ΝΑ ΠΑΡΘΟΥΝ ΠΙΣΩ ΟΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ ΤΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΑΣΥΛΟΥ
ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι
Δύο χρόνια μετά τις απολύσεις 17 συναδέλφων με συμβάσεις ορισμένου χρόνου από την Υπηρεσία Ασύλου, τον Απρίλιο του 2020, το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου προχωράει εκ νέου στην απόλυση των 10 συναδελφισσών που παρέμειναν στην εργασία τους, έπειτα από αιτήσεις επί ασφαλιστικών μέτρων.
Οι συναδέλφισσες απολύονται από μία υπηρεσία που από την ίδρυση της στελεχώνεται με εργαζόμενους με συμβάσεις πολλαπλών ταχυτήτων, εργαζόμενους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, ακόμα και «ενοικιαζόμενους», με αποτέλεσμα να έχουμε φτάσει σήμερα στο σημείο οι συμβασιούχοι να καλύπτουν τα 3/5 των εργαζομένων. Το γεγονός ότι η πλειοψηφία των συμβασιούχων στην Υπηρεσία Ασύλου και την Αρχή Προσφυγών εργάζονται για πολλά συναπτά έτη αποδεικνύει και στην πράξη ότι το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν καλύπτουν έκτακτες ανάγκες. Εξάλλου, αυτή η κατάσταση χρονίζει, την ώρα που η πολιτική ηγεσία διακηρύττει ότι η Υπηρεσία Ασύλου είναι η πιο στελεχωμένη διεύθυνση του Υπουργείου, σύμφωνα με το οργανόγραμμα. Αλήθεια, πώς είναι δυνατόν μία τόσο «στελεχωμένη» Υπηρεσία να κινδυνεύει με κατάρρευση, αν μείνει χωρίς εργαζόμενους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου; Πώς γίνεται μία τόσο «στελεχωμένη» Υπηρεσία να προσλαμβάνει όλο και περισσότερους ενοικιαζόμενους εργαζόμενους για να καλύψουν τις επιπλέον ανάγκες που προκύπτουν, όπως έγινε τώρα με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία;
Η διαχρονική επιμονή της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου να καλύπτει τα κενά με συμβάσεις ορισμένου χρόνου αποδεικνύει ότι ο στόχος όλων των κυβερνήσεων είναι η κατάργηση στην πράξη της μόνιμης και σταθερής εργασίας, ακολουθώντας ουσιαστικά την ευρωπαϊκή κατεύθυνση για επικράτηση των ελαστικών μορφών εργασίας. Καταργείται δηλαδή στην πράξη ένα από τα πιο βασικά δικαιώματα των εργαζομένων. Ο στόχος είναι οι εργαζόμενοι να είναι μόνιμα υπό το καθεστώς της ομηρίας και του εκβιασμού, με μειωμένα δικαιώματα. Όσες κυβερνήσεις και αν άλλαξαν αυτά τα χρόνια καμία δεν έλυσε αυτό το βασικό πρόβλημα. Σήμερα, επικαλείται ότι σέβεται την απόφαση του δικαστηρίου επί της αγωγής των εργαζομένων, η οποία ανέφερε ότι η παράταση των συμβάσεων ανήκει στην ελεύθερη επιλογή της διοίκησης. Συνεπώς, το Υπουργείο έχει την δυνατότητα να συνεχίσει να αποδέχεται την εργασία των 10 συναδελφισσών όπως έκανε το προηγούμενο διάστημα και για πλέον των 4 μηνών από την δημοσίευση των δικαστικών αποφάσεων.
Οι 10 συναδέλφισσες, από τις οποίες μάλιστα 3 είναι εγκυμονούσες, και κάποιες μανάδες μικρών παιδιών, εργάζονται στην Υπηρεσία Ασύλου ακόμα και 8 χρόνια, και έχουν πλέον αποκτήσει τεράστια εμπειρία στον τομέα του μεταναστευτικού-προσφυγικού.
Απολύονται σε μία περίοδο που στην Υπηρεσία δεν περισσεύει κανείς, ειδικά μετά και το ξέσπασμα ακόμα ενός πολέμου και σε μία περίοδο που η ακρίβεια και οι χαμηλοί μισθοί δεν μας επιτρέπουν να καλύψουμε ούτε τις βασικές μας ανάγκες. Εξαιτίας της απόλυσης τους θα αντιμετωπίσουν πολύ σοβαρά προβλήματα και ειδικά οι εγκυμονούσες είναι αδύνατο να προσληφθούν σε μία άλλη θέση εργασίας άμεσα, με ότι αυτό συνεπάγεται για την οικογενειακή τους ζωή. Το ότι χάνουν σήμερα την δουλειά τους δεν οφείλεται ούτε στο ότι δεν χρειάζονται στον φορέα που εργάζονται ούτε στο ότι δεν ανταποκρίνονται στις «απαιτήσεις» του.
Ο Σύλλογος Υπαλλήλων της Υπηρεσίας Ασύλου και της Αρχής Προσφυγών, θεωρώντας ως κομβικό το ζήτημα της στελέχωσης των Υπηρεσιών μας, σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες, το αναδεικνύουμε διαχρονικά με πάγια αιτήματα τις προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και την μονιμοποίηση των συμβασιούχων. Γι’ αυτό αποφασίσαμε να πορευτούμε από κοινού με το σωματείο των συμβασιούχων εργαζομένων στην Υπηρεσία Ασύλου, τόσο με κοινή συνεδρίαση των δύο ΔΣ, όσο και στις σχετικές συναντήσεις με τη διοίκηση που ακολούθησαν. Βασική διαπίστωση είναι πως δεν υπάρχει η πολιτική βούληση για ανανέωση όλων ανεξαιρέτως των συμβάσεων, όπως έγινε και πρόσφατα μέσω τροπολογίας με τους συμβασιούχους της ΥΠΥΤ, την ώρα που οι ανάγκες είναι τεράστιες σε όλο το φάσμα του μεταναστευτικού – προσφυγικού, από την υποδοχή, την διαβίωση και διαμονή των προσφύγων – μεταναστών σε αξιοπρεπείς συνθήκες, μέχρι την εξέταση των αιτημάτων ασύλου και την ένταξή τους.
Θα συνεχίσουμε να συμπαραστεκόμαστε στον αγώνα τους απαιτώντας:
– Να παρθούν πίσω οι απολύσεις των 10 συναδελφισσών μας και να μετατραπούν οι συμβάσεις σε αορίστου χρόνου
– Να στελεχωθεί πλήρως η Υπηρεσία Ασύλου και η Αρχή Προσφυγών μέσω μόνιμων διορισμών με πλήρη εργασιακά δικαιώματα και με μισθούς που να καλύπτουν τις πραγματικές μας ανάγκες.
