οι επαγγελματικοί κίνδυνοι και οι ασθένειες. Να ενισχυθούν οι κρατικοί εκλεκτικοί μηχανισμοί.
• Γενναία μείωση και πλαφόν στην τιμή του ρεύματος και του φυσικού αερίου.
• Κατάργηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης και του ΦΠΑ σε καύσιμα και ενέργεια.
• Γενναία μείωση και πλαφόν στις τιμές στα βασικά είδη πλατιάς κατανάλωσης, όπως διατροφής (π.χ. γάλα, άλευρα, έλαια, λίπη), ένδυσης κ.ο.κ.
• Κατάργηση του ΦΠΑ στα βασικά είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης.
• Κανένα εργατικό και λαϊκό σπίτι χωρίς ρεύμα, νερό, τηλέφωνο. Διαγραφή χρεών για τα εργατικά – λαϊκά νοικοκυριά και τους επαγγελματίες.
• Διεύρυνση των κριτηρίων ένταξης στο Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο και στο επίδομα θέρμανσης, αύξηση του οικογενειακού εισοδηματικού κριτηρίου στα 30.000 ευρώ.
• Επαναφορά των δωρεάν δρομολογίων στις αστικές συγκοινωνίες για τους εργαζόμενους κατά την έναρξη και τη λήξη των βαρδιών, μείωση της τιμής του εισιτηρίου στα ΜΜΜ κατά 50%.
• Επιδότηση ενοικίου για εργατικά – λαϊκά νοικοκυριά.
• Προστασία της εργατικής λαϊκής κατοικίας. Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη!

16/10 δίνουμε το παρόν, μαζικά στην Γενική Συνέλευση του συνδικάτου μας 10.30 π.μ. στο ισόγειο του Εργατικού Κέντρου Πειραιά