ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΣΤΟΣ
Στις 28 Φλεβάρη ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ και στις ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ!
ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ, ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, ΣΤΙΣ 11.00 π.μ.
ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ, ΣΤΙΣ 10.30πμ
ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ
Συνάδελφοι,
Σε λίγες ημέρες συμπληρώνονται 2 χρόνια από το έγκλημα στα Τέμπη. Ένα έγκλημα που οδήγησε 57 ανθρώπους ανάμεσα τους και νέα παιδιά να χάσουν την ζωή τους με φρικτό τρόπο.
Το έγκλημα αυτό έφερε στην επιφάνεια με τραγικό τρόπο τα προβλήματα στην ασφάλεια στον σιδηρόδρομο, τα οποία επανειλημμένα είχαν αναδείξει οι εργαζόμενοι και τα Σωματεία τους, αλλά η κυβέρνηση, ο ΟΣΕ και η Hellenic Train υποτιμούσαν και απαξίωναν!
Δυο χρόνια μετά, τα στοιχεία που αποκαλύπτονται και έρχονται στο φως της δημοσιότητας δείχνουν ότι η κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή έως και σήμερα ακολουθεί το δρόμο της συγκάλυψης του εγκλήματος και των δικών της ευθυνών, αλλά και τις διαχρονικές ευθύνες όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, όσον αφορά στην εφαρμογή εκείνων των κανόνων και μέτρων που πρέπει να λαμβάνονται στον 21ο αιώνα για την προστασία των επιβατών.
Υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό για να λειτουργεί ο σιδηρόδρομος με ασφάλεια.
Οι σιδηροδρομικές γραμμές είναι σε χειρότερη κατάσταση σε σχέση με δύο χρόνια πριν. Οι υποδομές και οι συρμοί είναι μεγάλης ηλικίας και κακοσυντηρημένοι, το μεγαλύτερο σύστημα του δικτύου είναι χωρίς σύγχρονα μέτρα ασφάλειας, φωτισμό και συστήματα επικοινωνίας.
Την ίδια στιγμή όμως χαρακτηρίζονται ως «παράνομες και καταχρηστικές» οι απεργίες των
σιδηροδρομικών, με αιτήματα που έχουν στο επίκεντρο ακριβώς αυτά τα ζητήματα της Ασφάλειας των επιβατών και των εργαζομένων. Παρόμοια κατάσταση επικρατεί και στις αστικές συγκοινωνίες με στόλους γερασμένους, τροχαίο υλικό πεπαλαιωμένο και ασυντήρητο, χωρίς μέτρα υγείας και ασφάλειας, με χιλιάδες εργαζόμενους να λείπουν, λόγω περικοπής θέσεων εργασίας. Γι’ αυτό βλέπουμε λεωφορεία και συρμούς να πιάνουν φωτιά γεμάτα επιβάτες.
Τα τελευταία δύο χρόνια, σχεδόν 300 εργαζόμενοι δε γύρισαν πίσω από τη δουλειά στις οικογένειές τους.
Άφησαν την τελευταία τους πνοή στους χώρους εργασίας, γιατί η λήψη έστω και στοιχειωδών μέτρων ασφαλείας για τους εργοδότες και την εκάστοτε κυβέρνηση είναι κόστος. Μπορεί όμως να συγκριθεί η αξία της ανθρώπινης ζωής με το υλικό κόστος των μέτρων που είναι απαραίτητα -και άλλωστε πολλά από αυτά προβλέπονται από τη νομοθεσία- για την προστασία της;
Ο λαός μας είναι απροστάτευτος από τις φυσικές καταστροφές, τις φωτιές και τις πλημμύρες, γιατί οι Κυβερνήσεις, οι Περιφέρειες και οι Δήμοι αρνούνται να χρηματοδοτήσουν τα απαραίτητα έργα και να στελεχώσουν πλήρως όλες τις απαραίτητες υπηρεσίες. Οι δομές της Δημόσιας Υγείας λειτουργούν οριακά μόνο χάρη στην αυτοθυσία των γιατρών και συνολικά των εργαζομένων σε αυτές, ενώ καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες σε σχολεία όπου πέφτουν ταβάνια και σοβάδες, γιατί αυτές οι δαπάνες θεωρούνται κόστος. Και στους δικούς μας χώρους δουλειάς, για εμάς που εργαζόμαστε στα Υπουργεία, τα σωματεία είναι αναγκασμένα να δίνουν καθημερινό αγώνα για τα αυτονόητα, να υπάρχουν δηλαδή οι κατάλληλες συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας.
Όλα αυτά έρχονται να προστεθούν στην άσχημη κατάσταση που βιώνει ο λαός μας με την ακρίβεια, τη φτώχεια, τους χαμηλούς μισθούς, τα “κοράκια” που αρπάζουν λαϊκά σπίτια, την ίδια στιγμή που δαπανούνται δις ευρώ σε πολεμικές δαπάνες που δεν αφορούν την άμυνα της χώρας μας.
Όμως, όταν ο λαός βγαίνει στο δρόμο του αγώνα τότε φοβούνται. Το είδαμε όλοι με τα μάτια μας την Κυριακή 26 Γενάρη με χιλιάδες λαού να διαδηλώνει σε πάνω από 150 πόλεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
ΔΕΝ θα επιτρέψουμε να ζούμε σε μια απέραντη «κοιλάδα των Τεμπών», να είναι ο καθημερινός κίνδυνος της ζωής μας μία κανονικότητα, στο βωμό του οικονομικού κέρδους. Καλούμε όλους τους εργαζόμενους να δώσουν τη μάχη για την επιτυχία της απεργίας, έτσι ώστε να πλημμυρίσουν οι δρόμοι και οι πλατείες από τις απεργιακές συγκεντρώσεις των σωματείων και να κάνουμε πράξη τον λόγο που δώσαμε πριν από δύο χρόνια στις οικογένειες των θυμάτων, αλλά και στους εαυτούς μας, πως ΔΕΝ θα αφήσουμε να συγκαλυφθεί το έγκλημα!
Nα δυναμώσει ο αγώνας για:
• Να αποδοθούν οι πολιτικές και ποινικές ευθύνες σε όλους τους υπεύθυνους για το έγκλημα στα Τέμπη. Καμία συγκάλυψη.
• Να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στην πολιτική της “απελευθέρωσης” και της ιδιωτικοποίησης της ΕΕ και των κυβερνήσεων. Για σύγχρονες, ασφαλείς, τακτικές, φτηνές, αποκλειστικά δημόσιες σιδηροδρομικές μεταφορές.
• Μέτρα υγείας και ασφάλειας σε όλους τους χώρους δουλειάς. Συλλογικές Συμβάσεις εργασίας και σταθερός ημερήσιος χρόνος δουλειάς. Αυξήσεις στους μισθούς. Επαναφορά 13ου -14ου μισθού.
• Αποφασιστική ενίσχυση της κρατικής χρηματοδότησης για Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια, υπηρεσίες κοινωνικής πολιτικής των δήμων, για την προστασία από φυσικές καταστροφές. Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού σε όλους αυτούς τους κρίσιμους τομείς.
• Να δυναμώσει ο αγώνας για την προστασία της ανθρώπινης ζωής. Όχι στους πολεμικούς εξοπλισμούς και τις ΝΑΤΟϊκές δαπάνες. Έξω η Ελλάδα από τα σφαγεία των πολέμων!
